Dysgrafia, dysortografia...

[anetka_m]

Co myślicie o tych przypadłościach? Na forach internetowych bardzo często można sie spotkać z publicznym linczem na takich osobach. Czy dla Was taka osoba tez jest totalnym nieukiem i debilem? Przepraszam za mocne słowa, ale prowadzę zażarta dyskusje na jednym z for internetowych. Obstałam na nim za osobą z taka przypadłością , oto co mnie tam spotkało:

- Dysgrafia? - kiedyś to się nazywało nieuctwo, albo bardziej dosadnie - debil -
- dla niewtajemniczonych - taki stopień upośledzenia (skoro nie można
przyswoić elementarnej wiedzy).

- Kobieto, to współczesna psychologia i Tobie podobni wymyślili dysgrafię itp.
bzdury by usprawiedliwić głupotę i tępotę tych, którzy mają aspiracje większe
od rozumu.

-Podejście mam jak najbardziej prawidłowe. Nie przyszło Ci do głowy
powalczyć z przypadłością zamiast się nią chełpić?


- Fakt. Wprawdzie nie powinno się wytykać błędów na forach, ale niektóre
wypowiedzi to istne miazmaty ortograficzne...

Tym bardziej mnie to dziwi, że w dobie powszechnej dostępności internetu,
słowników online, itp, na końcu pojawia się tylko podpis "sorki za błędy"...

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Ja tu chce wyjaśnić jedno. Podejrzewam, że masz na myśli dysleksję, a nie dysgrafię
Dysgrafia to częściowa lub całkowita utrata umiejętności pisania, spowodowana mikrouszkodzeniami ośrodkowego układu nerwowego lub zaburzeniami ośrodkowych funkcji wzrokowych i słuchowych. Pismo osoby tym dotkniętej jest nieczytelne, nacisk dłoni na kartkę jest niezwykle silny lub odwrotnie - minimalny.

Dysortografia - zaburzenie polegajace na niemożnosci pisania ortograficznego, pomimo znajomości zasad poprawnej pisowni.

Dysleksja natomiast to specyficzne trudności w nauce czytania i pisania. Wystepuje najcześciej u chłopców. Osoba nią dotknięta ma różne objawy: czytajac/piszac "zjada" litery, koncówki czy początek wyrazów, przestawia litery, odwraca litery, myli ich obrazy graficzne. Ma trudności z pisaniem w liniaturze. Opuszcza elementy liter. Ma wolne tempo pisania. Niewłaściwie rozmieszcza tekst na stronie... Itd., itp. Objawów jest o wiele wiecej, wszystko to wiąże się np. ze znacznie obniżoną pamięcią wzrokową, słuchową, z obniżeniem rozwoju mowy i innymi schorzeniami. Dysleksja to zjawisko, zespół objawów szalenie złożony, prawdopodobnie przyczyna są mikrouszkodzenia mózgu.


Dysleksja istnieje. Ale niestety - współcześni rodzice często wymyslają ją u swoich dzieci, bo.... tak jest łatwiej - sa zwolnieni z obowiazku dbania w tym zakresie o dziecko. Źle pisze? Źle czyta? Jest dyslektykiem

Żeby dysleksje stwierdzic, konieczne ejst wykonanie mnóstwa testów, zresztą dysleksji towarzyszą wspomniane inne zaburzenia, więc...

[lain]

przyznaje, ze rzeczywiscie jak widze bledy ortograficzne to pierwsze co mi przychodzi na mysl to: 'nieuk' dopiero jak ktos mi powie, ze ma taka przypadlosc to inaczej do tego podchodze.

z kolei moj TŻ jest dyslektykiem. czasem mnie irytuje jak w zdaje sie banalnych slowach robi jakies dziwne bledy. dzisiaj np. pisal pismo do dziekana i dzwonil do mnie zeby przez telefon upewnic sie czy dobrze napisal niektore wyrazy np. slowo 'prośbą'. normalny czlowiek nie mialby z nim najmniejszego problemu, a on mial jakies watpliwosci i musialam mu literowac ale toleruje to jego uposledzenie. coz, nikt nie jest doskonaly. ja tez mam jakies tam swoje ulomnosci co prawda nie z pisaniem, bo np. z ortografii doskonale wyszkolili mnie rodzice tak, ze jako klasowa ortograficzna przodowniczka, w podstawowce bylam inaczej pod tym wzgledem oceniania. nigdy nie zapomne jaka trauma bylo, gdy dostalam jedynke za to, ze zrobilam jeden blad ortograficzny w zadaniu. nie wiem czemu ta pani byla taka okropna i stosowala wobec mnie jakies odmienne kryteria, ale to bylo straszne... heh dramatyczne wspomnienia z podstawowki

[wnika]

Napisane przez anetka_m

Czy dla Was taka osoba tez jest totalnym nieukiem i debilem?

nie
przykladem jest moja znajoma, osoba wyksztalcona, inteligentna, napewno nie nieuk a robi bledy ortograficzne i mimo ze wie jak napisac dany wyraz bo zasady ortografii nie sa jej obce to i tak czesto mimowolnie pisze go blednie...

pewnie ze mozna spotkac sie z naduzyciami kiedy to tlumaczy sie dysortografia kogos kto wogole nie zna zasad poprawnej ortografii, czy dyslekcja dziecko ktore ma trudnosci w czytaniu <czasami spowodowane jedynie zbyt mala praktyka w czytaniu> i zrzuca sie wine za niepowodzenia w nauce wlasnie na te przypadlosci
ale prawdziwe dyslekcje rowniez istnieja, nie sa wymyslem rodzicow a potwierdza sie je tak jak pisala szajajaba robiac liczne testy

[blue2003]

O, wlasnie chcialam napisac male sprostowanie, ale Szajajaba mnie uprzedzila - dysgrafika raczej ciezko rozpoznac przez internet

[Wisienki]

Dobrze przyznam się, jestem - dyslektykiem, dysgrafikiem, dysortografikiem i mam elemety dyskaukuli. Bardzo mnie wkurza, kiedy ktoś mówi. ze takie przypadłości nie istnieją, ze to tylko wymówka dla leni. Nie rozumiem dlaczego ludzie rozumieją, ze jestem krótkowidzem, przecież też mogliby powiedzieć, ze symuluję, że widać mam z tego powodu jakieś korzyści.

Przez wiele lat nikt nie wierzył, ze ja naprawdę mam z tym problem, nawet moja mama. Nie wyobrażacie sobie nawet ile godzin, tygodni spędziłam w domu przepisując książki do zeszytu, ile godzin mama ćwiczyła ze mną te same dyktanda i myślicie, ze to coś pomogło?????. Żeby było tak łatwo.

Swojego czasu znałam wszystkie ortograficzne zasady - myślicie ze to coś pomogło????? niestety. nauczycielka w podstawówce raz pozwoliła mi przepisać dyktado na czysto - wydawało mi się, ze wyeliminowałam w nim wszystkie błędy - niestety - okazało się że nadal było na ocenę niedostateczną.

Niektórzy mówią, że pewnie nie czytam - guzik prawda. W dzieciństwie cieżko było mi sie nauczyć czytać, ale tu znowu wkroczył upór mojej mamy. Udało się- teraz czytam bardzo dużo i co myślicie, że to pomaga - chyba w waszych snach.

Nie wiem czy ja jestem jakaś głupia - innym te zasady wchodziły same do głowy, a ja cóż do dziś nigdy nie wiem czy jakiś wyraz pisze się przez u, ó, czy ł. A nawet jak wiem to moja ch****a ręka i tak pisze coś innego. Czasami nawet w jednym zdaniu dwa razy pisze jeden wyraz z różnymi błędami - moze tak robię żeby było ciekawiej - co????????? Nigdy nie odróżniałam ą od om, nigdy nie potrafiłam zapamiętać dat, zawsze myliły mi się autobusy, numery telefonów.

- ale może ja jestem jakaś wybitnie głupia, nie wiem.

Ale wiecie co - i tak byłam najlepsza w szkole z polskiego i z historii. Teraz studiuje prawo właściwie już prawie kończę (zostało mi półtora roku) i nawet nieźle mi idzie, ale wiecie co, gdybym nie miała zaznaczonej dysortografi na arkuszu maturalnym pewnie nie zdałabym matury.


Przepraszam, że się rozpisałam i zareagowałam zbyt emocjonalnie - ale jest mi poprostu strasznie przykro zawsze kiedy ktoś neguje moją sama nie wiem jak to nazwać "chorobę" . Wiem tylko, ze ja bardzo chętnie zamieniłabym się z kimś kto tego nie ma na miejsca.

ludziom z reguły już nic nie tumaczę - bo jak opowiedzieć ślepemu o kolorach, a jak................

PS. moje posty przeważnie ktoś sprawdza zanim je wyśle, teraz np robi to mó TŻ Kooligar

[anetka_m]

Już myslałam, że przez worda pusciłas posta Wisienko Rozumiem Cie doskonale, mam ten problem w domu, a mianowicie młodszy brat cierpi na dyslekcję, dysortografię i dysgrafię razem wziętą...
Posta raczej dobrze zatutułowałam, bo chodziło mi o te wszytskie DYSfunkcje, jak niektórzy o tym mawiają.
Ale to tak boli... Brat wypowiadał sie na jednym z for po czym został zasypany obelgami i wszelkiego rodzaju wyzwiskami od nieuków, leni zaczynając na debilach i "dzieciach amnestii gertychowskiej" koncząć Próbowałam za nim obstać na tymże forum, ale spotkałam sie tam z tak okropną nietolerancja i niezrozumieniem, ża az serce bolało...

[Wisienki]

Napisane przez anetka_m

Rozumiem Cie doskonale, mam ten problem w domu, a mianowicie młodszy brat cierpi na dyslekcję, dysortografię i dysgrafię razem wziętą...
Posta raczej dobrze zatutułowałam, bo chodziło mi o te wszytskie DYSfunkcje, jak niektórzy o tym mawiają.
Ale to tak boli... Brat wypowiadał sie na jednym z for po czym został zasypany obelgami i wszelkiego rodzaju wyzwiskami od nieuków, leni zaczynając na debilach i "dzieciach amnestii gertychowskiej" koncząć Próbowałam za nim obstać na tymże forum, ale spotkałam sie tam z tak
okropną nietolerancja i niezrozumieniem, ża az serce bolało...

dzięki, za wsparcie - przepraszam,ze zareagowałam zbyt ostro, bałam sie ze zaraz zaczą sie komentarze w dobrze znanym mi stylu .

Oj jako dobrze to znam - tyle razy słyszałam rozmajite wyzwiska, ze już nie przyznaje się do tego, ze jestem dyslektykiem - bo chyba się troche wstydzę i napewno bardzo boję Mało osób którze nie doświadczyły na własnej skórze, lub w najbliższej rodzinie tego problemu, wie co to tak naprawde znaczy tak dys..............

a szkoda

Pozdrawiam - mam pytanie czy twój bart chodzi na terapię? mnie ona bardzo pomogła mimo,ze zaczełam ją zbyt późno, bo dopiero w liceum

[Ludowa]

Nie mam nic do dysortografików i dyslektyków, ale uważam, że udzielając się w Internecie powinni przepuszczać teksty przez Worda - ot tak, z szacunku dla forumowiczów i języka. Pozdrawiam

[Estella]

Niestety kryteria dysleksji są hyba mało znane - są ustalone przez ICD-10, ale mam wrażenie, że mało kto się do nich stosuje. Wg jednej osoby ma się dysleksję, według innej nie. Mnóstwo osób dostaje zaświadczenia i tak naprawdę nie wiadomo czy słusznie, nie wspominając o zaświadczeniach po znajomości - a bo to matura albo inne egzaminy. Sama znam taki przypadek, przed egzaminem do liceum nagle się okazało, że koleżanka ma dysgrafię, dysortografię...a zaświadczenie wystawiała znajoma.
Wydaje mi się, że przez osoby leniwe dysleksja i reszta zaburzeń mają tak niepochlebną opinię.
Aha, często nazwa jest mylona - to nie dyslekCja, a dyslekSja

[sacharka]

Jestem posiadaczką dysleksji i takiego pięknego zaświadczenia z poradni. Zaświadczenie jest bardzo pięknego koloru żółtego oraz posiada dekorację w postaci kurzu. Stało się tak ponieważ nie korzystałam nigdy z niego. Moim zdaniem zaświadczenia są największym idiotyzmem, jakie można było wymyśleć dla dyslektyków i to przez nie twierdzi się, że są "debilami". A przecież coraz częściej te zaświadczenia są tylko papierkiem aby dziecko miało łatwiej w szkole, na egzaminie. Z tymi egzaminami to wogóle jest jakaś jedna wielka kpina, wydaje się, że Zaświadczeniowcy mają tak pięknie, łatwie a to jest jeden wielki pic na wode. Egzaminatorzy łagodniej podchodzą do osób "normalnych" i czasami tam wyłapują (PS to prawda z tym myleniem literek miałam napisane "wyłabują" ale poprawiłam) dysleksje i przymykają oko na drobne błędy w pracach, a u Zaświadczeniow jeszcze specjanie wyszukują. Zaświadczenia nie likwidują ani nie pomagają dyslektykom, dysgrafikom itp, tylko ich usprawiedliwiają. A przecież na konkursach przedmiotowych, na studiach nikt nie będzie zwracał uwagę że ktoś ma zaświadczenie czy nie, bo fzhut i wschód robi wielką różnicę. Podany błąd był jednym z tych które tak namiętnie popełniałam, teraz aż tak wielkie się nie zdarzają ale zjadanie literek lub zamienianie ich nadal jest w moim nawyku jednak często robię ćwiczenia ortograficzne, dużo piszę, czytam i mam nadzieję, że uda mi się jeszcze bardziej skurczyć moją dysleksję.

[dolinateczy]

Polecam ciekawy artykuł o dysortografii http://rodzice.familie.pl/artykul/Dy...yc,7892,1.html
Znalazłam tam kilka ciekawych informacji, choćby o różnych możliwościach terapeutycznych.

[201607111028]

Mój były cierpiał na wszystkie wyżej wspomniane zaburzenia. Combo. Jego wiadomości czasami W OGÓLE nie szło zrozumieć - wiele razy bazowałam na domysłach albo po prostu do niego dzwoniłam, bo często NAPRAWDĘ nie miałam pojęcia, co on miał na myśli Przestawianie, "zjadanie" liter, zdania, które w ogóle kupy się nie trzymały, błędy ortograficzne w prawie każdym słowie, w którym ten błąd zrobić można było. Ba, on niepoprawnie pisał wyrazy, których, wydawać by się mogło, z błędem napisać nie można (przykłady - wczoraj, wcześnie, stracić, zrobić itp.) W swych wypowiedziach bardzo często pomijał partykułę "nie", więc zdarzało się tak, że ja byłam pewna, iż on czegoś chce/na coś się zgadza/coś zamierza/pochwala, a potem okazywało się, że jest zupełnie odwrotnie . Uciążliwa sprawa. Jak do tego podchodziłam ja, studentka (wtedy) I roku filologii polskiej? Owszem, czasami traciłam cierpliwość, jednak starałam się tego nie okazywać - to naprawdę nie była jego wina i wyraźnie widać było, że nie jest to lenistwo czy skrajny debilizm. Po prostu ZABURZENIE. Akceptuję. Prowadziłam w czasie praktyk pedagogicznych kółko wyrównawcze - nietrudno było rozpoznać osoby ze zdiagnozowaną dysleksją. Trzeba ćwiczyć, ćwiczyć, ćwiczyć. Czy praca przyniesie efekty? Nie wiadomo.
Jak do tej pory zawsze prawidłowo rozróżniałam nieuka/lesera/ignoranta od dyslektyka.
Nie akceptuję błędów u osób, którym się nie chce.

[Mijanou]

Napisane przez anetka_m

Co myślicie o tych przypadłościach? Na forach internetowych bardzo często można sie spotkać z publicznym linczem na takich osobach. Czy dla Was taka osoba tez jest totalnym nieukiem i debilem? Przepraszam za mocne słowa, ale prowadzę zażarta dyskusje na jednym z for internetowych. Obstałam na nim za osobą z taka przypadłością , oto co mnie tam spotkało:

- Dysgrafia? - kiedyś to się nazywało nieuctwo, albo bardziej dosadnie - debil -
- dla niewtajemniczonych - taki stopień upośledzenia (skoro nie można
przyswoić elementarnej wiedzy).

- Kobieto, to współczesna psychologia i Tobie podobni wymyślili dysgrafię itp.
bzdury by usprawiedliwić głupotę i tępotę tych, którzy mają aspiracje większe
od rozumu.

-Podejście mam jak najbardziej prawidłowe. Nie przyszło Ci do głowy
powalczyć z przypadłością zamiast się nią chełpić?


- Fakt. Wprawdzie nie powinno się wytykać błędów na forach, ale niektóre
wypowiedzi to istne miazmaty ortograficzne...

Tym bardziej mnie to dziwi, że w dobie powszechnej dostępności internetu,
słowników online, itp, na końcu pojawia się tylko podpis "sorki za błędy"...

Samo zjawisko istnieje. Oczywiście. I nie jest ono wydumane ani wymyślone.

Dlaczego spotkałaś się z taką reakcją? Po prostu dlatego, że bardzo często poradnie usprawiedliwiają zwyczajne lenistwo i zaniedbanie lub niski iloraz inteligencji wydając masowo orzeczenia o stwierdzonej dysleksji. Bo tak najprościej. I dla poradni i dla ucznia i jego rodziców i dla szkoły. Szkoła po prostu "dostosowuje wymagania edukacyjne do możliwości ucznia"- co w praktyce oznacza, że uczeń przepychany jest z klasy do klasy i problem się rozwiązuje. Uczeń i jego rodzice traktują takie orzeczenie jak "glejt żelazny", ktorym machają nauczycielowi, który od ich dziecka wymaga jakiejś pracy. Zwykle pod koniec roku szkolnego, przy klasyfikacji. Jednocześnie nikt nie egzekwuje od ucznia (bo nie ma kto) wykonywania innych zaleceń poradni, jakim jest wykonywanie specjalnych ćwiczeń, chodzenie na zajęcia łagodzące problem. Bo ani poradnia ani szkoła nie organizuje takich zajęć. Poradnia-bo nie ma kasy a szkoła-bo nie ma kasy na zatrudnienie specjalisty.

Tak więc wszyscy się przyzwyczaili do usprawiedliwiania dysleksją wszelkich problemów. Dlatego denerwuje to większość ludzi. Głowę daję, że gdyby orzeczenie o dysleksji "szło" za człowiekiem w aktach od podstawówki do chwili, gdy będzie się ubiegac o pracę, liczba "dyslektyków" zmalałaby o 9/10. A 1/10 będą to prawdziwi dyslektycy i nimi można by się zająć.

Tymczasem dyslektyk to nie oznacza : "głupi i niewyuczalny". Przeciwnie, Einstein był dyslektykiem. Churchill był dyslektykiem. Dysleksja nie ma nic wspólnego z ilorazem inteligencji.

[Mojwa]

Jak widze bledy ortograficzne to mnie cos trafia, a jak zwroce komus uwage (bez wyzwisk, po prostu jak mam w zwyczaju dac * i napisac poprawna forme) a on zaczyna pojazd po mnie, po tym ze sie dowartosciowuje, a on ma DYSLEKSJE to robie sie wredna.
Rozumiem, ze ktos ma problem, ale niech sie nie oburza o zwrocenie uwagi na to, tylko wyedytuje czy cos + sprawdzanie wordem.
Usprawiedliwianie sie dysleksja to wlasnie robienie z samego siebie "dysmozga".

wysłano z mojej Xperii SP

[Mijanou]

Napisane przez Mojwa

Jak widze bledy ortograficzne to mnie cos trafia, a jak zwroce komus uwage (bez wyzwisk, po prostu jak mam w zwyczaju dac * i napisac poprawna forme) a on zaczyna pojazd po mnie, po tym ze sie dowartosciowuje, a on ma DYSLEKSJE to robie sie wredna.
Rozumiem, ze ktos ma problem, ale niech sie nie oburza o zwrocenie uwagi na to, tylko wyedytuje czy cos + sprawdzanie wordem.
Usprawiedliwianie sie dysleksja to wlasnie robienie z samego siebie "dysmozga".

wysłano z mojej Xperii SP

Heh, nawet na Wizażu można dostać punkty za poprawianie kogoś w temacie ortografii. Mi się zdarzyło kilka razy, ale robiłam to w sposób grzeczny i taktowny, i na razie nie dostałam karniaków.

Przyznam się jednak, że podczas czytania niektórych postów dostaję szału. Błąd na błędzie, zdania wielokrotnie złożone napisane tak, że nie mam pojęcia, o co chodzi autorowi z powodu braku znaków interpunkcyjnych. Brak wielkich liter po kropce, brak spacji po przecinkach, skróty smsowe. Dla mnie to zwyczajne niedbalstwo i brak szacunku dla czytelnika. Zrozumiem jeszcze, jeśli tak napisałoby dziecko. Ale dorosłe osoby?

Oczywiście, sama nie jestem bez winy. Zawsze mam problem z przecinkami w języku polskim i mimo, że znam zasady, wstawiam je na czuja. Wiele lat spędziłam za granicą, w kraju anglojęzycznym i w tym języku zasady stawiania przecinków są zupełnie inne niż w gramatyce polskiej. Ale chyba wyrażam swoje myśli tak, że są one możliwe do zrozumienia.

W dobie, w której na prawie każdym portalu zainstalowany jest taki sprytny program podkreślający błędy nie widzę problemu, by je poprawić.

[mpt]

Ja również mam stwierdzoną dysortografię, ale bardzo wcześnie wzięłam się za to (widocznie byłam tym łagodniejszym przypadkiem) i wyćwiczyłam automatyzm w pisaniu ręcznym do tego stopnia, że w liceum praktycznie nie robiłam błędów. Obecnie zdarza mi się coś "walnać", ale nie utrudnia mi to życia. Do dzisiaj jednk pamiętam sytuację z podstawówki: zostałam poproszona o zapisanie na tablicy tematu lekcji i zrobiłam błąd. Pani kazała mi go poprawic - a ja go nie widziałam i stałam pod tą tablicą do dzwonka...
Dysleksja, dysortografia, dyskalkulia jak najbardziej istnieją, trzeba jednak przyznać, że mało kto po stwierdzeniu tego u dziecka zmusza je do ciężkiej pracy. Nie wszystko da się skorygować, ale na pewno można ułatwic dziecku dorosłość .
W dobie komputerów i internetu będzie tylko gorzej, coraz trudniej jest znaleźć w sieci tekst napisany bez błędów.

[anja415]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;3534271]
Dysortografia - zaburzenie polegajace na niemożnosci pisania ortograficznego, pomimo znajomości zasad poprawnej pisowni.

Dysleksja natomiast to specyficzne trudności w nauce czytania i pisania. Wystepuje najcześciej u chłopców. Osoba nią dotknięta ma różne objawy: czytajac/piszac "zjada" litery, koncówki czy początek wyrazów, przestawia litery, odwraca litery, myli ich obrazy graficzne. Ma trudności z pisaniem w liniaturze. Opuszcza elementy liter. Ma wolne tempo pisania. Niewłaściwie rozmieszcza tekst na stronie... Itd., itp. Objawów jest o wiele wiecej, wszystko to wiąże się np. ze znacznie obniżoną pamięcią wzrokową, słuchową, z obniżeniem rozwoju mowy i innymi schorzeniami. Dysleksja to zjawisko, zespół objawów szalenie złożony, prawdopodobnie przyczyna są mikrouszkodzenia mózgu.
[/QUOTE]

przede wszystkim trzeba rozróżniać dysleksję i dysortografię od siebie ja mam stwierdzone oba i czy to znaczy, że jestem debilem i nieukiem? nie wydaje mi się! te pogrubione to tak jakby moje "objawy", zawsze myślałam że to z pośpiechu zjadam litery, odwracam je, przestawiam czy coś a jednak problem leżał troszkę głębiej nie wiem jak to jest z korygowaniem bo mi się wydaje, że terapia szkolna raczej przynosi marne skutki - u mnie pomogło bardzo duże pilnowanie siebie. poza tym mam wielu znajomych bez tej "przypadłosci", którzy robią znacznie wiecej błędów niż ja, te najczęściej spotykane (wogóle, napewno, codziennie, puźno i kończówki ż/rz na końcu wyrazu)


mi też czasami musi ktos przeliterować jakieś słowo bo tracę jego obraz i mimo, że je wypowiem nie wiem co dalej napisać

[anna_wawa]

Moja córka ma dysleksję i dysortografię. Została skierowana przez nauczyciela do poradni, w której po wykonaniu serii testów dostałam orzeczenie. Większość rodziców na tym kończy, a ich dzieciaki są przepuszczane przez szkołę i wstydzą się całe dorosłe życie. Moim zdaniem rodzicielstwo polega jednak na czymś innym. Córka rozpoczęła trudne, wyczerpujące i kosztowne zajęcia z reedukatorem. W tym roku szkolnym będzie je jeszcze kontynuować. Efekty: na początku drugiej klasy w dyktandzie 8-9 zdań miała ok. 30-40 błędów głównie ortograficznych, pod koniec drugiej klasy 2 - 3 błędy, czyli tyle ile przeciętny uczeń bez tego zaburzenia.
Nie podważam istnienia dys- jako zaburzenia, ale uważam, że dorosłe osoby usprawiedliwiające się w ten sposób to zwykle lenie, które idą drogą wyznaczoną przez rodziców, którym też się nie chciało.

[Mijanou]

Napisane przez anna_wawa

Moja córka ma dysleksję i dysortografię. Została skierowana przez nauczyciela do poradni, w której po wykonaniu serii testów dostałam orzeczenie. Większość rodziców na tym kończy, a ich dzieciaki są przepuszczane przez szkołę i wstydzą się całe dorosłe życie. Moim zdaniem rodzicielstwo polega jednak na czymś innym. Córka rozpoczęła trudne, wyczerpujące i kosztowne zajęcia z reedukatorem. W tym roku szkolnym będzie je jeszcze kontynuować. Efekty: na początku drugiej klasy w dyktandzie 8-9 zdań miała ok. 30-40 błędów głównie ortograficznych, pod koniec drugiej klasy 2 - 3 błędy, czyli tyle ile przeciętny uczeń bez tego zaburzenia.
Nie podważam istnienia dys- jako zaburzenia, ale uważam, że dorosłe osoby usprawiedliwiające się w ten sposób to zwykle lenie, które idą drogą wyznaczoną przez rodziców, którym też się nie chciało.

Bardzo mądrze prawisz. Problem sam nie zniknie i generalnie nie zniknie w 100%, ale da się go złagodzić. Ale tutaj dziecko musi ćwiczyć a rodzic musi egzekwować wykonywanie tych ćwiczeń.

Jeszcze raz powtarzam- dyslektyk nie jest synonimem słowa "głupi". Przeciwnie. I dysleksja nie ma nic wspólnego z ilorazem inteligencji. Moja koleżanka jest dyslektykiem, studia skończyła z wyróznieniem a kilka razy sprawdzi tekst i poprosi o pomoc w sprawdzaniu zanim coś opublikuje.

[kotek77]

Polonistka zaproponowała mojemu synowi badania na dysgrafię . Zastanawiałam się długo bo zawsze wydawało mi się ,że charakter pisma poprostu ma taki jak ja i nie każdy będzie ładnie pisał. Zdecydowałam się na tą diagnostykę ale nadal się boję ,że będzie miał pretekst dy mniej się starać. Dodam ,że syn chodzi już do gimnazjum.