Nowy facet i dziwny stan. Czy to wszystko nie za szybko?

[teoretyczniee11]

Od dwoch tygodni spotykam sie z moim nowym partnerem . Tak, juz partnerem. Od początku spędzamy ze sobą całe dni. Od okolo 11 do 22. Dodam, że mam dziecko i wiem, że pewnie zaraz mnie zjecie. Ale od razu mówię, że moje dziecko jest szczęśliwe, nie zaniedbuje jej. Dopóki nie zaśnie jest z nami, później albo zostaję z moją mamą i gdzieś wychodzimy, albo siedzimy w drugim pokoju. A więc praktycznie też jest cały czas z nami. I jest wręcz w nim zakochana, zresztą ze wzajemnością. ma dwa latka i nigdy nie miała taty. Zaczęła własnie do niego mówic tato i kompletnie nie wiem skąd jej się to wzielo. Ale, znamy się już długi czas, tyle, że dopiero od dwoch tygodni się spotykamy. I.. ja nigdy nie czułam czegoś takiego. Bylam z ojcem corki 5 lat i w zyciu nie czułam takiej chemii. Tutaj uderzyło to we mnie od razu. W niego też, dlatego zdecydowalismy się ze sobą związać, bo to co miedzy nami wybuchło.. Kurczę, aż nie potrafię tego ubrać w slowa. Pierwszy raz czuję, że to jest to. Dzisiaj poszlismy ze sobą do łózka i mam wyrzuty sumienia, że to może za wcześnie? I czy można kogoś tak szybko pokochać? Bo czuję się, jakbym byla z nim kilka lat, czuję się przy nim bezpiecznie, pewnie. Moja córka tak samo.. Powiedzcie mi jak wy to oceniacie? Bo sama nie wiem, co sie ze mną dzieje

[Shawtty]

Pierwsze słyszę, żeby jechać po kimś, bo ma dziecko.

Jesteście ze sobą od dwóch tygodni, ale piszesz, że znacie się już długo. Super, więc znajomość się po prostu rozwinęła i teraz jesteście parą.

Poszliście ze sobą do łóżka? No i co się stało? Jesteście dorośli, oboje tego chcieliście, nie widzę najmniejszego powodu, by pluć sobie teraz w twarz.

Jedynie zastanawiam się, czy to nie zbyt wcześnie, by przyzwyczajać córkę, że ten facet będzie jej tatą. Co jeśli jednak związek nie wypali? Z tym tatusiowaniem trochę bym jeszcze poczekała.

[teoretyczniee11]

Ja jej tłumaczę cały czas,że ma mówić po imieniu. Ale wydaję mi się, że tyle razy słyszala na placu zabaw, że dzieci wołają tata i ona myśli, że teraz ma do kogo tak wołać i to robi. Moja córka jest jeszcze mała i jeszcze wszystkiego nie rozumie. JA nigdy nie powiedziałam jej, że to tata, zawsze mówiłam idz do Krzyśka, idzie Krzysiek itd. Ona sama z siebie zaczęła tak na niego mówić.

[mary_poppins]

2 tygodnie spotykania się to wg mnie w ogóle o wiele za wcześnie, żeby dziecko przyzwyczajało się do nowego partnera matki. Przy ewentualnym rozstaniu robi to wodę z mózgu, poza tym dziecko - jako że jest malutkie - robi z osób w swoim otoczeniu centrum wrzechświata, więc takie "porzucenie" odbiera bardzo osobiście. Lepiej byłoby, żebyś do pewnego momentu - aż będziecie oboje w 100% pewni, że to jest "to" - ograniczyła ich kontakty i zdystansowała córkę od partnera.

Co do Waszej relacji - lóżko po 2 tygodniach związku jest bardziej normalne, niż wchodzenie na taki poziom relacji z rodziną partnera, jak on. To, czy to nie za wcześnie na łóżko, to jest najmniej ważna sprawa - jesteście dorośli, oboje chcieliście, więc dla kogo ma być za wcześnie?

Ja się bardziej zastanawiam, jak to się dzieje, że dorosły chłop nie ma swojego życia poza nowym związkiem i jakim cudem jest codziennie od 11 do 22 wolny od obowiązków + może wtedy przesiadywać w domu swojej partnerki.

[I am Rock]

[QUOTE=mary_poppins;625700 26]2 tygodnie spotykania się to wg mnie w ogóle o wiele za wcześnie, żeby dziecko przyzwyczajało się do nowego partnera matki. Przy ewentualnym rozstaniu robi to wodę z mózgu, poza tym dziecko - jako że jest malutkie - robi z osób w swoim otoczeniu centrum wrzechświata, więc takie "porzucenie" odbiera bardzo osobiście. Lepiej byłoby, żebyś do pewnego momentu - aż będziecie oboje w 100% pewni, że to jest "to" - ograniczyła ich kontakty i zdystansowała córkę od partnera.

Co do Waszej relacji - lóżko po 2 tygodniach związku jest bardziej normalne, niż wchodzenie na taki poziom relacji z rodziną partnera, jak on. To, czy to nie za wcześnie na łóżko, to jest najmniej ważna sprawa - jesteście dorośli, oboje chcieliście, więc dla kogo ma być za wcześnie?

Ja się bardziej zastanawiam, jak to się dzieje, że dorosły chłop nie ma swojego życia poza nowym związkiem i jakim cudem jest codziennie od 11 do 22 wolny od obowiązków + może wtedy przesiadywać w domu swojej partnerki.[/QUOTE]

Może wcale nie jest taki dorosły i po prostu ma wakacje?

[201803290936]

Pozostaje się modlić, aby facet nie okazał się być pedofilem. Wprowadzanie kompletnie obcej osoby do swojego życia i mieszkania, gdzie jest dziecko - po prostu szczyty odpowiedzialności. Wielka miłość instant, chińska zupka uczuciowa.

[e60e5454b131baabfef11f4156e093bc04f95d5e_5ebdcd725ac57]

Ale autorka przecież napisała, że znają się długi czas, a dopiero od dwóch tygodni ich relacja stała się inna.

[201803290936]

[1=e60e5454b131baabfef11f4 156e093bc04f95d5e_5ebdcd7 25ac57;62575611]Ale autorka przecież napisała, że znają się długi czas, a dopiero od dwóch tygodni ich relacja stała się inna.[/QUOTE]

Skoro po dwóch tygodniach jest słowo "miłość" (a tak naprawdę wybuch chemii), to ciekawe co oznacza "znamy się długi czas" i co znaczy "znamy się". Z widzenia, czy na jakiej zasadzie? Zresztą to niczego nie zmienia. Fajnie jest żyć nagłą miłością, nawet jeżeli za miesiąc może nie być po niej śladu. Tylko, że tu jest właśnie ten dodatkowy ważny "element": dziecko. I zawsze martwią mnie takie oczadziałe nagłą "miłością" matki i ojcowie, bo bardzo łatwo stracić w tym momencie z oczu horyzont i bardzo łatwo nie przyjmować do siebie żadnych znaków ostrzegawczych.

[teoretyczniee11]

On moje dziecko zna od dawna, tylko ze wcześniej był zwyhlym znajomym mamy. A co do tego, ze dziecko się przywiaze i zeby go poznać z dzisckien jak bede go pewna. Hmm a to kiedy jest taki moment? Bo moim zdaniem nikogo nie mozna byc pewnyn. I ludxie rozstaja siesi po roku znajomosci, ale to wtedy dziecko jalos inaczej sie przywiazuje niz teraz? A cocdo pracy, no nie każdy musi pracowac cały dzien. On akurat pracuje tyle ile musi i ile trwa wykonanie zlecenia. Raz są to 3 godziny a raz 20

[201803290936]

Napisane przez teoretyczniee11

On moje dziecko zna od dawna, tylko ze wcześniej był zwyhlym znajomym mamy. A co do tego, ze dziecko się przywiaze i zeby go poznać z dzisckien jak bede go pewna. Hmm a to kiedy jest taki moment? Bo moim zdaniem nikogo nie mozna byc pewnyn. I ludxie rozstaja siesi po roku znajomosci, ale to wtedy dziecko jalos inaczej sie przywiazuje niz teraz? A cocdo pracy, no nie każdy musi pracowac cały dzien. On akurat pracuje tyle ile musi i ile trwa wykonanie zlecenia. Raz są to 3 godziny a raz 20

Gadka szmatka. Aby poznać człowieka potrzeba jakiejś ilości czasu. Nie można być nikogo pewnym? W pewnym momencie jest się wielu rzeczy pewnym, a czy związek potrwa rok, dziesięć, czy "do końca życia" to już inna sprawa. Ale zanim się człowiek pierwszy raz solidnie się nie pokłóci, nie spędzi ze sobą jakichś stresujących sytuacji, nie będzie miał okazji wyjść ze swojej strefy komfortu i tego samego móc zaobserwować u tej drugiej osoby, to się nie powinno pakować w wielogodzinne siedzenie w domku i sugerowanie przy okazji dziecku, że to "nowy tatuś". Nieważne co się dziecku mówi, komunikat niewerbalny jest sto razy ważniejszy. Rzucasz dziecko uczuciowo na głęboką wodę. Niebezpiecznie głęboką.

[Lexie]

Rozbraja mnie, że się zastanawiasz czy nie poszłaś z nim do łóżka za szybko, a powinnaś się raczej zastanowić, czy nie za szybko poznajesz z nim dziecko

Silna chemia to silna chemia, może się przerodzić w stały związek, a może też bardzo szybko przeminąć.

[Kelecka]

Totalnie nie rozumiem tego przewrazliwienia 'za szybko poznala z nim dziecko'. Przeciez ludzie w zyciu dzieci pojawiaja sie i znikaja, takie dziecko nawet dobrze nie zapamieta / nie zrozumie, wiec o co robic drame?

[201803290936]

Napisane przez Kelecka

Totalnie nie rozumiem tego przewrazliwienia 'za szybko poznala z nim dziecko'. Przeciez ludzie w zyciu dzieci pojawiaja sie i znikaja, takie dziecko nawet dobrze nie zapamieta / nie zrozumie, wiec o co robic drame?

Co innego, gdy ktoś wpada na kawę, czy na 2 godzinki pogadać, a co innego, gdy nagle ktoś spędza z matką x godzin wpatrując się w jej oczka i dorośli się lepią do siebie, że pewnie aż powietrze gęstnieje w pokoju. To są dwie różne sytuacje, dwa różne komunikaty. Rozumowanie dziecka może być takie: mamusia i tatuś się ze sobą przytulają, mówią sobie "kocham" = widać ten pan to tatuś.

[teoretyczniee11]

A skąd Ty w ogóle to wzięłaś że my się przy dziecku do siebie lepimy? Może jeszcze napisz, że przy niej sex uprawiamy? Dla siebie mamy czas, gdy moja córka śpi a nie jesteśmy jakimiś nastolatkami, którzy nie potrafią się powstrzymać

[Kelecka]

Napisane przez Doris1981

Co innego, gdy ktoś wpada na kawę, czy na 2 godzinki pogadać, a co innego, gdy nagle ktoś spędza z matką x godzin wpatrując się w jej oczka i dorośli się lepią do siebie, że pewnie aż powietrze gęstnieje w pokoju. To są dwie różne sytuacje, dwa różne komunikaty. Rozumowanie dziecka może być takie: mamusia i tatuś się ze sobą przytulają, mówią sobie "kocham" = widać ten pan to tatuś.

Nope.
Dwuletnie dziecko nie ma wyksztalconego myslenia abstrakcyjnego - nie wysnuwa takich wnioskow.

[201803290936]

Napisane przez teoretyczniee11

A skąd Ty w ogóle to wzięłaś że my się przy dziecku do siebie lepimy? Może jeszcze napisz, że przy niej sex uprawiamy? Dla siebie mamy czas, gdy moja córka śpi a nie jesteśmy jakimiś nastolatkami, którzy nie potrafią się powstrzymać

Jak rozumiem przez naście godzin dziennie prowadzicie rozmowy i gracie w szachy? Na pewno się też "lepicie". Sama mówisz, że "chemia wybuchła".

Spędzanie ze sobą tyle czasu, zamiast też coś innego porobić, 2 tygodnie związku i wręcz miłość - to się kojarzy z nastolatkowym podejściem do związku, czy Ci się to podoba, czy nie.

[Lexie]

Ile masz lat, autorko?

[teoretyczniee11]

24

[drirrpl]

Nic tylko się cieszyć i korzystać z życia, wygląda na to że trafiłaś na odpowiedniego partnera, ja bym tylko był bardziej wyczulony na wszelkie dziwne rzeczy u niego które zwykle na początku związku są olewane bo misiu się zmieni, a reszta jest jak najbardziej ok. Tym bardziej sex, jesteś już matka, dorosłą kobietą , a nie szaloną 14, wiec robienie sobie wyrzutów sumienia z tego powodu jest conajmniej nie na miejscu. Dziecka nie poprawiaj jak mówi do niego tato, tylko obserwuj reakcje twojego nowego partnera, czy to go nie irytuje np.

[robcia]

Powodzenia, niech ci się autorko wszystko ładnie rozwija w dobrym kierunku .Oby nie była to tylko chwilowa fascynacja i wybuch namiętności. Jesteś jeszcze bardzo młoda i wydaje mi się ,że przez to łatwiej wejść ci w nowy związek, nawet z dzieckiem. Pomimo jednego " sparzenia" masz jeszcze tą ufność w sobie.

[MissChievousTess]

Chemia chemią, ale relację dziecka z tym facetem strasznie puściłaś "na żywioł".
Najgorsze jest to, że jeśli wyjdzie Wam nie związek, a tylko przelotny, gorący romans to dziecko przeżyje to mocniej niż Ty.
Tak można się szybko zakochać i może być z tego związek, ale nie można robić tak małemu dziecku "wody z mózgu". Tak, to normalne, że małe dziecko chce mieć tatusia, pełną rodzinę. I właśnie dlatego samotne matki powinny wykazać się rozsądkiem wprowadzając do życia dziecka nowego mężczyznę.
Życzę szczęścia i aby się udało, ale doświadczenie życiowe mówi mi, że na dwoje babka wróżyła i że byłoby lepiej gdybyś do życia dziecka dopuszczała tego człowieka nieco wolniej, stopniowo.

[201803290936]

Napisane przez MissChievousTess

Chemia chemią, ale relację dziecka z tym facetem strasznie puściłaś "na żywioł".
Najgorsze jest to, że jeśli wyjdzie Wam nie związek, a tylko przelotny, gorący romans to dziecko przeżyje to mocniej niż Ty.
Tak można się szybko zakochać i może być z tego związek, ale nie można robić tak małemu dziecku "wody z mózgu". Tak, to normalne, że małe dziecko chce mieć tatusia, pełną rodzinę. I właśnie dlatego samotne matki powinny wykazać się rozsądkiem wprowadzając do życia dziecka nowego mężczyznę.
Życzę szczęścia i aby się udało, ale doświadczenie życiowe mówi mi, że na dwoje babka wróżyła i że byłoby lepiej gdybyś do życia dziecka dopuszczała tego człowieka nieco wolniej, stopniowo.

Dużo się wyjaśni, gdy przyjdzie moment, że będzie dla siebie mniej czasu (no bo jakoś nie wierzę w pracę, w której ciągle się ma nie wiadomo ile godzin extra wolnego, poza tym Autorka też kiedyś chyba pójdzie do pracy?), gdy będą jakieś problemy, spięcia. Teraz się moment zachłyśnięcia się tym wszystkim. Pytanie, czy jak emocje opadną, to nadal będzie fajnie i będzie o czym rozmawiać.

[Melanchton]

Nie oburzaj się, Autorko, Doris ma rację. Pozwoliłaś się córce przywiązać do faceta, z którym jesteś raptem dwa tygodnie! Jak można nie widzieć w tym nic niebezpiecznego? Jeśli nic z tego związku nie wyjdzie (a może nie wyjść, w końcu spięcia i problemy dopiero przed Wami i nie masz pojęcia jak ten facet zachowuje się w obliczu konfliktu,kryzysu czy w kłótni...) dla dziecka, które już mówi na niego "tata" będzie to ciężka trauma.

[201803290936]

Napisane przez Melanchton

Nie oburzaj się, Autorko, Doris ma rację. Pozwoliłaś się córce przywiązać do faceta, z którym jesteś raptem dwa tygodnie! Jak można nie widzieć w tym nic niebezpiecznego? Jeśli nic z tego związku nie wyjdzie (a może nie wyjść, w końcu spięcia i problemy dopiero przed Wami i nie masz pojęcia jak ten facet zachowuje się w obliczu konfliktu,kryzysu czy w kłótni...) dla dziecka, które już mówi na niego "tata" będzie to ciężka trauma.

Dokładnie o to mi chodzi. Nikt samotnej matce miłości nie broni. Ale "miły misio" w obliczu np. konfliktu może się okazać osobą, która miota przekleństwami, albo wychodzi trzaskając drzwiami. Takie rzeczy lepiej zbadać przed wprowadzeniem faceta tak blisko swojego dziecka.

[robcia]

Kto ma idealnego ,rodzonego ojca- niech pierwszy rzuci kamieniem.Druga sprawa ,dziecko i jego potrzeby powinny być na pierwszym miejscu.Ale dwulatka o panu może równie szybko zapomnieć , co go polubiła. Co innego starsze dziecko. Niemniej jednak również wolałabym pana lepiej poznać zanim wprowadziłabym go do domu,chyba,że autorka zna go lepiej z wcześniejszych kontaktów,zanim weszła z nim w związek.