Pomóc mamie zerwać z ojcem

[ccytrynowkaa]

Dziewczyny, po raz kolejny potrzebuję pomocy, tym razem nie bezpośrednio dla siebie, ale dla mojej mamy.
W skrócie sytuacja wygląda tak, że mój ojciec pływa, więc dużo czasu spędza poza domem. Mnie i moją siostrę wychowała praktycznie tylko mama, która jest wspaniałą kobietą i badzo ją obie kochamy. Jeżeli chodzi o ojca, to żadna z nas nigdy nie miała z nim zbyt dobrego kontaktu. Niby z zewnątrz wszystko wyglądało ok, często jeździliśmy razem na wakacje itd, ale szczerze mówiąc nie pamiętam czy kiedykolwiek rozmawiałam z ojcem sam na sam dłużej niż przez 5 minut.
Od kiedy pamiętam ojciec lubił wypić, ale zazwyczaj były to 2-3 piwa dziennie, wódkę pił tylko na różnych imprezach. Jednak od jakiegoś czasu (ciężko mi określić jakiego, myślę, że min. 3-4 lata) pije o wiele więcej. Na początku robił rano zakupy, gotował obiad i przy gotowaniu (godz. 11-12) zaczynał pić. Teraz jednak jest coraz gorzej- często słyszę, że piwo otwiera już o 9 rano. W związku z tym nie robi nawet zakupów, co to ugotuje jest niezjadliwe, więc wszystko i tak jest na głowie mamy. Oczywiście ma miliony wymówek, m.in., że nudzi mu się samemu w domu jak mama pracuje, ale jak wyjaśnić, to, że w tę Wielkanoc, którą spędzaliśmy całą rodziną u siostry, było bardzo dużo roboty, cały czas było się w towarzystwie rodziny on z samego rana otwierał piwo jeszcze zanim ja zdążyłam zaparzyć herbatę? Wytłumaczenie jest jedno- alkoholizm. Do tego przestał dbać i higienę, myje się raz na kilka dni i wiecznie czuć od niego przetrawiony alkohol.
Jeżeli chodzi o moją mamę, to jest ona wspaniałą, kochaną, uczynną kobietą. Ma dużo przyjaciół, często gdzieś wychodzi, zazwyczaj jest bardzo pozytywna i radosna, ale jak tylko mój ojciec wraca do domu wyraźnie gaśnie. Kiedyś namawiała ojca na różne wyjścia, ale teraz mówi, że się go wstydzi i nawet jak jest w domu, to wszędzie wychodzi sama. Wiem, że chciała się z nim rozwieść jeszcze jak byłam dość młoda, ale nie wiem czemu tego nie zrobiła, bo jako że byłam dzieckiem nie dzieliła się ze mną tym wszystkim. Pamiętam, że kiedyś jak byliśmy razem na nartach strasznie wkurzyła się na ojca (oczywiście przez to że się upił) i mówiła mi, że chciała by go zostawić, ale boi się, że wtedy ojciec na pewno skończy w rynsztoku i zapije się na śmierć. Mówi, że jakoś da radę się przemęczyć przez ten czas jak jest w domu, a jak jedzie na statek to ona ma święty spokój. Jest i strasznie przykro na to patrzeć, bo widzę wyraźnie, że jak tylko ojciec wraca do domu, to moja mama z radosnej i wesołej zmienia się w przygaszoną, wiecznie zestresowaną kobietę. Wiem, że bardzo by się chciała rozstać z ojcem, ale powstrzymuje ją właśnie ta obawa, że bez niej zapije się na śmierć.
Robi się przydługo, więc postaram się zmierzać do końca. Mama wiele razy groziła ojcu rozwodem, kazała mu iść na odwyk, ale nic nie pomagało. On twierdzi, że nie jest uzależniony, bo na statku w ogóle nie pije (to jest pewne, mają tam zakaz, bo praktycznie 24h jest w pracy), więc potrafi się pohamować i pije tylko w domu (plus milion innych wymówek, których wnioskiem jest to, że nie ma zamiaru przestać pić). Moja mama też już coraz mniej ma ochotę się dla niego poświęcać (przy niej się trochę hamuje z piciem, ukrywa się, chociaż ostatnio coraz mniej), tym bardziej, że sama ma problemy ze zdrowiem i dodatkowy stres nie jest jej potrzebny. Ostatnio wywaliła go z sypialni, bo powiedziała, że nie będzie spać w tm smrodzie (jak wspominałam ojciec rzadko się myje). Powiedziała mi też, że ona już go nawet nie lubi (nie wspominając nawet o miłości).
I tu proszę Was o poradę- jak mogę pomóc mamie? Wiem, że ona bardzo by się chciała rozwieść z ojcem, ale powstrzymuje ją właśnie tylko ta obawa, że wtedy on się zapije na śmierć. Dodatkowo pojawią się problemy z podziałem majątku i napięcia w rodzinie, ale to da się przeżyć. Sprawę pogarsza też fakt, że jest obawa, że ojciec niedługo straci pracę, więc z jednej strony to najgorszy czas, żeby go zostawić, ale z drugiej jak nie będzie regularnie wyjeżdżał na statek, to na pewno z nim nie wytrzyma. Z jednej strony czuję się okropnie, że za każdym razem staram się ją namówić, żeby go jednak w końcu zostawiła, bo to w końcu mój ojciec, ale z drugiej to z mamą mam lepszy kontakt i chcę dla niej jak najlepiej. Co mogę jej doradzić, jak moję pomóc?

[century_child]

Bardzo przykro się to czyta, jak alkohol potrafi niszczyć człowieka i jego rodzinę. Bardzo Ci współczuję i Twojej mamie.
Czyli mama boi się go zostawić bo on może się zapić na śmierć. On sam nie chce się leczyć a to jest najgorsze.
Twoja mama powinna jeszcze raz nim poważnie porozmawiać, nie bać się go . Najlepszym wyjściem byłaby wyprowadzka od niego, żeby został sam i podjął leczenie . Ale mieszkacie razem. On powinien się wyprowadzić. Tylko czy Twoja mama jest w stanie podjąć się takiego kroku?

[skazana_na_bluesa]

wyślij mamę na terapię dla współuzależnionych to będzie najlepsza pomoc.

[prezent_od_losu]

Napisane przez skazana_na_bluesa

wyślij mamę na terapię dla współuzależnionych to będzie najlepsza pomoc.

Bije na kilometr to współuzależnienie. Kilka razy autorko powtórzyłaś, że mama go nie zostawi bo się zapije.

Popieram zdanie Skazanej... Niech mama zacznie od siebie

[Mojwa]

Zgadzam się z dziewczynami. A poza tym dziecko nie jest od leczenia problemów rodziców. Zajmij się sobą, prawdopodobnie też potrzebujesz terapii. Pamiętaj, Twoja mama jest dorosła i sama potrafi podejmować decyzje.

[ccytrynowkaa]

Napisane przez Mojwa

Zgadzam się z dziewczynami. A poza tym dziecko nie jest od leczenia problemów rodziców. Zajmij się sobą, prawdopodobnie też potrzebujesz terapii. Pamiętaj, Twoja mama jest dorosła i sama potrafi podejmować decyzje.

Ja niedługo wyprowadzam się z domu i po prostu nie będę utrzymywać z ojcem kontaktu. Dlatego też tym bardziej chciałabym wcześniej pomóc mamie, żeby nie zostawiać jej z tym wszystkim samej. Ta terapia dla współuzależnionych to może być dobry pomysł, postaram się ją namówić