Cytaty z ksiazek

[ArouseControversy]

Rzeczywistość zresztą jest zawsze ciekawsza od fikcji, ponieważ obciążona jest wagą realności. Jest to taka różnica, jak między jawą a snem. Śnić się nam może Bóg wie co. Natomiast na jawie jesteśmy przykuci do naszego bytu.
— Stanisław Lem

[Mia1989]

,,Kiedy widzimy ciągle tych samych ludzi, staja się oni w końcu częścią naszego życia. A skoro są już częścią naszego życia, to chcą je zmieniać. Jeśli nie stajemy się tacy, jak tego oczekiwali, są niezadowoleni. Ponieważ ludziom wydaje się, że wiedzą dokładnie jak powinno wyglądać nasze życie. Natomiast nikt nie wie, w jaki sposób powinien przeżyć własne życie.''

,,Ludzie tęsknią za całkowitą odmianą, a jednocześnie pragną, by wszystko pozostało takie jak dawniej.''


Paulo Coelho

Niestety nie pamiętam z jakich książek, uwielbiam go i chyba zacznę czytać wszystkie od nowa

[Anuschka]

Minimalistyczny cytat z wiersza Miłosza - wbił mi się przypadkiem do głowy..

Pośród wrzasków, ekstatycznych bełkotów, pisku trąbek, bicia w rondle i bębny

Najwyższym protestem było zachowanie miary.

Nic dodać, nic ująć. Bicia piany też by uszło

[Irminusia]

koniec czytania, zatem cytaty; moze spodobaja się rowniez komuś, wszystko tak naprawdę zależy od naszego nastroju i chwili

„Sztuka latania” Magdalena Kawka

Poza tym był piekielnie błyskotliwy w taki niezłośliwy, życzliwy sposób.
Rzadko spotykała mężczyzn, którzy nie uważali, że świat kręci się wokół nich. Nawet ci, którzy deklarowali miłość, po pewnym czasie wracali do starych nawyków i przestawali się starać, wychodząc z założenia, że pewnie i tak nie sprostają oczekiwaniom. Najwygodniej było założyć, że kobiety są z Marsa i tam powinny szukać zrozumienia. Czy może z Wenus…

Tak jakby urodzili się wtedy, kiedy się poznali, i żyli tylko podczas spotkań.

Nie zauważyła, że w pewnym wieku najpiękniejsze wydają się te kobiety, które zaprzyjaźniły się z lustrem i potrafią patrzeć w nie obiektywnie.

Nagle poczuła się wykorzystana. Pomyślała, że żaden przyzwoity facet nie poszedłby do łóżka z kobietą, która nie do końca kontroluje sytuację.

Nie chodziło o to, że powinna być wobec Jerzego lojalna, ale o to, że zrobiła coś wbrew sobie. Co z tego, że była wolna? Pomyślała, że głowę ma tak zajętą siedzącym obok mężczyzną, że każdy dotyk innego to zdrada. Samej siebie.

- Nie mogę przestać o tobie myśleć – powiedział, patrząc w jej oczy. – Nie mogę się od ciebie uwolnić. Zburzyłaś cały mój spokój i nie umiem sobie z tym poradzić…

…teraz Zosia wydawała mu się niemal nieziemską istotą, ale był na tyle dojrzały, żeby zdawać sobie sprawę, jak patrzy się na obiekt uwielbienia w począstkowej fazie fascynacji, kiedy nie można odróżnić, gdzie koczy się rzeczywistość, a zaczynają endorfiny.

Zaczął się usprawiedliwiać, że wszystko zabrnęło już tak daleko, że nie ma sensu udawać, lepiej wyrzucić to z siebie i wyjaśnić sytuację. Nie mogą być razem. Nigdy nie będą. Za bardzo ją szanuj, żeby proponować rolę tej drugiej. Zresztą i tak by się nie zgodziła… Należała do kobiet, które mogą być tylko jedyne, tak mu się przynajmniej wydawało.

Od kiedy dowiedziała się, że Jerzy ją kocha, nie umiała sprecyzować własnych uczuć. Choć wcześniej bała się nawet marzyć, że może mu na niej zależeć, kiedy to usłyszała, paradoksalnie poczuła się okropnie nieszczęśliwa. Nie dlatego, że on ma żonę, nie dlatego, że nie ma dla nich szansy, tylko dlatego, że okazał się egoistą. Wyrzucił z siebie to, co leżało mu na sercu, nie przejmując się, co ona zrobi z tą wiedzą, jak potem będzie z nią żyła.
Czy są na świecie faceci jak jej ojciec? On nigdy nie zachowałby się w ten sposób. Nie skrzywdziłby kobiety, która kocha. Gdyby nie mógł jej nic ofiarować, ani siebie, ani spełnienia, siedziałby cicho i nie dałby się ponieść romantycznym uniesieniom, żeby sobie ulżyć.
…
(i dużo później) Ona kochała, tak się jej przynajmniej wydawało, mniej egoistycznie. Nagle poraziła ją myśl, że jednak Jerzy był uczciwszy. Wobec siebie i wobec niej. Raz jeden w życiu facet, na którym jej zależało, potraktował ją jak dorosła kobietę, a nie jak dziecko, za które trzeba decydować i za wszelką cenę chronić jego uczucia, a ona się obraziła. …

Nie wierzę, że jak jesteś z kimś szczęśliwa, to możesz ulec urokowi kogoś innego. Żeby się zakochać czy zauroczyć, musisz choć trochę być gotowa na uczucie; nic nie dzieje się bez przyczyny.

W małżeństwie czasem różnie się dzieje…Nie zawsze jest różowo i wtedy łatwo wpaść w sidła prostszych emocji, uniesień. Ale to nie miłość, tylko zauroczenie i ucieczka od problemów.

Można się obrażać, ale życie, niestety, jest banalne.

Po chwilach uniesień i optymizmu związanego z nową sytuacją, zachwytów nad możliwościami, jakie niesie życie, okazało się, że jak zazwyczaj, przyniosło rozczarowania i problemy. … Jak wiele innych (par), nie wytrzymało konfrontacji z rzeczywistością, odbiegającą od wyobrażeń.

Nie sądzisz, że ludzie piją po to, żeby mówić i robić to, na co zazwyczaj nie mają odwagi?

Wolę o nim źle myśleć, bo łatwiej mi radzić sobie z negatywnymi emocjami! Nie mogę się rozklejać… Nikt nie umiałby cały czas trzymać na wodzy swoich emocji. To niezdrowe. I głupie w dodatku.

Jest na tyle uczciwy, że pewnie próbuje o niej zapomnieć. … Jestem jak jego powinność i małżeńska przysięga w jednym, a w dupie mam taką przysięgę, której trzeba dochować wbrew sobie!

Jedną z cenniejszych we własnym przeświadczeniu cech, które miała, była umiejętność dostrzegania nawet w pozornie beznadziejnych sytuacjach szczypty nadziei. Każdy problem tak długo ewaluował w jej głowie, aż w końcu przestawał być problemem. Czasem efektem był wykrzywiony i zdeformowany obraz rzeczywistości, ale to było wygodne i pozwalało zachować dobry humor. Bezpieczniej było bagatelizować kłopoty i nie uruchamiać spirali samospełniających się przepowiedni, w myśl zasady, że o czym nie myślę, to się nie zdarzy. Nieraz w życiu to się sprawdzało i dlatego postanowiła zastosować ulubioną metodę. Do diabła z wydumanymi rywalkami!

Pigmalion tak naprawdę kochał Afrodytę, a Galatea byłą jedynie substytutem; sztucznym spełnieniem jego pragnień.

Łudził się, że czas przyjdzie mu z pomocą, w myśl starej zasady, że czego oczy nie widzą , tego sercu nie żal. Po paru miesiącach wiedział, że się przeliczył. Właściwie nie do końca chodziło o Zośkę, ona tylko uświadomiła mu niektóre rzeczy. W końcu zdał sobie sprawę, że nie kocha Beaty, że tak naprawdę chyba nigdy jej nie kochał. Ich małżeństwo opierało się dużej mierze na bliskości ciał. Kiedy był młodszy, wystarczało mu to, dawało złudne poczucie porozumienia, bliskości. Nigdy się nie oszukiwał, że Beata była dla niego partnerką intelektualną. To nie znaczy, że była głupia, ale nie szukał w niej intelektu.

Czuł, że jest między nimi jakiś rodzaj porozumienia, przyzwolenia na to, żeby nie oczekiwać od siebie nawzajem zbyt wiele. Oddało ich to jeszcze bardziej, ale na co dzień ułatwiało życie.
Nie chciał z nią sypiać nie dlatego, że myślał o innej. Był normalnym mężczyzną i potrafił oddzielić seks od miłości, choć oczywiście wolał, kiedy szły w parze. Po prostu przestała go pociągać.

Po paru latach małżeństwa różnie bywa. Sam nie wiesz, czy zbyt wiele oczekujesz, czy za mało dajesz. A może jedno i drugie.

Im bardziej jej na kimś zależało, tym bardziej się starała i tym mniej byłą sobą.

Twoim problemem było to, że zamiast po prostu żyć, ciągle się zastanawiałaś jak. Jeśli ktoś ciągle dzieli włos na czworo, to nawet nie wie, jakiego jest koloru.

Aż do teraz. Musiał spotkać Zośkę, żeby uświadomić sobie, że nie wszystko było w porządku. Może udałby się przeżyć życie bez głębszych refleksji i nie rozpaczać z powodu braku emocjonalnych huśtawek, ale teraz było to już niemożliwe.

pozdrawiam czytelniczki tego wątku

[majka0531]

no i stało się.. zmusiłaś mnie do zdobycia tej książki, jutro wyruszam na łowy

[rossya]

Nie znam roli którą gram.Wiem tylko,że jest moja,
niewymienna.(W.Sz)


Słowa są największym oszustwem, na jakie faceci nas nabierają.
Myślałaś, że poznałaś anioła, bo mówi do ciebie wszystkie te cholernie ważne słowa? Głupia.
Anioły po prostu są, nie muszą nic mówić, nie udają, że cię znają. Nie muszą. Są, gdy ich potrzebujesz.
Anioły są tylko dla ciebie. - Janusz Leon Wiśniewski

pozwól mi wprowadzić cię do mojego świata, będę kierować tam każdym twoim krokiem,
nauczę się twoich przebudzeń, wymyślę twoje noce, będę przy tobie.
Pozacieram wszystkie wytyczone losy, zaszyję wszystkie rany.
Kiedy będziesz wściekły, zwiążę ci ręce na plecach, żebyś nie mógł wyrządzać zła,
zbliżę moje usta do twych warg, żeby zagłuszyć twoje krzyki,
i nigdy już nic nie będzie takie samo
a jeśli teraz jesteś sam, to odtąd będziemy sami we dwoje...
— Marc Levy
Siedem dni dla wieczności .....to mój ulubiony

Wierzę, że istnieje Niebo. Wierzę, że istnieje Piekło.
Nigdy ich nie widziałem, ale wierzę, że istnieją. Muszą istnieć.
Ponieważ bez ich istnienia... znajdujemy się w stanie zawieszenia.
Ponieważ bez Nieba i bez Piekła jesteśmy... gdzieś w Otchłani.
Niebo... Piekło... Otchłań... – nikt naprawdę nie wie, dokąd zmierzamy ani co będzie na nas tam czekać.
Możemy powiedzieć jedną rzecz na pewno.
Są momenty, które zabierają nas w to inne miejsce. Momenty nieba na ziemi...
Może na razie to wszystko, co musimy wiedzieć...


W życiu spotykamy takich ludzi i takie okoliczności,
których/które wykreowaliśmy w swoim własnym umyśle, wyobraźni, marzeniach, pragnieniu, celu...
poszukiwaniu... Otrzymujemy dokładnie to, czego oczekujemy... Dlatego tak ważne jest pozytywne nastawienie
i myśli,
które będą nas prowadzić po drodze, po której rzeczywiście chcemy kroczyć.

.
"Tylko dzięki duszy jest się sobą. A nagie ciało kobiety bardziej ukazuje jej płeć niż osobę.
Nie myśli się o duszy kobiety patrząc na jej nagie ciało.
To dusza wartościuje kobietę.Osoba wyraża się duszą; reszta to gatunek"
Jonasz Kofta

[Irminusia]

Wiem, że wątek powinien zawierać cytaty ale musiałbym wkleić trzy tomy hi hi hi
Najpiękniejszą jak do tej pory , jest dla mnie trylogia Paulliny Simons "Jeździec Miedziany", "Tatiana i Aleksander" i "Ogród letni".
Może, któraś z Was ma jakieś cytaty z tej powieści, to bardzo proszę napiszcie

[ArouseControversy]

To niezwykłe, jak można kłamać, przyznając sobie rację.
- Jean Paul Sartre -

Moją najulubieńszą złośliwością i sztuczką jest to, że moje milczenie umie się nie zdradzać milczeniem.
- Fryderyk Nietzsche -

[majka0531]

"Wstrząsnęły mną gwałtowne emocje, coś między osłupieniem, a oczarowaniem: doznałem radości istnienia. Zwykłej radości z faktu, że jestem czymś malutkim i wielkim zarazem: oknem otwartym na wszechświat, którego nie ogarniam, ramą w której przestrzeń staje się obrazem, kroplą w oceanie, kroplą bystrą, która zdaje sobie sprawę, że za jej sprawą istnieje ocean. Maleńka i wielka, silna i nędzna."

"Są takie istoty, które widziane od tyłu kryją w sobie tajemnicę. Ich kark, biodra, łopatki mają taką prezencję, że napełniają nas obawą. Kiedy się odwracają całkowicie nas zaskakują, licząc się z ryzykiem: albo że będziemy zachwyceni, albo że będziemy rozczarowani"

[Triona]

Cierpimy z miłości, bo czujemy, że dajemy więcej niż otrzymujemy w zamian.

Niezbadane są ścieżki mojego myślenia.

Smutek pożegnania jest taki słodki...

Człowieka i tak w swym ogromnie nie poznasz.

Nie ma przejęzyczeń, które nie mają znaczenia.

Nie można mówić NIE ludziom, których się kocha, nie za często. To cały sekret. A poza tym, kiedy to mówisz musi brzmieć jak TAK. Albo trzeba ich skłonić do powiedzenia NIE.

[Neeenusia]

"Natychmiast, obłędnie, niezdarnie, bezwstydnie, boleśnie zakochaliśmy się w sobie"

"Kochaliśmy się miłością przedwczesną, pełną tej zajadłości, co tak często łamie życie dorosłym."

"Wszystko, co dzieliło te dwa zdarzenia, było tylko szukaniem po omacku, serią potknięć, fałszywą namiastką szczęścia."

"Zmienna, narowista, pogodna, niezdarna, wdzięczna wyuzdanie źrebięcym, jeszcze nie nastoletnim wdziękiem, druzgocąco ponętna od stóp do głów"

[solaola]

"W Stanach Zjednoczonych przeprowadzono badanie,
z którego wynika, że najpiękniejsze dwa słowa, które
kobieta pragnie usłyszeć od partnera, nie brzmią
„Kocham cię", ale „Kochanie, schudłaś"."

[Neeenusia]

Napisane przez solaola

"W Stanach Zjednoczonych przeprowadzono badanie,
z którego wynika, że najpiękniejsze dwa słowa, które
kobieta pragnie usłyszeć od partnera, nie brzmią
„Kocham cię", ale „Kochanie, schudłaś"."

[poppy seed]

trochę z Vonneguta (,,Wampetery, foma i granfalony")

* ,,Lecimy w przestrzeni. Naszym statkiem kosmicznym jest Ziemia, która okrąża Słońce z prędkością 67 000 mil na godzinę. Okrążając Słońce obraca się wokół własnej osi. Słońce jest gwiazdą."

Gdybym się upił, to może i bym się rozpłakał z tego stwierdzenia, bo wynika z niego, żę wszyscy Ziemianie są moimi ukochanymi towarzyszami podróży - astronautami.
Ukochanymi.

* Wykopiesz pięćdziesiąt funtów kamienia księżycowego i co zyskasz? Będziesz o dzień starszy i bardziej zadłużony. Święty Piotrze, nie wzywaj mnie, ,,Bo nie mogę iść. Sprzedałem duszę w sklepiku firmy:.
Sklepik firmy.

* ,,Ziemia jest naszą kołyską, którą niedługo opuścimy, mówi Arthur C. Clarke. ,,A system słoneczny bęzie naszym przedszkolem". Oczywiście większość z nas nigdy nie wyjdzie z tej kołyski, chyba że śmierć okaże się formą astronautyki.
Zwsze pozostaje dżin.
Dżin.

* Nazwaliście mnie humanistą; sprawdziłem znaczenie tego słowa i odkryłem, że humanista to osoba, którą wielce zajmują ludzie. Mój pies jest humanistą, nazywa się Sandy. Jest psem pasterskim.
Wiem, że Sandy to głupie imię dla psa pasterskiego, ale cóż zrobić.

* - Kiedy osiągniesz nasz wiek - powiedział - nagle zdajesz sobie sprawę, że rządzą tobą ludzie, z którymi chodziłeś do szkoły średniej. - Siedzial chwilę milcząc skrępowany, a potem dodał. - I załapiesz, że w życiu jest tylko średnia szkoła. Robisz z siebie głupka w średniej szkole, idziesz na studia, tam się dowiadujesz, jak się powinieneś zachowywać w szkole średniej, potem zaczyna się dla ciebie prawdziwe życiei okazuje się, że to znów szkoła średnia: przewodniczący klasy, szefowa grupy kibiców i cała reszta. Richard M. Nixon - dodał. I znów zapadła cisza. Bez najmniejszych trudności mogliśmy sobie wyobrazić, że chodziliśmy do szkoły również z Nixonem.

* I kim jestem, kiedy spędzam samotnie noc w motelu, na przykład pod Erie, Pensylwania? I kim jestem, gdy miotam się po pokoju, w telewizji znajduję tylko bzdury, kiedy w książce telefonicznej szukam nieistniejących przyjaciół i krewnych w Erie? Kim jestem, kiedy myślę o pójściu do baru motelowego w poszukiwaniu łatwych kontaktów, kiedy wyobrażam sobie, jak spotykam tam przyjacielską kobietę i obawiam się tych kobiet, które zapewne tam siedzą? Jestem wilkiem stepowym.
A tak na marginesie, to człowiek, który nazywa siebie wilkiem stepowym, jest najmniej krwiożerczą postacią w literaturze. Jest głupcem, kołtunem i tchórzem. Jest barankiem.

* Chciałbym zwrócić państwu szczególną uwagę na pracę dr M. Sydneya Margolesa, endokrynloga z Los Angeles, który dzięki analizie moczu potrafi rozróżnić mężczyznę homoseksualnego od heteroseksualnego. Nawet nie musi ich widzieć. Jakież inne, słodkie tajemnice życia są czystą chemią? Moim zdaniem wszystkie. Biochemia jest wszystkim. Rozważania artystów o ludzkim losie to bzdura.
Szczęście to chemia [...] (Gdybym mógł jeszcze raz przeżyć moje życie, nauczyłbym się robić analizę moczu.)

[Peeves_]

Federico Moccia - Amore 14
„Kiedy podążasz za jakims marzeniem, na swojej drodze spotykasz masę znaków, które wskazuja ci kierunek, ale jeśli się boisz, to ich nie widzisz”
„Długo czekałam na coś, czego nie ma, zamiast patrzeć, jak wschodzi słońce...”

Jandy Nelson - Niebo jest wszędzie
„Jakim cudem słowo miłość, słowo życie w ogóle mieści się w ustach?”
„Chciałabym, żeby mój cień wstał i szedł obok mnie.”
„Kiedyś, wiele lat temu, leżałam sobie w ogrodzie Gram i Big zapytał mnie, co robię. Powiedziaałam mu, że patrzę na niebo.
A on na to:
- To błędne pojęcie rzeczywistości, Lennie, niebo jest wszędzie, zaczyna się u twoich stóp.”

Jodi Picoult - Dziewiętnaście minut
„Tak długo, jak coś żyje w ludzkiej pamięci, nie rozpływa się w niebycie.”
„Fałsz nigdy nie zamieni się w prawdę, nawet jeśli go powtórzysz milion razy.”
„Prawdziwą siłę człowieka poznaje się po sposobie, w jaki się zmaga z cierpieniem.”
"Można mieć poczucie, że się tonie, nawet jeśli w zasięgu wzroku nie ma skrawka wody, prawda?"
"Jeżeli się oddaje komuś serce i ten ktoś umiera, czy zabiera ofiarowane serce ze sobą? Czy potem do końca życia chodzi się z wielką dziurą w środku, której już nic nigdy nie zdoła zapełnić?"
"Broń sama w sobie nic nie znaczyła- tak naprawdę liczył się tylko trzymający ją w rękach człowiek."
"Nie można odczynić dokonanego, cofnąć słów, które raz zostały wypowiedziane."
"Jeżeli cierpisz, płaczesz. Jeżeli ogarnia cię wściekłość, wyprowadzasz cios. Jeżeli budzi się w tobie nadzieja, szykujesz się na rozczarowanie."
"Ale niewykluczone też, że zło powraca, ponieważ tylko dzięki temu jesteśmy w stanie pamiętac, czym jest dobro."
"Prawdziwą siłę człowieka poznaje się po sposobie, w jaki się zmaga z cierpieniem."

[emememsik]

Napisane przez Irminusia

Wiem, że wątek powinien zawierać cytaty ale musiałbym wkleić trzy tomy hi hi hi
Najpiękniejszą jak do tej pory , jest dla mnie trylogia Paulliny Simons "Jeździec Miedziany", "Tatiana i Aleksander" i "Ogród letni".
Może, któraś z Was ma jakieś cytaty z tej powieści, to bardzo proszę napiszcie

Napisane przez emememsik

Idziemy przez ten świat samotnie, ale jeśli mamy szczęście, to przez jedną chwilę należymy do kogoś i ta jedna chwila pomaga nam przetrwać całe wypełnione samotnością życie.

Tatiana i Aleksander, Paullina Simons

[Irminusia]

Dzięki emememsik

[zuuzzza]

'Życie płynie bardzo prędko, przenosi nas z raju w otchłań piekieł, w ciągu paru sekund"- 11minut
"zawsze kiedy robię plany na przyszłość, zaskakuje mnie teraźniejszość"-11 minut
"co jest najlepsze w złamanym sercu? - to, że tak naprawdę można je złamać tylko raz, reszta to zaledwie zadrapania"- Gra anioła
"seks jest dla wszystkich, ale wzajemna bliskośc po nim tylko dla zakochanych"' -Nie mów nikomu
"MOj stan to nie to co widzicie w moim ciele, ale to co dzieje sie w mojej duszy"- Weronika postanawia umrzeć
'Miłość jest ślepa. Im mocniej sie kogoś kocha tym bardziej irracjonalnie sie postępuje" - z sagi "Zmierzch"

[Neeenusia]

"Jej łóżko. Najbezpieczniejsza przestrzeń, jaką zna..."

"Uczyła się być sama ze sobą. Potrzebowała tego. Zawsze była „z kimś". A gdy nie była, to pracowała. Gdy on odszedł od niej, pozostała jej tylko praca. Ale przecież to od niej uciekła, przyjeżdżając tutaj..."

"-Miłość mi się skończyła i próbuję zrozumieć, dlaczego...
-Miłość? Ta od trzymania się za ręce? Nie można przez całe życie trzymać się za ręce, bo w pewnym momencie zaczynają drętwieć dłonie.
Taka miłość zawsze się kończy."

"Pierwszy raz pomyślała, że może tam, gdzie przecież nic się nie stało, zaczęło się wszystko od nowa. Coś jeszcze nienazwanego. Nie potrafiła określić tego stanu, ale właśnie w tej chwili przyszło jej do głowy, że nie powinna i że nie musi niczego nazywać. Że czas sam to kiedyś nazwie."

"Położyła głowę na błękitnej poduszce. Zamknęła oczy i cierpliwie czekała. Na dźwięk dzwonka u drzwi, na sen, a może na miłość..."

"Nie wiem, czy to w ogóle możliwe, aby uchwycid moment, w którym rozpoczyna się miłość. Nie jakieś tam zakochanie, ale miłość. Zakochanie jest mimo wszystko tylko rozjątrzeniem siebie, trudną do opanowania, natarczywie natrętną obsesją zajmującą cały czas i całą przestrzeń. Zagnieżdża się wprawdzie w mózgu, ale tak naprawdę wypełnia głównie ciało. Miłość, jeśli w ogóle, pojawia się później. Absorbuje inaczej. Nie jest tylko namiętnością obecnej chwili. Patrzy w przyszłość."

"Poza tym tak naprawdę nie wierzysz w miłość. Dla Ciebie jest ona tylko okresowym i bardzo krótkotrwałym stanem wyparcia się własnego egoizmu na korzyśd egoizmu drugiej osoby."

"Z naszego romansu wyszłam poturbowana, obolała, poraniona i poniżona.
To fakt. Ale po drodze nauczyłam się kilku ważnych rzeczy."

"Nie znosiłam kiczowatych romantyków, którzy wyryją w drzewie serce z naszymi inicjałami, będą kupować mi watę cukrową na jarmarku, wyznawać miłość w czasie spaceru po rosie i nie zapomną w cukierni wyciągnąć rodzynków z sernika tylko dlatego, że ja ich nie znoszę."

"Wiedziałeś, że potrafię zatrzymać się i trwać tylko przy silnym mężczyźnie. Zawsze taka byłam."

"Momentami nie poznawałam siebie. Otoczyłeś mnie niewidzialną obręczą. Dwa kroki za nią zaczynała się moja samotność. Byłam na każde Twoje skinienie."

"Potem wypowie na głos to, czego nie zdążyła mu powiedzieć. Że uwielbiała siadać z nim przy kominku, chodzić z nim na spacery, czytać książki, leżąc obok niego na brzuchu. Że mogła z nim rozmawiać godzinami i milczed z nim godzinami. Że nigdy nie zapomni dnia, kiedy wieczorem wyniósł fotele na ganek przed ich dom, otulił ją kocem, przyniósł gorącą herbatę z rumem i powiedział, że chciałby z nią oglądać pełnię. Nie oglądali, bo zasłonił jej niebo, całując ją. Że lubiła sypiać w jego koszuli, gotować dla niego pierwszy raz w życiu kapuśniak i rozmyślać o ich wspólnej starości. I że już wtedy najchętniej ukryłaby go przed całym światem, by nikt nigdy jej go nie zabrał. Że jest najcudowniejszym marzeniem, jakie może zdarzyć się kobiecie... I że jej to marzenie się spełniło. Że pisze wiersze o tym marzeniu i że większość książek czyta teraz na głos, wierząc, że on ją słyszy. Że nie wiedziała, że można kochać kogoś tak bardzo, i że teraz nie potrafi z tą wiedzą żyć."

"Wydawało jej się, że zdążyła otrząsnąć się z takich bzdur jak zauroczenie i miłość. Chciała tylko czasami z kimś wyjść wieczorem, czuć, że jest dla kogoś ważna i komuś potrzebna."

"Nie mogła zrozumieć, dlaczego przystojny, dojrzały mężczyzna, który zaprasza ją na kolacje, słucha z nią koncertów w filharmonii, trzyma za rękę w kinie, chodzi na spacery, codziennie dzwoni, kupuje kwiaty, wie, jakie perfumy lubi najbardziej, i martwi się, gdy zapomni szalika, nie chce jej rozebrać i zrobić z nią tego, czego ona pragnęła już po kilku dniach."

"Każdego dnia była pewna i jeszcze bardziej pewna nazajutrz, że jest najważniejsza."

"Miłość to więcej niż zwykły pocałunek,to więcej niż zwykłe połączenie.... Można zwariować przy tym. Albo się zakochać."

"Żyję od dwóch miesięcy w zwariowanym świecie, jego świecie. Inaczej mierzę czas. Zupełnie innym kalendarzem."

"Czasami wydaje mi się, że to tylko sen. Nawet w snach śni mi się, że to sen..."

[innamoratissima]

Napisane przez Neeenusia

"-Miłość mi się skończyła i próbuję zrozumieć, dlaczego...
-Miłość? Ta od trzymania się za ręce? Nie można przez całe życie trzymać się za ręce, bo w pewnym momencie zaczynają drętwieć dłonie.
Taka miłość zawsze się kończy."

"Nie wiem, czy to w ogóle możliwe, aby uchwycid moment, w którym rozpoczyna się miłość. Nie jakieś tam zakochanie, ale miłość. Zakochanie jest mimo wszystko tylko rozjątrzeniem siebie, trudną do opanowania, natarczywie natrętną obsesją zajmującą cały czas i całą przestrzeń. Zagnieżdża się wprawdzie w mózgu, ale tak naprawdę wypełnia głównie ciało. Miłość, jeśli w ogóle, pojawia się później. Absorbuje inaczej. Nie jest tylko namiętnością obecnej chwili. Patrzy w przyszłość."

Podobają mi się.
Skąd są?

[Neeenusia]

"Łóżko" Wiśniewski

[emememsik]

Napisane przez Neeenusia

"-Miłość mi się skończyła i próbuję zrozumieć, dlaczego...
-Miłość? Ta od trzymania się za ręce? Nie można przez całe życie trzymać się za ręce, bo w pewnym momencie zaczynają drętwieć dłonie.
Taka miłość zawsze się kończy."

Bardzo lubię ten cytat. Był w jednym z fragmentów Łóżka w Bluszczu.

[Neeenusia]

Jest świetny - być moze dlatego, ze taki uniwersalny, a być może ze względu na to, że takiej miłości chyba już każdy doświadczył

[Neeenusia]

"Jeszcze nigdy nie zdarzyło jej się, że nie mogła spać z powodu mężczyzny, który nie był w tym czasie obok niej w łóżku."

"Lęk, że go utraci, lęk, że nie spełni jego oczekiwań, lęk, że traci czas dla niego, lęk, że poświęca mu zbyt dużo czasu, lęk, że robi dla niego zbyt wiele, lęk, że robi dla niego zbyt mało. Lęk, że jest zbyt gruba, lęk, że nie jest dziewicą, lęk, że pozwoli mu rozebrać się za wcześnie, albo jeszcze gorszy lęk - że w ogóle nie będzie chciał jej rozebrać.
Prawie cały czas się czegoś bała. "

"-Nie znosisz go, ponieważ cię ignoruje i jesteś poza jego orbitą.
-Nigdy nie spadam na tak niskie orbity"

"Ale ja nie chcę, żeby mnie dotykał w tę sobotę ktoś obcy. Już mam dość obcych dotyków. Za dużo musiałam się ich nauczyć w ostatnim czasie."

[innamoratissima]

Jest na świecie taki rodzaj smutku, którego nie można wyrazić łzami. Nie można go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać żadnego kształtu, osiada ciasno na dnie serca jak śnieg podczas bezwietrznej nocy.
Haruki Murakami
Koniec Świata i Hard-boiled Wonderland

[Neeenusia]

"Trzepot skrzydeł" K. Grochola

Może zrobiłam to z tęsknoty za samą sobą.Za tą mną, której nie było.

Najpierw mówili "NIgdy CIę nie skrzywdzę. I to już powinno być dzwonkiem alarmowym, bo przecież człowiek, który nie ma zamiaru skrzywdzić, tak nie mówi.

Wszystko miało zacząć się do jutra. Od jutra świat miało być dobry. Jutro miałam postanowić, zmienić, zobaczyć. Jutro miał być lepszy dzień. NIgdy dzisiaj.

NIe robię nic innego tlyko uważam. Uważnie patrzę i uważnie się budzę, uważnie wychodzę i z z lękiem wracam, uważnie się kładę i uważnie udaję, że czytam.
Uważnie gotuję, uważnie się myję, uważnie nakładam make-up na podbite oko i ślady na szyi. Uważnie. Żeby nie zauwazył.

Kłamstwo tak gładko przechodzi przez usta jakby nie bolały, a bolą.


Nie ma wyjścia, będzie dobrze. Jest dobrze, tlyko wyjścia nie ma.

I on całuje mnie i patrzy w oczy tamtej. To jego ulubiony chwyt.

Przestawałam być. I musiałam coś zrobić, żeby zaistnieć. Znikałam.

Świata nie ma, kiedy ktoś Cię upokarza. Swiat zewnętrzny przestaje istnieć. NIe ma rodziców, nie ma prawników, nie ma terapeutów, nie ma przyjaciół

Bo będzie tak jak w życiu bywa - skoro CIę uderzył to znaczy, że miał powód. Przecież bez powodu nikt nikogo nie uderza. Znienacka. Krzesłem. Pięścią. Otwartą dłonią.
W nocy. Rano .Przed obiadem. W łazience. NIe, to przecież niemożliwe. Sama się o to prosiła. Gdyby nie lubiła być bita, toby odeszła, prawda? NIeprawda.

.
......... znam to, aż do znudzenia.

[innamoratissima]

(...)
więc
śmiej się w mych ramionach z odrzuconą w tył głową
bowiem życie nie jest akapitem
A śmierć jak myślę to nie żaden nawias

Cummings Edward Estlin

(Fragment wiersza)

[Puntodivista]

"Była w dziwnym stanie ducha: to pojękiwała z rozkoszy, to powstrzymywała chichot, to dławiły ją łzy, to znów wybuchała śmiechem. Szalała w niej burza emocji. Ale to dobrze."

"Przypadkowość tego faktu była porażająca, trudna do zniesienia"

"Przebywanie w ciemności ze zmarłymi jej nie przerażało; niebezpieczni byli tylko żywi."

[lazurrowaa]

Strach. Wszystko wokół jest tak doskonale wyraźne. Mózg przerzuca się na prace w innym wymiarze. Widzi się wszystko, wszystko się słyszy, nawet najlżejszą zmianę tonu pracy silnika samolotu. Serce przyspiesza rytm, oddechy robią się szybsze i głębsze. Mięśnie nóg i rąk kurczą się i spinają, trzeba świadomie pamiętać o tym, żeby je rozluźniać. I cały czas czuję się ten lęk, przepełnia całe ciało na wskroś, jest tak nieskończenie, namacalnie wyraźny. Można go nawet smakować językiem, przebiegającym ze zeschniętych wargach.
Dopiero co była tu śmierć.
Ale to nie strach rządzi człowiekiem, lecz człowiek strachem.

Jesteś tu jeszcze? To mnie pocałuj. Teraz, kiedy tak bardzo doskwiera samotność. Bo poza tym dzisiaj nie liczy się już nic.

M. Kozak "Fiolet"

[Neeenusia]

Napisane przez lazurrowaa

Jesteś tu jeszcze? To mnie pocałuj. Teraz, kiedy tak bardzo doskwiera samotność. Bo poza tym dzisiaj nie liczy się już nic.

M. Kozak "Fiolet"