o co chodzi z tymi facetami?

[monika470]

Witajcie,
pierwszy raz korzystam z tego typu miejsca. chciałabym, aby któraś z Was, drogie kobiety pomogła mi zajarzyć o co chodzi mojemu mężowi...
Jesteśmy szczęśliwym małżeństwem, mamy dwóch synów i tak sobie zyjemy bez kłótni i sprzeczek... Az do teraz...
Jakiś tydzień temu mąż nagle przestał się odzywać, stał się dla mnie zimny i szorstki, jeśli już coś powie, to zawsze tak, by mi dowalić...
Nie było moim zdaniem żadnego powodu do takiego zachowania. Przyszło nagle jak grom.
Trzeba też napomnknąć, że w chwili obecnej nie pracuję ze względu na małe dzieci. Za to haruję w domu. Mąż w zasadzie nie ma obowiązków. Ja wstaję do dzieci, ja robię wszystko w domu i w końcu ja tyram, kiedy on siedzi przed komputerem lub po prostu chce mu się spać...

Zrozumcie, to dobry facet, czuły, opiekunczy. Zawsze było między nami mnóstwo codziennych gestów czułości, a teraz? Jak głaz...
Same sprzeczności. Niektorzy mówią, że jestem za dobra, za dużo biorę na siebie, że mógłby chociaż przy dzieciach więcej...
Nie wiem dlaczego ostatnio traktuje mnie jak zło konieczne. Pytałam. Mówi, że nic się nie dzieje itd. A kiedy pytam czemu nie rozmawia ze mną to mówi, że "tak sobie".
Efekt jest taki, że ja ryczę w poduszkę albo gdzieś po kątach, a on nawet na mnie nie spojrzy...
Uprzedzę Wasze myśli - nie sądzę by chodziło o inną. On woli komputery. Nie chciałoby mu się.
Macie jakiś pomysł na to wszystko?

[201605090958]

Napisane przez monika470

Witajcie,
pierwszy raz korzystam z tego typu miejsca. chciałabym, aby któraś z Was, drogie kobiety pomogła mi zajarzyć o co chodzi mojemu mężowi...
Jesteśmy szczęśliwym małżeństwem, mamy dwóch synów i tak sobie zyjemy bez kłótni i sprzeczek... Az do teraz...
Jakiś tydzień temu mąż nagle przestał się odzywać, stał się dla mnie zimny i szorstki, jeśli już coś powie, to zawsze tak, by mi dowalić...
Nie było moim zdaniem żadnego powodu do takiego zachowania. Przyszło nagle jak grom.
Trzeba też napomnknąć, że w chwili obecnej nie pracuję ze względu na małe dzieci. Za to haruję w domu. Mąż w zasadzie nie ma obowiązków. Ja wstaję do dzieci, ja robię wszystko w domu i w końcu ja tyram, kiedy on siedzi przed komputerem lub po prostu chce mu się spać...

Zrozumcie, to dobry facet, czuły, opiekunczy. Zawsze było między nami mnóstwo codziennych gestów czułości, a teraz? Jak głaz...
Same sprzeczności. Niektorzy mówią, że jestem za dobra, za dużo biorę na siebie, że mógłby chociaż przy dzieciach więcej...
Nie wiem dlaczego ostatnio traktuje mnie jak zło konieczne. Pytałam. Mówi, że nic się nie dzieje itd. A kiedy pytam czemu nie rozmawia ze mną to mówi, że "tak sobie".
Efekt jest taki, że ja ryczę w poduszkę albo gdzieś po kątach, a on nawet na mnie nie spojrzy...
Uprzedzę Wasze myśli - nie sądzę by chodziło o inną. On woli komputery. Nie chciałoby mu się.
Macie jakiś pomysł na to wszystko?

Jak na zgodne małżeństwo to bardzo źle piszesz o swoim mężu. Jeśli w ten sam sposob odnosisz się do męża-sorry...

[monika470]

Z mężem próbuję rozmawiać. Szkoda, że bez skutku. A to, co napisałam to skutek moich emocji. Tak myslę.

[Florice]

Jeśli naprawdę do tej pory się to nie zdarzało, to coś musi być na rzeczy. Albo dowiedział się czegoś o Tobie (cokolwiek, to w sumie mogłaby być jakaś drobnostka a on przeżywa np. to że mu o tym nie powiedziałaś), albo ma jakiś problem, którym nie chce się podzielić. Tu można doradzić tylko rozmowę, spróbuj go "przycisnąć".

[monika470]

Cały czas próbuję. Uwierz, dla Niego jestem w stanie wiele znieść. Nigdy nie usłyszał ode mnie złego słowa. Może to codzienność Go przytłacza. A może chodzi o to, że nie mieszkamy sami? W tej chwili nie ma takiej możliwości. Pojęcia nie mam...

[Elfir]

albo mu ktoś nagadał czegoś złego o tobie?

Prosto z mostu:
"słuchaj, widzę, że nagle zmieniłeś swój stosunek do mnie. Jak nie powiesz, o co chodzi, to takie małżeństwo, kiedy ty milczysz, a ja nie wiem o co ci chodzi jest bez sensu. Dążysz do rozwodu?"

[monika470]

Chyba nie. Tego dnia, kiedy stał się taki wszystko było dobrze. Nawet bardzo dobrze. Byliśmy oboje w domu i pracowaliśmy przy remoncie więc raczej nie miał kto, ani gdzie. Trzeba się jeszcze raz zebrać w sobie i pogadać. Niby takie proste, a jednak...

[3be020e1638e56070af0544f5de5b7e1ebae7a0d_66453eabeaad3]

Nie chcialoby mu sie cie zdradzac w realu, ale moze w necie kogos poznal

[normalnyFacet]

Myślę, że może codzienność go przytłacza.. dzieci, dom.. miał już urlop?

[pannaatopowa]

"o co chodzi z tymi facetami"? chyba facetem.

Tak naprawdę my możemy snuć domysły. Może kogos poznał, może dopadła go rutyna, może znudziło mu się zabawa z rodzinie, może ma inne problemy a na Tobie się wyżywa? Prawda jest taka, ze jak chcesz się dowiedzieć musisz go w jakiś sposób przycisnąć. Jednak masz rację. To nie jest normalne.

[Rena]

moze ma problemy w pracy?

[bestka]

Zorganizuj jakąś romantyczną kolację w knajpce, albo wyjedźcie gdzieś na weekend sami i pogadajcie po prostu. Tylko błagam, nie w domu przy dzieciach.

[zlotniczanka]

ja bym odpuściła sobie rozmowy i zastosowała metodę: jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubie.
Powiedz mu dziś, że w czwartek zostaje z dziećmi, bo Ty wychodzisz. Wyrwij się z domu, idź do koleżanek, przestań mu usługiwać, a przede wszystkim przestań płakać, bo nie ma o co. Zrób się na lodowaty głaz, który ma swoje życie, niech on się zacznie starać.

[lovender]

Najlepiej pogadać.
U mnie takie sytuacje są na porządku dziennym, chodzi o przemęczenie materiału i rutynę. Jednak mile widziane jest też bym ja dopytywała mimo oziębłych odpowiedzi, formułowała poprawne pytania (sic!) itd., więc ja już rozmawiać przestałam. Mam już dwoje dzieci, trzecie mi niepotrzebne. Tym bardziej, że na wzajemność, gdy to ja mam problem, liczyć nie mogę.

[201803290936]

Pierwszy raz tak się wobec Ciebie (i Was jako rodziny) zachowuje, czy już nieraz musiałaś "łagodzić" takie jego zachowania, postawę, wyciągać rękę? Bo ciekawe, że od razu Ci kilka osób powiedziało, że "jesteś za dobra".

[monika470]

Miał dni, kiedy musiał się wyciszyć. Jednak dzień lub dwa i znów wszystko wróciło do normy. Teraz trwa to zdecydowanie dłużej. Może to faktycznie przemęczenie. Ale czy to tłumaczy traktowanie mnie jak wroga?

[201803290936]

Napisane przez monika470

Miał dni, kiedy musiał się wyciszyć. Jednak dzień lub dwa i znów wszystko wróciło do normy. Teraz trwa to zdecydowanie dłużej. Może to faktycznie przemęczenie. Ale czy to tłumaczy traktowanie mnie jak wroga?

Twierdzisz, że jesteście zgranym małżeństwem, znacie się tyle lat. Co trudnego jest w porozmawianiu o tym z mężem wprost? Czego się boisz? Nie umiesz wziąć faceta za fraki i zażądać odpowiedzi?

[monika470]

Może tak. Ale nie tylko Jego. Wystarczyłoby powiedzieć, że jest przemęczony i potrzebuje czasu dla siebie. Bo narazie tylko milczy albo odburkuje coś pod nosem. Unika mnie, unika nawet mojego spojrzenia. Chyba jako żona mogę liczyć chociaż na odrobinę szczerości?

Rację macie w tym, że pogadać trzeba. Tylko czy znów nie będzie tak samo? "Nic się nie dzieje" i kolejny tydzień ciszy...

Miłość robi z nas idiotów. Przynajmniej ze mnie

[zlotniczanka]

Napisane przez monika470

Może tak. Ale nie tylko Jego. Wystarczyłoby powiedzieć, że jest przemęczony i potrzebuje czasu dla siebie. Bo narazie tylko milczy albo odburkuje coś pod nosem. Unika mnie, unika nawet mojego spojrzenia. Chyba jako żona mogę liczyć chociaż na odrobinę szczerości?

Rację macie w tym, że pogadać trzeba. Tylko czy znów nie będzie tak samo? "Nic się nie dzieje" i kolejny tydzień ciszy...

Miłość robi z nas idiotów. Przynajmniej ze mnie

dlatego mówię Ci - zaskocz go swoim zachowaniem. Pokaż, że nie jest Twoim pępkiem świata i nie będziesz siedziała, jak trusia, gdy jaśnie książe ma foszka. Niech wróci parę razy do domu, gdzie Was nie ma (tzn dzieci i Ciebie) i nie ma dla panicza obiadu, niech się zastanawia, czemu się uśmiechasz albo dokąd idziesz w ładnej sukience, gdy on ma zostać z dziećmi. Niech chłop zobaczy, że nie ma wszystkiego na tacy podane. Odpuść sobie trochę harówę, a skup się na zabawie - swojej i maluchów, jedźcie sobie nad jezioro, idźcie na długaśny spacer itp. Wykorzystaj ładną pogodę, idź na grilla, umów się z koleżanki na wypad na kawę bez dzieci (te niech zostaną z paniczem).
Potrzebujesz odskoczni i dystansu. Inaczej z siebie zrobisz cichą męczennice, a on będzie i tak się oddalał. Masz jedno życie, korzystaj z niego, pokaż dzieciom, że można być zadowolonym, że można robić fajne rzeczy. Wiem, że jest Ci ciężko, ale nie daj się

[kasiulk86]

ciężko zgadywać, o co chodzi Twojemu mężowi. Ja oczywiście podejrzewałabym, że chodzi o inną, stąd ta obojętność w Twoim kierunku,ale Ty wykluczyłaś tę możliwość. Więc może to rzeczywiście kwestia przemęczenia. a może musielibyście wyjechać tylko we dwoje na jakiś weekend poza miasto?

[Elfir]

jak ma internetową kochankę to akurat brak żony z dziećmi w domu będzie dla niego miłą niespodzianką

[Aniulka_K]

A może jest zazdrosny o dzieci ? Czasem tak bywa.

[201803290936]

Autorko, a skąd tytuł wątku? Myślisz, że wszyscy faceci tak się zachowują wobec swoich partnerek?

[Elfir]

ten zachowuje się podobnie:
https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=825646

[Rena]

Napisane przez monika470

A może chodzi o to, że nie mieszkamy sami? W tej chwili nie ma takiej możliwości. Pojęcia nie mam...

a z kim mieszkacie? Jak z Twoja rodzina to on sie moze czuc jak piate kolo u wozu, nie u siebie. Brak obowiazkow tylko zaognia to uczucie.

[lovender]

Napisane przez zlotniczanka

dlatego mówię Ci - zaskocz go swoim zachowaniem. Pokaż, że nie jest Twoim pępkiem świata i nie będziesz siedziała, jak trusia, gdy jaśnie książe ma foszka. Niech wróci parę razy do domu, gdzie Was nie ma (tzn dzieci i Ciebie) i nie ma dla panicza obiadu, niech się zastanawia, czemu się uśmiechasz albo dokąd idziesz w ładnej sukience, gdy on ma zostać z dziećmi. Niech chłop zobaczy, że nie ma wszystkiego na tacy podane. Odpuść sobie trochę harówę, a skup się na zabawie - swojej i maluchów, jedźcie sobie nad jezioro, idźcie na długaśny spacer itp. Wykorzystaj ładną pogodę, idź na grilla, umów się z koleżanki na wypad na kawę bez dzieci (te niech zostaną z paniczem).
Potrzebujesz odskoczni i dystansu. Inaczej z siebie zrobisz cichą męczennice, a on będzie i tak się oddalał. Masz jedno życie, korzystaj z niego, pokaż dzieciom, że można być zadowolonym, że można robić fajne rzeczy. Wiem, że jest Ci ciężko, ale nie daj się

Ha. Wątek nie mój, ale Twoja rada jak najbardziej mi się przyda.

Napisane przez Doris1981

Autorko, a skąd tytuł wątku? Myślisz, że wszyscy faceci tak się zachowują wobec swoich partnerek?

A są jeszcze normalni faceci na świecie? Serio. Znacie dzieciatych facetów w długoletnich związkach, którzy się starają? Dla mnie to brzmi jak fantastyka

[Elfir]

mój ojciec?

[lovender]

Wyjątek potwierdzający regułę?

[Elfir]

rozumiem, że twój się w domu nie udzielał?

Może stąd wybrałaś taki a nie inny model swojej rodziny? Brak było wzorców układu partnerskiego i jak twoja matka, odsunęłaś faceta na boczny tor rodziny, robiąc wszystko sama?

[201605090958]

Napisane przez Elfir

mój ojciec?

mój też