Toksoplazmoza

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Weterynarza słuchaj, a nie głupiej, niedouczonej baby.

Podstawowa rzecz: NAWET jeśli kot ma toxo, to trzeba by rękami wziąć kupę i te ręce oblizać. Koniec

[archinta]

a tu artykuł speca od parazytów- dr Połozowskiego:

http://www.zoonozy.pl/choroby-odzwie...-toksoplazmoza

[la'Mbria]

mam obecnie 3,5 roczne dziecko.
Zachodząc w ciążę miałam w domu 3 kociska. Jedno przekochane, drugie-neutralne dla domowników i trzecie- bydle morderca.
Po porodzie:
Kot "przekochany" obraził sie na mnie i nie chciał przebywać w tym samym pomieszczeniu, zaczął gryźć po rękach, w koncu atakował nawet młodego śpioszki i zrobił kupę w łóżeczko.
Kot "morderca" uciekał przed dziecięciem, ale jak dzieciak go dopadł- to miauczał w niebogłosy i nie robił nic- tak jakby wołał "ratunku", ale nie krzywdził, nie drapał, nie gryzł dziecka. Nas traktował tak jak zawsze- czyli miał fazy na miłego kiciusia i na kota-mordercę.
Ale dziecku nigdy nic złego nie zrobił.
Kot "neutralny"- obecnie jedyny żyjący z tej trójki- kocha całym sobą moje dziecko. Z pełną wzajemnością.
Syn kota może nosić na rękach, zdażało sie, że podnosił go do góry za tylną łapkę, albo ogon (gdy był mniejsszy i mniej rozumiał) i NIGDY kot nie zrobił dziecku nic złego.
Owszem- miauczał, ale nigdy nie wyciągnął ani pazurka, ani zęba na dziecko.
Synek śpi z kotem w jednym łóżku- kot zawsze w nogach, albo przytulony do brzucha synka, syn czasem kota przykrywa kołdrą-kot sie na to godzi. Ogólnie co by nie robił z nim synek- kot się na to godzi, spolegliwie czasem zamiauczy jak go coś boli. My uczymy synka, żeby kota szanował. I to się sprawdza- z wiekiem dzieciak jest naprawdę coraz bardziej delikatny, zarówno do tego kota, jak do innych zwierzat. Mam wrażenie, ze między moim synkiem, a kotem jest jakaś niesamowita więź- przed wyjściem do przedszkola zawsze kot go odprowadza do drzwi, a synek daje kotkowi "całusa na miły dzien" , nigdy nie mieliśmy problemów ze zwierzakami, za to bardzo dużo się nasłuchaliśmy o "zaduszonychy przez koty noworodkach, o upośledzonych noworodkach których mamy trzymały w ciąży koty i ogólnie o tym jakie to koty są zdradliwe, złośliwe i nienawidzą dzieci" widać nam się trafił jakiś "dziwny" egzemplarz

[Malgos_12]

Napisane przez la'Mbria

mam obecnie 3,5 roczne dziecko.
Zachodząc w ciążę miałam w domu 3 kociska. Jedno przekochane, drugie-neutralne dla domowników i trzecie- bydle morderca.
Po porodzie:
Kot "przekochany" obraził sie na mnie i nie chciał przebywać w tym samym pomieszczeniu, zaczął gryźć po rękach, w koncu atakował nawet młodego śpioszki i zrobił kupę w łóżeczko.
Kot "morderca" uciekał przed dziecięciem, ale jak dzieciak go dopadł- to miauczał w niebogłosy i nie robił nic- tak jakby wołał "ratunku", ale nie krzywdził, nie drapał, nie gryzł dziecka. Nas traktował tak jak zawsze- czyli miał fazy na miłego kiciusia i na kota-mordercę.
Ale dziecku nigdy nic złego nie zrobił.
Kot "neutralny"- obecnie jedyny żyjący z tej trójki- kocha całym sobą moje dziecko. Z pełną wzajemnością.
Syn kota może nosić na rękach, zdażało sie, że podnosił go do góry za tylną łapkę, albo ogon (gdy był mniejsszy i mniej rozumiał) i NIGDY kot nie zrobił dziecku nic złego.
Owszem- miauczał, ale nigdy nie wyciągnął ani pazurka, ani zęba na dziecko.
Synek śpi z kotem w jednym łóżku- kot zawsze w nogach, albo przytulony do brzucha synka, syn czasem kota przykrywa kołdrą-kot sie na to godzi. Ogólnie co by nie robił z nim synek- kot się na to godzi, spolegliwie czasem zamiauczy jak go coś boli. My uczymy synka, żeby kota szanował. I to się sprawdza- z wiekiem dzieciak jest naprawdę coraz bardziej delikatny, zarówno do tego kota, jak do innych zwierzat. Mam wrażenie, ze między moim synkiem, a kotem jest jakaś niesamowita więź- przed wyjściem do przedszkola zawsze kot go odprowadza do drzwi, a synek daje kotkowi "całusa na miły dzien" , nigdy nie mieliśmy problemów ze zwierzakami, za to bardzo dużo się nasłuchaliśmy o "zaduszonychy przez koty noworodkach, o upośledzonych noworodkach których mamy trzymały w ciąży koty i ogólnie o tym jakie to koty są zdradliwe, złośliwe i nienawidzą dzieci" widać nam się trafił jakiś "dziwny" egzemplarz

hahah super opowieść

ja mam w domu tego z tych neutralnych... jak spał z nami na łóżku to teraz rzadko bo nie lubi płaczu dziecka i wtedy ucieka. Teraz jak mały troszkę starszy i piszczy z radości na jego widok to kot przerażony ucieka co dziwne, też nigdy nie próbował przekształcić się w kota - mordercę i wyssać oddechu z mojego dziecka hahah

[la'Mbria]

Napisane przez Malgos_12

hahah super opowieść

ja mam w domu tego z tych neutralnych... jak spał z nami na łóżku to teraz rzadko bo nie lubi płaczu dziecka i wtedy ucieka. Teraz jak mały troszkę starszy i piszczy z radości na jego widok to kot przerażony ucieka co dziwne, też nigdy nie próbował przekształcić się w kota - mordercę i wyssać oddechu z mojego dziecka hahah

Polecam "oswajac" dziecko z kotem i odwrotnie. My braliśmy koty na ręce, tak,żeby dziecka nie podrapaly na pewno i np. Ja trzymalam kota i glaskalam, a TŻ trzymał synka i jego rączka też dotykał i glaskal kota. I oczywiście gaaaadalismy i do syna i do kota jakie to mile futerko ma kotek, jak miło synek glaszcze kotka...a kotek lubi glaskanie... I tak kilka razy, dopóki kot wytrzymywal. Jak syn mial ok.2 lat już kot się go nie bał,czasem sam do niego przyszedł, czasem uciekał, bo synek w akcie miłości łapał za ogon Teraz jest naprawdę delikatny...co ciekawe- inne zwierzaki np. koty moich znajomych tak jakby czuły, że to dziecko nie ma złych intencji i nie uciekają przed nim, chociaż przed innymi dziećmi raczej Sie chowają. Może mi się tylko oczywiście wydaje...każdy rodzic widzi 8cud świata w swoim dziecku, ale nawet na urlopie koty takie półdzikie przychodzily, żeby je glaskal (wiadomo,wtedy od razu mycie rąk,albo tłumaczenie,że z tym kotkiem można porozmawiać, ale nie wolno go głaskać) no i nasz syn naprawdę gada do kotów pyta się co lubią jeść, czy mają ulubioną kocią karme, co robiły danego dnia...czy umyly już sobie futerko, słodko to wygląda gdy taki brzdac stoi naprzeciw kota i gada do niego

Sent from my HTC Desire S using Tapatalk

[Malgos_12]

la'Mbria - ale tak, oczywiście. My d samego początku przyzwyczajaliśmy kota o ile to możliwe, bo nasz np nie da się wziąć za bardzo na ręce. Przygarnęliśmy go jakieś 2,5 roku temu i choć nikt go u nas nigdy nie bił i nie krzywdził to jest lekko dziki.
Na początku omijał dziecko z daleka, zwłaszcza jak płakało to szedł do innego pokoju. To starszy kot więc lubi spokój. Kiedy podchodzi do nas a my mamy synka na rękach pozwalamy mu wąchać i cały czas pilnujemy ręce małego, żeby kotka nie zniechęcić. Kot też już zbliża się do brzdąca i np wącha mu główkę... Mimo tego, że synek ma niecałe 7 miesięcy - tłumacze mu, że kotka trzeba delikatnie głaskać i pokazuje mu jak to robić, oczywiście jego ręką...