jak uciąć personalne pytania od obcych osób?

[Katerina_00]

Mieszkam w Szkocji I nawet lubię ten rejon I ludzi ale.....
zaczyna mnie irytowac ich ciekawość I zadawanie tysiąca osobistych pytań przez obcych mi ludzi.
Najbardziej uciążliwe jest to w pracy, pracuje face to face z klientami, okolo 10razy (pi razy drzwi tylu mogę miec klientów w ciągu dnia pracy) odpowiadam na ich zestaw pytan:skąd jestem, dlaczego tu jestem,gdzie mój mąż pracuje, gdzie jest jego firma, ile mam lat, czy I ile mam dzieci itd itd
O ile nie mam nic przeciwko tym pierwszym dwóm pytaniom, bo akcent bede miała do konca życia I te pytania tez tak długo będą mi zadawane, o tyle reszte uważam juz za zwykłe wścibstwo I nie mam ochoty na nie odpowiadać, tym bardziej, ze Tż ma taka prace, ze tylko nieliczni wiedzą gdzie pracuje I co robi.
O tyle w pracy musze być grzeczna I dać sie przepytac, tak ostatnio miarka sie przebrala w kolejce do kasy gdy zupełnie obca mi kobieta, po wymianie uwag ze mna na temat kwiatków ktore kupowała, zarzuciła mnie ww pytaniami

Nie chce byc chamska lub niegrzeczna, ale macie jakis sposób na inteligentne uciecie przepytywanek?

Takiej przypadkowej osobie mogłabym powiedzieć wprost, ze to nie jej biznes gdzie moj mąż pracuje ani ile mam lat, to juz w pracy taka stanowcza byc nie mogę bo tutaj bedzie to uznane za chamstwo (kiedyś klientka wyszła obrażona I prawie złożyła na mnie skarge, bo jej nie chciałam wytłumaczyć, gdzie dokładnie mój tż pracuje opuściła tylko dlatego, że nie mogła się doczekać managerki)

[Niebieskooka arystokratka]

Nie chce mi się wierzyć, że w pracy ludzie pytają Cię o takie rzeczy.

[la beaute]

Jeśli już to zawsze możesz powiedzieć, że nie możesz w pracy opowiadać o swoich prywatnych sprawach i chciałabyś wrócić do tematu pierwotnego z tym klientem. Proste

[ajah]

Odpowiadaj udzielając jak najmniejszej ilości szczegółów, przejmij inicjatywę i sama zacznij zadawać pytania lub zwyczajnie wracaj do głównego tematu rozmowy.

Obcym ludziom nie musisz opowiadać faktów ze swojego życia.

[kalina121]

Napisane przez Katerina_00

Mieszkam w Szkocji I nawet lubię ten rejon I ludzi ale.....
zaczyna mnie irytowac ich ciekawość I zadawanie tysiąca osobistych pytań przez obcych mi ludzi.
Najbardziej uciążliwe jest to w pracy, pracuje face to face z klientami, okolo 10razy (pi razy drzwi tylu mogę miec klientów w ciągu dnia pracy) odpowiadam na ich zestaw pytan:skąd jestem, dlaczego tu jestem,gdzie mój mąż pracuje, gdzie jest jego firma, ile mam lat, czy I ile mam dzieci itd itd
O ile nie mam nic przeciwko tym pierwszym dwóm pytaniom, bo akcent bede miała do konca życia I te pytania tez tak długo będą mi zadawane, o tyle reszte uważam juz za zwykłe wścibstwo I nie mam ochoty na nie odpowiadać, tym bardziej, ze Tż ma taka prace, ze tylko nieliczni wiedzą gdzie pracuje I co robi.
O tyle w pracy musze być grzeczna I dać sie przepytac, tak ostatnio miarka sie przebrala w kolejce do kasy gdy zupełnie obca mi kobieta, po wymianie uwag ze mna na temat kwiatków ktore kupowała, zarzuciła mnie ww pytaniami

Nie chce byc chamska lub niegrzeczna, ale macie jakis sposób na inteligentne uciecie przepytywanek?

Takiej przypadkowej osobie mogłabym powiedzieć wprost, ze to nie jej biznes gdzie moj mąż pracuje ani ile mam lat, to juz w pracy taka stanowcza byc nie mogę bo tutaj bedzie to uznane za chamstwo (kiedyś klientka wyszła obrażona I prawie złożyła na mnie skarge, bo jej nie chciałam wytłumaczyć, gdzie dokładnie mój tż pracuje opuściła tylko dlatego, że nie mogła się doczekać managerki)

A czemu masz niby mówić prawdę?( naprz. o tym gdzie pracuje mąż) ja bym powiedziała- nie mam męża nie mam dzieci i koniec. Zawsze można powiedzieć "Ja nie mam męża, a Pani? a gdzie pracuje? a ile macie dzieci?"

[donnievie]

Stwierdzenie, że nie możesz ujawniać szczegółów swojego życia osobistego w pracy jest zdaje się najlepszym rozwiązaniem. Nie ma co kłamać, bo ludzie stracą do Ciebie zaufanie.

[Katerina_00]

Napisane przez kalina121

A czemu masz niby mówić prawdę?( naprz. o tym gdzie pracuje mąż) ja bym powiedziała- nie mam męża nie mam dzieci i koniec. Zawsze można powiedzieć "Ja nie mam męża, a Pani? a gdzie pracuje? a ile macie dzieci?"

bo mama mnie nauczyła, ze brzydko jest kłamać
a tak na serio, po tej akcji ze skargą wymyslilismy z tz, ze bede mówiła, ze jest np taksowkarzem I tyle.

Napisane przez donnievie

Stwierdzenie, że nie możesz ujawniać szczegółów swojego życia osobistego w pracy jest zdaje się najlepszym rozwiązaniem. Nie ma co kłamać, bo ludzie stracą do Ciebie zaufanie.

kłamać sie nie da, bo naprzyklad pracuje tylko w pewne dni I tylko dwa, bo mam dzieci I tylko tak pasuje mi pod prace męża.


Ostatnio rozmawialam z kolegą, Hiszpanem, jest trenerem personalnym na siłowni I tez mówił, ze go to wkurza.
Niegrzecznym byc nie mozna, bo żyjesz z tych ludzi, niestety praca w usługach to niełatwy chleb.

Tak myślałam, ze po pytaniu "podoba ci sie w Szkocji" odpowiedziec tak poza okropna pogoda I ludzmi zadajacymi osobiste pytania.
Moze byc czy brzmi gburowato?

zagadywania tzn zadawania pytań próbowałam, rozmowa wraca na tor przepytywanek

[Agrippinilla]

Napisane przez Katerina_00

bo mama mnie nauczyła, ze brzydko jest kłamać
a tak na serio, po tej akcji ze skargą wymyslilismy z tz, ze bede mówiła, ze jest np taksowkarzem I tyle.


kłamać sie nie da, bo naprzyklad pracuje tylko w pewne dni I tylko dwa, bo mam dzieci I tylko tak pasuje mi pod prace męża.


Ostatnio rozmawialam z kolegą, Hiszpanem, jest trenerem personalnym na siłowni I tez mówił, ze go to wkurza.
Niegrzecznym byc nie mozna, bo żyjesz z tych ludzi, niestety praca w usługach to niełatwy chleb.

Tak myślałam, ze po pytaniu "podoba ci sie w Szkocji" odpowiedziec tak poza okropna pogoda I ludzmi zadajacymi osobiste pytania.
Moze byc czy brzmi gburowato?

zagadywania tzn zadawania pytań próbowałam, rozmowa wraca na tor przepytywanek

Trochę jednak gburowato Jako mieszkanka Pyrlandii, na pytanie dlaczego tu jestem, odpowiedziałabym że wyrzucono mnie z Wielkopolski za rozrzutność Ale pewnie nie zrozumieliby dowcipu.

Najlepiej odpowiadaj pytaniem na pytanie. Skąd Pani jest - z Polski, a Pani? Ile ma Pani dzieci - dwoje, a Pani? W końcu się znudzą

[martynusia222]

Mnie też często pytają o to skąd jestem i jakieś szczegóły z życia. Myślę, że to zwykła ciekawość, o ile nie jest to nachalne to nie widzę w tym problemu.

[bezpaniki]

skoro te pytania padaja tak czesto, wymysl jedna odpowiedz i uzywaj jej zawsze, niemal automatycznie jak odpowiedz na 'jak masz na imie'. I/lub jak dziewczyny radza, sama pytaj. No albo, po odpowiedzi, ze jestes z Polski, od razu spytaj czy kiedys byl/a i ciagnij ten temat przez chwile

[Mijanou]

Staram się Ciebie zrozumieć, ale myślę, ze to kwestia norm i osobistego odbioru. To, co Ty uważasz za wścibstwo (masz prawo tak to odbierać) może być autentycznym zainteresowaniem i życzliwością. Każdy jest inny, wiadomo, ale znam sporo Szkotów i do wścibskich raczej nie należą. Może są jedynie zbyt otwarci i bezpośredni w niektórych sytuacjach. Jednak absolutnie nie wscibscy.

Dziewczyny dobrze radzą- staraj się przejąć kontrolę nad rozmową, obróć pytania w żart lub sama zadaj kilka. Lub wymyśl dyżurną historyjkę. Bo tak naprawdę to nikogo aż tak bardzo nie obchodzą Twoje prywatne sprawy, by sprawdzać Twoją prawdomówność

[Dotka90]

Napisane przez Mijanou

Staram się Ciebie zrozumieć, ale myślę, ze to kwestia norm i osobistego odbioru. To, co Ty uważasz za wścibstwo (masz prawo tak to odbierać) może być autentycznym zainteresowaniem i życzliwością. Każdy jest inny, wiadomo, ale znam sporo Szkotów i do wścibskich raczej nie należą. Może są jedynie zbyt otwarci i bezpośredni w niektórych sytuacjach. Jednak absolutnie nie wscibscy.

Też tak pomyślałam

Umówmy się, raczej ludzie nie są aż tacy wścibscy, żeby interesowało ich, ile dzieci ma pani ze sklepu na rogu, albo gdzie pracuje jej mąż. Tzn. wiadomo, że zdarzają się wścibskie jednostki, ale własnie - JEDNOSTKI, a tu autorka pisze o 10 pytających dziennie.
Mnie się wydaje, że tak po prostu chcą zagadać. Ja wprawdzie nie ze Szkocji, ale też jak pracowałam w sklepie, to klienci zagadywali czasem o życie prywatne i nie uznawałam tego za wścibstwo

[Katerina_00]

Napisane przez Dotka90

Ja wprawdzie nie ze Szkocji, ale też jak pracowałam w sklepie, to klienci zagadywali czasem o życie prywatne i nie uznawałam tego za wścibstwo

ja właśnie dlatego założyłam wątek na emigrantkach, żeby troche osób w podobnej sytuacji sie wypowiedziało.

Ja juz napisałam, ja nie mam nic przeciwko jednemu, dwóm pytaniom, ale jak juz siódma czy ósma osoba cie pyta o to samo a dzień dopiero w połowie to można być zniecierpliwionym.
Niektórzy potrafią sie tak rozkręcac I pytać o zarobki moje czy meza I sorry, to juz dla mnie jest mega niegrzeczne, tak samo pytanie o wiek któro na mnie osobiście działa jak plachta na byka.

Moze faktycznie skorzystam z tego co mówicie, bo może ja sie zbyt biernie poddaje tego typy rozmowie I ludzie czują, ze mogą sobie pozwolić na ciut za dużo, bo raz ze muszę być (przynajmniej w pracy) miła I uprzejmai do tego jestem emigrantka.
Mieszkam w miejscu gdzie jest ogromna ilość turystów, moze tez dlatego.

[ogorekpazurek]

ja tez pracuje z klientami i pytania na ktore nie chce odpowiedziec po prostu ignoruje...abo zaczynam o czyms innym mowic...o pogodzie na przyklad ...super temat na wszystko niektorzy sa zirytowani, ale najwyzej pomysla o mnie ze jestem gburowata albo ze ich nie rozumiem

jesli chodzi o kase, tez nie lubie tego tematu i na przyklad moj kolega zawsze jak klienci mowia ze za duzo zarabiamy a nic nie robimy to mowi ze my dostajemy tylko oplacane mieszkanie 2pokojowe i kieszonkowe...a mowi to z taka powaga ze od razu mu wierza i wspolczuja jeszcze, ze jest tania sila robocza

tak to jest w obsudze musisz byc mila, ale to nie znaczy ze musisz o swoim prywatnym zyciu rozmawiac..mozna tez milo odpowiedziec, ze wolisz na inny temat porozmawiac

[Reign of light]

Mam podobny problem:-( nie wiem czemu, ale ludzie uwielbiaja do mnie zagadywac. A ja jestem baaardzo antysocial i jiecierpie jak ktos do mnie gada. Meki przechodze u fryzjera czy jak robie paznokcie, albo w sklepie, czy w kolejce do lekarza np. Zawsze ktos mi zawraca glowe i wypytuje o jakes ☠☠☠☠☠☠☠y, ktore nie powinny byc jego biznesem! Nie przeszkadza im, ze patrze spode lba i odpowiadam polgebkiem. I tez pytaja o dzieci, meza, prace, nawet o to czy chodze do kosciola. Cholera jasna ich nadala, nie mam checi nikogo zabawiac rozmowa.
Wspolczuje Ci autorko!


Sent from my iPad using Tapatalk

[201609062117]

Napisane przez martynusia222

Mnie też często pytają o to skąd jestem i jakieś szczegóły z życia. Myślę, że to zwykła ciekawość, o ile nie jest to nachalne to nie widzę w tym problemu.

mam podobnie, często nawet bywa żartobliwie, jak moja kłująca w oczy bladość kłóci się z ich pojmowaniem szerokości geograficznej

[chwast]

Czemu mówisz ze akcent bedziesz mieć do końca życia?

Trzeba sie nauczyć odpowiadać wymijająco xd


Wysłane przez tapatalk

[Katerina_00]

Napisane przez Reign of light

Mam podobny problem:-( nie wiem czemu, ale ludzie uwielbiaja do mnie zagadywac. A ja jestem baaardzo antysocial i jiecierpie jak ktos do mnie gada. Meki przechodze u fryzjera czy jak robie paznokcie, albo w sklepie, czy w kolejce do lekarza np. Zawsze ktos mi zawraca glowe i wypytuje o jakes ☠☠☠☠☠☠☠y, ktore nie powinny byc jego biznesem! Nie przeszkadza im, ze patrze spode lba i odpowiadam polgebkiem. I tez pytaja o dzieci, meza, prace, nawet o to czy chodze do kosciola. Cholera jasna ich nadala, nie mam checi nikogo zabawiac rozmowa.
Wspolczuje Ci autorko!


Sent from my iPad using Tapatalk

oj biedna

Napisane przez chwast

Czemu mówisz ze akcent bedziesz mieć do końca życia?

bo moim oryginalnym językiem jest jezyk polski I raczej sposób budowania zdań pozostanie.
Posłuchaj wywiadów z Alicja Bachleda po angielsku, ja ciągle tam słyszę akcent

[chwast]

Dziwne, ja znam wielu Polaków, u których w życiu byś nie rozpoznała, ze to nie Anglicy.


Wysłane przez tapatalk

[Reign of light]

Moze Ty bys nie rozpoznala, ja tez nie, ale rodowity Amerykanin, czy Anglik wyhaczy. Przynajmniej moge to powiedziec na moim przykladzie.



Poznalam paru Polakow kiedys, ktorzy tu mieszkaja od 20-30 lat, ci starsi nedznie mowia po amgielsku, ich dzieci, ktore tu przylecialy w wieku 9-13 lat, mowia rewelacyjnie, ja tez bym nie poznala, ale moj maz wyczul accent.
mojej przyjaciolki synek porzylecial tu jak mial ok 6 lat. Mowi wspaniale po angielsku(lepiej niz po polsku, polski prawie zapomnial). Wedlug mnie, nie ma polskiego akcentu, ale tu znow moj maz wylapal.

Ja tez mam accent jak mowie, ale nie typowo polski, moj jest taki zmiksowany(baaaaardzo dlugo mieszkalam we Francji), wiec tez inaczej brzmie, niz jak Polka mowiaca po angielsku, bez nalecialosci z innego jezyka

[ajah]

Napisane przez Reign of light

Moze Ty bys nie rozpoznala, ja tez nie, ale rodowity Amerykanin, czy Anglik wyhaczy. Przynajmniej moge to powiedziec na moim przykladzie.



Poznalam paru Polakow kiedys, ktorzy tu mieszkaja od 20-30 lat, ci starsi nedznie mowia po amgielsku, ich dzieci, ktore tu przylecialy w wieku 9-13 lat, mowia rewelacyjnie, ja tez bym nie poznala, ale moj maz wyczul accent.
mojej przyjaciolki synek porzylecial tu jak mial ok 6 lat. Mowi wspaniale po angielsku(lepiej niz po polsku, polski prawie zapomnial). Wedlug mnie, nie ma polskiego akcentu, ale tu znow moj maz wylapal.

Ja tez mam accent jak mowie, ale nie typowo polski, moj jest taki zmiksowany(baaaaardzo dlugo mieszkalam we Francji), wiec tez inaczej brzmie, niz jak Polka mowiaca po angielsku, bez nalecialosci z innego jezyka

Nie bardzo rozumiem co mąż wyłapał. Obcy akcent czy akcent polski, a może wschodni.

To takie dziwne podejście, bo Anglicy mają różny akcent w zależności od regionu, z którego pochodzą.



Ja mówię z akcentem słyszalnym- choć i tu czasami słyszę, ze ktoś nie zauważył (co osobiście uważam za małoprawdopodobne).
Druga sprawa, że ludzie mają różną wrażliwość, niektórzy szybciej wychwytują zmianę akcentu, wadę wymowy itd niż inni.

[Reign of light]

Polski ;-)

[chwast]

Widzę, ze musze pisać czarno na białym. Nie, nawet Anglicy nie sa w stanie rozpoznać. To wcale nie takie dziwne i rzadkie...


Wysłane przez tapatalk

[Reign of light]

Napisane przez chwast

Widzę, ze musze pisać czarno na białym. Nie, nawet Anglicy nie sa w stanie rozpoznać. To wcale nie takie dziwne i rzadkie...


Wysłane przez tapatalk

OK, ja tez przeciez nie twierdze, ze to nie mozliwe. Mozna sie przeciez pozbyc akcentu, nawet moj maz musial sie pozbyc nowojorskiego, jak pracowal jeszcze w TV.


A dlugo sa w UK? Przylecieli jako dorosli, jeszcze dzieci? Tak pytam, dla porownania, zaciekawilo mnie to.


A Wy dziewczyny, jak mowicie po Polsku, to macie akcent? Albo Wasi znajomi Polacy, ktorzy juz siedza dlugo zagranica?

[201609062117]

Napisane przez Reign of light

A Wy dziewczyny, jak mowicie po Polsku, to macie akcent? Albo Wasi znajomi Polacy, ktorzy juz siedza dlugo zagranica?

zawsze ma się akcent moim zdaniem spokojnie można utracić "słowiańską melodię", tylko na to trzeba czasu. Jakiś czas temu miałam rozmowę kwalifikacyjną, z dałabym sobie rękę uciąć, brytyjczykiem od pokoleń (barwa głosu, melodia, akcent) a tu się okazało, że jednak krajan zza odry