Dlaczego nie chcemy miec dzieci?

[Luba]

Napisane przez _vixen_

Tylko, czy wszystkie kobiety chcące mieć dzieci (a często nawet już mające) są już takie gotowe do odpowiedzialności za druga osobę i tych wszystkich "niedogodności", jakie się z posiadaniem dzieci wiążą?
Trochę w to wątpię

Czasem to jest wynik takiego owczego pędu, wszystkie koleżanki już mają, to jak też chcę, bo dzieciaczek taaaki fajny.

No i jeszcze ta sprawa, że wiele dzieci w Polsce to wciąż efekt wpadek, więc o jakim planowaniu i ŚWIADOMYM chceniu tutaj mowa

Nie wszystkie sa gotowe, tak samo jak nie wszystkie, kóre uważają, że nie są gotowe faktycznie nie są

[sine.ira]

Napisane przez Luba

Nie, one po prostu nie chcą miec dzieci, bo to będzie oznaczało koniec ich własnego dzieciństwa, odpowiedzialnośc za innego człowieka przeraża i mało kto chce ją brać. To jest prawdziwy powód niechęci do posiadania dzieci a nie jakieś tam kariery czy inne zwiedzanie świata
Strach i niechęc do stania się dorosłym, po prostu. Tylko, oczywiscie, lepiej brzmi: wolę robić karierę niż: nie mam ochoty byc dorosła i wolę być dzieckiem jak długo się da.

Jak sobie przypomnę motywacje do bycia matką kobiet, ktorych pełno na internetowych forach i w tzw. realu, a których wyobraźnia rzadko kiedy wybiega poza "fasolkę" ew. wiek przedszkolny słodkiej dzidzi, to nie wydaje mi się, że znowu takie bardzo dojrzałe osoby decydują się na dzieci.
Plus te, ktore zaliczają wpadki i decyzja podejmuje sie sama.

Ja nie chce mieć dzieci, bo po prostu nie chcę i nigdy nie chcialam. Nie umiem podać żadnego argumentu. Tak jak wielu nie umie wyjaśnić dlaczego właściwie mają dzieci.

Ale oczywiście psychoanalizy jedni drugim robią bardzo chętnie

[_vixen_]

Napisane przez sine.ira

Jak sobie przypomnę motywacje do bycia matką kobiet, ktorych pełno na internetowych forach i w tzw. realu, a których wyobraźnia rzadko kiedy wybiega poza "fasolkę" ew. wiek przedszkolny słodkiej dzidzi, to nie wydaje mi się, że znowu takie bardzo dojrzałe osoby decydują się na dzieci.

Też właśnie o tych osobnikach myślałam.

Swoją drogą, jak czytam zwrot "fasolka", "zafasolkowałam", to mi się słabo robi i na mdłości się zbiera, jakbym to co najmniej ja "zafasolkowała" Takie to wszystko infantylne.

Mam w rodzinie małżenstwo, które swoją małą córeczką traktuje jak księzniczkę w uboższym wydaniu oczywiście: pokój na wściekły róż, różowe sukienki, różowe ciuchy, aż już sam dzieciak nie może znieść tego różu. Dla niektórych dziecko to taka żywa lalka.

[ScarlettWoman20]

Napisane przez _vixen_

A mnie jest żal Twojego syna.
Jak mu takie "mądrości" życiowe przekażesz, to niestety, ale wychowasz frajera, który nie będzie potrafił sobie poradzić w życiu i sensowej kobiety nigdy nie znajdzie i będziesz ze swoim "największym skarbem" żyła w jednym domu do końca życia.
Taka prawda

Mój syn akurat jest bardzo samodzielny jak na swój wiek.Ma to po mnie, woli sam się ubierać, czesać, zakładać buty, myć zęby. Sama jestem bardzo niezależną osobą-lubię mieć swoją przestrzeń i wolę działać w pojedynkę niż
prosić się kogoś o pomoc. Z początku myśl o dziecku mnie przerażała, ale razem z mężem podjeliśmy taką decyzję. Nie ma się czego bać. Nie poświęcam się całkowicie wychowaniu dziecka-pracuję, realizuję swoje pasję, wychodzę ze znajomymi (SAMA).Miło mieć u swojego boku kogoś kto kocha mnie bezinteresownie, mam z synem partnerskie relacje-gram z nim w piłkę i na konsoli.Mąż zabiera go na ryby i na ''męskie wyprawy''.
Gadanie że dziecko ogranicza jest niedojrzałe-mi nie odebrało wolności, bo
mam wsparcie męża i rodziców.Decyzja by zostać ''mamą''była moją najlepszą w życiu.

[lady karen]

Napisane przez ScarlettWoman20

Dziecko to nie dramat, nie koniec swiata, nie wyrok na dozywotni łańcuch jak u wiejskiego psa. To nie ciezka choroba. Irytuje mnie takie dramatyzowanie, ze to juz koniec wolnego czasu, po karierze zawodowej, zostało tylko siedzenie w domu, zmiana pieluch i mycie garow.

Widać wasz partner jeśli nie chce mieć dzieci myśli tylko o tym by was rypać, a potem rzucić jak znajdzie się łatwiejsza.Żal mi was.Sama mam dziecko i uważam synka za największy skarb.Puste z was babsztyle.Taka prawda.

Niektórzy są na przykład ciekawymi, fajnymi osobami, nie każdy potrzebuje dziecka żeby utrzymać faceta przy sobie - to smutne, że o tym nie wiesz. (Żeby było jasne - nie mam nic do ludzi, którzy mają dzieci czy chcą je mieć - jeżeli jest to świadoma decyzja, to wręcz ich chwilami podziwiam. Nie znoszę tylko głupoty połączonej z chamstwem, jak w powyższym cytacie).
No ręce opadają, nie mam faceta w chwili obecnej, więc nie wiem, czy będzie chciał mieć dzieci - ja nie chcę, i mam nadzieję, że on też nie będzie chciał. Ale czy to, że nie chcę, znaczy, że tego potencjalnego faceta chcę tylko "rypać" (co za ohydne określenie, swoją drogą...) a jak się znajdzie "łatwiejszy" (WTF w ogóle) to go rzucić? Bo zastanawiam się nad tym już dłuższą chwilę, i żadnego związku między jednym a drugim nie widzę. Nie chcę mieć dzieci, bo a) po 2 godzinach koszmarnie mnie drażnią, zazwyczaj mnie nie rozczulają, i ogólnie nie ma w nich nic, co by mnie jakoś urzekło na tyle, żebym chciała b) dzieci, jakby nie patrzeć, wymagają poświęcenia. Ja w ogóle nie bardzo lubię się poświęcać, a już poświęcenie dla czegoś, co, jak sądzę, raczej by mnie uczyniło mniej niż bardziej szczęśliwą, wydaje mi się dość głupim pomysłem. I na jakiej zasadzie miałaby z tego wynikać powyższa teza, nie mam pojęcia...

[muszynianka]

Ja nie chce mieć dzieci, bo po prostu nie chcę i nigdy nie chcialam. Nie umiem podać żadnego argumentu. Tak jak wielu nie umie wyjaśnić dlaczego właściwie mają dzieci.

Ja po prostu uważam, że jak być matką, to na 100%
W tej chwili ani w ciągu najbliższych lat nie byłabym w stanie poświęcić się w ten sposób, bo po prostu nie chcę, nie czuję że czegoś mi brakuje.
Po co dziecku matka która wynajmie mu opiekunkę, która w sumie urodzi a wychowaniem zajmie się po godzinie 18 do 20 jak wróci z pracy i położy je spać.


zafasolkowanie
:boże: :krzyk:

[Temperance30]

Nie chcę mi się czytać całości wątku ale np. można nie chcieć dzieci ze względu na depresję bo:
chora matka = nieszczęśliwa matka = nieszczęśliwe dziecko

[lemoorka]

Napisane przez ScarlettWoman20

Dziecko to nie dramat, nie koniec swiata, nie wyrok na dozywotni łańcuch jak u wiejskiego psa. To nie ciezka choroba. Irytuje mnie takie dramatyzowanie, ze to juz koniec wolnego czasu, po karierze zawodowej, zostało tylko siedzenie w domu, zmiana pieluch i mycie garow.

Widać wasz partner jeśli nie chce mieć dzieci myśli tylko o tym by was rypać, a potem rzucić jak znajdzie się łatwiejsza.Żal mi was.Sama mam dziecko i uważam synka za największy skarb.Puste z was babsztyle.Taka prawda.

Jeszcze mnie mój maż tak nie wyrypał,że zatraciłam umiejętnośc grzecznego wysławiania

Napisane przez ScarlettWoman20

Mój syn akurat jest bardzo samodzielny jak na swój wiek.Ma to po mnie, woli sam się ubierać, czesać, zakładać buty, myć zęby. Sama jestem bardzo niezależną osobą-lubię mieć swoją przestrzeń i wolę działać w pojedynkę niż
prosić się kogoś o pomoc. Z początku myśl o dziecku mnie przerażała, ale razem z mężem podjeliśmy taką decyzję. Nie ma się czego bać. Nie poświęcam się całkowicie wychowaniu dziecka-pracuję, realizuję swoje pasję, wychodzę ze znajomymi (SAMA).Miło mieć u swojego boku kogoś kto kocha mnie bezinteresownie, mam z synem partnerskie relacje-gram z nim w piłkę i na konsoli.Mąż zabiera go na ryby i na ''męskie wyprawy''.
Gadanie że dziecko ogranicza jest niedojrzałe-mi nie odebrało wolności, bo
mam wsparcie męża i rodziców.Decyzja by zostać ''mamą''była moją najlepszą w życiu.

A dziecko jest twoje czy rodziców?

Napisane przez muszynianka

Ja po prostu uważam, że jak być matką, to na 100%
W tej chwili ani w ciągu najbliższych lat nie byłabym w stanie poświęcić się w ten sposób, bo po prostu nie chcę, nie czuję że czegoś mi brakuje.
Po co dziecku matka która wynajmie mu opiekunkę, która w sumie urodzi a wychowaniem zajmie się po godzinie 18 do 20 jak wróci z pracy i położy je spać.


zafasolkowanie
:boże: :krzyk:

A mnie rozbraja takie gadanie- "chodze do pracy, mam czas na wszystko i jeszcze mam czas dla siebie..." Nie wierze,że taka osoba sama prowadzi dom, pierze, sprzata, robi zakupy, prasuje, gotuje jeszcze z dzieckiem wychodzi na spacerek.......Może to wszytsko robi ale na poszczególne zajęcia ile poświęca czasu?

Spędzam czas aktywnie na róznych zajęciach sportowych i kogo tam widzę, nie mamusie z dziecmi, tylko albo wolne 20 albo "odrobione" w życiu 40,50. Jak się pojawi jakaś mamusia to raz albo dwa i koniec, bo następnym razem nie przyjdzie,bo nie ma dziecka przy kim zostawić. A nikt wtedy nie patrzy na to,że mama ma zajęcia rehabilitacyjne, na które musi chodzić, tylko mama ma być w stanie gotowości, nawet kosztem własnego zdrowia.

Sama jestem w "produkcyjnym" wieku i mam już kolezanki z dziecmi i z cudem graniczy z nimi się spotkać. A jak juz je spotkam, to one nie mają czasu bo dziecko je zajmuje. A nawet jak spotkam kogoś w ciązy, to spotka się ale nie jak będzie za goraco, albo za chłodno, albo nie przyjdzie bo mam psa, a pies roznosi choroby.....

Jak widzimy same kobiety stwarzają taką aure Matki Polki...



Zafasolkowanie też padam, zawsze fasola kojarzyła mi się niemile, bo z wiatrami

[PinkyDoll]

szkoda zabierać głosu w tej dyskusji , bo i tak nikt nie uszanuje twojego zdania, a na koniec jeszcze cię obrazi, pozdrawiam

[muszynianka]

Ta, ja też tego nie rozumiem.
Generalnie to chyba powinno być tak
"łał kobieto myślisz zanim rozłożysz nogi i planujesz posiadanie dziecka, nie masz na nie warunków ani ochoty, super"
(btw będę chyba pierwszą w historii rodziny która weźmie ślub nie w ciąży i bez dziecka)
a słyszę podobnie :P "jak moźnia nie kcieć fasiolećki w bziusiu?! <3"
oczywiście od infantylnych koleżanek.
Większość po prostu tego nie komentuje :P bo co tu komentować?

[TmargoT]

Napisane przez lemoorka

Jeszcze mnie mój maż tak nie wyrypał,że zatraciłam umiejętnośc grzecznego wysławiania



A dziecko jest twoje czy rodziców?




A mnie rozbraja takie gadanie- "chodze do pracy, mam czas na wszystko i jeszcze mam czas dla siebie..." Nie wierze,że taka osoba sama prowadzi dom, pierze, sprzata, robi zakupy, prasuje, gotuje jeszcze z dzieckiem wychodzi na spacerek.......Może to wszytsko robi ale na poszczególne zajęcia ile poświęca czasu?

Spędzam czas aktywnie na róznych zajęciach sportowych i kogo tam widzę, nie mamusie z dziecmi, tylko albo wolne 20 albo "odrobione" w życiu 40,50. Jak się pojawi jakaś mamusia to raz albo dwa i koniec, bo następnym razem nie przyjdzie,bo nie ma dziecka przy kim zostawić. A nikt wtedy nie patrzy na to,że mama ma zajęcia rehabilitacyjne, na które musi chodzić, tylko mama ma być w stanie gotowości, nawet kosztem własnego zdrowia.

Jak widzimy same kobiety stwarzają taką aure Matki Polki...



Zafasolkowanie też padam, zawsze fasola kojarzyła mi się niemile, bo z wiatrami

to samo miałam napisać,ale mnie uprzedziłaś.

ScarlettWoman20-
Widać wasz partner jeśli nie chce mieć dzieci myśli tylko o tym by was rypać, a potem rzucić jak znajdzie się łatwiejsza.Żal mi was.Sama mam dziecko i uważam synka za największy skarb.Puste z was babsztyle.Taka prawda.

kobieta,ktora musi urodzić,bo jest nikim

[201604190949]

Napisane przez muszynianka

"jak moźnia nie kcieć fasiolećki w bziusiu?! <3"

Ja nie wiem jak moźna nie kcieć! Dzieciaczki są takie słoooodkie. Ja będę miała dużo dzidzi, już się nie mogę doczekać!

Ah, ah, takie dojrzałe, decyzja przemyślana i pierdu pierdu.
Czasem myślę, że bardziej dojrzałe są te osoby, które decydują się na nieposiadanie dzieci.

[madmuazelle]

Napisane przez PinkyDoll

W 100% zgadzam się! Jak widzę swoje ,,starsze i doświadczone'' koleżanki z pracy to brak mi słów- o niczym innym nie potrafią gadać tylko o swoich dzieciach ,,Matki polki os siedmiu boleści'', same maja beznadziejne życie i zrypane charaktery więc nie mając się czym pochwalić chwalą się dzieciakiem - a później komentarze że są wielce przepracowane bo jak wrócą z pracy to im w domu troje małych dzieci wrzeszczy ,,jeść'' bo mężuś siedzi wyciągnięty przed telewizorem! i cała swoja frustrację wyładowują na młodszych koleżankach- bezdzietnych- czytaj- w ich oczach ,,gorszych''- tak! tak- to prawda wielokrotnie doświadczyłam dyskryminacji bo jeszcze nie mam dzieci, bo nie mam męża... itp, itd, a niektóre potrafią być bardzo niemiłe, i nie przebierają w niemiłych komentarzach i epitetach( ze np, mamy psro w głowie, ze jesteśmy smarkate, ze ,, jak urodzimy dziecko to będą z nami dyskutować), to takie ,,baby frustratki''- zmęczone nieudanym życiem , wypalone,w świadomości tego że coś starciły, młodość, szaleństwa, bo wyszły za mąż w wieku 20 lat urodziły 2, 3 dzieci i ich zycie zakończyło sie na kuchni i kościele niestety może się wiele osób ze mną nie zgodzić - ale pracuje z kobietami po i przed 40- stką i widze co sie z nich zrobiło! to wredne, sfrustrowane kobiety... NIE CHCE SKOŃCZYĆ JAK ONE..
Pozdrawiam..

A ja się z Tobą zgadzam pomimo tego że chce mieć dziecko

Napisane przez muszynianka

Ta, ja też tego nie rozumiem.
Generalnie to chyba powinno być tak
"łał kobieto myślisz zanim rozłożysz nogi i planujesz posiadanie dziecka, nie masz na nie warunków ani ochoty, super"
(btw będę chyba pierwszą w historii rodziny która weźmie ślub nie w ciąży i bez dziecka)
a słyszę podobnie :P "jak moźnia nie kcieć fasiolećki w bziusiu?! <3"
oczywiście od infantylnych koleżanek.
Większość po prostu tego nie komentuje :P bo co tu komentować?

Omg ,no jak możesz nie chcesz miec fasiolinki bejbusia,no jak niewdzięcznico ty.

Napisane przez TmargoT

kobieta,ktora musi urodzić,bo jest nikim

Najwidoczniej

Napisane przez 1000days

Ja nie wiem jak moźna nie kcieć! Dzieciaczki są takie słoooodkie. Ja będę miała dużo dzidzi, już się nie mogę doczekać!

Ah, ah, takie dojrzałe, decyzja przemyślana i pierdu pierdu.
Czasem myślę, że bardziej dojrzałe są te osoby, które decydują się na nieposiadanie dzieci.

Z obserwacji chyba dochodze do takich samych wniosków.Ah nasza klasa prawde ci powie,jak widze stosik fotun bejbikow,bo to jedyne w życiu dobre co ich spotkało ( zazwyczaj to dzieciaki z wpadki ) to mnie to rozwala noi ciebia sie podnieciac bejbikiem,jakiego to śweet bejbika koffanego mają

[żurawinka]

Podobnie jak Wy długo nie chciałam mieć dziecka, z racji pewnie tego że opiekowałam się kiedyś ( młodą dziewczyną będąc) swoim chorym dziadkiem. Wiązało się to z rezygnacją z własnych życiowych planów, dodatkowo byłam zmęczona fizycznie i psychicznie na tyle żeby nie pchać się za szybko w macierzyństwo. Nie zakładałam jednak że tak będzie zawsze. Tak, drażniła nasza klasa ze zdj. maluchów, pytania " a kiedy wy?"na rodzinnych spotkaniach, gadania o dzieciach dzieciatych koleżanek ( kupki, zupki kiedy ja byłam lata świetlne od tego) Ale zdążyłam trochę pożyć dla siebie, zrozumiałam przez ten czas jak życie jest krótkie, ludzie nam bliscy odchodzą, umierają... My też nie pozostajemy w miejscu. Oczywiście większość dojrzewa w swoim tempie, jesli wiedzą że zupełnie nie nadają się na rodziców to po co mają się unieszczęśliwiać, także dokonują moralnego dorosłego wyboru. Niektórzy mają swój świat, może koci świat, gdzie jest łatwiej ( z drugiej strony powinno się dojrzeć do pewnych życiowych wyborów), spojrzeć przyszłościowo - czy potrafię żyć tak jak teraz - czy zawsze mi to wystarczy do szczęścia? czy nie będę żałować. O ile mężczyzna zawsze będzie mógł zmienić zdanie o tyle dla kobiety może być za późno. Może to też być wybór odpowiedniego mężczyny, w odpowiednim czasie? Mogę mówić za siebie. Zapragnęłam dziecka, tak, Fasolki, z której się tu śmiejecie. Brzmi infantylnie i wciąż dla mnie najpiękniej na ziemi

Któraś spytała, retorycznie po co ludzie mają dzieci, dlaczego chcą. A dlaczego mają koty?

[karolynka90]

Ja, kiedyś, kieeeedyś pewnie będę chciała mieć dziecko.
Ale nie wiem czy zdecyduję się na swoje - biologiczne. Boję się porodu, tfu, wręcz mnie przeraża.
Być może zdecyduję się na adopcję.
Ale to jeszcze bardzo odległe plany..

[PinkyDoll]

nie chce mieć dzieci, bo nie mam cierpliwości, szybko się denerwuje i nigdy nie zrezygnuje z niczego , dla dziecka.., poza tym mam swój mały świat i nikt poza mna nie ma do niego wstepu, a na pewno nie małe wrzeszczące dziecko..

[lemoorka]

Napisane przez żurawinka

Podobnie jak Wy długo nie chciałam mieć dziecka, z racji pewnie tego że opiekowałam się kiedyś ( młodą dziewczyną będąc) swoim chorym dziadkiem. Wiązało się to z rezygnacją z własnych życiowych planów, dodatkowo byłam zmęczona fizycznie i psychicznie na tyle żeby nie pchać się za szybko w macierzyństwo. Nie zakładałam jednak że tak będzie zawsze. Tak, drażniła nasza klasa ze zdj. maluchów, pytania " a kiedy wy?"na rodzinnych spotkaniach, gadania o dzieciach dzieciatych koleżanek ( kupki, zupki kiedy ja byłam lata świetlne od tego) Ale zdążyłam trochę pożyć dla siebie, zrozumiałam przez ten czas jak życie jest krótkie, ludzie nam bliscy odchodzą, umierają... My też nie pozostajemy w miejscu. Oczywiście większość dojrzewa w swoim tempie, jesli wiedzą że zupełnie nie nadają się na rodziców to po co mają się unieszczęśliwiać, także dokonują moralnego dorosłego wyboru. Niektórzy mają swój świat, może koci świat, gdzie jest łatwiej ( z drugiej strony powinno się dojrzeć do pewnych życiowych wyborów), spojrzeć przyszłościowo - czy potrafię żyć tak jak teraz - czy zawsze mi to wystarczy do szczęścia? czy nie będę żałować. O ile mężczyzna zawsze będzie mógł zmienić zdanie o tyle dla kobiety może być za późno. Może to też być wybór odpowiedniego mężczyny, w odpowiednim czasie? Mogę mówić za siebie. Zapragnęłam dziecka, tak, Fasolki, z której się tu śmiejecie. Brzmi infantylnie i wciąż dla mnie najpiękniej na ziemi

Któraś spytała, retorycznie po co ludzie mają dzieci, dlaczego chcą. A dlaczego mają koty?

Nikt nie krytykuje tu mam ani nie nasmiewa się. Ale sama przyznaj,że infantylne jest stwierdzenie- zafasolkowałam. Chociaz lepsze to niz "stan odmienny", co można skojarzyć z chorobą psychiczną.

To nie zawsze chodzi o dorosłość, odpowiedniego partnera, wiek, naciski otoczenia. Nie chce opisywac tu mojego przypadku, ale wystarczy,że napisze - zdrowie.

Pewnie za 20 lat będe żałwoać, może mnie mąz zostawi bo nie chce dziecka, może skończe w domu straców sama jak palec,może i może, jest wiele wariantów. Nigdy nic nie wiadomo.

Napisane przez PinkyDoll

Dochodze czasem do wniosku że ja to mam po prostu, dodatkowo wstręt do ,,tego wszystkiego'' spowodowany najprawdopodobniej tym, że przebywam w takim środowisku a nie innym! Udręczają mnie ( i inne młode koleżanki bezdzietne) co dzień nasze starsze, doświadczone ,Matki Polki'' i po prostu mam już też serdecznie dość tego, że ktoś ciągle i ciągle narzuca mi swoją opinie i pogląd- mówiąc ,,..bo ty musisz.. bo wszyscy, bo powinien przyjśćjuż na ciebie ten czas.., bo latka lecą, bo na co ty czekasz?..'' , blee
Jak obserwuje ludzi ze swojego otoczenia to dochodzę do wniosku, że 99% z nich podjęło decyzje o dziecku, bo było albo pod presją rodziny, znajomych, otoczenia, albo dlatego żeby ludzie nie gadali że nie mają dzieci(to juz poprostu porażka, ale tak czasami jest, ze się coniektórzy tym przejmują) - to pewnie ona nie może (swoja drogą, dlaczego tak jest ze jak para nie może mieć dzieci to praktycznie zawsze winą obarcza się kobietę) albo tak wypada, a w głębi duszy czują i nawet widać czasami po nich że to nie była dobra decyzja i wiele z nich jakby mogło to odwlekła by tą decyzję na później..
I strasznie irytują mnie komentarze ,,ciesz się wolnością, chodź na imprezy, zwiedzaj świat, bo jak przyjdą dzieci to, to się skończy'' jakby to była jakaś groźba, koniec świata bo ona ma dziecko i zazdrości mi ze mogę sobie pojechac, gdzie chce z kom chce a ona nie, ... albo ,,macie pstro w głowie, bo nie macie żadnej odpowiedzialności, i problemów, to się możecie bawić'' tak jakby ludzie bezdzietni nie mieli problemów?!, tylko ci z dzieciami!!! albo jak będziecie miec dziecko to posmakujecie ,,prawdziwego zycia'' jakby to posiadanie dziecka to był jakis wyznacznik, na życie. Niektóre osoby to mają argumenty! Koszmar!

Skąd ja to znam Też słysze czesto w pracy - Tobie to dobrze,bo nie masz dziecka. Ciśnie mi się na język wtedy- to po co starałaś się o dziecko? Ale lepiej się ugryż w język.

[Ewciaaaaa]

hej a ja mam dziecko i więcej nie chce nie po to sie odchudzam zeby znów byc gruba poza tym mężulo tez nie chce dzieci i tego żebym znów wyglądała jak słoń a mi to pasuje młoda jest odchowana w zasadzie już duza nie długo do szkoły pójdzie , możemy jeździć gdzie chcemy , nie ma kłopotu z kasą jest super wkurzają mnie jedynie ludzie którzy nalegają żebyśmy mieli więcej dzieci... jak im nie pasuje niech se sami robią

[żurawinka]

Wydaje mi się ze panuje takie niepisane prawo - nie mówmy że w ciąży nie jest wcale pieknie, masa dolegliwości zazwyczaj a po ciąży to ... ochocho. Ciągle slyszę że wyśpij się teraz bo już nigdy się nie wyśpisz Te same osoby wczesniej mnie dopingowały " a kiedy maluszek?"

Przed ciążą nie słyszałam powiedzenia o fasolce, a teraz samej mi się zdarza tak mówić, jednak zafasolkowałam napewno jest śmieszne i infantylne. Nie chcę jednak zawężać swoich potrzeb do potrzeb dziecka, nadal będę sobą, żoną, kobietą a nie tylko matką. Jednak jak to zrobić żeby było dobrze?

[awia]

Wiesz co Lubo, troche mnie zszokowalas.
Naprawde myslisz ze para, ktora pracuje na caly etat, w weekendy studiuje, utrzymuje sie sama i ledwio wiaze koniec z koncem jest niedorosla?Niedojrzala?
Bo czasem to byc albo nie byc, niekoniecznie zeby robic kariere czy jezdzic po swiecie. Wystarczajaco ciezko jest w dwojke w ynajetym mieszkaniu i przy braku czasu, a sprowadzac na swiat do tego dziecko dopiero byloby skrajną glupotą.
Uwazasz ze to jest dziecinne?

[monyczkaaa]

a ja nie chcę mieć dzieci ponieważ ich nie lubię. Ani niemowlaków ani w późniejszym wieku. Boję się też że zwyczajnie nie podołam obowiązkom. Do tego dochodzi strach przed brakiem wolnego czasu oraz a może i przede wszystkim kwestia finansowa, dziecko kosztuje naprawdę dużo. Może niechęć do bycia matką ma swoje korzenie w moim młodym wieku (20 lat) a może po prostu tak jest wygodniej

Oczywiście, jeżeli zaszłabym w ciąże, świat by mi się nie zawalił. Wydaje mi się, że wtedy cała niechęć i obawy by zniknęły...

Uważam, że w obecnych czasach młode osoby nie decydują się na dzieci ze względu na pieniądze. Bo "zrobić" dziecko jest łatwo ale wychować, nakarmić, ubrać a w przyszlości wykształcić - z tym juz jest gorzej.

Osobiście sama chciałabym najpierw ułożyć sobie życie emocjonalne, zawodowe i finansowe a dopiero później ewentualnie zdecydować się na dziecko.

[sine.ira]

Napisane przez Luba

I tak do trzydziechy mniej wiecej.

Nie chcę być uszczypliwa, ale coś kojarzę, ze Ty też jakoś tak koło trzydziechy rodziłaś dzieci, Lubo
Bardzo dobry wiek, swoją drogą na zostanie matką.

---------- Dopisano o 19:48 ---------- Poprzedni post napisano o 19:44 ----------

Napisane przez awia

Wiesz co Lubo, troche mnie zszokowalas.
Naprawde myslisz ze para, ktora pracuje na caly etat, w weekendy studiuje, utrzymuje sie sama i ledwio wiaze koniec z koncem jest niedorosla?Niedojrzala?
Bo czasem to byc albo nie byc, niekoniecznie zeby robic kariere czy jezdzic po swiecie. Wystarczajaco ciezko jest w dwojke w ynajetym mieszkaniu i przy braku czasu, a sprowadzac na swiat do tego dziecko dopiero byloby skrajną glupotą.
Uwazasz ze to jest dziecinne?

Może Lubie chodziło o te nie tak znowu liczne przypadki obiboków co to sobie rękawa owszem nie wyrwą, a i ptrzą jakby tu jeszcze np. skubnąć z forsy rodziców.
Pewnie są i tacy, ale żeby to była najbardziej popularna postawa wśrod tych, ktorzy odkładają poczęcie dzieci, ew. wcale ich nie chcą, to bym nie była taka pewna. Też byłam zaskoczona tą teorią.

[LaInfantaCatalina]

Nie chcę mieć dzieci ponieważ dziecko to obowiązek , od którego nie można sobie wziąć wolnego.
Nie mam ani instynktu macierzyńskiego ,ani ochoty na zmianę swojego trybu życia.

---------- Dopisano o 19:56 ---------- Poprzedni post napisano o 19:51 ----------

Napisane przez Ewciaaaaa

wkurzają mnie jedynie ludzie którzy nalegają żebyśmy mieli więcej dzieci... jak im nie pasuje niech se sami robią

Ludzie lubią się wtrącać-ale nie trzeba im na to pozwalać.
Niech pilnują swego nosa.

[muszynianka]

Poza tym jest też kilka innych aspektów.
Krzepliwość mojej krwi jest emm..
Miałam w życiu jedną mała operację - wszystkie możliwe komplikacje zaliczone łącznie z przesunięciem macicy i zrostami. Długi pobyt w szpitalu.
Lekarz zasugerował że przez ciążę będę musiała leżeć i cesarka jak w banku.
Boję się też po prostu o siebie. To tak btw.
I prędzej myślę o daniu szansy na szczęśliwy dom dziecku które z różnych przyczyn nie mogą mieć "normalnego" domu.

Niestety nie jestem w stanie wyrzec się własnego zdrowia.

[_vixen_]

Napisane przez monyczkaaa

Uważam, że w obecnych czasach młode osoby nie decydują się na dzieci ze względu na pieniądze. Bo "zrobić" dziecko jest łatwo ale wychować, nakarmić, ubrać a w przyszlości wykształcić - z tym juz jest gorzej.

Napisz to na forum "Mama z klasą", a dostaniesz serię odpowiedzi, że dziecku nie są potrzebne pieniądze, tylko kochająca się rodzina (nawet mieszkająca w jednym pokoiku, w 40 metrowym apartamencie teściów), a w ogóle to dzieci z zamożnych rodzin są zepsute i rozpieszczone

Zależy, kto czego oczekuje od życia.

Znam 5osobową rodzinę, która z małymi dziećmi mieszka w 50-60m mieszkaniu wraz z rodzicami. Nie wyglądają na nieszczęśliwych, chociaż rodzice co jakis czas narzekają.
Ja w takiej sytuacji zachorowałabym psychicznie chyba, a na pewno czułabym się największym nieudacznikiem świata. Wychodzę z założenia, że przyszłemu dziecku chce też pokazać świat, inne kultury, jak żyją inni ludzie, a nie tylko własne podwórko i ekran telewizora, bo w XXI wieku taki człowiek się dobrze nie odnajdzie: a to wymaga pieniędzy.

Widzę też, jak żyją moi znajomi, którzy zaliczyli wpadkę w wieku 22 lat. Facet teraz tyra jak wół, żeby utrzymać całą rodzinę mieszkającą w mieszkaniu rodziców na jednym pokoiku i są tam właściwie uziemieni. A to zdolni ludzie, mogliby sobie inaczej życie ułożyć.

[muszynianka]

Btw nie rozumiem jak można wpaść, serio nie rozumiem. Trzeba wybitnie nie uważać, znam na prawdę wiele wiele osób które potrafią dziecko zaplanować a znam takie które się mnożą jak... bakterie?! króliki...

[_vixen_]

Muszynianka, też się nad tym zastanawiam, zwłaszcza, że większosc ciąż, o jakich słyszę, to są wpadki. Na Boga, jest XXI wiek! Mnie się wydaje, że po prostu część dziewczyn "chce" wpaść.

Niektórzy też z głupoty, np. moja znajoma wstydziła się iść do ginekologa po tabletki. A wiedziała, że w jej sytuacji materialnej wpadka jest bardzo niekorzystna. To sobie poużywali bez zabezpieczenia.
Za parę miesięcy w ciaże zaszła jej współlokatorka, również w podobnej sytuacji materialnej, z podobnym finałem.

Według moich spostrzeżeń zwykle nie wpadają dziewczyny z zamożnych domów, gdzie dziadkowie bez problemu przez te 2-3 lata pomogliby bardzo w utrzymaniu dziecka, para mogłaby spokojnie dokonczyć studia i znależć sensowną pracę, tylko z rodzin uboższych, gdzie naprawdę nierzadko ta ciaża uziemia i zmusza do zamieszkania z rodzicami czy teściami na pokoiku na długie lata.

[muszynianka]

A ja w sumie nie widzę zbieżności - powiem tak z moich licealnych koleżanek...
Wpadły dwie, raczej biedne, raczej niezbyt ogarnięte "bo na tabletki szkoda, wstydzę się ginekologa" i jedna bogatsza za którą wszystko załatwiali rodzice całe życie i sama sobie poradzić nie potrafiła nawet z pójściem do lekarza...
Nie serio ja na prawdę nie wierzę jak słyszę "aaa Kasia? Kasia zaszła w ciążę bo stosowała stosunek przerywany" to po prostu mi ręce opadają.
Dwudziestolatka a rozgarnięta jak pięciolatka... Na prawdę, jest tak jak piszesz - spora część po prostu chce wpaść.
Mi się to nie zdarzyło jeszcze więc wiem ŻE SIĘ DA nie mieć dziecka.
Ja rozumiem że prezerwatywa może pęknąć, ale to jest wkalkulowane w metodę i jak bardzo się nie chce mieć dziecka to należy na nie chuchać dmuchać i nosić dobrane, albo zainwestować w inne metody...
A tu "ojej, jestem w ciąży, zawinił cały świat, prezerwatywa była dziurawa" "pigułki były do pupy, bo przecież brałam regularnie, to wina wszystkich wkoło..."
_-_

[201604190949]

Ejże! Można wpaść I to będąc na tabletkach i przeważnie używając dodatkowo prezerwatywy. Do tej pory nie wiem jak to się stało, po drodze była lekka (serio, lekka- 1dzień) grypa żołądkowa ale po takim czasie od łyknięcia tabletki, że powinni być bezpiecznie. Więc da się, da
I zaznaczam, że nie był to mój początek z tabsami. To już 3rodzaj, który biorę, brany przez 1,5roku.

[muszynianka]

Ale jak, że ty wpadłaś ?:P

Nie wiem ja tam kontroluję pigułki i mam tzw "zapasowe opakowanie" z którego podbieram tabletki gdy zwymiotuję (zdarzyło się to dwa razy w ciągu pół roku)
Nie wiem, u mnie dwie koleżanki wpadły z przerywanego, jedna z prezerwatywy.
Jedna zaszła w ciążę pozamaciczną ze spiralką.
Cala spiralkowa + tabletkowa + plastrowa A NAWET NPROWA reszta nadal dziecka nie ma a minęło wiele wiele lat od rozpoczęcia współżycia :P
Bo człowiek nie zwierze, powinien posiąść umiejętność powstrzymania się gdy nie można.