Ciągnie mnie do emigracji do Włoch

[wichowska]

Witam wszystkich czytających
Wiem, że nie podejmiecie za mnie decyzji, ale byłabym wdzięczna za opinie
Jak już z samego tytułu wynika, od wielu lat mam wielką pokusę wyemigrować z Polski do Włoch. I nie mam tu tylko na myśli kwestii finansowych, mimo, że one również nie stoją u mnie i u tż na najlepszym poziomie (obecnie pracujemy, ale nasze zarobki pozwalają na skromne życie, nie mamy mieszkania i przy obecnych zarobkach chyba nawet nie dostalibyśmy kredytu na swoje własne albo żylibyśmy z nim na pograniczu). Jednakże chcę również wyjechać, bo… moja mama od kilkunastu lat mieszkała we Włoszech (obecnie od dwóch lat jest w Polsce- ze względu na opiekę nad babcią) i poznałam kulturę Włoch bardzo dobrze, pokochałam ten kraj, ludzi, klimat, język. Wiem, że sytuacja z pracą we Włoszech jest lepsza niż u nas, ale w porównaniu z np. Skandynawią jest kiepska, czeka nas prawdopodobnie praca fizyczna i tego się boimy, gdyż tutaj mamy mało-płatne prace, ale biurowe, 8-16 i do domu. I to jakby dla nas jedyne powody, dla których decyzję odciągamy. Mamy już prawie po 30 lat i chcielibyśmy się ustatkować, znaleźć swoje miejsce na ziemi, trochę nas denerwuje, że pracujemy tylko po to, żeby żyć, nie stać nas na wyjścia ze znajomymi, na dobre wakacje. Próbowaliśmy szukać lepiej płatnej pracy, ale wiecie jak jest… Wyjazd do Włoch będzie u nas postawieniem wszystkiego na jedną kartę- rzucenie pracy, znajomych, spakowanie się i fru. Wiemy, że początki będą bardzo trudne (ja umiem nieźle język włoski, ale mój tż dużo gorzej), nie mamy pożądanego wykształcenia i zawodu za granicą, więc żadna biurowa praca we włoskiej korporacji na nas nie czeka (mój tż się tego boi, nie pracował nigdy fizycznie), i koniec końców może się ułoży i będzie dobrze, ale istnieje ryzyko, że wcale nie będzie lepiej, że do końca życia będę pracowała jako opiekunka… Ale co mamy do wyboru? Może szukać w Polsce lepszej pracy, może się znajdzie, ewentualnie zmienić miasto na mniejsze, gdzie ceny mieszkań troszkę tańsze i jakoś żyć skromnie….
Ciężkie wybory, co o tym myślicie?

[kennedy]

Napisane przez wichowska

Witam wszystkich czytających
Wiem, że nie podejmiecie za mnie decyzji, ale byłabym wdzięczna za opinie
Jak już z samego tytułu wynika, od wielu lat mam wielką pokusę wyemigrować z Polski do Włoch. I nie mam tu tylko na myśli kwestii finansowych, mimo, że one również nie stoją u mnie i u tż na najlepszym poziomie (obecnie pracujemy, ale nasze zarobki pozwalają na skromne życie, nie mamy mieszkania i przy obecnych zarobkach chyba nawet nie dostalibyśmy kredytu na swoje własne albo żylibyśmy z nim na pograniczu). Jednakże chcę również wyjechać, bo… moja mama od kilkunastu lat mieszkała we Włoszech (obecnie od dwóch lat jest w Polsce- ze względu na opiekę nad babcią) i poznałam kulturę Włoch bardzo dobrze, pokochałam ten kraj, ludzi, klimat, język. Wiem, że sytuacja z pracą we Włoszech jest lepsza niż u nas, ale w porównaniu z np. Skandynawią jest kiepska, czeka nas prawdopodobnie praca fizyczna i tego się boimy, gdyż tutaj mamy mało-płatne prace, ale biurowe, 8-16 i do domu. I to jakby dla nas jedyne powody, dla których decyzję odciągamy. Mamy już prawie po 30 lat i chcielibyśmy się ustatkować, znaleźć swoje miejsce na ziemi, trochę nas denerwuje, że pracujemy tylko po to, żeby żyć, nie stać nas na wyjścia ze znajomymi, na dobre wakacje. Próbowaliśmy szukać lepiej płatnej pracy, ale wiecie jak jest… Wyjazd do Włoch będzie u nas postawieniem wszystkiego na jedną kartę- rzucenie pracy, znajomych, spakowanie się i fru. Wiemy, że początki będą bardzo trudne (ja umiem nieźle język włoski, ale mój tż dużo gorzej), nie mamy pożądanego wykształcenia i zawodu za granicą, więc żadna biurowa praca we włoskiej korporacji na nas nie czeka (mój tż się tego boi, nie pracował nigdy fizycznie), i koniec końców może się ułoży i będzie dobrze, ale istnieje ryzyko, że wcale nie będzie lepiej, że do końca życia będę pracowała jako opiekunka… Ale co mamy do wyboru? Może szukać w Polsce lepszej pracy, może się znajdzie, ewentualnie zmienić miasto na mniejsze, gdzie ceny mieszkań troszkę tańsze i jakoś żyć skromnie….
Ciężkie wybory, co o tym myślicie?

A co chcielibyscie robic poza sprzataniem?
Pomysl bez sensu wg mnie- jest bezrobocie, pelno imigrantow ktorzy za polowe zrobia najprostsze prace, nie macie wyksztalcenia specjalistycznego , ktore daloby wam szanse...

[Rena]

mialo by sens gdybys chciala pojechac sama.

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Nie wiedziałam, że można się bać fizycznej pracy. Co w tym strasznego?

[skazana_na_bluesa]

nie wiem, skąd przekonanie, że we Włoszech łatwiej znaleźć pracę. mimo wszystko w Polsce jest niższa stopa bezrobocia niż tam.

[Dotka90]

Czyli podsumowując:

- nie macie pożądanego wykształcenia
- nie macie pożądanych zawodów
- nie macie pomysłu na siebie
- Twój facet nie mówi po włosku
- do pracy biurowej nie macie kwalifikacji, a pracy fizycznej się boicie

serio Twoim zdaniem emigracja to dobry pomysł?

[melkmeisje]

Gdybys w tej sytuacji rozwazala wyjazd np. do Norwegii, to jeszcze moglabym zrozumiec, ale do Wloch? Serio? To ze kochasz jezyk i klimat to argument na wyjazd tam na urlop, ale nie emigracje.

[c640cdfa886255292692728c9c3f51a456c1754b_657ce90228a24]

Spróbować zawsze można, jeśli:
- macie jakieś oszczędności na start i możecie zaryzykować że je stracicie
- znalezienie sensownej pracy we Włoszech jest realne (skoro mama tam jest, to może się rozeznać w temacie)

Plusy, jeśli wam się uda:
- trochę więcej zarobicie niż w Pl
- podszlifujecie język włoski (każdy obcy w Polsce się przydaje jakbyście chcieli wrócić)

[Wieszczka]

Napisane przez melkmeisje

Gdybys w tej sytuacji rozwazala wyjazd np. do Norwegii, to jeszcze moglabym zrozumiec, ale do Wloch? Serio? To ze kochasz jezyk i klimat to argument na wyjazd tam na urlop, ale nie emigracje.

Do Norwegii? Do kraju, gdzie bochenek chleba kosztuje 15 zł a kursy językowe pochłoną oszczędności? No i co można robić w Norwegii bez języka norweskiego? Nic.

Do Włoch bym nie jechała, chyba że znajdziecie pracę np w jakimś pensjonacie/hotelu.

[melkmeisje]

Napisane przez Wieszczka

Do Norwegii? Do kraju, gdzie bochenek chleba kosztuje 15 zł a kursy językowe pochłoną oszczędności? No i co można robić w Norwegii bez języka norweskiego? Nic.

A co można robić we włoszech bez znajomości włoskiego?
Może nie nic, ale niewiele - i mozna to powiedzieć o każdym innym kraju. A skoro autorka i jej facet mają obawy co do pracy fizycznej, to już w ogóle nie wiem, na co liczą.
I akurat we włoszech, w przeciwieństwie do np. norwegii, ani zarobki nie należą do najwyższych, ani bezrobocie do najniższych, więc pomysł wydaje mi się tym bardziej kuriozalny.

Ok, chleb kosztuje "15 zł" (chociaz nie widzę najmniejszego sensu takiego przeliczania na złotówki, stąd cudzysłów), ale nie zarabia się 1500, więc nie wiem o czym ta przykładowa cena ma świadczyć, bo wszystko jest względne.

[Buzzerka]

Napisane przez melkmeisje

Ok, chleb kosztuje "15 zł" (chociaz nie widzę najmniejszego sensu takiego przeliczania na złotówki, stąd cudzysłów), ale nie zarabia się 1500, więc nie wiem o czym ta przykładowa cena ma świadczyć, bo wszystko jest względne.

Zgadzam się.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[melkmeisje]

Napisane przez wichowska

Wiem, że sytuacja z pracą we Włoszech jest lepsza niż u nas, ale w porównaniu z np. Skandynawią jest kiepska, czeka nas prawdopodobnie praca fizyczna i tego się boimy, gdyż tutaj mamy mało-płatne prace, ale biurowe, 8-16 i do domu.

Dla przypomnienia - jedno zdanie z postu autorki.
Rozumiem chęć wyjazdu za granicę, aby podnieść sobie jakość życia, ale odwrotnie? I jakie miałyby być plusy tej emigracji oprócz "ładna pogoda, fajny język, mili ludzie"?

[201604130936]

Napisane przez melkmeisje

Dla przypomnienia - jedno zdanie z postu autorki.
Rozumiem chęć wyjazdu za granicę, aby podnieść sobie jakość życia, ale odwrotnie? I jakie miałyby być plusy tej emigracji oprócz "ładna pogoda, fajny język, mili ludzie"?

pizza?

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez Wieszczka

Do Norwegii? Do kraju, gdzie bochenek chleba kosztuje 15 zł a kursy językowe pochłoną oszczędności? No i co można robić w Norwegii bez języka norweskiego? Nic.

Do Włoch bym nie jechała, chyba że znajdziecie pracę np w jakimś pensjonacie/hotelu.

tyle, że w norwegii można dogadać się po angielsku, a we włoszech... no niekoniecznie.

Napisane przez harleyka

pizza?

dobra kawa, owoce morza i makarony

[b82ed09e83d6cc96f3cec4b39c6008ed9e8c5acd_5dd330825eb9e]

Włosi przyjeżdżają do Anglii, a Wy chcecie tam emigrować :P Powodzenia.

[Rena]

Wloski jest latwym jezykiem, norweski niekoniecznie. Ale i tak liczy sie to co ma sie w danym jezyku do powiedzenia.

[Tutli]

Moim skromnym zdaniem wyjazd do kraju, który przeżywa największe bezrobocie w historii jest dosyć słabym pomysłem. Nie wiem, skąd czerpiesz informacje, że sytuacja z pracą we Włoszech jest lepsza niż w Polsce, skoro tam stopa bezrobocie wynosi ponad 12% a u nas 8. Pomysł na dolce vita może miałby ręce i nogi, gdybyście byli specjalistami i świetnie mówili po włosku, ale z tego co piszesz sytuacja ma się zgoła inaczej. Szczerze, jak chcesz popracować fizycznie i podnieść standard życia, to już bardziej opłaca Ci się przenieść do Warszawy i np. tutaj sprzątać. We Włoszech masz tylu imigrantów, którzy obskoczyli wszystkie fizyczne prace, że nie wiem, w jaki sposób miałabyś tam mieć wyższy standard życia konkurując o pracę z nimi.

[Dotka90]

Napisane przez Tutli

Moim skromnym zdaniem wyjazd do kraju, który przeżywa największe bezrobocie w historii jest dosyć słabym pomysłem. Nie wiem, skąd czerpiesz informacje, że sytuacja z pracą we Włoszech jest lepsza niż w Polsce, skoro tam stopa bezrobocie wynosi ponad 12% a u nas 8. Pomysł na dolce vita może miałby ręce i nogi, gdybyście byli specjalistami i świetnie mówili po włosku, ale z tego co piszesz sytuacja ma się zgoła inaczej. Szczerze, jak chcesz popracować fizycznie i podnieść standard życia, to już bardziej opłaca Ci się przenieść do Warszawy i np. tutaj sprzątać. We Włoszech masz tylu imigrantów, którzy obskoczyli wszystkie fizyczne prace, że nie wiem, w jaki sposób miałabyś tam mieć wyższy standard życia konkurując o pracę z nimi.

Ale rzecz w tym, że oni NIE CHCĄ fizycznie pracować.
A do biurowej pracy nie mają kompetencji.

Także tego

[cleopadra]

Przyjaciel mojego narzeczonego mieszka od wielu lat we Wloszech,on pracuje w pizzerni ,robi pizze,jego zona tez pracuje ,ale z tego co opowiadali to jedna wyplata idzie na wszystkie oplaty i zastanawiaja sie czy nie wracac do Polski.

[euforiia06]

Znam sytuację we Włoszech dobrze i niestety, z roku na rok o pracę coraz trudniej, po pierwsze bezrobocie, po drugie imigranci, którzy biorą połowę tego, co wcześniej brali Polacy (na przykład przy opiece nad starszymi, praca w pizzerii, piekarnie itd.).
Pracę na wyższym stanowisku dostaniecie, jeśli:
- macie znajomości, najlepiej rodzinne
- macie znajomości w mafii
- macie cholerne szczęście

Włochy są cudownym krajem, ale co innego poznać kraj z punktu widzenia Polaka, a co innego, gdy się ma częściowo zostać Włochem. Dla Włochów nigdy nie będziesz Włochem.

Nie mówię, że emigracja to zupełnie zły pomysł, bo znam wiele Polek, które przeniosły się na stałe (lub przynajmniej na kilka lat) do Włoch, ale zwykle z konkretnym wykształceniem, za partnerem (z Włochem u boku łatwiej) lub konkretnym pomysłem na siebie (np. zdalna praca przez internet). No i konieczne jest zaplecze finansowe na pierwsze miesiące.

Polecam Ci blog Kasi z "Domek z kamienia", ponad rok temu przeprowadziła się z całą rodziną z Warszawy, to maleńkiego miasteczka w Toskanii. Poczytaj, co ją gryzie i jak sobie radzi, świetnie to wszystko opisuje

[Puolatar]

Napisane przez Buzzerka

Zgadzam się.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

Zanim się jakaś pracę zacznie, to najpierw trzeba z kieszeni wyciągnąć to 15 zł na chleb. A to boli podwójnie, bo nie zarabia się, a kasa topnieje w zastraszającym tempie.
Ogólnie - wyjazd w sytuacji autorki, to mało (delikatnie powiedziawszy) udany pomysł. Obecnie Włosi za pracą wyjeżdżają, również do Polski.