Straszny Wątek ;)

[Karinio]

Pare dni temu oglądałam Paranormal activity 2.Fajna ta 2-jka,choć identyko jak jedynka.

[peggy_blue]

Napisane przez Karinio

Pare dni temu oglądałam Paranormal activity 2.Fajna ta 2-jka,choć identyko jak jedynka.

podobała mi się 2, nawet bardziej niż jedynka, bo była jakaś fabuła i zaskakujące wyjaśnienie pod koniec ale i tak mnie rozczarowały obie części, bo spodziewałam się wbijającego w fotel filmu, a przestraszyłam się może 2 momentów

---------- Dopisano o 16:03 ---------- Poprzedni post napisano o 16:01 ----------

jeszcze przypomniałam sobie, że ostatnio prawie codziennie śnią mi się koszmary o ataku zombie najdziwniejsze jet to, że zawsze w połowie snu zdaję sobie sprawę, że śnię i jakoś krótko później się budzę. Ale zawsze jestem takimi snami wyczerpana, strasznie stresujące jest uciekanie przed żywymi trupami

[DiamondDust]

tez ogladalam 2 bardziej daje po garach ale tez spodziewalam sie wiecej strachu

[veronicas15]

Napisane przez lilka_vanilka

ja też nie, ale może to dlatego, że nie potrafią inaczej, chcą tak przykuć uwagę, aby zakomunikować, że im tam dobrze/źle/ lub że czuwają nad zywymi.

A jak juz się np. prosiło kogoś o danie sygnału z zaświatów, to chyba jest to wtedy usprawiedliwione

Ja sobie własnie przypomniałam, ze rozmawiałam o tym ze śp. prababcią (za jej zycia rzecz jasna) i miała się "odezwać" lecz nie otrzymałam żadnego sygnału. Mam nadzieję, że to dlatego, że poleciała szczęśliwa do nieba i nie chciała mnie straszyć jednak

Ja nie wierzę w żadne niebo i piekło, do duchów też zbyt poważnie nie podchodzę choć mnie od zawsze fascynowały i jednak są ku nim jak widać przesłanki

[lilka_vanilka]

Napisane przez veronicas15

Ja nie wierzę w żadne niebo i piekło, do duchów też zbyt poważnie nie podchodzę choć mnie od zawsze fascynowały i jednak są ku nim jak widać przesłanki

Ja też niekoniecznie, ale to miłe brzmienie dla ucha - niebo - i kojące dla ducha

-------------

A ogląda/ł ktos Six Feet Under?

nie jest straszny, ale traktuje o m.in.duchach, umieraniu. Piękna obyczajowka wszystkim polecam

[Inna_odCiebie]

brrr...

[Inna_odCiebie]

czytam i się nakręcam

Napisane przez piroksena

Ze 2-3 tygodnie będzie
ale z traumy wychodziłam kilka miechów (zasypiając zawsze przy włączonym audiobooku)

Kiedyś - też w podobnym czasie co tamte zdarzenia - leżałam sobie relaksując się a tu nagle, centralnie w środku głowy odzywa się żywy, najprawdziwszy głos obcego faceta `DZIEŃ DOBRY!`. Nie była to myśl, raczej coś jak iskra - która zapaliła się i zaraz zagsła, jakby ktoś do mnie te słowa w środku łepetyny wypowiedział. Natomiast doznałam dziwnego uczucia czegoś OBCEGO we mnie... Brrr.
Na szczęście więcej mnie nie nawiedził, może dlatego że nie odwzajemniłam pozdrowienia
Mówię wam, łatwo popaść w obłęd!

kiedy czytałam Twój post przypomniała mi się pewna historia, nie jest straszna ale raczej dziwna. kilka miesięcy temu wybierałam się z siostrą do miasta. wieczorem powiedziałam jej, żeby ustawiła budzik i rano mnie obudziła (później się okazało, że go nie ustawiła). śpię sobie śpię i nagle słyszę okrzk: WSTAWAJ, BO ZAŚPISZ! nie usłyszałam go obok, tylko jakoś tak... w głowie. z wrażenia aż usiadłam. był to zdecydowanie męski głos. a w domu była tylko mama, babcia, siostra no i ja. stwierdziłam, że mi się to przyśniło i poszłam do kuchni, gdzie była mama z babcią. piłyśmy sobie herbatkę, gdy nagle usłyszałyśmy krzyk mojej siostry dochodzący z jej pokoju. szybko tam poszłyśmy a ona zapytała, kto u niej był. twierdziła, że ktoś, jakiś mężczyzna krzyczał jej do ucha: WSTAWAJ, BO ZAŚPISZ!

[yousuck]

Napisane przez lilka_vanilka

A ogląda/ł ktos Six Feet Under?

nie jest straszny, ale traktuje o m.in.duchach, umieraniu. Piękna obyczajowka wszystkim polecam

Ja, ja! już nie oglądam, tzn. skończyłam, ale też gorąco polecam. Straszne nie jest, ale jeśli ktoś lubi taka tematykę i seriale na poziomie to wartooo

[AnikZgr]

A czy któraś z was zna 'Ghost Adventures' ?

[witchwq]

A u mnie znów moja "wiedźmowatość" się odezwała. W tym roku już dwa razy miałam rację. Raz definitywnie, drugi raz... no też, tylko okoliczności niesprzyjające.
Jeden raz coś złego, drugi - dobrego. Chyba pierwszy raz w życiu przewidziałam coś dobrego... szkoda, że chyba nie skorzystamy z nadarzającej się szansy :-(

Sent from my Desire HD using Tapatalk

[Inna_odCiebie]

nie dawno odkryłam ten wątek i bardzo mnie zaciekawił. mnie nic szczególnie paranormalnego nie spotkało, ale słyszałam dużo historii od mojej rodziny.

kilka dni po ślubie moich rodziców odwiedzili oni grób mojego dziadka (taty mojego ojca). zmarł on wiele, wiele lat wcześniej. w nocy moją mamę obudził skrzyp otwieranych drzwi i kroki w ich pokoju. pomyślała, że to jej tata, po coś przyszedł. ale głos tego mężczyzny nie należał do mojego dziadka! jakiś facet ustał nad ich łóżkiem, mama widziała tylko jego lekki zarys, bo było ciemno. Zaczął wołać imię mojego ojca i powtarzał: wstań, wstań! moją mamę sparaliżowało, ale nie ze strachu, bo była przekonana, że to jednak jej tata, chociaż wydawał jej się wyższy i miał inny głos. nie mogła się ruszyć (to chyba ten paraliż senny). po chwili zrobiło się cicho. rano spytała mojego dziadka, co robił w nocy w ich pokoju, a on, że nawet tam nie wchodził! a mojemu ojcu przyśnił się jego tata:/
od tego czasu mama śpi TYLKO przy włączonym tv i zapalonej lampce, a minęło 20 lat!


trafiłam również na wiele wypowiedzi dotyczących tego, że dzieci widzą więcej. chyba coś w tym jest. mój kuzynek kiedy miał 2 latka zaczął dziwnie się zachowywać w pokoju swojej prababci. kładł się zawsze z jednej strony łóżka, patrzył w ten sam kąt sufitu, klaskał, śmiał się. babcia na początku myślała, że jest tam pajęczyna czy coś xD i dokładnie wysprzątała. ale to nic nie dawało, zawsze jak wchodził do jej pokoju i patrzył w ten róg to potem był taki rozpromieniony, wesoły. któregoś dnia babcia zapytała się co on tam widzi a on pobiegł do drugiego pokoju, zdjął ze ściany obrazek z aniołkiem i jej zaniósł(!) teraz ma 4 latka i podobno mu przeszło

później jeszcze coś napiszę

[fashionably]

Napisane przez kycia1

Pamiętam jak swego czasu (szkoła podstawowa) z paczką znajomych "bawiliśmy" się w wywoływanie duchów podświadomosci - tak to się nazywało. Polegało to na tym, że wybierało się osobę ŻYWĄ , o której by sie chciało coś dowiedzieć, i wywoływało się jej ducha (podświadomosci) . Była tablica i pokrywka od słoika. Nie pamietam dokładnie co sie tam wymawiało, ale opisze Wam 2 sytuacje:

1. Moi znajomi wywołali mojego ducha (ja oczywiscie o tym nie wiedziałam) . Siedze sobie w domu (sobota), i nagle poczułam, ze temperatura mi wzrasta, a chora to ja nie byłam. Ogólnie poczułam się gorzej i swietrdziłam , ze zostane w tym dniu w domu. Nagle ktos puka do drzwi- moj przyjaciel i sie pyta jak sie czuje . Mówie mu, ze mam gorączke itd, ale czemu pyta ?? On mi odpowiada, ze wywołali mojego ducha i ten duch nie chce odejsc !! I ze jego pies podszedł do kąta - powąchał go i dostał speeda, schował się pod fotel i nie chciał wyjsc, trząsł się i oni wszyscy mysleli, ze pies widzi mego ducha . Z tego co wtedy słyszałam, wywowałanie ducha kogos zywego moze byc tragiczne w skutkach. Nie wie ile w tym prawdy, ale po 2 godzinach, przybiegł ów przyjaciel, mowiac - odeszłas hahahah.


2. Z moją siostrą swietrdziłysmy, ze wywołamy ducha podswiadomosci jej sympatii . Nie wierzyła za bardzo w takie bajki, do momentu aż... zapytała tego oto ducha " Jaki kolor skarpetek miałes na sylwestra" ? A tam odp (wieczko ze strzałka najezdzało na litery po kolei tworząc wyraz/y) : "Ciemne zielone" . To była prawda (ja na tym sylwestrze nie byłam, wiec skad miałam wiedziec, jakbtm chciała się pobawić to bym strzelala najbardziej : białe, czarne ew. szare. Moja siostra zamarła i zaczeła w to wierzyć

nadal nie wiem czy to podświadomosc nasza czy co, ale było kilka takich wlasnie sytuacji

I naprawdę widziałyście jak 'coś' przesuwa to wieczko?
Zawsze mnie to zastanawiało, że skoro duchy nie istnieją to dlaczego ich wywoływanie jest tragiczne w skutkach?

Ja akurat wierzę, bo sama znam różne dziwne historie z życia swojego bądź znajomych..

[piroksena]

Napisane przez Inna_odCiebie

czytam i się nakręcam



kiedy czytałam Twój post przypomniała mi się pewna historia, nie jest straszna ale raczej dziwna. kilka miesięcy temu wybierałam się z siostrą do miasta. wieczorem powiedziałam jej, żeby ustawiła budzik i rano mnie obudziła (później się okazało, że go nie ustawiła). śpię sobie śpię i nagle słyszę okrzk: WSTAWAJ, BO ZAŚPISZ! nie usłyszałam go obok, tylko jakoś tak... w głowie. z wrażenia aż usiadłam. był to zdecydowanie męski głos. a w domu była tylko mama, babcia, siostra no i ja. stwierdziłam, że mi się to przyśniło i poszłam do kuchni, gdzie była mama z babcią. piłyśmy sobie herbatkę, gdy nagle usłyszałyśmy krzyk mojej siostry dochodzący z jej pokoju. szybko tam poszłyśmy a ona zapytała, kto u niej był. twierdziła, że ktoś, jakiś mężczyzna krzyczał jej do ucha: WSTAWAJ, BO ZAŚPISZ!

To dosyć enigmatyczne zdarzenie, jak na mój gust...

Po tamtym miałam stracha, że dorwała mnie schizofrenia, odpukać więcej głosów już nie słyszałam.

To może jednak jakiś Anioł Stróż nad nami czuwa?

Osobiście bardzo mi taka wizja odpowiada...


Ostatnio uświadomiłam sobie coś o czym nigdy wcześniej nie pomyślałam.
Załóżmy, że istnieje drugi świat (wierzę w to), że po śmierci jesteśmy nieśmiertelni i trwamy, trwamy, trwamy przez całą wieczność... Już samo to przyprawia mnie o dreszcze, ten czas bowiem nie skończy się nigdy, to tak jakby stać w jednym i tym samym punkcie i nie posuwać się ani o centymetr dalej, nie widzieć kresu, horyzontu, czegokolwiek.
I wtedy przyszła mi do głowy głupia, prozaiczna myśl o śnie. Przecież dusze chyba nigdy nie zapadają w sen... Podobnie jak Bóg. Nie wyobrażam sobie tego nieustannego czuwania, chyba że jakoś inaczej jest to tam pomyślane...

Ech. Za dużo niejasności.

[Inna_odCiebie]

gwoli aniołów...

kilka lat temu jakiś kilometr ode mnie mieszkała pewna staruszka (miała ponad 90 lat). do jej domku prowadziła (i wciąż prowadzi) polna ścieżka. mieszkała zupełnie sama, bardzo rzadko odwiedzał ją syn z rodziną. czasem odwiedzała ją tylko moja prababcia i moja kuzynka, która robiła jej zakupy (ale tylko zimą, bo w lecie chodziła sama, jakieś 4 km do sklepu!). nie miała prądu, jej jedynym "źródłem informacji" było radio na baterie. twierdziła, że widzi anioły, a kilka razy objawiła się jej Matka Boska, która powiedziała, że ona (ta staruszka) umrze za rok(sprawdziło się). jej syn chciał zabrać ją do domu opieki, ale ona nie chciała się zgodzić. pewnego dnia moja siostra poszła na spacer z psem, właśnie tą dróżką, która prowadzi prosto do jej domu (oczywiście tam się nie wybierała, zakręcała zawsze koło śliwy). spotkała tam tą staruszę, trochę "pogadały" i moja siorka zaczęła zawracać. dziwnie się czuła, miała wrażenie, że ktoś ją śledzi. co chwilę się oglądała, ale nikt za nią nie szedł. w penym momencie poczuła silne uderzenie w łydkę. kiedy dotarła do domu twierdziła, że ktoś ją kopnął. tłumaczyłyśmy jej z mamą, że to może jakieś zwierzątko, albo jej się wydawało. wieczorem przyszła do nas moja prababcia. powiedziała, że widziała się ze staruszką, która twierdziła, że widziała koło mojej siostry aniołka. i chciała, żeby moja prababcia zapytała się jej, czy kopnął ją na szczęście.

[Inna_odCiebie]

a macie czasem tak, że idziecie po coś, co zawsze leży w tym samym miejscu, a tego tam NIE ma, np. lakieru, kluczy na półce; a gdy po kilku minutach podchodzicie do tego miejsca (np. do półki), to pierwsze co widzicie to ta 'zaginiona' rzecz? i nie ma żadnej możliwości żeby ktoś to pożyczył i potem odłożył, bo jesteście same w domu? albo ta osoba tego w ogóle nie używa, itp?

[talkshit]

Napisane przez Inna_odCiebie

a macie czasem tak, że idziecie po coś, co zawsze leży w tym samym miejscu, a tego tam NIE ma, np. lakieru, kluczy na półce; a gdy po kilku minutach podchodzicie do tego miejsca (np. do półki), to pierwsze co widzicie to ta 'zaginiona' rzecz? i nie ma żadnej możliwości żeby ktoś to pożyczył i potem odłożył, bo jesteście same w domu? albo ta osoba tego w ogóle nie używa, itp?

nie mialam tak, ale ostatnio czesto mam ze ogladam np. tvn wychodze do lazienki , 2 pokoju a na tv inny program a nikogo w domu nie ma

[Inna_odCiebie]

Napisane przez talkshit

nie mialam tak, ale ostatnio czesto mam ze ogladam np. tvn wychodze do lazienki , 2 pokoju a na tv inny program a nikogo w domu nie ma

jej, na szczęście mi się to nie przytrafia...

ale dziś jak umyłam włosy poszłam do pokoju po jedwab, obszukałam całą półkę z kosmetykami, nawet podłogę i go nie znalazłam. poszłam do łazienki wysuszyć włosy, wracam, a on sobie stoi na półce! wcześniej na 100% go nie było i nikt nie wchodził do mojego pokoju!

[peggy_blue]

koleżanka właśnie opowiadała, że w jej kamienicy zmarł sąsiad, a kilka godzin po jego śmierci rozmawiała z nim inna sąsiadka, niczego nieświadoma. już kilka razy czytałam podobne sytuacje na tym wątku

[fashionably]

Napisane przez Inna_odCiebie

a macie czasem tak, że idziecie po coś, co zawsze leży w tym samym miejscu, a tego tam NIE ma, np. lakieru, kluczy na półce; a gdy po kilku minutach podchodzicie do tego miejsca (np. do półki), to pierwsze co widzicie to ta 'zaginiona' rzecz? i nie ma żadnej możliwości żeby ktoś to pożyczył i potem odłożył, bo jesteście same w domu? albo ta osoba tego w ogóle nie używa, itp?

Ciągle tak mam Choćby dzisiaj - szukałam szczotki do włosów. Mam duży porządek na szafce i trzymam ją tylko w jednym miejscu, a jej tam nie było. Patrzę na biurko, odwracam się z powrotem i się znalazła

[Yo-asia]

Juz kiedys zabieralam glos w sprawie strzasznosci jakie mnie spotkaly, bylo to jednak w jakze odleglych czasach studenckich, a zycie idzie naprzod, pora wiec na historie z mojej pracy
Pracuje z osobami niepelnosprawnymi umyslowo, glownie autyzm, porazenie, czy tez uszkodzenia mozgu wielokrotnymi atakami epileptycznymi Czasem zdarzaja mi sie "nocki". Cisza, spokoj, straz sasiedzka w pogotowiu.
Nagle slysze jak jedna z pacjentek kogos wola podchodze do drzwi i slysze.. imie niezyjacej opiekunki, ktora pracowala w moim miejscu pracy przede mna Ale mysle sobie, przypomnialo sie pacjentce to wola:P
Chwile pozniej slysze przytakiwania pacjentki i jej rozmowe. Wpadam do pokoju i pytam z kim rozmawia, odpowiada (nie patrzac na mnie) ze z byla opiekuna Pytam gdzie ona jest, a pacjentka nie odrywajac wzroku od fotela w rogu pokoju pokazuje na niego palcem

[veronicas15]

Napisane przez Inna_odCiebie

a macie czasem tak, że idziecie po coś, co zawsze leży w tym samym miejscu, a tego tam NIE ma, np. lakieru, kluczy na półce; a gdy po kilku minutach podchodzicie do tego miejsca (np. do półki), to pierwsze co widzicie to ta 'zaginiona' rzecz? i nie ma żadnej możliwości żeby ktoś to pożyczył i potem odłożył, bo jesteście same w domu? albo ta osoba tego w ogóle nie używa, itp?

Tak to chyba nie mam, ale czasami dałabym sobie rękę uciąć, że coś położyłam wieczorem w danym miejscu a rano to jest zupełnie gdzie indziej. Ale to rzadko mi się zdarza.

[antidotum89]

Napisane przez Yo-asia

Juz kiedys zabieralam glos w sprawie strzasznosci jakie mnie spotkaly, bylo to jednak w jakze odleglych czasach studenckich, a zycie idzie naprzod, pora wiec na historie z mojej pracy
Pracuje z osobami niepelnosprawnymi umyslowo, glownie autyzm, porazenie, czy tez uszkodzenia mozgu wielokrotnymi atakami epileptycznymi Czasem zdarzaja mi sie "nocki". Cisza, spokoj, straz sasiedzka w pogotowiu.
Nagle slysze jak jedna z pacjentek kogos wola podchodze do drzwi i slysze.. imie niezyjacej opiekunki, ktora pracowala w moim miejscu pracy przede mna Ale mysle sobie, przypomnialo sie pacjentce to wola:P
Chwile pozniej slysze przytakiwania pacjentki i jej rozmowe. Wpadam do pokoju i pytam z kim rozmawia, odpowiada (nie patrzac na mnie) ze z byla opiekuna Pytam gdzie ona jest, a pacjentka nie odrywajac wzroku od fotela w rogu pokoju pokazuje na niego palcem

to jest przerazajace... szczególnie w nocy... podziwiam za odwage, ja bym uciekła

[lilka_vanilka]

Napisane przez Inna_odCiebie

a macie czasem tak, że idziecie po coś, co zawsze leży w tym samym miejscu, a tego tam NIE ma, np. lakieru, kluczy na półce; a gdy po kilku minutach podchodzicie do tego miejsca (np. do półki), to pierwsze co widzicie to ta 'zaginiona' rzecz? i nie ma żadnej możliwości żeby ktoś to pożyczył i potem odłożył, bo jesteście same w domu? albo ta osoba tego w ogóle nie używa, itp?

ja mam tak czasem, ale nie przywiązuje do tego większej uwagi. Tylko ostatnio było dziwnie (chyba opisywałam już) jak szukałam dowodu osobistego, nigdzie nie było, a że się spieszyłam to wyszłam bez niego. Jak wróciłam leżał sobie dumnie na stoliku


Śp. prababcia zawsze się modliła do św. Antoniego, ale tłumaczyła mi, że jest skuteczny, ale i wredny bo zawsze nam odnajduje zguby, gdy juz ich tak nie potrzebujemy. (bardzo śmieszne Antek :P )

[veronicas15]

Napisane przez lilka_vanilka

ja mam tak czasem, ale nie przywiązuje do tego większej uwagi. Tylko ostatnio było dziwnie (chyba opisywałam już) jak szukałam dowodu osobistego, nigdzie nie było, a że się spieszyłam to wyszłam bez niego. Jak wróciłam leżał sobie dumnie na stoliku


Śp. prababcia zawsze się modliła do św. Antoniego, ale tłumaczyła mi, że jest skuteczny, ale i wredny bo zawsze nam odnajduje zguby, gdy juz ich tak nie potrzebujemy. (bardzo śmieszne Antek :P )

Dlatego trzymam go zawsze w portfelu (dowód, nie Antka )

[lilka_vanilka]

to jeszcze nic, kiedyś przed wyjazdem na wakacje zostawiłam w domu prawko - dałam mamie, zeby z innymi dokumentami przechowała. Wróciłam i nie ma! musialam nowe wyrobić.
Oczywiście jak tylko wyrobilam to tamto się znalazło... (oh Ty Antku! )

[Anisia25]

Napisane przez Inna_odCiebie

gwoli aniołów...

kilka lat temu jakiś kilometr ode mnie mieszkała pewna staruszka (miała ponad 90 lat). do jej domku prowadziła (i wciąż prowadzi) polna ścieżka. mieszkała zupełnie sama, bardzo rzadko odwiedzał ją syn z rodziną. czasem odwiedzała ją tylko moja prababcia i moja kuzynka, która robiła jej zakupy (ale tylko zimą, bo w lecie chodziła sama, jakieś 4 km do sklepu!). nie miała prądu, jej jedynym "źródłem informacji" było radio na baterie. twierdziła, że widzi anioły, a kilka razy objawiła się jej Matka Boska, która powiedziała, że ona (ta staruszka) umrze za rok(sprawdziło się). jej syn chciał zabrać ją do domu opieki, ale ona nie chciała się zgodzić. pewnego dnia moja siostra poszła na spacer z psem, właśnie tą dróżką, która prowadzi prosto do jej domu (oczywiście tam się nie wybierała, zakręcała zawsze koło śliwy). spotkała tam tą staruszę, trochę "pogadały" i moja siorka zaczęła zawracać. dziwnie się czuła, miała wrażenie, że ktoś ją śledzi. co chwilę się oglądała, ale nikt za nią nie szedł. w penym momencie poczuła silne uderzenie w łydkę. kiedy dotarła do domu twierdziła, że ktoś ją kopnął. tłumaczyłyśmy jej z mamą, że to może jakieś zwierzątko, albo jej się wydawało. wieczorem przyszła do nas moja prababcia. powiedziała, że widziała się ze staruszką, która twierdziła, że widziała koło mojej siostry aniołka. i chciała, żeby moja prababcia zapytała się jej, czy kopnął ją na szczęście.

o w mordę!
najpierw mnie to przerazilo, a teraz rozsmieszylo
co za wredny aniołek!

[Inna_odCiebie]

Napisane przez Anisia25

o w mordę!
najpierw mnie to przerazilo, a teraz rozsmieszylo
co za wredny aniołek!

ja się zawsze śmieję, kiedy moja siostra opowiada tę historię...

[Oleczka]

Ostatnio miałam dziwną sytuację. Położyłam się spać i miałam słuchawki na uszach, a w domu wszyscy już spali, nagle otworzyłam oczy i zobaczyłam w oddali coś dziwnego: tak jakby profil twarzy podświetlony latarką, wyjrzałam po dwóch minutach i to coś wciąż było, gdy znowu wyjrzałam za parę chwil to już była sama ciemność. Nie wiem co to mogło być

[Dagusiac]

Napisane przez Inna_odCiebie

a macie czasem tak, że idziecie po coś, co zawsze leży w tym samym miejscu, a tego tam NIE ma, np. lakieru, kluczy na półce; a gdy po kilku minutach podchodzicie do tego miejsca (np. do półki), to pierwsze co widzicie to ta 'zaginiona' rzecz? i nie ma żadnej możliwości żeby ktoś to pożyczył i potem odłożył, bo jesteście same w domu? albo ta osoba tego w ogóle nie używa, itp?

Baaaaardzo często tak mam! Ostatnio szukałam kluczy, pamiętałam, że są na biurku, bo wypakowywałam je z torby. Przetrzepałam wszystko - nie ma, poszłam poszukać w innym pokoju, wróciłam a klucze leżą na blacie

[Ceith]

Często tu piszecie, że kiedy wydarzy się Wam coś strasznego to odmawiacie modlitwę, prosicie Boga o pomoc itd
A ja się zastanawiam - co, jeśli ktoś jest niewierzący?
Co powinien zrobić, jeśli przydarzy mu się coś niewyjaśnionego? Jak zareagować, by spróbować to odegnać?