Cytaty z ksiazek

[Haadia]

Nakłaniające do przemyśleń

[Dreams Come True]

Napisane przez innamoratissima

"Nie będę też próbował Cię przekonywać, że wypełniłaś sobą tę pustkę, gdyż nikt nie może zapełnić nieobecności pozostawionej przez inną osobę"
Elizabeth Kostova "Łabędź i złodzieje"

Piękne i prawdziwe

[innamoratissima]

Napisane przez lazurrowaa

skóra , włosy i paznokcie . są też inne zalety, zobacz na wątku pijaczek pokrzywy (wszystko jest opisane na 1 str. )

na 250 str. no to ostro . a jak książka?

To zastosuję:P
Ogólnie bardzo ciekawa. Wydaje Ci się, że znasz rozwiązanie, a potem Cię ono zaskakuje. Polecam!

Napisane przez Neeenusia

Cudo!

Napisane przez Dreams Come True

Piękne i prawdziwe

To jak się podoba, to dodaję:

"Gdybym mógł dać Ci całą swą przeszłość i uciec z Twoją przyszłością, zrobiłbym to."
Elizabeth Kostova "Łabędź i złodzieje"

(Wbrew pozorom, to nie jest romansidło:P)

[moodygirl]

Będziesz sobie wyobrażać, co by było gdyby, ale jak tylko coś Ci się naprawdę przytrafi, będziesz to przeczekiwać w kiblu, bo a nuż się źle skończy?! O to Ci chodzi ?

Cała ona – z wierzchu mania wielkości i wyniosłość, a w środku zamęt i kompleks na kompleksie. Każdy sumiennie pielęgnowany i co jakiś czas odkurzany albo podlewany łzami nad sobą i swoim smutnym życiem. I równie sumienna dbałość, aby przypadkiem coś się w tym smutnym życiu nie zmieniło. Kroczek do przodu i dwa w tył!

Nikt nigdy nie ma pewności. Nawet jeśli twierdzi, że ją ma, to tak naprawdę ma tylko nadzieję.

Najdziwniejsze w końcu świata jest to, że następnego dnia, miesiąc później, a nawet dwa lata po tym kiedy zawaliły się wszystkie plany, nadzieje i marzenia, trzeba nadal żyć, podejmować decyzję, a nawet planować, choćby obiad.

Nie mogła pojąć, jak bardzo trzeba kochać i wierzyć, żeby być z kimś , nie wiedząc o nim prawie nic. Nie drążyć, nie sprawdzać, po prostu być i kochać. Zaryzykować miłość.


cytaty pochodza z ksiązki Katarzyny Leżeńskiej "Studnia życzeń" .

Pozdrawiam )

[Neeenusia]

moodygirl Piękne te Twoje cytaty! ;-)

[lazurrowaa]

Napisane przez moodygirl

Będziesz sobie wyobrażać, co by było gdyby, ale jak tylko coś Ci się naprawdę przytrafi, będziesz to przeczekiwać w kiblu, bo a nuż się źle skończy?! O to Ci chodzi ?

Cała ona – z wierzchu mania wielkości i wyniosłość, a w środku zamęt i kompleks na kompleksie. Każdy sumiennie pielęgnowany i co jakiś czas odkurzany albo podlewany łzami nad sobą i swoim smutnym życiem. I równie sumienna dbałość, aby przypadkiem coś się w tym smutnym życiu nie zmieniło. Kroczek do przodu i dwa w tył!

Nikt nigdy nie ma pewności. Nawet jeśli twierdzi, że ją ma, to tak naprawdę ma tylko nadzieję.

Najdziwniejsze w końcu świata jest to, że następnego dnia, miesiąc później, a nawet dwa lata po tym kiedy zawaliły się wszystkie plany, nadzieje i marzenia, trzeba nadal żyć, podejmować decyzję, a nawet planować, choćby obiad.

Nie mogła pojąć, jak bardzo trzeba kochać i wierzyć, żeby być z kimś , nie wiedząc o nim prawie nic. Nie drążyć, nie sprawdzać, po prostu być i kochać. Zaryzykować miłość.


cytaty pochodza z ksiązki Katarzyny Leżeńskiej "Studnia życzeń" .

Pozdrawiam )

p i ę k n e!

[moodygirl]

Bardzo polecam książki tej autorki niesamowicie wciągają

obecnie czytam jej kolejną książkę "Ależ Marianno!" i już na drugiej stronie bardzo fajny cytat :
Nawet po najbardziej szalonej nocy przychodzi ranek, kiedy trzeba włożyć majtki i zająć się resztą życia. Nie zbudujesz związku, nie wychodząc z łóżka.

także kolejna książka również zapowiada się nieźle

[majka0531]

"Czas. To tylko ludzki wynalazek. Jak cyfry. Jak system miar. Coś co ludzie wynaleźli by ułatwić sobie życie, by ułożyć życie w łatwe do ogarnięcia fragmenty, by otoczyć myślą rzeczy niemożliwe do ogarnięcia, by poradzić sobie z nieskończonością. Minuta, godzina, dzień, rok, pół wieku, tysiąclecie, dwa tysiąclecia. Wszystko podzielone na niewielkie odcinki."

"Bo zachowywałam się jakby nie było nic do skończenia. Kiedy chciał się spotkać spotykaliśmy się . Kiedy nie chciał nie. Nie było nacisków z żadnej strony. Żadnych obietnic, ani jednej prośby o jutro. Tylko zabawa. OD początku do końca"

"To dobrze, że tylko się razem bawimy Ant. Dziękuję że było CI ze mną dobrze. Dziękuję Ci za walce w świetle księżyca, których nie zatańczyliśmy, za obietnice których nie składaliśmy, za słońce które nie świeciło nam nad głowami. Nie cieszysz się że nie łamiesz mi serca??"

"Był taki czas, kiedy wierzyłem, że moje uczucia do Ciebie są prawdziwe, choć niedoskonałe"

"Dziękuję że dzięki Tobie wyszedłem z kłamstwa, które było Toba i mną, a które tak bardzo przypominało prawdę"

"Słuchał jak powoli wymazuje kolory, którymi było namalowane jego życie"

"Władza jaką masz nad osobą, która Cię kocha jest większa niż jakakolwiek władza, którą możesz posiadać"

[moodygirl]

I znów coś ode mnie

Realny i odczuwalny każdą komórką niewyspanego ciała, ból nie zmniejsza się tylko dlatego, że ubierze się go w piękne słowa, tak jak w niczym nie pomogą najohydniejsze przekleństwa.

(…) Ale nie mogła nic poradzić na to, że urażona ambicja boli dużo bardziej dotkliwie niż złamane serce.

Jeśli los chce nas ukarać, spełnia nasze najskrytsze marzenia.

W tej chwili wyglądało raczej na to, że nadaje się tylko do tego by wziąć gorący prysznic, wczołgać się pod koc albo i dwa i zaczekać tam na wiosnę.

Prędzej czy później, życie przynosi odpowiedzi na większość pytań, nawet tych, o których już sami zapomnieliśmy. Czasami dopiero wtedy okazuje się, że w gruncie rzeczy lepiej było nie pytać.

Przeszłość tych, których dzisiaj kochamy jest zamkniętą całością, Jest prawdą, co w oczy kole. Czymś, nad czym można przejść, tylko do porządku dziennego. Ale nie jest to łatwe.

Katarzyna Leżeńska „Ależ Marianno”

Jacy Wy potraficie być zarozumiali. Dlaczego jesteście tak cholernie pewni, że zostaniemy z wami pomimo wszystko nawet, jeśli robicie z nas wycieraczkę? Skąd się to u was bierze? Przecież sami nie bylibyście ani sekundy z kimś, kto was zdradza… A potem wielkie zdziwienie, że odchodzimy. No, bo jak to. Przecież mieliście zatrzymać ciasteczko i jednocześnie je zjeść..

Ja nie chcę już marnować czasu. Nie chcę żyć byle jak. Chcę żyć dobrze i pięknie. Chce się z tobą kochać, z tobą kłaść spać, i jeść rano śniadanie, i myć zęby, i palić na balkonie, tańczyć, czytać książki i pic wódkę, razem wszystko, do końca.

Jak się siedzi przy telefonie i czeka jak pies na spacer, to nie dzwoni nigdy.
Agnieszka Topornicka „cała zawartość damskiej torebki”



pozdrawiam

[Neeenusia]

Coś ode mnie

"Był to jeden z tych rzadkich uśmiechów, dających pewność i otuchę na zawsze, uśmiech, który można spotkać w życiu cztery albo pięć razy. Obejmował - albo zdawał się obejmować na moment - calusieńki nieskończony świat, a potem koncentrował się na tobie z nieodpartą życzliwością. Było w nim akurat tyle zrozumienia, ile ci było potrzeba, i tyle wiary w ciebie, ile sam chciałbyś mieć; uśmiech ten zapewniał cię, że wywarłeś takie wrażenie, jakie - w najkorzystniejszych okolicznościach - chciałbyś wywrzeć."

"Kiedy mówiła, patrzał na nią takim wzrokiem, jaki każda młoda dziewczyna chciałaby kiedyś poczuć na sobie"

" Żaden ogień, żaden niepokalany blask czystości nie dorównuje temu, co człowiek może nagromadzić w tajnikach swego serca."


"Myślę, że jej głos działał na niego najmocniej tym swoimi mieniącym się, niespokojnym ciepłem, bo tego głosu nie mógł nawet wymarzyć - był jak nieśmiertelna pieśń..."

[Irminusia]

moodygirl - dzieki za "podsuniecie" ksiazki "Studnia zyczen" Lezenskiej, w kolejsce juz czeka "Alez Marianno!"

od siebie dodam jeszcze cytaty ze "Studni...":

Los lituje się czasem nawet nad tymi, których dotychczas nie rozpieszcza, choć i w tych rzadkich wypadkach gotuje im szczególne niespodzianki.

Podobno słowa to tylko słowa nijak się mają do czynów. Podobno nikt jeszcze nie zmienił świata samym gadaniem. Bywają jednak sytuacje, kiedy słowa – nieważkie, niewinne na pozór – działają jak ukryty podziemny wstrząs. W tym samym miejscu, w którym jeszcze chwilę wcześniej biegła wspólna droga, otwiera się głęboka, ziejąca przepasać. Można jeszcze przerzucać liny, można nawet budować mosty, ale nad przepaścią, która już nie zniknie.

…zawsze mamy jakiś udział w tworzeniu okoliczności…

[lazurrowaa]

Była wymięta, wilgotna i brudna. Jego jedyna nadzieja.

Wraz z Faridem do ich domu zawitał niewidzialny gość : strach.

Zauważyłaś, że książka po kilkakrotnym przeczytaniu staje się o wiele grubsza, niż była? - powiedział Mo, gdy w któreś urodziny Meggie przeglądali jej skarby. - Jakby za każdym razem coś zostawało między kartkami: uczucia, myśli, odgłosy, zapachy... A gdy po latach zaczynamy ją kartkować, odnajdujemy w niej nas samych, młodszych, innych... Książka przechowuje nas jak zasuszony kwiat; odnajdujemy w niej siebie i jakby nie siebie.

"Zapomnij o nich, Smolipaluchu!" - powtarzał sobie w kółko. - Inaczej zwariujesz." Ale serce po prostu go nie słuchało. Wspomnienia, tak słodkie i tak gorzkie... zżerały go i karmiły zarazem. Aż w końcu poczęły blaknąć, traciły kontury, rozpływały się, były już tylko głuchym bólem, który odsuwało się na bok, by nie ranił serca. Po co wspominać coś, co zostało bezpowrotnie utracone?

Uczucie triumfu znikło bez śladu. Wymazał je doszczętnie strach. Strach na myśl, że popełniła potworny, niewybaczalny błąd. Rozpaczliwie próbowała odnaleźć w swym sercu inne uczucia, ale pozostał tylko lęk, nie była nawet ciekawa tego świata, który ją otaczał. Wracać, wracać! Tylko o tym mogła myśleć.

Ten świat zadawał się pękać od nadmiaru życia, a zarazem wydawał się tak cichy, tak cudownie cichy, jakby czas tu nie istniał, jakby żadna chwila nie miała początku ani końca.


"Atramentowa krew" Cornelia Funke.

[Basiiaa]

Obserwuję ten wątek i też postanowiłam wkleić swoje ulubione:

niech się otwiera przed Tobą wiele dróg, a Ty krocz z ufnością po śladach szczęścia. one powiodą Cię do ludzi, którzy zaakceptują Cię takiego jaki jesteś. Zaprwadza do miejsc, gdzie życie ma szczególny smak...

Mężczyznę można „wykastrować” jednym zdaniem: Wolę, abyś był moim przyjacielem niż kochankiem.

"Ilekroć chodziliśmy razem, padał deszcz. Kiedy po raz pierwszy gęsty deszcz zaskoczył nas na ulicy, bałeś się, że zmoknę. Powiedziałam - bardzo lubię moknąć - moja ręka ciążyła Ci na ramieniu i odgadłeś, że mam głowę uniesioną do góry i że deszcz pada prosto na moje zamknięte oczy.
Ująłeś mocniej moją bezwładną rękę i przez chwilę czułam, że to nie ja Ciebie, ale że to Ty mnie prowadzisz, aż ostry kant krawężnika przypomniał nam, że ulice nie są tak proste, jak to sobie wyobrażają ludzie z otwartymi oczyma. Potknęłam się i gdybyś mnie nie przytrzymał, upadłabym. Pamiętam, że roześmiałam się ocierając mokrą twarz, pamiętam Twój cichy śmiech."
Halina Poświatowska - Opowieść dla przyjaciela


"Są uczucia, których nie sposób zabić, mimo, iż na to zasługują."

" - Co takiego chłopcze? Zabijesz własnego ojca?
- Pewnie, że tak. Już nawet zacząłem. Zabijać, to nie znaczy wyjąć rewolwer jak Buck Jones i zrobić pif-paf! To wcale nie tak. Można zabijać w sercu. Po prostu przestać kogoś kochać. Wtedy ten ktoś umiera."
Moje drzewko pomarańczowe, Jose Mauro De Vasconcelos

"Serce z uszkami - chciałabym takie mieć. I by inni je mieli. Bo to serce, które wszystko słyszy, nawet to, co w duszy gra, a to szansa, by kochać uważnie."
Marta Fox

Niewielu jest ludzi, których naprawdę kocham a jeszcze mniej tych o których mam dobre zdanie. Im dokładniej poznaję świat tym bardziej jestem nim zdegustowana, z każdym dniem coraz bardziej utwierdzam się, że ludzie są słabi i niestali w uczuciach, a ich cnota i rozsądek to tylko nic nie znacząca mrzonka.
Jane Austen, Duma i uprzedzenie

Czekaj na właściwy moment, na tego mężczyznę, który sprawi, że twoje życie upije się miłością.

[Triona]

"Pośród ludzi mniej byłoby trosk, gdyby nie wytężali całej wyobraźni."

"Każda dziewczyna, gdy staje się czyjąś żoną, umiera. Umiera dla rodziny, przyjaciół, znajomych..."

"Człowiek mówi rzeczy z wyraźnym zamiarem dokuczenia drugiej osobie mając równocześnie za złe, gdy ta osoba czuje się naprawdę dotknięta."

"Miejcie odwagę podążać za głosem waszego serca i intuicji, one w jakiś sposób już wiedzą, kim naprawdę chcecie być."

"Pan świata wie, jak długo pracować potrzeba; Słońce, Jego robotnik, kiedy zejdzie z nieba, Czas i ziemianinowi ustępować z pola."

"To, co się mówi o ludziach - prawda czy fałsz - częstokroć może tak samo zaważyć na ich życiu, a zwłaszcza na ich losie, jak własne ich uczynki."


Dość mając wszystkich, którzy przychodzą ze słowami,
ze słowami, ale nie mówiąc nic,
wyjechałem na zaśnieżoną wyspę.
Pustkowie nie zna słów.
Niezapisane stronice ciągną się na wszystkie strony!
Natrafiam na ślady sarnich kopytek w śniegu.
Mowa, choć żadnych słów.

[sylwiakoszykowa]

"Niech was dobije Twoja dobroć, niech zgubi okrutna miłość"
szymborska albo herbert
nie wiem dlaczego ale bardzo mi się to podoba

[moodygirl]

Irminusia - polecam jeszcze książkę Katarzyny Leżeńskiej "Kamień w sercu", o ile nie czytałaś jest w zupełnie innym klimacie niż jej poprzednie książki

A teraz trochę cytatów
A ja cała jestem smutkiem. Znasz ten stan, prawda? Kiedy smutek wypełnia Cię od czubków palców do czubka głowy, łzy napływają do oczu..

A moje oczy są moje. I to mój prywatny smutek, osobisty. Bez globalizacji , wiesz? Moje oczy są moje, mój smutek jest mój, nie unijny, nie światowy, nie międzykontynentalny. Nawet nie europejski. Jest mój, prywatny.

-a czego chcesz?
-kochać wiecznie, nieprzerwanie, niezmiennie. Wciąż z taką samą siłą. I chcę być tak kochana.


Zbyt dużo wiem o miłości, by przewidzieć, co będzie dalej.

Po prostu żyjmy tak, jak czujemy, a nie tak, jak mówią o tym inni.

Są w życiu człowieka takie chwile, gdy ból jest tak wielki, że nie ma się gdzie skryć..

Płaczę. Krople łez zmywają szminkę.

po raz pierwszy w życiu dotknęłam miłości i przyjaźni jednocześnie i było to tak silne uczucie, ze żadne słowa nie wyraziłyby tych emocji ..

śmierć zawsze przychodzi po cichu. i nigdy nie jesteśmy gotowi, by rozstać się na zawsze z kimś, kto jest dla nas całym światem.

masz żyć dla siebie, najpierw dla siebie, a później dla innych .

Nawet jeśli wiem, jeśli każdą komórką ciała czuje, ze cie kocham. Kocham ale nie będę z tobą dłużej .Zostawię cie. Brutalnie. Zranie, potne ci serce na kawałki, jeśli będzie trzeba. Zrobię wszystko, żebyś mnie znienawidził. Na tyle, byś nie chciał mnie zatrzymać, Żebys nie miał siły , ani ochoty o mnie walczyć. umrę przy tym trzy razy, Będę przy tym umierać na raty, bo przecież mieliśmy się zestarzeć. Bo przecież zawsze mieliśmy pod wiatr. Dawno bym zawróciła, gdyby nie ty. Ale ciągnąłeś mnie za sobą, mocno trzymając za rękę, szedłeś ramie w ramię, mocno obejmując, abym przypadkiem ci się nie zgubiła. Powiedziałeś ze kochasz i sprawiłeś, ze uwierzyłam. I nadal wierze. Ale za dużo bylo tego wiatru, za dużo smutku. Ja do smutku przywykłam. Ale nie ty, nie chce cie tym smutkiem zarazić, skazić, naznaczyć.

Kocham cie. Tak nieopisanie bezgranicznie cie kocham. Tak myślałam. ze bezgranicznie. Dopóki sama tej granicy nie wyznaczyłam. Postawiłam barykadę i nie pozwalam ci się przedrzeć. Nie moge, choć najchętniej bym te barykadę rozbiła.

Monika Sawicka „Szeptem”


Miłość to nie alcazelcer, nie rozpuszcza się. Po prostu jej nigdy nie było. Miałeś mnie uratować. Wiedziałeś o mnie wszystko. Wiedziałeś, ze następnej nieszczęśliwej miłości nie przeżyje, a ty przekonywałeś mnie, ze kochasz, ze to, co jest miedzy nami jest ważne, ze nigdy dotąd nie czułeś, ze w twoim życiu dzieje się coś tak ważnego. I co? Było tak ważne, ze zrezygnowałeś z tego w jeden dzień? To ja dziękuje bardzo. Miałeś mnie uratować, a ty mnie po prostu zabiłeś, chłopaku.

Tomasz Orlicz 'Samba przed rozstaniem '

był w jej życiu twórcą. był jej życiem, jej tlenem i światłem. był serca biciem i myślą w jej umyśle zarazem. stał się jej monotonnym dążeniem w kierunku nieznanej przyszłości. był oknem patrzącym w tym samym kierunku.

był kimś poznawanym w całości i we fragmentach, od czubka głowy, po kraniec małego palca u lewej stopy.

księciunio zrezygnował, odszedł, odwrócił się, uciekł, zamilkł nie odwracając się już nigdy, ale to nigdy więcej w kierunku swojej księżniczki.

zniknął nie pozostawiając za sobą, nawet jednogramowego cienia nadziei złudzenia i zawahania.

ona bez niego rozpadła się jak budowla z kart. cały bajkowy pałacyk z księciuniem i księżniczka obrał zupełnie inny tor znaczeniowy. on odszedł daleko. ona zgubiła swój złoty pantofelek szczęścia.

Magdalena Mikołajczak 'Zmodernizowana opowieść o zaczarowanej naiwności uczuciowej'

dwie ostatnie pozycje to opowiadania młodych, nieznanych jeszcze autorów, które zamieszczone były w książce Moniki Sawickiej "Szeptem".

* przepraszam za ewentualne błędy oraz brak wielkich liter, ale śpieszyłam się, przepisując to

pozdrawiam

[Neeenusia]

Boskie! Jutro się za nie zabieram!

[lazurrowaa]

Napisane przez Triona

"Pośród ludzi mniej byłoby trosk, gdyby nie wytężali całej wyobraźni."

"Człowiek mówi rzeczy z wyraźnym zamiarem dokuczenia drugiej osobie mając równocześnie za złe, gdy ta osoba czuje się naprawdę dotknięta."

mądre.

Napisane przez moodygirl

Irminusia - polecam jeszcze książkę Katarzyny Leżeńskiej "Kamień w sercu", o ile nie czytałaś jest w zupełnie innym klimacie niż jej poprzednie książki

A teraz trochę cytatów
A ja cała jestem smutkiem. Znasz ten stan, prawda? Kiedy smutek wypełnia Cię od czubków palców do czubka głowy, łzy napływają do oczu..

A moje oczy są moje. I to mój prywatny smutek, osobisty. Bez globalizacji , wiesz? Moje oczy są moje, mój smutek jest mój, nie unijny, nie światowy, nie międzykontynentalny. Nawet nie europejski. Jest mój, prywatny.

-a czego chcesz?
-kochać wiecznie, nieprzerwanie, niezmiennie. Wciąż z taką samą siłą. I chcę być tak kochana.


Zbyt dużo wiem o miłości, by przewidzieć, co będzie dalej.

Po prostu żyjmy tak, jak czujemy, a nie tak, jak mówią o tym inni.


śmierć zawsze przychodzi po cichu. i nigdy nie jesteśmy gotowi, by rozstać się na zawsze z kimś, kto jest dla nas całym światem.

masz żyć dla siebie, najpierw dla siebie, a później dla innych .

Nawet jeśli wiem, jeśli każdą komórką ciała czuje, ze cie kocham. Kocham ale nie będę z tobą dłużej .Zostawię cie. Brutalnie. Zranie, potne ci serce na kawałki, jeśli będzie trzeba. Zrobię wszystko, żebyś mnie znienawidził. Na tyle, byś nie chciał mnie zatrzymać, Żebys nie miał siły , ani ochoty o mnie walczyć. umrę przy tym trzy razy, Będę przy tym umierać na raty, bo przecież mieliśmy się zestarzeć. Bo przecież zawsze mieliśmy pod wiatr. Dawno bym zawróciła, gdyby nie ty. Ale ciągnąłeś mnie za sobą, mocno trzymając za rękę, szedłeś ramie w ramię, mocno obejmując, abym przypadkiem ci się nie zgubiła. Powiedziałeś ze kochasz i sprawiłeś, ze uwierzyłam. I nadal wierze. Ale za dużo bylo tego wiatru, za dużo smutku. Ja do smutku przywykłam. Ale nie ty, nie chce cie tym smutkiem zarazić, skazić, naznaczyć.

Kocham cie. Tak nieopisanie bezgranicznie cie kocham. Tak myślałam. ze bezgranicznie. Dopóki sama tej granicy nie wyznaczyłam. Postawiłam barykadę i nie pozwalam ci się przedrzeć. Nie moge, choć najchętniej bym te barykadę rozbiła.

Monika Sawicka „Szeptem”


Miłość to nie alcazelcer, nie rozpuszcza się. Po prostu jej nigdy nie było. Miałeś mnie uratować. Wiedziałeś o mnie wszystko. Wiedziałeś, ze następnej nieszczęśliwej miłości nie przeżyje, a ty przekonywałeś mnie, ze kochasz, ze to, co jest miedzy nami jest ważne, ze nigdy dotąd nie czułeś, ze w twoim życiu dzieje się coś tak ważnego. I co? Było tak ważne, ze zrezygnowałeś z tego w jeden dzień? To ja dziękuje bardzo. Miałeś mnie uratować, a ty mnie po prostu zabiłeś, chłopaku.

Tomasz Orlicz 'Samba przed rozstaniem '

był kimś poznawanym w całości i we fragmentach, od czubka głowy, po kraniec małego palca u lewej stopy.

Twarz była tak nieruchoma, jakby zamarzła tego dnia, kiedy książę dowiedział się o śmierci syna. I tylko w jego oczach widniało wciąż przerażenie i zdumienie tym, co zgotował mu los.

Śmierć jest wielkim milczeniem. Pod drzwiami, które za nami zatrzaskuje, nawet poetom braknie słów.


To było wszystko, do czego sprowadzał się teraz jego świat: białe cienie w ciemnościach i ból w piersiach, czerwony ból. Każdy oddech przynosił go na nowo. Oddychanie - jakże kiedyś było łatwe! A teraz przychodziło mu z takim trudem, jakby został pogrzebany za życia, jakby przywalono mu piersi ziemią, a do tego ten palący i pulsujący ból. Nie mógł się poruszyć. Jego ciało było bezużyteczne - płonące więzienie. Chciał unieść powieki, ale tak mu ciążyły, jakby były z kamienia. Wszystko stracone. Pozostawały jedynie słowa: ból, strach, śmierć. Białe słowa. Bezbarwne, bez życia. Tylko ból był czerwony.
"Czy to jest właśnie śmierć? - myślał. Ta nicość wypełniona bladymi cieniami?"

Ich głosy zdawały się brzmieć jak zimna tęsknota, sama tylko tęsknota.

Niektórzy przychodzą tutaj dokończyć żywota, inni po to, by wreszcie zacząć żyć, a jeszcze inni żyją tylko zasłyszanymi opowieściami. Bo to jest tak: linoskoczkowie, połykacze ognia, chłopi czy książęta - wszyscy są równi, są takimi samymi ludźmi z krwi i kości i maja serce, które kiedyś przestaje bić.

A co można powiedzieć o tych (słowach) , które się wciska między okładki? Owszem, może i żyją dłużej, ale oddychają tylko wówczas, gdy człowiek otwiera książkę. Są dźwiękiem sprasowanym między kartkami i dopiero ludzki głos budzi je do życia! Wtedy sypią skrami, Balbulusie! Rozwijają skrzydła jak ptaki i wyfruwają w szeroki świat! Cóż, może masz rację, papier czyni słowa nieśmiertelnymi. Ale jakie to ma znaczenie dla mnie? Czy ja też będę żył wiecznie, wciśnięty między kartki jak moje opowieści? Nonsens! Nie jesteśmy nieśmiertelni i nie zmienią tego faktu nawet najpiękniejsze słowa.

Co za śmieszna śmierć. Umrzeć z głodu między stosami konserw.

Kiedy komuś, kogo kochamy, przytrafia się coś złego, czujemy to jak ukłucie w sercu.

Cornelia Funke, Atramentowa Krew.

[moya07]

motywujące mnie:
"Słyszałem ten głos nieraz we śnie
I, co dziwniejsze, rozumialem mniej więcej
Nakaz albo wezwanie w nadziemskim języku:
zaraz dzień
jeszcze jeden
zrób co możesz"
O aniołach- Czesław Miłosz

[Joaniaa]

"Na tym widocznie polega istota milosci, ze chcesz opowiedziec kazda bzdure, jaka ci sie przydarzyla, w nadziei, ze w kretej drodze z twoich ust do ucha partnera opowiesc zyska znaczenie i sens..."

[moodygirl]

Napisane przez Joaniaa

"Na tym widocznie polega istota milosci, ze chcesz opowiedziec kazda bzdure, jaka ci sie przydarzyla, w nadziei, ze w kretej drodze z twoich ust do ucha partnera opowiesc zyska znaczenie i sens..."

a skąd ten cytat ? bo jakiś znajomy i bardzo ładny

-wiem, że z tobą będzie inaczej - powtarzał, a serce mi rosło i całe ciało stawało się rozgrzanym sercem, coraz większym, coraz bardziej pojemnym, pęczniejącym, nabrzmiałym, zdolnym do miłości.

A ja byłam właściwie szczęśliwa. Właściwie, to dobre słowo. Taka przykrywka do wszystkiego, czego nie chcemy powiedzieć. Właściwie dobrze, to znaczy, nie, nie dobrze, ale prawie źle, ale po co ci o tym mówic. (...)
Właściwie - znaczy prawie kłamstwo.
Właściwie nic mi nie jest.
To znaczy jest mi wszystko.

Nie każdemu jest dana taka szansa, żeby choć przez moment pobyć sobą, porzucić to, do czego się przyzwyczailiśmy, każda zmiana budzi niechęć i strach, a sytuacje graniczne, kiedy chcemy być prawdziwi, szybko mijają, codzienna rzeczywistość oblepia nas znowu tym, co znane i dlatego bezpieczne, i jeśli nie wykorzystam tego momentu przyjdzie jak zwykle "po co, przecież to niepotrzebne, dobrze było jak było, zapomnę, czas leczy rany"..

Nie czujemy się kochani, dopóki choć jedna osoba na ziemi nas nie pozna dogłębnie. Takimi, jakimi jesteśmy naprawdę, a nie takimi, jakimi chcielibyśmy być.

Jeśli ma się przy sobie mężczyznę, który tak na ciebie patrzy, dla którego jesteś wszystkim, to świat jest miejscem bezpiecznym i dobrym, nareszcie.

Rodzina to coś najważniejszego, nie można jej bezkarnie założyć, a potem bezkarnie odłożyć, zlikwidować, nie pamiętać, nie czuć się zobowiązanym, rodzina to coś świętego...

Kłamstwo tak łatwo przechodzi przez usta, jakby nie bolały, a bolą.
Nie ma wyjścia, jest dobrze.
Jest dobrze, tylko wyjścia nie ma.

Katarzyna Grochola "Trzepot skrzydeł "

Zapłacz, zapłacz, to wyplujesz duszę, pozwól sobie na płacz, to żaden wstyd, czasem dobrze zlitować się nad sobą. Bądź dla siebie dobra, płacz.

To nie takie proste, nie spotka mnie nic od razu. Trzeba się uczyć cierpienia powoli, po ziarenku, po kamyku, po kilka herbat dziennie. Ból będzie się sączył po trochu.

Ból bywa dziwny. Bywa jak wyrwa w pamięci, która robi z nami, co chce, trudno uchwycić granicę, gdy dopada, osiąga szczyt, odchodzi. Albo - od kiedy liczyć czas, kiedy się cierpiało,a kiedy nie cierpiało? Czy taki czas w ogóle istniał ?

to nie miejsca, lecz myśli decydują o poczuciu bezpieczeństwa.

Łatwiej było użalać się nad sobą. Tak widocznie bywa, że radość nie przyciąga uwagi i nie rozpamiętujemy jej. Wyobraźnię podsyca zło i ból. Nawet bajki konczą się owym "żyli długo i szczęśliwie". Długo i szczęśliwie, czyli tak nudno, że nie ma o czym pisać.

Poczuła się bowiem bardzo samotna. Była to samotność, w której ma się ochotę odejść po cichu, zniknąć bez słowa. Bo komu i jak powiedzieć, i co, i po co. Nikt nie pojmie skargi. Nikt jej nie odpowie.
Są sprawy, które trzeba zostawić własnemu biegowi, nie komentować ich, nie naprawiać, pozwolić, by same się toczyły.

Marta Fox "Kobieta zaklęta w kamień"

Zakochała się szaleńczo, niepoprawnie i całkiem bez sensu w niewłaściwym mężczyźnie, przez co chciała tylko leżeć bez ruchu i nic nie robić.

Jest dobra miłość i zła miłość. Ten jej rodzaj, który pomaga człowiekowi wznieść się ponad swoje przywary i niedostatki, i rozkwitnąć, oraz drugi - dopadający niczego nie spodziewającą się ofiarę znienacka i powodujący tylko ból.

(..) lecz nadal nie rozumiała ludzi. Bo ludzie kłamali i zdradzali, i kradli, i zakochiwali się w niewłaściwych osobach. Nie było na to rady. Nie istniała mała pigułka, która by sprawiła, żeby ktoś pragnął cię tak, jak ty jego.

czas potrafi wiele zmienić, nawet miłość.

Złamane serce to fizyczna niemożliwość- doskonale o tym wiedziała, a mimo to zaczeła pojmować, dlaczego ludzie tak właśnie określają ten stan (... ) Miłość to złudzenie, przekonywała samą siebie, nie ma żadnego namacalnego dowodu, że coś takiego w ogóle istnieje, poza ludzką wyobraźnią.

Miłość istnieje, bez względu na to, czy w nią wierzysz, czy nie.

Cała sztuka polega na tym, by kochać kogoś, kto nas kocha. W tych sprawach nie można niczego wymusić.

Alice Hoffman "Trzeci anioł"


Kiedy człowiek jest zajęty krzątaniem, mniejsze szanse, że rozklei się jak źle wydany podręcznik do historii.

Uważam tylko, że o dobre rzeczy trzeba się postarać. Same nie przyjdą

Izabela Sowa „Blagierka”

[Neeenusia]

Pięęęęękne cytaty !

coś ode mnie .

"On tylko jeden wie, ile nieśmiałości mieści się pod pokrywką tej pew☠ności siebie."

"Prze☠stała płakać; o niczym nie myśli. Ona też chciałaby uciec; ale nie ucieknie"

"Jakby mu mogła powiedzieć, że czuje się jak w więzieniu, że się dusi; że nie tyle żałuje teraz swego błędu, ile tego, że go pożałowała."

---------- Dopisano o 21:54 ---------- Poprzedni post napisano o 21:32 ----------

"Lady może i kochała Wincentego, ale przede wszystkim kochała w nim powodzenie. Pochyliła się z uczuciem matki i kochanki nad tym dużym dzieckiem, które chciała wykształcić. Chciała zrobić z niego swoje dzieło , swój posąg."

"- Jeżeli masz mi tu przynosić żale, troski, wyrzuty sumie☠nia, to lepiej nie wracaj - szepcze pochylając się nad nim."

"Jeżeli chcesz wrócić do niej, powiedz to w tej chwili i zostaw mnie, będę wiedziała, że zawiodłam się na tobie, i bez żalu pozwolę Ci się oddalić. Ale gdy masz zostać ze mną, porzuć tę pogrzebową minę. . Masz mnie za istotę bez serca? Mylisz się, doskonale rozumiem litość twą nad nią. Ale w takim razie co tu robisz? "

"A gdy na pokładzie statku, który nas uratował. przyszłam do siebie, zrozumiałam, że już nigdy nie będę tym, czym dotąd byłam: sentymentalną młodą dziewczyną: zrozumiałam, że cząstka mojej istoty zatonęła wraz z "Bour☠gogne", że odtąd będę odcinać palce i pięści delikatnym uczu☠ciom, żeby im przeszkodzić wejść do mego serca i zatopić je."

"Mogłam się czasem omylić, mogłam popełniać błędy... i może popełniam nawet dziś, mówiąc ci o tym. Ale chociaż ci się oddałam, nie wyobrażaj sobie, że mnie zdobyłeś. Zrozum, miernych nie znoszę i mogę kochać tylko zwycięzcę. Jeżeli mnie chcesz mieć, niech ci to będzie pomocą do zwycięstwa. Ale jeżeli chodzi o to, żeby cię żałować, pocieszać. cackać się... powiem ci od razu - nic, mój stary, nie ja jestem potrzebna."

"Każda z dwóch kochających się istot nieświadomie i mimo woli kształ☠tuje się według wymagań drugiej, pracuje nad tym, by upodobnić się z ideałem, który widzi w drugim sercu... Kto prawdziwie kocha, musi wyrzec się szczerości. "

"W państwie uczuć rzeczywistość nie odróżnia się od urojenia. I tak, jak żeby kochać, wystarczy wyobrazić sobie, że się kocha, tak wystarczy powiedzieć sobie, że się tylko wyobraża miłość, aby kochając zacząć kochać mniej, a nawet żeby się oderwać albo oderwać parę kryształów od tego, co się kochało. Ale żeby sobie móc powiedzieć to wszystko, trzeba już mniej kochać."



---------- Dopisano o 22:46 ---------- Poprzedni post napisano o 21:54 ----------

"Poszła fałszywą drogą, czuła, że zabłądziła. Miała smutny zwyczaj liczenia zawsze więcej na przypadek niż na samą siebie. Nie brakło jej odwagi: ale czuła się zupełnie bez sił. Opuszczona."



---------- Dopisano o 23:17 ---------- Poprzedni post napisano o 22:46 ----------

"Gdy tylko się wmiesza serce, paraliżuje ono i unieruchamia mózg."

[Annabelle]

Ojcowie i nauczyciele, myślę: "Czym jest piekło?" I sądzę tak: "To cierpienie, że nie można już bardziej kochać".

Dostojewski, Bracia Karmazow

[angelstyle]

"Normalność jest linoskoczkiem nad otchłanią anormalności. Ileż utajonego szału zawiera zwykły porządek(...)."
Ferdydurke

"Religia była wskazówką dla ducha, etyką, którą należy kierować się w życiu. Czasem wątpił w transcendencję, w Boga, ale nigdy w niezastąpioną rolę katolicyzmu jako narzędzia równoważącego społeczne namiętności i destrukcyjne apetyty ludzkiej bestii."
Święto kozła

"Trzeba mieć w głowie obraz ziemi obiecanej, żeby mieć siłę do poruszania się."
Wojna i pokój

"Owszem, kłóciliśmy się; owszem, bywała wredna; owszem, wyczyniała histerie i grymasy; wszystko to było jakże wulgarne i niebezpieczne, i tak okropnie beznadziejne, a jednak po uszy tkwiłem w obranym przeze mnie raju- w raju, gdzie niebiosa miewały kolor ogni piekielnych- a jednak w raju."
Lolita

[lunatique]

Wagon nowy, już taki jak normalne międzynarodowe wagony pierwszej klasy, a ważne jest to o tyle, że takie wnętrza podbijają jeszcze owo certolenie się Polaków, sadzenie się na supermaniery, które, o ile nie zachodzi potrzeba załatwienia sobie jakiejś minimalnej bodaj korzyści, są tak charakterystyczne dla Polaków. W sytuacji ulgowej eksplozja supergrzeczności, "albowiem ponieważ", z nieskończonym certowaniem się, kto pierwszy ma przejść przez drzwi, a to wszystko jest robione dla siebie samego, żeby się wykazać i przelicytować, aż dochodziło do euforii i histerii w tej szlachetkowatej uprzejmosci, aż chciałoby się wstać i strzelić kogoś w pysk dla odprężenia.
S. Mrożek, Dziennik t. 1

[Neeenusia]

"Zacznij. Tak się czyści zatrutą rzekę. Jeśli się boisz niepowodzenia, zacznij mimo to, a jeśli nie można inaczej to ponieś klęskę i zacznij od nowa. Jeśli znów się nie uda - co z tego? Zacznij jeszcze raz. To nie porażka powstrzymuje, to ...niechęć do zaczynania od początku powoduje stagnację. Co z tego, że się boisz? Jeśli się obawiasz, że coś wyskoczy i cię ugryzie niech tak się wreszcie stanie. Niech twój strach wyjrzy z ciemności i cię ukąsi, żebyś miała to już za sobą i mogła się posuwać dalej..."

"Szukanie swego miejsca nigdy nie jest pomyłką. Nigdy. Po zimie zawsze przychodzi wiosna. Trwaj i wciąż szukaj. Rób swoje, a w końcu odnajdziesz drogę." "

"-Jestem przyzwyczajona do długich podróży...
Przyjrzałem się jej wąskim, delikatnym stopom i szczupłym łydkom.
-Czyżby?
Obróciła na mnie wzrok z nieoczekiwanym uśmiechem na pełnych ustach.
-Kiedyś wybrałam się nawet do Piekła-wyjaśniła.
-Jak zdołałaś wrócić?
Przyglądała mi się długo i uważnie.
-Wrócić? Wrócić? Ja tu zostałam... "

[solaola]

Napisane przez Neeenusia

"Zacznij. Tak się czyści zatrutą rzekę. Jeśli się boisz niepowodzenia, zacznij mimo to, a jeśli nie można inaczej to ponieś klęskę i zacznij od nowa. Jeśli znów się nie uda - co z tego? Zacznij jeszcze raz. To nie porażka powstrzymuje, to ...niechęć do zaczynania od początku powoduje stagnację. Co z tego, że się boisz? Jeśli się obawiasz, że coś wyskoczy i cię ugryzie niech tak się wreszcie stanie. Niech twój strach wyjrzy z ciemności i cię ukąsi, żebyś miała to już za sobą i mogła się posuwać dalej..."

"Szukanie swego miejsca nigdy nie jest pomyłką. Nigdy. Po zimie zawsze przychodzi wiosna. Trwaj i wciąż szukaj. Rób swoje, a w końcu odnajdziesz drogę." "

"-Jestem przyzwyczajona do długich podróży...
Przyjrzałem się jej wąskim, delikatnym stopom i szczupłym łydkom.
-Czyżby?
Obróciła na mnie wzrok z nieoczekiwanym uśmiechem na pełnych ustach.
-Kiedyś wybrałam się nawet do Piekła-wyjaśniła.
-Jak zdołałaś wrócić?
Przyglądała mi się długo i uważnie.
-Wrócić? Wrócić? Ja tu zostałam... "

Skąd te cytaty? Bardzo ładne...

[Neeenusia]

Pierwsze dwa - "Biegnąca z wilkami"
a ten trzeci z mojego zeszytu z pięknymi cytatami - niestety nie jestem w stanie odczytac z jakiej książki to wychwyciłam <bazgrze> ;(

[solaola]

Dzięki!
Co do ostatniego, znalazłam takie coś w internecie

"Łowcy Dusz" autorstwa Jacka Piekary

prawda to?

[Neeenusia]

Taaak!

Zgadza się z moim szyfrem! ;-)