Na rozstaju dróg

[allex11]

Hej. Musze się poradzić kogoś kto spojrzy na całą sprawę z boku. Jestem z facetem pół roku, generalnie układa nam się bardzo dobrze, kochamy się i zależy nam na sobie. Zdarzają się jakieś sprzeczki i nieporozumienia, ale to typowe dla każdego związku. Przechodząc do sedna sprawy to postanowiłam, że chcę od października wyjechać na studia w miejsce, które jest oddalone od naszego miasta o jakieś 150 km. Mój chłopak oczywiście się zgodził bo chce dla mnie jak najlepiej, żebym się rozwijała. Tylko tutaj zaczynają się schody. Rozmawialiśmy na ten temat poważnie i doszliśmy do wniosku, że mamy trzy opcje.Najlepiej by było gdyby wyjechał ze mną, ale z drugiej strony tu ma dobrą pracę, swoje sprawy, znajomych, pasje wiec to nie będzie takie łatwe. A jak sam twierdzi w związku na odległość nie chce być bo kiedyś to przerabiał i to nie dla niego. Ze mną jest inaczej bo nie mam tego typu doświadczeń wiec myślałam, że jakoś to pogodzimy, odwiedzałabym go najczęściej jak tylko się da. Ale on twierdzi, że takie coś nie przetrwa, że za rzadko się będziemy widywać i to co jest między nami się wypali. Myślicie, że przesadza? Wieku ludzi jest w związkach na odległość i jakoś dają radę. Na pewno to nie jest łatwe, ale z drugiej strony może warto spróbować. Druga opcja jest taka, że nic się nie zmienia między nami i jesteśmy ze sobą do mojego wyjazdu. A potem... Możliwe, że każde pójdzie w swoją stronę. A ostatnie wyjście jest takie (którego sobie nie wyobrażamy na dzień dzisiejszy) żeby się rozstać teraz bo za te ponad dwa miesiące może być jeszcze ciężej. Bo trochę to bez sensu być razem skoro i tak wiemy ze być może będziemy się musieli niedługo pożegnać. W każdym razie kompletnie nie wiem co robić, może ktoś był w takiej sytuacji i coś doradzi.

[201803290936]

Napisane przez allex11

Hej. Musze się poradzić kogoś kto spojrzy na całą sprawę z boku. Jestem z facetem pół roku, generalnie układa nam się bardzo dobrze, kochamy się i zależy nam na sobie. Zdarzają się jakieś sprzeczki i nieporozumienia, ale to typowe dla każdego związku. Przechodząc do sedna sprawy to postanowiłam, że chcę od października wyjechać na studia w miejsce, które jest oddalone od naszego miasta o jakieś 150 km. Mój chłopak oczywiście się zgodził bo chce dla mnie jak najlepiej, żebym się rozwijała. Tylko tutaj zaczynają się schody. Rozmawialiśmy na ten temat poważnie i doszliśmy do wniosku, że mamy trzy opcje.Najlepiej by było gdyby wyjechał ze mną, ale z drugiej strony tu ma dobrą pracę, swoje sprawy, znajomych, pasje wiec to nie będzie takie łatwe. A jak sam twierdzi w związku na odległość nie chce być bo kiedyś to przerabiał i to nie dla niego. Ze mną jest inaczej bo nie mam tego typu doświadczeń wiec myślałam, że jakoś to pogodzimy, odwiedzałabym go najczęściej jak tylko się da. Ale on twierdzi, że takie coś nie przetrwa, że za rzadko się będziemy widywać i to co jest między nami się wypali. Myślicie, że przesadza? Wieku ludzi jest w związkach na odległość i jakoś dają radę. Na pewno to nie jest łatwe, ale z drugiej strony może warto spróbować. Druga opcja jest taka, że nic się nie zmienia między nami i jesteśmy ze sobą do mojego wyjazdu. A potem... Możliwe, że każde pójdzie w swoją stronę. A ostatnie wyjście jest takie (którego sobie nie wyobrażamy na dzień dzisiejszy) żeby się rozstać teraz bo za te ponad dwa miesiące może być jeszcze ciężej. Bo trochę to bez sensu być razem skoro i tak wiemy ze być może będziemy się musieli niedługo pożegnać. W każdym razie kompletnie nie wiem co robić, może ktoś był w takiej sytuacji i coś doradzi.

Facet ma takie, a nie inne doświadczenie i trudno z tym dyskutować (ja go zresztą rozumiem,bo co innego w trwałym związku np. bycie rok na odległość, a co innego właściwie na początku związku perspektywa 4-5 lat takiego bujania się). Widać nie chce ryzykować znowu dla Waszej kilkumiesięcznej znajomości. "Kochacie się bardzo" - po pół roku jesteście sobą przede wszystkim zauroczeni, to jeszcze nie jest trwała, sprawdzona w różnych sytuacjach miłość. No i facet patrzy realistycznie, Ty idealistycznie. Gdyby Cię tak kochał, jak Ci się wydaje, że kocha, to myślę, że kombinowałby w kierunku zmiany pracy (w końcu nie musiałby od razu w październiku z Tobą wyjeżdżać), skoro związek na pewną odległość odpada.

[letik]

Popieram Doris, jakby mu aż tak zależało to opcja 2 i 3 w ogóle nie byłaby brana pod uwagę..

[marttb]

W momencie, gdy wybierałam się na studia, nie było nawet takiego rozważania, mój TŻ od razu wiedział, że chce się przeprowadzić ze mną, oczywiście wiązało się to ze zmianą pracy, cięższym okresem. Zmiana pracy - mniej kasy, mniejsza stabilność. Zrobił to bez wahania i to głównie jego sytuacja się pogorszyła, ale wiedział że ma u mnie wsparcie w tym wszystkim Związek na odległość u nas odpadał, bo żadne nie chciałoby się ''męczyć''. Mój też mówił, że nie widzi takiego związku, że jedynym wyjściem jest wyjechanie razem, no ale żadne z nas się nie wahało. Jedynie bał się, że mnie naciska i ciągle pytał czy robię to bo chcę czy dla tego, że on che. Mieszkamy razem już 3 lata i absolutnie nie żałujemy tej decyzji

[z_blondem_mi_do_twarzy]

To jest tylko 150 km, nie jedziesz na drugi koniec Polski.
Dwa - zaczynasz studia. Serio myślisz, że na pierwszym roku będziesz miała czas na ciągłe spotkanka z facetem ?

Poza tym, jest to super okres do nawiązywania fajnych znajomości, robienia wielu ciekawych rzeczy. Wiele osób w stałych związkach zamyka się na ten etap, bo Misio Pysio, zamiast to pogodzić.


I jeszcze jedno - przecież są weekendy, a to dopiero początek związku. Nie możesz wpadać raz ty raz on do siebie i fajnie spędzać czas ?

Facet tak jak piszesz ma fajną stabilną prace. Jestem przeciwniczką rzucania całego świata ze względu na kogoś, bo nigdy nie wiadomo jak to się potoczy, aczkolwiek fajnie jakby szukał czegoś równie opłacoalnego bliżej Ciebie. Jeśli będzie to "TO" to odległość czy rzadsze spotkania nie zmienią nic, a nawet umocnią to co jest między wami, a jesli to nie "TO" to taki sprawdzian uświadomi Ci, że najwyraźniej źle trafiłaś.

[201803290936]

Napisane przez z_blondem_mi_do_twarzy

To jest tylko 150 km, nie jedziesz na drugi koniec Polski.
(...)
I jeszcze jedno - przecież są weekendy, a to dopiero początek związku. Nie możesz wpadać raz ty raz on do siebie i fajnie spędzać czas ?
(...)
Jeśli będzie to "TO" to odległość czy rzadsze spotkania nie zmienią nic, a nawet umocnią to co jest między wami, a jesli to nie "TO" to taki sprawdzian uświadomi Ci, że najwyraźniej źle trafiłaś.

Ale przecież to on jest przeciwny związkom na odległość i nie zamierza próbować. Nie autorka. W momencie jej wyjazdu związek się skończy.

[z_blondem_mi_do_twarzy]

Napisane przez Doris1981

Ale przecież to on jest przeciwny związkom na odległość i nie zamierza próbować. Nie autorka. W momencie jej wyjazdu związek się skończy.

Jak nie zamierza próbować, to niech go pośle do diabła. Im szybciej, tym lepiej.

W życiu bywa różnie, kwadratowo i podłóżnie... Niech się dziewczyna realizuje, spełnia swoje zamiary, pasje a nie ogląda za kimś, kto ją nie bezpośrednio, ale jednak stopuje.

Autorko, za kilka lat możesz sobie pluć w brodę, ze nie wyjechałaś, tylko zostałaś z kimś, kto i tak może cię zostawić.

On musi widzieć, czy jest z Tobą mimo wszystko, czy jest jak jest dobrze, bezproblemowo itd.