Małomowność i Brak pewności siebie LEVEL HARD

[AKfam]

Ostatnio mam strasznego doła. Jestem cholernie niepewna siebie, utrudnia mi to życie... Cały czas się do kogoś porównuje, czuje się głupsza, gorsza itp. Nie potrafię nawiązać nowych kontaktów, jestem malomowna... Robie się odludkiem...

Ale od początku.
Nigdy nie byłam nie wiadomo jak wygadana- zazwyczaj skromna, ale jak trzeba było to potrafiłam w towarzystwie odegrać rolę lidera itp. Od jakiegoś czasu jednak moje relacje z ludźmi się znacznie pogorszyły, a ja sama coraz bardziej zamykam się w sobie. Poszłam na studia gdzie nie mam paczki przyjaciół. Z dziewczynami z uczelni gadamy tylko tam i czasem na fejsie w sprawach związanych z uczelnią, po za tym każda ma swoje życie i nie umawiamy się ma imprezy/piwo/kino itp. Znajomi podobnie- wszyscy o sobie pozapominali- mam jedną koleżankę z którą utrzymuje kontakt,chociaż ona ma masę znajomych a ja powoli odchodzę w odstawke. Także znajomości właściwie zero, życia studenckiego brak.
Wracam wiec do domu, siedzę i się nudzę. Nie mam z kim wyjść na spacer do parku (a taka piękna wiosna się zaczęła), nie mam z kim d kina iść, czy po prostu spotkać się przy piwie i normalnie pogadać...
Żeby nie zwariować założyłam Tindera, staram się zagadywać do dziewczyn na uczelni, ale Zaraz moja głowa jest pełna myśli: "ale głupio to powiedziałaś... Nie śmiej się, masz paskudne zęby.... O, a z tego profilu twój nos wygląda jak kartofel..... Piernicze, ale przypał, nikt mnie nie lubi". Doluje sama siebie, przez co wole się nie odzywać niż odezwać się beznadziejnie ( nie potrafię lepiej, nie...).
Tinder to osobna bajka- poznałam tam sporo ciekawych facetów, pełnych pasji, zadowolonych z życia...A ja? Sama nie wiem czego chce, co chce robić, Kim chce być... Mam tylko kilka marzeń, parę rzeczy umiem zrobić no i o.... Czasem spotkam się z kimś stamtąd.... I co? Jestem niepewna siebie, nie chce się uśmiechac bo brzydkie zeby, w głowie mam pustkę, nie wiem co powiedzieć, kończą się tematy i zapada cisza- "poleglam, jaką ja głupia, oho pewnie teraz myśli ze na zdjęciach wyglądała tysiąc razy lepiej,.... Kolejnego spotkania nie będzie, brawo".
No i kolejnych spotkań zazwyczaj nie ma - faceci wyczuwają negatywne wibracje, to że jestem nudziara, a do tego mało mowie....
Ogólnie czuje się niezbyt w życiu szczęśliwa.... Niby niczego mi nie brakuje, ale jestem sama, samotna, zdolowana i jeszcze niemowa!!!
To właśnie te dwie cechy które mnie zabijają - niepewność siebie i malomownosc. a podobno da się tego nauczyc- da się nauczyć mówić z haryzma, zagadywać itp
Musze coś z tym zrobić bo inaczej zwariuje.

Kilka dni temu byłam na spotkaniu z chlopakiem- szłam nastawiona na nie- wydawał się nie a moim typie, ale pogadać można... Zaskoczona byłam bo okazał się super chłopakiem, mega wesołym i pozytywnym , a do tego gadula straszna, mogłabym go słuchać i słuchać. I fajnie było na tym naszym spotkaniu bo parę przygód nas juz spotkało i co? I wróciłam do domu i się wkurzylam jaka ja głupia jestem, obwinialam się za ciszę która kilka razy powstała, no bo przecież taki fajny chłopak musiał się ze mną męczyc na spotkaniu przez te 2 h. Mimo iż odezwał się po spotkaniu i piszemy nadal, to jest to takie pisanie typu jedna wiadomość na dwie godziny... Głupio, bez polotu- a to wszystko przeze mnei, bo jestem mało interesująca, nudna i niemowa...

A nie jestem aż taką szara myszka- np. Lubie się dobrze ubrać, to dodaje mi trochę do samooceny, czuje się wtedy lepiej....
Ale co z tego jak się do nikogo odezwać nie umiem, a jak już coś dowale to nie wiadomo czy się śmiać czy płakać ...


Pomóżcie mi!- książki, poradniki, filmiki na YT? Psycholog?
Chce być szczęsliwsza osoba! Muszę wziąć się w garść i zacząć żyć!

Dziękuję z góry za rady!

[201607040950]

Napisane przez AKfam

Ostatnio mam strasznego doła. Jestem cholernie niepewna siebie, utrudnia mi to życie... Cały czas się do kogoś porównuje, czuje się głupsza, gorsza itp. Nie potrafię nawiązać nowych kontaktów, jestem malomowna... Robie się odludkiem...

Ale od początku.
Nigdy nie byłam nie wiadomo jak wygadana- zazwyczaj skromna, ale jak trzeba było to potrafiłam w towarzystwie odegrać rolę lidera itp. Od jakiegoś czasu jednak moje relacje z ludźmi się znacznie pogorszyły, a ja sama coraz bardziej zamykam się w sobie. Poszłam na studia gdzie nie mam paczki przyjaciół. Z dziewczynami z uczelni gadamy tylko tam i czasem na fejsie w sprawach związanych z uczelnią, po za tym każda ma swoje życie i nie umawiamy się ma imprezy/piwo/kino itp. Znajomi podobnie- wszyscy o sobie pozapominali- mam jedną koleżankę z którą utrzymuje kontakt,chociaż ona ma masę znajomych a ja powoli odchodzę w odstawke. Także znajomości właściwie zero, życia studenckiego brak.
Wracam wiec do domu, siedzę i się nudzę. Nie mam z kim wyjść na spacer do parku (a taka piękna wiosna się zaczęła), nie mam z kim d kina iść, czy po prostu spotkać się przy piwie i normalnie pogadać...
Żeby nie zwariować założyłam Tindera, staram się zagadywać do dziewczyn na uczelni, ale Zaraz moja głowa jest pełna myśli: "ale głupio to powiedziałaś... Nie śmiej się, masz paskudne zęby.... O, a z tego profilu twój nos wygląda jak kartofel..... Piernicze, ale przypał, nikt mnie nie lubi". Doluje sama siebie, przez co wole się nie odzywać niż odezwać się beznadziejnie ( nie potrafię lepiej, nie...).
Tinder to osobna bajka- poznałam tam sporo ciekawych facetów, pełnych pasji, zadowolonych z życia...A ja? Sama nie wiem czego chce, co chce robić, Kim chce być... Mam tylko kilka marzeń, parę rzeczy umiem zrobić no i o.... Czasem spotkam się z kimś stamtąd.... I co? Jestem niepewna siebie, nie chce się uśmiechac bo brzydkie zeby, w głowie mam pustkę, nie wiem co powiedzieć, kończą się tematy i zapada cisza- "poleglam, jaką ja głupia, oho pewnie teraz myśli ze na zdjęciach wyglądała tysiąc razy lepiej,.... Kolejnego spotkania nie będzie, brawo".
No i kolejnych spotkań zazwyczaj nie ma - faceci wyczuwają negatywne wibracje, to że jestem nudziara, a do tego mało mowie....
Ogólnie czuje się niezbyt w życiu szczęśliwa.... Niby niczego mi nie brakuje, ale jestem sama, samotna, zdolowana i jeszcze niemowa!!!
To właśnie te dwie cechy które mnie zabijają - niepewność siebie i malomownosc. a podobno da się tego nauczyc- da się nauczyć mówić z charyzma, zagadywać itp
Musze coś z tym zrobić bo inaczej zwariuje.

Kilka dni temu byłam na spotkaniu z chlopakiem- szłam nastawiona na nie- wydawał się nie a moim typie, ale pogadać można... Zaskoczona byłam bo okazał się super chłopakiem, mega wesołym i pozytywnym , a do tego gadula straszna, mogłabym go słuchać i słuchać. I fajnie było na tym naszym spotkaniu bo parę przygód nas juz spotkało i co? I wróciłam do domu i się wkurzylam jaka ja głupia jestem, obwinialam się za ciszę która kilka razy powstała, no bo przecież taki fajny chłopak musiał się ze mną męczyc na spotkaniu przez te 2 h. Mimo iż odezwał się po spotkaniu i piszemy nadal, to jest to takie pisanie typu jedna wiadomość na dwie godziny... Głupio, bez polotu- a to wszystko przeze mnei, bo jestem mało interesująca, nudna i niemowa...

A nie jestem aż taką szara myszka- np. Lubie się dobrze ubrać, to dodaje mi trochę do samooceny, czuje się wtedy lepiej....
Ale co z tego jak się do nikogo odezwać nie umiem, a jak już coś dowale to nie wiadomo czy się śmiać czy płakać ...


Pomóżcie mi!- książki, poradniki, filmiki na YT? Psycholog?
Chce być szczęsliwsza osoba! Muszę wziąć się w garść i zacząć żyć!

Dziękuję z góry za rady!

Nie tak opisałaś tych facetów z Tindera w innym temacie.
btw. totalnie kocham Twój pomysł szukania tam przystojnych kolegów na basen

Znajdź sobie coś do roboty, a potem jeszcze jedno i znowu, i znowu. I tak dopóki nie będziesz mieć dostatecznie dużo zajęć, żeby nie mieć czasu na myślenie non stop o sobie.

[adult90]

Idź do pracy dorywczej skoro nie masz co ze sobą zrobić po południu, nie ma sensu siedzieć w domu ani na Tinderze! Ocknij się i wyloguj!

[AKfam]

Dobra, ale nie jest to post o Tinderze, a o nieśmiałości, która życie mi utrudnia!

[mary_poppins]

Mówisz, że masz kilka marzeń i umiesz robić kilka rzeczy - całkiem przypadkowo to dokładnie tak, jak ci ludzie, o których piszesz jacy to oni nie są interesujący. Oni po prostu nie skupiają się na tym, co złe, tylko na tym co dobre, nie przejmują się tak i nie skupiają na sobie tak mocno, jak Ty. Prawdopodobnie to Twoje zamknięcie i negatywna energia są winą tego, że ludzie Cię unikają. Choćbyś hobbystycznie skakała na bungee i trenowała psy zaprzęgowe, raczej nikt nie zainteresuje się Tobą dopóki nie będziesz umiała choć w minimalnym stopniu "sprzedać się" jako osoba. Ale co do tych spotkań i ciszy na nich - zluzuj, nie musisz trajkotać non stop, milczenie jest w porządku jeśli nie jest właśnie takie nerwowe, naładowane negatywnymi wibracjami, że Ty już myślisz "o booooże już po spotkaniu", a druga strona zastanawia się czemu jesteś taka wkurzona.

Jest coś, co sprawiłoby, że czułabyś się lepiej ze sobą? Coś, za co podziwiasz innych, a byłoby do zrobienia przez Ciebie? Może praca o której piszą już wyżej, może jakieś nowe hobby które mogłabyś zacząć, zwiększenie wiedzy z jakiejś dziedziny?

[Wesel]

Napisane przez adeedra

Znajdź sobie coś do roboty, a potem jeszcze jedno i znowu, i znowu. I tak dopóki nie będziesz mieć dostatecznie dużo zajęć, żeby nie mieć czasu na myślenie non stop o sobie.

Popieram . Znajdź sobie jakieś zajęcia - na pewno w ten sposób poznasz nowych ludzi, koleżanki, z którymi możesz wyjść na piwo. Może zaproponuj po prostu na studiach jakieś wyjście?

[Lexie]

Masz w ogóle jakieś hobby, coś Cię interesuje, na coś poświęcasz wolny czas? Bo tak to brzmi, jakbyś nic nie robiła, więc się nudzisz, a ludziom nie masz o czym opowiadać.

[kennedy]

Najpierw znajdz cos co cie interesuje...wtedy bedziesz wiedziala o czym rozmawiac z ludzmi.

[AKfam]

No tu jest problem bo ja sama nie wiem co lubię, co chce robić itp. Lubię filmy oglądać, na rowerze, rolkach czy nartach jeździć... No ale co to za ciekawe rzeczy? Lubie ćwiczyć, w wolnym czasie robie paznokcie - poznaje nowe dziewczyny, ale ciężko mi się gada

[adult90]

Napisane przez AKfam

No tu jest problem bo ja sama nie wiem co lubię, co chce robić itp. Lubię filmy oglądać, na rowerze, rolkach czy nartach jeździć... No ale co to za ciekawe rzeczy? Lubie ćwiczyć, w wolnym czasie robie paznokcie - poznaje nowe dziewczyny, ale ciężko mi się gada

Zrób listę zajęć, sportów i po prostu popróbuj. Może na początek idź na siłownię, albo do jakiejś organizacji np. studenckiej typu koło naukowe lub samorząd (oni tam zawsze potrzebują pomocników do niemal wszystkiego i chętnie angażują osoby z zewnątrz do drobnych zadań).
Dodatkowo zainteresuj się Domem Kultury oraz wszystkimi wydarzeniami studenckimi.
To Ci pozwoli być w centrum zdarzeń kulturalnych i rozrywkowych oraz nieco "zmusi" do otwarcia się, będziesz w biegu, w działaniu i łatwiej Ci będzie pracować nad sobą.