Samotność...

[Anonimka034]

...

[un_chocolat]

Etap szkoly przynosi rozne doswiadczenia. Niektorzy maja przyjaciol, niektorzy sa na uboczu, niektorzy samotni, niektorzy super popularni, niektorzy za gnebieni. Te ostatnie jeszcze czasem moze wplynac na przyszlosc czlowieka, szczegolnie psychicznie. Jednak z moich dotychczasowych obserwacji etap szkoly nie ma az tak wielkiego znaczenia w naszym zyciu. Mowie glownie o czasach przed studiami. Nastolatki przechodza straszne zmiany, i fizyczne ale i jesli chodzi o osobowosc i niewiele z nich ma sensowne podejscie do ludzi i zycia na tym etapie. Takze fakt ze nie znalazlas bratniej duszy i nie masz obecnie nikogo nie jest niczym dziwnym ani nie swiadczy o tobie zle, twoje doswiadczenia ze szpitalem tez prawdopodobnie nie maja na to wplywu. Nawet jesli dzieciaki sobie cos ubzduraly, to wlasnie udowadnia ze jest to etap gdzie wielu z nich nie rozumie i dlatego tak sie zachowuje. Nie warto miec takich przyjaciol. Na szczescie czesc z nich sie ogarnia na lub po studiach, czy jak znajda prace.

Napisalam to wszystko abys nie miala poczucia ze jestes jedyna samotna osoba na tym etapie zycia i wiele przyjazni na etapie szkolnym sie rozpada przez rozne powody. Nie umniejszam jednak tego jak sie czujesz. Samotnosc potrafi bardzo dobic.

Pierwsza rzecz to staraj sobie uswiadomic ze ten stan rzeczy sie zmieni. Po liceum zdecydujesz sie ksztalcic w jakims kierunki, realizowac plany albo isc do pracy. Na tym etapie poznasz ludzi ktorzy w wiekszosci maja poukladane w glowie i o ile sie na nikogo nie zamkniesz, jestem pewna ze kogos poznasz i bedzie ci razniej.

Druga rzecz to to ze zycie dzieje sie rowniez poza szkola. Jest wiele miejsc gdzie mozesz poznac ludzi. Prawdopodobnie najlepszymi sa roznego rodzaju kluby i zgrupowania ludzi o podobnych zainteresowaniach. Poszukaj czegos takiego. Poza tym fora internetowe o tematyce ktora cie interesuje. Badz aktywna a na pewno z kims zlapiesz kontakt.

Poza tym, hobby. Sprobuj poswiecac mu wiecej czasu a jesli nie masz to poszukaj czegos czego robienie sprawi ci radosc. Rownie dobrze mozesz tez znalezc sobie jakis cel, np nauka jezyka. Im bardziej zajeta bedziesz, tym mniej bedziesz myslec o samotnosci.

Jesli potrzebujesz pogadac, mozesz tez napisac do mnie. Tez czuje sie samotna, mimo iz jestem w innej pozycji. Takze rozumiem twoja sytuacje.

[Anonimka034]

Przede wszystkim dziękuję Ci za odpowiedź.
Właśnie chodzi o to, że ja nie chcę żadnego hobby itd., bo wiem, że tego typu rzeczy zajmują mi czas, sprawiają, że nie mam czasu na rozmyślanie, ale tak naprawdę nic się nie zmienia. Chociaż może powinnam przestać po prostu tyle myśleć, przejmować się pierdołami i po prostu wyjść do ludzi... Już sama nie wiem.

[201712242137]

Napisane przez Anonimka034

Przede wszystkim dziękuję Ci za odpowiedź.
Właśnie chodzi o to, że ja nie chcę żadnego hobby itd., bo wiem, że tego typu rzeczy zajmują mi czas, sprawiają, że nie mam czasu na rozmyślanie, ale tak naprawdę nic się nie zmienia. Chociaż może powinnam przestać po prostu tyle myśleć, przejmować się pierdołami i po prostu wyjść do ludzi... Już sama nie wiem.

A rozmyślanie coś zmienia? Siedzenie i zamartwianie się jest strasznie bezproduktywne. Też to praktykowałam w gimnazjum i liceum. Jak sobie pomyślę, ile innych fajnych rzeczy mogłabym w tym czasie zrobić... Un_chocolat ci dobrze mówi.
Ja w liceum byłam mega samotna, dopiero na studiach udało mi się poznać fajnych ludzi. Także rozumiem, że teraz czujesz się okropnie, ale tak nie musi być zawsze.

[Sheev]

Kiedy syn cesarza miał 9 lat, dostał do swojego mistrza i nauczyciela żelazną kulkę wielkości brzoskwini. "Gdy będziesz czegoś bardzo pragnął, a rzecz ta pozostanie poza twoim zasięgiem, ściskaj tę kulę życzeń. Jeśli naprawdę twoje pragnienie jest dla ciebie tak ważne, swoimi palcami sprawisz, że kula stanie się miękka jak glina". Tak oto młody przedstawiciel panującej dynastii za każdym razem, gdy czuł żałość, frustrację i przemożne pragnienie nie do spełnienia - a podczas jego surowego i bezlitosnego treningu takie sytuacje często się zdarzały - ściskał mocno swoją kulę, wytężał wszystkie siły, by choć trochę zmienić jej kształt. Ale kula wciąż pozostawała kulą, choć tak często bywała ciepła od jego rąk i mokra od potu. Chłopiec zasypiał ściskając ją i marząc, ale zaczął zdawać sobie sprawę, że po jakimś czasie każde pragnienie słabnie, a wraz z nim jego uścisk. Uświadamiał sobie raz za razem, że jego wola była za słaba, że najwyraźniej nie potrzebował, nie pragnął tych rzeczy tak, jak mu się z początku wydawało. Okazywały się zbyt błahe, nieistotne na dłuższą metę.
Niezależnie od tego jakie wnioski wyciągnął uczeń z tej lekcji, jego nauczyciel osiągnął jeszcze jeden cel - sprawił, że chłopak miał silne palce.

Zobacz jeszcze to:
https://www.youtube.com/watch?v=W5Kj7FsDVkQ
Abstrahując od groteskowo-żartobliwego wydźwięku filmu, warto pomyśleć nad przypowieścią księdza, z której płynie podobna nauka.

Jest w Tobie ból, strach i rozpacz. Potrzeba jeszcze gniewu i nienawiści. Z tego można czerpać siłę. Gdyż wszelki niedostatek, jeśli odpowiednio doskwierający, może stać się podwaliną potężnej woli, a ta - jak w obu powyższych przypowieściach - pozawala osiagnąć nawet najtrudniejsze cele. Jeśli okaże się za słaba, będzie to oznaczać, że nie dość mocno ich pragnęłaś, że zadowalasz się tym, co masz. Wybór należy do Ciebie. Ile jesteś w stanie z siebie wykrzesać, żeby zmienić otaczającą Cię rzeczywistość? Ile potrafisz poświęcić, jak wiele trudów przejść dla osiągnięcia celów? Na ile Twoja wola życia będzie w stanie oprzeć się porządkowi śmierci? Jak potężną obsesję jesteś w stanie w sobie wzbudzić i czy będzie silna jak instynkt przetrwania i do zmiękczenia stali zdolna?

"Właśnie chodzi o to, że ja nie chcę żadnego hobby itd., bo wiem, że tego typu rzeczy zajmują mi czas, sprawiają, że nie mam czasu na rozmyślanie, ale tak naprawdę nic się nie zmienia. "

Nie chcesz innego niż rozmyślanie hobby. Co prawda rozmyślanie to niezłe zajęcie, ale nie może być jedynym. Chyba nie sądzisz, że wszelkie działania są niewiele warte? Co chcesz zmienić, co jest Twoim priorytetem?

[tereska21]

Samotność to jest najgorsza rzecz, która może spotkać człowieka który potrzebuje wsparcia od innych. A jest szansa żeby odnowić te stare przyjaźnie? W takim wieku wśród dziewczyn ciężko jest nawiązać wielkie przyjaźnie ale próbuj, wyjdź gdzieś; jakieś imprezy integracyjne, wyjazdy, spotkania; może się z kimś zakolegujesz, może masz jakieś pasję które mogłabyś z kimś realizować?