Jak dojść ze sobą do ładu? Pomóżcie...

here_after · 2016-09-24, 17:37

Witajcie.

Piszę, bo sama nie wiem już co robić i liczę, że mi coś doradzicie...
Nie mogę dojść ze sobą do ładu. Zawsze byłam pewną siebie kobietą. Zjednywałam sobie ludzi nawet się o to nie starając. Tak samo też było z zainteresowaniem ze strony facetów. Ale przede wszystkim - dobrze się czułam sama ze sobą, wierzyłam w siebie.

Wszystko zmieniło się po tym jak zakończył się mój toksyczny związek. Bardzo kogoś kochałam, najbardziej jak dotąd - a zostałam potraktowana jak śmieć (zdradzona i okłamywana na każdym kroku, jak się po czasie okazało) - to tak w skrócie.

Mimo, że od rozstania minęło już 1,5 roku ja wciąż nie umiem odzyskać dawnej pewności siebie, zdania o sobie. Nie ufam już sobie i swojej intuicji jak kiedyś.

Nagle boję się samotności, źle czuję się sama ze sobą. Zmieniłam pracę i zauważyłam, że STARAM SIĘ, aby ludzie mnie polubili. Dlaczego?! Nigdy wcześniej mi na tym nie zależało, i przychodziło to samoistnie, a teraz nagle wszystko się odwróciło...

Pierwszy raz w życiu boję się, że już z nikim się nie zwiążę, nikogo tak nie pokocham, a nie chcę być sama.
A najbardziej wkurza mnie to jak strasznie marnuję czas... Jestem ciągle zmęczona, nic mi się nie chce. Poza pracą siedzę w domu, non stop mam włączony telewizor. Czas mi ucieka na niczym.
Miałam tyle planów - chciałam robić kolejne studia, zrealizować projekt, który od lat mam w głowie, zacząć trochę imprezować... Ale stoję w miejscu, tracę czas i nie wiem jak się z tego wyrwać. I przede wszystkim - jak znowu zacząć SOBIE i W SIEBIE wierzyć.
Jesli któraś z Was jest w stanie doradzić mi cokolwiek - będę wdzięczna. Pozdrawiam!

mybeau · 2016-09-24, 19:19

To pewnie skutek tej toksycznej relacji. Jeśli ten związek trwał kilka lat to wiadomo, że tak szybko się nie pozbierasz jednak jeśli będziesz stale nad sobą pracować wszystko się ułoży.

Musisz przede wszystkim nie wracać zbyt często do przeszłości, gdyż przeszłość jest po to, aby się z niej uczyć, a nie po to żeby nią żyć. Było minęło. Wyłącz telewizor, wyjdź z domu - zrób coś, co daje Ci radość.

I nie zadręczaj się już tym więcej, nie wszyscy są tacy jak Twój były partner. Daj sobie szansę poznać kogoś wartościowego.

Skup się na swoich celach i realizuj je.

Wirtualna6 · 2016-09-24, 19:22

Poniekąd rozumiem, sama miałam podobny problem, wprawdzie nie aż w takim stopniu ale jednak. Przede wszystkim musisz zrobić coś dla siebie, coś co lubisz, coś co poprawia Ci humor. Musisz zmusić się do zrobienia czegoś dla siebie, przez co poczujesz się szczęśliwa. I to zacznie przyciągać ludzi, a to z kolei może sprawić, że będziesz częściej wychodzić z domu. Wydaje mi się że pewności siebie nie odbudujesz z dnia na dzień, ale dzień za dniem możesz nad tym pracować. Ale najpierw musisz się skupić na sobie i na tym żeby było lepiej.

here_after · 2016-09-24, 20:11

Dzięki za odpowiedź, Dziewczyny.

Związek nie trwał bardzo długo - 2,5 roku. Większym problemem jest chyba to, że po raz pierwszy tak strasznie się w kimś zakochałam (w sensie - po raz pierwszy chciałam być z kimś na zawsze, mieć dziecko itd.) - i jednocześnie po raz pierwszy jakikolwiek facet mnie oszukiwał i zdradzał. Chyba dlatego tak długo i opornie idzie mi ogarnianie tematu.

---------- Dopisano o 20:11 ---------- Poprzedni post napisano o 20:08 ----------

I wkurza mnie niesamowicie to, że sprawa, która dla mnie jest już zamknięta (nie płaczę za tym facetem, nie żałuję, że się rozstaliśmy, bo był łajdakiem - czasem tylko trochę "tęsknię" za okresem kiedy byłam z nim szczęśliwa i jeszcze tego nie wiedziałam, ale to są krótkie chwile, które zwalczam) nadal ma na mnie wpływ. I że przez ten związek zmieniłam się na gorsze i nie umiem odzyskać tak jakby "samej siebie" sprzed tej całej historii.

OldWorldBlues · 2016-09-24, 21:53

Cytat:

Napisane przez here_after

Dzięki za odpowiedź, Dziewczyny.

Związek nie trwał bardzo długo - 2,5 roku. Większym problemem jest chyba to, że po raz pierwszy tak strasznie się w kimś zakochałam (w sensie - po raz pierwszy chciałam być z kimś na zawsze, mieć dziecko itd.) - i jednocześnie po raz pierwszy jakikolwiek facet mnie oszukiwał i zdradzał. Chyba dlatego tak długo i opornie idzie mi ogarnianie tematu.

---------- Dopisano o 20:11 ---------- Poprzedni post napisano o 20:08 ----------

I wkurza mnie niesamowicie to, że sprawa, która dla mnie jest już zamknięta (nie płaczę za tym facetem, nie żałuję, że się rozstaliśmy, bo był łajdakiem - czasem tylko trochę "tęsknię" za okresem kiedy byłam z nim szczęśliwa i jeszcze tego nie wiedziałam, ale to są krótkie chwile, które zwalczam) nadal ma na mnie wpływ. I że przez ten związek zmieniłam się na gorsze i nie umiem odzyskać tak jakby "samej siebie" sprzed tej całej historii.

Widocznie sprawa nie jest dla Ciebie wcale zamknięta. Chociażby dlatego, że wciąż ma na Ciebie wpływ. Ten związek najprawdopodobniej zabrał Ci jakiekolwiek szanse na czerpanie przyjemności z samotności. Poszukaj kogoś, nie wszyscy mężczyźni są tacy. Miałaś pecha, trudno, czas się pozbierać i znowu być pewną siebie i pełną planów na przyszłość. Najlepiej z kimś u boku, bo chyba tego właśnie potrzebujesz.

I w staraniu się nie ma nic złego, są na świecie ludzie którzy to nawet doceniają.

Nie rozumiem dlaczego miałoby to dla Ciebie być czymś negatywnym.

here_after · 2016-09-30, 14:38

"Staranie się" nie jest dla mnie czymś w ogóle negatywnym. Po prostu wiem, że w tym momencie to nie jest normalne, naturalne... Nigdy nie staralam się jakoś specjalnie o sympatię ludzi. Po prostu byłam sobą, umialam być sobą. I wzbudzałam sympatię, bo byłam pewna siebie i nie starałam się o nic "na siłę". Nie zabiegałam o ludzi. A teraz wszystko się poprzestawiało.
To nie "staranie się" jest złe, ale to, co leży u podstaw mojego obecnego zabiegania o ludzi...

OldWorldBlues · 2016-09-30, 18:19

Cytat:

Napisane przez here_after

"Staranie się" nie jest dla mnie czymś w ogóle negatywnym. Po prostu wiem, że w tym momencie to nie jest normalne, naturalne... Nigdy nie staralam się jakoś specjalnie o sympatię ludzi. Po prostu byłam sobą, umialam być sobą. I wzbudzałam sympatię, bo byłam pewna siebie i nie starałam się o nic "na siłę". Nie zabiegałam o ludzi. A teraz wszystko się poprzestawiało.

Tak to odebrałem. To chyba nie masz wyjścia - staraj się. Pojawią się nowi ludzie, nowe znajomości to i pewność siebie wróci. Przynajmniej powinna.

Cytat:

Napisane przez here_after

To nie "staranie się" jest złe, ale to, co leży u podstaw mojego obecnego zabiegania o ludzi...

Brak pewności siebie i strach przed samotnością? Każdy to kiedyś przeżywa. Bez takich momentów w życiu ciężko byłoby nam doceniać naszą pewność siebie oraz osoby, które są blisko nas.

adult90 · 2016-10-02, 13:11

http://mirrormirrorlittlestar.blogspot.com/

Trochę o toksycznym związku. Wiedza na temat procesu pozwala poczuć się "pewniej", daje wrażenie że wiedząc jak działa druga osoba, możemy się w przyszłości ustrzec przed tym.

Nie odzyskasz w 100% dawnej Siebie ale wrócisz do normy, po prostu bogatsza w pewne doświadczenia i przemyślenia.

2016-09-24, 17:37	#1
here_after Przyczajenie Zarejestrowany: 2016-09 Wiadomości: 9	Jak dojść ze sobą do ładu? Pomóżcie... Witajcie. Piszę, bo sama nie wiem już co robić i liczę, że mi coś doradzicie... Nie mogę dojść ze sobą do ładu. Zawsze byłam pewną siebie kobietą. Zjednywałam sobie ludzi nawet się o to nie starając. Tak samo też było z zainteresowaniem ze strony facetów. Ale przede wszystkim - dobrze się czułam sama ze sobą, wierzyłam w siebie. Wszystko zmieniło się po tym jak zakończył się mój toksyczny związek. Bardzo kogoś kochałam, najbardziej jak dotąd - a zostałam potraktowana jak śmieć (zdradzona i okłamywana na każdym kroku, jak się po czasie okazało) - to tak w skrócie. Mimo, że od rozstania minęło już 1,5 roku ja wciąż nie umiem odzyskać dawnej pewności siebie, zdania o sobie. Nie ufam już sobie i swojej intuicji jak kiedyś. Nagle boję się samotności, źle czuję się sama ze sobą. Zmieniłam pracę i zauważyłam, że STARAM SIĘ, aby ludzie mnie polubili. Dlaczego?! Nigdy wcześniej mi na tym nie zależało, i przychodziło to samoistnie, a teraz nagle wszystko się odwróciło... Pierwszy raz w życiu boję się, że już z nikim się nie zwiążę, nikogo tak nie pokocham, a nie chcę być sama. A najbardziej wkurza mnie to jak strasznie marnuję czas... Jestem ciągle zmęczona, nic mi się nie chce. Poza pracą siedzę w domu, non stop mam włączony telewizor. Czas mi ucieka na niczym. Miałam tyle planów - chciałam robić kolejne studia, zrealizować projekt, który od lat mam w głowie, zacząć trochę imprezować... Ale stoję w miejscu, tracę czas i nie wiem jak się z tego wyrwać. I przede wszystkim - jak znowu zacząć SOBIE i W SIEBIE wierzyć. Jesli któraś z Was jest w stanie doradzić mi cokolwiek - będę wdzięczna. Pozdrawiam!

2016-09-24, 19:19	#2
mybeau lalka z saskiej porcelany Zarejestrowany: 2014-08 Lokalizacja: Syberia Wiadomości: 399	Dot.: Jak dojść ze sobą do ładu? Pomóżcie... To pewnie skutek tej toksycznej relacji. Jeśli ten związek trwał kilka lat to wiadomo, że tak szybko się nie pozbierasz jednak jeśli będziesz stale nad sobą pracować wszystko się ułoży. Musisz przede wszystkim nie wracać zbyt często do przeszłości, gdyż przeszłość jest po to, aby się z niej uczyć, a nie po to żeby nią żyć. Było minęło. Wyłącz telewizor, wyjdź z domu - zrób coś, co daje Ci radość. I nie zadręczaj się już tym więcej, nie wszyscy są tacy jak Twój były partner. Daj sobie szansę poznać kogoś wartościowego. Skup się na swoich celach i realizuj je.

2016-09-24, 19:22	#3
Wirtualna6 Raczkowanie Zarejestrowany: 2012-06 Lokalizacja: Kraków Wiadomości: 117	Dot.: Jak dojść ze sobą do ładu? Pomóżcie... Poniekąd rozumiem, sama miałam podobny problem, wprawdzie nie aż w takim stopniu ale jednak. Przede wszystkim musisz zrobić coś dla siebie, coś co lubisz, coś co poprawia Ci humor. Musisz zmusić się do zrobienia czegoś dla siebie, przez co poczujesz się szczęśliwa. I to zacznie przyciągać ludzi, a to z kolei może sprawić, że będziesz częściej wychodzić z domu. Wydaje mi się że pewności siebie nie odbudujesz z dnia na dzień, ale dzień za dniem możesz nad tym pracować. Ale najpierw musisz się skupić na sobie i na tym żeby było lepiej.

2016-09-24, 20:11	#4
here_after Przyczajenie Zarejestrowany: 2016-09 Wiadomości: 9	Dot.: Jak dojść ze sobą do ładu? Pomóżcie... Dzięki za odpowiedź, Dziewczyny. Związek nie trwał bardzo długo - 2,5 roku. Większym problemem jest chyba to, że po raz pierwszy tak strasznie się w kimś zakochałam (w sensie - po raz pierwszy chciałam być z kimś na zawsze, mieć dziecko itd.) - i jednocześnie po raz pierwszy jakikolwiek facet mnie oszukiwał i zdradzał. Chyba dlatego tak długo i opornie idzie mi ogarnianie tematu. ---------- Dopisano o 20:11 ---------- Poprzedni post napisano o 20:08 ---------- I wkurza mnie niesamowicie to, że sprawa, która dla mnie jest już zamknięta (nie płaczę za tym facetem, nie żałuję, że się rozstaliśmy, bo był łajdakiem - czasem tylko trochę "tęsknię" za okresem kiedy byłam z nim szczęśliwa i jeszcze tego nie wiedziałam, ale to są krótkie chwile, które zwalczam) nadal ma na mnie wpływ. I że przez ten związek zmieniłam się na gorsze i nie umiem odzyskać tak jakby "samej siebie" sprzed tej całej historii.

2016-09-30, 14:38	#6
here_after Przyczajenie Zarejestrowany: 2016-09 Wiadomości: 9	Dot.: Jak dojść ze sobą do ładu? Pomóżcie... "Staranie się" nie jest dla mnie czymś w ogóle negatywnym. Po prostu wiem, że w tym momencie to nie jest normalne, naturalne... Nigdy nie staralam się jakoś specjalnie o sympatię ludzi. Po prostu byłam sobą, umialam być sobą. I wzbudzałam sympatię, bo byłam pewna siebie i nie starałam się o nic "na siłę". Nie zabiegałam o ludzi. A teraz wszystko się poprzestawiało. To nie "staranie się" jest złe, ale to, co leży u podstaw mojego obecnego zabiegania o ludzi...

2016-10-02, 13:11	#8
adult90 Zadomowienie Zarejestrowany: 2016-04 Wiadomości: 1 700	Dot.: Jak dojść ze sobą do ładu? Pomóżcie... http://mirrormirrorlittlestar.blogspot.com/ Trochę o toksycznym związku. Wiedza na temat procesu pozwala poczuć się "pewniej", daje wrażenie że wiedząc jak działa druga osoba, możemy się w przyszłości ustrzec przed tym. Nie odzyskasz w 100% dawnej Siebie ale wrócisz do normy, po prostu bogatsza w pewne doświadczenia i przemyślenia.

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)