co zrobić żeby on do mnie wrócił?

[cytozyna]

Wiem że brzmię jak desperatka bez honoru... a skoro oczywistości mamy już za sobą, to przejdę do pytania. Otóż 3 tygodnie temu pokłóciłam się z chłopakiem i z tej kłótni wynikło rozstanie. Ja mu robiłam awantury (moim zdaniem całkiem uzasadnione i tylko z jednego powodu) a on miał ich dość. Przeprosiłam go za to, on powiedział ze nie wie czy chce ze mną być. Że mnie kocha, ale przesadziłam. Wczoraj się widzieliśmy żeby pogadać - on uważa że powinniśmy zerwać bo ja go za bardzo stresuję. Płakał, mówił że jestem piękna i cudowna ale uznał ze lepiej się rozstać. Co mogę zrobić w takiej sytuacji, jak to mądrze rozegrać?

[xxee]

Napisane przez cytozyna

Wiem że brzmię jak desperatka bez honoru... a skoro oczywistości mamy już za sobą, to przejdę do pytania. Otóż 3 tygodnie temu pokłóciłam się z chłopakiem i z tej kłótni wynikło rozstanie. Ja mu robiłam awantury (moim zdaniem całkiem uzasadnione i tylko z jednego powodu) a on miał ich dość. Przeprosiłam go za to, on powiedział ze nie wie czy chce ze mną być. Że mnie kocha, ale przesadziłam. Wczoraj się widzieliśmy żeby pogadać - on uważa że powinniśmy zerwać bo ja go za bardzo stresuję. Płakał, mówił że jestem piękna i cudowna ale uznał ze lepiej się rozstać. Co mogę zrobić w takiej sytuacji, jak to mądrze rozegrać?

Skoro uzasadnione to po jaką cholere go przepraszałaś?
Pokazujesz mu w ten sposób brak stanowczości. Najpierw na niego najedziesz, później misiowi jest smutno to go przepraszasz... Co tym osiągniesz? Nic. Zupełnie nic. A chyba nie o to chodzi

Naucz się konstruktywnej krytyki, popartej argumentami. Mów co Tobie nie pasuje, krytykuj jego zachowania, ale nie jego osobę.

Bardzo prawdopodobne, że tak go już przyzwyczaiłaś, że wystarczy jak on się rozpłacze, jak mu będzie smutno i Ty już odpuszczasz, ba nawet przepraszasz. W takiej sytuacji musiałabyś go najpierw nauczyć brać problemy "na klatę", a to nie będzie łatwe, bo tak mu po prostu wygodniej.
Ale zastanów się czy tego chcesz. Z własnego doświadczenia wiem, jak toksyczny potrafi być taki związek. Nie możesz powiedzieć co Ci nie pasuje, bo jemu będzie smutno, musisz uważać na słowa, żeby go przypadkiem nie urazić... Grrr.. aż mi ciarki przechodzą jak sobie to przypomnę

[tarkowska]

Napisane przez cytozyna

Wiem że brzmię jak desperatka bez honoru... a skoro oczywistości mamy już za sobą, to przejdę do pytania. Otóż 3 tygodnie temu pokłóciłam się z chłopakiem i z tej kłótni wynikło rozstanie. Ja mu robiłam awantury (moim zdaniem całkiem uzasadnione i tylko z jednego powodu) a on miał ich dość. Przeprosiłam go za to, on powiedział ze nie wie czy chce ze mną być. Że mnie kocha, ale przesadziłam. Wczoraj się widzieliśmy żeby pogadać - on uważa że powinniśmy zerwać bo ja go za bardzo stresuję. Płakał, mówił że jestem piękna i cudowna ale uznał ze lepiej się rozstać. Co mogę zrobić w takiej sytuacji, jak to mądrze rozegrać?

O co te awantury? To raczej ważne.

---------- Dopisano o 13:57 ---------- Poprzedni post napisano o 13:55 ----------

Napisane przez xxee

Skoro uzasadnione to po jaką cholere go przepraszałaś?
Pokazujesz mu w ten sposób brak stanowczości. Najpierw na niego najedziesz, później misiowi jest smutno to go przepraszasz... Co tym osiągniesz? Nic. Zupełnie nic. A chyba nie o to chodzi

Naucz się konstruktywnej krytyki, popartej argumentami. Mów co Tobie nie pasuje, krytykuj jego zachowania, ale nie jego osobę.

Bardzo prawdopodobne, że tak go już przyzwyczaiłaś, że wystarczy jak on się rozpłacze, jak mu będzie smutno i Ty już odpuszczasz, ba nawet przepraszasz. W takiej sytuacji musiałabyś go najpierw nauczyć brać problemy "na klatę", a to nie będzie łatwe, bo tak mu po prostu wygodniej.
Ale zastanów się czy tego chcesz. Z własnego doświadczenia wiem, jak toksyczny potrafi być taki związek. Nie możesz powiedzieć co Ci nie pasuje, bo jemu będzie smutno, musisz uważać na słowa, żeby go przypadkiem nie urazić... Grrr.. aż mi ciarki przechodzą jak sobie to przypomnę

Jej zdaniem uzasadnione. Nie byłabym tego taka pewna

[xxee]

Napisane przez tarkowska

Jej zdaniem uzasadnione. Nie byłabym tego taka pewna

Tak, ale skoro uważa to za uzasadnione, to dlaczego chwilę potem go za to przeprasza?

Nie wiemy co było przedmiotem tych awantur, ale dla mnie to brzmi jak coś w stylu:
"- Ty musisz zawsze te brudne skarpetki po całym domu rozrzucać?!
- Ale Kochanie, już je zbieram...
- Jesteś brudasem, nie potrafisz utrzymywać porządku!
- Dlaczego mnie tak nazywasz? Smutno mi.
- Ojj przepraszam <przytul> w sumie to niech sobie leżą, aż tak bardzo nie przeszkadzają.
- Cudowna jesteś <3"

[tarkowska]

Napisane przez xxee

Tak, ale skoro uważa to za uzasadnione, to dlaczego chwilę potem go za to przeprasza?

Nie wiemy co było przedmiotem tych awantur, ale dla mnie to brzmi jak coś w stylu:
"- Ty musisz zawsze te brudne skarpetki po całym domu rozrzucać?!
- Ale Kochanie, już je zbieram...
- Jesteś brudasem, nie potrafisz utrzymywać porządku!
- Dlaczego mnie tak nazywasz? Smutno mi.
- Ojj przepraszam <przytul> w sumie to niech sobie leżą, aż tak bardzo nie przeszkadzają.
- Cudowna jesteś <3"

No właśnie dlatego sądzę, że raczej nieuzasadnione te awantury. W dodatku on się chce rozstać, a to ona chce żeby do niej wrócił, więc przydałby się motyw kłótni, bo tak to wróżymy tylko

[cytozyna]

Proszę was, nie wymyślajcie bo potem ktoś pobieżnie przeczyta ten wątek i pomyśli że awantury były o skarpetki. Juz tłumaczę: robiłam mu awantury o koleżankę z grupy. O tą jedną jedyną, o inne nie byłam zazdrosna. Ona się w nim kochała i prosiłam go żeby ograniczył z nią kontakt (tym bardziej że kiedyś kręcili ze sobą - bałam się ze jego uczucia wrócą). Wiem że ciężko ograniczyć kontakt z kimś z grupy ale nocne rozmowy na fejsiku lub wyprawy do sklepu o 2 w nocy można z łatwością ukrócić. On tego nie robił.



Teraz po czasie wiem że powinnam albo zaakceptować ich "przyjaźń" albo z nim zerwać, a nie ciągle suszyć głowę o to samo.

[kennedy]

Napisane przez cytozyna

Proszę was, nie wymyślajcie bo potem ktoś pobieżnie przeczyta ten wątek i pomyśli że awantury były o skarpetki. Juz tłumaczę: robiłam mu awantury o koleżankę z grupy. O tą jedną jedyną, o inne nie byłam zazdrosna. Ona się w nim kochała i prosiłam go żeby ograniczył z nią kontakt (tym bardziej że kiedyś kręcili ze sobą - bałam się ze jego uczucia wrócą). Wiem że ciężko ograniczyć kontakt z kimś z grupy ale nocne rozmowy na fejsiku lub wyprawy do sklepu o 2 w nocy można z łatwością ukrócić. On tego nie robił.



Teraz po czasie wiem że powinnam albo zaakceptować ich "przyjaźń" albo z nim zerwać, a nie ciągle suszyć głowę o to samo.

No i co..zerwaliscie. nie ma problemu.

[tarkowska]

Napisane przez cytozyna

Proszę was, nie wymyślajcie bo potem ktoś pobieżnie przeczyta ten wątek i pomyśli że awantury były o skarpetki. Juz tłumaczę: robiłam mu awantury o koleżankę z grupy. O tą jedną jedyną, o inne nie byłam zazdrosna. Ona się w nim kochała i prosiłam go żeby ograniczył z nią kontakt (tym bardziej że kiedyś kręcili ze sobą - bałam się ze jego uczucia wrócą). Wiem że ciężko ograniczyć kontakt z kimś z grupy ale nocne rozmowy na fejsiku lub wyprawy do sklepu o 2 w nocy można z łatwością ukrócić. On tego nie robił.



Teraz po czasie wiem że powinnam albo zaakceptować ich "przyjaźń" albo z nim zerwać, a nie ciągle suszyć głowę o to samo.

Dlatego lepiej od razu podać motyw kłótni (zazdrość). Wyprawy do sklepu o 2.; nocne rozmowy na fejsie? Wybacz, ale wcale nie powinnaś tego akceptować, nawet tak nie pisz.

Powinnaś z nim zerwać i dać mu do zrozumienia, że to wykracza poza normalne koleżeńskie kontakty.

Co teraz? Jedyne co możesz zrobić, coś co może zadziałać, to urwać kontakt. Do 0. Jak mu na Tobie zależy to wróci i powie, że ograniczy kontakty z koleżanką.

Dzikie awantury nigdy nie są rozwiązaniem.

[cytozyna]

No chyba z tematu można łatwo wywnioskować że problem jest. Ja chcę z nim być.

[201610111029]

Napisane przez cytozyna

No chyba z tematu można łatwo wywnioskować że problem jest. Ja chcę z nim być.

Ale on woli koleżankę.

[xxee]

Napisane przez cytozyna

No chyba z tematu można łatwo wywnioskować że problem jest. Ja chcę z nim być.

Opisane przez Ciebie kontakty chłopaka z koleżanką nie wróżą dobrej przyszłości Waszemu związkowi.
Skoro chcesz do niego wrócić to musisz to zaakceptować i zaufać chłopakowi. Chociaż sama bym na pewno tego nie zaakceptowała.
Chłopak z Tobą zerwał, zamiast spróbować jakiegoś kompromisu - może po prostu nadal coś czuje do tamtej dziewczyny?

[cytozyna]

Wydaje mi się że gdyby coś do niej czuł to by z nią był - on wie ze ona się w nim kocha, wie ze ma zielone światło.



Bez niego jest mi tak źle że naprawdę wolę to zaakceptować. I trochę żałuję że napisałam przyczynę tych kłótni bo będziecie mnie namawiać żebym sama z nim skończyła, a ja wcale tego nie chcę To rozstanie mi uświadomiło że wolę to zaakceptować niż być bez niego. No ale za późno.

[201610111029]

Napisane przez cytozyna

Wydaje mi się że gdyby coś do niej czuł to by z nią był - on wie ze ona się w nim kocha, wie ze ma zielone światło.



Bez niego jest mi tak źle że naprawdę wolę to zaakceptować. I trochę żałuję że napisałam przyczynę tych kłótni bo będziecie mnie namawiać żebym sama z nim skończyła, a ja wcale tego nie chcę To rozstanie mi uświadomiło że wolę to zaakceptować niż być bez niego. No ale za późno.

Jeśli ona ma trochę szacunku do siebie, to czeka aż facet będzie wolny (czytaj zerwie z tobą) zanim będzie miał szansę zabiegać o nią.

[elvegirl]

Napisane przez cytozyna

Bez niego jest mi tak źle że naprawdę wolę to zaakceptować.

No to skoro jesteś tak zdesperowana, tak bardzo siebie nie lubisz i nie masz do siebie szacunku, to mu to po prostu powiedz. Że jeśli wróci, to będzie mógł robić z tą dziewczyną co chce i kiedy chce, zgadzasz się na wszystko, tylko niech z Tobą będzie. A on albo wróci, albo nie. I tyle.

[morbidesse]

Napisane przez elvegirl

No to skoro jesteś tak zdesperowana, tak bardzo siebie nie lubisz i nie masz do siebie szacunku, to mu to po prostu powiedz. Że jeśli wróci, to będzie mógł robić z tą dziewczyną co chce i kiedy chce, zgadzasz się na wszystko, tylko niech z Tobą będzie. A on albo wróci, albo nie. I tyle.

Właśnie


Nie wiem w jakim Ty autorko żyjesz świecie ale nocne rozmowy na fejsiku czy wyprawy do sklepu o 2 w nocy nie są normalne Ale skoro chcesz to do niego wróć i szoruj porożem po podłodze...

[cytozyna]

Ehh czyli już nikt mi nie doradzi

[tarkowska]

Napisane przez cytozyna

Ehh czyli już nikt mi nie doradzi

Ale co Ci można doradzić? Pozamiatane wg mnie. Ewentualnie tylko odcięcie.

[elvegirl]

Napisane przez cytozyna

Ehh czyli już nikt mi nie doradzi

No ale co więcej Ci można doradzić? Żebyś do niego pojechała naga i owinięta wstążką prezentową pod płaszczem? No nie. Tutaj tylko jest opcja szczerej rozmowy - mówisz mu, że zgadzasz się na wszystko, że nie będzie już ani pół słowa na temat tej dziewczyny, tylko niech do Ciebie wróci. I ruch będzie należał do niego.

[cytozyna]

On codziennie do mnie pisze - może nie tak jak byliśmy razem, ale widać ze szuka kontaktu, to może nie jest to w 100% przesądzone

[elvegirl]

No to z nim POROZMAWIAJ. Naprawdę, tak się robi w związkach.

[cytozyna]

Ale tak przez fejsa? On się nie chce spotkać. I nie wiem, może powinnam dać mu ochłonąć?

[201610111029]

Napisane przez cytozyna

On codziennie do mnie pisze - może nie tak jak byliśmy razem, ale widać ze szuka kontaktu, to może nie jest to w 100% przesądzone

Powiedz mu, to co nam tutaj. Że wszystko zniesiesz, tylko niech wróci.

[xxee]

Napisane przez cytozyna

Ehh czyli już nikt mi nie doradzi

Nie wiem, jak długo byliście ze sobą, ale to normalne, że po rozstaniu czujesz pustkę. Uwierz mi, może teraz nie wyobrażasz sobie życia bez niego, ale po popłaczesz jakiś czas za nim i Ci przejdzie. I kiedyś poznasz tego odpowiedniego, dla którego będziesz najważniejsza - ważniejsza od koleżanek, ważniejsza od wszystkich innych. I wtedy zrozumiesz, że chłopak, o którym piszesz w tym wątku nie był dla Ciebie

A jeśli chodzi o totalną akceptację i powrót... Daj spokój, chcesz sobie zmarnować życie? Chłopak będzie chodził po nocy z koleżanką po sklepach, a Ty nie będziesz spać, bo będziesz się zastanawiać co oni tam robią, ale oczywiście mu o tym nie powiesz, bo przecież zgodziłaś się to zaakceptować...

[201610111029]

Napisane przez cytozyna

Ale tak przez fejsa? On się nie chce spotkać. I nie wiem, może powinnam dać mu ochłonąć?

Błagaj go, może się zlituje

[elvegirl]

Napisane przez cytozyna

Ale tak przez fejsa? On się nie chce spotkać. I nie wiem, może powinnam dać mu ochłonąć?

Skoro to jedyna forma Waszego kontaktu, to tak, przez fejsa.

Możesz mu dać ochłonąć, jasne, ale po co się męczyć?

[cytozyna]

Nie będę go błagać.



I nie pocieszajcie mnie że znajdę kogoś innego bo akurat jestem absolutnie pewna że to się nigdy nie zdarzy, więc albo on albo dożywotnia samotność, pustka i koty :P

[201610111029]

Napisane przez xxee

Nie wiem, jak długo byliście ze sobą, ale to normalne, że po rozstaniu czujesz pustkę. Uwierz mi, może teraz nie wyobrażasz sobie życia bez niego, ale po popłaczesz jakiś czas za nim i Ci przejdzie. I kiedyś poznasz tego odpowiedniego, dla którego będziesz najważniejsza - ważniejsza od koleżanek, ważniejsza od wszystkich innych. I wtedy zrozumiesz, że chłopak, o którym piszesz w tym wątku nie był dla Ciebie

A jeśli chodzi o totalną akceptację i powrót... Daj spokój, chcesz sobie zmarnować życie? Chłopak będzie chodził po nocy z koleżanką po sklepach, a Ty nie będziesz spać, bo będziesz się zastanawiać co oni tam robią, ale oczywiście mu o tym nie powiesz, bo przecież zgodziłaś się to zaakceptować...

Też uważam, że kiedyś autorka znajdzie kogoś dla kogo będzie najważniejsza i wtedy będzie dziękować Bogu, że stało się jak stało. Ale oczywiście ona teraz w to nie uwierzy...

[cytozyna]

Bardziej się męczę jak jestem sama

---------- Dopisano o 17:32 ---------- Poprzedni post napisano o 17:31 ----------

No nie uwierze ze kogoś poznam, bo przez całe moje życie nawet pies z kulawą nogą na mnie nie spojrzał

[elvegirl]

Napisane przez cytozyna

Nie będę go błagać.

Przeprosiny za słuszne pretensje i chęć zaakceptowania czegoś, co Cię krzywdzi tylko po to, żeby zatrzymać zawartość męskich gaci przy sobie to już jest błaganie, więc wiesz. Ale tego chcesz, tego potrzebujesz, więc po co to ukrywać przed mężczyzną, którego wybrałaś na swojego życiowego partnera?

---------- Dopisano o 17:35 ---------- Poprzedni post napisano o 17:33 ----------

Napisane przez cytozyna

No nie uwierze ze kogoś poznam, bo przez całe moje życie nawet pies z kulawą nogą na mnie nie spojrzał

No tak to jest czasami, dobrze że u schyłku życia chociaż kogoś poznałaś, w końcu 80tka na karku to nie przelewki. Można umrzeć w każdej chwili, samotnie.

[201610111029]

Napisane przez cytozyna

Bardziej się męczę jak jestem sama

---------- Dopisano o 17:32 ---------- Poprzedni post napisano o 17:31 ----------

No nie uwierze ze kogoś poznam, bo przez całe moje życie nawet pies z kulawą nogą na mnie nie spojrzał

Chyba uroda albo jej brak, nie jest powodem, skoro pani Maria Czubaszek jest w związku. Nad resztą można pracować (nad wyglądem zresztą też)