Wyrzuty sumienia przy odmawianiu spotkań znajomym?

[bezznaczeniax]

Hej! Chciałabym żeby ktoś obiektywnie spojrzał na mój "problem" (z dupy wzięty trochę - wiem)...
ogólnie mam "paczkę" znajomych w której jest moja najlepsza przyjaciółka i jeszcze kilka innych osób, spotykamy się średnio dwa razy w tygodniu, z reguły nie robimy nic specjalnego na tych spotkaniach (sporadycznie wyjdziemy na piwo do centrum czy jakieś kino, domówkę, koncert, itp.).
Mam też grupę znajomych na studiach - są to jednak typowo uczelniani znajomi z którymi mam sporadyczny kontakt poza uczelnią przez jakieś komunikatory typu fejs czy smsy, oprócz tego czasem wyskoczymy na jakąś imprezę czy piwo w celu uczczenia czyichś urodzin albo zaliczenia na studiach.
Trzecią "grupą" są moje dwie koleżanki z dzieciństwa, nie nazwałabym ich przyjaciółkami, ale lubię je, czasem wyskoczymy na kawę, imprezę, zdarzyło nam się też spędzić wspólnie wakacje i ogólnie mamy regularny, ale nie intensywny kontakt.

To takie określenie ogólnej sytuacji. Problem tkwi w tym, że kiedy spotykam się z grupą drugą czyli uczelnianą, bądź z dziewczynami z dzieciństwa czuję wyrzuty sumienia względem grupy pierwszej. Nic takiego nie ma miejsca w odwrotnych sytuacjach (czyli jeśli odmawiam spotkania grupie trzeciej z powodu wyjścia z grupą pierwszą to wszystko jest ok, natomiast jeśli sytuacja jest odwrotna, że pierw umówiłam się z dziewczynami to odczuwam ogromne wyrzuty sumienia). Nie wiem dlaczego tak jest i czy to jest normalne (wydaje mi się że nie bo inaczej nie byłoby tego wątku ). Dodam jeszcze, że w tej pierwszej grupie każdy też ma swoje życie i jakiś innych znajomych z którymi czasem wychodzi więc to nie jest tak, że mamy tylko siebie, a ja się wyłamuję. Może to kwestia mojej najlepszej przyjaciółki? Ta grupa jest dla niej najbliższa, oprócz tego ma jedną dobrą koleżankę tylko z którą się sporadycznie spotyka (z powodu odległości), ale często randkuje i wydaje mi się, że nie ma problemu z wychodzeniem gdzieś tak jak ja. Z powodu tych wyrzutów sumienia często odmawiam i moim znajomym ze studiów i koleżankom z dzieciństwa i rezygnuję z imprez czy jakiś spotkań na rzecz zwykłego siedzenia gdzieś w parku czy innym miejscu ze znajomymi z grupki pierwszej które ma właściwie miejsce co tydzień i nie jest to jakieś specjalne wydarzenie. Tak samo miałam jak flirtowałam jakiś czas temu z pewnym chłopakiem, zerwał on znajomość ponieważ odmawiałam mu spotkań na rzecz tego zwykłego spędzania czasu z grupą pierwszą, bo w przeciwnym razie czułam jakbym robiła coś złego jak nie spotykam się z nimi :/
jakieś sugestie? rady?

pozdrawiam

[letik]

Poważnie? To normalne, że człowiek ma różnych znajomych, którzy niekoniecznie się znają, raz spotyka się z jednymi, raz z drugimi..w ogóle gdzie jest problem, bo jak dla mnie to robisz go sobie sama..

[Rena]

a skad znasz ta pierwsza grupe?

[nuinek]

a czy ludzie z 1 grupy robią Ci jakieś wyrzuty z tego tytułu? czy nie robią problemu i sama się nakręcasz?

[bezznaczeniax]

pierwsza grupa to znajomi jeszcze ze szkoły średniej

nie, nikt nie robi mi wyrzutów ani nie ma pretensji że omijam te nasze co tygodniowe spotkania na rzecz innych osób. Po prostu ja wtedy czuję się winna (nie wiadomo czego) i czuję jakbym robiła coś źle...chociaż dopiero teraz jak to opisałam i widzę czarno na białym dostrzegam, że to bardzo chora sytuacja

[nuinek]

Pogadaj z nimi o tym. Jakie masz odczucia. Na pewno wyprowadzą Cię z błędu i poczujesz się znacznie lepiej

[Kolor kremowy]

Napisane przez bezznaczeniax

pierwsza grupa to znajomi jeszcze ze szkoły średniej

nie, nikt nie robi mi wyrzutów ani nie ma pretensji że omijam te nasze co tygodniowe spotkania na rzecz innych osób. Po prostu ja wtedy czuję się winna (nie wiadomo czego) i czuję jakbym robiła coś źle...chociaż dopiero teraz jak to opisałam i widzę czarno na białym dostrzegam, że to bardzo chora sytuacja

Dziwne jest to Twoje podejście. Nie masz obowiązku spotykać się z nikim ani spotykać się z kimś w jakiejś konkretnej częstotliwości. Możesz się z nimi spotykać co tydzień, co miesiąc, albo np. zrezygnować z kontaktu z 4 osobami i spotykać tylko z wybranymi dwoma. Relax

[zazdrosna222]

Napisane przez bezznaczeniax

Hej! Chciałabym żeby ktoś obiektywnie spojrzał na mój "problem" (z dupy wzięty trochę - wiem)...
ogólnie mam "paczkę" znajomych w której jest moja najlepsza przyjaciółka i jeszcze kilka innych osób, spotykamy się średnio dwa razy w tygodniu, z reguły nie robimy nic specjalnego na tych spotkaniach (sporadycznie wyjdziemy na piwo do centrum czy jakieś kino, domówkę, koncert, itp.).
Mam też grupę znajomych na studiach - są to jednak typowo uczelniani znajomi z którymi mam sporadyczny kontakt poza uczelnią przez jakieś komunikatory typu fejs czy smsy, oprócz tego czasem wyskoczymy na jakąś imprezę czy piwo w celu uczczenia czyichś urodzin albo zaliczenia na studiach.
Trzecią "grupą" są moje dwie koleżanki z dzieciństwa, nie nazwałabym ich przyjaciółkami, ale lubię je, czasem wyskoczymy na kawę, imprezę, zdarzyło nam się też spędzić wspólnie wakacje i ogólnie mamy regularny, ale nie intensywny kontakt.

To takie określenie ogólnej sytuacji. Problem tkwi w tym, że kiedy spotykam się z grupą drugą czyli uczelnianą, bądź z dziewczynami z dzieciństwa czuję wyrzuty sumienia względem grupy pierwszej. Nic takiego nie ma miejsca w odwrotnych sytuacjach (czyli jeśli odmawiam spotkania grupie trzeciej z powodu wyjścia z grupą pierwszą to wszystko jest ok, natomiast jeśli sytuacja jest odwrotna, że pierw umówiłam się z dziewczynami to odczuwam ogromne wyrzuty sumienia). Nie wiem dlaczego tak jest i czy to jest normalne (wydaje mi się że nie bo inaczej nie byłoby tego wątku ). Dodam jeszcze, że w tej pierwszej grupie każdy też ma swoje życie i jakiś innych znajomych z którymi czasem wychodzi więc to nie jest tak, że mamy tylko siebie, a ja się wyłamuję. Może to kwestia mojej najlepszej przyjaciółki? Ta grupa jest dla niej najbliższa, oprócz tego ma jedną dobrą koleżankę tylko z którą się sporadycznie spotyka (z powodu odległości), ale często randkuje i wydaje mi się, że nie ma problemu z wychodzeniem gdzieś tak jak ja. Z powodu tych wyrzutów sumienia często odmawiam i moim znajomym ze studiów i koleżankom z dzieciństwa i rezygnuję z imprez czy jakiś spotkań na rzecz zwykłego siedzenia gdzieś w parku czy innym miejscu ze znajomymi z grupki pierwszej które ma właściwie miejsce co tydzień i nie jest to jakieś specjalne wydarzenie. Tak samo miałam jak flirtowałam jakiś czas temu z pewnym chłopakiem, zerwał on znajomość ponieważ odmawiałam mu spotkań na rzecz tego zwykłego spędzania czasu z grupą pierwszą, bo w przeciwnym razie czułam jakbym robiła coś złego jak nie spotykam się z nimi :/
jakieś sugestie? rady?

pozdrawiam

Spotkanie nie powinny byc obowiazkiem , wiadomo ze przychodzi czas, kiedy nie mamy dla wszystkich czasu , gdy mamy duzo pracy, druga połówke itd. Dziwnie czuc wyrzuty sumienia.To nie podstawowka, kazdy jakies zycie ma.Warto sie dobrze zoorganizować, jesli nie masz czasu to nie masz i tyle.Zycie to kwestia ciaglych wyborów, o przyjazn nalezy dbać , ale nie powinna być wymuszona.

[201802121129]

Myślę, że problem sam się rozwiąże, jak w końcu znajomi z grup rezerwowych stwierdzą, że mają dość i przestaną Cię zapraszać.

[fbf4f81e41525779832788cd71e9a6a506251643_6580de17ecce4]

Hehehe, problem to się rozwiąże za jakieś 2-3 lata, jak wszyscy znajomi pójdą do pracy, jak zaczną zakładać rodziny i nie będą mieli tyle czasu, żeby się spotykać. Im starsi ludzie, tym trudniej umówić taki termin, żeby pasował większości ludzi, bo ludzie gdzieś się przeprowadzają/wyjeżdzają, zaczynają wychowywać swoje dzieci albo po prostu rozmijają im się zmiany w pracy. Wtedy będziesz się cieszyć, że masz różne grupy znajomych. Bo kiedy w jednym tygodniu jedna grupa znajomych nie może się spotkać, to być może druga albo trzecia będzie mogła się spotkać. I to będzie normalne, że nie zawsze pasuje Ci, żeby się z kimś spotkać, bo już dorosły człowiek ma więcej obowiązków. Więc pomyśl o tym w ten sposób, zamiast tworzyć problem z niczego