Straszny Wątek ;)

[_Matilde_]

Inni był niezły, taki nieoczywisty, zakończenie mnie zaskoczyło Jeszcze w podobnym klimacie: Dorothy Mills.

[Ayrine]

Napisane przez _Matilde_

Inni był niezły, taki nieoczywisty, zakończenie mnie zaskoczyło Jeszcze w podobnym klimacie: Dorothy Mills.

fakt, zakończenie było świetne a tego drugiego filmu nie widziałam ;>

z thrillerów polecam jeszcze Sierotę. całkiem przyjemny film, choć postać matki zastępczej bardzo wkurzająca ogromy szacun dla dziewczynki, która grała tytułową postać. ale nie powiem, dlaczego, nie będę siać spojlerów

[lilka_vanilka]

Napisane przez anyanka

Hej dziewczyny! O wątku dowiedziałam się wczoraj wieczorem, więc siłą rzeczy nie przeczytałam jeszcze wszystkich postów (zatrzymałam się 6 lat temu) Mam jednak historię, którą chciałabym się z Wami podzielić.

Gdy moja prababcia była jeszcze młoda, szła sama pewnego dnia nieopodal jakiejś łąki. W pewnym momencie usłyszała płacz dziecka i postanowiła za nim pójść. Gdy tak szła coraz bardziej skupiała się na samym dźwięku i w pewnym sensie podążała za nim jak zahipnotyzowana. W pewnej chwili się jednak ocknęła i zobaczyła, że stoi już po kolana w bagnie. Dookoła nie było słychać żadnego płaczu...

Opowiadał mi ją mój tata, któremu z kolei opowiedziała ją jego babcia. Mimo, iż tata i ja lubimy straszne historie i horrory to wiem kiedy sobie żartuje a kiedy jest poważny. Pierwszy raz gdy opowiadał mi to zdarzenie zapytałam, czy wierzy swojej (dawno już nie żyjącej) babci - odpowiedział, że tak i potwierdził to wiele lat później gdy wróciłam myślami do tego co mi opowiedział. Dodam też, że mój tato nie należy do jakichś przesądnych czy zabobonnych ludzi. Z kolei ja słyszałam wiele historii o wywoływaniu duchów i strasznych konsekwencjach, gdy byłam jeszcze mała (jeździło się na kolonie i tego typu wyjazdy) jednak zawsze podchodziłam sceptycznie do tego, co przytrafiło się jakiejś tam koleżance. W tą historię jednak wierzę.

Ciekawe, że nie tylko Twojej prababci się to przydarzyło. Jestem pewna, ze w wątku przynajmniej jedna identyczna historia się przewinęła. Tylko nie odbierz tego źle wierzę, że tak było

[BetiBowl]

Dzięki dziewczyny, jak ja lubię sama się straszyć

[anyanka]

Napisane przez lilka_vanilka

Ciekawe, że nie tylko Twojej prababci się to przydarzyło. Jestem pewna, ze w wątku przynajmniej jedna identyczna historia się przewinęła. Tylko nie odbierz tego źle wierzę, że tak było

Uzupełniam (kilkuletnie) zaległości w wątku i owszem natknęłam się na podobne historie (podejrzany mały chłopiec, który zaciąga dziewczynę w bagna rzekomo pokazując jej drogę do domu i pamiętam, że jeszcze coś było...)

Ale mogę z ręką na sercu powiedzieć, że jej nie zmyśliłam, wątpię, aby zmyślił ją mój rodziciel, a on z kolei wierzył całkowicie historii swojej babci...

Nie wiem czy ta moja prababcia taką wyobraźnię bogatą miała, czy może... w tych wioskowych bagniskach rzeczywiście coś siedzi....

[Likable]

Napisane przez Ayrine

fakt, zakończenie było świetne a tego drugiego filmu nie widziałam ;>

z thrillerów polecam jeszcze Sierotę. całkiem przyjemny film, choć postać matki zastępczej bardzo wkurzająca ogromy szacun dla dziewczynki, która grała tytułową postać. ale nie powiem, dlaczego, nie będę siać spojlerów

ooo tak Sierota świetny film, bardzo zryła m beret nie w sensie że później mnie coś za obrazki wciągało, ale był genialny

[Ailanna]

Napisane przez anyanka

Uzupełniam (kilkuletnie) zaległości w wątku i owszem natknęłam się na podobne historie (podejrzany mały chłopiec, który zaciąga dziewczynę w bagna rzekomo pokazując jej drogę do domu i pamiętam, że jeszcze coś było...)

Ale mogę z ręką na sercu powiedzieć, że jej nie zmyśliłam, wątpię, aby zmyślił ją mój rodziciel, a on z kolei wierzył całkowicie historii swojej babci...

Nie wiem czy ta moja prababcia taką wyobraźnię bogatą miała, czy może... w tych wioskowych bagniskach rzeczywiście coś siedzi....

Skądś muszą się brać starosłowiańskie legendy o błędnych ognikach i innych strachach, które zwodzą wędrowców z drogi, prawda?

[_Kajka_]

Jakim cudem ja DOPIERO teraz trafiłam na ten wątek?? od wczoraj go czytam z wypiekami na twarzy Jestem dopiero na 13 stronie na 2006 roku
Sama raczej nie miałam jakiś dziwnych jazd, niby spotkań z 'czymś' itd. Jedynie miewam czasem ciekawe sny.

Parę lat temu zmarł mój kolega-sąsiad w wieku 23 lat... Dla wszystkich był to wielki szok, chłopak przecież młody, zdrowy, bardzo lubiany. Akurat przyjechał na chwile z Anglii do domu. Miał zawał... Jakiś czas po jego śmierci, śniło mi się, że porwała mnie rzeka. Bardzo szeroka, okropnie brudna i rwąca. Machałam jak oszalała rękami i nie mogłam się z niej wydostać, co chwile się przytapiałam. Dookoła mnie było mnóstwo innych topiących się i krzyczących ludzi. Mieszkam w mieście jednak na uboczu, a ta rzeka śniła mi się w miejscu gdzie normalnie jest polna droga, którą często spaceruje. Nagle na niebie ukazała mi się postać tego kolegi i usłyszałam "Proszę pomódl się za mnie" i obudziłam się cała zasapana... Oczywiście pomodliłam się, zresztą robię to bardzo często jak również odwiedzam go na cmentarzu.

Z kolei moja babcia niedawno opowiadała mi co ją spotkało. Muszę zaznaczyć, że moja babcia to naprawdę osoba twardo stąpająca po ziemi, mało strachliwa i nie w głowie jej wymyślanie jakiś historyjek.
Zeszłego roku w listopadzie zmarł mój ukochany dziadziu, jej mąż. Ich dom stoi koło mojego, mamy wspólne podwórko. Dom w ogóle sam w sobie jest bardzo ciekawy, typowa stara drewniana budowla z czasów wojny, przejściowe duże pokoje i świetna piwnica, którą naprawdę uwielbiam - taki typowy bunkier wojenny (uwielbiam tematy wojenne)
Do rzeczy. Otóż babcia siedziała sobie wieczorem na taborecie przy drzwiach do sypialni z kotem na kolanach, tyłem do kuchni i oglądała telewizor. W kuchni stoi takiej średniej wielkości drewniany stół, bardzo stary(sporo starszy ode mnie, a mam 23 lata) jednak solidny. Mój dziadziu zawsze przy nim siedział od strony okna. To było jego ulubione miejsce. W pewnym momencie babcia usłyszała jak stół skrzypi i tak jakby się ugina... Wiecie tak jakby ktoś przy nim siadał i się podpierał na tym stole - jak dziadziu Trwało to chwilkę, babcię zmroziło, przeszył ją dreszcz i po chwili stół 'ucichł'...

[Maja102]

Napisane przez _Kajka_

Do rzeczy. Otóż babcia siedziała sobie wieczorem na taborecie przy drzwiach do sypialni z kotem na kolanach, tyłem do kuchni i oglądała telewizor. W kuchni stoi takiej średniej wielkości drewniany stół, bardzo stary(sporo starszy ode mnie, a mam 23 lata) jednak solidny. Mój dziadziu zawsze przy nim siedział od strony okna. To było jego ulubione miejsce. W pewnym momencie babcia usłyszała jak stół skrzypi i tak jakby się ugina... Wiecie tak jakby ktoś przy nim siadał i się podpierał na tym stole - jak dziadziu Trwało to chwilkę, babcię zmroziło, przeszył ją dreszcz i po chwili stół 'ucichł'...

ee, to chyba normalne w starym drewnie
Ja mam to samo ze swoim biurkiem w pokoju (a mam już ze 20 lat), zwykle jak się kładę wieczorem spać, to czasem skrzypi, jakby się ktoś podpierał (pewnie drewno jakoś oddaje naprężenia powstałe jak się opierałam pisząc przy kompie), a czasem i w nocy coś skrzypi i trzaska

[_Kajka_]

Napisane przez Maja102

ee, to chyba normalne w starym drewnie
Ja mam to samo ze swoim biurkiem w pokoju (a mam już ze 20 lat), zwykle jak się kładę wieczorem spać, to czasem skrzypi, jakby się ktoś podpierał (pewnie drewno jakoś oddaje naprężenia powstałe jak się opierałam pisząc przy kompie), a czasem i w nocy coś skrzypi

Być może masz racje- też tak to tłumaczyłam Choć babcia mówi, że to nie było ot takie skrzypnięcie , tylko no jakby siadanie przy stole i trwało to dłuższą chwilę, tym bardziej, że ten stół nawet nie skrzypi sam od siebie na co dzień nie umiem opisać tego nie było mnie przy tym, ale wiem, że meble same nieraz potrafią skrzypieć ze starości. Ja tak mam z podłogą w przedpokoju:

[201605021613]

Ja też dopiero nie dawno zaczęłam czytać, jestem gdzieś na marcu 2007

Fajne historie, część już słyszałam, niektóre są przerażające, ale lubię to czytać.

Ja raz miałam niezłe zdarzenie. Ale to raczej zwida była, bo byłam chora. Jakoś parę miesięcy po śmierci babci, ojciec był w sanatorium, a ja z mamą i bratem w domu. Był wieczór właśnie wzięłam tabletki przeciwgorączkowe, była chora i źle się czulam. Wstałam wtedy z łóżka i popatrzyłam na przedpokój, który oświetlony był światłem padającym z drugiego pokoju i... zobaczyłam przechadzającą się nie żyjącą babcię, w koszuli nocnej! Ale się darłam wtedy ,,mamooo, widziałam babkę o jezuuu''

[Maja102]

no ja właśnie widziałam, że sporo historii na wątku dotyczyło zdarzeń po śmieci bliskich osób. Dla mnie to żadne straszne historie - po śmierci kogoś bliskiego człowiek pogrążony w tęsknocie będzie dopatrywał się znaku z zaświatów w każdym zdarzeniu albo po prostu czasem się zdaje, że widzimy albo słyszymy osobę, która była z nami przez lata, a teraz nagle jej nie ma.
Mi po śmierci babci tez się zdarzało obudzić w środku nocy z wrażeniem, że słyszę jak chodzi po swoim pokoju za scianą, przyzwyczajenie po ponad 20 latach

[Ervisha]

Napisane przez Likable

ooo tak Sierota świetny film, bardzo zryła m beret nie w sensie że później mnie coś za obrazki wciągało, ale był genialny

Oglądałam ten film Nie spodziewałam sie ze tak sie potoczy

[Likable]

Napisane przez Ervisha

Oglądałam ten film Nie spodziewałam sie ze tak sie potoczy

i to właśnie było w nim najlepsze że był totalnie nieprzewidywalny

[Ervisha]

Napisane przez Likable

i to właśnie było w nim najlepsze że był totalnie nieprzewidywalny

Ja teraz oglądam serial Grimm pierwszy odcinek zobaczymy jak wypadnie ;D

[Różowy Strachulec]

Napisane przez Ervisha

Ja teraz oglądam serial Grimm pierwszy odcinek zobaczymy jak wypadnie ;D

Mało straszne, ale fajne

[Ervisha]

Napisane przez Różowy Strachulec

Mało straszne, ale fajne

dla mnie za nudne

[_Matilde_]

Napisane przez Maja102

no ja właśnie widziałam, że sporo historii na wątku dotyczyło zdarzeń po śmieci bliskich osób. Dla mnie to żadne straszne historie - po śmierci kogoś bliskiego człowiek pogrążony w tęsknocie będzie dopatrywał się znaku z zaświatów w każdym zdarzeniu albo po prostu czasem się zdaje, że widzimy albo słyszymy osobę, która była z nami przez lata, a teraz nagle jej nie ma.
Mi po śmierci babci tez się zdarzało obudzić w środku nocy z wrażeniem, że słyszę jak chodzi po swoim pokoju za scianą, przyzwyczajenie po ponad 20 latach

Nie tyle straszne co po prostu niezwykłe, w pewien sposób. Może wywoływać dreszcze. Co innego jak się śni/ ukazuje/ przypomina naprawdę bliska osoba, za którą mocno tęsknimy, a co innego jeśli ktoś z kim nie byliśmy specjalnie związani, wtedy dużo większa dawka niepokoju towarzyszy takim zdarzeniom. Jak zimą przechodziłam wczesnym ranem, kiedy jeszcze ciemno obok opuszczonego domu po zmarłej sąsiadce to mi nie było tak miło jak wtedy kiedy mi się śnił zmarły przyjaciel

[Agniesia666]

Napisane przez BetiBowl

Chciałam się zapytac czy był ktos na Prometeuszu?
Jest straszny?Widziałam tylko zapowiedź i mi ciarki przeszły
Ale to nie Horror więc troche nie z wątkiem związane
Ale ma ktoś filmy(straaaszne, lubimy się postraszyć) godne polecenia?
Tylko coś np. nie podobne do Piły
Blee, krew na ekranie:|

Cały wątek o horrorach: https://wizaz.pl/forum/showthread.ph...9#post35802899 polecam czytać od początku i wyłapywać tytuły polecanych filmów których się jeszcze nie widziało, ja w ten sposób czytałam ten wątek i chyba ze 20 filmów obejrzałam, o których istnieniu bym nawet nie widziała

[Kwiatuszek1604]

Napisane przez lilka_vanilka

Ciekawe, że nie tylko Twojej prababci się to przydarzyło. Jestem pewna, ze w wątku przynajmniej jedna identyczna historia się przewinęła. Tylko nie odbierz tego źle wierzę, że tak było

jest duzo podobnych w tym watku opowiesci moi dziadkowie tez opowiadali o swietlikach bagiennych, placzu dziecka, ludziach z kopytami zamiast nog itp cale dziecinstwo mieszkalam na wsi i wiele slyszalam opowiesci od dziadkow i sasiadow jakie to im sie rzeczy przytrafialy w mlodosci i oczywiscie wszyscy byli pewni tego co widzieli lub slyszeli teraz jak tak kalkuluje to co drugi lasek,bagno,łąka byly nawiedzone, o dziwo mi sie nic w tych miejscach nie przytrafilo

Napisane przez Agniesia666

Cały wątek o horrorach: https://wizaz.pl/forum/showthread.ph...9#post35802899 polecam czytać od początku i wyłapywać tytuły polecanych filmów których się jeszcze nie widziało, ja w ten sposób czytałam ten wątek i chyba ze 20 filmów obejrzałam, o których istnieniu bym nawet nie widziała

super, dzieki ja napewno skorzystam

[Roztanczona]

To ja opowiem Wam coś naprawdę strasznego.....

Za 30 min będę miała usuwaną górną ósemkę, która zagnieździła się w policzku....uuuuuu

[7ff68c701155e8d8df718a53d4dcd8f42fe80c19_6010ad0234c28]

Baw się dobrze

[Ayrine]

Napisane przez Roztanczona

To ja opowiem Wam coś naprawdę strasznego.....

Za 30 min będę miała usuwaną górną ósemkę, która zagnieździła się w policzku....uuuuuu

dasz radę! ja przeżyłam usuwanie wszystkich 4 ósemek, z czego dolne też miałam schowane głęboko i nie było tak źle mówi to ktoś, kto nienawidzi skalpeli, igieł, szwów i innych tego typu rzeczy

[201607061212]

Napisane przez _Matilde_

Nie tyle straszne co po prostu niezwykłe, w pewien sposób. Może wywoływać dreszcze. Co innego jak się śni/ ukazuje/ przypomina naprawdę bliska osoba, za którą mocno tęsknimy, a co innego jeśli ktoś z kim nie byliśmy specjalnie związani, wtedy dużo większa dawka niepokoju towarzyszy takim zdarzeniom.

Ja miałam raz akcję niezłą. Był wieczór, ja byłam w domu, w pokoju na piętrze, spojrzałam przez okno a tam jakiś cień mężczyzny. W nocy spać nie mogłam. Następnego dnia rano okazało się, że wtedy jak widziałam tego "mężczyznę" zmarł brat mojej mamy. Nie znałam go, bo jak mama miała około 17 lat to on zerwał kontakty z rodziną. Dobry tydzień chodziłam jak chora.

[Roztanczona]

Więc już po wszystkim, wyrwanie trwało chwileczkę ;p hahaha aż nie mogłam ze śmiechu, panikowałam na tym fotelu, modliłam się a lekarz podszedł, puknął dłutkiem i sama wyleciała....moja piękna ósemeczka;p

Ten wątek przyciąga jak magnes! Już raz się tu wypowiadałam (100 lub 101 pierwsza strona) i ostatnio przypomniałam sobie o tym wątku zaglądam i pełno nowych postów ;p muszę je doczytać;pp

Przypomniało mi się od razu jak mieszkałam z rodzicami i tam działy się te wszystkie straszne rzeczy....do dzisiaj mam traumę i codziennie śpię przy zapalonym świetle..... Teraz mieszkamy z mężem w jego 'rodzinnym' mieszkaniu i tutaj też się dzieją niezłe akcje, ale o tym później :P

[lilka_vanilka]

Roztańczona pisz!!!

[lanavera]

Napisane przez Roztanczona

Przypomniało mi się od razu jak mieszkałam z rodzicami i tam działy się te wszystkie straszne rzeczy....do dzisiaj mam traumę i codziennie śpię przy zapalonym świetle..... Teraz mieszkamy z mężem w jego 'rodzinnym' mieszkaniu i tutaj też się dzieją niezłe akcje, ale o tym później :P

Chyba takie "rodzinne" domy z historią są najgorsze, tam zawsze są jakieś dziwne sekrety i zakamarki Najlepiej sobie samemu dom wybudować :P
Byle nie na starym cmentarzu

[lilka_vanilka]

i nie w głębi lasu
ooo! przy okazji polecam horror ( właściwie pastisz) "Dom w głębi lasu" ciekawy scenariusz

[Roztanczona]

Jestem na 120, przeglądałam od początku Pamiętam historię, którą opowiadała jakaś dziewczyna, że widziała zdjęcie znajomego znajomego chyba, na którym była grupka ludzi, płacząca dziewczynka oraz duszek....akurat dzisiaj ktoś udostępnił to na moim fejsie haha Więc wrzucam ;p

http://plcm.pl/5353-Fajne#access_tok...xpires_in=6603

UWAGA! Mało straszne;p

[Knife_Girl]

Od czasu do czasu zaglądam do tego wątku i podczytuję. Ostatnio musiałam zrobić przerwę, bo TŻ wyjechał na 3 dni, a wyobraźnia po tych opowieściach za bardzo działała. I tak niektóre historie mi się przypominały, więc żeby było mi raźniej, do łazienki chodziłam z kotem (w łazience mam 4 duże lustra ) a spałam po uszy przykryta kocem Same rozumiecie...

Ale dziś mąż wraca, więc i ja do wątku wróciłam (już jestem odważna ) i postanowiłam dodać coś od siebie

Było to dawno, dawno temu (miałam wtedy ok. 12 lat). Byłyśmy z mamą same, bo tata wyjechał do pracy za granicę. Sytuacja miała miejsce ok. miesiąca po śmierci mojej prababci. Moja mama z reguły chodzi dosyć późno spać. Tej nocy też jeszcze nie spała, oglądała TV. Jakoś niedługo po północy usłyszała dźwięk dzwoneczka, dobiegający z mojego pokoju (miałam taki metalowy dzwoneczek, który wisiał na ścianie nad biurkiem). Mama pomyślała, że nie się obudziłam i coś robię. Przyszła zapytać, czemu nie śpię i jakież było jej zdziwienie, gdy okazało się, że ja jednak śpię Wróciła więc do pokoju. Ledwo zdążyła usiąść, dźwięk znów się powtórzył. I tak chyba ze trzy razy. A najlepsze, że za każdym razem, jak mama weszła do pokoju, to ten dzwoneczek wisiał sobie na swoim miejscu...


Druga sytuacja zdarzyła się po kilku dniach. Ja spałam, mama siedziała przed TV. Też było trochę po północy. Nagle cichy odgłos pukania do drzwi. Najpierw mama sądziła, że się po prostu przesłyszała. Ale pukanie znów się powtórzyło. Moja mama z natury nie jest strachliwą osobą, a w bloku i okolicy było bezpiecznie, więc poszła otworzyć (nie mieliśmy wizjera, więc nie mogła sprawdzić). Okazało się, że za drzwiami nie ma nikogo! Wróciła więc do pokoju, usiadła i znów usłyszała pukanie. I znów za drzwiami nikogo nie było. Tym razem po prostu zaczekała pod drzwiami. Pukanie powtórzyło się po raz kolejny. Szybko otworzyła drzwi a tam żadnej żywej duszy .

Kolejne opisywane przeze mnie zdarzenie miało miejsce wiele lat przed tymi powyżej.
Moja mama była wtedy jeszcze nastolatką. Mieszkała na wsi z rodzicami (moimi dziadkami) i swoją babcią (tą prababcią od historii wyżej ).
Siedziała w kuchni, na przeciw okna i obierała ziemniaki. Z tego miejsca miała widok na ścieżkę prowadzącą do domu. Nagle zobaczyła, że nadchodzi jakaś starsza kobieta, wchodzi po schodach i otwiera drzwi na ganek. Poszła więc zawołać swoją babcię, bo sądziła, że to jej koleżanka. Gdy wróciły obie, okazało się, że nikogo nie ma ani w domu ani na ganku Babcia poprosiła, żeby mama opisała, jak ta kobieta wygląda i jak była ubrana. Gdy mama podała opis, babcia powiedziała tylko: "to była moja mama, ubrana tak, jak ją pochowaliśmy".