Dzień Dobry :) Czy mówicie?

[kaszlak18]

Dzień Dobry Czy mówicie? Jeśli tak, to dlaczego i komu?

Dzisiaj naszła mnie taka myśl, ponieważ będąc w mieście zobaczyłam babcię męża mojej kuzynki. Osobiście jej nie znam. Nigdy nie zamieniłam z nią żadnego słowa. Kojarzymy się wzajemnie tylko z jakiegoś jednorazowego spotkania rodzinnego. "Babcia" szła na przeciwko mnie i centralnie patrzyła się na moją osobę, a ja zauważając ją i jej wzrok skupiony intensywnie w moją stronę, powiedziałam dzień dobry w ostatniej chwili. Praktycznie już się mijając. Po prostu głupio było mi tak przejść bez słowa, ze względu na to jej "patrzenie". Z drugiej strony, kobiety nie znam, i nie słyszałam o niej nawet nic miłego. Wręcz przeciwnie. Ona odpowiedziała dzień dobry, automatycznie się przy tym uśmiechając, ale wiem, że gdyby nie ja, to pierwsza by nie powiedziała nic i zmierzyła by mnie jeszcze wzrokiem na do widzenia.

Jestem ciekawa Waszych opinii, czy zawsze mówicie dzień dobry? Każdemu, kogo znacie, kojarzycie, lubicie lub nie lubicie? Wszystkim sąsiadom, znajomym, dalszej rodzinie itp?

[agniesikk]

Mowie tym, co ich znam i oni znaja mnie. Jakims nauczycielom z podstawowki tez mowie, mimo, ze mnie nie pamietaja. Sasiadom tez mowie, mam tylko jednych takich, ktorzy zmieniaja sie jak w kalejdoskopie w tym mieszkaniu i im nie mowie, bo nie wiem czy to moi sasiedzi czy goscie moich sasiadow

[O moj borze]

Mówię tym co znam bo Polska dziwny kraj. Jak byłem w Holandii to ludzie w różnym wieku witali mnie na ulicy PIERWSI. W innych krajach to normalne. U nas człowiek słysząc powitanie potrafi przejść obojętnie bo nie wie czy do niego to czy nie...A może po powitanie będą chcieli mi coś wcisnąć...świadkowie Jehowy czy inni.

[Snaffy]

mówie tym, o których wiem, że też powiedzieliby pierwsi.

[201706190936]

Jasne że mówię, wszystkim znajomym Wiek nie ma znaczenia, zawsze dzień dobry mówię pierwsza

[rosiek]

Mówię raczej wszystkim, których w jakiś sposób znam: sąsiadom, dawnym nauczycielom, znajomym rodziny, rodzicom moich znajomych, nawet osobom, z którymi często spotykam się w jakimś miejscu mimo, że generalnie się nie znamy, np. pani, którą kojarzę ze sklepu chociaż mieszka na innym osiedlu (czyli nie jest sąsiadką, o to mi chodzi).
Mówię nawet jeśli kogoś nie lubię bo uznaję to po prostu za oznakę kultury

[JustShe]

mowie wszystkim ktorych znam, sasiadom itd, ale jak mi ktos nie odpowie a dobrze wiem ze slyszal to juz nie mowie

[WhiteCherry]

mówię wszystkim, których znam

[Anethka]

Napisane przez JustShe

mowie wszystkim ktorych znam, sasiadom itd, ale jak mi ktos nie odpowie a dobrze wiem ze slyszal to juz nie mowie

Ja dokładnie tak samo .

[Elfia4]

Mówię tym, którym znam, ale też tym, których kojarzę tylko, ale na tyle, żeby rozpoznać ich na ulicy, bo oni również mnie rozpoznają, więc przejście obok bez słowa byłoby niekulturalne.
Jeśli ktoś mi powie dzień dobry, nawet jeśli za bardzo go nie kojarzę, to odpowiadam.

[201604181004]

Mówię wszystkim nawet tym z którymi nie utrzymuję super kontaktu albo nie znam ich jakoś świetnie ale wiem że to np ktoś spokrewniony.

[Kwaśna truskawka]

Mówię 'dzień dobry' osobom które znam, które wiem że mnie kojarzą. Mam na myśli zarówno osoby z którymi rozmawiam oraz tych których znam tylko z widzenia (np. sąsiedzi z bloku).

Poza tym witam się tak zawsze wchodząc do sklepu/urzędu/ na uczelnie/ portiernię, podchodząc do kasy w markecie.

Jeśli ktoś przywita się ze mną 'na ulicy' a ja akurat nie kojarzę tej osoby to oczywiście odpowiem

[--Olka--]

Napisane przez Elfia4

Mówię tym, którym znam, ale też tym, których kojarzę tylko, ale na tyle, żeby rozpoznać ich na ulicy, bo oni również mnie rozpoznają, więc przejście obok bez słowa byłoby niekulturalne.
Jeśli ktoś mi powie dzień dobry, nawet jeśli za bardzo go nie kojarzę, to odpowiadam.

Napisane przez JustShe

mowie wszystkim ktorych znam, sasiadom itd, ale jak mi ktos nie odpowie a dobrze wiem ze slyszal to juz nie mowie

[wanitatywna]

Napisane przez drabineczka

Mówię wszystkim nawet tym z którymi nie utrzymuję super kontaktu albo nie znam ich jakoś świetnie ale wiem że to np ktoś spokrewniony.

Ja tak samo, jak drabineczka. Z tym, że zdarza mi się nie poznawać ludzi. I przeważnie dopiero po pewnym czasie przychodzi olśnienie: jak mogłam nie rozpoznać?!

[MonikaFaustyna]

Napisane przez O moj borze

Mówię tym co znam bo Polska dziwny kraj. Jak byłem w Holandii to ludzie w różnym wieku witali mnie na ulicy PIERWSI. W innych krajach to normalne. U nas człowiek słysząc powitanie potrafi przejść obojętnie bo nie wie czy do niego to czy nie...A może po powitanie będą chcieli mi coś wcisnąć...świadkowie Jehowy czy inni.

O taaak, tutaj nawet listonosz, policjant albo pan jeżdżący odkurzaczem do ulic mówi goede dag . Bardzo mi się to podoba i od razu świat staje się lepszy.

[Elfir]

mówię każdemu, którego rozpoznaję, że kiedyś miałam z nim kontakt.

[O moj borze]

Napisane przez MonikaFaustyna

O taaak, tutaj nawet listonosz, policjant albo pan jeżdżący odkurzaczem do ulic mówi goede dag . Bardzo mi się to podoba i od razu świat staje się lepszy.

Ku**a...nawet ochrona coffe shopu z daleka mnie pozdrawiała (a ja trzymam się z dala od takich miejsc) Fakt...człowiek fajnie się czuje wtedy. Bezpieczny jakiś (choć i w kraju nie mam stracha chodzić po ulicach). Ale to to magia.

[chwast]

Ja mówię jeśli ktoś sam mówi i jest miły. Niektórzy moi sąsiedzi niestety mają jakieś dziwne urojenia i wiecznie chodzą obrażeni, nie mam zamiaru nic takim ludziom mówić Tak samo mam sklep gdzie pracują straszne baby, nikt tam przez to nie lubi chodzić nawet moja mama, ani be ani me, ostatnio wydała mi resztę i powiedziałam miło - dziękuję - na co ona z ironią - ja też

No żenada co niektórzy ludzie mają w głowach
A tak to chyba logiczne, że jak gdzieś wchodzę itd... :P

[Brangien]

Napisane przez Elfia4

Mówię tym, którym znam, ale też tym, których kojarzę tylko, ale na tyle, żeby rozpoznać ich na ulicy, bo oni również mnie rozpoznają, więc przejście obok bez słowa byłoby niekulturalne.
Jeśli ktoś mi powie dzień dobry, nawet jeśli za bardzo go nie kojarzę, to odpowiadam.

Ja robię toczka w toczkę tak samo. Mówię dzień dobry ludziom, których mijam w drodze jadąc do pracy (innym rowerzystom nawet macham, a oni machają do mnie), bo w końcu spotykamy się codziennie, rozpoznajemy i przejście obok bez słowa byłoby dziwne.

Napisane przez O moj borze

nawet ochrona coffe shopu z daleka mnie pozdrawiała (a ja trzymam się z dala od takich miejsc)

A w takim otoczeniu czułabym się dziwacznie, gdyby odzywali się do mnie ludzie, których pierwszy raz w życiu widzę. Raczej nie "bezpiecznie", tylko jakoś tak... jakby mnie obserwowali
Zawsze gdy gdzieś wchodzę (np. sklep) to mówię dzień dobry, kasjerkom zawsze mówię, jeśli zaczepiam kogoś w celu poproszenia o pomoc w czymś (np. podanie godziny), to zaczynam od dzień dobry. Nie witam się w autobusie, ani gdy proszę kogoś o skasowanie biletu

[MonikaFaustyna]

Napisane przez O moj borze

Ku**a...nawet ochrona coffe shopu z daleka mnie pozdrawiała (a ja trzymam się z dala od takich miejsc) Fakt...człowiek fajnie się czuje wtedy. Bezpieczny jakiś (choć i w kraju nie mam stracha chodzić po ulicach). Ale to to magia.

W coffe shopie nie byłam nigdy, ale wierzę na słowo. Tutaj nawet sąsiad sąsiadowi mówi, mimo, że widzą się pierwszy raz w życiu a gadanie o pogodzie i stanie zdrowia to już pewna norma . Dzisiaj nawet miałam darmowy przejazd tramwajem, bo gość nie miał jak mi wydać reszty .

[Valiente]

Napisane przez drabineczka

Mówię wszystkim nawet tym z którymi nie utrzymuję super kontaktu albo nie znam ich jakoś świetnie ale wiem że to np ktoś spokrewniony.

Dokładnie
Znajomym, sąsiadom, osobom bliższym i dalszym. Jeżeli wiem, że dana osoba mnie może skądś kojarzyć również mówię.
Odpowiadam również na każde powitanie.

[razdwapiec]

Napisane przez chwast

mam sklep gdzie pracują straszne baby, nikt tam przez to nie lubi chodzić nawet moja mama, ani be ani me, ostatnio wydała mi resztę i powiedziałam miło - dziękuję - na co ona z ironią - ja też

Hoho, to i tak miła kobieta. Ja mam na osiedlu sklep, gdzie panie w ogóle nie odpowiadają zupełnie nic. A lubię tam chodzić, bo sklep jest bardzo dobrze zaopatrzony jak na taki malusi wydawałoby się. Tylko obsługa jakaś nie wiem, może za mało im płacą.

Napisane przez JustShe

mowie wszystkim ktorych znam, sasiadom itd, ale jak mi ktos nie odpowie a dobrze wiem ze slyszal to juz nie mowie

Ja tak samo.

[ever-dream]

Ja zawszę mówię, o ile kogoś zauważę, co mi się rzadko zdarza, żyję chyba we własnym świecie

A tak w ogóle to mógłby mnie ktoś oświecić, czy zobowiązana mówić "dzień dobry" pierwsza jest zawsze ta młodsza osoba? Bo się stykam z różnymi opiniami

[pendraiw]

mówię zawsze

[_Juliette_]

Ja również staram się zawsze mówić dzień dobry osobom, które znam. Ale miałam już kiedyś związaną z tym dziwną sytuację.

W liceum na mnie i na moją przyjaciółkę uwzięła się jedna przedziwna nauczycielka- twierdziła, że dziwnie się na nią patrzymy, że na pewno o niej rozmawiamy, na pewno śmiejemy się z niej, itp. Kompletna paranoiczka. Dodam, że na jej lekcjach nie zamieniłyśmy ze sobą nawet słowa i nie było powodu, żeby nas nie lubiła, bo obie zawsze miałyśmy same 5 z tego przedmiotu, a nauczycielka naprawdę usilnie próbowała nas ocenić najniżej jak się da (w całej bezbłędnej pracy potrafiła postawić chociaż jakiś dodatkowy przecinek czy kropkę w dacie czerwonym długopisem, żeby nie "odpuścić" nam ). Kiedyś przyszłyśmy do szkoły trochę wcześniej, żeby sprawdzić sobie pracę domową z łaciny bodajże, siedziałyśmy na korytarzu przy ścianie i rozmawiałyśmy o zadaniu. Korytarz, dodam, bardzo duży. Nagle owa nauczycielka galopuje do nas z drugiego końca korytarza tocząc pianę z pyska, bo "ja tam szłam a wy ostentacyjnie udajecie, że mnie nie widzicie, żeby mi nie powiedzieć dzień dobry!!!". Nie miałam pojęcia, że ona tam jest, nie widziałam jej, podobnie koleżanka. Ale owa pani poszła nawet na skargę do naszej wychowawczyni i oskarżyła nas o rażący brak kultury, przez co jedna godzina wychowawcza była poświęcona temu, czy aby na pewno wszyscy mówią dzień dobry nauczycielom.

[201703160948]

Mieszkam na małej wsi, gdzie raczej większość ludzi się zna, więc "dzień dobry" mówię raczej wszystkim starszym osobom. Mam problem tylko z tymi po 30, nigdy nie wiem co powiedzieć, więc nie mówię nic
W mieście - wykładowcom, paniom z recepcji w akademiku, na uczelni, panu w akademickim sklepiku...

[on_tiptoes]

Napisane przez ever-dream

Ja zawszę mówię, o ile kogoś zauważę, co mi się rzadko zdarza, żyję chyba we własnym świecie

A tak w ogóle to mógłby mnie ktoś oświecić, czy zobowiązana mówić "dzień dobry" pierwsza jest zawsze ta młodsza osoba? Bo się stykam z różnymi opiniami

Dzien dobry powinna powiedziec

A.osoba mlodsza
B. kobieta
C. osoba wchodzaca do pomieszczenia
D. osoba na wyzszym stanowisku (w pracy - szef do pracownika,nie odwrotnie)

Nie wiem jak to jest gdy jedna osoba jest mlodsza,a druga jest kobieta to pewnie tez zalezy od roznicy wieku... ale to chyba nie jest jakos strasznie wazne

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Napisane przez kaszlak18

Dzień Dobry Czy mówicie? Jeśli tak, to dlaczego i komu?

Dzisiaj naszła mnie taka myśl, ponieważ będąc w mieście zobaczyłam babcię męża mojej kuzynki. Osobiście jej nie znam. Nigdy nie zamieniłam z nią żadnego słowa. Kojarzymy się wzajemnie tylko z jakiegoś jednorazowego spotkania rodzinnego. "Babcia" szła na przeciwko mnie i centralnie patrzyła się na moją osobę, a ja zauważając ją i jej wzrok skupiony intensywnie w moją stronę, powiedziałam dzień dobry w ostatniej chwili. Praktycznie już się mijając. Po prostu głupio było mi tak przejść bez słowa, ze względu na to jej "patrzenie". Z drugiej strony, kobiety nie znam, i nie słyszałam o niej nawet nic miłego. Wręcz przeciwnie. Ona odpowiedziała dzień dobry, automatycznie się przy tym uśmiechając, ale wiem, że gdyby nie ja, to pierwsza by nie powiedziała nic i zmierzyła by mnie jeszcze wzrokiem na do widzenia.

Jestem ciekawa Waszych opinii, czy zawsze mówicie dzień dobry? Każdemu, kogo znacie, kojarzycie, lubicie lub nie lubicie? Wszystkim sąsiadom, znajomym, dalszej rodzinie itp?

Ale nie łapię - jest to starsza osoba, z jakiej racji ona ma ci pierwsza powiedzieć
Kultura zakłada, że sporo młodsza osoba mówi pierwsza dzień dobry osobie sporo starszej.

Napisane przez Snaffy

mówie tym, o których wiem, że też powiedzieliby pierwsi.

Jak wyżej
A ubywa ci coś, że pierwsza powiesz?

Napisane przez Elfia4

Mówię tym, którym znam, ale też tym, których kojarzę tylko, ale na tyle, żeby rozpoznać ich na ulicy, bo oni również mnie rozpoznają, więc przejście obok bez słowa byłoby niekulturalne.
Jeśli ktoś mi powie dzień dobry, nawet jeśli za bardzo go nie kojarzę, to odpowiadam.

Zgadzam się. Czasem ktoś obcy (zapewne myląc mnie z kimś sławnym ) przywita się, to automatycznie odpowiadam i tyle.

Tak samo wchodząc do sklepu, urzędu itd. mówię dzień dobry. Owszem, do widzenia ZDARZA się nie powiedzieć w sytuacji, gdy moje dzień dobry zostało zlane ciepłym sikiem z góry na dół

Napisane przez wanitatywna

Ja tak samo, jak drabineczka. Z tym, że zdarza mi się nie poznawać ludzi. I przeważnie dopiero po pewnym czasie przychodzi olśnienie: jak mogłam nie rozpoznać?!

O, a to że nie poznaję to pewnie :d

Napisane przez _Juliette_

Ja również staram się zawsze mówić dzień dobry osobom, które znam. Ale miałam już kiedyś związaną z tym dziwną sytuację.

W liceum na mnie i na moją przyjaciółkę uwzięła się jedna przedziwna nauczycielka- twierdziła, że dziwnie się na nią patrzymy, że na pewno o niej rozmawiamy, na pewno śmiejemy się z niej, itp. Kompletna paranoiczka. Dodam, że na jej lekcjach nie zamieniłyśmy ze sobą nawet słowa i nie było powodu, żeby nas nie lubiła, bo obie zawsze miałyśmy same 5 z tego przedmiotu, a nauczycielka naprawdę usilnie próbowała nas ocenić najniżej jak się da (w całej bezbłędnej pracy potrafiła postawić chociaż jakiś dodatkowy przecinek czy kropkę w dacie czerwonym długopisem, żeby nie "odpuścić" nam ). Kiedyś przyszłyśmy do szkoły trochę wcześniej, żeby sprawdzić sobie pracę domową z łaciny bodajże, siedziałyśmy na korytarzu przy ścianie i rozmawiałyśmy o zadaniu. Korytarz, dodam, bardzo duży. Nagle owa nauczycielka galopuje do nas z drugiego końca korytarza tocząc pianę z pyska, bo "ja tam szłam a wy ostentacyjnie udajecie, że mnie nie widzicie, żeby mi nie powiedzieć dzień dobry!!!". Nie miałam pojęcia, że ona tam jest, nie widziałam jej, podobnie koleżanka. Ale owa pani poszła nawet na skargę do naszej wychowawczyni i oskarżyła nas o rażący brak kultury, przez co jedna godzina wychowawcza była poświęcona temu, czy aby na pewno wszyscy mówią dzień dobry nauczycielom.

Ja odwrotnie mam, w sensie, że moja była szefowa, nauczycielka! NIGDY nie odpowiadała na powitanie. Ani uczniom, ani pracownikom. NIGDY. Na wychowawczej uczniowie mnie pytają, dlaczego oni mają dzień dobry mówić, skoro ktoś ich totalnie zlewa (a potem się na apelach drze, że dzieciaki niekulturalne). No to wyjścia dwa - albo jest się ponad to i pokazuje się że jest się kulturalniejszym, albo po prostu się nie mówi również, co w takiej sytuacji rozumiem sama przestałam, szczerze mówiąc.

I właśnie - powyższa osoba jest jedną z dwóch, którym nie mówię. Druga to moja polonistka z LO, na widok której flaki mi się wywracają, niemiła, niesprawiedliwa, interesowna - po skończeniu szkoły obiecałam sobie, że nie powiem dzień dobry i już. Nie zasługuje

[Klarissa]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;36615744]Kultura zakłada, że sporo młodsza osoba mówi pierwsza dzień dobry osobie sporo starszej. [/QUOTE]To samo miałam napisać.

Mnie tak nauczono i ja zawsze starszym od siebie sąsiadom mówię pierwsza dzień dobry, w przypadku dzieci sąsiadów czekam aż one powiedzą i swoją córkę uczę żeby mówiła dzień dobry pierwsza. Generalnie powiedzenie dzień dobry nic nie kosztuje i nie widzę powodu, dla którego miałabym nie powiedzieć komuś, kogo kojarzę, nie musi to być krewny krewnych czy znajomy znajomych, może to być kojarzona z kwiaciarni pani albo jeden z moich klientów, których przecież czasem spotykam też na ulicy.

[Dotka90]

Mówię osobom, które znam, kojarzę z widzenia, nauczycielom ze szkoły, rodzicom koleżanek np. z podstawówki (mimo, że mogą mnie nie pamiętać) itd itd.
Sąsiadom mówię, ale nie wszystkim. Mam pare osób, których nie znoszę - wredne, złośliwe, problemowe, uciążliwe - nie mówię i już.

Aktualnie od niedawna mieszkam z TŻtem i tu gdzie mieszkamy jeszcze nie wiem komu mam mówić dzień dobry

Bo nie wiem, czy jakaś babcia na klatce to moja sąsiadka, czy np. koleżanka sąsiadki.

Poza tym, w ciągu 2 m-cy spotkałam naprawdę mało sąsiadów.
Wychodzę do pracy przed 6tą rano, więc wtedy wiadomo, nikogo nie ma na klatce, a jakoś jak wracam to też się na nikogo nie natykam

Najczęściej to widuję robotników, bo mamy remont generalny na klatce


Odnośnie nie-mówienia dzień dobry, to hitem dla mnie jest babka w spółdzielni:

wchodzę. Puste pomieszczenie. jestem tylko ja i ona (za kratką -okienkiem). Cisza. Mówię dzień dobry. Głośno, wyraźnie. Na dodatek jest echo.
Ona NA BANK słyszy. I NIC. Rozumiecie? NIC.
Daję jej kasę, ona wydaje resztę, podbija książeczkę. Biorę resztę, mówię DZIĘKUJĘ.
Ona NIC. Wychodzę, mówię DO WIDZENIA. Cisza.

Nie rozumiem jak można być takim gburem

Uprzedzając pytania - nie, nie jest niemową