OOBE i LD

[Alatienka]

Stromanthe niemalże co noc. Myślałam, że każdy tak ma

[Stromanthe]

Jeszcze jedna rzecz.
Każdy z nas napewno doświadczył urwania się snu w połowie, po prostu przebudzenia się- przez budzik, szczekającego psa, czy ot tak, po prostu. Wtedy często zastanawiam się, co mogłoby się zdarzyć dalej w moim śnie, jakby się potoczyły losy. Nazajutrz wieczorem, dalej myślę o tym przerwanym śnie. Moja chęć poznania dalszej części snu sprawia, że... śni mi się jego ciąg dalszy! Zupełnie jak w jakimś serialu Potrafię to powtórzyć po 2-3 noce pod rząd.
Rodzi się standardowe pytanie: mam tak tylko ja, czy to normalne?

Kiedyś, będąc pięknym, bodajże 9 letnim dziecięciem doświadczyłam czegoś dziwnego. W środku nocy obudziłam się, wstałam i zobaczyłam na progu pokoju leżącego kota, który patrzył się na mnie. Nic dziwnego- kociak przyszedł. Tak. Nic dziwnego by w tym nie było, jakbym nie mieszkała w wieżowcu na 2 piętrze, a była zima i kot nie miałby nawet jak przez okno się dostać. Stałam bez ruchu patrząc się na kiciaka. On też patrzył mi się prosto w oczy. Nie odgoniłam go, w ogóle się nie ruszałam- strach mnie sparaliżował. Zaczęłam wołać mamę. Po chwili, która wydawała mi się nieskończonością, mama przyszła... otwierając drzwi od mojego pokoju! Przecież wyraźnie widziałam przedpokój, drzwi były otwarte na ościerz! Wraz z krokami mamy, kot zniknął. Mama powiedziała, że to sen na jawie- moje ciało było już zbudzone, ale mój mózg nadal śnił.
Możliwe jest coś takiego?
Proszę Wizażanki kochane, odpowiedzcie, bo czasami aż sama się siebie boję.

[Stromanthe]

Napisane przez Alatienka

Stromanthe niemalże co noc. Myślałam, że każdy tak ma

Uff, to chociaż z tym mnie uspokoiłaś Czy każdy- nie wiem, przynajmniej moje koleżanki się nie chcą przyznać

[Alatienka]

1. Dla mnie ten stan jest po prostu zapowiedzią snu. Stan takiego relaksu

2. Możliwe, było wcześniej o tym wspominane. Nawet ja się wypowiadałam, ale już nie chce mi się szukać

[Rock_Fanka]

Napisane przez Stomanthe

Jeszcze jedna rzecz.
Każdy z nas napewno doświadczył urwania się snu w połowie, po prostu przebudzenia się- przez budzik, szczekającego psa, czy ot tak, po prostu. Wtedy często zastanawiam się, co mogłoby się zdarzyć dalej w moim śnie, jakby się potoczyły losy. Nazajutrz wieczorem, dalej myślę o tym przerwanym śnie. Moja chęć poznania dalszej części snu sprawia, że... śni mi się jego ciąg dalszy! Zupełnie jak w jakimś serialu Potrafię to powtórzyć po 2-3 noce pod rząd.
Rodzi się standardowe pytanie: mam tak tylko ja, czy to normalne?

Czyli mam myśleć tylko o tym,że chcę poznać dalszą cześć snu?
Spróbuję

[bubastis]

Ehh, jakimś cudem wyłączyła mi się subskrypacja tego wątku a ja naiwnie myślałam że tu nikt nic nie pisze Ale wczoraj odkryłam prawdę i już wszystko ładnie nadrobiłam

Muszę spróbować tego myślenia o dalszym ciągu snu. Nie wiedziałam nawet że takie coś jest możliwe

[kolka]

Hejka!!! a mi się kiedyś śniło,że mi ktoś wszystkie meble poprzestawiał w pokoju i wtedy pomyślałam sobie że pewnie znów mi sie jakaś głupota śni ale za chwilkę znów nie wiedziałam że śnię.

A jerzeli chodzi o OOBE to kiedyś czytałam żę przy opuszczaniu swego ciała fizycznego i powracaniu do niego towarzyszą drgania i zawroty głowy. chciałabym wiedzieć czy to prawda??

[wredne_slonko]

Napisane przez rachela

Jest jeszcze coś.
Aż mnie ścisnęło w dołku, jak to sobie przypomniałam.
Czasem jestem tak zmęczona, że aż nie mogę zasnąć. I wtedy jak tylko zamknę oczy, czuję... Przestrzeń. Widzę siebie, czuję siebie jako taką małą drobinkę, a wokół mnie jest coś ogromnego, wielkiego, tak masywnego i potężnego, że czuję jak mnie dusi i ściska. Otwieram oczy - to mija. Znowu zamykam - i znowu czuję ten pulsujący ogrom czegoś :|
Mam już się starać o żółte papiery?...

Kurczaki ja też tak mam i nie jest to zbyt miłe uczucie..
Wczoraj natrafiłam na ten wątek i w nocy przyśniło mi się OOBE Już wychodziłam z siebi, siedziałam na łóżku i nagle se pomyślałam, a co ja sama będe po domu latać i wróciłam do ciała(czego później żałowałam). Szczerze to po przebudzeniu nie byłam pewna czy to mi się napewno śniło
Ogólnie temat ciekawy. Musze poczytać i chyba będe ćwiczyć, bo w śnie było strasznie miło

[Leo$]

Anakondo, czy spotkalas sie z terminem: Bilokacja ..
Porownaj prosze :

BILOKACJA - postrzeganie przez otoczenie fizycznej obecności danej osoby w danym miejscu mimo faktycznej jej obecności gdzie indziej. Inaczej mówiąc jest to umiejętność bycia jednocześnie w dwóch miejscach nawet bardzo oddalonych od siebie. Taki sobowtór, który się replikuje jest nie do odróżnienia. Jest tylko wyjątkowo blady i potrafi niespodziewanie zniknąć z miejsca, w którym się znajduje lub nawet w czasie prowadzenia rozmowy z przed oczu swojego rozmówcy. Sobowtór może istnieć przez krótki czas i nie jest w stanie podjąć normalnej samodzielnej egzystencji - musi powrócić do właściciela. Jego struktura jest uformowana z innego rodzaju materii do tej pory jeszcze nie zbadanego. Fenomen ten występuje stosunkowo rzadko i nie udało się pobrać próbki do badań. Niektórzy sądzą, że jest to coś podobnego do tworów z ektoplazmy. Nie mniej jednak taki świadomy sobowtór potrafi kontaktować się innymi osobami prowadząc swobodną rozmowę, oddziaływać na świat materialny tzn. np. przesuwać różne przedmioty czy otwierać drzwi. Jest wierną kopią swego właściciela posiadającą całą jego świadomość.
Bilokacja może wystąpić spontanicznie, jak również można tę umiejętność wyćwiczyć. Znane przypadki bilokacji miały miejsce na ogół wtedy gdy obiekt znajdował się w stanie transu, głębokiej medytacji czy kontemplacji. Taki stan umożliwia przeniesienie świadomości do sobowtóra. Stąd takie samo zachowanie, pamięć i wszystkie inne cechy jakby był prawdziwą osobą.
Jednym ze znanych przykładów bilokacji było zdarzenie jakie spotkało św. Alfonsa Liguori (1697-1787) biskupa diecezji Sant' Agata dei Goti. Otóż w roku 1774 biskup ciężko zachorował, tak iż przez kilka dni nie opuszczał swojej celi zapadając w rodzaj transu. Gdy odzyskał świadomość powiedział, że był w Rzymie przy łożu śmierci papieża Klemensa XIV. W tym czasie podróż do Rzymu zajmowała około czterech dni drogi. Bracia w klasztorze przyjęli tę informację z nie dowierzaniem przypuszczając, że to rodzaj majaków czy przewidzenia z momentów, kiedy leżał bez przytomności. Po kilku dniach dotarła do klasztoru wieść z Rzymu, że św. Alfons był widziany przy łożu umierającego papieża. Widziało go wielu żałobników i wielu z nim rozmawiało, a właściwie z jego sobowtórem o czym nie mieli pojęcia będąc przekonanym do końca, że mają przed sobą autentycznego Alfonsa Liguori.

Pozdrawiam

[Tusio]

leos,troche to...przerazajace,a zarazem intrygujace

[Katiusia]

Hm... Bilokacja bardzo ciekawe
Ale pierwsze o tym słysze.

[Leo$]

Napisane przez Tusio

leos,troche to...przerazajace,a zarazem intrygujace

strach to tylko uczucie...takie jak bol glowy
jak minie...dzieja sie CUDA.

polecam

[Rock_Fanka]

Ciekawe...

[In_ThE_ShAdOwS]

Napisane przez Tusio

a ja dzisiaj doswiadczylam czegos chyba-podobnego-do-LD))
przed wybudzeniem (prawie sie obudzilam,no! ale staralam sie "utrzymac" jeszcze sen) udalo mi sie "pozmieniac" bohaterow))

miałam to samo...najpier byłam dzieciakiem w czapce, a potem taka łądna dziewczyną

w ogóle miałam taki dziwny sen, szłam z jakimiś ludźmi, przez zatłoczona ulice i nagle pojaiwł sie wielki biały pies, jak wilk, tylkoze jeszcze wiekszy i cały biały, strzeżył na mnie zeby zeby i ugryzł mnie w zgięcie łokcia, ja czułam ten ból był okopny, naprawde, czułam jak zanurza żeby w mojej ręce

[In_ThE_ShAdOwS]

Napisane przez [B

rachela][/B] Jest jeszcze coś.
Aż mnie ścisnęło w dołku, jak to sobie przypomniałam.
Czasem jestem tak zmęczona, że aż nie mogę zasnąć. I wtedy jak tylko zamknę oczy, czuję... Przestrzeń. Widzę siebie, czuję siebie jako taką małą drobinkę, a wokół mnie jest coś ogromnego, wielkiego, tak masywnego i potężnego, że czuję jak mnie dusi i ściska. Otwieram oczy - to mija. Znowu zamykam - i znowu czuję ten pulsujący ogrom czegoś :|
Mam już się starać o żółte papiery?...

nie wiem czy to było to smao, ale czasami mam takie ucuzcie, ze jestem sama, wokół mnie jest coś wielkiego, tak jakbym była w kacie. Pamiętam, jakis rok temu, byłam, chora, mój tata był w szpitalu, a ja mial cos okropnego. Lezałam w łożku, byłam spocona, trzęsłam się. W wyobrażni miałam jakieś liczby, jakieś tysiace, miliony, powtarzałam cicho "to za duzo, to za dużo...", te liczby mnei "gniotły" przesuwały do krawędzi czegoś, wszystko było takie duże, czułam z ejuz koniec te liczby były niewyobrażalenie duże, bałam się, nie wiem czego, to był nawał emocji, cąły czas te liczby, trwało to długo, z godzinę. Wreszcie wybiegłam z pokoju do mamy, usiadłam na łożku i zczęłam mówic cos o liczbach...Brzmi jakbym była jakas wariatką, wczesniej miałac pare rayz coś podobnego, ale nie tka okropnego...I to niebył sen.

[Rock_Fanka]

Informacje o atakach ze strony istot astralnych pojawiają się w relacjach osób z całego świata. Co jest źródłem tych najść - eteryczny świat duchów czy niezbadane rejony uśpionego umysłu? Była 4:20 nad ranem, gdy Ronalda Seigela obudziło skrzypienie otwieranych drzwi do sypialni.

Usłyszał zbliżające się do łóżka kroki, którym wtórował ciężki oddech. Sparaliżowany strachem Seigel mógł tylko leżeć, czując w nozdrzach stęchły zapach intruza. "W pokoju dawało się wyczuć czyjąś niepokojącą obecność - wspomina Seigel - usiłowałem zrzucić kołdrę i zerwać się na równe nogi, lecz byłem przygwożdżony do łóżka. Na piersi czułem jakiś ciężar. Serce waliło mi jak młotem. Nie mogłem złapać oddechu." Nieznana istota dotknęła jego szyi i ramienia, po czym zaczęła mu szeptać do ucha. "Każde jej słowo cuchnęło tytoniem - mówi Seigel. - język wydawał się dziwny, trochę jakby ktoś mówił do tyłu." Wciąż niezdolny do jakiegokolwiek ruchu, Seigel spojrzał na zegar przy łóżku "To nie sen" - pomyślał. Tego doświadczyło wielu. Niespodziewanie istota zmieniła pozycję i objęła ciało Seigela nogami. Łóżko zaczęło skrzypieć. "Opanowało mnie seksualne zamroczenie. Raptem jednak głos się urwał i wyczułem, że intruz powoli wycofuje się z pokoju. Stopniowo ciężar na mojej piersi zelżał." Zegar wskazywał 4:30 nad ranem. Ronald Seigel - poważny profesor psychologii na Uniwersytecie Stanowym w Kalifornii w Los Angeles - właśnie stał się ofiarą napastowania przez coś, co wielu nazwałoby istotą astralną. Od setek lat o podobnych odwiedzinach mówią relacje wielu osób, pochodzących z różnych regionów i kultur na całej kuli ziemskiej. Wszystko zazwyczaj dzieje się nocą, tuż zanim człowiek zapadnie w sen lub się obudzi. Przerażone ofiary zgodnie potwierdzają, że zajściu towarzyszy całkowity paraliż, ucisk na klatkę piersiową i podwyższone napięcie seksualne. Tak jak w przypadku wielu innych zdarzeń "nadnaturalnych", powszechne podobieństwo opisów tej sytuacji może sugerować, że nie są one czczym wymysłem. Jeśli wierzyć podaniom ludowym i wynikom badań niektórych parapsychologów, istoty, z którymi mamy tu do czynienia, to złe i przywiązane do ziemi duchy - demony i czarownice, które atakują żywych ludzi podczas snu. W jednym z najbardziej rozpowszechnionych przekazów ludowych występuje wiedźma, której angielskie określenie "Old Hag" ( Stara Jędza ) ukuto w kanadyjskiej Nowej Funlandii. Jej przerażająca postać często pojawia się w relacjach z nocnych najść na całym świecie. Niemcy nazywają ją "Mare" ( skąd powstał polski termin "mara nocna" ), Skandynawowie używają nazwy "Mara", a Grecy - "Mora." Senny kochanek. Inną często spotykaną odmianą wiedźmy jest inkub - demoniczny kochanek lub duch, który upodobał sobie stosunki seksualne z żywymi kobietami. Jego nazwa wywiedziona została od łacińskiego słowa "incubare", co znaczy "położyć się na kimś." Ingerencja inkuba próbuje się często wyjaśnić miażdżący ciężar na piersi i poczucie podniecenia seksualnego, które są charakterystycznymi elementami nocnych ataków. Jednak psychologowie, włączając w to Ronalda Seigela, w poszukiwaniu innych dróg wyjaśnienia tego powszechnego doświadczenia, skupili się na często spotykanym, a rzadko opisywanym zjawisku paraliżu sennego, czyli katapleksji. W jaki sposób śpimy. Co noc każdy z nas ma sny, bez względu na to, czy pozostają nam one w pamięci. Sny mogą ulec zapomnieniu nad ranem, lecz w czasie, gdy w naszej głowie roją się fantastyczne sceny, umysł wykazuje bardzo ożywioną aktywność, a ciało jest całkowicie unieruchomione. Ten swoisty paraliż ma istotne znaczenie, w przeciwnym bowiem razie staralibyśmy się "odgrywać" nasze sny, co mogłoby skończyć się tragicznie. W normalnej sytuacji mięśnie są całkiem rozluźnione i nie reagują na to, co umysł nakazuje im robić. Wyjątek stanowią mięśnie sterujące ruchami oczu i procesem oddechu. Gdy budzimy się nad ranem paraliż zwykle mija. Czasami jednak mechanizm, którego zadaniem jest utrzymywanie rozdziału życiem we śnie i na jawie, trochę się zacina. W takich przypadkach, gdy zapadamy w sen lub budzimy się, możemy odczuć ogarniającą nas niemoc: nie możemy poruszyć się ani wydać z siebie głosu. Zjawisko to znane jest medycynie jako paraliż senny. Prawie zawsze towarzyszy mu przyśpieszony rytm serca, trudności w oddychaniu i uczucie strachu. Doznanie to jest tym bardziej przerażające, że osoby mu poddane są świadome swego otoczenia, jednak znajdują się w stanie, który naukowcy określają mianem halucynacji hipnagogicznej. Jest to stan przejściowy między jawą a snem, w którym nasze marzenia senne są tak wyraziste, że wydają się wstrząsająco prawdziwe. Dla wielu osób pierwszą oznaką paraliżu sennego jest dziwny hałas; pomruk, może też wydawać się odgłosem kroków, szumem silnika lub nawet piskliwym śmiechem." Potem następują drgawki ciała, tak więc w relacjach jest mowa o uczuciu trzęsienia, silnych drgań, falowania lub wykręcania. W pokoju mogą pojawiać się dziwne efekty świetlne - błyski, niewielkie gwiazdki lub lśniące kształty. Niejednokrotnie cały pokój zdaje się być wypełniony niesamowitą poświatą, a znajdujące się w nim sprzęty otoczone są aureolą lub roziskrzone. Jednak najbardziej przerażające w paraliżu sennym jest poczucie bliskiej obecności jakiejś istoty. Nawet gdy nikogo nie widać i nie ma żadnego powodu do takich przypuszczeń, po prostu ma się świadomość, że w pokoju jest ktoś jeszcze. W wielu sytuacjach obecność daje się faktycznie zauważyć ( w stanie katapleksji oczy śniącego są często otwarte ), przy czym może ona przybierać rozmaite formy - człowieka, zwierzęcia, demon a nawet kosmity. Sny o obcych. Omawiane raporty o nocnych wizytach skłoniły wielu badaczy do wniosku, iż wyjaśnieniem klasycznych przypadków kontaktu z kosmitami być może jest zwyczajny paraliż senny. Emerytowany psycholog Robert Baker, w swoim opracowaniu "Alien Dreamtime ( "Sny o kosmitach" ), przytacza historię powszechnie znanego przypadku uprowadzenia Whitleya Striebera. "Obudziłem się nagle, bardzo wczesnym porankiem - relacjonuje Strieber - ktoś stał przy moim łóżku. Poznałem go po jego ogromnych, ciemnych oczach. Nie mogłem krzyknąć, nie mogłem uciekać. Każdy mięsień mojego ciała był sztywny niczym kawałek drewna. Oddychałem z dużym trudem." Jak zauważa Baker, między relacjami Striebera i Ronalda Seigela istnieje duże podobieństwo. "Oba sprawozdania, jeśli chodzi o ich wymiar praktyczny, są właściwie identyczne - stwierdza Baker - cała różnica polega na tym, że ofiary paraliżu sennego, udające się do terapeutów, usłyszą diagnozę mówiącą o katapleksji, podczas gdy ci, którzy udadzą się do wyznawców ufologii, dowiedzą się, że zostali porwani." Baker jest sceptykiem, jeśli chodzi o istoty pozaziemskie i uważa, że bliskie spotkania z kosmitami to tylko współczesna forma mitu wynikłego z przeżycia paraliżu sennego. Pomruki i niezwykłe wibracje charakterystyczne dla stanu paraliżu, świadczą teraz o obecności pozaziemskiego statku kosmicznego, "pieszczoty wiedźmy" przerodziły się w badania wykonywane przez obcych, a odczucie unoszenia się lub lotu są teraz podróżami w kosmos. Wadą tej teorii jest fakt, że nie wyjaśnia ona wszystkich przypadków "wzięć", zwłaszcza tych, które wydarzyły się za dnia lub w których uczestniczyły całe grupy osób, w dodatku z udziałem postronnych świadków. Jednakowa treść. Bardziej obiektywna i zrównoważona ocena zjawiska paraliżu sennego pochodzi od psychologa Davida J. Hufforda. W swej najważniejszej książce "The Terror That Comes in the Night" ( "Strach, który przychodzi nocą" ) Hufford przytacza argumenty świadczące o tym, że paraliż senny jest być może czymś więcej, niż tylko igraszką wywiedzionego na manowce umysłu. Hufforda uderzyła zadziwiająco spójna treść halucynacji, a zwłaszcza opisy ataków ze strony wiedźmy. Ale za najdziwniejszą w tym wszystkim uznał powszechność relacji: docierały one z bardzo wielu krajów i zazwyczaj pochodziły od osób, których zdrowiu psychicznemu i fizycznemu nie można było nic zarzucić. Co więcej, wiele z tych osób nie miało styczności z podaniami ludowymi, ani nie interesowało się parapsychologią. "Dlaczego - pyta Hufford - treść halucynacji związanych z paraliżem sennym jest wszędzie niemal jednakowa, bez względu na kontekst kulturowy?" Hufford kończy stwierdzeniem, że badania prowadzone na tym pole nawet jeszcze nie zaczęły zmierzać w stronę odpowiedzi na to pytanie. Alternatywna rzeczywistość? A może źródłem niezwykłych doznań jest inny świat, do którego bramą jest nasza podświadomość, a który dla osób go doświadczających jest równie rzeczywisty i wewnętrznie spójny co świat materialny? Do czasu szczegółowego zbadania i wyjaśnienia treści niesamowitych halucynacji towarzyszących paraliżowi sennemu, nasza wiedza na temat tego zjawiska pozostanie niepełna. NOTATNIK - podania związane z paraliżem sennym. W wielu kulturach na całym świecie znajdziemy odmiany podania o wiedźmie. W Wietnamie mówi się o "Szarym Duchu", który - pojawiając się w środku nocy - przenosi swoje ofiary w odległe miejsca za górami. W Japonii jej odpowiednikiem jest istota o imieniu Kanashibari, która paraliżuje śpiące ofiary przy użyciu magii. W Zanzibarze mówi się o straszliwym duchu Popobawa, który uciska klatki piersiowe śpiących ludzi i sprawia, że "krzyczą oni bez głosy." W południowej części Stanów Zjednoczonych uczucie ciężaru na pierwsi wywołuje obrzydliwy demon lub wiedźma nazywana "Siedzącą Czarownicą." FAKTY - podróże z obcymi. W 1980 roku David Howard w chwili budzenia się zaczął odczuwać w głowie syczenie i trzaski. Howard czuł, że opuszcza swoje ciało i "odlatuje", przemierzając długie tunele, aż trafiał do niewielkiego pomieszczenia, w którym oprócz niego znajdowały się dwie istoty, ubrane w srebrzyste, metaliczne skafandry, z czarnymi maskami na twarzach. Z upływem lat Howard dobrze zaznajomił się z "kosmitami." Podróżował ich pojazdem, odwiedzał ich planetę, gdzie poddawany był wielu dziwnym badaniom. ANALIZA - mózg na manowcach. Wykonywane na ochotnikach badania przy użyciu elektroencefalografu pozwalają naukowcom na monitorowanie aktywności fal mózgowych podczas snu. Wielu uważa, że w stanie hipnagogicznym reakcje mózgu wywołane halucynacjami powodują wysyłanie do kory mózgowej sygnałów, które w płatach czołowych są odczytywane jako wywołane bodźcami ze świata zewnętrznego. Śniący widzi, słyszy i czuje wszystko co go otacza. Bodźce zewnętrzne zostają wplątane w świat marzeń sennych, przez co mózg jest przekonany o swym całkowitym rozbudzeniu, podczas gdy w rzeczywistości wciąż śni. Obudzenie się w stanie paraliżu sennego może doprowadzić do hiperwentylacji i odczucia ucisku w klatce piersiowej. Następujące potem ograniczenia w dopływie tlenu stymulują ośrodki rozkoszy seksualnej w mózgu. Dlatego właśnie halucynacje związane z paraliżem sennym często są przeładowane fantazjami natury erotycznej. Obrazy powstające w mózgu prawdopodobnie łączą się z przerażającym wrażeniem "paraliżu", przez co nawet najbardziej niewinne cienie są postrzegane jako dychy, demony lub istoty z kosmosu.

Hm....

[anakonda]

Napisane przez nena-mycha

ostatnio miałam sen że mojemu bratu ktoś obciął ręke i zaczął krzyczeć, a ja mu powiedziałam żeby niczym sie niemartwił bo to tylko sen i sie obudziłam......czy wtedy przeżyłam LD??

To ld, ale bardzo krótkie i 'małe'. W ld mozliwości są nieograniczone, samo zdanie, że śnię, w porównaniu do możliwości jakie daje 'prawdziwe' ld jest kroplą w morzu.

Napisane przez kolka

A jerzeli chodzi o OOBE to kiedyś czytałam żę przy opuszczaniu swego ciała fizycznego i powracaniu do niego towarzyszą drgania i zawroty głowy. chciałabym wiedzieć czy to prawda??

Zawrotu głowy raczej nie(przynajmniej ja tego nie zauwazyłam) ale wibracje, hipnagogi(żywe obrazy lub dźwięki, które wytwarza nasz mózg[mogą wydawać się bardzo realistyczne] ), paraliz ciała,uczucie falowania, unoszenia się(kinestetyczne), uczucie zimna.

Napisane przez Leo$

Anakondo

Napisane przez Leo$

, czy spotkalas sie z terminem: Bilokacja ..

Napisane przez Leo$

Szczerze powiedziwszy pierwszy raz słyszę. Ale zjawisko ciekawe.
Leo$ - potrafisz się w to wprowadzić?

Napisane przez Rock_Fanka

Informacje o atakach ze strony istot astralnych pojawiają się w relacjach osób z całego świata. Co jest źródłem tych najść - eteryczny świat duchów czy niezbadane rejony uśpionego umysłu? Była 4:20 nad ranem, gdy Ronalda Seigela obudziło skrzypienie otwieranych drzwi do sypialni.

Usłyszał zbliżające się do łóżka kroki, którym wtórował ciężki oddech. Sparaliżowany strachem (...)

To wszystko to wytwór mózgu. Zresztą na koncu tekstu jest wyjaśnienie, dlaczego tak się dzieje.

[Rock_Fanka]

Napisane przez anakonda

To wszystko to wytwór mózgu. Zresztą na koncu tekstu jest wyjaśnienie, dlaczego tak się dzieje.

Wiem Dla mnie to też była brednia

[Leo$]

Napisane przez Anakonda

Leo$ - potrafisz się w to wprowadzić?

nie probowalam....jeszcze. Mysle, ze aby w pelni doznac bilokacji lub oobe
najpierw powinnam przejsc inny etap ...czyli "trzecie oko". Do 3-go oka
podchodze z wielka pokora. Mysle, ze to troche potrwa.

[evelinaa]

Mnie strasznie kręcą takie rzeczy
Kiedyś czytalam gdzies o świadomym śnieniu ale nie miałam pojecia że to ma fachową nazwe i że to jest własnie LD.Kiedyś miałam jakiś sens i w pewnym momencie tak jakby uświadomiłam sobie że to tylko sen ale nie było to zamierzony efekt...po prostu takie dziwne uczucie że nic sie nie może stac bo to to nie dzieje się naprawde....
Muszę sie zmobilizować i zacząć ćwiczyc a własnie skad znacie te techniki osiagania LD? Szukacie na jakiś stronach czy moze są jakies ksiażki na ten temat?

[Alatienka]

Ja LD ćwiczyłam z internetowego poradnika. Ale to było daawno temu, więc nie pamiętam z jakiej strony.

[Rock_Fanka]

Przecież anakonda podała stronkę...
http://pozacialem.be/a/articles.php?topic=2

[bubastis]

Ja znalazłam taki kurs - 14-dniowy http://gw.7d.pl/?id=530
Ostatnio byłam na jakiejś stronce z kursem na kilka tygodni, ale nie potrafię go odnaleźć A byłam pewna że go zapisywałam w ulubionych!

EDIT:
Znalazłam 10 tygodni http://toja.com/lucidity/praktyka/kurs/01/

[anakonda]

Napisane przez bubastis

Ja znalazłam taki kurs - 14-dniowy http://gw.7d.pl/?id=530
Ostatnio byłam na jakiejś stronce z kursem na kilka tygodni, ale nie potrafię go odnaleźć A byłam pewna że go zapisywałam w ulubionych!

EDIT:
Znalazłam 10 tygodni http://toja.com/lucidity/praktyka/kurs/01/

Fajne strony. Wypróbuję.

[Rock_Fanka]

Trochę ten wątek opustoszał

[Leo$]

Napisane przez Rock_Fanka

Trochę ten wątek opustoszał

wakacje

[Rock_Fanka]

Napisane przez Leo$

wakacje

No tak

[anakonda]

Jeszcze wrócą.

[Katiusia]

Ostatnio miałam sen, przebudziłam się, ale chciałam bardzo wrócić do tego snu i mi się udało. Czy to było LD?

Oobe cały czas próbuje, ale kurcze nic mi nie wychodzi, ale niezrażona próbuję dalej

[Alatienka]

LD = Lucid Dream, czyli na polski świadomy sen Przestańcie ciągle pytać czy to, co mieliście to właśnie to! Nie piszę tego dlatego, że jestem wredna, tylko to trochę irytuje, jak co drugi wpis jest z tym pytaniem