Jak zacząć działać?

[balon99]

Cześć. Moim problemem jest duża pasywność. Chciałabym brać udział w różnych wydarzeniach, chciałabym udzielać się w wolontariacie, ale ciągle się zniechęcam i wymyślam głupie powody dla jakich nie wysyłam zgłoszenia.
Zaczynam 5 rok studiów. Wiem co chce robić w przyszłości, ale żeby to osiągnąć potrzebuję uzupełnić moje CV, głównie o wolontariat. Tak wiem, późno się obudziłam.
Dodatkowo nie umiem znaleźć czegoś dla mnie. Do schroniska nie przyjmują od tak, tylko raz - dwa do roku jedną lub dwie osoby poprzez egzamin i rozmowę, więc ja uznaje, że nie mam szans, bo na pewno ktoś będzie z doświadczeniem i lepszy. Moim marzeniem byłoby jechać na misję, wiem, że to się nie uda, bo nie mam doświadczenia. Nie zgłoszę się do większych organizacji, ponieważ to samo - doświadczenie. Dodatkowo wmawiam sobie, że nie mam dużo czasu (studia, praca), ale wiem, że ten czas się znajdzie. Boję się pierwszeego kroku, a z drugiej strony wiem, że muszę.
Dopowiem, że mam lekką nerwicę lękową, więc to pogłębia moje problemy.
Nie wiem jakiej rady oczekuję, chyba chciałam się wygadać, ponieważ właśnie siedzę u szukam jakiejś organizacji, do której mogę się zgłosić lub ciekawwego stażu. Ale oczywiście już wymówki mam w głowie.
EDIT. To samo z wolontariatem i projektami zagranicznymi. Jest cała masa ciekawych ofert, a ja co? Oczywiście boję się z moim angielskim zgłaszać I tak leci kolejny rok...

[Elfir]

w mieście gdzie mieszkam jest zakład doświadczalny PAN. I jakiś czas temu ogłosili konkurs na stanowisko dyrektora ośrodka.

Bezrobotna kumpela z wymaganym wykształceniem doszła do wniosku "pewnie będą lepsi ode mnie, szkoda czasu na składanie papierów, szukam czegoś mniej ambitnego".
Konkurs wygrała jej koleżanka ze studiów, która złożyła dokumenty z marszu. Bez 10 języków, bez 20-letniego doświadczenia na stanowisku menadżerskim. Skończyła studia i rozsyłała wszędzie CV. Ponieważ nie było kontrofert, została wybrana
***

Ci najlepsi pewnie olewają wolontariat, więc nie zniechęcaj się.