zespół policystycznych jajników - wątek zbiorczy!

[Gosiaczek120]

Dziękuje Mardexus, chyba masz racje z tym wysokim FSH, chyba nie dobrze tym bardziej że jestem w okolicach 30 stki. Czytam na necie że w tym wieku z takim FSH marne szanse na dzidzie mam , siedzę jeszcze w pracy ale już nie mogę powstrzymać się od płaczu

[azakowana]

Gosiaczek nawet tak nie mów
Ja za dwa tygodnie kończę 28 lat więc też ledwo przed trzydziestką ale nie dopuszczam do siebie myśli, że mogłabym nie mieć dzieci. A staramy się z mężem już dwa lata. Jeszcze nie zaczęłaś leczenia, nie wiesz dokładnie co się dzieje w Twoim organizmie. Niepotrzebnie się nakręcasz. Też przez to przechodzę, bo nikt inny nie zrozumie, że nam jest ciężko, czasem nawet bardzo. I nie ma sensu gadanie "nie myśl o tym", bo to po prostu nierealne. Ale trzeba mieć nadzieję, bo bez niej co nam pozostaje. Ja wierzę mimo, że jestem oporna na leczenie. Ale wiem, że się to zmieni.

[Gosiaczek120]

Dziękuje za miłe słowa otuchy jest ciężko ale fajnie że Twój mąż Cie wspiera, mój jak chciałam mu wyjaśnić że coś jest nie tak to zaczął rozmawiać na temat auta totalnie mnie zignorował a mnie zatkało, więc tak naprawdę nie mam z kim o tym pogadać strasznie ciężko pozostaje cierpliwie czekać na wizytę u lekarza

[azakowana]

Może jak zobaczy wyniki badań i diagnozę lekarza to do niego dotrze
Mój mnie bardzo wspiera i razem przez to idziemy - w końcu to nie tylko mój problem, mimo, że mąż jest zdrowy jak ryba
Razem zawsze raźniej.

[ErMiRkA]

Dziewczyny cos w tym jest.... Mój też mówił, że przesadzam.... póki sam nie zobaczył ile lekow przyniosłam do domu, zdjęcie z USG, jak dopiero po prawidłowej diagnozie dostałam jakiejś prawie deprechy bo wyłam, że nie będę mogła dac mu dziecka... że nie jestem 100% kobietą i takie tam...
teraz mnie wspiera...

[Klarissa]

Napisane przez azakowana

Klarissa mam mieć robioną laparoskopie (lekarka czasem używa jeszcze określenia histerolaparoskopie czy jakoś tak). żeby sprawdzić drożność jajowodów i stan macicy. Oczywiście jeśli do tego czasu nie zajdę w ciążę

W takim razie to samo badanie mi zalecono

[azakowana]

Podobno dobrze jest poddać się temu badaniu, bo jest w stanie dużo rzeczy wykryć - w tym np endometriozę, której w inny sposób nie można potwierdzić.

[MarudexuS]

Napisane przez Gosiaczek120

Dziękuje Mardexus, chyba masz racje z tym wysokim FSH, chyba nie dobrze tym bardziej że jestem w okolicach 30 stki. Czytam na necie że w tym wieku z takim FSH marne szanse na dzidzie mam , siedzę jeszcze w pracy ale już nie mogę powstrzymać się od płaczu

Napisane przez Gosiaczek120

Dziękuje za miłe słowa otuchy jest ciężko ale fajnie że Twój mąż Cie wspiera, mój jak chciałam mu wyjaśnić że coś jest nie tak to zaczął rozmawiać na temat auta totalnie mnie zignorował a mnie zatkało, więc tak naprawdę nie mam z kim o tym pogadać strasznie ciężko pozostaje cierpliwie czekać na wizytę u lekarza

Nie przejmuj się, to dopiero pierwsze badanie, to mógł być jednorazowy wynik taki. Trzeba zrobić kilka razy w kilku cyklach, żeby mieć pewność. Może za chwilę będziesz miała niższe to FSH. Ja też mam prawie 30 lat, moje FSH ponad 7 - też nie idealnie. I co? i nie mogę się nawet starać, bo TŻ jeszcze nie chce i nie wytłumaczy mu, że w takiej sytuacji każdy cykl się liczy. Jemu się wydaje, że jakoś to będzie i że przesadzam i rok w te czy w te to nic takiego

[serduszkowata]

Napisane przez Gosiaczek120

Dziękuje Mardexus, chyba masz racje z tym wysokim FSH, chyba nie dobrze tym bardziej że jestem w okolicach 30 stki. Czytam na necie że w tym wieku z takim FSH marne szanse na dzidzie mam , siedzę jeszcze w pracy ale już nie mogę powstrzymać się od płaczu

Napisane przez azakowana

Gosiaczek nawet tak nie mów
Ja za dwa tygodnie kończę 28 lat więc też ledwo przed trzydziestką ale nie dopuszczam do siebie myśli, że mogłabym nie mieć dzieci. A staramy się z mężem już dwa lata. Jeszcze nie zaczęłaś leczenia, nie wiesz dokładnie co się dzieje w Twoim organizmie. Niepotrzebnie się nakręcasz. Też przez to przechodzę, bo nikt inny nie zrozumie, że nam jest ciężko, czasem nawet bardzo. I nie ma sensu gadanie "nie myśl o tym", bo to po prostu nierealne. Ale trzeba mieć nadzieję, bo bez niej co nam pozostaje. Ja wierzę mimo, że jestem oporna na leczenie. Ale wiem, że się to zmieni.

Dziewczyny błagam nie załamujcie mnie - ja mam 31 i nie mam mowy abym nie miała - nie dopuszczam do siebie takiej myśli.
Moja koleżanka w wieku 36 lat ze złymi badaniami zaszła w ciąże i urodziła pięknego, dużego i zdrowego synka a u niej wszystko sie unormowała.
Więc laski cierpliwości!!!

[Gosiaczek120]

Ach ta cierpliwość u mnie ciężko z nią zastanawiam się czy nie iść z mężusiem na kolejną wizytę może tam do niego dotrze że to nie takie hop siup zresztą większość czasu jest poza Polską i chyba nie bardzo rozumie co tu sie ze mną dzieje?Chciałabym już być po tej wizycie i wiedzieć co dalej i coś robić. Pewnie znowu będą mi wywoływać okres i robić badania kolejne no i znowu cierpliwość i cierpliwość

A FSH 7 kurcze to super to nie jest zły wynik podobno nie które przy FSH 15 zachodzą naturalnie czytałam wczoraj pół nocy na blogu angielskim tam babki mają z tym duży problem ale większość zaczyna sie strać w wieku 35 lat

[MarudexuS]

Napisane przez Gosiaczek120

A FSH 7 kurcze to super to nie jest zły wynik podobno nie które przy FSH 15 zachodzą naturalnie czytałam wczoraj pół nocy na blogu angielskim tam babki mają z tym duży problem ale większość zaczyna sie strać w wieku 35 lat

Heeh nie jest zły teraz ... jajniki też nie są takie złe TERAZ, bo jeszcze nie przekraczają 50mm ... ale jeszcze rok temu nie przekraczały 40 ... i jak ja mam to wytłumaczyć mojemu tż? Mam mu opowiadać na czym polega laparoskopia? że im później tym bardziej jajniki się zapychają i mogą się jajowody zatkać itd itp? faceci nie chcą nawet o tym słuchać, myślą, że panikujemy niepotrzebnie itd. Nie wiem, może niepotrzebnie, bo może i się uda od razu, ale cholera, ja teraz nie mam żadnej pewności jak się sytuacja ma, przecież nie będę robić monitoringów, hormonów co chwilę, żeby mieć kontrolę, bo co to da?

[azakowana]

My na temat laparoskopii rozmawialiśmy długo z mężem. Ja mam problemy z krzepliwością krwi i trzeba to dobrze przemyśleć. A on chyba więcej wie na temat tego zabiegu niż ja

[serduszkowata]

u mnie to samo - mój powiedział że jeżeli ma to pomóc i mam być zdrowsza to koniecznie mam zrobić, ale ja na razie na etapie badań.

Właśnie dziewczyny ile czekałyście na wynik wolnego testosteronu? ja robiłam w sobotę i jeszcze wyników nie ma

[azakowana]

Ja nie miałam tego badania robionego. Dopiero mam zamiar zrobić po skończeniu tej obecnej kuracji - oczywiście jeśli nie pojawią się w międzyczasie dwie krechy

[serduszkowata]

trzymam
a ja właśnie dzisiaj dzwoniłam i nie mam również wyników tego 17 OHP - normalnie masakra z tym czekaniem.
A w poniedziałek idę na kolejne badanie: E2, PRL, DHEA-S
Kiedyś robiłam prolaktynę i miałam lekko za wysoką to lekarz mi bromergon przepisał - ciekawa jestem jak teraz mi wyjdzie. A tych dwóch pozostałych nigdy nie robiłam.

[azakowana]

Ja dostałam bromergon dwa cykle temu ale po prostu nie mogę tego brać bo od razu mam mdłości. A zaczynałam od połówki tabletki - tak mi poradziła moja pani ginekolog, żeby nie był to za duży szok dla organizmu.

[serduszkowata]

ja brałam przez 3 m-c po 1/2 tabletki i mój wcześniejszy gin nie zlecił ponownego badania - no i go zmieniłam

[MarudexuS]

Dziewczyny, jak nie możecie znieść bromka to bierzcie Castagnus, toto ziołowe jest, łagodne. Może nie działa szybko i nie na każdego, ale chociaż nie robi sieczki w organiźnie.
Ja muszę w końcu znaleźć czas by się zbadać, czy Castagnus mi prl zbił (biorę już miesiąc).
Ale poczytajcie sobie choćby na Bocianie ilu dziewczynom on pomógł

[serduszkowata]

Ja brałam Castagnus i jestem z niego bardzo niezadowolona - rozregulował mi cykl i w dodatku miałam po nim bardzo złe badania PRL. Dopiero jak odstawiłam i po 3 m-c zbadałam znowu to miałam lekko podwyższoną.
Więc chyba wszystko zależy od organizmu - a z ziołami też nie można przesadzać.

[azakowana]

Dokładnie. Zioła tez potrafią szkodę w organizmie zrobić. Ja mam prolaktyn w porządku. A ten bromergon dostałam na wszelki wypadek, bo czasem mam naprawdę ciężkie dni w pracy i klienci nerwy szarpią i żeby mi prolaktyna wtedy nie skakała dostałam właśnie to.

[MarudexuS]

Napisane przez serduszkowata

Ja brałam Castagnus i jestem z niego bardzo niezadowolona - rozregulował mi cykl i w dodatku miałam po nim bardzo złe badania PRL. Dopiero jak odstawiłam i po 3 m-c zbadałam znowu to miałam lekko podwyższoną.
Więc chyba wszystko zależy od organizmu - a z ziołami też nie można przesadzać.

Ale złe = wyższe?
Nie strasz mnie
Ja niby się czuję lepiej po nim, nie mam PMSa jak stąd do Zakopca, nie wydęło mi brzucha, już samo to jest ok. Czekam właśnie na 1 @ z Castagnusem, trochę się pewnie opóźni (ale to jest częste po nim)
Aha no i już w 1 cyklu z nim miałam chyba owu, więc raczej u mnie jest lepiej niż gorzej ..

[serduszkowata]

Napisane przez MarudexuS

Ale złe = wyższe?
Nie strasz mnie
Ja niby się czuję lepiej po nim, nie mam PMSa jak stąd do Zakopca, nie wydęło mi brzucha, już samo to jest ok. Czekam właśnie na 1 @ z Castagnusem, trochę się pewnie opóźni (ale to jest częste po nim)
Aha no i już w 1 cyklu z nim miałam chyba owu, więc raczej u mnie jest lepiej niż gorzej ..

Nie chce Cie straszyć - po prostu wole uprzedzić - u mnie po prostu tak było i postanowiłam od tamtego czasu nie brać żadnych leków bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem.
tak źle = bardzo wysoko

[MarudexuS]

Napisane przez serduszkowata

Nie chce Cie straszyć - po prostu wole uprzedzić - u mnie po prostu tak było i postanowiłam od tamtego czasu nie brać żadnych leków bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem.
tak źle = bardzo wysoko

Kurczę, to trochę dziwnie miałas ..
Ja w sumie sporo o nim poczytałam, lekarze podobno go w ogóle lekceważą, na zasadzie "a chce Pani to niech se pani bierze, zaszkodzić nie zaszkodzi" - sporo dziewczyn się pyta lekarzy o niego i właściwie prawie każdy tak mówi. To w sumie tylko zioła, więc jakiejś wielkiej krzywdy wyrządzić nie powinny.
No nic, zrobię sobie jakoś na dniach badanie prl i zobaczymy.

[koniarka]

Witajcie, poruszyłyście temat wsparcia przez partnerów - mój były (między innymi właśnie dlatego jest były) generalnie twierdził, że to nie jego problem i nie powinnam go w to mieszać, a jak chcę się z nim kochać to powinnam wskakiwać w seksowną bieliznę, a nie mówić, że teraz powinniśmy, że to najlepszy moment:/ (kiedyś nawet stwierdził, że lepiej chyba, żeby chociaż on miał z tego seksu przyjemność - moim kosztem - to już było przegięcie)
No i jak to jest w tymi facetami?? Ja strasznie przeżywam moje PCO i marzę o tym, żeby mieć dziecko, ale po doświadczeniach z byłym boje się powiedzieć o wszystkim swojemu partnerowi Chciałabym mu powiedzieć, bo jeśli dowie się później i będzie to dla niego jakiś problem, to dla mnie może być już za późno na układanie życia od nowa (mam 26 lat, więc przydałoby się już powoli o dziecku myśleć). Z drugiej strony się boję...
PCO jest straszne dla mnie, nie umiem sobie z tym poradzić, po każdej wizycie u pani Doktor płaczę przez kilka dni, nie daję sobie rady. A znajomi i rodzina w kółko pytają "kiedy dziecko". Zaczynam mieć dość od samego myślenia o tym...
Ale tak jak czytam, że niektórym z Was udaje się bez problemu, to trochę mnie to podnosi na duchu, bo może mi też się uda...
Dziękuję Wam za Wasze wszystkie wypowiedzi - to bardzo pomocne informacje i wsparcie. Chyba nikt nie zrozumie kobiety z pco tak jak inna kobieta z pco...
pozdrawiam i trzymam za Was kciuki

[azakowana]

Koniarka trzymaj sie jakoś - będzie dobrze Trzema mieć tylko w sobie odpowiednią ilość siły A co do byłego partnera to nie przejmuj się takim gadaniem. Ale w jednym miał rację - nie wolno mówić o tym że to najlepszy moment bo wtedy jest jeszcze większa blokada. Seks na zawołanie jest najgorsza rzeczą. Powoduje, ze nie masz z tego przyjemności tylko traktujesz jako przymus. Kochajcie się wtedy kiedy macie na to ochotę i rzeczywiście jeżeli Ty wiesz, kiedy jest najlepszy moment to załóż seksowną bieliznę, wypij ze dwie lampki wina na rozluźnienie Dziecko ma być owocem miłości a nie skrupulatnych kalkulacji.

[BittersweetCocaine]

Koniarka- uszy do góry, zobacz ile nas tu jest z tym problemem? Nie jestes sama
Ja wlasnie mialam dzis wizyte u endo- gin...
Niestety- potwierdziło sie już na 100 %- PCO Dostałam tabletki anty- Yasminelle. Lekarz wczesniej sie mnie pytal- "A czy pani cos planuje?" a ja na to: "Ale w jakim sensie?" hehe w zasadzie to wiedzialam ze chodzi mu o ciaze ale jakos tak smiesznie wyszlo. W dodatku myslal, ze mam 19 lat a ja mam 21
Ech... to beda moje pierwsze tabsy... boje sie troche reakcji mojego organizmu
Potem powiedzial, ze jak bede chciala zajsc w ciaze to musze wczesniej powiedziec "to przygotujemy pania do leczenia". A ja na razie i tak nie mam TŻa i jakos sie nie zanosi, aby w tej kwestii się coś zmieniło. Ale w przyszłości marzę o dzieciach

[Klarissa]

Napisane przez koniarka

Witajcie, poruszyłyście temat wsparcia przez partnerów - mój były (między innymi właśnie dlatego jest były) generalnie twierdził, że to nie jego problem i nie powinnam go w to mieszać, a jak chcę się z nim kochać to powinnam wskakiwać w seksowną bieliznę, a nie mówić, że teraz powinniśmy, że to najlepszy moment:/ (kiedyś nawet stwierdził, że lepiej chyba, żeby chociaż on miał z tego seksu przyjemność - moim kosztem - to już było przegięcie)
No i jak to jest w tymi facetami?? Ja strasznie przeżywam moje PCO i marzę o tym, żeby mieć dziecko, ale po doświadczeniach z byłym boje się powiedzieć o wszystkim swojemu partnerowi Chciałabym mu powiedzieć, bo jeśli dowie się później i będzie to dla niego jakiś problem, to dla mnie może być już za późno na układanie życia od nowa (mam 26 lat, więc przydałoby się już powoli o dziecku myśleć). Z drugiej strony się boję...
PCO jest straszne dla mnie, nie umiem sobie z tym poradzić, po każdej wizycie u pani Doktor płaczę przez kilka dni, nie daję sobie rady. A znajomi i rodzina w kółko pytają "kiedy dziecko". Zaczynam mieć dość od samego myślenia o tym...
Ale tak jak czytam, że niektórym z Was udaje się bez problemu, to trochę mnie to podnosi na duchu, bo może mi też się uda...
Dziękuję Wam za Wasze wszystkie wypowiedzi - to bardzo pomocne informacje i wsparcie. Chyba nikt nie zrozumie kobiety z pco tak jak inna kobieta z pco...
pozdrawiam i trzymam za Was kciuki

Porozmawiaj z partnerem. Też się kiedyś bałam, bo mimo, że PCOS mam potwierdzone od niedawna, to podejrzenia były od wielu lat. Zaufałam i nie żałuję - mam męża, który mnie wspiera i chociaż sam także chciałby mieć dzieci to ciągle mi powtarza, że to nie jest najważniejsze i że nie żenił się ze mną wyłącznie w celach rozrodczych. Czasem warto zaufać i powiedzieć - ja powiedziałam na długo przed ślubem i nie żałuję. Nie chciałam oszukiwać a akurat trafiłam na odpowiedniego człowieka jak się okazało. A znajomymi się nie przejmuj, ja jestem od ciebie starsza i przez długi czas słyszałam dogadywania itd. w końcu zebrałam się na odwagę i bez szczegółów oznajmiłam, że "nie wszyscy mogą mieć dzieci". Od tamtego czasu mordki postronnych są szczelnie zamknięte i nikt mnie już o nic nie pyta.

[BittersweetCocaine]

Napisane przez Klarissa

Porozmawiaj z partnerem. Też się kiedyś bałam, bo mimo, że PCOS mam potwierdzone od niedawna, to podejrzenia były od wielu lat. Zaufałam i nie żałuję - mam męża, który mnie wspiera i chociaż sam także chciałby mieć dzieci to ciągle mi powtarza, że to nie jest najważniejsze i że nie żenił się ze mną wyłącznie w celach rozrodczych. Czasem warto zaufać i powiedzieć - ja powiedziałam na długo przed ślubem i nie żałuję. Nie chciałam oszukiwać a akurat trafiłam na odpowiedniego człowieka jak się okazało. A znajomymi się nie przejmuj, ja jestem od ciebie starsza i przez długi czas słyszałam dogadywania itd. w końcu zebrałam się na odwagę i bez szczegółów oznajmiłam, że "nie wszyscy mogą mieć dzieci". Od tamtego czasu mordki postronnych są szczelnie zamknięte i nikt mnie już o nic nie pyta.

Popieram tak czy siak- trzeba o tym powiedziec, a mysle, ze im wczesniej, tym lepiej. To jest bardzo wazna kwestia, zwłaszcza, jeśli wiażemy z tym kimś plany na przyszłośc (np ślub, wspólne życie itp). Bo tak naprawdę taka "niewiedza" (a raczej nieświadomośc) partnera o naszej chorobie może byc skuteczną przesłanką żądania rozwodu... Oczywiście nikomu tego nie życzę, ale po prostu są takie przypadki, kiedy facet dowiaduje się po ślubie, a potem wszystko zaczyna się komplikowac... Tak więc, moim zdaniem- potrzebna jest szczera rozmowa Na pewno nie mozna tego ukrywac.

[serduszkowata]

Cześć Dziewczyny
Ja się dzisiaj obudziłam z przerażająco wielkim bólem głowy - ostatnio tak miałam jakieś 12 lat temu. Troszkę się wystraszyłam, ale na szczęście świeże powietrze pomogło uffff

Ja dzisiaj ogarnę troszkę w domu - bo po moim sprzątaniu to za wiele już nie widać

[BittersweetCocaine]

A ja dziś będę miec szał świątecznych zakupów ech... jak ja uwielbiam te kolejki
No ale cóż serduszkowata po moim sprzątaniu też już nic nie widac, więc jeśli będę miec jeszcze siłę na sprzątanie po tej całej sklepowej bieganinie, to posprzątam
Ale takie prawdziwe, generalne sprzątanie zaczynam od poniedziałku mam juz wolne na uczelni, więc do dzieła!