Problem z pracą czy ze mną?

[a_nowa]

Witam Założyłam konto ponieważ potrzebuję porady, może kopniaka w tyłek. Problem dotyczy pracy, może zacznę od początku: Pracowałam ponad 5 lat w budżetówce w księgowości, dużo niedużo- zależy dla kogo. Była to umowa przez większośc tego czasu na zastępstwo, kobieta za którą byłam zatrudniona wróciła (po 8 latach), w międzyczasie przedłużono mi umowę na 3 kolejne miesiące- do grudnia. W grudniu zeszłego roku zostałam zwolniona- nie przedłużono mi umowy, wiadomo że jak w budżetówce nie ma się dobrych pleców to nic z tego nie będzie i w moim przypadku nie było. Od grudnia do połowy maja tego roku byłam zarejestrowana jako bezrobotna- szukałam pracy ale niestety nie udało mi się nic znaleźć, rozmowy były ale nic z nich nie wychodziło.
Od połowy maja tego roku zaczęłam pracę, załatwioną po znajomości- jakżeby inaczej, na pół etatu ale zawsze coś, stanowisko główny księgowy w małej jednostce, też budżetówce. Szukali kogoś na zastępstwo. No co tu dużo mówić zgodziłam się, przez prawie 2 tygodnie- od początku maja chodziłam "przyuczać" się do stanowiska, moja poprzedniczka mówiła że nie ma dużo roboty i że wszystko ogarnę. No cóż, mi też się tak wydawało, kiedy chodziłam do niej wszystko wydawało mi się takie proste.
Od dwóch tygodni jestem sama i po prostu sobie nie radzę. Pierwszy tydzień był ok, mogłam na spokojnie się rozejrzeć itd., drugi tydzień to jakaś masakra- mnóstwo terminowych spraw, większość takich o których nie miałam pojęcia, nerwówka, telefony do poprzedniczki z pytaniem co i jak i kompletny mętlik w głowie.
I dlatego właśnie nie wiem co mam robić, chcę pracować ale wiem że sama sobie nie radzę- nie wyrabiam, dużo rzeczy nie wiem. Mam ogromny dylemat, z jednej strony moja chęć do pracy, kibicowanie przez narzeczonego i rodziców a z drugiej odliczanie minut do wyjścia, stres nawet w domu i ogromne nerwy kiedy rano muszę iść do pracy. Proszę was o poradę- zostać i próbować sobie radzić czy złożyć wymówienie i słuchać że zrezygnowałam z takiego stanowiska. Mam kompletny mętlik w głowie, zbyt dużo osób we mnie wierzy, rozczarować ich że jednak nic z tego nie będzie?

[Dotka90]

Szczerze mówiąc, to ja trochę jednak nie pojmuję, jak można pracować 5 lat w księgowości i mieć taki problem ze znalezieniem (a teraz ogarnięciem) pracy.

Sprawy terminowe w księgowości to podstawa i nie znam żadnej księgowej, którą to dziwi.

Nie bardzo rozumiem, co robiłaś przez te 5 lat? Nie pracowałaś samodzielnie? Nie miałaś obowiązków? Masz jakieś wykształcenie w tym kierunku - wiedzę teoretyczną? Czy brak Ci praktyki?

[zlotniczanka]

ja pracuję w klimacie gaszenia pożaru - mam masę rzeczy do zrobienia z terminem na wczoraj - co pomaga:
- lista zadań - systematycznie, punkt po punkcie, aż zaległości znikają
- systemy do zarządzania pracą typu pomodoro
- kalendarz
- notowanie wszystkiego, co może wypaść z głowy, a jest ważne

Jeśli zależy Ci na pracy, to po prostu się poświęc i posiedź jeden albo dwa dni więcej, skoro masz pół etatu.

I przyłącz się do pytania- skąd te problemy?

[mika_123]

Ja w mojej poprzedniej pracy miałam dokładnie tak samo. Parę dni przyuczenia i na głęboką wodę, w pełny, że tak powiem, burdel. Miałam trzymiesięczny okres próbny, i przez te trzy miesiące codziennie myśli, że sobie nie radzę, że na pewno mnie potem zwolnią. Ale nie zwolnili:P W pełni zaczęłam ogarniać dopiero po pół roku - myślę, że spokojnie tyle czasu potrzeba, żeby się wszystkiego w nowej firmie nauczyć i zobaczyć jak to funkcjonuje, nawet jeśli jesteś na tym samym/podobnym stanowisku - wiadomo, system pracy inny, niedokończone sprawy, nie jesteś całkiem wdrożona w system pracy firmy.
Moja rada - zacisnąć zęby i do przodu! Zorganizować sobie dzień w pracy tak, żeby nic Ci nie umknęło - tak jak piszą dziewczyny, zapisywać wszystkie terminy, robić listy, ja zapisywałam sobie w zeszycie wszystkie ważne informacje od poprzedniczki - i nie martw się! Spokojnie, potrzeba czasu. Zobaczysz, że za parę miesięcy będziesz śmigać

[201607121236]

Napisane przez a_nowa

Witam Założyłam konto ponieważ potrzebuję porady, może kopniaka w tyłek. Problem dotyczy pracy, może zacznę od początku: Pracowałam ponad 5 lat w budżetówce w księgowości, dużo niedużo- zależy dla kogo. Była to umowa przez większośc tego czasu na zastępstwo, kobieta za którą byłam zatrudniona wróciła (po 8 latach), w międzyczasie przedłużono mi umowę na 3 kolejne miesiące- do grudnia. W grudniu zeszłego roku zostałam zwolniona- nie przedłużono mi umowy, wiadomo że jak w budżetówce nie ma się dobrych pleców to nic z tego nie będzie i w moim przypadku nie było. Od grudnia do połowy maja tego roku byłam zarejestrowana jako bezrobotna- szukałam pracy ale niestety nie udało mi się nic znaleźć, rozmowy były ale nic z nich nie wychodziło.
Od połowy maja tego roku zaczęłam pracę, załatwioną po znajomości- jakżeby inaczej, na pół etatu ale zawsze coś, stanowisko główny księgowy w małej jednostce, też budżetówce. Szukali kogoś na zastępstwo. No co tu dużo mówić zgodziłam się, przez prawie 2 tygodnie- od początku maja chodziłam "przyuczać" się do stanowiska, moja poprzedniczka mówiła że nie ma dużo roboty i że wszystko ogarnę. No cóż, mi też się tak wydawało, kiedy chodziłam do niej wszystko wydawało mi się takie proste.
Od dwóch tygodni jestem sama i po prostu sobie nie radzę. Pierwszy tydzień był ok, mogłam na spokojnie się rozejrzeć itd., drugi tydzień to jakaś masakra- mnóstwo terminowych spraw, większość takich o których nie miałam pojęcia, nerwówka, telefony do poprzedniczki z pytaniem co i jak i kompletny mętlik w głowie.
I dlatego właśnie nie wiem co mam robić, chcę pracować ale wiem że sama sobie nie radzę- nie wyrabiam, dużo rzeczy nie wiem. Mam ogromny dylemat, z jednej strony moja chęć do pracy, kibicowanie przez narzeczonego i rodziców a z drugiej odliczanie minut do wyjścia, stres nawet w domu i ogromne nerwy kiedy rano muszę iść do pracy. Proszę was o poradę- zostać i próbować sobie radzić czy złożyć wymówienie i słuchać że zrezygnowałam z takiego stanowiska. Mam kompletny mętlik w głowie, zbyt dużo osób we mnie wierzy, rozczarować ich że jednak nic z tego nie będzie?

Napisalas, ze pracowalas wczesniej w ksiegowosci. Czym sie tam dokladnie zajmowalas? Mialas wspolpracownikow czy bylo to stanowisko samodzielne. No i jest roznica miedzy byciem ksiegowa, a glowna księgową. Niby to samo, a jednak nieco inaczej

[a_nowa]

Owszem miałam problem ze znalezieniem pracy, sama się zastanawiałam w czym tkwi problem i dotąd nie wiem, może w tym że w mojej mieścinie było bardzo mało ogłoszeń o pracę tego typu a w większym mieście bardzo duża konkurencja.
Nie dziwni mnie to że są terminowe sprawy, o tym doskonale wiedziałam tyle że w poprzedniej pracy było na kilkanaście osób w dziale i każdy miał swój wycinek którym się zajmował a tutaj jestem sama i robię wszystko od kadr, poprzez płace, całą księgowość aż do tysiąca różnych sprawozdań. Wielu z tych rzeczy nigdy w życiu nie robiłam i to że ktoś raz pokazał wcale nie znaczy ze już to wiesz. Oczywiście że w poprzedniej pracy miałam obowiązki i wywiązywałam się z nich jak najlepiej potrafiłam. Wykształcenia mi nie brak, praktyki raczej też, brak mi chyba po prostu wiedzy co do niektórych zagadnień + to że poprzedniczka nie przekazała mi kilku swoich spraw bieżących- rozpoczętych przez nią i nie załatwionych do końca.
Tutaj po prostu jest bardzo dużo obowiązków których dokładnie nie ogarniam.

[skazana_na_bluesa]

nie rezygnuj. przede wszystkim źle to wygląda, jak ktoś jest z polecenia i szybko rezygnuje. ktoś za ciebie poręczył, więc wysil się, żeby nie zrobić koło tyłka tej osobie. przygotuj sobie listę rzeczy do zrobienia i odhaczenia. skoro nie miałaś przekazanych wszystkich zadań to się nie dziwię, że nie wiedziałaś, co i jak. dopytaj, czy już o wszystkim wiesz. wdrożysz się i będzie ci łatwiej. jak nie wiesz to pytaj ludzi, rób sobie notatki, doczytuj np. w necie.

[matte_]

Twój problem polega na tym,że w budżetówka "szanuje się prace". Słyszałam wiele historii jak to cały dzień wprowadza się jeden wyciąg bankowy i nie ma się czasu na inne rzeczy bo jest się "zarobionym". Trafiłaś obecnie to mniej "szanującego prace" oddziału gdzie pracuje się jak w każdym innym miejscu w księgowości a Ty jesteś zdziwiona. Musisz się przyzwyczaić, a jesli masz faktycznie multum roboty to poproś o asystenta czy stażystę.

[201607121236]

Napisane przez a_nowa

Owszem miałam problem ze znalezieniem pracy, sama się zastanawiałam w czym tkwi problem i dotąd nie wiem, może w tym że w mojej mieścinie było bardzo mało ogłoszeń o pracę tego typu a w większym mieście bardzo duża konkurencja.
Nie dziwni mnie to że są terminowe sprawy, o tym doskonale wiedziałam tyle że w poprzedniej pracy było na kilkanaście osób w dziale i każdy miał swój wycinek którym się zajmował a tutaj jestem sama i robię wszystko od kadr, poprzez płace, całą księgowość aż do tysiąca różnych sprawozdań. Wielu z tych rzeczy nigdy w życiu nie robiłam i to że ktoś raz pokazał wcale nie znaczy ze już to wiesz. Oczywiście że w poprzedniej pracy miałam obowiązki i wywiązywałam się z nich jak najlepiej potrafiłam. Wykształcenia mi nie brak, praktyki raczej też, brak mi chyba po prostu wiedzy co do niektórych zagadnień + to że poprzedniczka nie przekazała mi kilku swoich spraw bieżących- rozpoczętych przez nią i nie załatwionych do końca.
Tutaj po prostu jest bardzo dużo obowiązków których dokładnie nie ogarniam.

Nie zrezygnowalabym na Twoim miejscu, duzo pracy przed Toba ale dasz rade
Szkoda, ze mialas krotki okres przygotowawczy. W tak krotkim czasie nie da sie z wszystkim dokladnie zapoznac

[a_nowa]

Napisane przez matte_

Twój problem polega na tym,że w budżetówka "szanuje się prace". Słyszałam wiele historii jak to cały dzień wprowadza się jeden wyciąg bankowy i nie ma się czasu na inne rzeczy bo jest się "zarobionym". Trafiłaś obecnie to mniej "szanującego prace" oddziału gdzie pracuje się jak w każdym innym miejscu w księgowości a Ty jesteś zdziwiona. Musisz się przyzwyczaić, a jesli masz faktycznie multum roboty to poproś o asystenta czy stażystę.

To mało wiesz o pracy w budżetówce. W poprzedniej pracy też miałam co robić, i owszem zdarzyło się wprowadzać cały dzień jeden wyciąg skoro miał 400 pozycji to inaczej się nie dało. Zdziwiona nie jestem bo widziałam zakres zadań na tym stanowisku, tyle że wiele bieżących spraw nie zostało mi przekazanych przez poprzedniczkę. Na stażystę nie ma szans.

[pij04]

To skoro nie jesteś zdziwiona to w czym problem? Mało gdzie nie ma zaległości po starych księgowych. Zamiast się użalać zaciśnij zęby i rób co do Ciebie należy. U mnie w biurze prace muszę zabierać do domu bo mamy taka możliwość przez program księgowy na serwerze w chmurze i jakoś nie rozpaczam.

[Dotka90]

Niestety, ale w KAŻDEJ pracy przejmując obowiązki po kimś innym zostaje się z lepiej lub gorzej rozgrzebanymi sprawami. Najgorzej jest, jak trzeba jeszcze po kimś błędy poprawiać.

Nie wiem szczerze mówiąc w czym jest ten problem, bo u nas w biurze każdy księgowy ma kilka firm, którymi się zajmuje, robią też kadry i normalnie się ze wszystkim wyrabiają, więc dla mnie to jednak trochę przesadzasz

Rozwiązanie jest proste:

- brak Ci wiedzy na jakieś tematy? --> idziesz na kurs / pytasz bardziej doświadczonych / szukasz w internecie
- problem z terminowością: kalendarz i zapisywanie wszystkiego
- problem z wyrabianiem się: znów kalendarz. Ja codziennie rano robię w kalendarzu listę rzeczy, które mam zrobić w danym dniu i po kolei odhaczam z listy.

[201607260936]

Ja też bym nie rezygnowała.
Sama byłam chyba w takiej samej sytuacji, albo i gorszej, bo nie mając nigdy styczności z księgowością zaczęłam pracę jako młodsza księgowa i tak jak u Ciebie na początku było fajnie, bo byłam nowa-można było pytać. Ale później już było bardzo niefajnie i też myślałam, żeby rzucić pracę, bo się okropnie stresowałam, popełniałam dużo błędów...Aha, moje 'szkolenie' trwało dwa dni i co teraz? Teraz raczej nie ma takiej rzeczy, z którą bym sobie nie poradziła oczywiście czasem pytam, ale to sporadycznie.
Po drugie -długo szukałaś pracy i kiedy w końcu ją znalazłaś to zaraz chcesz rezygnować, bo ciężko? Początki zawsze są trudne Poza tym niestety stanowisko głównej księgowej to jest samodzielne stanowisko, więc chyba wiedziałaś na co się piszesz

[Heledore]

Napisane przez a_nowa

Owszem miałam problem ze znalezieniem pracy, sama się zastanawiałam w czym tkwi problem i dotąd nie wiem, może w tym że w mojej mieścinie było bardzo mało ogłoszeń o pracę tego typu a w większym mieście bardzo duża konkurencja.

Twój problem polega na tym ze pracowalas w budżetówce, w dodatku tyle lat. W dodatku wyglada na to że budżetówka to twoje jedyne doświadczenie i nigdy nie pracowałaś w zwyczajnej firmie.

[Azhaar]

Oj, już bez przesady, nie ma co tak jeździć po Autorce.

To wcale nie jest takie oczywiste.

Z jednej strony - na początku nowej pracy zawsze może występować szok. To normalne. Możesz być świetnie przygotowana teoretycznie i mieć doświadczenie, ale każda firma jest inna. Wdrożenie zawsze zajmuje trochę czasu. Jest to dla Ciebie nowe, bo wcześniej długo pracowałaś w jednym miejscu i pewnie wpadlaś już w pewną rutynę. Ja pamiętam jak zaczynalam pracę w pewnym miejscu (korporacja), to na początku zrzucono mi tyle na glowę, że musiałam siedzieć 8-22, nie raz się popłakałam, bo byłam tak zmęczona a nie zgadzaly mi się liczby w analizach i liczylam 10 razy to samo... A po pół roku już się nudziłam w tej pracy

Ale z drugiej strony - praca może być naprawdę słaba. Znam wiele przypadków ludzi pracujących 12-14 h na dobę. I to nie jest kwestia tego, że nie umieją czy tego że są nowi. Po prostu choćbyś na rzęsach stanęła, to nie zawsze wszystko zrobisz w te 8 godzin. Jak musisz coś zrobić na jutro to musi być na jutro, nawet jak będziesz to robić do 4 nad ranem i tyle.

Ja bym zacisnęła zęby i przeczekała. Daj sobie parę miesięcy i zobacz czy sytuacja się ustabilizuje czy nie. Teraz wszystko zajmuje Ci więcej czasu, bo jest nowe. Dodatkowo z czasem też pewnie lepiej zorganizujesz sobie czas. Ale może być tak, ze i tak będziesz ciągle siedzieć po godzinach. Wtedy musisz zdecydować, czy ta praca jest tego warta.

[a_nowa]

Napisane przez Heledore

Twój problem polega na tym ze pracowalas w budżetówce, w dodatku tyle lat. W dodatku wyglada na to że budżetówka to twoje jedyne doświadczenie i nigdy nie pracowałaś w zwyczajnej firmie.

Tak to moje jedyne doświadczenie, zaczęłam od stażu i potem już po kolei poszło. Nie pracowałam w innej firmie, znam księgowośc w praktyce tylko od strony budżetówki, teorię księgowości w firmach znam z kursu, ale to jedynie teoria.
Byc może moje obawy wynikają z tego że miałam niewiele czasu na załapanie wszystkiego w pełni bo oprócz rzeczy które przekazywała mi moja poprzedniczka musiałam jeszcze ogarnąc kilka nowych programów z którymi nie miałam do tej pory styczności. Dziękuję za wszystkie do tej pory udzielone rady i kopniaki, chyba było mi to potrzebne.

[a_nowa]

Minęło już trochę czasu od ostatniego razu ale sytuacja w pracy niewiele się zmieniła. Pracuję ponad miesiąc więc mogę co nieco powiedziec.
Może zacznę od początku, po waszych radach było przez jakiś czas ok, radziłam sobie choc nie zawsze ale przede wszystkim starałam się i nawet mi to wychodziło, jednak od kilku dni sytuacja powtarza się a ja mam już tak zszargane nerwy że sama nie wiem co robic. W tym czasie wyszły na światło dzienne trzy sprawy o których nie miałam zielonego pojęcia, dwie jakoś udało się załatwic z pomocą znajomych, jednej niestety nie i nadal czeka w kolejce, poza tym kilka rzeczy do zrobienia na bieżąco i moje nerwy czy zdążę. Moja poprzedniczka z premedytacją nie przekazała mi wszystkiego a ja nie mając doświadczenia w pełnej księgowości po prostu nie wiem co z pewnymi rzeczami zrobic, dzwonię po znajomych, do niej ale ileż można... w końcu ktoś powie ze wystarczająco mi już pomógł i mam liczyc na siebie, nie chcę nadwyrężac uprzejmości koleżanek z poprzedniej pracy ale niestety ostatnio nie daję rady inaczej.
Czuję sie totalnie skołowana, rano mam takie nerwy że nie śpię już od 5 i myślę że muszę tam iśc, praktycznie codziennie zostaję po godzinach a i tak mam zaległości. Myślę tylko o tym żeby z tamtąd iśc a jak wracam do domu cały czas myślę o niezałatwionych spawach i denerwuję się tym co na mnie czeka. Nienawidzę tej pracy.
Poza tym zastanawiam się co dalej, tutaj mam umowę na rok a potem znów zostaję bez niczego, nie wiem co mam zrobic, niby doświadczenie itd. ale czuję że przypłacę to swoim zdrowiem.

[Dotka90]

To skoro jest tak źle, to czemu nie szukasz innej pracy?

[a_nowa]

A skąd wniosek że nie szukam? Przeglądam ogłoszenia, wysyłam CV i niestety ale ciężko jest znaleźć coś innego. Zamieniłabym tą pracę na jakąkolwiek inną, bylebym nie musiała już tam iść.

[a_nowa]

Czy naprawdę nikt nie był w takiej sytuacji?
Proszę o rady, co zrobiłybyście na moim miejscu?

[zlotniczanka]

Trudno doradzić coś sensownego, bo Cię nie znamy i nie wiadomo ile wynika z Twojej niewiedzy a ile z negatywnego nastawienia do pracy i nakręcania się i stresowania.
Bardzo możliwe, że po pierwszych dwóch, trzech miesiącach ogarniesz wszystko, pytanie jakim kosztem psychicznym.
Prawda jest taka, że brakuje Ci podstawowych umiejętności na tym stanowisku - szukając podobnej pracy spotkasz identyczne przeszkody. Nie wiadomo jednak, czy w innym miejscu pracy nie będziesz się czuła swobodniej i lepiej. Jeśli faktycznie ta praca Cię dołuje - to ja bym odeszła. I poszła się douczyć na jakieś kursy.

[Dotka90]

Napisane przez zlotniczanka

Trudno doradzić coś sensownego, bo Cię nie znamy i nie wiadomo ile wynika z Twojej niewiedzy a ile z negatywnego nastawienia do pracy i nakręcania się i stresowania.
Bardzo możliwe, że po pierwszych dwóch, trzech miesiącach ogarniesz wszystko, pytanie jakim kosztem psychicznym.
Prawda jest taka, że brakuje Ci podstawowych umiejętności na tym stanowisku - szukając podobnej pracy spotkasz identyczne przeszkody. Nie wiadomo jednak, czy w innym miejscu pracy nie będziesz się czuła swobodniej i lepiej. Jeśli faktycznie ta praca Cię dołuje - to ja bym odeszła. I poszła się douczyć na jakieś kursy.

Zgadzam się w 100% z pogrubionym

[201803290936]

Napisane przez Dotka90

Zgadzam się w 100% z pogrubionym

Bardzo możliwe (w sensie również zgadzam się ze Zlotniczanką: "Prawda jest taka, że brakuje Ci podstawowych umiejętności na tym stanowisku - szukając podobnej pracy spotkasz identyczne przeszkody").

Myślę, że Twoim błędem, autorko, było nastawienie pt. budżetówka = lekka praca, nikt się "nie goni" (bo chyba po cichu takie myślenie miałaś). A tu klops: okazuje się, że obowiązek goni obowiązek, termin termin, niekoniecznie wychodzi się o równej godzinie, a nawet bierze robotę do domu. Nie twierdzę, że to w porządku, ale niestety w wielu zakładach które znam tak właśnie jest. Sama niebawem opuszczam "bezpieczną" posadkę budżetową, bo większej kasy nie widać, a obowiązków mi przybyło w ciągu kilku lat co najmniej drugie tyle, co na początku, robię naprawdę dużo rzeczy wykraczających poza oficjalny przydział obowiązków. I mam dosyć, wypaliłam się. Ale coś za coś: na ogół jednak są to posady stabilniejsze, wypłata w terminie, kadrowa pilnuje ilości urlopu, są jakieś tam dodatki. Zastanów się, czy serio jest tak źle, czy się już mega źle nastawiłaś. Wypisz plusy i minusy.

[Dotka90]

Napisane przez Doris1981

Bardzo możliwe (w sensie również zgadzam się ze Zlotniczanką: "Prawda jest taka, że brakuje Ci podstawowych umiejętności na tym stanowisku - szukając podobnej pracy spotkasz identyczne przeszkody").

O tym to pisałam już w pierwszym poście tego wątku i nadal ten post podtrzymuję

[a_nowa]

Zgadzam się z tym że brak mi doświadczenia oraz wiedzy w kilku aspektach, dlatego właśnie konsultuję z innymi, radzę się,pytam co i jak bo sama po prostu tego nie wiem,nigdy nie robiłam i w większości przypadków nawet nie wiem o co chodzi. Czuję że porwałam się z motyką na słońce,miałam dość siedzenia w domu i dołowania się brakiem pracy i wzięłam pierwszą lepszą posadę która się pojawiła.
Moje nastawienie się raczej nie zmieni,nie potrafię nie myśleć o tym co mam do zrobienia. Rano idę do pracy z bólem brzucha i nerwami,cały dzień stres i nie wyrabianie się.
Ehh strasznie ciężka decyzja, z jednej strony chcę pracować a z drugiej czuję że po roku tutaj miałabym nerwicę.
Pojawia się jeszcze kwestia tego że znowu musiałabym siedzieć w domu i szukać, przeraża mnie to.
Poza tym wiem że zawiodę rodziców i narzeczonego, są dumni że mam pracę i to jeszcze taką, cały czas słyszę poradzisz sobie a ja wiem że sobie nie radzę.

[zlotniczanka]

Napisane przez a_nowa

Zgadzam się z tym że brak mi doświadczenia oraz wiedzy w kilku aspektach, dlatego właśnie konsultuję z innymi, radzę się,pytam co i jak bo sama po prostu tego nie wiem,nigdy nie robiłam i w większości przypadków nawet nie wiem o co chodzi. Czuję że porwałam się z motyką na słońce,miałam dość siedzenia w domu i dołowania się brakiem pracy i wzięłam pierwszą lepszą posadę która się pojawiła.
Moje nastawienie się raczej nie zmieni,nie potrafię nie myśleć o tym co mam do zrobienia. Rano idę do pracy z bólem brzucha i nerwami,cały dzień stres i nie wyrabianie się.
Ehh strasznie ciężka decyzja, z jednej strony chcę pracować a z drugiej czuję że po roku tutaj miałabym nerwicę.
Pojawia się jeszcze kwestia tego że znowu musiałabym siedzieć w domu i szukać, przeraża mnie to.
Poza tym wiem że zawiodę rodziców i narzeczonego, są dumni że mam pracę i to jeszcze taką, cały czas słyszę poradzisz sobie a ja wiem że sobie nie radzę.

ja powiem tak - dużo łatwiej znaleźć pracę, mając jakąś aktualnie - pracodawcy inaczej jakoś patrzą na to.
No właśnie - jesteś w stanie się tego nauczyć, pytanie tylko, czy bierzesz teraz to wyzwanie na klatę i zaciskasz zęby czy jednak dla własnego zdrowia psychicznego - odpuszczasz. Ja przyznam, że sama kiedyś z jednej pracy po prostu uciekłam. Rzuciłam wypowiedzenie umowy, ale nawet to mnie nie mogło zmusić do powrotu tam, więc na kilka ostatnich dni miałam l-4. Dziś nie żałuję tego ani trochę.
Oczekiwania rodziców oczekiwaniami, ale to Ty sama musisz wybrać, co jest dla Ciebie najlepsze.

[line_87]

Praca w księgowości nie jest łatwa ale wszystko jest do ogarnięcia. Zresztą nigdy nie jest tak że nauczysz się "na zawsze", przepisy non stop się zmieniają i trzeba być na bieżąco i się dokształcać. Możesz podejdź do pracy zadaniowo, spisz wszystkie zagadnienia, które masz do zrobienia na już. To co wiesz to zrób, a nad resztą szukaj odpowiedzi. Niekoniecznie telefony do koleżanek (ale to najszybsze) ale jest przecież tyle portali księgowych, na których są interpretacje przepisów z przykładami w różnych wariantach. Zajrzyj na forum gofin, tam bardzo szybko udzielają odpowiedzi na pytania, jak masz problem z podatkami to dzwoń na KIP albo do urzędu skarbowego, jak z ZUS-em to na infolinię.

[201803290936]

Czy placówka, w której pracujesz prenumeruje prasę specjalistyczną z Twojej działki lub dostęp do któregoś z portali (gdzie miałabyś aktualizacje przepisów, dostęp do forum)? Jeżeli nie, to się o to upomnij.

[wiekanka]

Powiem ci z doswiadczenia.NIE WARTO.Jesli sobie nie radzisz i to przeklada sie na Twoje zdrowie,to zostaw to w cholere i nawet nie ogladaj sie.

[_Aneta]

Dziewczyny, kursy kursami, ale księgowość w teorii a w praktyce to niestety często dwie różne sprawy. Oczywiście, trzeba znać tą teorie, ale zdarzają się sytuacje, których gofin nie przewidział sama w tym siedzę, wprawdzie na niskim stanowisku (asystent księgowej), ale widzę jakie czasem dziewczyny w biurze mają problemy. Ostatni przykład - kontrola US, przeglądanie dokumentów ileś lat wstecz, szukanie podkładek na szybko bo ktoś kiedyś nie upilnowal jakiejś sprawy i brakuje papierka, który ma kolosalne znaczenie. Ciężko jest po kimś przejąć tak odpowiedzialne stanowisko jak autorka. Ja bym chyba poszukala innej pracy, jako normalna księgowa, starsza księgowa czy coś takiego. I ewentualnie starała się awansować wtedy w tej firmie, zawsze to łatwiej jak znasz struktury, "siedzisz" w tej firmie. Ewentualnie jak nie da rady awansować to po nabyciu tam doświadczenia startować do innego miejsca na głównego. Po nabyciu doświadczenia, w sensie po zamierzeniu się z różnymi sytuacjami ale nie jako jedyna odpowiedzialna za wszystko jak ma to miejsce teraz. U nas jest team, burza mózgów nieraz z głównym księgowym żeby sprawę rozwiązać. Można się wiele nauczyć, lepiej niż na kursach z suchej teorii.