3 latka boi sie wszystkiego

[Malinowy_Torcik]

Mam córeczke 3 lata. Do 2 lat byla grzeczna niczego sie nie bala cieszyla sie z wszystkiego a teraz juz nie daje rade.
Zaczela sie bac wszystkiego i ciagle dochodzi jakas nowa rzecz.
1. Oczywiscie nie zalatwia sie na nocnik ani kibel. Strach przed zdjeciem pieluchy, zamyka oczy i wiszczy, goly tylek tez ja przeraza nic nie dziala nagrody , rozmowy nic, wczesniej chodzila w majteczkach choc nie umiala jeszcze siusiac.
2. wszystkie nowe zabawki, grajacych nawet nie dotknie. ni patrzy zamyka oczy i jest histeria, zobaczy ze jakies dziecko ma pluszaka to juz nie podejdzie, jak twierdzi nie podobaja jej sie zabawki innych dzieci tylko jej, chociaz ma kilka ktorych nie lubi. dodam ze dzieci bardzo lubi lubi sie z nimi bawic.
3. dzis goracy dzien, mamy pieska jak to pies dyszal slina kapala z buzi a ona sobie ubzdurala ze ona nie chce juz psa oczy zamkniete i siedziala caly dzien w pokoju. a psa mamy od ponad roku.
4. to samo zrobi sobie mala kropke na nodze w sensie zadrapanie i musi juz nosic dlugie spodnie plater cokolwiek nie patrzy na nogi, szlaf mnie trafia, to samo mi kaze nakladac dlugie spodnie. pol roku temu chodzila z pobitymi kolanami i nic.
5. wczesniej jadla wszystko, a teraz zadnej parowki wedliny bo tam skorka, miesa tez nie bo tam cos twardego, ciagle jogurty ( tylko bez grudek ) a teraz prawie nic nie je.

Nie radze sobie juz myslalam o psychologu nie wiem juz, moze tak ma byc w tym wieku. Jest towarzyska postrafi byc grzeczna, ostatnio byl postep bo bala sie latajacych balonow byl schowany przez tydzien az w koncu zaczela sie nim bawic.

Od wrzesnia do przedszkola a ona nadal w pieluszce boi sie zabawek, nie wiem co bedzie... Moze ktos mial podobny problem .
Moze to moja wina bo juz nie mam na to sily czasami sie dre ale to nic nie daje...

Przepraszam za bledy spieszylam sie

[ajah]

Napisane przez Malinowy_Torcik

Mam córeczke 3 lata. Do 2 lat byla grzeczna niczego sie nie bala cieszyla sie z wszystkiego a teraz juz nie daje rade.
Zaczela sie bac wszystkiego i ciagle dochodzi jakas nowa rzecz.
1. Oczywiscie nie zalatwia sie na nocnik ani kibel. Strach przed zdjeciem pieluchy, zamyka oczy i wiszczy, goly tylek tez ja przeraza nic nie dziala nagrody , rozmowy nic, wczesniej chodzila w majteczkach choc nie umiala jeszcze siusiac.
2. wszystkie nowe zabawki, grajacych nawet nie dotknie. ni patrzy zamyka oczy i jest histeria, zobaczy ze jakies dziecko ma pluszaka to juz nie podejdzie, jak twierdzi nie podobaja jej sie zabawki innych dzieci tylko jej, chociaz ma kilka ktorych nie lubi. dodam ze dzieci bardzo lubi lubi sie z nimi bawic.
3. dzis goracy dzien, mamy pieska jak to pies dyszal slina kapala z buzi a ona sobie ubzdurala ze ona nie chce juz psa oczy zamkniete i siedziala caly dzien w pokoju. a psa mamy od ponad roku.
4. to samo zrobi sobie mala kropke na nodze w sensie zadrapanie i musi juz nosic dlugie spodnie plater cokolwiek nie patrzy na nogi, szlaf mnie trafia, to samo mi kaze nakladac dlugie spodnie. pol roku temu chodzila z pobitymi kolanami i nic.
5. wczesniej jadla wszystko, a teraz zadnej parowki wedliny bo tam skorka, miesa tez nie bo tam cos twardego, ciagle jogurty ( tylko bez grudek ) a teraz prawie nic nie je.

Nie radze sobie juz myslalam o psychologu nie wiem juz, moze tak ma byc w tym wieku. Jest towarzyska postrafi byc grzeczna, ostatnio byl postep bo bala sie latajacych balonow byl schowany przez tydzien az w koncu zaczela sie nim bawic.

Od wrzesnia do przedszkola a ona nadal w pieluszce boi sie zabawek, nie wiem co bedzie... Moze ktos mial podobny problem .
Moze to moja wina bo juz nie mam na to sily czasami sie dre ale to nic nie daje...

Przepraszam za bledy spieszylam sie

Myślę, ze psycholog może pomóc, zwłąszca, ze masz dość dziwne poglądy.
Od kiedy fakt, że dziecko się czegoś się boi oznacza, ze dziecko nie jest grzeczne

[meta_morfoza]

ja tylko od siebie dodam, żebyś jednak policzyła do 10 zanim zaczniesz się drzeć. Wiem, że czasem można wyjść z siebie i stanąć obok, ale krzyk to nie jest rozwiązanie problemu a jedynie objaw naszej bezsilności. Poza tym jeśli córka boi się tych różnych rzeczy, to nerwowa atmosfera raczej nie pomoże jej w przezwyciężaniu lęków.

Sama na swoim dziecku zauważyłam (prawie 3 latka), że kiedy zaczynam się denerwować, czy podnosić głos, to skutek jest zwykle odwrotny od oczekiwanego.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

BYć może taki etap, moja córa starsza, gdy skończyła 3 lata, nagle - nie pójdzie po trawie, bo kwiatki ją dotykają! nie zerwie kwiatków, bo... się boi.

Ale nie, dziecko, które się boi, to nie jest niegrzeczne dziecko. To dziecko, które ma jakiś problem i ty jako matka masz obowiązek go rozwiązać.

[Malinowy_Torcik]

Jest niegrzeczna w stosunku do mnie nie az tak ale do swojego taty.
Bije go, krzyczy na niego, rzuca w niego zabawkami.
Ja jeszcze potrafię sie jakos z nia dogadac, ale moj maz trzaska drzwiami i wychodzi bo nie da sie zniesc "tego dzieciaka " i podobno wszystko jest moja wina.
moja wina ze wszystkiego sie boi, ze bije wiszczy krzyczy
moze to naprawde ja zawinilam.. ja sobie nie radze a on mi nie pomaga w tym tylko wszystko utrudnia. staram sie jak moge zeby dobrze przygotowac do przedszkola.. a moze za bardzo sie staram

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez Malinowy_Torcik

Jest niegrzeczna w stosunku do mnie nie az tak ale do swojego taty.
Bije go, krzyczy na niego, rzuca w niego zabawkami.
Ja jeszcze potrafię sie jakos z nia dogadac, ale moj maz trzaska drzwiami i wychodzi bo nie da sie zniesc "tego dzieciaka " i podobno wszystko jest moja wina.
moja wina ze wszystkiego sie boi, ze bije wiszczy krzyczy
moze to naprawde ja zawinilam.. ja sobie nie radze a on mi nie pomaga w tym tylko wszystko utrudnia. staram sie jak moge zeby dobrze przygotowac do przedszkola.. a moze za bardzo sie staram

No tak to na pewno rozwiąże problem i zapracuje sobie na lepsze relacje z córką

[Luba]

Napisane przez Malinowy_Torcik

Mam córeczke 3 lata. Do 2 lat byla grzeczna niczego sie nie bala cieszyla sie z wszystkiego a teraz juz nie daje rade.
Zaczela sie bac wszystkiego i ciagle dochodzi jakas nowa rzecz.
1. Oczywiscie nie zalatwia sie na nocnik ani kibel. Strach przed zdjeciem pieluchy, zamyka oczy i wiszczy, goly tylek tez ja przeraza nic nie dziala nagrody , rozmowy nic, wczesniej chodzila w majteczkach choc nie umiala jeszcze siusiac.
2. wszystkie nowe zabawki, grajacych nawet nie dotknie. ni patrzy zamyka oczy i jest histeria, zobaczy ze jakies dziecko ma pluszaka to juz nie podejdzie, jak twierdzi nie podobaja jej sie zabawki innych dzieci tylko jej, chociaz ma kilka ktorych nie lubi. dodam ze dzieci bardzo lubi lubi sie z nimi bawic.
3. dzis goracy dzien, mamy pieska jak to pies dyszal slina kapala z buzi a ona sobie ubzdurala ze ona nie chce juz psa oczy zamkniete i siedziala caly dzien w pokoju. a psa mamy od ponad roku.
4. to samo zrobi sobie mala kropke na nodze w sensie zadrapanie i musi juz nosic dlugie spodnie plater cokolwiek nie patrzy na nogi, szlaf mnie trafia, to samo mi kaze nakladac dlugie spodnie. pol roku temu chodzila z pobitymi kolanami i nic.
5. wczesniej jadla wszystko, a teraz zadnej parowki wedliny bo tam skorka, miesa tez nie bo tam cos twardego, ciagle jogurty ( tylko bez grudek ) a teraz prawie nic nie je.

Nie radze sobie juz myslalam o psychologu nie wiem juz, moze tak ma byc w tym wieku. Jest towarzyska postrafi byc grzeczna, ostatnio byl postep bo bala sie latajacych balonow byl schowany przez tydzien az w koncu zaczela sie nim bawic.

Od wrzesnia do przedszkola a ona nadal w pieluszce boi sie zabawek, nie wiem co bedzie... Moze ktos mial podobny problem .
Moze to moja wina bo juz nie mam na to sily czasami sie dre ale to nic nie daje...

Przepraszam za bledy spieszylam sie

Napisane przez Malinowy_Torcik

Jest niegrzeczna w stosunku do mnie nie az tak ale do swojego taty.
Bije go, krzyczy na niego, rzuca w niego zabawkami.
Ja jeszcze potrafię sie jakos z nia dogadac, ale moj maz trzaska drzwiami i wychodzi bo nie da sie zniesc "tego dzieciaka " i podobno wszystko jest moja wina.
moja wina ze wszystkiego sie boi, ze bije wiszczy krzyczy
moze to naprawde ja zawinilam.. ja sobie nie radze a on mi nie pomaga w tym tylko wszystko utrudnia. staram sie jak moge zeby dobrze przygotowac do przedszkola.. a moze za bardzo sie staram

Moim zdaniem macie z mezem wielki problem, mysle, ze sie nie dogadujecie, moze klocicie.
Wy macie problem a nie dziecko, dziecko reaguje na Wasze problemy.

[_vixen_]

Skoro Twój mąż się tak zachowuje, Ty drzesz się na dziecko, to co w tym dziwnego, że córka się tak zachowuje? Biedne dziecko. Weźcie się najpierw za siebie, swoje emocje, bo przypuszczam, że w tym jest najwiekszy problem.
Pewnie ma takie sposoby na radzenie sobie ze stresem i stąd takie "dziwne" zachowania.

[skazana_na_bluesa]

współczuję dziecku. mam dziwne wrażenie, że jej lęki to wina waszego zachowania. dziecko nie radzi sobie z emocjami i też stąd to bicie. chyba cała trójka powinna iść do psychologa + psychologa dziecięcego.

[adriana_wst]

Może powinnaś więcej z dzieckiem rozmawiać, motywować ją do zmiany zachowania. To, że boi się grających zabawek, czy głośnych odgłosów to nic dziwnego, moje dziecko 3,5 roku też się boi niektórych (dla mnie całkiem normalnych ) rzeczy jak dmuchana zjeżdżalnia, mikser, długo panicznie bał się też odgłosu piania koguta. Z czasem takie rzeczy przechodzą, jednak najważniejsze jest by nie reagować krzykiem, tylko rozmawiać, tłumaczyć i jeszcze raz rozmawiać z dzieckiem. Może pomoże jakiś system motywacyjny... jakaś tablica z buźkami za dobre zachowanie itp??? To, że nie masz oparcia w mężu, nie znaczy, że nie jesteś matką...

[golgie]

Mąż sam zachowuje się jak dzieciak:/ Nie wystarczy trzasnąć drzwiami i wyjść, trzeba znaleźć wyjścia, wesprzeć ciebie. Może powinien dorosnąć:/ Dopóki to nie nastąpi, niestety wszystko jest na Twojej głowie-współczuję. A to, że dziecko w tym wielu boi się wielu rzeczy jest normalne.

[pieleszka]

jeżeli jeszcze raz przeczytam gdzieś o puzzlach, to w życiu żadnych dziecku już nie dam

[Ingrid80]

Co za spam!!!