Wyniki badań nasienia

[Katlin]

Witajcie,
nie wiem czy w dobrym miejscu zakładam wątek, w razie czego bardzo prosze o przesunięcie.
Piszę, bo mam problem, z którym ciężko mi sobie poradzić. Otóż moj TŻ zrobił ostatnio badania nasienia, ze względu na to, że przeszedł ostrą świnkę w wieku 18 lat. Pomyśleliśmy, że warto je zrobić dla pewności, a tu okazało się, że jest niedobrze. Czy któraś z Was mogłaby powiedzieć jakie są szanse na naturalne zajście w ciążę z takimi wynikami:

ilość: 50mln
ruchliwość: A-10%
B-10% (A i B razem powinno być ok 50%)
C-11%
D-69%
żywe: 60%
martwe: 40%

Czy są wśród Was osoby, którym udało się przy nie za dobrych wynikach zajść w ciążę? Czy mogłybyście mi pomóc zinterpretować wyniki? Bardzo proszę o pomoc, strasznie zależy nam na tym aby mieć za jakiś czas dziecko

[nova80]

proponuje pójść do urologa to coś sie dowiesz albo do takiego który zajmuje sie leczeniem niepłodności. tak będzie najlepiej. uszy do góry

[8c9538aac29bb5fbc2d31b2aac28a8f9b62d5c74_6584d267571b8]

http://dzieci.civ.pl/asthenozoospermia
Czy Twoj chlopak spozywa alkohol, pali papierosy i/lub lubi kapac sie w goracej wodzie?

Jesli chodzi o wyniki, to wydaje mi sie, ze
A - plemniki o szybkim ruchu postępowym
B - plemniki o wolnym ruchu postępowym
C - plemniki o ruchu w miejscu
D - plemniki nieruchome

Radze udac sie do androloga.
I jeszcze link:
http://forum.dziecko-info.com/archiv.../t-105576.html

[Katlin]

Dziękuję za odpowiedzi. Tż popala i pije, zwykle na imprezach i niestety wtedy duże ilości. Wiem, że trzeba iśc do lekarza, ale on się nie zgodzi. Wstydzi się strasznie i nie potrafi przyznać się sam przed sobą, że coś jest nie tak. Mimo wszystko spróbuje go przekonać jakoś. Taco dziękuję za link

[Fresa]

Napisane przez Katlin

Witajcie,
nie wiem czy w dobrym miejscu zakładam wątek, w razie czego bardzo prosze o przesunięcie.
Piszę, bo mam problem, z którym ciężko mi sobie poradzić. Otóż moj TŻ zrobił ostatnio badania nasienia, ze względu na to, że przeszedł ostrą świnkę w wieku 18 lat. Pomyśleliśmy, że warto je zrobić dla pewności, a tu okazało się, że jest niedobrze. Czy któraś z Was mogłaby powiedzieć jakie są szanse na naturalne zajście w ciążę z takimi wynikami:

ilość: 50mln
ruchliwość: A-10%
B-10% (A i B razem powinno być ok 50%)
C-11%
D-69%
żywe: 60%
martwe: 40%

Czy są wśród Was osoby, którym udało się przy nie za dobrych wynikach zajść w ciążę? Czy mogłybyście mi pomóc zinterpretować wyniki? Bardzo proszę o pomoc, strasznie zależy nam na tym aby mieć za jakiś czas dziecko

A co powiedział lekarz?

[8c9538aac29bb5fbc2d31b2aac28a8f9b62d5c74_6584d267571b8]

Gdy bedziecie starac sie o dziecko, to trzeba bedzie zrezygnowac z takich uzywek I zadnego wygrzewania jader :P Kopnij faceta w tylek, coby sie ruszyl do lekarza. Moze mu cos zapisze, dzieki czemu bedziecie mieli wieksza szanse na dziecko w przyszlosci?

Taco dziękuję za link

Nie ma za co

[Seona]

Może zapytaj na Poczekalni http://www.wizaz.pl/forum/forumdisplay.php?f=79

Tam jest wiele Staraczek, które robią badania swoim mężom.

[Katlin]

Narazie był tylko u jednego lekarza, który przy okazji kazał zrobić te badania, ze względu właśnie na ostrą świnkę. No i dalej koniec, bo tż się zaciął u nie chce nigdzie iść. Mówi, że jak będziemy już się chcieli starać o dziecko to wtedy pójdzie, ale ja uważam, że lepiej od razu coś zacząć robić. Z tego co mówili w labolatorium wyniki za pare miesięcy mogą już być znacznie gorsze, czyli powinniśmy od razu zacząć działać. No ale co z tego jak on boi się nawet sam do tego przyznać i olać tę całą dumę i nie patrzeć na te wyniki jako świadectwo braku "męskości". Bo chyba o to chodzi. Tylko jak go przekonac

[zagubiona89r]

Powiedz mu tak: Dla mnie jesteś 100% mężczyzną i z tym mężczyzną chcę mieć kiedyś dzieci, ale aby je mieć to musimy zacząć działać teraz. Zachowaj się jak odpowiedzialny, rozsądny i kochający mnie facet i idź do lekarza. Wszelkie leczenie będę wspierać, ale głupie fochy i zachowania rodem z gimnazjum nie, a tak się teraz zachowujesz.

[Katlin]

Próbowałam mu to podobnie tłumaczyć, ale tak dosadnie nie. Chyba rzeczywiście spróbuję użyć podobnych słów. W końcu jemu też powinno zależeć na tym, żeby za jakiś czas móc spokojnie starać się o dziecko. Dziękuję za pomoc, na pewno z nim jeszcze raz porozmawiam, oby się dał przekonać

[zagubiona89r]

Leczenie bezpłodności (o ile to całkowita bezpłodność) jest długie. Zabiera nawet kilka lat. Dla Ciebie jako kobiety czas ma znaczenie... I wiecznie nie będziesz mogła zajść w ciążę...

Powinien to wziąć pod uwagę.

[Katlin]

Rozmawiałam z chłopakiem. Był niezadowolony, że znowu poruszam ten temat i stwierdził, że nie obudzi się za parę lat z wyrzutami sumienia że nic nie zrobił, bo przecież można w inny sposób mieć dzieci (chodziłlo mu chyba o adopcję). Strasznie mi z tym źle, bo ja marzę o swoim dziecku, a on o tym dobrze wie. Powiedział, że nie będzie na imprezie odmawiał sobie kolejnego piwa TYLKO z tego powodu. On w ogóle tego nie czuje, zupełnie tego nie rozumiem. Już nie mam pojęcia jak z nim o tym rozmawiać

[Fresa]

Napisane przez Katlin

Rozmawiałam z chłopakiem. Był niezadowolony, że znowu poruszam ten temat i stwierdził, że nie obudzi się za parę lat z wyrzutami sumienia że nic nie zrobił, bo przecież można w inny sposób mieć dzieci (chodziłlo mu chyba o adopcję). Strasznie mi z tym źle, bo ja marzę o swoim dziecku, a on o tym dobrze wie. Powiedział, że nie będzie na imprezie odmawiał sobie kolejnego piwa TYLKO z tego powodu. On w ogóle tego nie czuje, zupełnie tego nie rozumiem. Już nie mam pojęcia jak z nim o tym rozmawiać

A po ile macie lat? jesteście po ślubie?
bo widzę, że tylko Ty się angażujesz, nie tylko w posiadanie dziecka w przyszłości, ale w ogóle w związek.

[Katlin]

Mamy po 23 lata, jesteśmy razem 7 lat. Ja wiem, że teraz jeszcze nie pora dla nas na dzieko, ale za parę lat myśleliśmy o tym (rozmawiałam o tym jakiś czas temu z tż). On jest niewierzący, więc o ślubie nawet nie myśli, chociaż ja bym tego chciała. Z tego co mówi, obchodzi go to wszystko, ale ja tego w ogóle nie widzę. Bo jak można wytłumaczyć to, że woli napić się tego piwa, a nie przejmować się posiadaniem w przyszłości dziecka? Ja ogromnie się tym martwię, ale czuję, że nie mam z jego strony wsparcia w tej sytuacji. A to przecież jego dotyczy ten problem. Może ja za bardzo naciskam? Może źle do tego podchodzę i nie powinnam mu tak suszyć głowy?

[Fresa]

Napisane przez Katlin

Mamy po 23 lata, jesteśmy razem 7 lat. Ja wiem, że teraz jeszcze nie pora dla nas na dzieko, ale za parę lat myśleliśmy o tym (rozmawiałam o tym jakiś czas temu z tż). On jest niewierzący, więc o ślubie nawet nie myśli, chociaż ja bym tego chciała. Z tego co mówi, obchodzi go to wszystko, ale ja tego w ogóle nie widzę. Bo jak można wytłumaczyć to, że woli napić się tego piwa, a nie przejmować się posiadaniem w przyszłości dziecka? Ja ogromnie się tym martwię, ale czuję, że nie mam z jego strony wsparcia w tej sytuacji. A to przecież jego dotyczy ten problem. Może ja za bardzo naciskam? Może źle do tego podchodzę i nie powinnam mu tak suszyć głowy?

Tak jak myślałam, to nie w samym posiadaniu dziecka jest problem, ale w jego podejściu do waszego związku, bo przecież pomimo, że nie macie ślubu to związek tworzycie i wspólnie powinniście nad nim pracować, a nie tylko Ty.

[invisible_01]

Napisane przez Katlin

Mamy po 23 lata, jesteśmy razem 7 lat. Ja wiem, że teraz jeszcze nie pora dla nas na dzieko, ale za parę lat myśleliśmy o tym (rozmawiałam o tym jakiś czas temu z tż). On jest niewierzący, więc o ślubie nawet nie myśli, chociaż ja bym tego chciała. Z tego co mówi, obchodzi go to wszystko, ale ja tego w ogóle nie widzę. Bo jak można wytłumaczyć to, że woli napić się tego piwa, a nie przejmować się posiadaniem w przyszłości dziecka? Ja ogromnie się tym martwię, ale czuję, że nie mam z jego strony wsparcia w tej sytuacji. A to przecież jego dotyczy ten problem. Może ja za bardzo naciskam? Może źle do tego podchodzę i nie powinnam mu tak suszyć głowy?

Z tego, co piszesz wygląda na to, że Twój facet ma gdzieś, czy z jego winy możesz kiedyś mieć problemy z zajściem w ciążę. Jesteś pewna, że on nadal chce mieć z Tobą dziecko i że nadal wiąże z Tobą swoją przyszłość?

[dzustam]

Sperma jest jego, on się nie interesuje wynikami, nie chcecie na razie mieć dzieci, on nie jest zainteresowany ślubem, on nie chce iśc do lekarza i cokolwiek z tym robić... hmmm.

Moim zdaniem jedyną zainteresowaną osobą jesteś Ty.

Moim zdaniem powinnaś wyluzować i wziąć pod uwagę jego zachowanie i jego chęci i niechęci.

[lady karen]

Napisane przez Katlin

Mamy po 23 lata, jesteśmy razem 7 lat. Ja wiem, że teraz jeszcze nie pora dla nas na dzieko, ale za parę lat myśleliśmy o tym (rozmawiałam o tym jakiś czas temu z tż). On jest niewierzący, więc o ślubie nawet nie myśli, chociaż ja bym tego chciała. Z tego co mówi, obchodzi go to wszystko, ale ja tego w ogóle nie widzę. Bo jak można wytłumaczyć to, że woli napić się tego piwa, a nie przejmować się posiadaniem w przyszłości dziecka? Ja ogromnie się tym martwię, ale czuję, że nie mam z jego strony wsparcia w tej sytuacji. A to przecież jego dotyczy ten problem. Może ja za bardzo naciskam? Może źle do tego podchodzę i nie powinnam mu tak suszyć głowy?

Napisane przez Fresa

Tak jak myślałam, to nie w samym posiadaniu dziecka jest problem, ale w jego podejściu do waszego związku, bo przecież pomimo, że nie macie ślubu to związek tworzycie i wspólnie powinniście nad nim pracować, a nie tylko Ty.

Z drugiej strony, może dziecko "mógłby mieć" ale nie zależy mu na tym na tyle, żeby z czegoś w tym celu rezygnować. Różne ludzie mają do tego podejście, nie dla wszystkich dzieci są jednym z głównych priorytetów. I lepiej to obgadać teraz, żebyś Autorko nie przeżyła za kilka lat wielkiego szoku...

[Katlin]

Dziękuję jeszcze raz za odzew. Z tego co widzę i słyszę zależy mu na założeniu ze mną rodziny, ale kiedy zaczynam ten temat to strasznie go drażnię. Nawet nie wiem jak z nim już o tym rozmawiać. On ma dość radykalne spojrzenie na rodzinę i małżeństwo, tzn zawsze był przeciwko zawieraniu związków formalnych, ale z czasem zaczął przebąkiwać coś o ślubie. Mieszkamy razem prawie 2 lata i nie wyobrażam sobie życia bez niego (jego zaangażowanie wydawało mi się że też widzę), a teraz po tej sprawie z badaniami zaczynam wątpić w jego plany co do mnie. Zaczęliśmy dzięki tej sprawie poruszać częściej temat ślubu i dalszego życia razem, ale takie rozmowy szybko wyprowadzają go z równowagi. Poradźcie mi proszę jak ja mam z nim o tym rozmawiać skoro tak reaguje? A chciałabym wiedzieć na czym stoję, bo teraz rzeczywiście boję się o to co będzie później

[lady karen]

Napisane przez Katlin

Dziękuję jeszcze raz za odzew. Z tego co widzę i słyszę zależy mu na założeniu ze mną rodziny, ale kiedy zaczynam ten temat to strasznie go drażnię. Nawet nie wiem jak z nim już o tym rozmawiać. On ma dość radykalne spojrzenie na rodzinę i małżeństwo, tzn zawsze był przeciwko zawieraniu związków formalnych, ale z czasem zaczął przebąkiwać coś o ślubie. Mieszkamy razem prawie 2 lata i nie wyobrażam sobie życia bez niego (jego zaangażowanie wydawało mi się że też widzę), a teraz po tej sprawie z badaniami zaczynam wątpić w jego plany co do mnie. Zaczęliśmy dzięki tej sprawie poruszać częściej temat ślubu i dalszego życia razem, ale takie rozmowy szybko wyprowadzają go z równowagi. Poradźcie mi proszę jak ja mam z nim o tym rozmawiać skoro tak reaguje? A chciałabym wiedzieć na czym stoję, bo teraz rzeczywiście boję się o to co będzie później

Jeżeli jest to dla Ciebie na tyle ważne, że byłabyś w stanie uzależnić od jego deklaracji, czy pozostaniesz w tym związku, czy nie, to ja bym mu tak właśnie powiedziała: to dla mnie bardzo ważne, MUSIMY o tym porozmawiać, chcę wiedzieć, na czym stoję i nie chcę, żeby ta rozmowa zakończyła się po 5 minutach twoim wybuchem.

[Katlin]

Ok porozmawiam z nim i przestanę naciskać. Może wtedy sam to przemyśli i zdecyduje się na jakieś kroki, a ja naciskając nie daję mu takiej możliwości. Poza tym zdaję sobie sprawę, że on nie musi już czuć potrzeby posiadania dzieci, a kiedy już tak się stanie to uświadomi sobie jakie to ważne. Mimo wszystko jednak czuję się tak jakby nie liczył się do końca ze mną. Ślub nie, bo on nie chce, dzieci nie bo też nie chce. Ale czy w takich sprawach ma się kierować tym co ja chcę? Gdybym wiedziała, że chce na przykład wziąć ze mną ślub tylko dlatego, bo ja naciskałam, to w życiu bym się na to nie zgodziła. Więc chyba muszę przystopować i czekać na to co będzie z nadzieją, że kiedyś poczuje potrzebę założenia rodziny. Będzie ciężko, ale spróbuję. Dziękuję Wam wszystkim serdecznie za pomoc.

[invisible_01]

Napisane przez Katlin

Ok porozmawiam z nim i przestanę naciskać. Może wtedy sam to przemyśli i zdecyduje się na jakieś kroki, a ja naciskając nie daję mu takiej możliwości. Poza tym zdaję sobie sprawę, że on nie musi już czuć potrzeby posiadania dzieci, a kiedy już tak się stanie to uświadomi sobie jakie to ważne. Mimo wszystko jednak czuję się tak jakby nie liczył się do końca ze mną. Ślub nie, bo on nie chce, dzieci nie bo też nie chce. Ale czy w takich sprawach ma się kierować tym co ja chcę? Gdybym wiedziała, że chce na przykład wziąć ze mną ślub tylko dlatego, bo ja naciskałam, to w życiu bym się na to nie zgodziła. Więc chyba muszę przystopować i czekać na to co będzie z nadzieją, że kiedyś poczuje potrzebę założenia rodziny. Będzie ciężko, ale spróbuję. Dziękuję Wam wszystkim serdecznie za pomoc.

Mężczyzna dzieci może mieć baaaaardzo długo, natomiast kobieta w pewnym wieku może mieć trudności z zajściem w ciążę. Nie wyobrażam sobie tkwienia w niepewności, czy mój partner chce ślubu i dzieci czy nie. Skoro dla Ciebie to ważne, to nie daj się zbyć, tylko zmuś go do szczerej rozmowy! Co będzie, jeśli on powie: "Będziemy mieć dzieci kiedyś" i będzie to odkładał 5, 10, 15 lat? Moja mama miała koleżankę, którą mąż zbywał długie lata, a ona dopiero przed 40-stką zdała sobie sprawę, że on chyba nie chce być ojcem i że dzieci mieć z nim nigdy nie będzie. Obyś i Ty nie obudziła się pewnego dnia z taką świadomością. Pamiętaj - nie tylko potrzeby Twojego faceta są ważne, ale Twoje również! Kochaj go, ale kochaj jeszcze mocniej siebie.

[Katlin]

invisible_01 to wszystko prawda, ale jeżeli będzie tak, że stwierdzi, że on dzieci chce mieć za te 10-15 lat, to co mam zrobić? Zostawić go dlatego, bo chce mieć dzieci w późniejszym czasie? Co jest ważniejsze, człowiek z którym chcę być, czy ten cały ślub i dzieci, ale już z osobą której tak nie kocham? To jest dla mnie bardzo trudne. Cały czas wierzę, że on dojrzeje do tego jeszcze. Kiedy ostatnio z nim rozmawiałam na ten temat stwierdzil, że on jest za młody, żeby o tym już myśleć i czuje się tak jakbym go zmuszała do deklaracji. A on nie jest w stanie w tym wieku decydować o takich rzeczach, bo ma jeszcze czas. On chyba cały czas uważa się za chłopca, który może sobie żyć beztrosko w związku i nie myśleć narazie o przyszłości. Gdyby nie ta cała sytuacja na pewno nie poruszałabym jeszcze na poważnie tego tematu, właśnie ze względu na niego. Ale sama nie ukrywam, że czuję już potrzebę stabilności i jakiejś pewności co do tego jak ma wyglądać nasze późniejsze życie...

[hihi]

Katlin najważniejsze to mieć podobne spojrzenie na życie, podobne priorytety oraz plany, bo możesz z nadzieją czekać te 10-15 czy 20 lat, a jak przyjdzie co do czego, to się okaże niespodziewanie, że macie całkiem inne priorytety i rozminęliście się w najważnieszych życiowych kwestiach o kilometry i zamiast być szczęśliwymi ludźmi, będziecie dwoma osobami, które są ze sobą X lat, ale niekoniecznie tak, jakby chcieli.

Nie piszę tego złośliwie, czepliwie, nie sugeruję (a w życiu), żebyś rozważała rozstanie. Tak tylko z doświadczenia osobistego i wizażowego chciałam podrzucić tę kwestię pod rozwagę.

[Klarissa]

Napisane przez Katlin

Narazie był tylko u jednego lekarza, który przy okazji kazał zrobić te badania, ze względu właśnie na ostrą świnkę. No i dalej koniec, bo tż się zaciął u nie chce nigdzie iść. Mówi, że jak będziemy już się chcieli starać o dziecko to wtedy pójdzie, ale ja uważam, że lepiej od razu coś zacząć robić. Z tego co mówili w labolatorium wyniki za pare miesięcy mogą już być znacznie gorsze, czyli powinniśmy od razu zacząć działać. No ale co z tego jak on boi się nawet sam do tego przyznać i olać tę całą dumę i nie patrzeć na te wyniki jako świadectwo braku "męskości". Bo chyba o to chodzi. Tylko jak go przekonac

Wtedy to może już być za późno i im szybciej to sobie uświadomi, tym lepiej dla was.

[zagubiona89r]

Katlin- dla włąsnego dobra usiądźcie i przedstawcie swoje oczekiwania na przyszłość.

Ja wiem, że oboje z Tż chcemy za 2-3 lata wziąć ślub, że chcemy mieć dzieci około 27/28 lat (moich Tż będzie miał 30/31), jedno lub dwoje (jeśli finanse pozwolą). Rozmawiamy o tym gdzie będziemy mieszkać, jak wszystko zorganizujemy, JAKI chcemy ślub.

Warto o takich sprawach rozmawiać, a nie potem za 5 lat się dowiedzieć, że on nie chce ślubu, dziecko to może za 10 lat i dla niego jest ok.

Szkoda marnować czasu z człowiekiem, który w na życie patrzy zupełnie inaczej niż Ty. Dlatego porozmawiaj i dowiedz się jak wyglądają zapatrywania Twojego chłopaka i na ile pokrywają się z Twoimi.

[dzustam]

W tym momencie on ze swoja płodnością może zrobić wszystko, co tylko zechce. Może nawet doprowadzić się na skraj bezpłodności...

To jest przykre, ale on nic autorce nie obiecywał, co więcej, jest obecnie zedydowanym przeciwnikiem małżeństw i posiadania dzieci.

Może dla niego to też na rękę, świnka może go wyswobodzić od męczącego obowiązku kupowania prezerwatyw

Cóż, pozostaje tylko droga perswazji, jeżeli ozywiście para nie chce się rozstać i iść w upatrzonych przez siebie kierunkach...