Cytaty z ksiazek

[moodygirl]

-Ja tutaj, o tutaj, na wierzchu, to może nie płaczę,ale tam, w środku... - klepie się po mostku - to ciągle.

Beata Ostrowicka "Świat do góry nogami"

Aaa i jeszcze jeden, co prawda nie z książki, ale z serialu Jezioro Marzeń

Potrzebujesz teraz kogoś, kto nie tylko zrozumie, przez co przechodzisz, ale także z tobą przez to przejdzie

[angelstyle]

Opanowała nas bezmyślna pogoda ducha sprzątaczek i woźnych pracujących na nocną zmianę. W tym rozbabranym świecie robiliśmy porządki przynajmniej w swoim kąciku.

Zanim jednak sprawdziliśmy siłę swoich pożądań, porozmawialiśmy sobie na temat Franka Hoenikkera, na temat jego ojca, trochę na temat Asy Breeda i firmy General Forge and Foundry, na temat papieża i kontroli urodzin, na temat Hitlera i Żydów. Rozmawialiśmy też o szarlatanach. Rozmawialiśmy o prawdzie. O gangsterach i businessmanach. Rozmawialiśmy o niewinnych biedakach, których posłano na krzesło elektryczne, i o bogatych s☠☠☠☠ysynach, którzy się z tego wykręcili. Rozmawialiśmy o bigotach, którzy nagle okazują się zboczeńcami. Rozmawialiśmy o różnych rzeczach.
Krótko mówiąc, spiliśmy się.

Nie widziałem Krebbsa od tego czasu. Mimo to sądzę, że wchodził w skład mojego karrasu. Jeśli tak, to spełniał w nim rolę wrang-wranga. Wrang-wrang jest to według Bokonona człowiek, który odwodzi ludzi od określonej linii rozumowania, wykazując na przykładzie własnego życia absurdalność tej drogi.
Możliwe, że byłbym skłonny uznać historię z aniołem za wydarzenie nie mające głębszego sensu i stopniowo dojść do przekonania, że wszystko jest bezsensem, ale kiedy ujrzałem to, co zrobił Krebbs, a zwłaszcza to, co zrobił z moim ulubionym kotem, nihilizm nie był już dla mnie.

Kurt Vonnegut- Kocia kołyska.

[Lukrecja286]

"Po jakimś tygodniu matka daje mi następne sto dolarów. Właściwie zmusza mnie, żebym je wziął, i przysięga się, że to od brata. Brat dałby jej i dziesięć tysięcy dolców, jakby go poprosiła, nawet nie pytając na co."

"Dalej trzymam Scanlana za nadgarstek, tamując upływ krwi, a on miętosi rękawiczkę, którą trzyma w drugiej ręce. Coś z tej rękawiczki wyciąga i wyciera o spodnie. Obrączka. Wklada ją do kieszonki."

"Ptasiek" William Wharton

[Le_Souvenir]

Miłość to obietnica,
Miłość to souvenir,
Raz danego nie zapomnisz.
Zadbaj, aby żył.

Z miłości zrobimy nawet to, do czego inaczej nie bylibyśmy zdolni.

Bóg dał nam pamięć, abyśmy mogli mieć róże w grudniu.

Wszystko ma jakąś rysę. Właśnie przez nią przenika światło.

Każdy powinien pilnie zważać, dokąd ciągnie go serce,
po czym wybrać tę drogę i trzymać się jej ze wszystkich sił.

Jedno jest lekarstwo na miłość:
kochać jeszcze bardziej.

Czymkolwiek przychodzi zapłacić,
Gdy w sercu najwięcej żalu,
Powtarzam: lepiej kochać i utracić,
Niźli nie kochać wcale.

Jak krótkie były dni wina i róż!
Zniknęły jak w mglistym śnie
Nasza ścieżka wyłania się na chwilę z mgły
I ginie we mgle.

Zabierz ze sobą tyle, ile trzeba
Nic więcej.
Droga jest długa, ramiona wątłe
Nie bierz nic więcej.
Zabierz ze sobą tyle, ile trzeba
Wychodząc, zatrzaśnij drzwi.
Jeszcze poleje się wino, zakwitną róże
Opadną mgły.


Souvenir - Therese Fowler

[lazurrowaa]

Le_Souvenir fajne cytaty.

Nie czeka się we śnie. To też nieprawda, bo ja czekałam.

Moja babcia Emilia lubiła dostawać bezużyteczne prezenty, cieszyły ją bardziej, niż te, które zaspokajały nawet najpilniejszą potrzebę, bo uważała, że pochodzą z serca, a nie z rozumu.

Tego wieczoru w recepcji mojego hoteliku siedziała pani Rozalia. Usadowiona na wygodnej kanapce oglądała telewizję, jednocześnie robiąc szydełkiem koronkową serwetę. Zawsze zdumiewa mnie tego rodzaju podzielność uwagi, podobnie jak kota pani Rozalii. Wpatrując się w kłębek podskakujący w małym koszyku, z zdziwieniem wsłuchiwał się w jej miarowe: "nie wolno, nie wolno, nie wolno" , które przygotowaną łapę zatrzymywało w powietrzu. Jakim cudem mogła oglądać serial, robić serwetę i widzieć łapę, tego nie mogliśmy pojąć, ani kot, ani ja.

Krystyna Siesicka "Pejzaż sentymentalny."

[jestesmoimbedziesz]

" .. a najgorsze jest to kiedy nasze banalne oczekiwania, nie pokrywają się z rzeczywistością, mimo że nie jest to dużo może to zniszczyć nasz dzień, związek, życie.."

[MiastoKosci]

Napisane przez eM!

No to ja dodam coś z humorem..

Barbara Kosmowska 'Teren prywatny'

'(..)Mam być do przesady pruderyjna, kokieteryjnie zalotna, zalotnie figlarna, figlarnie ponętna, ponętnie erotyczna, erotycznie niezaspokojona, a wtedy on zwróci na mnie uwagę. Nie daje mi jednak spokoju zasadnicze pytanie: "dlaczego to ja mam być taka, śmaka i owaka , aż do erotycznie niezaspokojonej? Dlaczego to ja muszę robić z siebie idiotkę, żeby on zobaczył we mnie kobietę? A on? Czy nie może tak po prostu podejść, spojrzeć mi głęvoko w oczy i czule wyznać: "od pierwszego spojrzenia zwróciłem na ciebię uwagę"? Widać nie może - westchnęłam z rezygnacją. W recepcie na szczęście we dwoje zadbano o to, żeby kobieta starannie i długo oraz w przemyślany sposób się upokarzała.(..)'

Powiem krótko. Kocham tą książke. Ten cytat też. Polecam do przeczytania !

Cassandra Clare - Miasto Kosci .

Kiedy chłopiec miał sześc lat, ojciec dał mu sokoła do polowań. "Sokoły to drapieżniki, zabijają inne ptaki" , powiedział. "Nocni Łowcy nieba" . Sokół nie lubił chłopca, chłopiec nie lubił sokoła. Jego ostry dziób przyprawiał go o niepokój, jasne oczy wciąż go obserwowały. Gdy tylko chłopiec się doń zbliżał, ptak atakował go dziobem i pazurami. Przez wiele tygodni jego nadgarstki i ręce wciąż krwawiły. Nie wiedział, że ojciec wybrał sokoła, który przez ponad rok żył na wolności, i dlatego oswojenie go było prawie niemożliwe. Ale chłopiec próbował, bo ojciec kazał mu wytrenowac sokoła, a on chciał zadowolic ojca. Przebywał z sokołem cały czas, nie dawał mu spac, wciąż do niego mówiąc albo nawet grając muzykę, bo zmęczonego ptaka łatwiej oswoic. Nauczył sie urzywac sprzętu: rękawicy, pęt, kaptura, rzemienia, którym przywiązywał sobie sokoła do nadgarstka. Powinien trzymac go w ciemności, ale nie otrafił sie do tego zmusic. Zamiast tego siadał tam, gdzie ptak mógł go widziec, dotykał go i głaskał po skrzydłach, zeby zdobyc jego zaufanie. Karmił go z ręki, ale z początku ptak nie chciał jeśc. Później jadł tak łapczywie, ze kaleczył mu dziobem dłonie. Ale chłopiec był zadowolony, że robili postępy. Chodziło mu o to, żeby ptak dobrze go znał, nawet jeśli ranił go do krwi. Chłopiec zaczął dostrzegac, że sokół jest piękny, że jego smukłe skrzydła są stworzone do szybkiego lotu, że jest silny, szybki, dziki i łagodny. Kiedy nurkował ku ziemi, poruszał się jak światło. Gdy nauczył się krążyc i wracac na jego nadgarstek, chłopiec omal nie krzyczał z radości. Czasami ptak wskakiwał mu na ramie i wsadzał dziób w jego włosy. Chłopiec wiedział, że sokół go kocha, a kiedy był pewien, że nie tylko jest oswojony, ale i doskonale wytrenowany, poszedł do ojca i powiedział mu czego dokonał. Spodziewał się pochwały, ale ojciec wziął ptaka, teraz oswojonego i ufnego, i skręcił mu kark. "Mówiłem ci, że masz uczynic go posłusznym" powiedział i rzucił bezwładne ciało na ziemię. "A ty nauczyłeś go kochac. Sokoły nie maja byc kochanymi, domowymi pupilami. Są dzikie, gwałtowne i okrutne. Ten ptak nie został wytresowany, tylko złamany" . Później kiedy chłopiec został sam, płakał nad przyjacielem, aż w końcu ojciec przysłał sługę po martwego ptaka i kazał go pogrzebac. Chłopiec już nigdy więcej nie płakał i nigdy nie zapomniał tego, czego się nauczył: że kochac to niszczyc i że byc kochanym to znaczy zostac zniszczonym.

Kocham ten cytat. Daje dużo do myślenia. Gdy to przeczytacie pomyślcie trochę co znaczy to.

[moniaher1996]

Gossip Girl

" Destiny does not exist, it's just a lame excusion for people who let things happen instead of making them happen"

[wiefiulecka]

" miłość przez małe m "

" Spędzasz całe życie w więzieniu, które sam sobie zbudowałeś, i pewnego dnia słyszysz pukanie do drzwi. Ktoś do ciebie przyszedł i myślisz, że już nigdy nie będziesz sam (...) Być może dla ciebie to pukanie było zaproszeniem do długiego spaceru, tak długiego, że mógłby trwać całe życie, ale ta druga osoba może najzwyczajniej chciała sprawdzić, czy te drzwi w ogóle wydają jakiś odgłos. "

[lazurrowaa]

Nie można kogoś okłamywać niechcący. Jeżeli niechcący wprowadziło się kogoś w błąd, to to nie jest żadne okłamywanie, tylko niefortunna pomyłka.

Świat glazury i terakoty. Właściwie zazdrościłem Olowi, dla mnie to już była przeszłość. Szkoda, urządzanie mieszkania jest odmładzające, bardziej niż chirurgiczne cięcia. Może powinienem jednak sprzedać ten dom i kupić inny. Zająć się glazurą, terakotą, wanną, prysznicem, ocieplaniem ścian, panelami podłogowymi, centralnym ogrzewaniem. Tylko po co? Czasami więcej miejsca na miłość można znaleźć w pustych trzydziestu metrach kwadratowych.

W życiu nie można sobą grać, wymyślać siebie zależnie od okoliczności!

Stary zegar w pokoju na dole bije godziny. Nie zauważam tego za dnia, ale nocą, jeżeli nie śpię, zawsze słyszę jego uderzenia i liczę je. Prawdę mówiąc, nie lubię tego, bicie zegara ma w sobie coś z poganiania, takie: uważaj, bo za chwile będzie już za późno.
Mariola wyłączała to cogodzinne wtrącanie się w jej życie, nie mogła tego znieść, mówiła, że rozsadza jej głowę, dostawała migreny. Myślę, że tak naprawdę uciekałą w ten sposób od przerażających godzin, które głośno dodawały jej lat. Tina, dla której czas miał tylko wymiar przeszły i teraźniejszy, nie słyszała w biciu zegara czasu przyszłego, bo on istniał dla niej tylko w niejasnym, roztańczonym zwrocie "nadejdzie taka chwila" .

Krystyna Siesicka "Pejzaż sentymentalny" .

Nagle zrozumiał, że nie tak łatwo jest umrzeć. Nagle poczuł, jak drogocenna jest każda sekunda, w której jeszcze oddycha, jak cudowny jest zapach trawy i chłodny powiew na twarzy. I pomyśleć, że ludzie mają przed sobą całe długie lata, tyle czasu, mogą zrobić z nim, co chcą, nawet go marnotrawić, a on czepia się każdej sekundy...

J.K.Rowling "Harry Potter i insygnia śmierci."

[Friese]

• Lubię moją samotność. Nie rozumiem ludzi, którzy się jej boją. Samotność pozwala na zaczynanie każdego dnia od nowa bez obawy, że jest się za kogoś odpowiedzialnym, że jeśli wstaniemy za późno z łóżka, ktoś nie dostanie na czas śniadania, a ktoś inny będzie miał zasikanego pampersa. Samotne powietrze pachnie zawsze tak samo, zawsze wiem, kiedy mogę spodziewać się chłodnego wiatru przez uchylone okno, wiem też, że jeśli poruszę gwałtownie pledem, to kolor pyłków będzie zawsze ten sam.
  Moje życie opiera się o ciszę. O poukładane książki, filmy na srebrnych książkach i muzykę. Moja cisza ma zapach i smak rozpoznawalny przeze mnie łatwo i nawet po ciemku.
  Próbowałam rozbudzić w sobie uczucie zazdrości lub niechęci do osób żyjących stadnie, ale nie potrafię: myślę o ludziach jak o równoległych światach, współistniejących ze mną, jak o strunach tego samego instrumentu, ale brzmiących inaczej. Czasami chciałabym tęsknić za tym, za czym tęsknią oni, ale nie mogę, nie potrafię....
  
  
• Poszłam do łazienki i odkręciłam wodę pod prysznicem. I tak już nie zasnę. Weszłam pod ciepły strumień. Jest coś magicznego w tej prozaicznej czynności. Abstrahując od sentymentu istoty ludzkiej do wody, w chwili, kiedy ciepła woda spływa po ciele, czujesz, że choć w małym stopniu możesz zacząć od nowa. Zmyć wczorajsze zapachy, kolory, wspomnienia...
  
  
• Jestem zmęczona. Chciałabym pogładzić swoje odbicie w lustrze windy, ale jest takie chłodne, że aż boję się dłużej trzymać dłoń. Gdzieś w mojej głowie pobrzmiewa głos Dietrich: ,,Bo ja jestem tylko po to, żeby kochać mnie"... Kłamliwy błękitny anioł, w tej chwili jedyny mój anioł. Mój prawdziwy pewnie uciekł z reklamacją do Boga; może i dobrze, bo kto wie, czy nie próbowałam go zaciągnąć do łóżka.
  Wrócę do domu, do mojego świata, gdzie wszystko ma swoje miejsce. A może nie trafię tam i będę błąkać się po ulicach jak kundel, z nadzieją, że ktoś rzuci jakiś ochłap lub przypnie łańcuchem do budy, bym już nigdy nie uciekała.

Edyta Szałek: Sen zielonych powiek (2007)

[magste_]

Uwielbiam czytać te wasze cytaty ^^

[mssr]

"Czy to nie zadziwiające, jak bardzo można cierpieć, kiedy wszystko jest właściwie w porządku?"

Cytat z książki "Cujo" S. Kinga

[magste_]

`Dopiero tu, w górze,zdał sobie sprawę,że cisza i samotność także mają zalety,wiele zalet.Zupełnie jakby po długim niewidzeniu spotkał starego przyjaciela` S.King -Łowca Snów

`Stoję u drzwi i kołaczę` S.King -Łowca Snów

`Ubzdurał sobie kiedyś,że martensy to sekretny znak,dzięki któremu rozpoznają się lesbijki` Oczywiście King - Łowca Snów

`Witaj ciemności,dobra przyjaciółko` S.King - Łowca Snów

[Neeenusia]

"Wychodząc za mąż, pragnęłam mieć kogoś, z kim spędzałabym nie tylko dni powszednie, ale też weekendy. A tym, czegeo nie znosiłam najbardziej, były samotne noce. Można by oczekiwać, że po pięciu latach powinnam się już przyzwyczaić, jednak tak się nie stało. Ani wtedy, ani nigdy potem."

"-On mnie zdradza.
-To straszne.
-Jesteśmy tacy szczęśliwi, dlaczego miałby..
- Dziecinko, ma w domu takie ciacho, a jeździ grzebać po śmietnikach."

"-Nie dotykaj mnie, Nie nazywaj mnie kochaniem. Nie wymawiaj mojego imienia. Musisz odejść.
-Ona nic dla mnie nie znaczy.
- Za to dla mnie znaczy bardzo dużo."

"Chciałabym wypłakać morze łez, ale potem prawdopodobnie utopiłabym się w nim"

"Czułam się tak, jakbym obudziła się z workiem cementu na piersiach."

"Dlaczego odwlekamy zmiany, które przyniosą nam szczęście? To tak jak odwlekanie remontu domu aż do tygodnia przed jego sprzedażą."

"Jakaś część mnie, część, której w tamtej chwili nienawidziłam, chciała się wtulić w jego ramiona i wypłakać. Nienawidziłam swojej bezradności. Nienawidziłam pragnienia, aby mój ból ukoił mężczyzna, który go zadał."

"Znam Cię lepiej niż Ty sama. Nadal go kochasz. Nie byłabyś taka zła, gdyby było inaczej. Więc jeśli nie zamierzasz tego zakończyć, nie niczego bardziej, niż musisz. Możesz obić swój samochód kijem baseballowym , za to że się psuje, ale jeśli nie zamierzasz się go pozbyć, to pewnego dnia przyjdzie Ci zapłacić za wszystkie szkody, których narobiłaś."

"Nie byłby to pierwszy przypadek, kiedy ktoś musi najpierw przejść przez piekło, żeby trafić do nieba."

"Gdy już byłam gotowa, żeby zdjąć bandaż z nosa, toporem odcięto mi głowę."

"Na samą myśl o nadchodzącym roku ogarniał mnie strach. Nigdy przedtem nie czułam się tak bezradna i bezbronna.Wyglądało na to, że życie nęka mnie z każdej strony. Była samotna, wyczerpana psychicznie i fizycznie, wypalona uczuciowo, a finansowo tak zagrożona, jakbym chodziła po chybotliwej linie, z której może mnie zwalić lada wietrzyk."

"Złamane przyrzeczenia są jak rozbite lustra. Ranią tych, którzy się ich kurczowo trzymają i wpatrują w popękane odbicia samych siebie."

"Znalezenie rpawdziwej miłości uskrzydla tak samo jak znalezienie banknotu studolarowego na parkingu przed wielkim sklepem - i jest równie mało prawdopodobne."

Richard Evans "Obiecaj mi"

[KamilaEwa]

Napisane przez Neeenusia

"Jakaś część mnie, część, której w tamtej chwili nienawidziłam, chciała się wtulić w jego ramiona i wypłakać. Nienawidziłam swojej bezradności. Nienawidziłam pragnienia, aby mój ból ukoił mężczyzna, który go zadał."


Richard Evans "Obiecaj mi"

Sama prawda...

[Le_Souvenir]

Napisane przez Neeenusia

"Złamane przyrzeczenia są jak rozbite lustra. Ranią tych, którzy się ich kurczowo trzymają i wpatrują w popękane odbicia samych siebie."

Przepiękne.

W ogóle wszystkie cytaty, które wstawiłaś są świetne i trafiają w samo sedno! Miód na moje serducho.

[ambaje]

T. Pratchett "Prawda"
Na świecie istnieją podobno dwa rodzaje ludzi. Jedni kiedy dostają szklankę dokładnie w połowie napełnioną mówią: „Ta szklanka jest w połowie pełna”. Ci drudzy mówią: „Ta szklanka jest w połowie pusta”. Jednakże świat należy do tych, którzy patrzą na szklankę i mówią: „Co jest z tą szklanką? Przepraszam bardzo... No przepraszam... To ma być moja szklanka? Nie wydaje mi się. Moja szklanka była pełna. I większa od tej!”. A na drugim końcu baru świat pełen jest innego rodzaju osób, które mają szklanki pęknięte albo szklanki przewrócone (zwykle przez kogoś z tych, którzy żądali większych szklanek), albo całkiem nie mają szklanek, bo stały z tyłu i barman ich nie zauważył.

[Gumisiek007]

Wszystkie cytaty pochodzą z książki "Chińska kurtyzana. Tortury miłości" autorstwa Miao Sing.

* Śmierć nie jest wcale przejściem do innego świata, ale raczej spokojnym zaśnięciem i wybawieniem od tego, na którym żyjemy.

* Piekło i raj nie czekają na nas dopiero po śmierci, ale musimy ich codziennie doświadczać tutaj na ziemi.

* Wciąż jeszcze nie wiedziałam, czym jest wielka, prawdziwa miłość, kiedy dwie istoty mówią sobie nawzajem od pierwszej chwili: to Ty! i chorują na siebie słodką, niepojętą chorobą.

* Czy wiesz jak bardzo miłość zbliżona jest do śmierci?

* Gdy w grę wchodzą uczucia, pokorne odejście bywa czasem miłosnym obowiązkiem.

[jenny5]

"Nie obchodzi mnie ta twarz, tylko jej wyraz. Nie obchodzi mnie ten głos, tylko to, co mówisz. Nie obchodzi mnie to jak w tym ciele wyglądasz, tylko co nim robisz."

Niezależnie od tego jak wyglądacie jesteście i możecie być piękne. Pamiętajcie o tym!

[solaola]

"Korzystaj, ile możesz, z teraźniejszości i wyciszaj przeszłość, która już minęła, lub przyszłość, która nadejdzie.Żyj chwilą bieżącą, ponieważ jest to jedyny czas, jaki masz."
Pokochaj siebie

[Friese]

„W życiu możesz kierować się wyrzutami sumienia, strachem albo zdrowym rozsądkiem; możesz podążać za gniewem albo dumą. Ale pewnego dnia, prędzej czy później, pożałujesz tego. Jedyny sposób by nie żałować, to iść za głosem serca. To prawda, może ci kazać zrobić szalone rzeczy... jak związać się z osobą, od której zdrowy rozsądek każe trzymać się z daleka.
Ale jeśli jeden dotyk, jedno słowo, jedna pieszczota tej osoby budzą w tobie takie emocje, że czujesz jakbyś miała zaraz umrzeć - to ja wybieram właśnie to. Życie. Życie w tej pieszczocie, w tym spojrzeniu, w tym uczuciu”


Barbara Baraldi - Scarlett

[Ivenna]

Zaczytuję się ostatnio w " Namiestniczce " Wiery Szkolnikowej. Parę dni temu dorwałam w końcu 3 tom i przez godzinę dziennie mnie " nie ma ". Napiszę kiedyś recenzję wszystkich 3 tomów, bo naprawdę rzadko zdarzają się książki, które aż tak mnie zachwycają ( trylogia Szkolnikowej, to książki, na które po prostu MUSIAŁAM mieć pieniądze, choćby zmusiło mnie to do napadania na banki, okradania staruszek na ulicy i zabierania drobniaków dzieciom ) To kilka moich ulubionych fragmentów, choć jest ich wiele, wiele więcej.
" Umiejętność panowania nad sobą nazbyt często graniczy z hipokryzją "
" Jeśli kobieta siedzi cicho, to znaczy, że coś jest nie tak, a jeśli cicho siedzi pięć niewiast, to znaczy, że wszystko jest nie tak. "
" Jednakowoż bliźnięta to co innego niż zwyczajne rodzeństwo. Kveig i jego siostry byli do siebie podobni, ale tutaj w pierwszym momencie aż zakręciło mu się w głowie, gdyż miał przez chwilę wrażenie, jakby Innuon istniał w dwóch postaciach, męskiej i żeńskiej, niczym jeden z siedmiu. Rozumiał niby, że ma przed sobą kobietę i mężczyznę, widział różnicę w odzieniu, ale jakiś wewnętrzny głos powtarzał uparcie, że oni są jednym. Stopniowo to wrażenie minęło, ale pozostało uderzające podobieństwo - brat i siostra tak samo się poruszali, mówili z identyczną intonacją, odziewali się w te same kolory. Każdy mężczyzna powinien czuć się nieco dziwnie, wiedząc, jak mógłby wyglądać, gdyby urodził się kobietą, ale Suersen z pewnością do tego przywykł. I bardzo schlebiał swojej siostrze - pięknością Kveig by jej nie nazwał, czegoś jej bowiem brakowało, nie pomagała nawet gracja ruchów, jedwabiste czarne włosy i subtelne rysy twarzy. Gdyby Kveig był starszy i bardziej doświadczony, zrozumiałby, że Ivennie brakuje poczucia własnej harmonijności, że wszystko z osobna jest w niej piękne, a jednak obraz się nie dopełnia. Może nie zdawała sobie sprawy z własnej urody. Lecz Kveig będąc u progu życia, miał prostszy pogląd na piękno: podoba się - nie podoba się, a żadna z tych ocen nie pasowała do Ivenny. Tak jak Innuon wydawała się bardzo tajemnicza, i przez to pociągająca. "
" Wanr Passois - książę wspominał wszystkie swoje spotkania z urzędnikiem, i te minione, sprzed siedmiu laty w stolicy, i ostatnie, w zamku Aellinów. Ani wtedy, ani teraz nie widział w tym człowieku nic szczególnego. Nawet wysokie stanowisko nie pozbawiło jego twarzy wyrazu usłużnej gotowości, właściwego drobnym urzędnikom. To upodabniało ich do sklepikarzy i właścicieli domów rozpusty, z tą różnicą, że urzędnicy sprzedawali się bez pośredników. Od takich jak on, żądnych władzy i pieniędzy prownicjuszy próbujących zrobić karierę, roiło się w pałacowych korytarzach. Udawało się tylko jednostkom, wybitnym młodym ludziom, zdolnym usunąć sobie z drogi potomków bogatych rodzin, przejmujących stanowiska z ojca na syna. Ale i oni potrzebowali na to lat trudu. A potem wcześniej czy później ich talent przegrywał z kimś, kto miał jeszcze więcej zdolności. "
" Nagle książę poczuł palący ból w piersi, tak wielki, że nogi się pod nim ugięły. Oparł się o blankę, z trudem nabrał powietrza. Ból szybko minął. Kveig zaśmiał się cicho. To było zupełnie jak w legendach: " i serce pękło mu z żalu ". ( ... ) Teraz już rozumiał w całej pełni, że pytanie " Dlaczego wybrała Wanra Passoisa ? " w istocie oznaczało " Dlaczego nie mnie ? ". Lecz to nie miało już najmniejszego znaczenia. Enrissa wybrała. "
" Jedno tylko wiedział na pewno: może to głupie, lecz nawet gdyby miał pozbawić się własnymi rękami zwycięstwa, tej broni nie użyje. Chciał wygrać, teraz jeszcze bardziej niż przedtem, ale nie za taką cenę. Są rzeczy, na które mężczyzna nie może sobie pozwolić, jeśli chce pozostać mężczyzną, a najgorszą z nich jest poniżenie kobiety. " Powiadają, że jeśli bogowie chcą kogoś ukarać, odbierają mu rozum. Dalarę zaś pokarano jego nadmiarem, zabierając wszystko inne, w tym zdrowy rozsądek. "
" Zbyt często ci mówiłem, że trzeba robić co się powinno, a nie co się chce. Bo dać się powodować jedynie własnym chęciom to prosta droga u zgubie, jednakowoż druga skrajność jest jeszcze gorsza. Za każdym razem, kiedy zechcesz " wypełnić swój obowiązek", dobrze pomyśl, czy dasz radę i czy do tego spełnienia istnieją inne przesłanki niż tylko " tak trzeba ". A jeśli nie, lepiej daj spokój. "
" Maleńkie dzieci kochają rodziców bezwarunkowo, choćby ci nie wiem co z nimi robili. Ale ten wiek szybko mija, nie zdążysz się obejrzeć, a obok ciebie wyrośnie nienawidzący cię dorosły, w dodatku nienawidzący nie bez powodu. "
" Milczała, on także, nagle nie znajdując słów. Podczas drogi wielokrotnie wyobrażał sobie ich rozmowę, dobierał zdania: ja powiem to, ona odpowie, potem znowu ja, potem ona, i zawsze kończyło się to pocałunkiem, długim, przyprawiającym o zawrót głowy, takim jak w pierwszy beztroski rok ich wspólnego życia. I zapominając o wszystkim, zapytał po prostu :
- Kochasz mnie jeszcze ? - Nie wiedział, co zrobi, jeśli ona zaprzeczy, ale nie miał więcej siły cierpieć wątpliwości.
Milczała długo, tak długo, że przestał czekać i spuścił głowę, rozumiejąc, że zaraz zabrzmią te same słowa i będzie bolało. Ale lepiej już tak, niż powoli odrywać się od niej, rozdzierając ranę.
- Przepłynąłeś morze, żeby o to zapytać ?
- Tak.
- Tak.
- Tak ?
- Tak. Jeszcze cię kocham. Próbowałam przestać, ale zabić miłość trudniej niż człowieka. Wystarczy jedno uderzenie, żeby umrzeć, a miłość zdycha latami, męczy się, boli, zrzuca starą skórę, przelewa się na dzieci, ale wciąż żyje. "

[Ivenna]

Zaczytują się ostatnio w " Namiestniczce " Wiery Szkolnikowej. Parę dni temu dorwałam w końcu 3 tom i przez godzinę dziennie mnie " nie ma ". Napiszę kiedyś recenzję wszystkich 3 tomów, bo naprawdę rzadko zdarzają się książki, które aż tak mnie zachwycają ( trylogia Szkolnikowej, to książki, na które po prostu MUSIAŁAM mieć pieniądze, choćby zmusiło mnie to do napadania na banki, okradania staruszek na ulicy i zabierania drobniaków dzieciom ) To kilka moich ulubionych fragmentów, choć jest ich wiele, wiele więcej.
" Umiejętność panowania nad sobą nazbyt często graniczy z hipokryzją "
" Jeśli kobieta siedzi cicho, to znaczy, że coś jest nie tak, a jeśli cicho siedzi pięć niewiast, to znaczy, że wszystko jest nie tak. "
" Jednakowoż bliźnięta to co innego niż zwyczajne rodzeństwo. Kveig i jego siostry byli do siebie podobni, ale tutaj w pierwszym momencie aż zakręciło mu się w głowie, gdyż miał przez chwilę wrażenie, jakby Innuon istniał w dwóch postaciach, męskiej i żeńskiej, niczym jeden z siedmiu. Rozumiał niby, że ma przed sobą kobietę i mężczyznę, widział różnicę w odzieniu, ale jakiś wewnętrzny głos powtarzał uparcie, że oni są jednym. Stopniowo to wrażenie minęło, ale pozostało uderzające podobieństwo - brat i siostra tak samo się poruszali, mówili z identyczną intonacją, odziewali się w te same kolory. Każdy mężczyzna powinien czuć się nieco dziwnie, wiedząc, jak mógłby wyglądać, gdyby urodził się kobietą, ale Suersen z pewnością do tego przywykł. I bardzo schlebiał swojej siostrze - pięknością Kveig by jej nie nazwał, czegoś jej bowiem brakowało, nie pomagała nawet gracja ruchów, jedwabiste czarne włosy i subtelne rysy twarzy. Gdyby Kveig był starszy i bardziej doświadczony, zrozumiałby, że Ivennie brakuje poczucia własnej harmonijności, że wszystko z osobna jest w niej piękne, a jednak obraz się nie dopełnia. Może nie zdawała sobie sprawy z własnej urody. Lecz Kveig będąc u progu życia, miał prostszy pogląd na piękno: podoba się - nie podoba się, a żadna z tych ocen nie pasowała do Ivenny. Tak jak Innuon wydawała się bardzo tajemnicza, i przez to pociągająca. "
" Wanr Passois - książę wspominał wszystkie swoje spotkania z urzędnikiem, i te minione, sprzed siedmiu laty w stolicy, i ostatnie, w zamku Aellinów. Ani wtedy, ani teraz nie widział w tym człowieku nic szczególnego. Nawet wysokie stanowisko nie pozbawiło jego twarzy wyrazu usłużnej gotowości, właściwego drobnym urzędnikom. To upodabniało ich do sklepikarzy i właścicieli domów rozpusty, z tą różnicą, że urzędnicy sprzedawali się bez pośredników. Od takich jak on, żądnych władzy i pieniędzy prownicjuszy próbujących zrobić karierę, roiło się w pałacowych korytarzach. Udawało się tylko jednostkom, wybitnym młodym ludziom, zdolnym usunąć sobie z drogi potomków bogatych rodzin, przejmujących stanowiska z ojca na syna. Ale i oni potrzebowali na to lat trudu. A potem wcześniej czy później ich talent przegrywał z kimś, kto miał jeszcze więcej zdolności. "
" Nagle książę poczuł palący ból w piersi, tak wielki, że nogi się pod nim ugięły. Oparł się o blankę, z trudem nabrał powietrza. Ból szybko minął. Kveig zaśmiał się cicho. To było zupełnie jak w legendach: " i serce pękło mu z żalu ". ( ... ) Teraz już rozumiał w całej pełni, że pytanie " Dlaczego wybrała Wanra Passoisa ? " w istocie oznaczało " Dlaczego nie mnie ? ". Lecz to nie miało już najmniejszego znaczenia. Enrissa wybrała. "
" Jedno tylko wiedział na pewno: może to głupie, lecz nawet gdyby miał pozbawić się własnymi rękami zwycięstwa, tej broni nie użyje. Chciał wygrać, teraz jeszcze bardziej niż przedtem, ale nie za taką cenę. Są rzeczy, na które mężczyzna nie może sobie pozwolić, jeśli chce pozostać mężczyzną, a najgorszą z nich jest poniżenie kobiety. " Powiadają, że jeśli bogowie chcą kogoś ukarać, odbierają mu rozum. Dalarę zaś pokarano jego nadmiarem, zabierając wszystko inne, w tym zdrowy rozsądek. "
" Zbyt często ci mówiłem, że trzeba robić co się powinno, a nie co się chce. Bo dać się powodować jedynie własnym chęciom to prosta droga u zgubie, jednakowoż druga skrajność jest jeszcze gorsza. Za każdym razem, kiedy zechcesz " wypełnić swój obowiązek", dobrze pomyśl, czy dasz radę i czy do tego spełnienia istnieją inne przesłanki niż tylko " tak trzeba ". A jeśli nie, lepiej daj spokój. "
" Maleńkie dzieci kochają rodziców bezwarunkowo, choćby ci nie wiem co z nimi robili. Ale ten wiek szybko mija, nie zdążysz się obejrzeć, a obok ciebie wyrośnie nienawidzący cię dorosły, w dodatku nienawidzący nie bez powodu. "
" Milczała, on także, nagle nie znajdując słów. Podczas drogi wielokrotnie wyobrażał sobie ich rozmowę, dobierał zdania: ja powiem to, ona odpowie, potem znowu ja, potem ona, i zawsze kończyło się to pocałunkiem, długim, przyprawiającym o zawrót głowy, takim jak w pierwszy beztroski rok ich wspólnego życia. I zapominając o wszystkim, zapytał po prostu :
- Kochasz mnie jeszcze ? - Nie wiedział, co zrobi, jeśli ona zaprzeczy, ale nie miał więcej siły cierpieć wątpliwości.
Milczała długo, tak długo, że przestał czekać i spuścił głowę, rozumiejąc, że zaraz zabrzmią te same słowa i będzie bolało. Ale lepiej już tak, niż powoli odrywać się od niej, rozdzierając ranę.
- Przepłynąłeś morze, żeby o to zapytać ?
- Tak.
- Tak.
- Tak ?
- Tak. Jeszcze cię kocham. Próbowałam przestać, ale zabić miłość trudniej niż człowieka. Wystarczy jedno uderzenie, żeby umrzeć, a miłość zdycha latami, męczy się, boli, zrzuca starą skórę, przelewa się na dzieci, ale wciąż żyje. "

[Ivenna]

Zaczytują się ostatnio w " Namiestniczce " Wiery Szkolnikowej. Parę dni temu dorwałam w końcu 3 tom i przez godzinę dziennie mnie " nie ma ". Napiszę kiedyś recenzję wszystkich 3 tomów, bo naprawdę rzadko zdarzają się książki, które aż tak mnie zachwycają ( trylogia Szkolnikowej, to książki, na które po prostu MUSIAŁAM mieć pieniądze, choćby zmusiło mnie to do napadania na banki, okradania staruszek na ulicy i zabierania drobniaków dzieciom ) To kilka moich ulubionych fragmentów, choć jest ich wiele, wiele więcej.
" Umiejętność panowania nad sobą nazbyt często graniczy z hipokryzją "
" Jeśli kobieta siedzi cicho, to znaczy, że coś jest nie tak, a jeśli cicho siedzi pięć niewiast, to znaczy, że wszystko jest nie tak. "
" Jednakowoż bliźnięta to co innego niż zwyczajne rodzeństwo. Kveig i jego siostry byli do siebie podobni, ale tutaj w pierwszym momencie aż zakręciło mu się w głowie, gdyż miał przez chwilę wrażenie, jakby Innuon istniał w dwóch postaciach, męskiej i żeńskiej, niczym jeden z siedmiu. Rozumiał niby, że ma przed sobą kobietę i mężczyznę, widział różnicę w odzieniu, ale jakiś wewnętrzny głos powtarzał uparcie, że oni są jednym. Stopniowo to wrażenie minęło, ale pozostało uderzające podobieństwo - brat i siostra tak samo się poruszali, mówili z identyczną intonacją, odziewali się w te same kolory. Każdy mężczyzna powinien czuć się nieco dziwnie, wiedząc, jak mógłby wyglądać, gdyby urodził się kobietą, ale Suersen z pewnością do tego przywykł. I bardzo schlebiał swojej siostrze - pięknością Kveig by jej nie nazwał, czegoś jej bowiem brakowało, nie pomagała nawet gracja ruchów, jedwabiste czarne włosy i subtelne rysy twarzy. Gdyby Kveig był starszy i bardziej doświadczony, zrozumiałby, że Ivennie brakuje poczucia własnej harmonijności, że wszystko z osobna jest w niej piękne, a jednak obraz się nie dopełnia. Może nie zdawała sobie sprawy z własnej urody. Lecz Kveig będąc u progu życia, miał prostszy pogląd na piękno: podoba się - nie podoba się, a żadna z tych ocen nie pasowała do Ivenny. Tak jak Innuon wydawała się bardzo tajemnicza, i przez to pociągająca. "
" Wanr Passois - książę wspominał wszystkie swoje spotkania z urzędnikiem, i te minione, sprzed siedmiu laty w stolicy, i ostatnie, w zamku Aellinów. Ani wtedy, ani teraz nie widział w tym człowieku nic szczególnego. Nawet wysokie stanowisko nie pozbawiło jego twarzy wyrazu usłużnej gotowości, właściwego drobnym urzędnikom. To upodabniało ich do sklepikarzy i właścicieli domów rozpusty, z tą różnicą, że urzędnicy sprzedawali się bez pośredników. Od takich jak on, żądnych władzy i pieniędzy prownicjuszy próbujących zrobić karierę, roiło się w pałacowych korytarzach. Udawało się tylko jednostkom, wybitnym młodym ludziom, zdolnym usunąć sobie z drogi potomków bogatych rodzin, przejmujących stanowiska z ojca na syna. Ale i oni potrzebowali na to lat trudu. A potem wcześniej czy później ich talent przegrywał z kimś, kto miał jeszcze więcej zdolności. "
" Nagle książę poczuł palący ból w piersi, tak wielki, że nogi się pod nim ugięły. Oparł się o blankę, z trudem nabrał powietrza. Ból szybko minął. Kveig zaśmiał się cicho. To było zupełnie jak w legendach: " i serce pękło mu z żalu ". ( ... ) Teraz już rozumiał w całej pełni, że pytanie " Dlaczego wybrała Wanra Passoisa ? " w istocie oznaczało " Dlaczego nie mnie ? ". Lecz to nie miało już najmniejszego znaczenia. Enrissa wybrała. "
" Jedno tylko wiedział na pewno: może to głupie, lecz nawet gdyby miał pozbawić się własnymi rękami zwycięstwa, tej broni nie użyje. Chciał wygrać, teraz jeszcze bardziej niż przedtem, ale nie za taką cenę. Są rzeczy, na które mężczyzna nie może sobie pozwolić, jeśli chce pozostać mężczyzną, a najgorszą z nich jest poniżenie kobiety. " Powiadają, że jeśli bogowie chcą kogoś ukarać, odbierają mu rozum. Dalarę zaś pokarano jego nadmiarem, zabierając wszystko inne, w tym zdrowy rozsądek. "
" Zbyt często ci mówiłem, że trzeba robić co się powinno, a nie co się chce. Bo dać się powodować jedynie własnym chęciom to prosta droga u zgubie, jednakowoż druga skrajność jest jeszcze gorsza. Za każdym razem, kiedy zechcesz " wypełnić swój obowiązek", dobrze pomyśl, czy dasz radę i czy do tego spełnienia istnieją inne przesłanki niż tylko " tak trzeba ". A jeśli nie, lepiej daj spokój. "
" Maleńkie dzieci kochają rodziców bezwarunkowo, choćby ci nie wiem co z nimi robili. Ale ten wiek szybko mija, nie zdążysz się obejrzeć, a obok ciebie wyrośnie nienawidzący cię dorosły, w dodatku nienawidzący nie bez powodu. "
" Milczała, on także, nagle nie znajdując słów. Podczas drogi wielokrotnie wyobrażał sobie ich rozmowę, dobierał zdania: ja powiem to, ona odpowie, potem znowu ja, potem ona, i zawsze kończyło się to pocałunkiem, długim, przyprawiającym o zawrót głowy, takim jak w pierwszy beztroski rok ich wspólnego życia. I zapominając o wszystkim, zapytał po prostu :
- Kochasz mnie jeszcze ? - Nie wiedział, co zrobi, jeśli ona zaprzeczy, ale nie miał więcej siły cierpieć wątpliwości.
Milczała długo, tak długo, że przestał czekać i spuścił głowę, rozumiejąc, że zaraz zabrzmią te same słowa i będzie bolało. Ale lepiej już tak, niż powoli odrywać się od niej, rozdzierając ranę.
- Przepłynąłeś morze, żeby o to zapytać ?
- Tak.
- Tak.
- Tak ?
- Tak. Jeszcze cię kocham. Próbowałam przestać, ale zabić miłość trudniej niż człowieka. Wystarczy jedno uderzenie, żeby umrzeć, a miłość zdycha latami, męczy się, boli, zrzuca starą skórę, przelewa się na dzieci, ale wciąż żyje. "

[Ivenna]

I jeszcze raz ja Tym razem "Rzeka tajemnic" D. Lehane'a
"Jego najstarsza córka, Katie była właśnie w połowie tego procesu. Dziewiętnaście lat i ta uroda, ta olśniewająca uroda, hormony szaleją, kipią. Choć ostatnio zauważył, że zaczyna się w niej budzić kobiecy wdzięk. Nie wiedział, skąd on pochodzi - niektóre dziewczęta wchodziły w kobiecość z wdziękiem, inne pozostawały podfruwajkami przez całe życie - po prostu nagle dostrzegł w Katie wdzięk spokojnej, dojrzałej kobiecości."
"Ostatnio wszystko go męczyło. Miał dosyć ludzi, książek, telewizji, nocnych wiadomości, piosenek w radiu, które brzmiały dokładnie tak samo, jak piosenki nadawane przed laty, które już wtedy nie bardzo mu się podobały. Opatrzyło mu się własne ubranie i włosy, ubrania innych ludzi i ich fryzury. Był znużony swoim pragnieniem, by życie miało sens. Był zmęczony intrygami w pracy, kwestią, kto kogo pieprzy, dosłownie i w przenośni. Znalazł się w punkcie, gdy nie ulegało już wątpliwości, że usłyszał w życiu wszystko, co ludzie mają do powiedzenia na dowolny temat, toteż miał nieodparte wrażenie, że przez całe dnie słucha starych nagrań, które nie wydawały mu się odkrywcze nawet wtedy, gdy słuchał ich po raz pierwszy."
"Lauren żyła w świecie teatru, książek i filmów, których nie rozumiał, niezależnie od tego, czy wyświetlano je z napisami, czy bez. Była wygadana, uczuciowa i uwielbiała łączyć słowa i piętrzyć je warstwami, które wznosiły się i wznosiły ku jakiejś zawrotnej leksykalnej wieży, podczas gdy Sean gubił się już na drugim piętrze."

[Friese]

„(...) bo dla mnie prawdziwymi ludźmi są szaleńcy ogarnięci szałem życia, szałem rozmowy, chęcią zbawienia, pragnący wszystkiego naraz, ci, co nigdy nie ziewają, nie plotą banałów, ale płoną, płoną, płoną, jak bajeczne race eksplodujące niczym pająki na tle gwiazd, aż nagle strzela niebieskie jądro i tłum krzyczy „Oooo!”

- Jack Kerouac (z książki W drodze)

[lazurrowaa]

Tyle czasu robiłam wszystko, żeby nie lekceważyć wrogów, że w końcu zapomniałam, iż równe niebezpieczne jest ich przecenianie.

z "Igrzyska Śmierci"

[DARIA789]

“ Miłość bowiem żąda odrobiny przyszłości, a myśmy mieli tylko chwile. ”

— ''Dzuma'' A.Camus

[karuzel_a]

Jesteś tylko mocniejszym biciem serca.
Jesteś wszystkim.

R.Kapuściński z tomika Notes