Co sądzicie o pracy zdalnej, czyli domowej? Pracowaliście tak?

[Imperialista]

Właśnie dostałem szansę na pracę zdalną. Mianowicie bez wychodzenia z mojego mieszkania (a raczej stancji) miałbym przy komputerze wykonywać swoją pracę. Opcja z pozoru wydaje się mało ciekawa, bo zdaje sobie sprawę, że praca w większej firmie jest bardziej rozwijająca, ale ostatnia praca zaczyna mnie wykańczać. Jeśli chodzi o $$$ to raczej bym zarabiał (niska stawka stała, głównie opiera się to o wykonane zadania) i jest to troszeczkę obok mojego zawodu, ale miałbym komfort pracy w piżamie, z piwkiem w ręku i bez użerania się. Co jakiś czas ewentualnie musiałbym udawać się w różne miejsca dla kontroli tego co robię czy w sprawach formalnych.

Czy pracowaliście w taki sposób? Jak to wyglądało z waszego punktu widzenia? Coś wniosło to do doświadczenia? Co sądzicie o tym pomyśle?

[201607040940]

Napisane przez Imperialista

Właśnie dostałem szansę na pracę zdalną. Mianowicie bez wychodzenia z mojego mieszkania (a raczej stancji) miałbym przy komputerze wykonywać swoją pracę. Opcja z pozoru wydaje się mało ciekawa, bo zdaje sobie sprawę, że praca w większej firmie jest bardziej rozwijająca, ale ostatnia praca zaczyna mnie wykańczać. Jeśli chodzi o $$$ to raczej bym zarabiał (niska stawka stała, głównie opiera się to o wykonane zadania) i jest to troszeczkę obok mojego zawodu, ale miałbym komfort pracy w piżamie, z piwkiem w ręku i bez użerania się. Co jakiś czas ewentualnie musiałbym udawać się w różne miejsca dla kontroli tego co robię czy w sprawach formalnych.

Czy pracowaliście w taki sposób? Jak to wyglądało z waszego punktu widzenia? Coś wniosło to do doświadczenia? Co sądzicie o tym pomyśle?

tego rodzaju praca wymaga dużej samodyscypliny. Musisz być dobrze zorganizowany. Znajoma tak pracowała - jezdziła do firmy od czasu do czasu żeby robić jakieś uzgodnienia. Reszta we własnym zakresie. Była zadowolona.

[awia]

Pracuje tak od ponad 2 lat. Osobiście tego nieznoszę. Jestem odizolowana, nie ma z kim porozmawiać, kontakt z przelozonymi i wspolpracownikami tylko skype/maile, za to zaliczam wszystkie remonty sąsiadów, wszystkich domokrążców.

Nie wychodzę z pracy nigdy. Osobna sprawa, że moja praca ma akurat taki charakter, nie kończy sie w godzinach mojej pracy, ale sporo bym dała żeby wychodzić codziennie z domu, spotykać jakiś ludzi.

[lokilook]

Pracowałam tak na studiach, czasami tak dorabiam.

+ nie tracę czasu na dojazdy ( obecnie dojazdy zajmują mi ok. 40h w miesiącu, czyli tak na prawdę tydzień pracy, za który nie mam ani złotówki)
+ sam ustalasz sobie godziny pracy, więc nie gnasz po zakupy po 17 tylko korzystasz z pustego sklepu np. o 12, tak samo wizyty lekarskie czy urzędy
+ wychodziła mi lepsza stawka niż obecnie w biurze, jednak nie była to praca 40h w tygodniu.
+ mogłam siedzieć w piżamie

+/- jak czegoś nie wiem, to nie mam kogo spytać. Co w sumie jest rozwijające, bo muszę sama doczytać/sama się zastanowić/wymyślić.

- siedzi się samemu, po jakimś czasie jest to nudne i jednak dołujące.
- jeśli to co mam zrobić jest dla mnie nudne, to mam problem z motywacją i robota rozwleka mi się w czasie

Ogólnie dużo się nauczyłam, ale nie zadziałało to na + w moim cv, nikt mnie nawet na rozmowy nie zapraszał. Potem pracowałam trochę w biurze i po takim wpisie w papierach odzew był dużo większy, a nauczyłam się tam mniej niż w domu

[awia]

Napisane przez lokilook

+ sam ustalasz sobie godziny pracy, więc nie gnasz po zakupy po 17 tylko korzystasz z pustego sklepu np. o 12, tak samo wizyty lekarskie czy urzędy

To akurat nie zawsze, ja mam etat i pracuje tak jak moja korpo, 9-17.
Do tego nie mam przerw, a przynajmniej moi przełożeni uwazaja, ze skoro pracuje w domu to jestem zawsze dostępna i jak nie odpisuje od razu na skajpie to scigają mnie telefonicznie.

Jednocześnie nikogo nie obchodzi jak zdarza mi się siąść popoludniu lub w weekend bo cos sie dzieje i trzeba zrobic damage control.
Ale to pewnie po prostu moja beznadziejna praca i układ

[bb410bd1fbb42d2edea92b1ada01ce79bf3cfb02_603add0278cd5]

Pracowałam tak przez pewien czas i mi osobiście średnio się to podobało. Owszem nie traciłam czasu na dojazdy, mogłam siedzieć w piżamie, a kolega w luźniejszych momentach symultanicznie na lapku z pracy "pracował", a swój miał włączony i oglądał filmy.

Plusów niby sporo, ale mnie to bardzo męczyło, bo miałam pracę typowo projektową, więc wszelkie ustalenia, spotkania, założenia mnie omijały. Co prawda dostawałam potem streszczenia, dokumentację itd., ale co do szczegółów i tak musiałam kontaktować się z kolegami. No i właśnie dla mnei to było największym minusem, brak kontaktu z ludźmi - ciągłe rozmowy na skype, przez telefon, mailowanie, to nie to samo co zwykłą rozmowa, dopytanie się o coś, pokazanie co i jak.

Co do innych minusów: nie mogłam sobie od tak ustalać czasu pracy i przew jak ktoś wspomniał (miałam określone godziny pracy i zgodne z przepisami przerwy, ale nic więcej) - kwestia rodzaju pracy. Trzeba być dobrze zdyscyplinowanym i być uodpornionym na rozpraszacze takie jak remonty sąsiadów. Niektórzy uważają, że praca w domu to pełen lajt więc można w tym czasie ugotować obiad, zrobić pranie, prasowanie itp. - trzeba się uodpornić na przerzucanie obowiązków i nie dać sobie wejść na głowę.

[invisible_01]

Dla mnie taka praca wchodzi w grę tylko w formie pracy dodatkowej lub jako część "zwykłego etatu" (typu 4 dni pracy w biurze, 1 dzień w domu). Na pełny etat sobie tego nie wyobrażam. Ja muszę wychodzić z domu, spotykać się z ludźmi, dla siebie samej nie chce mi się ładnie ubrać i umalować, poza tym lepiej pracuje mi się w grupie, bo zawsze można coś przedyskutować. A rozmowy na żywo nie zastąpi żadna rozmowa na skype. Dodatkowo, będąc na miejscu można robić rzeczy dodatkowe, pokazać się, zostać zauważonym, a to ułatwia ewentualny awans.

[201607110949]

Napisane przez Imperialista

Właśnie dostałem szansę na pracę zdalną. Mianowicie bez wychodzenia z mojego mieszkania (a raczej stancji) miałbym przy komputerze wykonywać swoją pracę. Opcja z pozoru wydaje się mało ciekawa, bo zdaje sobie sprawę, że praca w większej firmie jest bardziej rozwijająca, ale ostatnia praca zaczyna mnie wykańczać. Jeśli chodzi o $$$ to raczej bym zarabiał (niska stawka stała, głównie opiera się to o wykonane zadania) i jest to troszeczkę obok mojego zawodu, ale miałbym komfort pracy w piżamie, z piwkiem w ręku i bez użerania się. Co jakiś czas ewentualnie musiałbym udawać się w różne miejsca dla kontroli tego co robię czy w sprawach formalnych.

Czy pracowaliście w taki sposób? Jak to wyglądało z waszego punktu widzenia? Coś wniosło to do doświadczenia? Co sądzicie o tym pomyśle?

Tak, zarówno ja jak i mój mąż tak pracujemy. Nie każdy się do tego nadaje, wiele osób nie potrafi się w domu skupić i zdyscyplinować. Ja z tym problemu nie mam, jest wygodnie, nie muszę tracić czasu na dojazdy, pracować mogę nawet leżąc w łóżku.

[Jamajka007]

Jeżeli jesteś człowiekiem, który umie sobie powiedzieć "teraz jest czas pracy" i zająć się obowiązkami, to jak najbardziej

Niestety, ja należę do grupy "jeszcze zrobię obiad, umyję okna, sprawdzę facebooka, maila, zobaczę czy listonosz nie wrzucił czegoś do skrzynki......... i wtedy siądę do pracy" W moim przypadku taka praca odpada, bo coś, co mogłabym zrobić w godzinę, robiłabym przez 4

No i jest kwestia tego, jak taka praca my wyglądać, czy masz pracować w określonych godzinach (jak pisała jedna z poprzedniczek), czy po prostu masz parę dni na zrobienie określonych rzeczy

[wordila]

dla mnie praca marzeń, biuro mnie męczy więc ominęłabym cały ten gwar itd. myślę, że dużo produktywniej bym pracowała

[fbf4f81e41525779832788cd71e9a6a506251643_6580de17ecce4]

Ale ile dni można pracować w piżamie i czuć się z tym dobrze? Tydzień? Dwa? Miesiąc? Non stop w piżamie? Rano piżama, praca - piżama, wieczorem już się nie opłaca przebierać i dalej piżama? Taki marazm, mnie po paru dniach by to wykończyło. W dodatku nie cierpię siedzieć sama. Samotna praca to dla mnie najgorszy typ pracy. Nie ma się do kogo przyslowiowej gęby otworzyć.

A jeszcze co do pracy z piwkiem, w piżamie, na leżąco: zostało to naukowo udowodnione, że człowiek pracuje wtedy mniej efektywnie. Bo mózg ma zakodowane, że leżenie z piwkiem i w piżamie to stan relaksu i odpoczynku. I trudniej jest się człowiekowi skupić. Naukowcy radzą, że w celu efektywnej pracy w domu należałoby wstać, przebrać się w ciuchy "do pracy" i zająć miejsce przy biurku, które przeznaczamy tylko do pracy. I będziemy efektywniejsi niż siedząc z laptopem na kanapie, tam gdzie np. weekendami relaksujemy się oglądając filmy. Szczerze mówiąc, bardzo mnie przekonują te badania.

[201607110949]

[1=fbf4f81e41525779832788c d71e9a6a506251643_6580de1 7ecce4;57986806]Ale ile dni można pracować w piżamie i czuć się z tym dobrze? Tydzień? Dwa? Miesiąc? Non stop w piżamie? Rano piżama, praca - piżama, wieczorem już się nie opłaca przebierać i dalej piżama? Taki marazm, mnie po paru dniach by to wykończyło. W dodatku nie cierpię siedzieć sama. Samotna praca to dla mnie najgorszy typ pracy. Nie ma się do kogo przyslowiowej gęby otworzyć.

A jeszcze co do pracy z piwkiem, w piżamie, na leżąco: zostało to naukowo udowodnione, że człowiek pracuje wtedy mniej efektywnie. Bo mózg ma zakodowane, że leżenie z piwkiem i w piżamie to stan relaksu i odpoczynku. I trudniej jest się człowiekowi skupić. Naukowcy radzą, że w celu efektywnej pracy w domu należałoby wstać, przebrać się w ciuchy "do pracy" i zająć miejsce przy biurku, które przeznaczamy tylko do pracy. I będziemy efektywniejsi niż siedząc z laptopem na kanapie, tam gdzie np. weekendami relaksujemy się oglądając filmy. Szczerze mówiąc, bardzo mnie przekonują te badania.[/QUOTE]

No widzisz, a dla introwertyków to może być sytuacja idealna - nie trzeba tracić energii na 'użeranie się' z ludźmi dookoła. Poza tym nikt nie każe pracować w piżamie, ja tam się ubieram normalnie Mąż ma w ogóle osobne pomieszczenie tylko do pracy. I żadne z nas z piwem nie pracuje, bez przesady.

[fbf4f81e41525779832788cd71e9a6a506251643_6580de17ecce4]

Napisane przez SALIX

No widzisz, a dla introwertyków to może być sytuacja idealna - nie trzeba tracić energii na 'użeranie się' z ludźmi dookoła. Poza tym nikt nie każe pracować w piżamie, ja tam się ubieram normalnie Mąż ma w ogóle osobne pomieszczenie tylko do pracy. I żadne z nas z piwem nie pracuje, bez przesady.

No i to jest właśnie dobre podejście do pracy w domu. Najlepsze jest osobne pomieszczenie przeznaczone do pracy. Tak samo lepiej jest wstać i ubrać się normalnie, niż zasiadać do pracy z piwkiem i w piżamie, bo człowiekowi trudniej się będzie skupić.

Ja już nawet nie mówię o tym kontakcie z innymi ludźmi, ale że marazmem jest przesiadywanie w domu całymi dniami non stop w piżamie. Czy to rano czy południe, czy sen czy praca to piżama.

[b82ed09e83d6cc96f3cec4b39c6008ed9e8c5acd_5dd330825eb9e]

Co ja bym dala za taka prace i ilosc zaoszczedzonego na dojazdach czasu.

[_Mia]

Zależy co kto lubi i czego mu trzeba. Stawki zazwyczaj są takie, że trzeba sporo się nasiedzieć nad tymi zdalnymi pracami, żeby wyjść na swoje. Ja wolałabym w tym czasie chyba posiedzieć dorywczo w pubie albo kawiarni i chociaż z ludźmi pogadać, ale przecież są osoby, które takiej pracy by nie znosiły

[rukami]

Ja mam taką pracę, że część zadań mogę wykonać z domu i lubię z tego korzystać - mniej rzeczy mnie rozprasza, nie tracę czasu na dojazd itp. ALE (!)... jeśli będziesz do tego podchodził na zasadzie "leżenie w łóżku z piwkiem w ręku" to od razu mogę Ci napisać, że nic dobrego z tego nie wyniknie. Po kilku tygodniach będziesz zdołowany, rozmemłany i okażę się, że tak naprawdę zamiast 8 godzin pracujesz non stop, bo nie oddzielasz czasu prywatnego od pracy.

Podstawa to wstać normalnie rano jakby się szło do pracy, pościelić łóżko, wziąć prysznic, ubrać się i dopiero wtedy pracować. Po pracy koniecznie zrobić przerwę na coś zupełnie innego np. spacer, gotowanie, zakupy itp. Jeśli koniec pracy będzie polegał na zamknięciu firmowego maila i przerzuceniu się na zakładkę z fejsem, to Twój mózg nie zauważy różnicy...

W skrócie: jak się dobrze człowiek zorganizuje to rzeczywiście ma więcej dnia dla siebie, ale jak nie to można się pogrążyć.

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Napisane przez SALIX

Tak, zarówno ja jak i mój mąż tak pracujemy. Nie każdy się do tego nadaje, wiele osób nie potrafi się w domu skupić i zdyscyplinować. Ja z tym problemu nie mam, jest wygodnie, nie muszę tracić czasu na dojazdy, pracować mogę nawet leżąc w łóżku.

Nie męczy was przebywanie ze sobą 24/7?

[wordila]

praca zdalna nie równa się pracy w pidżamie z piwkiembez jaj

[201607110949]

[1=ce453443562697063682673 4dc4cc81c1d23e519_62b0fbf 266bee;57989916]Nie męczy was przebywanie ze sobą 24/7? [/QUOTE]

Nie przebywamy ze sobą 24/7, widujemy się w czasie przeznaczonym na pracę na kawie, obiedzie, na trasie do wc Chociaż był czas, że pracowaliśmy w jednym pomieszczeniu (jakieś pół roku?) z innymi ludźmi, wszystko było ok.

[cava]

Pracowałam tak wiele lat.
Nie miałam narzuconych godzin pracy.
Na pewnym etapie mi odpowiadało, bo to wymarzony system pracy dla ... młodych matek.
Potem mi bokiem wyszło, nie mogłam już znieść siedzenia w domu a i już nie było takiej potrzeby.

Teraz pracuję klasycznie. I bardzo sobie to chwalę, że praca jest w pracy a w domu jest dom, odpoczynek, rodzina, prywatne sprawy.

Co do pracy w piżamie... nigdy mi się nie zdarzyło. Swoją drogą okropne, nie wiem co za atrakcja siedzieć w piżamie cały dzień jak za przeprszeniem jakaś fleja

Ten system pracy, jest dla osób zorganizowanych i potrafiących narzucać sobie rezim konstruktywnego działania, ramy czasowe.
Bez tego, to się skończy ogólnym rozmamłaniem obejmującym każdą dziedzinę życia, padnie wszytko: efektywnosć, motywacja, nie bedzie czasu wolnego, odpoczynku itp, będzie tylko wieczne łażenie z kąta w kąt z wiecznie niezrobionym wszystkim. Niestety były momenty, że mnie takierozmamłanie trafiało.Cos potwornego, czas wycięty z zycia.

To tylko wyglada tak lajtowo. W praktyce o wiele łatwiej jest się zorganizować pracując poza domem.

[Wieszczka]

Możecie polecić jakąś uczciwą pracę zdalną? Ja trafiam na same oszustwa

[invisible_01]

Napisane przez Wieszczka

Możecie polecić jakąś uczciwą pracę zdalną? Ja trafiam na same oszustwa

Jeśli chodzi o pracę na pełny etat zdalnie, to w mojej firmie jest tak, że przechodzi się "normalną" rekrutację, ma "normalne" stanowisko, a po okresie szkoleń i pracy przez jakiś czas (+/- rok) dostaje się zgodę na pracę samodzielną z domu, jeśli się chce. U wielu moich znajomych wygląda to podobnie. Praca zdalna możliwa jest w dość wielu miejscach, tylko że w ogłoszeniu nikt o tym nie wspomina, bo jednak trzeba popracować chwilę "stacjonarnie".

[Lexie]

To opcja dla osób zdyscyplinowanych przede wszystkim. I zdecydowanie nie polecam podejścia "będę leżeć w piżamie z piwkiem i pracować", bo to przepis na katastrofę Ogólnie, z opisu taka praca wydaje się często super fajna, wyobrażenia są świetne, ale rzeczywistość niekoniecznie musi im sprostać. Początkowo, kiedy to nowość, jest zwykle fajnie, a potem to już bywa różnie.

Jakiś czas pracowałam zdalnie i to właśnie trzeba się normalnie ogarnąć, umyć, ubrać, zjeść i zasiąść do pracy, a nie gnić non stop w piżamie. Trzeba też uważać, żeby nie popadać w ogólne rozmemłanie i marazm, bo to sprawia, że się nie ma w ogóle ani motywacji, ani dyscypliny i wszystko się ma rozgrzebane, niepokończone i w ogóle coraz bardziej się nic nie chce.

Kwestię braku kontaktu z ludźmi zostawiam z boku, bo to zależy co kto lubi. Ale często nawet osoby, które uważają, że bez gwaru biura będzie im super, po roku czy dwóch stwierdzają, że im już odwala od ciągłej samotności.

[LadyChatterbox]

Ja bym tak pracowac nie mogla, wystarczy mi pieklo pisania prac dyplomowych, nawet do tego nie moglam sie zmusic a co dopiero etatowa praca wymagajaca systematycznosci.

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

A potem upał, 40 stopni i nic się zrobić nie da. W biurze przynajmniej jest szansa na jakąś klimatyzację.

Ja tak nie pracowałam, ale bym nie umiała. Po pierwsze miałabym tysiąc rzeczy typu "jeszcze tylko to zrobię i już będę pracować". Prace dyplomowe tez były dla mnie piekłem. A po drugie bardzo brakowałoby mi ludzi i wychodzenia z domu.

[moonandsunrise]

Ja tak obecnie pracuję. Dla mnie plusy zdecydowanie przeważają:
+ mogę brać zlecenia od wielu klientów jednocześnie, więc nie mam przekrojów
+ odpada dojazd (mieszkam na obrzeżach)
+ nie muszę nikogo pytać, czy mogę zrobić sobie przerwę na kawę lub obiad
+ nie muszę podporządkować rytmu dnia godzinom otwarcia biura
+ mogę pracować, gdy jestem najbardziej wydajna (czyli w nocy)
+ nie rozprasza mnie obecność innych ludzi

- od siedzenia w domu dłużej niż tydzień zaczynam wariowac
- babcia jest przekonana, że zawsze może wpaść, bo przecież nie pracuję
- pelna odpowiedzialność za narzędzie pracy (komputer), jak coś się zepsuje, to wyłącznie mój problem

Ogólnie myślę, że wiele zależy od osobowości. Wiadomo, że ktoś bardzo towarzyski będzie cierpiał, dla stereotypowego introwertyka zaś to będzie wymarzona forma pracy. I oczywiście samodyscyplina oraz dobra organizacja czasu to absolutne podstawy.

[invisible_01]

Inna sprawa, że jak Cava wspomniała, w niektórych etapach życia taka praca jest idealna, choćby w przypadku młodych matek. U mnie w pracy kilka dziewczyn nie wzięło wychowawczego po macierzyńskim, ale zaczęło pracować z domu, żeby być bliżej dziecka. Potem jeszcze chętniej wracały do biura

[eebfc9c325adb09985bf42ddedbac8fdab6caec1_659f30416d860]

8 lat

przydają się samozaparcie, duża dyscyplina i brak potrzeby kontaktu z ludźmi

[201604250941]

Wlasnie usiadlam, zeby popracowac, niech to mowi samo za siebie

[kobietasukcesu]

Napisane przez SALIX

No widzisz, a dla introwertyków to może być sytuacja idealna - nie trzeba tracić energii na 'użeranie się' z ludźmi dookoła. Poza tym nikt nie każe pracować w piżamie, ja tam się ubieram normalnie Mąż ma w ogóle osobne pomieszczenie tylko do pracy. I żadne z nas z piwem nie pracuje, bez przesady.

O tak, dla introwertyka miejsce gdzie non stop ktoś zagaduje, coś chce, do tego na przerwie zamiast ciszy i spokoju jest jeszcze więcej bla bla bla; a ludzie jeszcze chcą spotykać się po pracy ucieczka od tego to zbawienie.

A jeszcze jak ktoś do tego jest nocnym markiem i pracując zdalnie(ale w dowolnych godzinach) albo sam dla siebie może potem spać do której chce to sytuacja idealna.

Jeszcze jest blisko do lodówki i szafek ze smakołykami

---------- Dopisano o 10:26 ---------- Poprzedni post napisano o 10:21 ----------

Napisane przez invisible_01

Inna sprawa, że jak Cava wspomniała, w niektórych etapach życia taka praca jest idealna, choćby w przypadku młodych matek. U mnie w pracy kilka dziewczyn nie wzięło wychowawczego po macierzyńskim, ale zaczęło pracować z domu, żeby być bliżej dziecka. Potem jeszcze chętniej wracały do biura

Akurat cos takiego ciezko widze. Chyba, ze ktos ma tyle zaparcia zeby pracowac akurat jak dziecko spi.