Cytaty z ksiazek

[Muertil]

uwielbiam tę książkę i cytaty z niej, zwłaszcza ten

[Annabelle]

Usiadł na łóżku, a ona przysiadła koło niego. Przez chwilę siedzieli w niezręcznym milczeniu, wpatrując się w pusty stół, jedyne krzesło, wybrzuszone ściany i zapadnięty sufit. Potem, poruszając się niespiesznie, jak gdyby uczestniczyli w pradawnym plemiennym rytuale, niczym poganie, cementujący swą więź z nieuchwytnym, przerażającym Bogiem, nie wiedząc, czy ta ceremonia przyniesie im zniszczenie, czy dobry los, wyciągnęli się na wąskim łóżku i złączyli, on z pasją roznieconą przez alkohol, poczucie winy i żalu, a ona z miłością i czułością, i głęboką wiarą, że to spełnienie jest czymś dobrym, że przyniesie im obojgu szczęście. Pogodziła się z bólem doznawanym przez niewygojone jeszcze ciało, z okrucieństwem jego namiętności, jego brakiem wiary w nią, w siebie samego i w cokolwiek. Poznała bowiem ostateczną prawdę, że ze wszystkich znanych mu ludzkich istot potrzebował właśnie jej; jej wiary, ciała, zaufania i miłości, jaką do niego czuła.

Ojcze! - krzyczał w myśli. Ojcze, nie powiedziałeś mi, że każdy człowiek nosi przy sobie własny drut kolczasty, własne piece i narzędzia tortur; nie nauczyłeś mnie nienawidzić, niszczyć, a teraz, gdy mnie upokarzają, naigrywają się ze mnie, nie czuję nawet gniewu, tylko wstyd, jakbym zasłużył na każdy cios, na każdą obelgę. I dokąd mam się teraz udać?

Pomyślał o jej nieświadomej miłości, tryskającej magicznie wprost z serca, co na tym świecie było rzeczą fatalną, słabością, chorobą równie straszną i śmiertelną, jak niekrzepnąca krew.

A w naszych miastach, w licznych sercach tego, co znamy jako cywilizację, pozostały już tylko ruiny. Wzgórza z kamieni, na których nigdy nic nie urośnie, gleba z potłuczonego szkła. Na wieki.

Przyjęliśmy jego [Chrystusa] krew dla własnego zbawienia, ale nie wierzymy. Powiadam wam, ta krew zmyła tyle grzechów, że już się zmęczyła.

Potem Ty się zjawiłeś i odszedłeś, i znów nie miałam nikogo. Na całym świecie nie było istoty, która dawałaby mi radość sprawiania jej radości, która byłaby częścią mojego życia. Nie ma straszniejszej rzeczy.

Mario Puzo Mroczna arena

[Neeenusia]

Annabelle śliczne te cytaty !
Muszę to przeczytać !

[Annabelle]

Napisane przez Neeenusia

Annabelle śliczne te cytaty !
Muszę to przeczytać !

Ciężka książka, o życiu w powojennych Niemczech. Różne rzeczy opisane bez takich 'upiększeń' literackich. Ale suma sumarum warto przeczytać

[innamoratissima]

"Czasami człowiek od razu wygląda dobrze, bez żadnych starań. A czasami, żebyś na głowie stanęła, coś jest nie tak."

"Odwrócił się, bo obiecał sobie solennie, że ten dzień będzie należał wyłącznie do Anny. Okazuje się jednak, że nie ma dnia, który można ofiarować tylko jednemu człowiekowi."

"Kiedy wracaliśmy do domu, spoglądałam w okna każdej wystawy. Ale nie patrzyłam na przedmioty wyłożone na świątecznych witrynach, lecz jedynie na odbicie naszych sylwetek w wystawowych szybach."

"Nachylił się i powiedział cicho:
- Bo to ja, Marto, chcę być twoim cieniem"

Powrót do czasów gimnazjalnych, kiedy to nałogowo czytałam książki Krystyny Siesickiej - ulubiona pisarka - i fragmenty z ulubionej książki tejże artystki - "Jezioro Osobliwości"

[Vivelith]

"Czy jednak w istocie ta przereklamowana przyjaźń nie jest najbardziej wyrachowanym z ludzkich interesów?
Czy nie jest po prostu prywatnym zobowiązaniem wzajemnej pomocy, dotyczącym tych wypadków, których nie obejmuje polisa ubezpieczeniowa?
Mówimy o kimś z podziwem: ma dziesiątki przyjaciół. A może to zwyczajny spryciarz, który się zabezpieczył na wszelkie ewentualności?
O kimś innym znowu mówimy z pogardą: "Ten to nie ma ani jedego przyjaciela".
Czy jednaj nie jest to odwagą, iść przez życie bez cudzego wsparcia?
Kiedyś jeszcze w Limie, rozmawiałam na ten temat z matką. (..) Na moje wątpliwości matka odpowiedziała,
że lepiej nie zastanawiać się zbytnio nad tymi sprawami -
inaczej człowiek staje się jak stonoga, która, pilnując każdej nogi z osobna,
nie może zrobić ani kroku."
Siedem pożarów mademoiselle, Esther Vilar

[lazurrowaa]

Hart ducha to nie cecha osobowości, to ciężka robota. To coś, co jesteś winna ludziom, którzy cię kochają.

Pragnęłabym móc czytać w cudzych myślach, a swoje zachować tylko dla siebie, lecz jednocześnie potrafić wyrazić to, co chcę, nie raniąc niczyich uczuć i nie narażając się na cierpienie.

Nieodwzajemniona miłość jest jak nowa sukienka, w którą się nie mieścisz, więc wciąż obiecujesz sobie, że przejdziesz na dietę. Nie myślisz wcale o sukience, tylko o tym, że twoje ciało jest dla niej zbyt obfite. Nieodwzajemniona miłość to motylki w brzuchu i pełne odurzenia dni, kiedy analizujesz każde słowo ukochanego... ale i wiele łez. Prawdziwa miłość jest zupełnie inna: daje poczucie bezpieczeństwa, ale daleko jej do nudy. Jest głęboka. Czujesz się tak, jakbyś wskoczyła do wodospadu.

Chcę na świeżo opisać, co teraz czuję - dopóki jest to czyste i namacalne. Zanim życie mnie dopadnie i przetoczy się po mnie jak walec drogowy.

Tego co się dzieje między dwojgiem ludzi, nie da się zachować w tajemnicy.

Powinnam ruszyć do przodu i wykorzystać każdą szansę. Nie bać się, nawet gdyby oznaczało to kolejne rozczarowanie.


Kate Le Vann "Wszystko co wiem o miłości"

[Mariah]

Czułam [...] jak teraz ten obraz pęka i rysuje się we mnie, zarasta pajęczyną, przebarwia się i ciemnieje jak stara fotografia. Bolało. Chociaż może to nie był ból, raczej strach, paniczny strach, że wszystko we mnie wywróci się do góry nogami i nic nie zostanie na swoim miejscu. Tak niewiele było w moim życiu stałych rzeczy, a właśnie traciłam najważniejszą, niemal fundamentalną.

Hanna Kowalewska "Góra śpiących węży"

[pegzi]

...żadna wielka miłość nie umiera do końca. Możemy do niej strzelać z pistoletu lub zamykać w najciemniejszych zakamarkach naszych serc, ale ona jest sprytniejsza - wie, jak przeżyć. Potrafi znaleźć sobie drogę do wolności i zaskoczyć nas, pojawiając się, kiedy jesteśmy już cholernie pewni, że umarła, albo, że przynajmniej leży bezpiecznie schowana pod stertami innych spraw...

— Jonathan Carroll
Poza ciszą

[201703160948]

Ojj zbieranie cytatów, już któryś raz czytając Cortázara siedzę z ołówkiem w dłoni i zaznaczam każde zdanie, które mi się spodoba

Chodziliśmy nie szukając się, ale wiedząc, że chodzimy po to, żeby się znaleźć.

W imię dawnych czasów robi się największe głupstwa w teraźniejszych.

[...] nic nie jest stracone, jeżeli ma się dosyć odwagi, aby twierdzić, że wszystko jest stracone i że trzeba zaczynać od zera [...]

...a wiatr wiał nam w twarze deszcz wyrzeczeń, pożegnań i biletów metra...

wszystkie z "Gry w klasy"

[innamoratissima]

"Dopiero kiedy piekielnie boisz się o kogoś, kiedy niepokój nie pozwala ci oddychać, strach zatyka arterie i odbiera rozum, dopiero wtedy, moja mała, ty kochasz naprawdę."

Ciąg dalszy wieczorów z Krystyną Siesicką, tym razem "W stronę tamtego lasu"

[lazurrowaa]

[...] Nie jestem głupia, by mówić prawdę, która chluby nie przynosi.


Człowiek przestaję popełniać błędy dopiero wtedy, gdy umiera.


"Lukrecja Borgia to ja" Ewa Barańska.

[innamoratissima]

up, up

[hihicz]

"LUDZIE POTRZEBUJĄ FANTAZJI, ŻEBY BYĆ LUDŹMI. ŻEBY BYĆ TYM MIEJSCEM, GDZIE SPADAJĄCY ANIOŁ SPOTYKA SIĘ Z WSTĘPUJĄCĄ MAŁPĄ.
- Wróżki Zębuszki? Wiedźmikołaje? Małe...
TAK. JAKO ĆWICZENIE. MUSICIE ZACZĄĆ OD NAUKI WIARY W MAŁE KŁAMSTWA.
- Żebyśmy potem mogli uwierzyć w wielkie?
TAK. SPRAWIEDLIWOŚĆ. MIŁOSIERDZIE. OBOWIĄZEK. TAKIE RZECZY.
- To przecież całkiem co innego!
TAK MYŚLISZ? WEŹ ZATEM WSZECHŚWIAT I ROZGNIEĆ GO NA NAJDROBNIEJSZY PYŁ, PRZESIEJ PRZEZ NAJDROBNIEJSZE SITO, A POTEM POKAŻ MI CHOCIAŻ JEDEN ATOM SPRAWIEDLIWOŚCI, JEDNĄ MOLEKUŁĘ MIŁOSIERDZIA. A JEDNAK... Śmierć machnął ręką. A JEDNAK DZIAŁACIE, JAK GDYBY ISTNIAŁ JAKIŚ IDEALNY PORZĄDEK ŚWIATA, JAK GDYBY BYŁA WE WSZECHŚWIECIE JAKAŚ... JAKAŚ SŁUSZNOŚĆ, WEDŁUG KTÓREJ MOŻNA GO OCENIAĆ."
"Wiedźmikołaj" Pratchett

[solaola]

Laseczki, nie śpimy, czytamy!

"A ja...? Ze mnie to taki gołąb złodziej. Dobieram się do cudzych ziarenek. Głód nie ustępuje, a wstyd większy niż głód. Jak mam potępić Klarę, gdy sama powinnam zostać przesłuchana? Powiedziałabym: Panie sierżancie, nie wiem, jak i kiedy to się stało. Moje serce ruszyło z hukiem obu komór. Przeskoczyło granicę dźwięku i szybkości. A potem znalazło się na wirażu i jest na nim do teraz. Balansuje i podryguje jak nieudolny motocyklista. I choć bardzo tego pragnie, w żaden sposób nie może wyjść na prostą.
Nic więcej nie mam na swoje usprawiedliwienie, panie sierżancie..."

"Puszka czuje się nieswojo. Ma ochotę beczeć jak mała dziewczynka. Z całych sił, bez skrępowania. Ale wyrosła z tego płaczu, podobnie jak z satynowej sukienki z kokardą. I ze swych pierwszych kaloszy. I ze skakanki, porzuconej gdzieś na starym podwórku przed warszawską kamienicą."

"-Minie parę lat- ciągnęła- i wyrastasz na własną matkę.
Chodzisz na rauty i balety proszone, pozujesz do towarzyskiej kroniki...Nikogo tak naprawdę nie obchodzisz, tylko jesteś, bo powinnaś. Fotka to koniecznie w czułych objęciach męża. Nieważne, że ma kochankę, co się na zdjęciach lepiej prezentuje. Nieważne, że zasypiasz po butelce cin cin, a rano łykasz prozac, żeby móc dalej cieszyć się życiem. I to, że twój wymuskany dom przypomina jakieś pieprzone mauzoleum. Wszystko na niby! Trzeba tylko dobrze wyjść na zdjęciu, bo będą cię oglądać i oceniać! Bo musisz być cholernie szczęśliwa i wszyscy powinni w to wierzyć!"

"-Widzisz, kochanie- babcia otoczyła Puszkę ramieniem- Bywa tak, że niektórzy odchodzą za daleko."

"Puszka" Barbary Kosmowskiej

[lazurrowaa]

Napisane przez solaola

"-Minie parę lat- ciągnęła- i wyrastasz na własną matkę.
Chodzisz na rauty i balety proszone, pozujesz do towarzyskiej kroniki...Nikogo tak naprawdę nie obchodzisz, tylko jesteś, bo powinnaś. Fotka to koniecznie w czułych objęciach męża. Nieważne, że ma kochankę, co się na zdjęciach lepiej prezentuje. Nieważne, że zasypiasz po butelce cin cin, a rano łykasz prozac, żeby móc dalej cieszyć się życiem. I to, że twój wymuskany dom przypomina jakieś pieprzone mauzoleum. Wszystko na niby! Trzeba tylko dobrze wyjść na zdjęciu, bo będą cię oglądać i oceniać! Bo musisz być cholernie szczęśliwa i wszyscy powinni w to wierzyć!"

"-Widzisz, kochanie- babcia otoczyła Puszkę ramieniem- Bywa tak, że niektórzy odchodzą za daleko."

"Puszka" Barbary Kosmowskiej

ciekawe.


-Ciekawość to pierwszy stopień do drugiego stopnia ciekawości - odparł Felix. - A klika stopni dalej są regularne kłopoty.

One go kochały, a uczucie to nie jest coś, czym można się kierować. Dla nich cały świat, próbujący zabrać im ukochanego, był czymś złym.

Pewnych tajemnic lepiej nie odkrywać.

Zwykłe kłamstwo, prosta sprawa. Niektórzy ludzie kłamią tak często, że jest im ciężko, kiedy muszą powiedzieć prawdę. Czują się wtedy jak dzikusy, którym nagle ktoś każe założyć buty.

- Tylko mi tu teraz nie panikuj - ostrzegł Felix.
- Nie panikuję. Zgłaszam tylko reklamację na rzeczywistość.

- Cmentarze to najspokojniejsze miejsce na świecie - wyjaśniła z uśmiechem rozmazanego makijażu. Zaczynała wyglądać upiornie, jak przed kilkoma godzinami na strychu. - To wymarzone miejsce do kontemplacji i medytacji. Nikt Ci nie przeszkodzi.

Równowaga czerni i bieli? Po co równowaga? Lepiej opowiedzieć się po którejś ze stron, niż grać na dwa fronty.


cytaty z "Felix, Net i Nika oraz Trzecia Kuzynka" Rafała Kosika.

[karuzel_a]

Jesteś jedynym i największym problemem swojego życia - otwórz oczy, duszę, usta...

[blonde_]

"W chwili, kiedy zaczynasz zastanawiać się, czy kogoś kochasz, przestałeś go już kochać na zawsze."
"Sekret jest wart tyle, ile warci są ludzie, przed którymi powinniśmy go strzec."

"Cień wiatru" Carlos Ruiz Zafon

[moodygirl]

I nasze milczenie jest nabrzmiałe całą bezsilnością świata, nasze milczenie jest jak powrót do początku rzeczy, do ich prawdy.

Ja wiem, że czasem lepiej zostać tak wewnątrz siebie, zamkniętym. Bo wystarczy jedno spojrzenie, żeby się rozkleić, wystarczy, że ktoś wyciągnie dłoń, by człowiek nagle poczuł, jaki jest kruchy, bezbronny, by wszystko się zawaliło jak piramida z zapałek.

Często żałuje, że nie można wymazać słów z powietrza tak jak z kartki, że nie istnieje specjalne pióro, którym człowiek by pomachał w górze, żeby wyciągnąć niezręczne słowa, zanim ktoś je zdąży usłyszeć.

Nie powinniśmy żywić nadziei, że zmienimy świat, bo świat jest o wiele silniejszy niż my.

„No i ja” Delphine de Vigan

pozdrawiam

[solaola]

Napisane przez moodygirl

I nasze milczenie jest nabrzmiałe całą bezsilnością świata, nasze milczenie jest jak powrót do początku rzeczy, do ich prawdy.

Ja wiem, że czasem lepiej zostać tak wewnątrz siebie, zamkniętym. Bo wystarczy jedno spojrzenie, żeby się rozkleić, wystarczy, że ktoś wyciągnie dłoń, by człowiek nagle poczuł, jaki jest kruchy, bezbronny, by wszystko się zawaliło jak piramida z zapałek.

Często żałuje, że nie można wymazać słów z powietrza tak jak z kartki, że nie istnieje specjalne pióro, którym człowiek by pomachał w górze, żeby wyciągnąć niezręczne słowa, zanim ktoś je zdąży usłyszeć.

Nie powinniśmy żywić nadziei, że zmienimy świat, bo świat jest o wiele silniejszy niż my.

„No i ja” Delphine de Vigan

pozdrawiam

jakie cudowne cytaty! Na pewno przeczytam książkę.

[SekretnyWachlarz]

Blonde, widzę cytat w twoim podpisie z Mój przyjaciel Leonard Jamesa Freya. Miło, miło.

[andzelika666]

"A ktoś powiedział, że mężczyzna, który jest z jedną kobietą dłużej niż dwadzieścia lat, zasługuje na aureolę. Lepiej przyprawić mężowi aureolę niż rogi."

"Przychylam się do opinii, że są dwa dni, którymi nie należy się przejmować. To wczoraj i jutro."

"W nocy mój mąż zadzwonił z pobliskiej restauracji i powiedział, że jeśli raz zastanie u mnie obcego mężczyznę,w dodatku w swoim szlafroku, to natychmiast przeprowadzi się do matki.
-Nie możesz wymagać-zauważyłam spokojnie-żeby każdy mężczyzna którego zapraszam na kolację, przychodził z własnym szlafrokiem. A do stołu musi przecież się w coś ubrać! Poza tym jak możesz mnie posądzać, że przyjmuję obcych mężczyzn?! Ten Pan jest od dawna moim przyjacielem. Jestem z nim bardzo blisko. Bliżej niż z tobą"

Każdy szczyt ma swój Czubaszek-Maria Czubaszek, Artur Andrus

[201703160948]

"Nie przeciągaj pożegnania, bo to męczące. Zdecydowałeś się odejść, to idź..."/Mały Książę

[balletoevs]

"Śnimy, bo nie możemy wytrzymać prawdy."
"Bardzo rzadko jakaś rzecz jest długo poważna. (...) Naprawdę. Szczególnie nocą. Noc przesadza."
"Źle być pijanym w samotności."

Łuk Triumfalny - Erich Maria Remarque

[doleo]

Nie trzeba cierpieć z tęsknoty, moje starane serce. Rzeczy są piękne właśnie dlatego, że nigdy nie powracają. Życie jest piękne, ponieważ dzień dzisiejszy będzie już przeszłością dla jutra."


"Musimy uśmiechać się do teraźniejszości, gdy już opłakaliśmy przeszłość"


"Wszyscy jesteśmy pewni swego poranka, lecz nikt nie może powiedzieć, że jest pewny swego wieczoru"


"Toczy się neurastenia. Pogrążasz się w pesymizmie. Oddajesz się czarnym myślom. Przełykasz kęs własnej nędzy. Przesuwasz paciorki złorzeczeń. I każdego ranka zaczynasz bać się wieczora"


"W tym życiu, jednym, pięknym i drogocennym, ludzie dzielą się na dwie kategorie. A ja nie jestem ni z jednymi, ani z drugimi, lecz przeciwko sobie samemu"

"Wargi drżą ci z pragnienia, tak jak róże jeszcze nie rozwinięte boją się, że nikt ich nie zerwie"


"Dręczą wspomnienia i gorycz utraconego czasu. Minione życie wzywa jeszcze z daleka, ale gwizd lokomotywy ginie w chmurach. Gdzież są moje wczorajsze przyzwyczajenia? Stanę się bezużyteczny dla wszystkich i ciężarem dla każdego. Co poczną beze mnie inni? Słyszę powtarzający się refren: Tymczasem jesteś tutaj. Tymczasem jesteś tutaj."


"Blizna zawsze ci przypomni, że cierpiałeś."


"Moja głowa jest jak obolałe serce dzwonu, a ciało- jak dzwon wydający jęk: din, don, dan. Pogrzebane zostają nadzieje. Od gorączki pragnienia aż pali w ustach. Zlewa się ze sobą teraźniejszość, przeszłość i przyszłość, pryskają wspomnienia, doskwierają gorzkie wyrzuty sumienia. Tak się źle czuję, jakbym leżał na stole operacyjnym.

Jeśli jesteś bohaterem, wydrę ci wątrobę, jeśli przedsiębiorcą- wnętrzności, jeśli poetą-serce."



"Toteż pozostaje często głucha na słowa, które ból powtarza, gdy przebiega przez żyły, bije w skroniach, wżera się w ciało, kłuje w gardle, toczy płuca, wstrząsa sercem. Ciągle te same słowa. Lepiej ich nie słuchać. Lepiej uciec."


"Tęsknisz za zachodami słońca, które może już nigdy nie zgaśnie."


"Bez bólu nie ma życia w miłości; bez miłości nie ma siły w bólu. Nie liczy się żadna wielkość i nie mają wartości żadne bogactwa: jedynie serce, które kochało i cierpiało, jest bogate jak morze i wielkie jak świat"

[solaola]

Napisane przez doleo

Nie trzeba cierpieć z tęsknoty, moje starane serce. Rzeczy są piękne właśnie dlatego, że nigdy nie powracają. Życie jest piękne, ponieważ dzień dzisiejszy będzie już przeszłością dla jutra."


"Musimy uśmiechać się do teraźniejszości, gdy już opłakaliśmy przeszłość"


"Wszyscy jesteśmy pewni swego poranka, lecz nikt nie może powiedzieć, że jest pewny swego wieczoru"


"Toczy się neurastenia. Pogrążasz się w pesymizmie. Oddajesz się czarnym myślom. Przełykasz kęs własnej nędzy. Przesuwasz paciorki złorzeczeń. I każdego ranka zaczynasz bać się wieczora"


"W tym życiu, jednym, pięknym i drogocennym, ludzie dzielą się na dwie kategorie. A ja nie jestem ni z jednymi, ani z drugimi, lecz przeciwko sobie samemu"

"Wargi drżą ci z pragnienia, tak jak róże jeszcze nie rozwinięte boją się, że nikt ich nie zerwie"


"Dręczą wspomnienia i gorycz utraconego czasu. Minione życie wzywa jeszcze z daleka, ale gwizd lokomotywy ginie w chmurach. Gdzież są moje wczorajsze przyzwyczajenia? Stanę się bezużyteczny dla wszystkich i ciężarem dla każdego. Co poczną beze mnie inni? Słyszę powtarzający się refren: Tymczasem jesteś tutaj. Tymczasem jesteś tutaj."


"Blizna zawsze ci przypomni, że cierpiałeś."


"Moja głowa jest jak obolałe serce dzwonu, a ciało- jak dzwon wydający jęk: din, don, dan. Pogrzebane zostają nadzieje. Od gorączki pragnienia aż pali w ustach. Zlewa się ze sobą teraźniejszość, przeszłość i przyszłość, pryskają wspomnienia, doskwierają gorzkie wyrzuty sumienia. Tak się źle czuję, jakbym leżał na stole operacyjnym.

Jeśli jesteś bohaterem, wydrę ci wątrobę, jeśli przedsiębiorcą- wnętrzności, jeśli poetą-serce."



"Toteż pozostaje często głucha na słowa, które ból powtarza, gdy przebiega przez żyły, bije w skroniach, wżera się w ciało, kłuje w gardle, toczy płuca, wstrząsa sercem. Ciągle te same słowa. Lepiej ich nie słuchać. Lepiej uciec."


"Tęsknisz za zachodami słońca, które może już nigdy nie zgaśnie."


"Bez bólu nie ma życia w miłości; bez miłości nie ma siły w bólu. Nie liczy się żadna wielkość i nie mają wartości żadne bogactwa: jedynie serce, które kochało i cierpiało, jest bogate jak morze i wielkie jak świat"

Co to za książka?

[Mariah]

doleo skąd są te cytaty?

Jestem ostatnio w bardzo kiepskim nastroju a te słowa jakoś do mnie przemawiają, chciałabym przeczytać książkę

[lazurrowaa]

Napisane przez doleo

Nie trzeba cierpieć z tęsknoty, moje starane serce. Rzeczy są piękne właśnie dlatego, że nigdy nie powracają. Życie jest piękne, ponieważ dzień dzisiejszy będzie już przeszłością dla jutra."


"Musimy uśmiechać się do teraźniejszości, gdy już opłakaliśmy przeszłość"


"Wszyscy jesteśmy pewni swego poranka, lecz nikt nie może powiedzieć, że jest pewny swego wieczoru"


"Toczy się neurastenia. Pogrążasz się w pesymizmie. Oddajesz się czarnym myślom. Przełykasz kęs własnej nędzy. Przesuwasz paciorki złorzeczeń. I każdego ranka zaczynasz bać się wieczora"


"W tym życiu, jednym, pięknym i drogocennym, ludzie dzielą się na dwie kategorie. A ja nie jestem ni z jednymi, ani z drugimi, lecz przeciwko sobie samemu"

"Wargi drżą ci z pragnienia, tak jak róże jeszcze nie rozwinięte boją się, że nikt ich nie zerwie"


"Dręczą wspomnienia i gorycz utraconego czasu. Minione życie wzywa jeszcze z daleka, ale gwizd lokomotywy ginie w chmurach. Gdzież są moje wczorajsze przyzwyczajenia? Stanę się bezużyteczny dla wszystkich i ciężarem dla każdego. Co poczną beze mnie inni? Słyszę powtarzający się refren: Tymczasem jesteś tutaj. Tymczasem jesteś tutaj."


"Blizna zawsze ci przypomni, że cierpiałeś."


"Moja głowa jest jak obolałe serce dzwonu, a ciało- jak dzwon wydający jęk: din, don, dan. Pogrzebane zostają nadzieje. Od gorączki pragnienia aż pali w ustach. Zlewa się ze sobą teraźniejszość, przeszłość i przyszłość, pryskają wspomnienia, doskwierają gorzkie wyrzuty sumienia. Tak się źle czuję, jakbym leżał na stole operacyjnym.

Jeśli jesteś bohaterem, wydrę ci wątrobę, jeśli przedsiębiorcą- wnętrzności, jeśli poetą-serce."



"Toteż pozostaje często głucha na słowa, które ból powtarza, gdy przebiega przez żyły, bije w skroniach, wżera się w ciało, kłuje w gardle, toczy płuca, wstrząsa sercem. Ciągle te same słowa. Lepiej ich nie słuchać. Lepiej uciec."


"Tęsknisz za zachodami słońca, które może już nigdy nie zgaśnie."


"Bez bólu nie ma życia w miłości; bez miłości nie ma siły w bólu. Nie liczy się żadna wielkość i nie mają wartości żadne bogactwa: jedynie serce, które kochało i cierpiało, jest bogate jak morze i wielkie jak świat"

aż je sobie gdzieś zapiszę....... piękne.
i pierwsza część pasuje do książki którą aktualnie czytam "Jak przestać się martwić i zacząć żyć" xd

[Irminusia]

Clarissa Pinkola Estes " Biegnąca z wilkami"

cyt. "... Kiedy tracimy kontakt z instynktowną psychiką , jesteśmy na pół zrujnowane , a obrazy i energie pierwiastka kobiecego nie mogą się w pełni rozwinąć. Kobieta odcięta od swego podstawowego źródła zdana jedynie na rozsądek, zatraca swe instynkty , a jej naturalne cykle życiowe giną, pochłaniane przez kulturę, intelekt lub ego - własne lub należące do innych" .

"... Kiedy życie kobiety popada w zastój lub wypełnia się nudą, to jest to moment, kiedy powinna dojść do głosu jej dzika, zwierzęca strona; to czas, by dusza rozlała się szeroko jak rzeka w delcie".

"... Jeśli otaczają cię osoby, które krzywią się na ciebie i patrzą z odrazą w sufit, kiedy się pojawiasz, coś mówisz, coś robisz, to znaczy, że jesteś z ludźmi, którzy gaszą twoje pasje, a prawdopodobnie także i własne. To nie są ludzie, którzy dbają o to, co robisz, o treść twojego życia".

"...Jeśli ktoś traktuje cię jak żywą , rozwijającą się criaturę, istotę taką jak drzewa w lesie, fikus w kącie pokoju albo róże przed domem , jeżeli widzi w tobie prawdziwe, żywe, oddychające istnienie, co prawda ludzkie, ale utkane z niezwykle delikatnej, wilgotnej, magicznej materii, jeśli sprzyja criaturze, która jest w tobie - to jesteś z człowiekiem, jakiego ci potrzeba. Będzie na całe życie przyjacielem twej duszy. Roztropne dobieranie przyjaciół i kochanków,
że nie wspomnę o mistrzach , jest rzecą największej wagi dla zachowań świadomości , intuicji, panowania nad płomiennym światłem , które widzi i wie".

"... Intuicja otwiera przed nami wiele różnych możliwości. Kiedy jest się w kontakcie z instynktowną jaźnią , zawsze są co najmniej cztery rzeczy do wyboru - dwa przeciwieństwa , rozwiązanie pośrednie i "po dalszych przemyśleniach". Jeśli ktoś nie porusza się pewnie po świecie intuicji , to może mieć wrażenie , że ma tylko jedno wyjście, w dodatku niepożądane. Być może kobieta czuje, że powinna z tego powodu cierpieć. Poddać się. Zmusić się do tego. Nie, jest lepsze
rozwiązanie. Kierować się wewnętrznym głosem, wewnętrznym wzrokiem, wewnętrzną istotą. Iść za nią. Ona wie, co robić".

"... Pewna kobieta , z która pracowałam, inteligentna i utalentowana, opowiadała mi o swojej babci ze Środkowego Zachodu. Według babci najlepszą rozrywką było pojechać pociągiem do Chikago, założyć wielki kapelusz i, spacerując po Michigan Avenue, oglądać wystawy i zadawać szyku w roli eleganckiej damy. Z konieczności czy zrządzeniem losu wyszła za mąż za farmera. Osiedli wśród bezmiaru pól pszenicznych, gdzie zaczęła usychać i więdnąć w schludnym
małym wiejskim domku, w dużym w sam raz dla niej, dzieci i męża, jak Pan Bóg przykazał. Nie miała już czasu na tamto "frywolne" życie, które kiedyś wiodła. Miała za dużo dzieci. Za dużo "babskich zajęć".
Pewnego dnia , wiele lat później, wyszorowaszy uprzednio na kolanach podłogi w kuchni i w salonie, założyła swą najlepszą jedwabną bluzkę, zapięła długą spódnicę , a na głowę włożyła ogromny kapelusz. Przystawił sobie strzelbę męża do ust i pociągnęła spust. Każda kobieta wie, dlaczego wcześniej wymyła podłogi.

Głód duszy może przyprawiać kobietę o nieznośne cierpienia. Ponieważ dusza kobiety ma potrzebę wyrażania siebie w swoisty, uczuciowy sposób, musi się rozwijać i kwitnąć w poczuciu sensu tego, co robi, nie gnębiona przez nikogo. Która z nas nie miała, znała przynajmniej jednej bliskiej, ukochanej kobiety, która postradała instynkt dokonywania słusznych wyborów, skutkiem czego była zmuszona żyć wyrzucona poza nawias? Być może właśnie ty jesteś taką kobietą".

dla mnie psychologia dużego formatu, jestem pod wrażeniem, może jeszcze kogoś to wciągnie polecam

[Irminusia]

i oczywiscie Chicago ale i tak jestem wdzieczna mojej przyjaciołce,ze tyle dla mnie wypisala cytatow