Związek z mężczyzną z dzieckiem

[Je_NeSaisPas]

Witam Wizażanki. Chciałabym podzielić się swoim dylematem, problemem, który dręczy mnie już dłuższy czas. Przejdę do sedna. Proszę o względną wyrozumiałość...
Mianowicie, jestem od 1,5 roku w związku z facetem o 7 lat starszym ode mnie. Ja mam lat 21. Od razu przypasowaliśmy sobie do gustu, godzinami rozmawiamy, nigdy nie nudzimy się ze sobą. Podkreślał, że nigdy nie związałby się z kobietą w takim wieku, ale po prostu jestem dojrzalsza niż rówieśniczki. Nikt z nas nie odczuwa różnicy wieku. Dba o mnie jak nikt inny do tej pory. Cały czas pokazuje jak i mówi, że mu zależy, że bardzo mnie kocha. Ale... ma córkę, w wieku 9 lat. Dowiedziałam się o tym fakcie po 5 miesiącach. Wiem, że za to pewnie zostanę zlinczowana, że jak ja mogę z nim być do tej pory. Po prostu, zakochałam się. I tak trwam z nim do dziś. Raz na jakiś czas mam gorsze dni. Płaczę, chce to skończyć. Potem rozmawiam z nim, uspakaja mnie i jest znów ok. Ale potem znów to wraca. Chyba nie chcę do siebie dopuszczać myśli, że to będzie ciężkie, aczkolwiek nie musi. Do tej pory widziałam się z jego córką raz i to z powodu wesela członka rodziny. Więcej nie. A mała polubiła mnie bardzo, ja ją też. Mimo tego, mój luby chyba po prostu tego nie chcę, nie wiem. Oczywiście zdanie moich rodziców jest negatywne, że nie powinnam wiązać się z takim mężczyzną, jednocześnie mama podkreśla, że ona widzi jak on mnie ceni... Boję się przyszłości. Mam tendencję do wyolbrzymiania, wymyślania, a przecież nie musi być źle. Po prostu nie wiem co dalej, tracę nadzieję w taki związek. Proszę, doradźcie mi coś...

[Elfir]

ale w czym konkretnie ci ta jego córka przeszkadza?

Bo w tekście nie piszesz o prawdziwych problemach, jakie mogłaby tworzyć - alimentach i braku czasu

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Nie rozumiem w czym problem.

[tymczasowa_]

a on z tą córką mieszka, widują się non stop kosztem czasu, jaki mógłby spędzać z Tobą czy jak? faktycznie, dla Ciebie to pewnie niezły szok, tym bardziej, ze facet tyle czasu milczał, no i też to dziecko nie jest przecież takie małe, więc możesz się czuć nieswojo :/
a jak w końcu się dowiedziałaś o tym dziecku, od niego czy ktoś 'życzliwy' Ci doniósł? co on na to? coś się u was zmieniło od tego czasu z jego strony?

[Limonka2738]

Chyba chodzi o to, że sama świadomość, że facet posiada dziecko już z inną kobietą jest przytłaczająca, tak?

Chodzi o to, że masz realny, żywy dowód na to, że kiedyś był z kimś innym i kochał ją na tyle mocno, żeby zdecydować się na dziecko?

Chodzi o to, że jeśli ty zajdziesz z nim w ciążę, to będziesz się źle czuła wiedząc, że dla niego to nie pierwszy raz, kiedy zostanie ojcem?

Jeśli z małą ani z matką nie ma żadnych realnych problemów, to to są moje trzy top strzały na to, o co chodzi.

[Je_NeSaisPas]

Napisane przez Limonka2738

Chyba chodzi o to, że sama świadomość, że facet posiada dziecko już z inną kobietą jest przytłaczająca, tak?

Chodzi o to, że masz realny, żywy dowód na to, że kiedyś był z kimś innym i kochał ją na tyle mocno, żeby zdecydować się na dziecko?

Chodzi o to, że jeśli ty zajdziesz z nim w ciążę, to będziesz się źle czuła wiedząc, że dla niego to nie pierwszy raz, kiedy zostanie ojcem?

Jeśli z małą ani z matką nie ma żadnych realnych problemów, to to są moje trzy top strzały na to, o co chodzi.

Punkt 1, zatopione. Drugi, nie, bo to była wpadka ich strony. Byli później razem 5 lat, ale matka wybrała inne życie. Trzeci - też. Nieraz rozmawiałam z nim o tym. Mówił, że to wszystko byłoby wtedy inaczej, bo to byłoby dziecko z prawdziwej miłości...
Po prostu chodzi o samą świadomość i ewentualność problemów finansowych w przyszłości. Zamiast odkładać na naszą przyszłość, odkłada na przyszłość córki. Czuje się też trochę wyizolowana od znajomych, koleżanek... Gdy nikt w moim gronie nie ma takiej sytuacji. Dochodzą też rodzice. Niby nie przejmuje się za bardzo ich zdaniem, ale jednak zawsze mnie dotyka.

---------- Dopisano o 20:47 ---------- Poprzedni post napisano o 20:43 ----------

Napisane przez tymczasowa_

a on z tą córką mieszka, widują się non stop kosztem czasu, jaki mógłby spędzać z Tobą czy jak? faktycznie, dla Ciebie to pewnie niezły szok, tym bardziej, ze facet tyle czasu milczał, no i też to dziecko nie jest przecież takie małe, więc możesz się czuć nieswojo :/
a jak w końcu się dowiedziałaś o tym dziecku, od niego czy ktoś 'życzliwy' Ci doniósł? co on na to? coś się u was zmieniło od tego czasu z jego strony?

Nie mieszka. Spotyka się z nią w weekendy (np. piątek i pół soboty). Pracuje poza domem od poń do pt więc istnieje tylko taka możliwość. "Dzieli" nas na równo.
Na weselu spędziłam 1 raz tak dużo z nią czasu,w sumie w trójkę. Każdy z rodziny był zdziwiony, że tak mnie polubiła. Ale co z tego. Więcej się nie widziałyśmy, może już o mnie nie pamięta. A w maju jest jej komunia. Luby chce, żebym na niej była. Ja takiej opcji nie widzę...
Od niego ,sam mi to powiedział. Nic się nie zmieniło w sumie między nami prócz moich wątpliwości itd...

[Limonka2738]

Napisane przez Je_NeSaisPas

Po prostu chodzi o samą świadomość i ewentualność problemów finansowych w przyszłości. Zamiast odkładać na naszą przyszłość, odkłada na przyszłość córki. Czuje się też trochę wyizolowana od znajomych, koleżanek... Gdy nikt w moim gronie nie ma takiej sytuacji. Dochodzą też rodzice. Niby nie przejmuje się za bardzo ich zdaniem, ale jednak zawsze mnie dotyka.

No niestety musisz się z tym pogodzić. Ona zawsze będzie dla niego najważniejsza - ważniejsza niż ty, bo jest jego córką. I to jej kupi to, o czym tylko piśnie, zapewne kosztem ciebie. Nie mówię, że będziesz głodować czy cię zaniedba, ale tak, nie będziesz na pierwszym miejscu ani emocjonalnie ani finansowo przy mężczyźnie z dzieckiem. Sama musisz sobie odpowiedzieć na pytanie, czy jesteś na to gotowa.

Niektóre kobiety potrafią, inne nie. Ustal sama ze sobą czy to ci pasuje i czy jesteś na to gotowa.

Oczywiście nie sądzę, żeby wasze dzieci traktował lepiej/gorzej niż obecną córkę.

[Je_NeSaisPas]

Napisane przez Limonka2738

No niestety musisz się z tym pogodzić. Ona zawsze będzie dla niego najważniejsza - ważniejsza niż ty, bo jest jego córką. I to jej kupi to, o czym tylko piśnie, zapewne kosztem ciebie. Nie mówię, że będziesz głodować czy cię zaniedba, ale tak, nie będziesz na pierwszym miejscu ani emocjonalnie ani finansowo przy mężczyźnie z dzieckiem. Sama musisz sobie odpowiedzieć na pytanie, czy jesteś na to gotowa.

Niektóre kobiety potrafią, inne nie. Ustal sama ze sobą czy to ci pasuje i czy jesteś na to gotowa.

Oczywiście nie sądzę, żeby wasze dzieci traktował lepiej/gorzej niż obecną córkę.

Właśnie raz mi to nie przeszkadza, a raz tak... Jak miałabym teraz zerwać, nie dałabym rady. Nawet nie wiedziałabym jak się do tego zabrać. Za bardzo go kocham. Wkopałam się i nie wiem jak z tego wyjść. Boje się, że nie pokocham żadnego faceta jak jego. Wiem, że to głupio brzmi, ale nie dam rady teraz inaczej myśleć.

[Limonka2738]

Napisane przez Je_NeSaisPas

Właśnie raz mi to nie przeszkadza, a raz tak... Jak miałabym teraz zerwać, nie dałabym rady. Nawet nie wiedziałabym jak się do tego zabrać. Za bardzo go kocham. Wkopałam się i nie wiem jak z tego wyjść. Boje się, że nie pokocham żadnego faceta jak jego. Wiem, że to głupio brzmi, ale nie dam rady teraz inaczej myśleć.

Znaczy ja ci powiem tak. Na razie ślubu nie bierzecie, nie masz kontraktu w USA, na który musiałabyś wyjechać i nigdy nie wrócić albo zostać w Polsce z nim. Masz czas. Poobserwuj ich razem, spędź z obojgiem trochę czasu, może oswoisz się z jej obecnością. Zobaczysz jakie mają kontakty, jak czujesz się z tym wszystkim tak realnie, a nie tylko w swoich wyobrażeniach. Ciężko stwierdzić, czy jakaś sytuacja nam przeszkadza, jeśli tylko się o niej teoretyzuje.

[skazana_na_bluesa]

cóż za neurotyzm o.O

[cherry_flamme]

Napisane przez Limonka2738

No niestety musisz się z tym pogodzić. Ona zawsze będzie dla niego najważniejsza - ważniejsza niż ty, bo jest jego córką. I to jej kupi to, o czym tylko piśnie, zapewne kosztem ciebie.

To chyba coś nie tak, skoro dziecko jest ważniejsze od partnera. Zawsze mi się wydawało, że obydwie osoby są tak samo ważne, tylko w inny sposób.
Jeżeli nadwyżkę pieniędzy przeznacza tylko na córkę, a nie na własne oszczędności, to też nieciekawie. Tzn. dobrze że dba o przyszłość dziecka, ale skoro chce jeszcze założyć rodzinę, to powinien trochę zmienić priorytety.

Ale tak ogólnie to nie widzę problemu. Skoro facet traktuje Cię poważnie, układa Wam się, to zakończenie związku tylko z powodu tego dziecka byłoby irracjonalne. Sama nie chciałabym mężczyzny z dzieckiem, ale gdybym się w takim zakochała, to już trudno- pozamiatane

[Grada]

Napisane przez Je_NeSaisPas

Mimo tego, mój luby chyba po prostu tego nie chcę, nie wiem.

Nie ogarniam tego zdania...

Skoro Mała Cię polubiła, to dlaczego nie spędzacie w ogóle czasu w trójkę? Związek z takim stażem, a dziecko partnera raz widziałaś? Zamiast robić z dziecka wroga Waszego związku,postaraj się poznać tę dziewczynkę. Póki co traktujesz ją bardzo przedmiotowo, ot jakieś tam "dziecko". Może kiedy lepiej ją poznasz, spędzisz z nią więcej czasu, zaczniesz traktować ją jako członka Twojej potencjalnej, przyszłej rodziny, ot co.

[Je_NeSaisPas]

Napisane przez Grada

Nie ogarniam tego zdania...

Skoro Mała Cię polubiła, to dlaczego nie spędzacie w ogóle czasu w trójkę? Związek z takim stażem, a dziecko partnera raz widziałaś? Zamiast robić z dziecka wroga Waszego związku,postaraj się poznać tę dziewczynkę. Póki co traktujesz ją bardzo przedmiotowo, ot jakieś tam "dziecko". Może kiedy lepiej ją poznasz, spędzisz z nią więcej czasu, zaczniesz traktować ją jako członka Twojej potencjalnej, przyszłej rodziny, ot co.

Chodzi mi o to,że nieraz proponowałam spotkanie w trójkę, ponieważ chciałam się spotkać. Natomiast mój luby niby chciał, ale za każdym razem kończyło się tyko na słowach. Ostatnio sam zaproponował, ale jednak stwierdził, że kiedy indziej. Zawsze wymiguje się brakiem czasu, a w ostatnim okresie było go aż nadto. Skoro tylko raz ją widziałam i tylko dlatego, że była taka konieczność, mogę mieć wątpliwości co do jego traktowania mnie poważnie.

[201803290936]

Autorko, masz 21 lat. Po co Ci to wszystko? Po co takie komplikacje w pierwszym dorosłym związku? Naprawdę, nie warto. On Cię nie chce poznać z córką, bo jesteś jego młodą dziewczyną, a nie poważną partnerką. Sama wiesz, że to dla Ciebie niedobre, tylko głupio się łudzisz, że z tego będzie coś głębokiego.

[krudzianna]

Witam, powiem troszkę z drugiej strony bo mój narzeczony ma dziecko. To nie jest łatwe ani dla jednej ani dla drugiej strony: najpierw poznawaliśmy się oboje jako partnerzy bo żadne z nas nie chciało mieszać dziecku w głowie. Planowaliśmy bardzo powolne poznawanie ale wyszło jak wyszło młody mnie polubił i teraz planujemy wspólne życie jako rodzina.
Powiem też że przed poznaniem go nigdy nie myślałam że zwiąże się z facetem z dzieckiem ale zakochałam się i po ptokach
Porozmawiajcie na spokojnie skoro masz wątpliwości to według mnie powinnaś starać się je rozwiać bo facet w tym wieku już powinien wiedzieć czego chce od związku

[Margarita]

Dwie rzeczy najważniejsze:
1. Czy dasz radę być w związku z dzieciatym facetem, ze wszystkimi problemami i atrakcjami jakie taka sytuacja przyniesie? Masz 21 lat i w takim wieku masz prawo do dylematu, trzydziestolatce łatwiej ogarnąć taką sytuację. Gdy się pojawia miłość dziecko partnera nie powinno być przeszkodą. Zatem sama siebie zapytaj. Szczególnie że jest pkt 2.
2. Facet ukrywał kilka miesięcy fakt posiadania dziecka. A i obecnie unika sytuacji, w których mielibyście spędzać czas we trójkę. Obawiam się, że to oznacza co już ktoś wyżej napisał - najwyraźniej nie traktuje Waszego związku wystarczająco poważnie. Może to wynikać z tego, że ma obawy związane z Twoim młodym wiekiem, że nie podołasz psychicznie. Możliwe, że izoluje Cie od tematu córki, żeby nie dostarczać Ci emocji, które mogłyby Cię przerosnąć. Ale równie prawdopodobne jest to, że uważa Wasz związek, za coś przelotnego, nie rokującego na przyszłość.
Musicie bardzo szczerze porozmawiać.

[Je_NeSaisPas]

Napisane przez Margarita

Dwie rzeczy najważniejsze:
1. Czy dasz radę być w związku z dzieciatym facetem, ze wszystkimi problemami i atrakcjami jakie taka sytuacja przyniesie? Masz 21 lat i w takim wieku masz prawo do dylematu, trzydziestolatce łatwiej ogarnąć taką sytuację. Gdy się pojawia miłość dziecko partnera nie powinno być przeszkodą. Zatem sama siebie zapytaj. Szczególnie że jest pkt 2.
2. Facet ukrywał kilka miesięcy fakt posiadania dziecka. A i obecnie unika sytuacji, w których mielibyście spędzać czas we trójkę. Obawiam się, że to oznacza co już ktoś wyżej napisał - najwyraźniej nie traktuje Waszego związku wystarczająco poważnie. Może to wynikać z tego, że ma obawy związane z Twoim młodym wiekiem, że nie podołasz psychicznie. Możliwe, że izoluje Cie od tematu córki, żeby nie dostarczać Ci emocji, które mogłyby Cię przerosnąć. Ale równie prawdopodobne jest to, że uważa Wasz związek, za coś przelotnego, nie rokującego na przyszłość.
Musicie bardzo szczerze porozmawiać.

Nieraz rozmawialam z nim na ten temat, odpowiadał zawsze po co spotykać się w trójkę póki co albo że nie ma na to czasu bo gdy widzą się raz w tyg to chcą sami. Ale nieraz czasu było dużo, więc to nie jest dla mnie żaden argument. Jedynym wyjściem jest szczera rozmowa...

[Margarita]

Napisane przez Je_NeSaisPas

Nieraz rozmawialam z nim na ten temat, odpowiadał zawsze po co spotykać się w trójkę póki co albo że nie ma na to czasu bo gdy widzą się raz w tyg to chcą sami. Ale nieraz czasu było dużo, więc to nie jest dla mnie żaden argument. Jedynym wyjściem jest szczera rozmowa...

Przede wszystkim podczas rozmowy zachowaj spokój i pokaż, że z powagą podchodzisz do tematu. Przekonaj go, że fakt że ma dziecko nie jest dla Ciebie końcem świata. Ale jednocześnie wyraź swoje zaniepokojenie tym, że tak długo to przed Tobą ukrywał i podziel się wątpliwościami, że odbierasz to jako brak zaufania czy powagi w traktowaniu Waszego związku.
No i uszy do góry, da się żyć z dzieciatym Ja kocham mężczyznę z dwójka dzieci i dajemy radę

[Je_NeSaisPas]

Napisane przez Margarita

Przede wszystkim podczas rozmowy zachowaj spokój i pokaż, że z powagą podchodzisz do tematu. Przekonaj go, że fakt że ma dziecko nie jest dla Ciebie końcem świata. Ale jednocześnie wyraź swoje zaniepokojenie tym, że tak długo to przed Tobą ukrywał i podziel się wątpliwościami, że odbierasz to jako brak zaufania czy powagi w traktowaniu Waszego związku.
No i uszy do góry, da się żyć z dzieciatym Ja kocham mężczyznę z dwójka dzieci i dajemy radę

Owszem, na pewno da się żyć. Gdybym była 10 lat starsza, nie miałabym żadnych wątpliwości, jednak mam tyle lat ile mam i obawiam się niektórych spraw. Jeśli mam patrzeć na nasz związek "aby dzis " to jest wszystko w porządku. Z tymże patrzę bardziej w przyszłość. Najwyraźniej mój partner nie..

[krudzianna]

Napisane przez Je_NeSaisPas

Owszem, na pewno da się żyć. Gdybym była 10 lat starsza, nie miałabym żadnych wątpliwości, jednak mam tyle lat ile mam i obawiam się niektórych spraw. Jeśli mam patrzeć na nasz związek "aby dzis " to jest wszystko w porządku. Z tymże patrzę bardziej w przyszłość. Najwyraźniej mój partner nie..

Jestem troszkę od Ciebie starsza i powiem Ci że też miałabyś wątpliwości, bo to nie jest prosta sytuacja - nie żebym chciała Cie straszyć. Tylko właśnie rozmowa jest po to żeby te wątpliwości rozwiać.

[Je_NeSaisPas]

Odbylismy dziś rozmowę. Ostatnią. Powiedziałam spokojnie, o co mi chodzi. Wpierw łagodnie mówił,że nie chce spotykać się w 3 bo nie chce żebym zobaczyła jak silna łączy ich więź, że nie chce i już. Ale potem powiedziałam, że chyba nie jestem gotowa na to wszystko... Zaczęło się. Wrzask, krzyki. Powiedział, że nigdy go nie docenialam, tylko narzekalam, że zmarnował sobie 2 lata życia... Chciałam wyjść, złapał mnie za kurtkę i dodał :nie chce cię więcej widzieć won. Jestem w szoku

[niebieskie_oczko]

Napisane przez Je_NeSaisPas

Odbylismy dziś rozmowę. Ostatnią. Powiedziałam spokojnie, o co mi chodzi. Wpierw łagodnie mówił,że nie chce spotykać się w 3 bo nie chce żebym zobaczyła jak silna łączy ich więź, że nie chce i już. Ale potem powiedziałam, że chyba nie jestem gotowa na to wszystko... Zaczęło się. Wrzask, krzyki. Powiedział, że nigdy go nie docenialam, tylko narzekalam, że zmarnował sobie 2 lata życia... Chciałam wyjść, złapał mnie za kurtkę i dodał :nie chce cię więcej widzieć won. Jestem w szoku

Przykro mi
Ale przynajmniej problem się rozwiązał.
Nie przejmuj się, jesteś bardzo młoda

[Je_NeSaisPas]

Napisane przez niebieskie_oczko

Przykro mi
Ale przynajmniej problem się rozwiązał.
Nie przejmuj się, jesteś bardzo młoda

Po prostu boli mnie tak mocne zakończenie... Zawsze przy każdej kłótni chciał wszystko na mnie zrzucić. A ja teraz będę analizować, że może faktycznie nie docenialam jego

[cherry_flamme]

Napisane przez Je_NeSaisPas

Odbylismy dziś rozmowę. Ostatnią. Powiedziałam spokojnie, o co mi chodzi. Wpierw łagodnie mówił,że nie chce spotykać się w 3 bo nie chce żebym zobaczyła jak silna łączy ich więź, że nie chce i już. Ale potem powiedziałam, że chyba nie jestem gotowa na to wszystko... Zaczęło się. Wrzask, krzyki. Powiedział, że nigdy go nie docenialam, tylko narzekalam, że zmarnował sobie 2 lata życia... Chciałam wyjść, złapał mnie za kurtkę i dodał :nie chce cię więcej widzieć won. Jestem w szoku

WTF
Nie powiem Ci, żebyś się nie przejmowała, bo pewnie jesteś w takim stanie, że ta rada brzmi dla Ciebie śmiesznie. Mam nadzieję, że facet da Ci spokój i nie zacznie Cię za kilka dni przepraszać i dalej mieszać Ci w głowie.

[cherry_flamme]

Napisane przez Je_NeSaisPas

Po prostu boli mnie tak mocne zakończenie... Zawsze przy każdej kłótni chciał wszystko na mnie zrzucić. A ja teraz będę analizować, że może faktycznie nie docenialam jego

Ech, czyli już wiem, co to za typ człowieka

[Je_NeSaisPas]

Napisane przez cherry_flamme

WTF
Nie powiem Ci, żebyś się nie przejmowała, bo pewnie jesteś w takim stanie, że ta rada brzmi dla Ciebie śmiesznie. Mam nadzieję, że facet da Ci spokój i nie zacznie Cię za kilka dni przepraszać i dalej mieszać Ci w głowie.

Tak, dla mnie też to zabrzmiało niedorzecznie. Stwierdził,że gdybym zobaczyła jak bardzo mocna łączy ich więź, pewnie nie dalabym rady i go zostawiła

[Je_NeSaisPas]

Napisane przez cherry_flamme

Ech, czyli już wiem, co to za typ człowieka

Dziś też ciągle dodawał, że jest tyle starszy, że lepiej zna życie, a ja nie powinnam w ogóle patrzeć w przyszłość i o nią wypytywac

[cherry_flamme]

Napisane przez Je_NeSaisPas

Tak, dla mnie też to zabrzmiało niedorzecznie. Stwierdził,że gdybym zobaczyła jak bardzo mocna łączy ich więź, pewnie nie dalabym rady i go zostawiła

On jest pedofilem-kazirodcą, czy co

---------- Dopisano o 18:39 ---------- Poprzedni post napisano o 18:37 ----------

Napisane przez Je_NeSaisPas

Dziś też ciągle dodawał, że jest tyle starszy, że lepiej zna życie, a ja nie powinnam w ogóle patrzeć w przyszłość i o nią wypytywac

Tak mówią faceci, którzy traktują swoje partnerki podmiotowo, nie liczą się z ich zdaniem, a argument o kilku latach różnicy ma im zamknąć usta. Od takich mężczyzn lepiej trzymać się z daleka. Chyba, że chcesz bawić się w relacje ''tata-córeczka''.

[Je_NeSaisPas]

Napisane przez cherry_flamme

On jest pedofilem-kazirodcą, czy co

---------- Dopisano o 18:39 ---------- Poprzedni post napisano o 18:37 ----------



Tak mówią faceci, którzy traktują swoje partnerki podmiotowo, nie liczą się z ich zdaniem, a argument o kilku latach różnicy ma im zamknąć usta. Od takich mężczyzn lepiej trzymać się z daleka. Chyba, że chcesz bawić się w relacje ''tata-córeczka''.

Kurcze, nie sposób nie zgodzić się z tym. Kilka razy mówiłam mu, ze jak będzie brać ślub to pewnie też też spyta córeczke o zdanie, żeby nie płakała. Chociaż nie mam prawa przyczepic się do niego o czas dla nas. Zawsze poświęcał mi go najwięcej. Zdarzyło się kilka weekendów osobno, ale to nie ma znaczenia. Zdziwił mnie jeszcze dziś jego tekst, że nie chce spotykać się w 3 bo chce pobyc z nią sam na sam i jego córka też.

[MonnieB]

Według mnie to nie jest duży problem. Pracuje z kobietą która jest w związku 9 lat z facetem który ma 16 letniego syna. Nie dogaduje się z mama chłopaka bo baba jest po prostu wredna ale z chłopcem jak najbardziej. Spędzają razem weekendy, chodzą na zakupy, gadają przez telefon, traktuje go trochę jak swojego syna i chyba tak ma właśnie być. Są bardzo szczęśliwa para