Dziwnodziad

[feronka]

Napisałam bajkę. Co myślicie?

Dziwnodziad

Mieszkał kiedyś na skraju lasu stary dziad. Łysy był i nie miał zębów, nie licząc trzech na brzegu szczęki, po lewej stronie; po lewej stronie trzy zęby miał. Stary był, nędznie ubrany i kulawy. Do środka lasu chodził, grzyby zbierał, a sam był taki, jak ten palec u lewej nogi.
Trzy lata minęły, co go baba rzuciła i w świat poszła, a zabrała ze sobą dzieciaka, co siedem roków miał, w świat takiego zabrala, a na imię Jasiek mu było, a głupi był! że aż strach, cos tam bełkotał pod nosem, a czasem nogi na krzyż złożyl i nic, ani się nie odezwie, ani nic, tylko siedzi jak ten głupi i pod nosem coś gada, łysy był choć mu te siedem roków szło. A urodziło sie to dziecko którejś zimy, o północy, mówili że krasnolud je podrzucił, bo i brzydkie, wielkogłowe, stare było, pięć lat z kolebki nie wstawało,
Matka w świat go ze sobą zabrala, choć się Jasiek z ojcem lubili, bo z jednej gliny byli jakby ulepieni. Baba, jak to baba, za wsią, w rozstajne drogi skręciła i tyle ją widziali. Za wsią, jak te dwa sieroty poszli w świat. Na dróg skraju, na zatracenie, a może i na co dobrego, kto wie. Powiadali potem, że pomarła jeszcze tego lata, co poszła, tak w końcówce, przy jesieni, a inne jeszcze dziwniejsze ludzie to powiadają, że odradziła się na nowo w tym dziecku, co u Pacholaków na świat przyszło w któryś piątek, o trzeciej nad ranem, gdy śprawie witało.
Dość, że dziad wtedy sam stary został i myśli i myśli. I został dziad sam, i myśli, i mówi sobie, sam jestem, a lat mi już dużo nie zostało, to sie wezmę i teżem pójde w świat, a co, teżem pójdę, na zatracenie, a może i na co dobrego. I poszedł dziad w świat, idzie, idzie, patrzy, a tu Żyd mu na drodze stanął i powiada: ty dziad, jam Żyd, to siem zmówim, co, i może co dobrego z tego wyjdzie; zmówim siem dziadu, ja Żyd, ty dziad, zmówim się, odwrócim świat, na drugą stronę, aż będą szwy widające, tak odwrócim, z całej siły, z całego serca, tak na dole i niedole, na zatracenie. A może i na co dobrego.
I odwrócili świat, tak się wzieli, napieli, z całej siły podnieśli, i świat do góry nogami stanął. Patrzą, a tu wiecej dziadów na świecie przybyło, i Żydów, i głupich Jasiów, i bab, co mają dziwnie w głowie i dzieci rodzą niczyje, i dziecków pełno w tym świecie było, a siedzieli tylko, te dziecki, nogi pokrzyżowali i nic, nic nie mówili. A morał z bajki taki, że jak sie kto nudzi, to mu różne dziwne głupoty do głowy przychodzą.

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Szczęka zawsze jest na brzegu. Nie miał zębów, ale je miał. Noworodek był stary?

[201607111028]

[1=ce453443562697063682673 4dc4cc81c1d23e519_62b0fbf 266bee;51880863]Szczęka zawsze jest na brzegu. Nie miał zębów, ale je miał. Noworodek był stary?[/QUOTE]

W pustej szklance pomarańcze xD

[feronka]

[1=ce453443562697063682673 4dc4cc81c1d23e519_62b0fbf 266bee;51880863]Noworodek był stary?[/QUOTE]

Tak, taki stary-młody, PuerSenex

[Cindy28]

Niewątpliwie zaczęła się sesja .

[feronka]

Sesja?? Że niby głupoty w sesję przychodzą do głowy? No ale przecież sesja jest od uczenia. To raczej mogłaś powiedzieć, wakacje się zaczęły, a nie sesja, nie rozumiem.

[ARAKSJEL]

Trochę pozmieniać i może być.

[Elfir]

Stary, ale jary, skoro dzieciaka z jakąś młódką spłodził (bo stara baba byłaby po menopauzie). Widocznie okolicznym dziewczętom brak zębów nie przeszkadzał.

Najbardziej fascynującym elementem opowieści było sprawozdanie z przeglądu uzębienia. Miało taki głęboki wpływ na fabułę.

" i tyle ją widziali. Za wsią, jak te dwa sieroty poszli w świat."
Ja rozumiem stylizację językową, ale w żadnej gwarze nie ma "widziali" i "dwa sieroty".

[coffee]

różne dziwne głupoty do głowy przychodzą

Ale co było tą głupotą? I dlaczego?

dzieci rodzą niczyje

Jak niczyje? Nie swoje?

dziecków pełno w tym świecie było, a siedzieli tylko, te dziecki, nogi pokrzyżowali i nic, nic nie mówili

Dziecki siedziały ze skrzyżowanymi nogami i nic nie mówili? To jakaś metafora?

Chyba nie skumałam bajki...

[2016050952]

Cudne.

[laisla]

Mam wrażenie, że zabrakło inwencji przy zakończeniu
Gwarotwórstwo własne mi nie przeszkadzało, bardziej to, że bajka dość ponura jest.

[Mijanou]

Stylizacja języka nieco wymuszona i przesadzona, tudzież wiele razy użyta w formie niepoprawnej. Tedy dumam, azaliż nie lepiej używać współczesnego języka, niźli archaizmami niepoprawnemi dzieło zepsować?
Ale się popisałam! No jak Rey z Nagłowic!