Nie umiem być sobą?

[AnnaMonika23]

Wiem, że pewnie mnie wyśmiejecie, ale może pośród Was znajdzie się chociaż jedna osoba, która udzieli mi jakiejś konstruktywnej porady.

Od zawsze łatwo ulegałam "autorytetom". Ale nie mam tu na myśli autorytetów moralnych etc., tylko takie... fizyczne. Mam wrażenie, że już od gimnazjum nie mogę zaakceptować siebie, swojego wyglądu i staram się upodobnić do kogoś, kto aktualnie mi się podoba. Takich przykładów jest mnóstwo. Nie wydaje mi się, że jestem jakoś strasznie brzydka, miałam paru chłopaków, ale mimo tego miałam wrażenie, że ciągle nie tak chcę wyglądać.

To jest chore, bo np. oglądam film/serial, czytam książkę, w której jest bohaterka o np. miodowych włosach i w niej zakochuje się wspaniały facet, mój ideał, więc chcę przefarbować włosy, bo wydaje mi się, że tylko wtedy też będę miała okazję wpaść w oko takiemu facetowi. Rety, jak to piszę, zdaję sobie sprawę z tego jak to brzmi i jakie to płytkie, ale nie potrafię nad tym zapanować. Np. wiele lat temu, kiedy oglądałam serial Magda M. to byłam tak bardzo zajarana Piotrem Korzeckim, że wkręciłam sobie, że nie będę miała szansy na takiego faceta, jeśli nie zetnę włosów i nie przefarbuję Tak zrobiłam i oczywiście nikt taki sie nie pojawił Wiadomo, idzie za tym też jakieś naśladowanie w kwestii zachowania, ale chyba to moje niedopasowanie wyglądem najbardziej mnie męczy. Nie potrafię nad tym zapanować. Zdaję sobie sprawę z tego, że nawet jeśli mam ulubiony typ faceta to jego charakterystyka skupia sie bardziej na cechach charakteru i nie odrzucilabym go, bo np. jest blondynem, a nie szatynem. Sama nie umiem się wiecznie zdecydować, czy np. chcę mieć jasne włosy, czy ciemne itd., jaka jestem, jaka chcę być.

Właśnie teraz uświadomiłam sobie, że słowem kluczem jest tu naśladowanie. Ciągle naśladuję kogoś, kto jest moim zdaniem lepszy ode mnie. Nie potrafię być sobą i chcę się chyba zamienić w tę osobę. To takie męczące... Ale z drugiej strony nie umiem też zaakceptować siebie. Jak to zrobić? jak to nasladowanie innych pokonać?

[201607111028]

Napisane przez AnnaMonika23

Wiem, że pewnie mnie wyśmiejecie, ale może pośród Was znajdzie się chociaż jedna osoba, która udzieli mi jakiejś konstruktywnej porady.

Od zawsze łatwo ulegałam "autorytetom". Ale nie mam tu na myśli autorytetów moralnych etc., tylko takie... fizyczne. Mam wrażenie, że już od gimnazjum nie mogę zaakceptować siebie, swojego wyglądu i staram się upodobnić do kogoś, kto aktualnie mi się podoba. Takich przykładów jest mnóstwo. Nie wydaje mi się, że jestem jakoś strasznie brzydka, miałam paru chłopaków, ale mimo tego miałam wrażenie, że ciągle nie tak chcę wyglądać.

To jest chore, bo np. oglądam film/serial, czytam książkę, w której jest bohaterka o np. miodowych włosach i w niej zakochuje się wspaniały facet, mój ideał, więc chcę przefarbować włosy, bo wydaje mi się, że tylko wtedy też będę miała okazję wpaść w oko takiemu facetowi. Rety, jak to piszę, zdaję sobie sprawę z tego jak to brzmi i jakie to płytkie, ale nie potrafię nad tym zapanować. Np. wiele lat temu, kiedy oglądałam serial Magda M. to byłam tak bardzo zajarana Piotrem Korzeckim, że wkręciłam sobie, że nie będę miała szansy na takiego faceta, jeśli nie zetnę włosów i nie przefarbuję Tak zrobiłam i oczywiście nikt taki sie nie pojawił Wiadomo, idzie za tym też jakieś naśladowanie w kwestii zachowania, ale chyba to moje niedopasowanie wyglądem najbardziej mnie męczy. Nie potrafię nad tym zapanować. Zdaję sobie sprawę z tego, że nawet jeśli mam ulubiony typ faceta to jego charakterystyka skupia sie bardziej na cechach charakteru i nie odrzucilabym go, bo np. jest blondynem, a nie szatynem. Sama nie umiem się wiecznie zdecydować, czy np. chcę mieć jasne włosy, czy ciemne itd., jaka jestem, jaka chcę być.

Właśnie teraz uświadomiłam sobie, że słowem kluczem jest tu naśladowanie. Ciągle naśladuję kogoś, kto jest moim zdaniem lepszy ode mnie. Nie potrafię być sobą i chcę się chyba zamienić w tę osobę. To takie męczące... Ale z drugiej strony nie umiem też zaakceptować siebie. Jak to zrobić? jak to nasladowanie innych pokonać?

Moim zdaniem trochę z pupy ten problem, bo wiele z nas eksperymentuje ze swoim wyglądem, z włosami. Również pod wpływem postaci z seriali, "celebrytów" i innych takich .

[hubusiowo]

A mi się wydaje,że masz spory problem z akceptacją samej siebie.Sama się przekonałaś że zmiana fizycznego wyglądu nie zawsze prowadzi do założonej przez ciebie zmiany w życiu.Myślę,że skoro problem powraca i nie możesz sobie z nim poradzić to chyba niezbędna będzie tu pomoc psychologa.

[201607111028]

Napisane przez hubusiowo

A mi się wydaje,że masz spory problem z akceptacją samej siebie.Sama się przekonałaś że zmiana fizycznego wyglądu nie zawsze prowadzi do założonej przez ciebie zmiany w życiu.Myślę,że skoro problem powraca i nie możesz sobie z nim poradzić to chyba niezbędna będzie tu pomoc psychologa.

Nihil novi xD

[hubusiowo]

Wiem,że Ameryki nie odkryłam i że to" nic nowego" ale jak widać dziewczyna ma problem.Sama przyznała,ze potrzebuje pomocy w zaakceptowaniu samej siebie. Stąd moja sugestia by poszukała pomocy u osoby kompetentnej,która znajdzie jakieś rozwiązanie.

[201607111028]

Napisane przez hubusiowo

Wiem,że Ameryki nie odkryłam i że to" nic nowego" ale jak widać dziewczyna ma problem.Sama przyznała,ze potrzebuje pomocy w zaakceptowaniu samej siebie. Stąd moja sugestia by poszukała pomocy u osoby kompetentnej,która znajdzie jakieś rozwiązanie.

Napisała, że ma problem z zaakceptowaniem swojego wyglądu, nie wie, co jej odpowiada. Moim zdaniem nie jest to problem wymagający pomocy psychologa, po prostu. Najłatwiej rzucić właśnie takim hasłem.

[hubusiowo]

W porządku,ja też wyraziłam swoje zdanie.Nie rzuciłam hasłem o psychologu ot tak sobie,zasugerowałam się tym,że problem trwa już jakiś czas a autorka czuje się zmęczona całą sytuacją.

[201607111028]

Napisane przez hubusiowo

W porządku,ja też wyraziłam swoje zdanie.Nie rzuciłam hasłem o psychologu ot tak sobie,zasugerowałam się tym,że problem trwa już jakiś czas a autorka czuje się zmęczona całą sytuacją.

No spoko. Wbrew pozorom, nie atakuję Cię :P

[201604181004]

Napisane przez carolina662

Nihil novi xD

xDDDDDDDDDDDDDDDDD

[kalincia]

Czy coś oprócz wyglądu ma wg ciebie znaczenie, czy też od niego tylko uzależniasz swoją pozycje w życiu i powodzenie u facetów, bo widać, że o to głównie chodzi? Ile masz lat?

[Kitty_91]

Jeśli jesteś nastolatką to nie masz powodów do zmartwień, to normalne też tak miałam kiedyś, już z tego wyrosłam...

[hubusiowo]

Ok.,wiek ma tutaj znaczenie ale znaczenie ma też fakt jak długo to trwa.Wiadomo,że czas dojrzewania to czas poszukiwania swojego "JA" a fakt naśladowania i czerpania wzorców od innych to normalna rzecz.Problemem staje się wtedy,gdy jako dorosła już osoba nadal praktykuje to zachowanie mimo iż zdaje sobie sprawę z tego,że to nic nie daje.W dodatku cała sytuacja ją męczy.Nie wiem z czego wynika ten brak akceptacji własnej osoby,wyglądu,czy bliscy nie zauważyli tego problemu?Nikt nie próbował pomóc?Jeżeli sytuacja przerasta autorkę,nie potrafi sobie poradzić i bliscy nie są w stanie pomóc-nadal radzę udać się po poradę do specjalisty.

[pancakes]

Napisane przez drabineczka

xDDDDDDDDDDDDDDDDD

Strolluję trochę wątek, ale aż nie mogę się nie zgodzić

Autorko - spokojnie, każdy w pewnym stopniu ma takie fazy, ta przesada wiąże się z brakiem akceptacji siebie. Sądzę że droga do pogodzenia się z tym kim jesteśmy u różnych ludzi jest dłuższa, u innych krótsza, ale w końcu do celu dotrzesz! Musisz zejść na ziemię , przestań tyle patrzeć na innych, patrz na siebie. Tylko tyle i aż tyle. Patrz na swoje życie. Rób coś, bo spędzając czas na serialach naturalnie człowiek zaczyna żyć życiem bohaterów. Myślę że warto upatrywać swoje wzorce w innych ludziach, czy to odnośnie wyglądu, stylu życia czy zachowania, ale do pewnej granicy. No i przede wszystkim - radzę we wszystkim inspirować się ludźmi, których znamy z reala. Jacyś celebryci, osoby z drugiego końca świata, albo co gorsza fikcyjne postacie są - właśnie tak - fikcyjne. To nijak się ma do Ciebie i nie jest autentyczne :P