TŻ zazdrości mi wszystkiego

[xgossip_girlx]

Cześć

Jestem z chłopakiem już od ponad roku (oboje mamy po 24 lata). Problem polega na tym, że on mi wszystkiego zazdrości i to dosłownie. Ta sprawa wychodziła już kilkakrotnie w trakcie naszego związku, ale w ostatnim czasie on mi przypomina o tym prawie cały czas. Przez niego czuję się winna temu, że odnosze sukcesy w pracy, że mam dobry kontakt z rodziną, że mam wielu znajomych. Zazdrości mi nawet tego, że moi rodzice mieszkają na wsi a nie w mieście. Nie mogę nawet podzielić się z nim żadną dobrą informacją bo on od razu zaczyna mi mówić jaki to on gorszy jest, że ja mam w życiu łatwiej i później chodzi smutny przez kilka godzin a po chwili udaję, że nic się nie stało.
Ale to nie koniec. Jest jeszcze druga sprawa. Niedawno wyskoczył do mnie z tekstem, że wolałby żebym nie jeździła samochodem bo jeszcze mi się coś stanie. Nie ważne, że wszędzie mam daleko, nawet do pracy.
Nie wiem co mam w tej sytuacji zrobić. Nie chce się z nim rozstawać ale ta sytuacja po woli mnie wykańcza. A najgorsze jest to że czuję się wszystkiemu winna chociaż nic złego nie zrobiłam. Próbowałam z nim rozmawiać ale on mnie zbywa tekstem "nie chcę o tym rozmawiać". Pomóżcie! Prosze
Przepraszam, że się tak rozpisałam.

[gnishu]

Jeżeli on nie chce rozmawiać, to nikt Ci tutaj nic nie pomoże. Ze swojej strony powiem tylko, że zachowanie mega dziwne... Masz siedzieć w domu i gotować obiady, żeby on nie czuł się gorszy? Facet powinien wziąć się w garść i zapracować na swój własny sukces, a nie skomleć po kątach.

[Minna]

Oj brzydki charakter. jak będzie za Tobą chodził i narzekał, a nie weźmie się za siebie to zawsze będzie czuł się gorszy. Łatwo jest mówić, że inni mają lepiej, samemu nic nie robiąc. Ważne, żebyś nie dała się stłamsić.

I nie rozumiem co z tym samochodem? Czyżby on nie miał ani samochodu, ani prawa jazdy? Czy to taka "troska", żebyś za bardzo do ludzi nie wychodziła i zajęła się biedaczyskiem?

I to, że on nie chce rozmawiać urażony tym, że jego bliskiej osobie się coś udaje, bardzo dobrze to o nim świadczy nie ma co.
Okropność, taki to każdą radość zatruje.

[laisla]

Toksyczna osoba niestety. Nie wyobrażam sobie zazdrościć sukcesu komukolwiek kogo kocham. Ty sobie w ogóle z nim wyobrażasz dalsze lata w tym klimacie

[WhySoSerious]

Zgadzam się, że to toksyczne. W zdrowym związku ludzie motywują się nawzajem i cieszą swoimi sukcesami, a nie ciągną w dół.

A on coś robi, żeby poprawić swoje powodzenie życiowe?

[skazana_na_bluesa]

musiałabym upaść na głowę z pięć razy, żeby w ogóle zastanowić się nad niejeżdżeniem autem. dla mnie to tu nie ma nawet o czym rozmawiać.

[xgossip_girlx]

On ma prawo jazdy i ma czym jezdzić. Jednak uważa, że mi się coś stanie bo tylu nieodpowiedzialnych kierowców jest.
Nie chce żeby to tak dalej wyglądało. Ostatnio odnoszę wrażenie, że to jego wcześniejsze zachowanie było udawane, tylko po to, żeby być ze mną.
A on oczywiście nie robi nic, bo uważa, że mi wszystko tak z łatwością przychodzi, to dlaczego on miałby się wysilać (nawet nie dostrzega tego jak bardzo muszę się napracować żeby coś osiągnąć).

[Babolec]

Beznadziejny typ. Moim zdaniem nie ma sensu być z kimś kto nam nawet dobrze nie życzy i nie czuje w związku wspólnoty, bo nie potrafi wyjść poza swoje ego i żałosne kompleksy.

[mama001]

znam pare tego typu osob ktore nie potrafia sie cieszyc szczesciem nawet bliskich osob, nie wyobrazam sobie zycia jako tż z takim kims

[GdyKochamy]

To niech cię w piwnicy zamknie, bo przecież zawsze ktoś pieszego może potrącić czy przed domem napaść. Żadna troska.

A co do sukcesów to nie wydaje mi się, żebyś mogła z nim normalnie, szczęśliwie żyć. Przecież partner powinien wspierać i być dumny. Nie wierzę, aby się zmienił.

[Merys]

Napisane przez laisla

Toksyczna osoba niestety. Nie wyobrażam sobie zazdrościć sukcesu komukolwiek kogo kocham. Ty sobie w ogóle z nim wyobrażasz dalsze lata w tym klimacie

Dokładnie. Co to za człowiek, który zamiast Cię wspierać, cieszyć się z Twoich sukcesów dołuje Cię. Żal mu dupę ściska i z kimś takim nie zbudujesz fajnego związku.

[Minna]

Napisane przez xgossip_girlx

On ma prawo jazdy i ma czym jezdzić. Jednak uważa, że mi się coś stanie bo tylu nieodpowiedzialnych kierowców jest.
Nie chce żeby to tak dalej wyglądało. Ostatnio odnoszę wrażenie, że to jego wcześniejsze zachowanie było udawane, tylko po to, żeby być ze mną.
A on oczywiście nie robi nic, bo uważa, że mi wszystko tak z łatwością przychodzi, to dlaczego on miałby się wysilać (nawet nie dostrzega tego jak bardzo muszę się napracować żeby coś osiągnąć).

Dlatego lepiej sobie go odpuść. Dla własnego zdrowia psychicznego. Przebrzydły typ. Bliskie osoby się wspiera i życzy im jak najlepiej a nie tłamsi i jeszcze obraża jak pożal się jakaś primadonna. Masakra. Niech nie robi dalej nic i czeka jak mu z nieba spadnie.

[xgossip_girlx]

Łatwo tak pisać o rozstaniu, trudniej coś takiego zrobić. Najgorsze jest to że jeszcze kilka miesięcy temu był zupełnie innym człowiekiem i ja ten wcześniejszy jedo obraz nadal mam w głowie. Jednak nie wydarzyło się nic co by mogło wpłynąć na zmianę jego zachowania, ale jednak się zmienił.

Już od jakiegoś czasu poważnie się zastanawiam dlaczego tak jest i jedyna myśl jaka mi się nasuwa to taka, że wcześniej mógł udawać tylko po to, żeby mnie zdobyć. Ale czy coś takiego w ogóle jest możliwe?

Nigdy też nie powiedział mi dokładnie dlaczego jego poprzednie związki tak szybko się kończyły, a kilka ich było.

Prawdę mówiąc to jest mój pierwszy taki poważniejszy związek. Jeśli chodzi o rozstanie to nie wiem czy umiałabym mu to powiedzieć. Nawet nie potrafię sobie wyobrazić takiej rozmowy.

[201605300922]

To jakich rad oczekujesz, skoro rozstania sobie nie wyobrażasz? Dopóki on nie widzi i nie przyjmuje do wiadomości, że ma problem ze sobą, to Ty nic nie zrobisz. A to nie jest dzieciak z gimnazjum, tylko metrykowo dorosły facet, w dużej mierze już ukształtowany jako osoba i o ile jakieś drobiazgi typu nierozrzucanie skarpetek pewnie by mógł zmienić bezboleśnie, to z typa zazdrosno-kontrolującego nie stanie się ot tak wspierającym, kibicującym Ci facetem. A z takim chyba tylko warto się wiązać, a nie z kamieniem u szyi, który będzie Cię tylko ciągnął w dół.

Dla mnie to jest absurd, żeby być zazdrosnym, że ,,ukochanej" osobie się dobrze powodzi. Nie wyobrażam sobie tego. Długi czas nie mogłam zdać prawa jazdy, mój facet zdał za pierwszym - no i co, miałam być smutna z tego powodu? Było mi przykro, że mnie się nie udało, a nie dlatego, że on zdał bez problemów. Studiuję kierunek, po którym też znacznie łatwiej o pracę, niż TŻtowi, ja dostałam samochód, on nie, mam więcej znajomych i lepszy kontakt z rodziną od niego - nigdy nie dał mi odczuć, że mi zazdrości, cieszy się, że mamy samochód i możemy sobie gdzieś nim pojechać. Jest zadowolony, że chociaż jestem kobietą i z natury rzeczy ciężej by mi było na rynku pracy po studiach, to nie będę miała problemu z pracą i nie będzie musiał ,,tyrać" żeby nas oboje utrzymać. A o swoją sytuację się martwi tak po prostu, nie na zasadzie, że ja będę miała lepiej.

A już tekst, że nie chce, żebyś prowadziła... Moim zdaniem jego po prostu boli Twoja niezależność, samodzielność, ogarnięcie życiowe. To wcale nie chodzi o wariatów na drodze. Mój też się o mnie martwi, daję mu znać, gdy dojadę do celu jakiegoś odleglejszego (on mi zresztą też), ale wręcz przeciwnie - zmuszał mnie do prowadzenia i niepoddawania się, żebym była niezależna.

A jeśli w dodatku nie chce rozmawiać - to nie chce się zmieniać. Nie jesteście ze sobą bardzo długo - uwierz mi, że łatwiej Ci się będzie rozstać teraz, niż za dwa lata czy trzy, zwłaszcza, że ten typ pewnie będzie szybko dążył do ,,zaklepania" sobie Ciebie, czyli do zaręczyn i tak dalej. Pamiętaj, kamień u szyi. Życie jest wystarczająco męczące, żeby sobie go nie utrudniać dodatkowo taką mendą u boku. Już lepiej być samej, aż w końcu się trafi na właściwą osobę, która nie będzie miała Ci za złe Twoich sukcesów i zalet.

[xgossip_girlx]

Napisane przez Nadis

To jakich rad oczekujesz, skoro rozstania sobie nie wyobrażasz? Dopóki on nie widzi i nie przyjmuje do wiadomości, że ma problem ze sobą, to Ty nic nie zrobisz. A to nie jest dzieciak z gimnazjum, tylko metrykowo dorosły facet, w dużej mierze już ukształtowany jako osoba i o ile jakieś drobiazgi typu nierozrzucanie skarpetek pewnie by mógł zmienić bezboleśnie, to z typa zazdrosno-kontrolującego nie stanie się ot tak wspierającym, kibicującym Ci facetem. A z takim chyba tylko warto się wiązać, a nie z kamieniem u szyi, który będzie Cię tylko ciągnął w dół.

Dla mnie to jest absurd, żeby być zazdrosnym, że ,,ukochanej" osobie się dobrze powodzi. Nie wyobrażam sobie tego. Długi czas nie mogłam zdać prawa jazdy, mój facet zdał za pierwszym - no i co, miałam być smutna z tego powodu? Było mi przykro, że mnie się nie udało, a nie dlatego, że on zdał bez problemów. Studiuję kierunek, po którym też znacznie łatwiej o pracę, niż TŻtowi, ja dostałam samochód, on nie, mam więcej znajomych i lepszy kontakt z rodziną od niego - nigdy nie dał mi odczuć, że mi zazdrości, cieszy się, że mamy samochód i możemy sobie gdzieś nim pojechać. Jest zadowolony, że chociaż jestem kobietą i z natury rzeczy ciężej by mi było na rynku pracy po studiach, to nie będę miała problemu z pracą i nie będzie musiał ,,tyrać" żeby nas oboje utrzymać. A o swoją sytuację się martwi tak po prostu, nie na zasadzie, że ja będę miała lepiej.

A już tekst, że nie chce, żebyś prowadziła... Moim zdaniem jego po prostu boli Twoja niezależność, samodzielność, ogarnięcie życiowe. To wcale nie chodzi o wariatów na drodze. Mój też się o mnie martwi, daję mu znać, gdy dojadę do celu jakiegoś odleglejszego (on mi zresztą też), ale wręcz przeciwnie - zmuszał mnie do prowadzenia i niepoddawania się, żebym była niezależna.

A jeśli w dodatku nie chce rozmawiać - to nie chce się zmieniać. Nie jesteście ze sobą bardzo długo - uwierz mi, że łatwiej Ci się będzie rozstać teraz, niż za dwa lata czy trzy, zwłaszcza, że ten typ pewnie będzie szybko dążył do ,,zaklepania" sobie Ciebie, czyli do zaręczyn i tak dalej. Pamiętaj, kamień u szyi. Życie jest wystarczająco męczące, żeby sobie go nie utrudniać dodatkowo taką mendą u boku. Już lepiej być samej, aż w końcu się trafi na właściwą osobę, która nie będzie miała Ci za złe Twoich sukcesów i zalet.

Masz cudownego faceta. Całkowite przeciwieństwo mojego.

Chyba macie racje dziewczyny. Jedyne sensowne rozwiązanie to rozstanie, bo jeszcze swoim zachowaniem on mnie w jakoś depresję wpędzi. A tego bym nie chciała. Będę musiała sobie z tym jakoś poradzić. I to nie chodzi o to, że boję się samotności, tylko o to że nie potrafię krzywdzić innych osób, jednak masochistką nie jestem. Nie chce marnować sobie życia.

Dziękuje Wam, że uzmysłowiłyście mi, że w tym aspekcie nie ma prawie żadnych szans na to, że on się zmieni. Przynajmniej nie będę marnować swoich sił na coś co nie przyniesie efektów.

[Almostrosey]

Po pierwsze to jest toksyczny związek, w którym jeśli już teraz czujesz, że coś Ci nie pasuje, to potem będzie tylko gorzej. I nie łudź się, że on się zmieni, albo jego zachowanie będzie takie jak kiedyś. Nie będzie. Był lepszy tylko po to, żeby Cie zdobyć, a kiedy już to osiągnął to okazał swoja prawdziwą twarz. Doskonale rozumiem, że ciężko jest porozmawiać na temat rozstania, ale to chyba jedyne wyjście z tej sytuacji. Oczywiście sama powinnaś podjąć taką decyzję, tylko pamiętaj, że toksyczne osoby rujnują życie swoim partnerom. Nie tylko chodzi tutaj o emocje, ale tez o psychikę, późniejsze relacje a nawet zdrowie fizyczne.
Po drugie, sama widzisz, że Twój partner nie potrafi się cieszyć Twoim szczęściem, tylko ciągle wpędza Cię w poczucie winy. Załóżmy, że planujesz założyć z nim rodzinę. To jak myślisz, będzie zazdrosny o własne dziecko i o jego późniejsze sukcesy? Odpowiedź chyba jest oczywista. Z Twojej wypowiedzi wynika, że to człowiek, który nie dorósł, który potrzebuje niańczenia, głaskania po głowie, który jest strasznie dziecinny.
Po trzecie, odpowiedz sobie na pytanie, czy Ty jesteś szczęśliwa w tej całej relacji z nim i czy takie życie Ci odpowiada.

[xgossip_girlx]

Napisane przez Almostrosey

Po pierwsze to jest toksyczny związek, w którym jeśli już teraz czujesz, że coś Ci nie pasuje, to potem będzie tylko gorzej. I nie łudź się, że on się zmieni, albo jego zachowanie będzie takie jak kiedyś. Nie będzie. Był lepszy tylko po to, żeby Cie zdobyć, a kiedy już to osiągnął to okazał swoja prawdziwą twarz. Doskonale rozumiem, że ciężko jest porozmawiać na temat rozstania, ale to chyba jedyne wyjście z tej sytuacji. Oczywiście sama powinnaś podjąć taką decyzję, tylko pamiętaj, że toksyczne osoby rujnują życie swoim partnerom. Nie tylko chodzi tutaj o emocje, ale tez o psychikę, późniejsze relacje a nawet zdrowie fizyczne.
Po drugie, sama widzisz, że Twój partner nie potrafi się cieszyć Twoim szczęściem, tylko ciągle wpędza Cię w poczucie winy. Załóżmy, że planujesz założyć z nim rodzinę. To jak myślisz, będzie zazdrosny o własne dziecko i o jego późniejsze sukcesy? Odpowiedź chyba jest oczywista. Z Twojej wypowiedzi wynika, że to człowiek, który nie dorósł, który potrzebuje niańczenia, głaskania po głowie, który jest strasznie dziecinny.
Po trzecie, odpowiedz sobie na pytanie, czy Ty jesteś szczęśliwa w tej całej relacji z nim i czy takie życie Ci odpowiada.

Dlaczego ja sobie tego wcześniej nie uświadomiłam! On kiedyś podczas takiej luźnej rozmowy na temat rodziny i dzieci powiedział, że jak kobieta urodzi dziecko to się zajmuje tylko dzieckiem a dla faceta nie ma czasu. Próbowałam mu uświadomić, że facet powinien wtedy pomagać kobiecie bo ona czasami może nie mieć czasu nawet na to żeby się umyć. On jednak się uparł przy tym, że kobiecie wtedy facet potrzebny jest tylko do pomocy i do niczego więcej.

[201605300922]

Napisane przez xgossip_girlx

Masz cudownego faceta. Całkowite przeciwieństwo mojego.

Chyba macie racje dziewczyny. Jedyne sensowne rozwiązanie to rozstanie, bo jeszcze swoim zachowaniem on mnie w jakoś depresję wpędzi. A tego bym nie chciała. Będę musiała sobie z tym jakoś poradzić. I to nie chodzi o to, że boję się samotności, tylko o to że nie potrafię krzywdzić innych osób, jednak masochistką nie jestem. Nie chce marnować sobie życia.

Dziękuje Wam, że uzmysłowiłyście mi, że w tym aspekcie nie ma prawie żadnych szans na to, że on się zmieni. Przynajmniej nie będę marnować swoich sił na coś co nie przyniesie efektów.

Cudownym bym go może nie nazwała, bo ma inne rzeczy za uszami - jak każdy, ale to nie wątek, żebym się żaliła, że się na mnie obraża, bo nie chcę z nim iść na spotkanie z Korwinem . Ale ma pewne kardynalne - dla mnie - zalety, choćby to, że mnie wspiera i zachęca do rozwoju, a dla mnie to są takie w sumie filary dobrego związku. I takich facetów naprawdę nie jest jakoś mało, mówiąc szczerze, to rzadko się stykam z czymś takim, żeby nie dopingować swojego partnera, nie być dumnym z jego sukcesów.

[Almostrosey]

Napisane przez xgossip_girlx

Dlaczego ja sobie tego wcześniej nie uświadomiłam! On kiedyś podczas takiej luźnej rozmowy na temat rodziny i dzieci powiedział, że jak kobieta urodzi dziecko to się zajmuje tylko dzieckiem a dla faceta nie ma czasu. Próbowałam mu uświadomić, że facet powinien wtedy pomagać kobiecie bo ona czasami może nie mieć czasu nawet na to żeby się umyć. On jednak się uparł przy tym, że kobiecie wtedy facet potrzebny jest tylko do pomocy i do niczego więcej.

No i to jest kwintesencja. Owszem, nikt nie mówi, że jak się pojawia dziecko, to partner przestaje istnieć dla kobiety, bo dziecko jest najważniejsze. Ale dojrzały i odpowiedzialny mężczyzna rozumie, że w pewnym etapie życia to właśnie to dziecko jest najważniejsze i to jemu należy dać wszystko to co najlepsze dla jego rozwoju i trzeba je w tym jak najmocniej wspierać a nie jeszcze oczekuje, że to na niego spłynie cała uwaga matki czyli jego żony. Są pewne priorytety w życiu, które są zmienne i trzeba to zrozumieć, ale tutaj wychodzi, że Twój partner raczej tego nie pojmie

[ElisabethA]

Czytając Twój post autorko , wygląda na to ,że z Twoim chłopakiem jst coś nie tak Moim zdaniem powinnaś go zostawić . Ja rozumiem ,ze jest Ci ciezko , ale co jak on nagle zacznie Ci robić jakieś zakazy i nakazy ? bo takie jego zachowanie własnie do tego prowadzi

[Raspberry000]

Napisane przez xgossip_girlx

Cześć

Jestem z chłopakiem już od ponad roku (oboje mamy po 24 lata). Problem polega na tym, że on mi wszystkiego zazdrości i to dosłownie. Ta sprawa wychodziła już kilkakrotnie w trakcie naszego związku, ale w ostatnim czasie on mi przypomina o tym prawie cały czas. Przez niego czuję się winna temu, że odnosze sukcesy w pracy, że mam dobry kontakt z rodziną, że mam wielu znajomych. Zazdrości mi nawet tego, że moi rodzice mieszkają na wsi a nie w mieście. Nie mogę nawet podzielić się z nim żadną dobrą informacją bo on od razu zaczyna mi mówić jaki to on gorszy jest, że ja mam w życiu łatwiej i później chodzi smutny przez kilka godzin a po chwili udaję, że nic się nie stało.
Ale to nie koniec. Jest jeszcze druga sprawa. Niedawno wyskoczył do mnie z tekstem, że wolałby żebym nie jeździła samochodem bo jeszcze mi się coś stanie. Nie ważne, że wszędzie mam daleko, nawet do pracy.
Nie wiem co mam w tej sytuacji zrobić. Nie chce się z nim rozstawać ale ta sytuacja po woli mnie wykańcza. A najgorsze jest to że czuję się wszystkiemu winna chociaż nic złego nie zrobiłam. Próbowałam z nim rozmawiać ale on mnie zbywa tekstem "nie chcę o tym rozmawiać". Pomóżcie! Prosze
Przepraszam, że się tak rozpisałam.

miłość nie zazdrości....
partner powinien cieszyć się z Twoich sukcesów.

To nie miłość. W moim mniemaniu rzecz jasna.

[xgossip_girlx]

Może z jego strony to nie jest miłość, może on nie umie kochać tak na prawdę, ale ja jestem przekonana, że go kocham.

Jednak już postanowiłam. Niedługo czeka mnie trudna rozmowa z nim.