Odpieluszkowe Zapalenie Mózgu.

[201604181004]

Napisane przez NibyNic

Wrócę na chwilę do kobiet w ciąży i z dzieckiem na studiach - ja zaszłam w ciążę na początku 4 roku studiów, akurat taki kierunek że po tym moim roku było 2 lata przerwy w naborze, no więc przechodziłam całą ciążę, latem urodziłam a od października 5 rok studiów i dziecko często ze mną (męża praca to częste kilkutygodniowe wyjazdy w delegacje) tak też niefortunnie się złożyło że na obronę też poszłam z raczkującym dzieckiem, ale jakoś ani znajomi ze studiów, ani wykładowcy nie mieli nic przeciw temu (nawet Ci profesorowie którzy wcześniej nie sprawiali wrażenia wyrozumiałych) tylko że to może dlatego że to była taka a nie inna sytuacja, poza tym (pochwalę się a co) ja od I roku miałam dobre wyniki, zawsze stypendium naukowe
i taka historyjka - pisaliśmy egzamin końcowy (ja w 8 miesiącu ciąży więc brzuch duży) no i słabo się przygotowałam więc ściągałam zresztą nie ja jedna - wykładowca chodził po sali ale nie reagował specjalnie na ściągających, zostało mi ostatnie pytanie, trochę napisałam na nie, ale dziecko zaczęło gimnastykę odstawiac tak, że nie dałam rady wysiedziec - więc oddałam pracę i wyszłam, po chwili wyszło kilka osób bo profesor zaczął zabierac prace za ściąganie - tak potraktował mnie ulgowo pozwalając na spisywanie, ale przy tym pozowlic też całej grupie - wiele osób wtedy na tym skorzystało - profesor rozumiał mnie, ale chciał byc też w pewien sposób fer wobec innych
offtop na zielono, bo te zielone włosy mnie zainspirowały - naprawdę to mnie zszokowało

tak specjalnie to bym się twoim ęą stypendium naukowym nie podniecała, bo gdy zaczynałaś studia należało się praktycznie z urzędu każdemu kto miał średnią 4,0, coż za nobilitacja ja nie wiem naprawdę twoja historia mnie tylko zirytowała, oj ty biedna nie miałaś z kim dziecka na OBRONĘ zostawić serio ja rozumiem, zaliczenie, konsultacje na uczelni z dzieckiem, okej. ale OBRONA i jeszcze się cieszysz że cie nie wywalił za ściąganie a twoje dziecko rozrabiało na egzaminie. trzymajcie mnie bo nie wiem co począć i ty się cieszysz że miałaś naukowe jak przyznajesz się jawnie że chodzisz i oszukujesz tak, normalnie matka roku 2013, powinniśmy wstać i bić brawo za twoje niesamowite dokonania na egzaminie takie to mamy matki polki co się cieszą że skończyły studia z dzieckiem na ręku na obronie i perfidnie ściągając przed profesorem 10/10 made my day

[NibyNic]

Napisane przez drabineczka

tak specjalnie to bym się twoim ęą stypendium naukowym nie podniecała, bo gdy zaczynałaś studia należało się praktycznie z urzędu każdemu kto miał średnią 4,0, coż za nobilitacja ja nie wiem naprawdę twoja historia mnie tylko zirytowała, oj ty biedna nie miałaś z kim dziecka na OBRONĘ zostawić serio ja rozumiem, zaliczenie, konsultacje na uczelni z dzieckiem, okej. ale OBRONA i jeszcze się cieszysz że cie nie wywalił za ściąganie a twoje dziecko rozrabiało na egzaminie boże najdroższy trzymajcie mnie bo nie wiem co począć i ty się cieszysz że miałaś naukowe jak przyznajesz się jawnie że chodzisz i oszukujesz tak, normalnie matka roku 2013, powinniśmy wstać i bić brawo za twoje niesamowite dokonania na egzaminie

nie o to mi chodziło, ani nie chciałam Cię zirytować, ale skoro tak, to cóż - widać i mnie dotknęło OZM - teraz pozostaje mi tylko mieć nadzieję że minęło nie pozostawiając trwałego uszczerbku

moje dziecko "rozrabiało" na egzaminie gdy było w moim brzuchu, na egzaminach gdy było poza nim nie przebywało a w trakcie obrony było z panią z dziekanatu co było wcześniej ustalone (o terminie obrony dowiedziałam się na dwa dni i od razu z panią ustaliłyśmy co zrobic w mojej sytuacji) co nie zmienia faktu że w tym czasie na uczelni przebywało
a o tych stypendiach wspomniałam bo wydaje mi się że jeśli ktoś systematycznie pracował wcześniej to nawet gdy przyjdzie w zaawansowanej ciąży to więcej temu komuś "wybaczą" i znajomi i wykładowcy, analogicznie jeśli kobieta jest dobrym pracownikiem, w ciąży chodzi do pracy jak długo da radę to pracodawca i współpracownicy potraktują ją ze zrozumieniem gdy raz czy dwa nie będzie się czuła na siłach

[MonikaFaustyna]

Napisane przez drabineczka

tak specjalnie to bym się twoim ęą stypendium naukowym nie podniecała, bo gdy zaczynałaś studia należało się praktycznie z urzędu każdemu kto miał średnią 4,0, coż za nobilitacja ja nie wiem naprawdę twoja historia mnie tylko zirytowała, oj ty biedna nie miałaś z kim dziecka na OBRONĘ zostawić serio ja rozumiem, zaliczenie, konsultacje na uczelni z dzieckiem, okej. ale OBRONA i jeszcze się cieszysz że cie nie wywalił za ściąganie a twoje dziecko rozrabiało na egzaminie. trzymajcie mnie bo nie wiem co począć i ty się cieszysz że miałaś naukowe jak przyznajesz się jawnie że chodzisz i oszukujesz tak, normalnie matka roku 2013, powinniśmy wstać i bić brawo za twoje niesamowite dokonania na egzaminie takie to mamy matki polki co się cieszą że skończyły studia z dzieckiem na ręku na obronie i perfidnie ściągając przed profesorem 10/10 made my day

Zazdrościsz i tyle , też byś tak chciała.

Swoją drogą, nie wyobrażam sobie sytuacji, gdy ktoś naciąga kogoś, bo ma dziecko. Dla mnie to nawet nie OZM, to cwaniactwo.

[201604181004]

Napisane przez MonikaFaustyna

Zazdrościsz i tyle , też byś tak chciała.

Zdecydowanie to zazdroszczę jednej rzeczy: że cały okres moich studiów nie przypadł na złote lata gdy stypendium dostawało się od średniej powyżej 4,0 bo tak, to też się mogę cieszyć, że stypendium miałam od pierwszego roku, ale potem nagle przyszła taka nowelizacja że nie skomentuję

Dobrze, ale naprawdę, nie tłumacz się, dla mnie twoja wypowiedź była wysoce bezczelna, cieszysz się że tak wspaniale sobie życie ułożyłaś bo przecież da się pogodzić dziecko i uczelnie, a tak naprawdę chamsko ściągałaś i brałaś za to stypendia naukowe ;- ). Tę obronę, to przejem, bo aż tak mnie to nie interesuje (choć i tak uznaję za dziwne że w ciągu 2 dni nie byłaś w stanie znaleźć sobie opieki do dziecka na jeden dzień )

[malootka]

Napisane przez NibyNic

a o tych stypendiach wspomniałam bo wydaje mi się że jeśli ktoś systematycznie pracował wcześniej to nawet gdy przyjdzie w zaawansowanej ciąży to więcej temu komuś "wybaczą" i znajomi i wykładowcy, analogicznie jeśli kobieta jest dobrym pracownikiem, w ciąży chodzi do pracy jak długo da radę to pracodawca i współpracownicy potraktują ją ze zrozumieniem gdy raz czy dwa nie będzie się czuła na siłach

nie, to są skrajnie różne sytuacje. to, że kobieta 20+ letnia zachodzi w ciążę i rodzi dziecko jest zupełnie naturalne a to która robi to przed, w trakcie a która po studiach to jest wyłącznie jej sprawa. Ciąża to nie zdarzenie losowe (wyłączając oczywiście przypadki patologiczne), to był Twój świadomy wybór który podjęłaś wiedząc, że jeszcze studiujesz. Nie powinnaś się zatem oczekiwać łagodniejszego podejścia, ustępstw, przymykania oko na ściąganie, bo wcześniej się wykazywałaś, to teraz mogą Ci pójść na rękę. Wiem, że to była trudna sytuacja ale naprawdę nie rozumiem idei Twojego postu, naprawdę nie było Ci wstyd, Stypendystko?

[AniaKW]

Wiem, że o zdjęciach na FB już było. Mnie tylko ciągle zadziwiają moi znajomi, którzy notorycznie robią z dziecka debila. Upaprany kaszką - ziuu do sieci, udający królika z rajstopkami na głowie - dawaj na FB itd. itp. Plus opisy w stylu potwór, bachor zrobił to i to i niecenzuralne zwroty, które sobie odpuszczę. Nie wiem, czy to OZM... bo raczej tam nie ma zachwytów, a traktowanie jak fajną rzecz na pokaz do pochwalenia się w sieci.

[201604181004]

Napisane przez malootka

nie, to są skrajnie dwie różne sytuacje. to, że kobieta 20+ letnia zachodzi w ciążę i rodzi dziecko jest zupełnie naturalne a to która robi to przed, w trakcie a która po studiach to jest wyłącznie jej sprawa. Ciąża to nie zdarzenie losowe (wyłączając oczywiście przypadki patologiczne), to był Twój świadomy wybór który podjęłaś wiedząc, że jeszcze studiujesz. Nie powinnaś się zatem oczekiwać łagodniejszego podejścia, ustępstw, przymykania oko na ściąganie, bo wcześniej się wykazywałaś, to teraz mogą Ci pójść na rękę. Rozumiem, że to była trudna sytuacja ale naprawdę nie rozumiem idei Twojego postu, naprawdę nie było Ci wstyd, Stypendystko?

Bardzo dobrze ujęłaś to co chciałam powiedzieć ale zabrakło mi słów

[AniaKW]

Napisane przez malootka

Nie powinnaś się zatem oczekiwać łagodniejszego podejścia, ustępstw, przymykania oko na ściąganie

Zgadzam się. Albo się studiuje czy pracuje na 100% swoich ciążowych możliwości (bo można się wiadomo różnie czuć), albo się uczciwie na jakiś czas odpuszcza temat. Bo chyba zaczynam rozumieć wypowiedzi forumowiczek z kilku postów wcześniej, że coś się załatwiało na ciążę. Mnie to wprawiło w osłupienie, ale najwyraźniej to zaczyna być standardem.

[MonikaFaustyna]

Napisane przez drabineczka

Zdecydowanie to zazdroszczę jednej rzeczy: że cały okres moich studiów nie przypadł na złote lata gdy stypendium dostawało się od średniej powyżej 4,0 bo tak, to też się mogę cieszyć, że stypendium miałam od pierwszego roku, ale potem nagle przyszła taka nowelizacja że nie skomentuję

Dobrze, ale naprawdę, nie tłumacz się, dla mnie twoja wypowiedź była wysoce bezczelna, cieszysz się że tak wspaniale sobie życie ułożyłaś bo przecież da się pogodzić dziecko i uczelnie, a tak naprawdę chamsko ściągałaś i brałaś za to stypendia naukowe ;- ). Tę obronę, to przejem, bo aż tak mnie to nie interesuje (choć i tak uznaję za dziwne że w ciągu 2 dni nie byłaś w stanie znaleźć sobie opieki do dziecka na jeden dzień )

U mnie ta ustawa objęła prawie wszystkie lata studiów i też miałam stypendium . 500zeta miesięcznie...bogactwo oł jea.
Koleżanka ze studiów też chodziła z brzuchem, nie ściemniała, wszystko pozdawała, urodziła w czasie wakacji i nawet nie brała urlopu dziekańskiego, bo od października dalej była na moim roku. Jak ktoś jest w porządku, to nie ma problemów ani na uczelni, ani w pracy.

[201604181004]

Napisane przez AniaKW

Zgadzam się. Albo się studiuje czy pracuje na 100% swoich ciążowych możliwości (bo można się wiadomo różnie czuć), albo się uczciwie na jakiś czas odpuszcza temat. Bo chyba zaczynam rozumieć wypowiedzi forumowiczek z kilku postów wcześniej, że coś się załatwiało na ciążę. Mnie to wprawiło w osłupienie, ale najwyraźniej to zaczyna być standardem.

Dlatego ja nie wiem czy się śmiać czy płakać jak czytam wypowiedzi z bananem na buzi, że ja to jestem dobra jednak, i stypendium miałam i dziecko miałam i łaskawiej się spojrzeli i pozwolili ściągać na egzaminie mi a innym nie, faaajnie tak fajnie. A potem płacz i ryk bo mamy armię ludzi po studiach a wygląda to jak wygląda

[NibyNic]

Napisane przez malootka

nie, to są skrajnie różne sytuacje. to, że kobieta 20+ letnia zachodzi w ciążę i rodzi dziecko jest zupełnie naturalne a to która robi to przed, w trakcie a która po studiach to jest wyłącznie jej sprawa. Ciąża to nie zdarzenie losowe (wyłączając oczywiście przypadki patologiczne), to był Twój świadomy wybór który podjęłaś wiedząc, że jeszcze studiujesz. Nie powinnaś się zatem oczekiwać łagodniejszego podejścia, ustępstw, przymykania oko na ściąganie, bo wcześniej się wykazywałaś, to teraz mogą Ci pójść na rękę. Rozumiem, że to była trudna sytuacja ale naprawdę nie rozumiem idei Twojego postu, naprawdę nie było Ci wstyd, Stypendystko?

Pewnie mi nie uwierzysz teraz więc nie wiem czy jest sens pisac, ale... wstyd że przygotowałam się połowicznie to było, było mi przykro że kilku osobom odebrano ściągi tuż po moim wyjściu podczas gdy byłam na sali to ściągi nie były odbierane
ale czy mi wstyd że chodziłam w ciąży na zajęcia a potem z dzieckiem to nie, nie było mi wstyd - tak było, gdy dowiedziałam się o ciąży chciałam wziąsc dziekankę ale z racji tego że nie było kierunku dwa lata po moim roczniku - cóż kobieta z dziekanatu mi to odradziła
jak bym postąpiła teraz - nie wiem

[201604181004]

Napisane przez NibyNic

Pewnie mi nie uwierzysz teraz więc nie wiem czy jest sens pisac, ale... wstyd że przygotowałam się połowicznie to było, było mi przykro że kilku osobom odebrano ściągi tuż po moim wyjściu podczas gdy byłam na sali to ściągi nie były odbierane
ale czy mi wstyd że chodziłam w ciąży na zajęcia a potem z dzieckiem to nie, nie było mi wstyd - tak było, gdy dowiedziałam się o ciąży chciałam wziąsc dziekankę ale z racji tego że nie było kierunku dwa lata po moim roczniku - cóż kobieta z dziekanatu mi to odradziła
jak bym postąpiła teraz - nie wiem

Twoja wypowiedź światczy tylko o tobie i twoim ścionganiu na studiach.

[201604191001]

Napisane przez mm444

Treść usunięta

Przepraszam za ot ale Poznań ma metro?!

[mm444]

Treść usunięta

[AniaKW]

Ja przyznam szczerze, że jedyne udogodnienie z jakiego korzystałam w ciąży to miejsce oznaczone w komunikacji miejskiej. Bo zwyczajnie bałam się latać po autobusie, kiedy szarpie. Ale broniłam się z ogromnym brzuchem (9 miesiąc) i nie wymagałam statusu świętej krowy. Nawet wchodziłam po kimś tam w kolejce, a nie że pierwsza. Dało się? Dało się.

Poszłam do pracy, jak syn miał 3 miesiące. Byłam wyklęta przez klan matek, a ja po prostu wykorzystałam okazję, że była możliwość dostania się tam, gdzie chciałam. Daleko mi do OZM, co nie znaczy, że nie kocham mojego dziecka. I że jestem od niedawna na forum, to przeglądnęłam poprzedni wątek. Kij z matkami, ale rośnie nam pokolenie niewychowanych egoistów.

[mm444]

Treść usunięta

[AniaKW]

Napisane przez mm444

Treść usunięta

Jak to się mówi zależy jaka praca i jakie studia. I jaka ciąża, bo moja przyjaciółka leżała od 5 miesiąca, modląc się, by dotrwać do końca. Generalnie chodzi jednak o pewne postawy - jestem w ciąży to mi się należy. Owszem, pewne rzeczy tak, ale nie dajmy się zwariować.

[malootka]

Napisane przez NibyNic

ale czy mi wstyd że chodziłam w ciąży na zajęcia a potem z dzieckiem to nie, nie było mi wstyd

myślałam, że to jasne, że nie o to pytam. święta nie jestem i też zdarzyło mi się ściągnąć kilka razy a to od kogoś a to z notatek jakiś wzór. tylko mi po tym było zawsze tak głupio, że nie chciałam o tym nawet myśleć - a nie pobierałam wtedy stypendium. o taki rodzaj wstydu mi chodzi. ok, zrozumiałam.

I z powodu ciąży to się daje zapomogę, a nie stypendium naukowe

wiem, ze to akurat najmniej istotne w tym temacie, ale zapomogi też nie powinno się przyznawać

[201604191001]

Mm, dzięki

[dacn]

Napisane przez _Judith_

Przepraszam za ot ale Poznań ma metro?!

Jest jeszcze Pestka, czyli szybki tramwaj ze skrzyżowaniami bezkolizyjnymi, który nawet wjeżdża NA dworzec kolejowy. Co prawda nie jest POD ziemią ale ulice biegną nad nim.

[MonikaFaustyna]

Napisane przez dacn

Jest jeszcze Pestka, czyli szybki tramwaj ze skrzyżowaniami bezkolizyjnymi, który nawet wjeżdża NA dworzec kolejowy. Co prawda nie jest POD ziemią ale ulice biegną nad nim.

Pestka to usystematyzowana nazwa, czy lokalny slang? Sympatyczne określenie . W moim mieście prędzej legalnie skończą obwodnicę i otworzą kopalnie, niż będzie tam metro albo przynajmniej na nowo tramwaje .

Moja mama ma BZM i zachowuje się tak, jakbym nie wiedziała, co mam z własnym dzieckiem robić. BZM jest znacznie gorsze od OZM. Chciałabym zobaczyć starcie OZM z BZM....chaoooosss

[ama]

Napisane przez LusiaPlotkara

Teściowa mojego bardzo dalekiego wujka miała hodowlę psów. Pewnego razu synek tego wujka wziął chyba z 3 szczeniaczków i rzucał nim o ścianę, na podłogę, o kwiatki... Z tego co mi wiadomo to żaden nie przeżył. Chłopak miał wtedy z 4/5 lat.

Ja słyszałam od mamy o dziewczynkach, które włożyły psa (dużego dość) do pralki. I pralkę uruchomiły. Psa trzeba było uśpić.
Ja nie wiem jak to jest, że dzieci maltretują zwierzęta. Ja nigdy żadnego nie męczyłam. Bawiłam się dżdżownicami i żuczkami gnojarkami, ale nigdy im nóg nie wyrywałam. Jak w ogóle można

[dacn]

Napisane przez MonikaFaustyna

Pestka to usystematyzowana nazwa, czy lokalny slang? Sympatyczne określenie . W moim mieście prędzej legalnie skończą obwodnicę i otworzą kopalnie, niż będzie tam metro albo przynajmniej na nowo tramwaje .

Moja mama ma BZM i zachowuje się tak, jakbym nie wiedziała, co mam z własnym dzieckiem robić. BZM jest znacznie gorsze od OZM. Chciałabym zobaczyć starcie OZM z BZM....chaoooosss

Pestka od PST- Poznański Szybki Tramwaj, fajna sprawa

[201607111040]

Jak przyjeżdża do mnie wujostwo i temat schodzi na ich wnuków to wychodzę. Wiem wtedy że czeka mnie kilkugodzinny wyklad na temat wyjątkowości ich wnuków.

[MonikaFaustyna]

Napisane przez dacn

Pestka od PST- Poznański Szybki Tramwaj, fajna sprawa

U nas chcą coś w tym stylu wprowadzić, tylko na poziomie kolei podmiejskiej. tramwaje zwinęli jakieś 40 lat temu, bo były ponoć nierentowne...no comment.

[ciri15]

Napisane przez bordowa

OZM moich koleżanek. Planujemy wakacyjny min. 7dniowy wyjazd w "dzicz" czyli trawa, błotko, drzewa i nic więcej Mamy jechać: koleżanka M i jej dwie córki (w tej chwili 15mscy i 6lat), koleżanka K i jej facet, ja, mój Tż i nasza córa (w tej chwili 3 lata). Dziewczyny mają plan genialny: "to faceci sobie pójdą na ryby albo chlać(!) a my sobie będziemy z dziećmi odpoczywać ". Na moją uwagę "nie ma mowy, rodziców jest dwóch i ja mam zamiar też na tych wakacjach odpocząć" usłyszałam, że jestem nienormalna Aha i jeszcze zapytały czy kocham swoje dziecko w ogóle

---------- Dopisano o 01:17 ---------- Poprzedni post napisano o 00:18 ----------

Napisane przez LusiaPlotkara

Najgorsze jest to ze oni się tym wcale nie przejęli Uznali że następnym razem będą musieli bardziej go pilnować, ale dla nich psy to tylko towar.

Lepiej nie będę pisać co myślę o tych... idiotach.

[mm444]

Treść usunięta

[MonikaFaustyna]

A gdzie był ktoś z rodzicieli? Przecież ten pies chyba się bronił przed zamknięciem w pralce? W ogóle cała opisana sytuacja, to dla mnie jakaś scena z horroru . Od zawsze w moim domu były zwierzęta i rodzice mnie uczyli, że czują tak samo, jak ja i mam uważać.

[Cattivo]

Napisane przez ama

Ja słyszałam od mamy o dziewczynkach, które włożyły psa (dużego dość) do pralki. I pralkę uruchomiły. Psa trzeba było uśpić.
Ja nie wiem jak to jest, że dzieci maltretują zwierzęta. Ja nigdy żadnego nie męczyłam. Bawiłam się dżdżownicami i żuczkami gnojarkami, ale nigdy im nóg nie wyrywałam. Jak w ogóle można

Nigdy nie miałam skłonności do męczenia zwierząt. Koty, psy były w moim domu praktycznie od kiedy pamiętam i rodzice zawsze traktowali je bardzo dobrze. Już pomijam fakt czytanych mi książeczek o zwierzętach, które w jakiś sposób pewnie też mnie uwrażliwiały i uświadamiały, że zwierzę to czująca istota.

Obstawiam, że w przypadku dzieci męczących zwierzęta zabrakło właśnie przykładu płynącego z góry. Skoro rodzice traktują psa jak zabawkę, która ma wyglądać, albo jak alarm antywłamaniowy, to nic dziwnego że dzieci uważają, że można zrobić z nim wszystko. Gdyby tak od małego pokazywać dzieciom, jak należy traktować zwierzę, to nie byłoby takich sytuacji. Ale teraz lepiej posadzić dziecko przed telewizorem i mieć je w tyle że to już nie OZM a lenistwo/głupota.

[aduska1212]

Ja Wam opowiem sytuację o pewnej mamusi-sąsiadce, która to chciała zrobić mi sprawę w sądzie :P

Otóż miałam maleńkiego psa-4kg, z problemami, po schronisku. Sunia była bardzo grzeczna, ale nie lubiła dzieci i obcych ludzi, bała się ich. Ze strachu, jak ktoś pchał do niej łapy, kłapała ząbkami-nie gryzła, tylko straszyła. Ale ja, jako świadoma właścicielka, zawsze nie pozwalałam jej dotykać dzieciom, nawet gdy te, lub ich mamusie, nalegały.

Kilkakrotnie na spacerach spotykałam sąsiadkę z jej rozpuszczonym dzieckiem. Dziecko oczywiście rzucało się na mojego psa-jak brałam ją na ręce-to wrzeszczało i płakało-pani da, pani da!. Sąsiadka kwitowała to zawsze stwierdzeniem-nie zeżre mały tego psa,co pani zależy dać mu pogłaskać. Tłumaczenie,że ona się boi, nie pomagało. Po którymś tam z rzędu takim spotkaniu miałam dość. Wracałam sobie z moim futrem do domu, a tu nagle, z klatki wybiega ów ancymon. Nie zdążyłam psa wziąć na ręce i bach-stało się-dziecko się na psa rzuciło, a pies kłapnął zębami. Nie ugryzł, zrobił to na ok. 5 cm od ręki małego. Ale on urządził krzyk na całe osiedle. Mamusia chciała wezwać policję, bo mój potwór bez powodu rzucił się na jej aniołka. Oczywiście mama całe zajście widziała na własne oczy. Wydzierała się na mnie chyba z pół godziny. Stwierdziła, że jestem zdemoralizowaną, pozbawioną uczuć dzikuską i że sprawa powinna skończyć się w sądzie, bo mój pies pogryzł jej dziecko i będzie miało ono uraz do końca życia. Chciała nawet jechać do szpitala. Dzięki Bogu, że miałam świadków... Bo zostałabym kryminalistą z bestią, która bała się własnego cienia

Dodam, że dwukrotnie, przy zabieraniu swojego psa na ręce w momencie spotkania z tych "chłopczykiem" zostałam opluta przez jegomościa... A sytuacja z moją sunią nic go nie nauczyła, dalej starał się męczyć wszystkie psy z osiedla.