Brak ochoty na seks ze strony męża

[patul23]

Witam
Chciałabym podzielić się z kimś moim problem, po prostu potrzebuję się wygadać, a jakbym dostała jakąś dobrą radę to byłoby super. Otóż jestem z mężem ponad rok po ślubie. Dodam, że przed ślubem zdarzyło się nam kilka razy uprawiać seks, ale raczej powstrzymywaliśmy się i dobry rok przed ślubem nie było praktycznie nic. Po ślubie zaczęliśmy się kochać, ale ja nie byłam zbyt usatysfakcjonowana, ale mimo to chciałam się kochać, chciałam mieć przyjemność z seksu (psychicznie byłam zadowolona, fizycznie nie do końca). Niestety mój mąż nie chciał mi pomóc, nie chciał/nie chce żebyśmy wspólnie popracowali nad tym żebyśmy oboje byli zadowoleni. Ostatnio to jest już coraz gorzej. Muszę "żebrać" o zbliżenie a on i tak często odmawia. I wtedy rozbieramy się, robimy swoje i koniec. Sam z inicjatywą wychodzi bardzo rzadko, czasami przez sen zacznie się do mnie dobierać i w półśnie się kochamy. Wnioskuję z tego, że chce mu się, ale dlaczego nie chce ze mną, dlaczego nie możemy się pieścić najpierw, itd.? Ja czuję się okropnie, czasami czuję się jak "szmata". I tak pogłębia się nasz problem, a rozmowy niewiele dają. Jak proszę, żeby dotknął mnie, tak czy tak, żeby był delikatniejszy, to mi odpowiada że jest delikatny. Przecież chyba lepiej wiem co czuję
Pomóżcie mi, podpowiedzcie coś, proszę

[martolina1982]

o kurcze :/

a on ma jakieś doswiadczenia z innymi kobietami? moze po prostu nie umie, brak mu techniki, boi sie wygłupić... nie oczekuj zbyt wiele jesli to wasze początki. poza tym wielu facetów nie ma wyczucia. moj ma łapska jak orangutan i tez wydaje mu sie, ze jest delikatny głowa do góry. spokojem, miloscia i przede wszystkim rozmową...

[201803290936]

1. Przed ślubem po co było to powstrzymywanie się? Oboje go chcieliście, czy tylko Ty lub on?
2. Przed ślubem byłaś usatysfakcjonowana z seksu, a po ślubie nagle nie jesteś, czy przedtem nie było dobrze?
3. W jakiej formie i czy w ogóle powiedziałaś (chodzi mi o rozmowę / rozmowy, a nie przebąkiwanie, mruczenie pod nosem i inne takie "domyśli się") mężowi o tym, że nie wszystko Ci się podoba, jak się przez to czujesz?
4. Potraficie rozmawiać na naprawdę trudne, krępujące tematy?
5. Ja długo się znacie, jak długo jesteście ze sobą?
6. Lubicie się - tak autentycznie, jak kumple, przyjaźnicie się?

[DoktorRamox]

Mówisz, że rozmowy nic nie dają? Być może jakiś przepracowany czy coś. A może przestał widzieć w Tobie kobietę? Czy nie stałaś się troszkę taka udomowiona? A co z nim? Jak wyglądały Wasze zbliżenia przed ślubem? Wtedy było ok? Ciężko stwierdzić bo post jest dość zdawkowy.

Dlatego też jestem gorącym zwolennikiem seksu przed ślubem. Nie chodzi tu o jakieś pośpieszanie czy coś w tym stylu. Po prostu uważam, że jak najbardziej istnieje takie coś jak niedopasowanie w łóżku i nikt mi nie wmówi, że jakiś seksuolog może temu zaradzić. Seks przed ślubem pozwala poznać Wasze temperamenty i zdolności adaptacji w tej dziedzinie.
Mówi się, że seks nie jest najważniejszy. Owszem, ale jeżeli wszystko jest idealnie, a ta forma bliskości leży to wtedy zaczyna się wszystko sypać.

[patul23]

My nie byliśmy zwolennikami seksu przed ślubem i "nie powstrzymywaliśmy" się na siłę, po prostu tak razem zadecydowaliśmy, że zaczekamy. To było w zgodzie z naszą wiarą. I wtedy też nie było idealnie, ale nie było tak źle jak teraz. Teraz po ponad roku zamiast się poprawić to się robi coraz gorzej.
Niedopasowanie może i jest coś takiego, ale można rozmawiać, starać się razem, nie tak to inaczej...
Nie wymagam od niego od razu żeby wszystko było idealnie. Jesteśmy dla siebie pierwsi, więc oboje nie mamy doświadczenia, ale chyba przez rok czasu mogliśmy się już czegoś nauczyć.

Nie pisałam obszernego postu, bo kto by to wtedy przeczytał

[DoktorRamox]

Napisane przez patul23

Nie pisałam obszernego postu, bo kto by to wtedy przeczytał

Ja bym tam przeczytał.

Wracając do tematu:

A jakie były efekty poważnych rozmów na ten temat?
Wnioskuję, że się kochacie więc pewnie z komunikacją nie ma u Was problemu.

Sygnalizowałaś mu, że masz takie, a nie inne potrzeby i chciałabyś to zmienić? Jaka była jego odpowiedź?

[patul23]

Napisane przez Doris1981

1. Przed ślubem po co było to powstrzymywanie się? Oboje go chcieliście, czy tylko Ty lub on?
2. Przed ślubem byłaś usatysfakcjonowana z seksu, a po ślubie nagle nie jesteś, czy przedtem nie było dobrze?
3. W jakiej formie i czy w ogóle powiedziałaś (chodzi mi o rozmowę / rozmowy, a nie przebąkiwanie, mruczenie pod nosem i inne takie "domyśli się") mężowi o tym, że nie wszystko Ci się podoba, jak się przez to czujesz?
4. Potraficie rozmawiać na naprawdę trudne, krępujące tematy?
5. Ja długo się znacie, jak długo jesteście ze sobą?
6. Lubicie się - tak autentycznie, jak kumple, przyjaźnicie się?

Odpowiedzi:
1. Oboje chcieliśmy poczekać do ślubu, może to głupie, bo skoro zrobiliśmy to, to jaki to miało sens? Dla nas miało sens i fajnie było zaczekać.
2. Przed ślubem nie było idealnie, ale źle też nie.
3. Próbuję rozmawiać i mówię wprost, bo wiem, że "domyśl się" nic nie da. Ale to nie pomaga, bo ja mówię, a on zamyka się w sobie.
4. Ja potrafię rozmawiać i z nim nie krępuję się rozmawiać o niczym. Z nim gorzej.
5. Jesteśmy ze sobą od 6 lat, a małżeństwem ponad rok.
6. Właśnie z tą przyjaźnią coraz gorzej jest, ja chciałam zawsze żeby był moim przyjacielem i staram się mówić mu o wszystkim (nawet jeżeli to go nie dotyczy), natomiast on często robi coś wbrew mojej woli, moje zdanie nie bardzo się dla niego liczy, itd.

[brickgame1]

No ale jak wygląda ta wasz rozmowa? jęsli ty mu mówisz to jak by z wyrzutem no to on być może się tlyko bardziej zamyka w sobie, mysli ze nie umie cie zaspokoic i znow nie bedziesz zadowolona wiec nie che tego wcale. Byc moze problem lezy w waszej komunikacji ze nei umiecie ze sobą na ten temat rozmawiac.

[natash88]

Napisane przez patul23

Witam
Chciałabym podzielić się z kimś moim problem, po prostu potrzebuję się wygadać, a jakbym dostała jakąś dobrą radę to byłoby super. Otóż jestem z mężem ponad rok po ślubie. Dodam, że przed ślubem zdarzyło się nam kilka razy uprawiać seks, ale raczej powstrzymywaliśmy się i dobry rok przed ślubem nie było praktycznie nic. Po ślubie zaczęliśmy się kochać, ale ja nie byłam zbyt usatysfakcjonowana, ale mimo to chciałam się kochać, chciałam mieć przyjemność z seksu (psychicznie byłam zadowolona, fizycznie nie do końca). Niestety mój mąż nie chciał mi pomóc, nie chciał/nie chce żebyśmy wspólnie popracowali nad tym żebyśmy oboje byli zadowoleni. Ostatnio to jest już coraz gorzej. Muszę "żebrać" o zbliżenie a on i tak często odmawia. I wtedy rozbieramy się, robimy swoje i koniec. Sam z inicjatywą wychodzi bardzo rzadko, czasami przez sen zacznie się do mnie dobierać i w półśnie się kochamy. Wnioskuję z tego, że chce mu się, ale dlaczego nie chce ze mną, dlaczego nie możemy się pieścić najpierw, itd.? Ja czuję się okropnie, czasami czuję się jak "szmata". I tak pogłębia się nasz problem, a rozmowy niewiele dają. Jak proszę, żeby dotknął mnie, tak czy tak, żeby był delikatniejszy, to mi odpowiada że jest delikatny. Przecież chyba lepiej wiem co czuję
Pomóżcie mi, podpowiedzcie coś, proszę

Twoj facet jest egoistyczny i nieempatyczny.
jesli kocha sie kogos, to sie chce dla tej osoby wysilic...
nie wiem co Ci poradzic, bo wchodza strasznie niefajne emocje powoli - Twoje poczucie 'bycia szmata', etc. - zupelnie nieuzasadnione!
proponuje terapie malzenska (seksuolog/terapeuta), jesli od roku maz nie chce podjac wysilku rozmowy i rozwiazania problemu w domowym zaciszu.

[DoktorRamox]

Na Twoim miejscu, jeżeli chodziłoby o moją partnerkę spróbowałbym jasno określić co zauważam np.

"Kochanie, to niszczy naszą relację, ale wiem, że potrafimy razem to naprawić..."

lub coś w tym stylu.

Może Twój nie ma tej świadomości, że taka postać rzeczy tak bardzo Cię dotyka.

Jestem mężczyzną i muszę powiedzieć, że my naprawdę nie domyślamy się czasem oczywistości.

[brickgame1]

Napisane przez natash88

Twoj facet jest egoistyczny i nieempatyczny.
jesli kocha sie kogos, to sie chce dla tej osoby wysilic...
nie wiem co Ci poradzic, bo wchodza strasznie niefajne emocje powoli - Twoje poczucie 'bycia szmata', etc. - zupelnie nieuzasadnione!
proponuje terapie malzenska (seksuolog/terapeuta), jesli od roku maz nie chce podjac wysilku rozmowy i rozwiazania problemu w domowym zaciszu.

kij zawsze ma dwa końce , nie znamy całego poglądu na sytacje by tak od razu przekreślać męża autorki, a autorka nie nakresliła dokładnie jak te rozmowy wyglądają jak on reaguje itd.

[patul23]

Napisane przez DoktorRamox;4360786 2

Ja bym tam przeczytał.

Wracając do tematu:

A jakie były efekty poważnych rozmów na ten temat?
Wnioskuję, że się kochacie więc pewnie z komunikacją nie ma u Was problemu.

Sygnalizowałaś mu, że masz takie, a nie inne potrzeby i chciałabyś to zmienić? Jaka była jego odpowiedź?

Poważne rozmowy zazwyczaj kończą się moim wybuchem, bo ile można mówić do ściany/słupa. Nasze rozmowy to zazwyczaj są moje monologi.

Jak mówię o moich potrzebach, to albo zarzuca mi też coś, że ja się nie angażuję w łóżku (a jak mam się angażować skoro i tak finał będzie taki, że on skończy a ja zostanę), albo zarzuca mi, że jak mamy się kochać skoro ja mam ciągle jakieś pretensje (inne niż łóżkowe). Jak nie mieć pretensji do męża, który wracając z pracy myśli tylko o tym żeby zjeść obiad i spać (o godzinie 19, albo i prędzej) i jak ja nie mam się wkurzać, kiedy on nic nie robi w domu, dziury od miesiąca w ścianie nie może zakleić. A nie ma, aż tak strasznie ciężkiej pracy, taka jak zawsze. A we mnie te wszystkie pretensje zbierają się dlatego, że nie mam gdzie rozładować napięcia i tak koło się zamyka.

[natash88]

Napisane przez brickgame1

kij zawsze ma dwa końce , nie znamy całego poglądu na sytacje by tak od razu przekreślać męża autorki

kij jest najprawdopodobniej taki, ze facet ma zly model 'macho' wyniesiony z domu (nie liczy sie ze zdaniem zony, nie zwaza na jej potrzeby, nie jest nauczony rozmowy, zle znosi 'podwazania' jego pozycji/umiejetnosci/zdania). plus zapewne nie zdaje sobie z tego sprawy i jest happy.
czy to byl wyniesiony zimny chow z domu, czy trauma - to dorosly czlowiek, jak kocha, to powinien nad soba popracowac - nad empatia, czuloscia, komunikacja.

i tak sobie patrzy jak jego zona jest sfrustrowana i nieszczesliwa, i co?

[201803290936]

Napisane przez patul23

Odpowiedzi:
1. Oboje chcieliśmy poczekać do ślubu, może to głupie, bo skoro zrobiliśmy to, to jaki to miało sens? Dla nas miało sens i fajnie było zaczekać.
2. Przed ślubem nie było idealnie, ale źle też nie.
3. Próbuję rozmawiać i mówię wprost, bo wiem, że "domyśl się" nic nie da. Ale to nie pomaga, bo ja mówię, a on zamyka się w sobie.
4. Ja potrafię rozmawiać i z nim nie krępuję się rozmawiać o niczym. Z nim gorzej.
5. Jesteśmy ze sobą od 6 lat, a małżeństwem ponad rok.
6. Właśnie z tą przyjaźnią coraz gorzej jest, ja chciałam zawsze żeby był moim przyjacielem i staram się mówić mu o wszystkim (nawet jeżeli to go nie dotyczy), natomiast on często robi coś wbrew mojej woli, moje zdanie nie bardzo się dla niego liczy, itd.

Ale przecież nie zaczekaliście. Więc o jakim czekaniu do ślubu mówimy? Kilka stosunków mniej, niż była chęć, to nie jest "czekanie do ślubu". Może hipokryzja zbiera teraz swoje żniwo?

Skoro już przed ślubem nie było dobrze, to czemu wtedy konkretnie z nim nie porozmawiałaś, nie zmieniliście czegoś? Zdecydowałaś się na ślub mimo to, to teraz masz. Facet może sobie myśleć, że skoro Ci się nie podoba, to trzeba było go na męża nie brać.

Odpowiedź nr 6 w sumie daje obraz tego, jaki to związek.

[brickgame1]

Napisane przez patul23

Poważne rozmowy zazwyczaj kończą się moim wybuchem, bo ile można mówić do ściany/słupa. Nasze rozmowy to zazwyczaj są moje monologi.

Jak mówię o moich potrzebach, to albo zarzuca mi też coś, że ja się nie angażuję w łóżku (a jak mam się angażować skoro i tak finał będzie taki, że on skończy a ja zostanę), albo zarzuca mi, że jak mamy się kochać skoro ja mam ciągle jakieś pretensje (inne niż łóżkowe). Jak nie mieć pretensji do męża, który wracając z pracy myśli tylko o tym żeby zjeść obiad i spać (o godzinie 19, albo i prędzej) i jak ja nie mam się wkurzać, kiedy on nic nie robi w domu, dziury od miesiąca w ścianie nie może zakleić. A nie ma, aż tak strasznie ciężkiej pracy, taka jak zawsze. A we mnie te wszystkie pretensje zbierają się dlatego, że nie mam gdzie rozładować napięcia i tak koło się zamyka.

I tu jest problem, jestes pełan pretensji do meża że wszytko powinno być tka ja kty chcesz i on musi zrobić wszytko by tak było, i nie umiesz z nim porozmaiwac na spokojnie tak bez emocji i otworzyc sie na jego punkt widzenia takze aby wspolnie rozwiązać problem. Dopoki tego nie zrobisz widać nic z tego nie bedzie bo on sie coraz bardziej zamyka na Ciebie i rośnie w nim frustracja z Twojej postawy bo zapewne on sie stara.

[201607111040]

Może to krypto-gej?

[patul23]

Napisane przez DoktorRamox;4360799 6

Na Twoim miejscu, jeżeli chodziłoby o moją partnerkę spróbowałbym jasno określić co zauważam np.

"Kochanie, to niszczy naszą relację, ale wiem, że potrafimy razem to naprawić..."

lub coś w tym stylu.

Może Twój nie ma tej świadomości, że taka postać rzeczy tak bardzo Cię dotyka.

Jestem mężczyzną i muszę powiedzieć, że my naprawdę nie domyślamy się czasem oczywistości.

Dobrze zobaczyć jak wygląda to z punktu widzenia mężczyzny.
I na prawdę staram się mówić jasno. I były też spokojne rozmowy, a właściwie monologi moje i mówiłam, że to przerzuca się na całą naszą relację, że psuję się wszystko między nami przez takie narastające napięcie w tej sferze.

Niby seks nie jest najważniejszy, ale na pewno jest bardzo ważny. Szkoda że mój małżonek nie chcę tego zrozumieć. To też mu mówiłam na spokojnie, ale słup tyle samo by mi odpowiedział.

[DoktorRamox]

UzuNauczyłem się, że aby coś osiągnąć poważną rozmową, trzeba odłożyć emocje na bok. Nie prowokować i nie odpowiadać na zaczepki. Trzeba sprawić wrażenie osoby, której naprawdę zależy na rozwiązaniu problemu.

Wcale nie jest mi łatwo mówić. Tego trzeba się nauczyć. Bo tzw. "wypominki" zawsze mogą trwać w nieskończoność. Trzeba nabrać dystansu.

Czego serdecznie Wam życzę.

Tutaj jedna z koleżanek bardzo mądrze zauważyła, że facet mógł wynieść zły obraz partnera z domu.

Z jakichś powodów za niego wyszłaś. Nie chcę Cię obwiniać, ani jego również. Chodzi mi o to, że aby coś osiągnąć spróbuj porozmawiać z nim bez wybuchów pretensji i nie reagować na zaczepki. Nie chcę go bronić, ale Ty masz nasze wsparcie, a skąd on ma wiedzieć, że bez tego nie dojdziecie do porozumienia, jeżeli został wychowany tak, a nie inaczej.

EDIT:
Drobne gesty mogą być kluczem do otworzenia go. Gdy o tym mówisz chwyć go za rękę, spójrz w oczy etc, itp.

Uznacie, że to pierdoły, ale neurolingwistyka to potężna broń w relacjach miedzyludzkich.

[patul23]

Napisane przez natash88

kij jest najprawdopodobniej taki, ze facet ma zly model 'macho' wyniesiony z domu (nie liczy sie ze zdaniem zony, nie zwaza na jej potrzeby, nie jest nauczony rozmowy, zle znosi 'podwazania' jego pozycji/umiejetnosci/zdania). plus zapewne nie zdaje sobie z tego sprawy i jest happy.
czy to byl wyniesiony zimny chow z domu, czy trauma - to dorosly czlowiek, jak kocha, to powinien nad soba popracowac - nad empatia, czuloscia, komunikacja.

i tak sobie patrzy jak jego zona jest sfrustrowana i nieszczesliwa, i co?

Trafne określenie, dokładnie tyczy się mojego męża niestety.
Też się zastanawiam co on myśli, ale tego chyba się nie dowiem.

---------- Dopisano o 13:06 ---------- Poprzedni post napisano o 13:02 ----------

Napisane przez Doris1981

Ale przecież nie zaczekaliście. Więc o jakim czekaniu do ślubu mówimy? Kilka stosunków mniej, niż była chęć, to nie jest "czekanie do ślubu". Może hipokryzja zbiera teraz swoje żniwo?

Skoro już przed ślubem nie było dobrze, to czemu wtedy konkretnie z nim nie porozmawiałaś, nie zmieniliście czegoś? Zdecydowałaś się na ślub mimo to, to teraz masz. Facet może sobie myśleć, że skoro Ci się nie podoba, to trzeba było go na męża nie brać.

Odpowiedź nr 6 w sumie daje obraz tego, jaki to związek.

Tego, że nie liczy się z moim zdaniem nie mogłam przewidzieć przed ślubem.

Temat naszego seksu przed ślubem zostawmy może, bo raczej nie o to chodzi, nie chcieliśmy więcej i tyle. I nie było wtedy tak jak teraz. Liczyłam się dla niego i moje potrzeby, więc to zupełnie inna bajka. Nie miałam wtedy mega przyjemności, ale to chyba nie znaczy, że było źle. Moim zdaniem wtedy było ok, jak na to że to były nasze początki.

[Withers]

Jak dla mnie to w tym związku jest znacznie więcej problemów i rzeczy, nad którymi trzeba byłoby popracować, niż tylko problem związany z niechęcią męża do seksu. To też nie jest bez znaczenia w tej sytuacji.

[patul23]

Napisane przez DoktorRamox;4360819 5

UzuNauczyłem się, że aby coś osiągnąć poważną rozmową, trzeba odłożyć emocje na bok. Nie prowokować i nie odpowiadać na zaczepki. Trzeba sprawić wrażenie osoby, której naprawdę zależy na rozwiązaniu problemu.

Wcale nie jest mi łatwo mówić. Tego trzeba się nauczyć. Bo tzw. "wypominki" zawsze mogą trwać w nieskończoność. Trzeba nabrać dystansu.

Czego serdecznie Wam życzę.

Tutaj jedna z koleżanek bardzo mądrze zauważyła, że facet mógł wynieść zły obraz partnera z domu.

Z jakichś powodów za niego wyszłaś. Nie chcę Cię obwiniać, ani jego również. Chodzi mi o to, że aby coś osiągnąć spróbuj porozmawiać z nim bez wybuchów pretensji i nie reagować na zaczepki. Nie chcę go bronić, ale Ty masz nasze wsparcie, a skąd on ma wiedzieć, że bez tego nie dojdziecie do porozumienia, jeżeli został wychowany tak, a nie inaczej.

EDIT:
Drobne gesty mogą być kluczem do otworzenia go. Gdy o tym mówisz chwyć go za rękę, spójrz w oczy etc, itp.

Uznacie, że to pierdoły, ale neurolingwistyka to potężna broń w relacjach miedzyludzkich.

Nawet na takie drobne gest też zwróciłam uwagę i nie raz chciałam tak porozmawiać, żeby usiąść obok, złapać się za ręce, ale on odsuwa się wtedy i najczęściej odwraca. I nie zawsze od razu wybucham z pretensjami, często staram się być spokojna i na spokojnie porozmawiać.

---------- Dopisano o 13:12 ---------- Poprzedni post napisano o 13:09 ----------

Napisane przez Withers

Jak dla mnie to w tym związku jest znacznie więcej problemów i rzeczy, nad którymi trzeba byłoby popracować, niż tylko problem związany z niechęcią męża do seksu. To też nie jest bez znaczenia w tej sytuacji.

Niestety masz rację, ale co zrobić z człowiekiem, który nie chce/nie potrafi szczerze rozmawiać.

Poruszyłam głównie temat seksu, bo mnie ta sfera najbardziej "boli" i z tym sobie już sama nie radzę.

[jag_na]

Napisane przez LusiaPlotkara

Może to krypto-gej?

o tym samym pomyślałam

[patul23]

Napisane przez jag_na

o tym samym pomyślałam

nieee... raczej jest anty-gejowski

[DoktorRamox]

Napisane przez patul23

Temat naszego seksu przed ślubem zostawmy może, bo raczej nie o to chodzi, nie chcieliśmy więcej i tyle. I nie było wtedy tak jak teraz. Liczyłam się dla niego i moje potrzeby, więc to zupełnie inna bajka. Nie miałam wtedy mega przyjemności, ale to chyba nie znaczy, że było źle. Moim zdaniem wtedy było ok, jak na to że to były nasze początki.

Dobrze, ale moim zdaniem zanim zostawimy tę kwestię to muszę zaznaczyć, że może być ona źródłem całego problemu. Nie jestem wszechwiedzącym MotherFuckerem, ale wydaje mi się, że te nagłe przerwanie miało kluczowy wpływ na obecny stan rzeczy. Większość par, gdy już spróbuje jest do dla nich na tyle ciekawe, że ani myślą przestać. Zaraz powiesz droga Autorko, że "Wy nie jesteście większość.". Ale miej te świadomośc, że może to być pośrednim źródłem problemu. Czasu nie cofniemy wracamy do czasów obecnych.

Jakkolwiek ździwiło mnie Twoje przytaknięcie na post koleżanki, która mówi o Twoim mężu, że jest egoistą itp, ogólnie że jest to jego wina. ( Wybacz, ale nie chce mi się teraz cofać i cytować w poście. )

Gdy to zauważyłem, przeszło mi przez myśl pytanie : Czego właściwie od nas oczekujesz...
Chcesz porozmawiać o tym jak rozwiązać problem, podzielić się drobnymi szczegółami które mogą pomóc nam udzielić Ci sensownych rad, czy też chciałabyś abyśmy Ci tylko przytakneli i poużalali się wszyscy razem?

Powtórzę jeszcze raz będąc bogatszy o wiedzę z kolejnych Twoich postów.
Spróbuj odstawić negatywne emocje na bok i porozmawiać pamiętając o tych wszystkich drobnych szczegółach, które tu wymieniliśmy.
Jeżeli wierzysz w takie rzeczy to może jakaś wspólna terapia? Powinniście ustalić czego oboje oczekujecie od życia, bo wydaje mi się tutaj to niezbędne. Bo według mnie to po prostu macie inny pogląd na wspólne życie.

[skazana_na_bluesa]

ja bym powiedziała, że seks jest bardzo ważny. nie rozumiem tylko jednego, przed ślubem byliście ze sobą 5 lat. niby czekaliście do ślubu, a z drugiej strony nie, bo było ileśtam stosunków. po co w takim razie odwalać szopkę z czekaniem do ślubu? żeby było jasne - gdybyście czekali do ślubu bez potknięć to nie nazwałabym tego szopką.
powiedziałabym, że sytuacja jest patowa. rozmawiać ze sobą nie potraficie. mąż ma gdzieś twoje potrzeby. do seksuologa pewnie nie pójdzie, książek nie poczyta. szczerze mówiąc na początek kupiłabym sobie fajny wibrator, żeby rozładować napięcie

[patul23]

Nie chodzi mi o poużalanie się, chociaż prawdą jest, że chciałam się komuś wygadać. I chciałabym usłyszeć jakąś radę, która pomoże mi, a właściwie nam.

Dlaczego miałam nie zgodzić się z egoizmem męża, skoro uważam podobnie i tak czuję się traktowana.

Jak miał taką "traumę" w związku z zaprzestaniem współżycia to mógł przyjść i porozmawiać. Ja też wszystkiego nie potrafię się domyśleć.

W terapię niestety za bardzo nie wierzę i mój kochany na pewno nie wybrałby się na coś takiego.

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez patul23

nieee... raczej jest anty-gejowski

to akurat bardzo częste u kryptogejów.

[patul23]

Napisane przez skazana_na_bluesa;4 3608576

ja bym powiedziała, że seks jest bardzo ważny. nie rozumiem tylko jednego, przed ślubem byliście ze sobą 5 lat. niby czekaliście do ślubu, a z drugiej strony nie, bo było ileśtam stosunków. po co w takim razie odwalać szopkę z czekaniem do ślubu? żeby było jasne - gdybyście czekali do ślubu bez potknięć to nie nazwałabym tego szopką.
powiedziałabym, że sytuacja jest patowa. rozmawiać ze sobą nie potraficie. mąż ma gdzieś twoje potrzeby. do seksuologa pewnie nie pójdzie, książek nie poczyta. szczerze mówiąc na początek kupiłabym sobie fajny wibrator, żeby rozładować napięcie

Tak przypuszczałam, że tego naszego "czekania" nie zrozumiecie. A tych stosunków było może 5, jakoś tak, ale to raczej nieistotne. Jesteśmy wierzący i po prostu idąc do spowiedzi jednym z warunków dobrej spowiedzi jest postanowienie poprawy i postanowiliśmy się poprawić i stąd wynikało to nasze "czekanie".

[DoktorRamox]

Więc wydaje mi się, że problemem głównym jest tutaj inny pogląd na życie. Jeżeli nie tylko chodzi o seks. Więc może spróbować porozmawiać o tym jak widzicie Wasze wspólne życie. Mieszkaliście razem przed ślubem?

EDIT: Nie chcę tu dywagować na tematy stricte religijne, ale możliwe że dzięki małej nutce fanatyzmu stało się tak, a nie inaczej. Muszę się zmusić chyba do poszukania cytatu z Biblii, który mówi, że seks przed ślubem nie jest zły pod warunkiem, że para kochanków jest winna obwieścić swój związek przed Bogiem. Myślę, że prędzej czy później poszukam.

[skazana_na_bluesa]

terapia to wasza jedyna nadzieja, bo nie potraficie ze sobą porozmawiać. wątpię, żebyście nagle się nauczyli i niejako zaprzyjaźnili.
tak całkiem szczerze, gdybym była na twoim miejscu (co wątpię, no ale) to przy braku zmian pomyślałabym nad rozstaniem.