Nie nadaje sie do związków

[JaCytruska]

Czuje marazm, pustke, bezlisnosc. Mam bardzo depresyjny humor.
Mam tez chłopaka, z którym wydawać by sie z pozoru mogło że jestem szcześliwa.
Nie wiem co jest ze mna nie tak. Wiadomo, że człowiek w związku się zmienia. Ale ja mając 23 lata jestem w 3 poważnym związku. Jak na to patrze co przed chwilą napisałam wydaje mi się niedorzeczne. Zaledwie 23 lata i 3 powazny związek? No własnie. Coś jest ze mna nie tak i widze jak na wlasne życzenie zaczynam psuc to co zbudowałam z chlopakiem przez prawie 2 lata. Im jestem z kimś dłuzej gubię sie we własnych emocjach, wlasnych uczuciach. Czasem wydaje mi sie ze uzalezniam sie od tej osoby. Chce z nia byc stale chce zeby stale zwracała na mnie uwage. A nie oszukujmy się. Nie jestem mała dziewczynką, a ni jedyną na swiecie zeby byc tylko czyimś oczkiem w głowie. Moj chłopak bardzo dba o mnie jest opiekunczy. Sama nie wiem o co mi chodzi. nie wiem, czuje sie gorsza a nie wiem czemu, nic mi nie brakuje a nie umiem odnależć sie w rzeczywistości. Przytłacza mnie dorosłość. Nie umiem sie cieszyc z drobnych rzeczy jak kiedys. nie wiem co mi sie stało. Wiem ze to jest takie babskie głupie nielogiczne myślenie. Boże kilka lat temu wyśmiałabym siebie za swoje mysli i popukała w czoło. a teraz?
Moj chlopak czesto stwierdza, że bywam nielogiczna. #logikaróżowychpasków. wykop.pl, wie ktos o co chodzi? Napoczatku mnie to bawiło, tam jest wszytsko takie na wyrost. Ale gdy kilka razy w czasie kłotni moj chlopak uzył takiego argumentu przeciwko mnie, zaczeło mnie to irytowac. Sama przegladam ten portal i czytam najbardziej absurdalne historie spod tego tagu, sama sie torturując. Zawsze byłam inna, nie myslałam jak TYPOWA dziewczyna, nie miałam takich zrytych mysli jak mam obecnie. Im bardziej chce odstawać od tej tzw #logikiróżowych, ze im bardziej o tym mysle, tym bardziej taka sie staje. Obłed. zamkniete koło, bo dołuje sie tymi myslami ze je w ogole mam. Tak samo jak z tym alkoholikiem co pije by zapomniec ze pije. To ja myśle by tak nie robic, a boli mnie ze tak w ogole myśle. Zastanawiam sie czasem czy nie wymagam od siebie za duzo, czy nie powinnam wyluzowac, przestac myslec w ogole. Pomocy! Spada mi pewnosc siebie, czuje sie glupia, mało ciekawa. Gubie sie w swoim kłębku czarnych myśli. Czy ktoś w ogole mnie zrozumiał? ten mój bełkot który tak trudno mi samej opisac?

---------- Dopisano o 19:33 ---------- Poprzedni post napisano o 18:13 ----------

poważnie nikt nic mi nie powie?

---------- Dopisano o 20:25 ---------- Poprzedni post napisano o 19:33 ----------

poważnie liczę na jakąś mądrą rade.

---------- Dopisano o 21:13 ---------- Poprzedni post napisano o 20:25 ----------

ok to juz jest żenujące że nawet w internetach zostałam tak solidnie olana... podbudowało mnie jak cholera

[December12]

Ale... o co chodzi?

[anymore1327]

Ciężko w ogóle zrozumieć o co ci chodzi. Jeśli masz problem ze sobą to może spróbuj się spotkać z psychologiem?

[Calla001]

Napisane przez JaCytruska

Czuje marazm, pustke, bezlisnosc. Mam bardzo depresyjny humor.
Mam tez chłopaka, z którym wydawać by sie z pozoru mogło że jestem szcześliwa.
Nie wiem co jest ze mna nie tak. Wiadomo, że człowiek w związku się zmienia. Ale ja mając 23 lata jestem w 3 poważnym związku. Jak na to patrze co przed chwilą napisałam wydaje mi się niedorzeczne. Zaledwie 23 lata i 3 powazny związek? No własnie. Coś jest ze mna nie tak i widze jak na wlasne życzenie zaczynam psuc to co zbudowałam z chlopakiem przez prawie 2 lata. Im jestem z kimś dłuzej gubię sie we własnych emocjach, wlasnych uczuciach. Czasem wydaje mi sie ze uzalezniam sie od tej osoby. Chce z nia byc stale chce zeby stale zwracała na mnie uwage. A nie oszukujmy się. Nie jestem mała dziewczynką, a ni jedyną na swiecie zeby byc tylko czyimś oczkiem w głowie. Moj chłopak bardzo dba o mnie jest opiekunczy. Sama nie wiem o co mi chodzi. nie wiem, czuje sie gorsza a nie wiem czemu, nic mi nie brakuje a nie umiem odnależć sie w rzeczywistości. Przytłacza mnie dorosłość. Nie umiem sie cieszyc z drobnych rzeczy jak kiedys. nie wiem co mi sie stało. Wiem ze to jest takie babskie głupie nielogiczne myślenie. Boże kilka lat temu wyśmiałabym siebie za swoje mysli i popukała w czoło. a teraz?
Moj chlopak czesto stwierdza, że bywam nielogiczna. #logikaróżowychpasków. wykop.pl, wie ktos o co chodzi? Napoczatku mnie to bawiło, tam jest wszytsko takie na wyrost. Ale gdy kilka razy w czasie kłotni moj chlopak uzył takiego argumentu przeciwko mnie, zaczeło mnie to irytowac. Sama przegladam ten portal i czytam najbardziej absurdalne historie spod tego tagu, sama sie torturując. Zawsze byłam inna, nie myslałam jak TYPOWA dziewczyna, nie miałam takich zrytych mysli jak mam obecnie. Im bardziej chce odstawać od tej tzw #logikiróżowych, ze im bardziej o tym mysle, tym bardziej taka sie staje. Obłed. zamkniete koło, bo dołuje sie tymi myslami ze je w ogole mam. Tak samo jak z tym alkoholikiem co pije by zapomniec ze pije. To ja myśle by tak nie robic, a boli mnie ze tak w ogole myśle. Zastanawiam sie czasem czy nie wymagam od siebie za duzo, czy nie powinnam wyluzowac, przestac myslec w ogole. Pomocy! Spada mi pewnosc siebie, czuje sie glupia, mało ciekawa. Gubie sie w swoim kłębku czarnych myśli. Czy ktoś w ogole mnie zrozumiał? ten mój bełkot który tak trudno mi samej opisac?

---------- Dopisano o 19:33 ---------- Poprzedni post napisano o 18:13 ----------

poważnie nikt nic mi nie powie?

---------- Dopisano o 20:25 ---------- Poprzedni post napisano o 19:33 ----------

poważnie liczę na jakąś mądrą rade.

---------- Dopisano o 21:13 ---------- Poprzedni post napisano o 20:25 ----------

ok to juz jest żenujące że nawet w internetach zostałam tak solidnie olana... podbudowało mnie jak cholera

szczerze, przeczytałam 2 razy i nie mam pojęcia o czym piszesz. tak w 1 zdaniu. na czym polega Twój problem?

[JaCytruska]

no własnie chyba to sama stwarzam sobie problemy, dopowiadam, wyciągam jakieś wnioski. Chyba za dużo analizuje. Mam strasznie dużo myśli w głowie, samej mi ciężko to ogarnąć, nawet nie wiem jak to przedstawić jakoś jasno.
Nad psychologiem się zastanawiam. Ale jeszcze mam nadzieje ze jakoś poszufladkuje własne myśli pozbywając się tych najbardziej zagmatwanych

---------- Dopisano o 23:43 ---------- Poprzedni post napisano o 23:39 ----------

Mój problem? teoretycznie mam wszystko do bycia szczęśliwą osobą. Chce być jeszcze lepsza dla innych. Chce być dobra. Bo mam przekonanie ze to dobra wróci jak bumerang. Ale czasem mam wrażenie że moje własne wymagania względem mnie mnie przerastają, że nie podołam, i się dołuje ze wcale nie jestem taka jaka być bym chciała i jak coś pojdzie nie po mojej mysli, przykladowo coś sie nie spodoba mojemu chlopakowi w moim zachowaniu to strasznie biore to do siebie i niby nic ale ciągnie mnie to na dno.

[izoolka]

Jak masz problemy ze sobą to idź do psychologa - czasem jedna rozmowa a działa cuda to nic złego Ale nie oczekuj od nas pomocy skoro sama nie wiesz o co chodzi

[rutki]

Pomoc,uzyskasz u specjalisty-powracajace mysli,natarczywe,ogranicz aja cie, wrecz paralizuja,spada ci pewnosc siebie-psycholog,psychiatra.

[JaCytruska]

Boże az tak sie ze mna porobiło?
Nawet nie wiem czemu....

[niemy_glos]

Czasami się zastawiam, czy te wszystkie dziewczyny, które radzą wizytę u psychologa mają za to jakieś profity? Podejrzewam, że niejedna poradnia psychologiczna nieźle się dorobiła dzięki wizażowi. xd




A tak teraz na poważnie. Zauważyłam (zwłaszcza po tej ostatniej wypowiedzi), że bardzo niepewnie czujesz się w tym związku. Podejrzewam, że jest to spowodowane bardzo niską samooceną. Powiem tak na marginesie, że ludzie którzy kurczowo trzymają się tego by nikogo nie urazić- są mdli. Nie wszystkim musimy się podobać, nie wszyscy muszą nas lubić, nie z wszystkim co robimy każdy musi się zgadzać.

[JaCytruska]

Ja to wiem, chodzi mi o ludzi mi bliskich, rodziców, chłopaka. Im bardziej chce być dobra, tym wiecej sobie narzucam i tymbardziej mnie zdołuje jesli się z tego nie wywiąże. Strasznie to głupie wiem, uwiadamiam to sobie pisząc to. Nie wiem jak mam podnieść swoja samoocene. nie wiem jak to zrobic.

---------- Dopisano o 00:29 ---------- Poprzedni post napisano o 00:16 ----------

Jeszcze jest jedna kwestia. Mam duze problemy z hormonami, z prolaktyna dokladnie. I brałam leki. I źle na nie reagowałam fizycznym stanem też, potem zostały zmienione. tez byłam nie do zycia ale przynjamniej funkcjonowałam. I one maja duzy wpływ na samopoczucie wlasnie takie psychiczne. I tak zauwazyłam ze po nich wlasnie siadło mi tez cos na psychike i od kilku miesiecy autentycznie raz w miesiacu mam straszne napady depresyjne wrecz. nie wiem czy to nie jest powiązane hormonalnie w pewnien sposób. Bo nie codziennie mam tak jak Wam opisuje, raz na jakis czas te mysli powracaja, zauwazyłam w miesiacu zaleznośc ze raz w mieisacu, chce mi sie płakać nad soba i użalać. a normalnie taka nie jestem.

[niemy_glos]

Na początek proponuję nabrać trochę dystansu do siebie ;D Myślę, że to będzie dobry początek. Pozwoli Ci to wprowadzić trochę barw do Twojego toku myślenia, a krytyka czy też niezadowolenie z Twoich działań przez inne osoby będziesz traktować nieco z przymrużeniem oka

[JaCytruska]

1 pytanie jak podwyzszyc samoocene wlasna?
2 pytanie miał ktos problem z prolaktyna konkretnie?

[broziak]

Cytruska, co do pytania 1 pytanie jak podwyzszyc samoocene wlasna? to ja wciaz szukam na nie odpowiedzi. to nie3 jest tak ze raz to naprawisz jednego dnia i potem juz samoocena utrzymuje sie na jednym poziomie. Trzeba o nią walczyc kazdego dnia., ja sie staram, nie zawsze wychodzi, czesto mam doła ale potem robie cos, co mnie wybija z marazmu - wlaczam jakaś ulubiona piosenke, ogladam jakis smieszny film, ide pocwiczyc - cokolwiek zeby odwrócic uwage od złych mysli.
a co do samooceny - trzeba dobrze myslec o sobie, przestac soe krytykowac i "samobiczowac"
dasz rade

[JaCytruska]

Dzieki za miłe słowa własnie zasem dochodze do wniosku, ze jak mam za duzo wolnego czasu w sensie ze nie musze robic nic produktywnego, lub wymagajacego wiekszego skupienia odemnie to nagle zaczynaja sie klębić we mnie zle myśli. W sumie tez zazwyczaj ładowałam pozytywna energie poprzez jakies ruch cwiczenia czy bieganie, a teraz sie troche odgrodziłąm od tego. Ale dość tego, trzeba wziac sprawy w soje rece. Bo z siedząc i czekajac jedyne czego doczekam to smierci a nie ekscytującego życia także musimy dać rade, wszyscy