Problem z facetem. Proszę o pomoc!

[prawniczka2011]

Otóż problem wygląda następująco. Spotykamy się 8 miesięcy. W tym czasie byłam na Erasmusie. Nie doszło do zdrady, mieliśmy kontakt. Na samym początku znajomości szaleliśmy za sobą, dlatego zdecydowaliśmy się, że przetrwamy rozłąkę. Udało się. Wróciłam. Oddaliłam się od niego na maxa. Wiadomo- po 5 miesiącach rozłąki trudno o bliskośc i przywiązanie. Trzeba było budować wszystko na nowo. Z tym, że minęly prawie 2 miesiące od mojego powrotu i... czasem chcę go na maxa, a czasem mam dość. Mój chłopak pracuje i studiuje. Nie ma tyle czasu na spotkania co ja, więc rozumiem, że spotykamy się teraz rzadziej. Boli mnie jednak to, że są one raz w tygodniu. Nie jest tak, że woli spotkać się z kumplami niż ze mną. Czuję też, że zbyt mało się stara. Nasz związek to stały schemat: obiad, przytulanko, seks i duużo rozmowy. Twierdzi, że jak będzie miał wolne w pracy to się to zmieni. Problem w tym, że ja coraz mniej w to wierzę, nie wiem nawet, czy już chcę wierzyć. Cały czas zapewnia mnie, jak to bardzo tęskni i jak bardzo mu zależy. Nie wiem co robić, gdy mu o tym mówię, to twierdzi, że go nie rozumiem. Czy ja się już wypaliłam, czy wyolbrzymiam sobie wiele?

[Karena 73]

Napisane przez prawniczka2011

Otóż problem wygląda następująco. Spotykamy się 8 miesięcy. W tym czasie byłam na Erasmusie. Nie doszło do zdrady, mieliśmy kontakt. Na samym początku znajomości szaleliśmy za sobą, dlatego zdecydowaliśmy się, że przetrwamy rozłąkę. Udało się. Wróciłam. Oddaliłam się od niego na maxa. Wiadomo- po 5 miesiącach rozłąki trudno o bliskośc i przywiązanie. Trzeba było budować wszystko na nowo. Z tym, że minęly prawie 2 miesiące od mojego powrotu i... czasem chcę go na maxa, a czasem mam dość. Mój chłopak pracuje i studiuje. Nie ma tyle czasu na spotkania co ja, więc rozumiem, że spotykamy się teraz rzadziej. Boli mnie jednak to, że są one raz w tygodniu. Nie jest tak, że woli spotkać się z kumplami niż ze mną. Czuję też, że zbyt mało się stara. Nasz związek to stały schemat: obiad, przytulanko, seks i duużo rozmowy. Twierdzi, że jak będzie miał wolne w pracy to się to zmieni. Problem w tym, że ja coraz mniej w to wierzę, nie wiem nawet, czy już chcę wierzyć. Cały czas zapewnia mnie, jak to bardzo tęskni i jak bardzo mu zależy. Nie wiem co robić, gdy mu o tym mówię, to twierdzi, że go nie rozumiem. Czy ja się już wypaliłam, czy wyolbrzymiam sobie wiele?

Gratuluję sukcesu
Kolejny facet i znowu poświęca za mało uwagi. Nie wiem może znajdź sobie zajęcie na czas kiedy Twój chłopak studiuje i pracuje?

[LovinLight]

Napisane przez prawniczka2011

Otóż problem wygląda następująco. Spotykamy się 8 miesięcy. W tym czasie byłam na Erasmusie. Nie doszło do zdrady, mieliśmy kontakt. Na samym początku znajomości szaleliśmy za sobą, dlatego zdecydowaliśmy się, że przetrwamy rozłąkę. Udało się. Wróciłam. Oddaliłam się od niego na maxa. Wiadomo- po 5 miesiącach rozłąki trudno o bliskośc i przywiązanie. Trzeba było budować wszystko na nowo. Z tym, że minęly prawie 2 miesiące od mojego powrotu i... czasem chcę go na maxa, a czasem mam dość. Mój chłopak pracuje i studiuje. Nie ma tyle czasu na spotkania co ja, więc rozumiem, że spotykamy się teraz rzadziej. Boli mnie jednak to, że są one raz w tygodniu. Nie jest tak, że woli spotkać się z kumplami niż ze mną. Czuję też, że zbyt mało się stara. Nasz związek to stały schemat: obiad, przytulanko, seks i duużo rozmowy. Twierdzi, że jak będzie miał wolne w pracy to się to zmieni. Problem w tym, że ja coraz mniej w to wierzę, nie wiem nawet, czy już chcę wierzyć. Cały czas zapewnia mnie, jak to bardzo tęskni i jak bardzo mu zależy. Nie wiem co robić, gdy mu o tym mówię, to twierdzi, że go nie rozumiem. Czy ja się już wypaliłam, czy wyolbrzymiam sobie wiele?

A co w tym schemacie jest nie tak? Dużo rozmawiacie, to ważne, seks jest, to też ważne..
Nie zawsze pracujący człowiek ma siłę/ochotę na wyjścia, a on jeszcze do tego studiuje...

[201803290936]

A co Ty Autorko robisz w życiu? Już nie studiujesz? Nie pracujesz? Może masz za dużo czasu na myślenie? Rozumiem, że na dłuższą metę raz w tygodniu to za mało, ale nie trwa to przecież nie wiadomo jak długo i jest to zapewne stan przejściowy. Ale jeżeli czujesz, że nie jest Wam ze sobą "po drodze", to cóż - czas na poważną rozmowę.

[lubiekielbase]

Jak dla mnie to byłaś na Erasmusie tam życie wygląda trochę inaczej i po powrocie oczekujesz fajerwerków, a tu nastała codzienność.

[prawniczka2011]

Teoretycznie przyznałabym Wam rację. Z boku tak to wygląda. Były Walentynki. Spotkaliśmy się, podczas spotkania powiedział do mnie, że może kupi mi kwiatka, co powinien zrobić moim zdaniem już przed spotkaniem. Ma też taką koleżankę, która za nim biega. Ot, taka z ekipy. Z tym, że bardzo miesza. Ostatnio nawet byliśmy wszyscy razem na imprezie, a ona do zdjęcia usiadła mu na kolanach. Byłam wściekła, a on, że mam nie dramatyzować, bo nic go z nią nie łączy. Te takie drobnostki wpływają na to, że czuję się coraz mniej komfortowo.

[201803290936]

Napisane przez prawniczka2011

Teoretycznie przyznałabym Wam rację. Z boku tak to wygląda. Były Walentynki. Spotkaliśmy się, podczas spotkania powiedział do mnie, że może kupi mi kwiatka, co powinien zrobić moim zdaniem już przed spotkaniem. Ma też taką koleżankę, która za nim biega. Ot, taka z ekipy. Z tym, że bardzo miesza. Ostatnio nawet byliśmy wszyscy razem na imprezie, a ona do zdjęcia usiadła mu na kolanach. Byłam wściekła, a on, że mam nie dramatyzować, bo nic go z nią nie łączy. Te takie drobnostki wpływają na to, że czuję się coraz mniej komfortowo.

To się zastanów, czy odpowiada Ci związek z nim. Skoro uważa, że przesadzasz, nie może się z Tobą zbyt często spotykać, zaczynasz być zazdrosna o jego koleżankę. Widać tu sporo rzeczy nie gra, a nie tylko brak czasu. Widać on problemu nie widzi. Skoro Ty widzisz, on to zlewa, to sytuacja jest patowa.