Egzorcyzmy

[natash88]

Napisane przez Senses Woman

No to witam w klubie. I strasznie niewinnie się zaczęło.

Dziewczyny, ale to jest ciekawe. Mogłybyście to rozwinąć, czy wolicie pozostawić dla siebie te historie? Chodzi mi o mechanizm tego, jak to działa, o emocje, myśli etc. Ale nie naciskam, bo wiadomo, że wiele osób nie lubi odtwarzać i dzielić się wydarzeniami dla nich traumatycznymi.

[mimi2552]

Napisane przez madana

- przyjaźniłam się wiele lat z księdzem egzorcystą, który zmarł w zeszłym roku (jest ich mało , w mojej diecezji było tylko 2, a diecezja spora)- często zdarzało się, ze kierowali do niego ludzi sami psychiatrzy. Ale ok, można uważać, ze to czary mary i nie takiego.
I nie wiem, skąd przeświadczenie o dzikim bogactwie egzorcystów? -mój zmarły przyjaciel mieszkał w niedużym mieszkaniu przy kurii- jego pokaźnym majątkiem było mnóstwo, mnóstwo książek.

Również znałam księdza egzorcystę - oni posiadają jakieś nadnaturalne zdolności, które podsycane są ich wielką wiarą w Boga to pewne . Miałam też kontakt z osobą, która była "opętana",że tak się wyrażę brr...ciary przechodzą :|

[Brazylijka]

Senses Woman
Keket

Napisane przez natash88

Dziewczyny, ale to jest ciekawe. Mogłybyście to rozwinąć, czy wolicie pozostawić dla siebie te historie? Chodzi mi o mechanizm tego, jak to działa, o emocje, myśli etc. Ale nie naciskam, bo wiadomo, że wiele osób nie lubi odtwarzać i dzielić się wydarzeniami dla nich traumatycznymi.

ja też chętnie poznam szczegóły i od razu mówię, że nie będę częścią osób wyśmiewających się- wręcz przeciwnie.

[Keket]

Napisane przez Senses Woman

No to witam w klubie. I strasznie niewinnie się zaczęło.

U mnie też. Wróżenie z kart klasycznych i tarota, medytacje, synchronizacje półkul mózgowych, próby OOBE, wywoływanie duchów, pierścień Atlantów i inne amulety i talizmany. No i zaczęło się. Na szczęście dzięki mojemu byłemu trafiłam do księdza egzorcysty, do tego modlili się za mnie znajomi zakonnicy i wspólnota do której były należał. Teraz nie bawię się w te rzeczy i mam święty spokój.

[201706190936]

Napisane przez natash88

Dziewczyny, ale to jest ciekawe. Mogłybyście to rozwinąć, czy wolicie pozostawić dla siebie te historie? Chodzi mi o mechanizm tego, jak to działa, o emocje, myśli etc. Ale nie naciskam, bo wiadomo, że wiele osób nie lubi odtwarzać i dzielić się wydarzeniami dla nich traumatycznymi.

Szatan działa niebywale podstępnie, człowiek nawet nie potrafi sobie uzmysłowić jak cienka ściana dzieli go od Złego.
Mechanizm: czujesz napływ zdumiewająco smutnych, przygnębiających myśli, spadek energii, sił witalnych, nic cię nie cieszy, czujesz się jak obleczony w mega grubą skorupę żalu, smutku, rozpaczy. Czujesz też że gdzieś w środku ciebie tli się jakieś ciepło które chce się wyrwać ale nie masz sił go wspomóc i ono gaśnie. Czujesz jak ogarnia cię obojętność, szarość, zaczyna być ci wszystko jedno. Na myśl o Świętych czujesz złość i agresję.
Tyle, nie chcę więcej.

[mimi2552]

Napisane przez Keket

U mnie też. Wróżenie z kart klasycznych i tarota, medytacje, synchronizacje półkul mózgowych, próby OOBE, wywoływanie duchów, pierścień Atlantów i inne amulety i talizmany. No i zaczęło się. Na szczęście dzięki mojemu byłemu trafiłam do księdza egzorcysty, do tego modlili się za mnie znajomi zakonnicy i wspólnota do której były należał. Teraz nie bawię się w te rzeczy i mam święty spokój.

Takie niby niewinne zapoznawanie się z takimi rzeczami a może doprowadzić do tragedii. Masz szczęście, że miał kto Tobie wtedy pomóc .

[MirellamKoko]

Napisane przez Keket

U mnie też. Wróżenie z kart klasycznych i tarota, medytacje, synchronizacje półkul mózgowych, próby OOBE, wywoływanie duchów, pierścień Atlantów i inne amulety i talizmany. No i zaczęło się. Na szczęście dzięki mojemu byłemu trafiłam do księdza egzorcysty, do tego modlili się za mnie znajomi zakonnicy i wspólnota do której były należał. Teraz nie bawię się w te rzeczy i mam święty spokój.

o to widzę koleżanka , że tak powiem "po fachu". Ja też poleciałam w te bagno. Nie wywyoaływałam duchów ani nie interesowałam się OOBE, ale tarot, klasyki, okultyzm itp.

[201706190936]

Napisane przez keket

u mnie też. Wróżenie z kart klasycznych i tarota, medytacje, synchronizacje półkul mózgowych, próby oobe, wywoływanie duchów, pierścień atlantów i inne amulety i talizmany. no i zaczęło się. Na szczęście dzięki mojemu byłemu trafiłam do księdza egzorcysty, do tego modlili się za mnie znajomi zakonnicy i wspólnota do której były należał. Teraz nie bawię się w te rzeczy i mam święty spokój.

dokładnie

[Absinth87]

Napisane przez Senses Woman

Szatan działa niebywale podstępnie, człowiek nawet nie potrafi sobie uzmysłowić jak cienka ściana dzieli go od Złego.
Mechanizm: czujesz napływ zdumiewająco smutnych, przygnębiających myśli, spadek energii, sił witalnych, nic cię nie cieszy, czujesz się jak obleczony w mega grubą skorupę żalu, smutku, rozpaczy. Czujesz też że gdzieś w środku ciebie tli się jakieś ciepło które chce się wyrwać ale nie masz sił go wspomóc i ono gaśnie. Czujesz jak ogarnia cię obojętność, szarość, zaczyna być ci wszystko jedno. Na myśl o Świętych czujesz złość i agresję.
Tyle, nie chcę więcej.

nie będę się wymądarzać, ale trochę to wygląda jak nastrój depresyjny.

[201706190936]

Napisane przez Absinth87

nie będę się wymądarzać, ale trochę to wygląda jak nastrój depresyjny.

no więc to nie był nastrój depresyjny

[natash88]

Nie odbieram Wam oczywiście Waszej racji - dla Was to ma związek z szatanem. Dla mnie jako osoby niewierzącej byłyby to stany depresyjne u osoby wierzącej (być może z jakimiś początkami objawów psychotycznych, które są możliwe w stanach depresyjnych).

Swoją drogą ciężko mi też ustosunkować się do kwestii tarota etc., bo w szeroko pojęty okultyzm też nie wierzę. Rozumiem, że to była na początku tylko zabawa? Czy chodziło o jakieś moce, 6sty zmysł, który u siebie czułyście?

[Absinth87]

nie wiem jak to przechodziłaś, nie próboje negować tego co "to" bylo, po prostu jak miałam okazję rozmawiać z kilkoma osobami z depresją oni podają podobne odczucia - niemoc, brak chęci na jakiekolwiek działania, nie potrafią się z niczego cieszyć, ogarnia ich poczucie beznajdziejności, że nic nie znaczą, że lepiej gdyby znikli etc.

[Keket]

A więc dręczyły mnie koszmary nocne. W każdym ktoś próbował mnie zabić. Śniły mi się zwierzęta nadziane na hak, zwierzę z głową innego zwierzaka. W każdym śnie występowała jakaś dziwna zakapturzona postać. Wpadłam w depresję, cały czas wydawało mi się, że ktoś mnie obserwuje. Miałam dziwne wizje, np. jechałam z koleżanką pociągiem, zamknęłam oczy i zobaczyłam, że w jej oczy wbite są noże. To było ładnych kilka lat temu, wszystkiego już nie pamiętam, ale okropne to było. Najlepsze było, jak umówiłam się z księdzem egzorcystą na spotkanie. Od razu wszystko minęło. Postanowiłam wtedy, że nie pójdę, skoro już nie ma takiej potrzeby. W końcu jednak się zdecydowałam. Tego księdza znałam już wcześniej. Prowadziła u nas w liceum rekolekcje. Powiedział, że to jeszcze nie opętanie, ale na pewno dręczenie przez demony i że ktoś musiał się za mnie mocno modlić, skoro jednak przyszłam.

[201706190936]

Napisane przez Absinth87

nie wiem jak to przechodziłaś, nie próboje negować tego co "to" bylo, po prostu jak miałam okazję rozmawiać z kilkoma osobami z depresją oni podają podobne odczucia - niemoc, brak chęci na jakiekolwiek działania, nie potrafią się z niczego cieszyć, ogarnia ich poczucie beznajdziejności, że nic nie znaczą, że lepiej gdyby znikli etc.

nie chodzi o skutek ale o powód
tyle ode mnie

[madana]

Powiem, jak to było z tym nastolatkiem, o którym wspomniałam- zaczęło się od głupiej zabawy w przywoływanie szatana, przebieranki- a potem kiedyś w nocy obudził się w ataku paniki, to był taki koszmar i - jakby to nazwać- "wewnętrzny dygot". Od tego czasu przez wiele miesięcy nie przespał spokojnie ani jednej nocy- lęki okropne, budzenie rodziców, wg matki było gorzej niż miałaby niemowlę w domu- zaczęła się wędrówka po lekarzach- rodzinny przepisał syrop na sen i uspokojenie - potem jeden, drugi psychiatra, łykanie leków i guzik- nic nie pomagało; dopiero któryś psychiatra wprost powiedział, ze jeśli jest wierząca, niech skorzysta w pomocy egzorcysty- najpierw była rozmowa księdza z chłopakiem (dłuuuga), potem też z matką- a potem modlitwa o uwolnienie- bo to nie były jakieś czary mary, ale to, co napisał w liście do Filipian św. Paweł "Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia".
I najdziwniejsze jest to, ze po tym jak ręką odjął, nigdy już nie wróciły ani lęki, ani ten wewnętrzny dygot.

---------- Dopisano o 18:50 ---------- Poprzedni post napisano o 18:48 ----------

Napisane przez Absinth87

nie wiem jak to przechodziłaś, nie próboje negować tego co "to" bylo, po prostu jak miałam okazję rozmawiać z kilkoma osobami z depresją oni podają podobne odczucia - niemoc, brak chęci na jakiekolwiek działania, nie potrafią się z niczego cieszyć, ogarnia ich poczucie beznajdziejności, że nic nie znaczą, że lepiej gdyby znikli etc.

- moja siostra miała kilka miesięcy depresję, ale TO nie była depresja, o czym wyżej pisałam. Poza tym, sądzisz, ze psychiatra nie rozpoznałby u chłopaka depresji? Z depresją odesłałby do egzorcysty?

[mimi2552]

Zabieranie sie za okultyzm i inne sprawy związane z czarnymi mocami, że tak powiem to najgorsze co może być. niestety ludzie uświadamiają to sobie gdy jest niestety już za późno.

[Absinth87]

Napisane przez madana

Powiem, jak to było z tym nastolatkiem, o którym wspomniałam- zaczęło się od głupiej zabawy w przywoływanie szatana, przebieranki- a potem kiedyś w nocy obudził się w ataku paniki, to był taki koszmar i - jakby to nazwać- "wewnętrzny dygot". Od tego czasu przez wiele miesięcy nie przespał spokojnie ani jednej nocy- lęki okropne, budzenie rodziców, wg matki było gorzej niż miałaby niemowlę w domu- zaczęła się wędrówka po lekarzach- rodzinny przepisał syrop na sen i uspokojenie - potem jeden, drugi psychiatra, łykanie leków i guzik- nic nie pomagało; dopiero któryś psychiatra wprost powiedział, ze jeśli jest wierząca, niech skorzysta w pomocy egzorcysty- najpierw była rozmowa księdza z chłopakiem (dłuuuga), potem też z matką- a potem modlitwa o uwolnienie- bo to nie były jakieś czary mary, ale to, co napisał w liście do Filipian św. Paweł "Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia".
I najdziwniejsze jest to, ze po tym jak ręką odjął, nigdy już nie wróciły ani lęki, ani ten wewnętrzny dygot.

---------- Dopisano o 18:50 ---------- Poprzedni post napisano o 18:48 ----------



- moja siostra miała kilka miesięcy depresję, ale TO nie była depresja, o czym wyżej pisałam. Poza tym, sądzisz, ze psychiatra nie rozpoznałby u chłopaka depresji? Z depresją odesłałby do egzorcysty?

Myśle że jak nic nie skutkowało (leki), a pacjent był wierzący to psychiatra stwierdził że przyda mu się rozmowa z księdzem i modlitwa. No bo skoro straumatyzowały go jego eksperymenty (przywoływanie szatana), napewno wsparcie księdza wpłynełoby na niego pozytywnie - czuł by się rozgrzeszony i spokojnieszy. Jest to dość logiczne, nawet gdyby nie był on "opętany"

[madana]

Napisane przez Absinth87

Myśle że jak nic nie skutkowało (leki), a pacjent był wierzący to psychiatra stwierdził że przyda mu się rozmowa z księdzem i modlitwa. No bo skoro straumatyzowały go jego eksperymenty (przywoływanie szatana), napewno wsparcie księdza wpłynełoby na niego pozytywnie - czuł by się rozgrzeszony i spokojnieszy. Jest to dość logiczne, nawet gdyby nie był on "opętany"

- ten chłopak nie był opętany, on był dręczony. Dla egzorcysty spora różnica.

[natash88]

Napisane przez madana

Powiem, jak to było z tym nastolatkiem, o którym wspomniałam- zaczęło się od głupiej zabawy w przywoływanie szatana, przebieranki- a potem kiedyś w nocy obudził się w ataku paniki, to był taki koszmar i - jakby to nazwać- "wewnętrzny dygot". Od tego czasu przez wiele miesięcy nie przespał spokojnie ani jednej nocy- lęki okropne, budzenie rodziców, wg matki było gorzej niż miałaby niemowlę w domu- zaczęła się wędrówka po lekarzach- rodzinny przepisał syrop na sen i uspokojenie - potem jeden, drugi psychiatra, łykanie leków i guzik- nic nie pomagało; dopiero któryś psychiatra wprost powiedział, ze jeśli jest wierząca, niech skorzysta w pomocy egzorcysty- najpierw była rozmowa księdza z chłopakiem (dłuuuga), potem też z matką- a potem modlitwa o uwolnienie- bo to nie były jakieś czary mary, ale to, co napisał w liście do Filipian św. Paweł "Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia".
I najdziwniejsze jest to, ze po tym jak ręką odjął, nigdy już nie wróciły ani lęki, ani ten wewnętrzny dygot.

---------- Dopisano o 18:50 ---------- Poprzedni post napisano o 18:48 ----------



- moja siostra miała kilka miesięcy depresję, ale TO nie była depresja, o czym wyżej pisałam. Poza tym, sądzisz, ze psychiatra nie rozpoznałby u chłopaka depresji? Z depresją odesłałby do egzorcysty?

Madana, to co Ty opisujesz to bardziej zaburzenia lękowe, nie depresja, wiadomo. Do tego się nie odniosę, bo jak mówię - nie widziałam, nie wiem.

Reszta stwierdzeń - ogólna:

Co do chorób psychicznych - zgubnym jest wiara, że wszystkie są do wyleczenia. Można się męczyć z nimi do końca życia. Ale mogę zrozumieć, że dla kogoś egzorcyzmy stają się jakimś środkiem, gdy wszystkie inne już zawiodły.

Co do psychiatrów/psychologów - na tyle, na ile są w stanie większość pomaga (reszta to konowały). Często nie są w stanie pomóc jednak w jakiejś chorobie.

Tu pojawia się kwestia wiary - to jakiś tam kolejny etap/sposób na leczenie, dla tych, którzy wierzą. I tego im nie odbieram - ba, to nawet bardzo dobrze, że potrafią w wyniku modlitwy wrócić do stanu równowagi emocjonalnej. Co prawda niektórzy (zaznaczam) mogą dzięki temu uciec długotrwałemu przepracowywaniu problemów psychicznych, wierząc, że oddając się bogu, już sobie pomogli.

Co mnie martwi najbardziej, in general, to raczej kwestia lekceważenia chorób psychicznych i ciągłego wstydu w przyznawaniu się do ich występowania wśród najbliższych, natomiast odwoływania się w zamian do egzorcyzmów etc. I tu chyba się zgodzimy, że wiele osób twierdzących, że są opętani, opętanymi nie było. Przykra jest tak niska (i nadal marginalizująca) świadomość chorób psychicznych - depresji, zaburzeń lękowych, schizofrenii - w naszym społeczeństwie. Ale to już stanowczy OFF-TOPIC

Senses Woman - piszesz, że to nie chodzi o skutek, a o powód. Dla mnie to nie ma znaczenia - ja nadal myślę, że dla osoby wierzącej kwestia sprzeniewierzenia się zasadom wiary (fascynacja okultyzmem) może być traumatyzująca, i stać się przyczyną opętania/stanu depresyjnego etc. Ty widzisz w tym działanie szatana, ja dysonansu wartości i działań.

Jakkolwiek tego nie nazwiemy, ważne, że jesteście teraz zdrowe

[Absinth87]

Napisane przez natash88

Co do chorób psychicznych - zgubnym jest wiara, że wszystkie są do wyleczenia. Można się męczyć z nimi do końca życia. Ale mogę zrozumieć, że dla kogoś egzorcyzmy stają się jakimś środkiem, gdy wszystkie inne już zawiodły.

Co do psychiatrów/psychologów - na tyle, na ile są w stanie większość pomaga (reszta to konowały). Często nie są w stanie pomóc jednak w jakiejś chorobie.

Tu pojawia się kwestia wiary - to jakiś tam kolejny etap/sposób na leczenie, dla tych, którzy wierzą. I tego im nie odbieram - ba, to nawet bardzo dobrze, że potrafią w wyniku modlitwy wrócić do stanu równowagi emocjonalnej. Co prawda niektórzy (zaznaczam) mogą dzięki temu uciec długotrwałemu przepracowywaniu problemów psychicznych, wierząc, że oddając się bogu, już sobie pomogli.

Co mnie martwi najbardziej, in general, to raczej kwestia lekceważenia chorób psychicznych i ciągłego wstydu w przyznawaniu się do ich występowania wśród najbliższych, natomiast odwoływania się w zamian do egzorcyzmów etc. I tu chyba się zgodzimy, że wiele osób twierdzących, że są opętani, opętanymi nie było. Przykra jest tak niska (i nadal marginalizująca) świadomość chorób psychicznych - depresji, zaburzeń lękowych, schizofrenii - w naszym społeczeństwie. Ale to już stanowczy OFF-TOPIC

Senses Woman - piszesz, że to nie chodzi o skutek, a o powód. Dla mnie to nie ma znaczenia - ja nadal myślę, że dla osoby wierzącej kwestia sprzeniewierzenia się zasadom wiary (fascynacja okultyzmem) może być traumatyzująca, i stać się przyczyną opętania/stanu depresyjnego etc. Ty widzisz w tym działanie szatana, ja dysonansu wartości i działań.

Jakkolwiek tego nie nazwiemy, ważne, że jesteście teraz zdrowe

Pięknie ujęte

[mimi2552]

Napisane przez natash88

I tu chyba się zgodzimy, że wiele osób twierdzących, że są opętani, opętanymi nie było.

Być może w wielu kwestiach można się ze sobą zgodzić jednak, egzorcyści mają swoje sposoby i dokladnie wiedzą jak odróżnić te osoby. Osoba, która uważa się za opętaną a nie jest opętana nie zrobi niektórych rzeczy,które zrobi prawdziwie opętana osoba. Szybko wtedy można zobaczyć czy jest chora psychicznie czy też nie - nawet jeśli upiera sie, że jest.

Chyba trochę się zamotałam ale mam nadzieje, że wiecie o co mi chodziło .

[madana]

Natasza - a czytałaś w "Mistrzu i Małgorzacie" rozmowę Berlioza i Wolanda- zupełnie na początku, gdy "Anuszka już wylała olej" ? tak mi się skojarzyło , jak napisałaś mi odpowiedź. Jeśli nie, to polecam moja ukochana książka.

[golgie]

Napisane przez Keket

Wierzę w opętania i tak zwane dręczenia przez demony. Przez drugie sama przeszłam.

Napisane przez Senses Woman

No to witam w klubie. I strasznie niewinnie się zaczęło.

Dziewczyny,opowiedzcie,pr oszę swoje historie-poważnie w to wierzę i fascynuje mnie ten temat...

ok,doczytałam już i współczuję

[Keket]

Napisane przez golgie

Dziewczyny,opowiedzcie,pr oszę swoje historie-poważnie w to wierzę i fascynuje mnie ten temat...

W moim przedostatnim poście na biało napisałam. Post nr 43.

[201604181004]

A ja tam w to wierzę

[natash88]

Napisane przez madana

Natasza - a czytałaś w "Mistrzu i Małgorzacie" rozmowę Berlioza i Wolanda- zupełnie na początku, gdy "Anuszka już wylała olej" ? tak mi się skojarzyło , jak napisałaś mi odpowiedź. Jeśli nie, to polecam.

Czytałam, zdarzyło się kilak razy, nawet miałam okazję omawiać na studiach Książka świetna - jak jeszcze czytałam literaturę piękną (teraz mnie nuuudzi), to uważałam to za jedną z lepszych powieści ever Świetna konstrukcja, niesamowita wyobraźnia, i bądź co bądź wiedza

A w walkę dobra ze złem wierzę nadal. Poza tym - szatan tam dobry był, przewrotnie. W ludziach tkwi największe zło, bo animalne instynkty przetrawione poznawczo i z wykorzystaniem własnej woli stają się okrutnie niebezpieczne. To jest to, w co wierzę

[madana]

Tak , ale tej rozmowie chodziło o przekonywanie przez Berlioza , że szatana nie ma i jak sam potem Woland mówił: był bliski obłędu, gdy to słyszał , że jego nie ma
Zgadzam się za to, że zło tkwi w ludziach, ale i dobro także. Pozdrawiam

I jak może cię nudzić literatura? Ja ciągle zastanawiam się, ze umrę, a i tak wszystkich książek, które chcę nie przeczytam szkoda.

[golgie]

Najlepsze jest to,że jeszcze niedawno sama chciałam zgłębiać tajniki tarota,wróżb,ale jakoś zaniechałam...

[MirellamKoko]

Napisane przez golgie

Najlepsze jest to,że jeszcze niedawno sama chciałam zgłębiać tajniki tarota,wróżb,ale jakoś zaniechałam...

Stanowczo odradzam.

[mimi2552]

Napisane przez golgie

Najlepsze jest to,że jeszcze niedawno sama chciałam zgłębiać tajniki tarota,wróżb,ale jakoś zaniechałam...

I dobrze, że zaprzestałaś zagłębiać się w te rzeczy oszczędzilaś sobie kłopotów.