Dda

[Apiska]

Hmm..obrzydzenie do alkoholu mam tylko wtedy, kiedy pojawia się on u mnie w domu.
A tak jak gdzieś wybywam to nie przeszkadza mi to

[megi b]

Dda to też ja

[Apiska]

Witaj Megi czytaj rady które tu piszemu, a napewno bedzie Ci lżej

[megi b]

No właśnie mam problem na samym wstępie bo samo czytanie sprawia mi odromny ból, a co dopiero rozmowa o tym ...

Apiska dziękuję

[asiorro]

megi b - chyba każda z nas miała z tym problem Ale to naprawdę pomaga, taka świadomość, że są tu osoby które dokładnie rozumieją to, co czujesz Także zapraszamy serdecznie do wyżalenia się, co Ci tam siedzi w serduszku, będzie Ci lżej Zobaczysz.
A kolejny plus tego wątku jest taki, że masz na to dokładnie tyle czasu, ile sama potrzebujesz... Pozdrawiam Cię serdecznie

[vivian]

Napisane przez anamnezis

Czy są tu jakieś DDA?
Myśle, że są. Tylko czy się ujawnią?

Ja jestem DDA i żyje się bardz cięzko, choć koszmar dawno się skończył...

[daigee]

jestem. mam 17 lat.

czytam to, co piszecie i ogarnia mnie niesamowite zdziwienie, że nam wszystkim towrzyszą niemal identyczne emocje w związku z 'TĄ' sytuacją.

ciężko jest mi o 'TYM' rozmawiać, nawet myśleć . to zabawne. na codzień taka dorosła i silna - feministka. po prostu wiem, do czego zdolny jest facet. jakim potworem może się okazać 'wielki pan inżynier, taki przystojny i inteligentny'. nie każdy jest zły i właśnie od niedawna po malutku się tego uczę. ale podobnie jak Wy obawiam się, że coś jednak we mnie pozostanie do końca życia. chyba nie ma innego wyjścia ...

no właśnie. co ciekawe ja też nie czuję wstrętu do alkoholu. nie drażni mnie picie u innych.

ale już zataczające się pijaczki to co innego. u innych wywołują śmiech - u mnie strach.

[kroofk@]

Napisane przez daigee

no właśnie. co ciekawe ja też nie czuję wstrętu do alkoholu. nie drażni mnie picie u innych.

ale już zataczające się pijaczki to co innego. u innych wywołują śmiech - u mnie strach.

Ja miałam czas, że czułam wstręt do alkoholu. Krótki.
Teraz tego wstrętu nie czuję; jest neutralny.
Ale tak jak napisałaś Daigee - u mnie zataczający pijaczek wzbudza strach. Strach i wstręt. Jestem zwyczajnie na nich wyczulona.

[ChemicalRomance]

widze ze nie jestem sama... Nie wiem jak wy ale ja nie mam nikogo . Matka wogole ma mnie gdzies ..a ojciec mimo ze pije coz jest dla mnie ejdyny chociaz czasem zapyta co u mnie slychac. Od jutra probuje go zaprowadzic na terapie obiecal ze bedziemy sie teraz trzymac razem... Mam wszelkie cechy dda ale nie mam odwagi sie isc leczyc...Jesli ejst tu jakas dziewczyna chlopak z katowic badz sosnowca ktore chcialyby sie spotkac badz pogadac na gg zapraszam 2306988

[Apiska]

oj tak widok pijaczka powoduje u mnie wielki strach, wolę ominąć go szerokich łukiem i nic się nie odzywać.
Daigee witaj

[megi b]

asiorro dzięki

[FrAnKy_PuNky]

o ile nowych twarzy widze... Witam Wszystkich
z tym wstrętem do alkoholu to ja mam podobnie... niemam go... i wydaje mi się to conajmniej dziwne... przez to co przeszła kazda z Nas ..

a do dnia mojej przeprowadzki coraz bliżej....

[koKOro]

Hej Dziewczynki, rowniez nowe "twarzyczki".
Normalne jest, ze watek sprawia bol bo musimy przyznac sie same przed soba do pewnych kwestii, ale pozniej moze byc juz tylko lepiej. Nie ma co sie oszukiwac, jestesmy DDA. Jednak nie traktujmy tego jak wyrok, a szanse - szanse na wykorzystanie tych pozytywow, a zwalcvzenie tych zlych rzeczy (wiem, ze sie wydaje ze bredze ).

Co do alkoholu - to jak zaczelam terapie i czytalam ksiazke "poza kontrola" o alkoholizmie poczulam ogromny wstret, panike, nie wiedzialam jak sie odnalezc, zachowac chcialam stanac murem do alkoholu, pokazac calemu swiatu - jednak uswiadomilam saobie, ze kazda przesada jest niezdrowa i takie obnoszenie sie z tym sprawiloby, ze ciagle o tym bym myslala.
Jak bylam kiedys w zwiazku, ktory popsulam poniekad dlatego ze jestem DDA, to nie pozwalalam pic tej osobie, na kazdej rodzinnej imprezie odmawial. Na imprezach wsrod znajomych nie mialam problemu, tylko mam go w rodzinnym gronie. Teraz sie staram to akceptowac chociaz widze jak wszyscy sie na mnie patrza gdy TŻ ma nalewane do kieliszka. Na szczecie jest madrym chlopcem i nie pije do upadlego tylko dla towarzystwa. Ja z rodzina nigdy nie pije, im to nie pasuje - bo to tak jakbym mowila o alkoholizmie otwarcie, ale jakos daje rade
A co do osob na ulicy - to czuje zlosc. Czasem zal mi jakiegos takiego biednego pijaka, ale jak widze goscia w miare ubranego idacego od chodnika do chodnika i wiem, ze ma rodzine to najchetniej poszlabym mu sprac gebe
Sama toleruje alkohol, piwko czasem pijam, na imprezkach lubie czasem sie odstresowac, jednak nigdy nie siegam nawet po piwo gdy jest mi zle, smutno itp.

Teraz Dziewczynki mieszkam z TŻ u mojego brata przez tydzien, bo wyjechali na wakacje i jest ekstra. Czuje sie taka spokojna, zrelaksowana. Nie musze sie obawiac co sie stanie, czy mama bedzie pijana i czy znow o cos sie przyczepi. Czuje, ze w takim warunkach moglabym odkryc siebie na nowo. Zupelnie inna, spokojniejsza, lepsza i silniejsza czekam dnia az sie usamodzielnie

Buziaki dla Was i trzymajcie sie dzielnie

jeszcze jedno

FrAnKy_PuNky chwilami bedzie trudno, ale zobaczysz ile spokoju wewnetrznego Ci przybedzie. Pamietaj masz prawo do wlasnego szczescia i dąż do tego. Bedzie dobrze

[Apiska]

Ojj tak wiele bym dała za wew. spokój, oj wiele. Zawsze gdy jestem u brata czuję go, ale w dniu kiedy wracam do domu niepokój powraca. Staram się o tym nie myslec, ale to odruch bezwarunkowy.

[daigee]

Franky_Punky: na pewno będzie dobrze

wychodzi na to, że raczej zdecydowana większość z nas nie ma wstrętu do alkoholu. a powiedzcie szczerze. upiłyście się kiedyś? ja nigdy.

[Apiska]

daigee upiłam się, ale teraz się z tego śmieje
Wtedy nie miałam pojęcia o DDA

[Mysia_]

Oj byłam tu już keidys Tez ejstem dda;] nie ma sie czym chwalić no ale ukrywac tez nie ma co co do alkoholu to ja tez nie mam wstretu i jak ejst jakas imprezka to sobie nie odmawiam oczywiscie z glowa pije, choc zdarzylo mi sie tez upic. ostatnio jak moj ojciec przyszedl nawalony i zrobil chaje na babci urodzinach:P to pomyslalam sobie ze jak on ebdzie trzezwy to ja sie za przeproszeniem nadupce jak swinia i ak wroce do domu:P dodam, ze mam 18 lat. ale moj rok starszy brat ma taki wstret do alkoholu, kiedys zastanawialam sie tzn niedawno czemu nie pije nic nawet piwka, on zawsze mowil ze jest samochodem, a ja uwazalam ze jest mieczakiem:P[az wstyd sie przyznac jak moglam tak myslec majac ojca alkohlika;/] no ale niedawno sam pow mojemu ojcu ze on nie pije przez niego, ze nie chce byc taki jak on. madry chlopak.
zaintrygowala mnie tez wasza rozmowa na temat matur i wyboru studiow. ja za rok maturka i nie wiem gdzie chce isc dalej. myslalam o prawie na USiu ale boje sie ze nie dostane sie tak weic mam pytanie do asiorro, bo studiujesz zaocznie prawo ile placisz za semestr? i czy pozniej, juz po studiach zaocznych, trudniej jest dostac prace w zawodzie?latwiej jest tym na dziennych?
co do plywania, Apiska, mam podobnie, plywac umiem, ale mam jakis uraz ze jak nie czuje dna to zaczynam sie topic tez tak macie? tz ja moge plynac i plynac i bede chciala stanac nie wyczuje gruntu pod nogami to zaczynam topic sie:P masakraaa:P
pozdrawiam*****

[Lavie]

Na wstępie witam serdecznie nowe twarze
Megi_b, Vivian, Daigee, ChemicalRomance i Mysię_
Chciałam tylko napisać, że jestem, czytam, wspieram Was wszystkie myślami, ale na pisanie nie mam czasu - przedurlopowa gorączka
Co do zasygnalizowanych wcześniej tematów, to nie mam żadnych uprzedzeń co do spożywania alkoholu przez TŻ-a i siebie. ale jestem bardzo uczulona na przedawkowania. Jeśli ich świat kogokolwiek mi bliższego zaczyna sie za bardzo kręcić wokół alkoholu, momentalnie się zjawiam, naświetlam problem i sprawdzam co jest tego przyczyną.
Co do pijaczków, nie boję się ich, wręcz przeciwnie. Typ pijaczka "spod budki z piwem" zawsze wydaje mi się trochę rozczulający. Ci panowie piją sobie piwko, czy tanie winko gdzieś na ławeczce, nie szkodząc niekomu. Nie raz miło zagadną a i ja staram się być dla nich uprzejma. Przerażeniem natomiast napawa mnie pijana młodzież, dzieci, typu dres, blokers. W nich nie ma nic miłego, a alkohol (zapewne w połączeniu z innymi środkami) plus grupa, równa się agresja. Niczym nie pohamowana agresja. Niestety odczułam to bezpośrednio na własnej skórze. Z takimi lepiej nie dyskutować, tylko zwiewać. Choć teoretycznie kobiet nie biją, jak zostałam uświadomiona.

[Mysia_]

Kobiet nie biją..ta.. u mnie ci wszyscy "blokersi'' hm sama nie wiem jak ich nazwac, maja po 19, 20 lat a juz kazdy w wiezieniu siedzial lub siedzi, to jest straszne. takich to sie naprawde boje, ja w ogole mam takie cos, ze jestem srasznie bojaca sie:P [moj TZ mowi na mnie 'bojaca sie zycia' :P] ale normalnie jak widze co sie dzieje na moim osiedlu to naprawde kazdy ma rpawo sie bac. i glownie nie ma takiego wzgledu czy facet czy dziewczyna, no moze dla niektorych, choc pewnie dziewczyny nie pobiliby ale moze cos gorszego:/ dla mnie to jest paranoja co sie dzieje na tym swiecie.nieraz juz odczulam jakies zaczepki ze str wlasnie takich:/

[vivian]

Dziekuję za miłe powitanie jest mi tak bardzo źle, mam dość siebie nie pociągne tak dłuzej. Przez ojca mam zrabane zycie, nikt mnie juz nie kocha, czuję się strasznie samotna, cały czas płacze. Nie umiem być z chłopakiembo mam dziwne zachowania, a do tego w tym, w którym się zakochałam(i to bardzo mocno) olewa mnie, choć pisze, że jest moim przyjacielem itd. Chce zapomnieć, ale nie potrafię...mam ochotę coś sobie zrobić

[kroofk@]

Również witam nowe osóbki, choć szczerze chciałabym Was poznać w zupełnie dla nas milszych okolicznościach. No ale cóż...

Napisane przez Lavie

jestem bardzo uczulona na przedawkowania

Ja też.

Napisane przez vivian

Dziekuję za miłe powitanie jest mi tak bardzo źle, mam dość siebie nie pociągne tak dłuzej. Przez ojca mam zrabane zycie, nikt mnie juz nie kocha, czuję się strasznie samotna, cały czas płacze. Nie umiem być z chłopakiembo mam dziwne zachowania, a do tego w tym, w którym się zakochałam(i to bardzo mocno) olewa mnie, choć pisze, że jest moim przyjacielem itd. Chce zapomnieć, ale nie potrafię...mam ochotę coś sobie zrobić

Vivian, proszę Cię, nie pisz tak, nie można się ani poddawać, ani załamywać. A tym bardziej zrobić sobie coś.
Też miałam wiele takich sytuacji, tak na skraju wytrzymania - ale powiedziałam sobie że nie dam się przezwyciężyć moim słabościom. NIE WOLNO! im się poddać.
Mogłabym teraz napisać to samo co Ty, bo ten tydzień mam/będę mieć naprawdę ciężki, odniechciewa się wszystkiego.
Ale się nie dam.
Niejedno złe przeszłyśmy i niejedno złe pewnie jeszcze przejdziemy.
Ja nie mam żadnego wsparcia na żywo i jest mi się łatwo załamać. Tylko po co? Może trochę pomaga mi fakt, że zaakceptowałam życie takim, jakie jest. I może to dziwnie zabrzmieć, ale nie spodziewam się już niczego dobrego - złe podejście?!! - wiem, ale będzie mi się lepiej miło rozczarować niż niemiło zawieść.

A tak "odchodząc" od tematu - oglądałam ostatnio "Wszyscy jesteśmy chrystusami".
Może to i głupi film, ale wszystkie wspomnienia wróciły.

[Mysia_]

Napisane przez vivian

Dziekuję za miłe powitanie jest mi tak bardzo źle, mam dość siebie nie pociągne tak dłuzej. Przez ojca mam zrabane zycie, nikt mnie juz nie kocha, czuję się strasznie samotna, cały czas płacze. Nie umiem być z chłopakiembo mam dziwne zachowania, a do tego w tym, w którym się zakochałam(i to bardzo mocno) olewa mnie, choć pisze, że jest moim przyjacielem itd. Chce zapomnieć, ale nie potrafię...mam ochotę coś sobie zrobić

prosze Cie nie zalamuj sie! ja tez tak czesto mam szczegolnie gdy on jest pijany, ale nie warto. nie warto naprawde. czekam az dorosne, czekam az ja zaloze wlasna rodzine, tylko przyszlosc jest najwazniejsza dla mnie.trzymajjjjsie;***

[vivian]

Napisane przez kroofk@

Również witam nowe osóbki, choć szczerze chciałabym Was poznać w zupełnie dla nas milszych okolicznościach. No ale cóż...

Ja też.

Vivian, proszę Cię, nie pisz tak, nie można się ani poddawać, ani załamywać. A tym bardziej zrobić sobie coś.
Też miałam wiele takich sytuacji, tak na skraju wytrzymania - ale powiedziałam sobie że nie dam się przezwyciężyć moim słabościom. NIE WOLNO! im się poddać.
Mogłabym teraz napisać to samo co Ty, bo ten tydzień mam/będę mieć naprawdę ciężki, odniechciewa się wszystkiego.
Ale się nie dam.
Niejedno złe przeszłyśmy i niejedno złe pewnie jeszcze przejdziemy.
Ja nie mam żadnego wsparcia na żywo i jest mi się łatwo załamać. Tylko po co? Może trochę pomaga mi fakt, że zaakceptowałam życie takim, jakie jest. I może to dziwnie zabrzmieć, ale nie spodziewam się już niczego dobrego - złe podejście?!! - wiem, ale będzie mi się lepiej miło rozczarować niż niemiło zawieść.

A tak "odchodząc" od tematu - oglądałam ostatnio "Wszyscy jesteśmy chrystusami".
Może to i głupi film, ale wszystkie wspomnienia wróciły.

Bardzo mądrze napisałaś życie za bardzo nas wszystkie doświadczyło, ja praktycznie wegetuję bo ojciec zniszczył mnie od środka, ale nie poddam się, chociaż dla Was! W rzeczywistości również nie mam nikogo, czuję się bardzo samotna, ale...jak tyle się przeszło to i to się zniesie. Tez niczego dobrego nie spodziewam si od życia, a gdy już coś sie najdzie nie umiem z tego skorzystać ani się cieszyć. Wole tkwić w cierpieniu niż szczęściu. Przytulcie się do mnie

[kroofk@]

Napisane przez vivian

Bardzo mądrze napisałaś życie za bardzo nas wszystkie doświadczyło, ja praktycznie wegetuję bo ojciec zniszczył mnie od środka, ale nie poddam się, chociaż dla Was! W rzeczywistości również nie mam nikogo, czuję się bardzo samotna, ale...jak tyle się przeszło to i to się zniesie. Tez niczego dobrego nie spodziewam si od życia, a gdy już coś sie najdzie nie umiem z tego skorzystać ani się cieszyć. Wole tkwić w cierpieniu niż szczęściu. Przytulcie się do mnie

Się przytulam.
.
Wegetacja - znam to - wokół brak kolegów, koleżanek, takich szczerych, brak przyjaciół. Boję się zaufać, bo już tyle razy zostałam zraniona, oszukana. Wegetacja - życie z dnia na dzień, w dosłownym znaczeniu powiedzenia dom - praca, praca - dom.
Jeśli przydarzy mi się odrobinka czegoś miłego, tylko czekam, aż się to zepsuje. Głupie poczucie, że nic miłego od życia mi się nie należy.

Nawet nie wiecie jak ja bardzo się cieszę, że jesteście tutaj.
Jak wspomniałam, wolałabym, żebyśmy poznały się w innych okolicznościach.
Cieszę się, bo Wy mnie rozumiecie.
A teraz jest mi ciężko.
I nie wiem, jak przeżyję ten tydzień.

[Mysia_]

Ja też się przytulam ;-)

Rozumiem Was bardzo dobrze, ciesze sie ze powstał tu ten wątek. Jka byłam młodsza to myślałam, że ja sama mam ten problem. Treaz coraz mniej sie przejmuje tym wszystkim, choc tak jak mowicie, ja tez jestem zniszczona od srodka ciesze sie, ze mam mojego TZ. jak patrze na moja mame to mi jej zal, tyle lat z tym skur.....szkoda gadac jak nie pije to jest calkiem innym czlowiekiem moja mama ma 39 lat a wyglada na starsza, jej buzia to jedno wielkie skupisko zmartwien i problemow dlatego czesto nie mysle juz tak o sobie, bo wiem ze mam przed soba cale zycie, i wiem ze sie ulozy, ale plakac mi sie chce naprawde gdy patrze na mame dziewczyny, bedziemy mialy to wszystko wynagrodzone kiedys, w przyszlosci. ja w to wierze naprawde.bedziemy mialy szczesliwe, kochajace sie, zdrowe rodziny. wiem toooo

[daigee]

hej, nie zapominajmy, że jesteśmy silniejsze niż większość dziewczyn w naszym wieku z powodu tego, przez co przeszłyśmy.
'już teraz byle co mnie nie złamie' tak sobie często powtarzam

[asiorro]

Dodać jeszcze trzeba do tych wszystkich mądrych rzeczy, które już napisałyście - że jesteśmy młodziutkie, mamy właściwie całe a przynajmniej większość samodzielnego życia przed sobą! I będzie ono zależało w ogromnej mierze od nas samych, a nie od przeszłości
Dlatego nie warto sobie nawet zaprzątać głowy myśleniem co by było... Jest jak jest i narazie dajemy sobie z tym radę. Bywa ciężko, ale nie będzie to trwało wiecznie
Ja również czuję się czasem jakbym w środku wyzuta była z emocji i uczuć. Chcę uciec od wszystkiego, co choć trochę może skomplikować aktualny stan. Odsunąć od siebie problemy, zapomniec, że istnieję. Ale to niemożliwe. Muszę sobie jakoś dać radę, no bo kto zrobi to za mnie? A szkoda życia na zamartwianie się... Choć pewnie jeszcze nie raz będę wyć w poduszkę.
Ale od jakiegoś czasu wiem, że moim priorytetem jest szczęśliwe i spełnione życie w przyszłości. I żadne teraźniejsze problemy mi tego nie odbiorą - tego dążenia do ideału Może się uda, może nie, ale ja się bez walki nie poddam i to samo polecam Wam

[Apiska]

Asiorro ale widzisz ja się obawiam tego, że któregoś dnia polegne i powiem:" Za dużo na mojej głowie, nie dam już dłużej rady". Wiesz czasem jedna rzecz nam nie wyjdzie i już tracimy nadzieje.

[vivian]

Bardzo się ciesze, że trafiłam na ten wątek. Tyle tu ciepła i zrozumienia oraz wzajenego wsparciaczego brakuje w normalnym zyciu...Dziękuję, że jesteście. Razem będzie raźniej przezwyciężać trudy życia. Czytając Wasze wypowiedzi, zauwazyłam taką wielką chęć egzystowania mimo strasznego dzieciństwa, taką siłę, zapał, którego mi brakowało. Zaczynam bardziej rozumieć siebie. Dziekuje Wam

[Mysia_]

Tak, mysle ze ten watek jest potrzebny kazdej z nas
asiorro to jak z tymi studiami? bo pewnie nie zauwazylas ale pytalam w chyba przedost moim poscie tutaj "asiorro, bo studiujesz zaocznie prawo ile placisz za semestr? i czy pozniej, juz po studiach zaocznych, trudniej jest dostac prace w zawodzie?latwiej jest tym na dziennych?"