Co oni się tak na mnie uparli???

[Smutny123]

.Mam 16 lat.Chodzi o szkołę strasznie mnie w niej dręczą i nie wiem co robić z tym faktem.Codziennie gdy wychodzę do szkoły boje się że gdy wejdę to się zaczną ze mnie śmiać i będzie mi przykro.Na każdej przerwie siedzę sam i myślę tylko o tym żeby wyjść stamtąd do domu.Cały dzień mam zły humor nic mnie nie cieszy jestem ciągle smutny i nie uśmiechałem się tak szczerze chyba od wakacji. Rzuciła mnie dziewczyna,cały świat mi się zawalił nie mam już dla kogo żyć .Nikt mnie nie lubi pewnie dlatego że jako jedyny nie pale i mam wzorowe zachowanie i nie gram z nimi w te głupie gierki(wyzwania) które czasami są niebezpieczne i ryzykowne.Nie wiem dlaczego tak mnie gnębią jestem miły i spokojny zawsze pomogę i pociesze a oni to podle wykorzystują.Chciałbym poznam przyjaciołke która by mnie wspierała i ze mną rozmawiała oraz pomagała w ciężkich chwilach ale niestety to niemożliwe w tej szkole.

[thigi]

Napisane przez Smutny123

Rzuciła mnie dziewczyna,cały świat mi się zawalił nie mam już dla kogo żyć .

Masz 16 lat, bez jaj. Taki wiek - to wiadome - ale poznasz jeszcze nie jedną, która zawróci Ci w głowie. Co innego gdybyś był po trzydziestce, marzył o gromadce dzieciaków i wakacjach na Teneryfie.
Co do głównego tematu, to szczerze współczuje, bo ludzie potrafią być konkretnymi świniami. Szkoła średnia powinna być tym etapem w życiu człowieka, kiedy zachowanie dzieciaka przeradza się w jako taką dojrzałość emocjonalną, ale jak widać na przykładzie, nie zawsze się to sprawdza. To nie są dorośli, to wyrostki, które - jak sam napisałeś - fajkami i kretyńskimi manewrami pokazują szczyt swoich ambicji. Najlepiej coś takiego ignorować i pokazać, że wszystkie negatywy po Tobie spływają. Zgaduje, że w gimnazjum tak nie było i jakieś dobre relacje zawiązałeś. Może by odbudować te znajomości i właśnie na nich się skupić? Zawsze są kółka zainteresowań, kluby i inne bajery, gdzie jest szansa na poznanie kogoś naprawdę w porządku. Lepiej trzymać się z jednym szczerym przyjacielem, niż z dziesiątkami niedojrzałych ☠☠☠☠☠☠tków.

[Pantegram]

Próbowałabym też zmienić szkołę.
Sama przetrwałam 3 lata wśród ludzi, których w lwiej części nie znosiłam, ale z perspektywy czasu widzę, że nie byli warci ani odrobiny moich nerwów i smutków. Żałuję, że nie zmieniłam szkoły na taką, gdzie te 3 lata mogłby być najlepszymi, a nie najgorszymi mojego życia i gdzie każdy dzień mogłabym witać z uśmiechem na twarzy, a nie z niechęcią...
Paskudni rówieśnicy to nie jest rzecz nie do przeskoczenia, ale masakrycznie zaniża standard Twojego życia. Moim zdaniem - nie warto. Może na tym ucierpieć Twoja samoocena, może to też wpłynąć na wyniki Twojej matury, czyli odcisnąć piętno na Twoim życiu na samym progu dorosłości.

[casus_belli]

Jeśli tylko masz możliwość, to zmieniaj szkołę. Szkoła, w której palenie wyznacza status, na dodatek szkoła średnia, to jakaś paranoja. Prędzej się w takiej depresji dorobisz niż przygotujesz do matury. O aspekcie towarzyskim już nawet nie wspominam.

[Pantegram]

Napisane przez casus_belli

Jeśli tylko masz możliwość, to zmieniaj szkołę. Szkoła, w której palenie wyznacza status, na dodatek szkoła średnia, to jakaś paranoja. Prędzej się w takiej depresji dorobisz niż przygotujesz do matury. O aspekcie towarzyskim już nawet nie wspominam.

Dokładnie, z kim przestajesz, takim się stajesz. Nawet jak przestajesz z musu. Ci ludzie albo zaniżą Twój poziom albo Ci psychikę zjadą, ciężko będzie w takim otoczeniu osiągnąć coś sensownego.
Ja wytrzymałam, ale miałam obiektywnie kiepskie wyniki matury vs moje możliwości (choć na szczęście dostałam się na dobrą uczelnię i fajny kierunek) więc nie warto :/