Nieplanowana ciaza, studia, brak wsparcia :(

[attagg]

Mam 20 lat i jestem na 1 roku czasochlonnych studiow, moj narzeczony jest ode mnie 2 lata starszy i studiuje na 2 roku, tez dziennie. Dzis rano 2 testy ciazowe pokazaly 2 kreseczki, jeszcze nikomu o tym nie powiedzialam.

Jestem przerazona . Nie pracujemy, nie chce przerywac studiow, nie moge liczyc na wsparcie moich rodzicow, nie wyobrazam sobie tego wszystkiego...

Chcialabym dostac jakies rady, wsparcie i po prostu z kims porozmawiac ...

[201610170910]

Napisane przez attagg

Mam 20 lat i jestem na 1 roku czasochlonnych studiow, moj narzeczony jest ode mnie 2 lata starszy i studiuje na 2 roku, tez dziennie. Dzis rano 2 testy ciazowe pokazaly 2 kreseczki, jeszcze nikomu o tym nie powiedzialam.

Jestem przerazona . Nie pracujemy, nie chce przerywac studiow, nie moge liczyc na wsparcie moich rodzicow, nie wyobrazam sobie tego wszystkiego...

Chcialabym dostac jakies rady, wsparcie i po prostu z kims porozmawiac ...

Uważam, że przede wszystkim musisz o tym porozmawiać z narzeczonym. Jak długo jesteście razem? Możesz liczyć na jego wsparcie?

[Dyniowa]

Jak chcesz pogadać - mozesz do mnie napisać

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez attagg

Mam 20 lat i jestem na 1 roku czasochlonnych studiow, moj narzeczony jest ode mnie 2 lata starszy i studiuje na 2 roku, tez dziennie. Dzis rano 2 testy ciazowe pokazaly 2 kreseczki, jeszcze nikomu o tym nie powiedzialam.

Jestem przerazona . Nie pracujemy, nie chce przerywac studiow, nie moge liczyc na wsparcie moich rodzicow, nie wyobrazam sobie tego wszystkiego...

Chcialabym dostac jakies rady, wsparcie i po prostu z kims porozmawiac ...

zacznij od rozmowy z facetem i oboje zastanówcie się, co dalej. opcji masz kilka, a jedna z nich, bardziej radykalna poza granicą polski.

[Kirenne]

Mam znajomą, która była w podobnej sytuacji jak Ty. Ogromnym wsparciem okazali się dla niej rodzice chłopaka (obecnie męża).
Studia można zmienić na zaoczne. Nie proponuję urlopu dziekańskiego, bo potem ciężko będzie wrócić na studia, ale w ostateczności może być to jakieś rozwiązanie.
Jeżeli dobrze się czujesz i jest taka możliwość to można rozglądnąć się za jakąś pracą.
Przede wszystkim teraz porozmawiaj spokojnie z narzeczonym i idź do lekarza, żeby przepisał Ci potrzebne leki, żeby dzidziuś był zdrowy no i żeby potwierdził, czy na 100% jesteś w ciąży.

[mary_poppins]

Napisane przez attagg

Mam 20 lat i jestem na 1 roku czasochlonnych studiow, moj narzeczony jest ode mnie 2 lata starszy i studiuje na 2 roku, tez dziennie. Dzis rano 2 testy ciazowe pokazaly 2 kreseczki, jeszcze nikomu o tym nie powiedzialam.

Jestem przerazona . Nie pracujemy, nie chce przerywac studiow, nie moge liczyc na wsparcie moich rodzicow, nie wyobrazam sobie tego wszystkiego...

Chcialabym dostac jakies rady, wsparcie i po prostu z kims porozmawiac ...

Współczuję, ale stało się, trudno cokolwiek na to poradzić. Dobrze że masz narzeczonego, razem sobie poradzicie na pewno, chociaż wiele trudnych decyzji i zmian przed Wami. Musicie koniecznie to obgadać jak najszybciej.

[201803290936]

Napisane przez skazana_na_bluesa

zacznij od rozmowy z facetem i oboje zastanówcie się, co dalej. opcji masz kilka, a jedna z nich, bardziej radykalna poza granicą polski.

Jak wyżej.

[Chatul]

Napisane przez attagg

Mam 20 lat i jestem na 1 roku czasochlonnych studiow, moj narzeczony jest ode mnie 2 lata starszy i studiuje na 2 roku, tez dziennie. Dzis rano 2 testy ciazowe pokazaly 2 kreseczki, jeszcze nikomu o tym nie powiedzialam.

Jestem przerazona . Nie pracujemy, nie chce przerywac studiow, nie moge liczyc na wsparcie moich rodzicow, nie wyobrazam sobie tego wszystkiego...

Chcialabym dostac jakies rady, wsparcie i po prostu z kims porozmawiac ...

Przede wszystkim, porozmawiaj z narzeczonym. A potem oboje upewnijcie się, że na 100% jesteś w ciąży (testy z moczu czasem dają wynik fałszywie pozytywny).
Jeśli jesteś w ciąży, to zastanówcie się, jakie macie teraz możliwości. Ciąża, na szczęście, nie zmusza do przerwania studiów. Dopóki kobieta się dobrze czuje, może spokojnie chodzić na zajęcia i zaliczać przedmioty. A po porodzie można albo wziąć dziekankę, albo starać się o indywidualny tok studiów.

[attagg]

Napisane przez Frumoasa Domnisoara

Uważam, że przede wszystkim musisz o tym porozmawiać z narzeczonym. Jak długo jesteście razem? Możesz liczyć na jego wsparcie?

Jesteśmy razem od prawie 4 lat, na pewno mnie nie zostawi, niedawno się zaręczyliśmy i planowaliśmy ślub, dzieci również... Z tym, że to drugie najwcześniej w czasie moich studiów magisterskich .

Napisane przez Dyniowa

Jak chcesz pogadać - mozesz do mnie napisać

Dziękuję, na pewno napiszę . Byłaś w podobnej sytuacji?

Napisane przez skazana_na_bluesa

zacznij od rozmowy z facetem i oboje zastanówcie się, co dalej. opcji masz kilka, a jedna z nich, bardziej radykalna poza granicą polski.

Pogadam z nim, ale święta spędzamy w różnych miastach u swoich rodzin, nie chcę mu o tym mówić przez telefon.
Nie biorę pod uwagę usunięcia ciąży, mój narzeczony prawdopodobnie też by tego nie chciał.

Napisane przez Kirenne

Mam znajomą, która była w podobnej sytuacji jak Ty. Ogromnym wsparciem okazali się dla niej rodzice chłopaka (obecnie męża).
Studia można zmienić na zaoczne. Nie proponuję urlopu dziekańskiego, bo potem ciężko będzie wrócić na studia, ale w ostateczności może być to jakieś rozwiązanie.
Jeżeli dobrze się czujesz i jest taka możliwość to można rozglądnąć się za jakąś pracą.
Przede wszystkim teraz porozmawiaj spokojnie z narzeczonym i idź do lekarza, żeby przepisał Ci potrzebne leki, żeby dzidziuś był zdrowy no i żeby potwierdził, czy na 100% jesteś w ciąży.

Niestety nie mam możliwości ani przeniesienia się na tryb zaoczny (bo taki nie istnieje), ani podjęcia pracy (bo codziennie od rana do wieczora jestem na uczelni). Chyba będę musiała wziąć urlop na uczelni .

Napisane przez mary_poppins

Współczuję, ale stało się, trudno cokolwiek na to poradzić. Dobrze że masz narzeczonego, razem sobie poradzicie na pewno, chociaż wiele trudnych decyzji i zmian przed Wami. Musicie koniecznie to obgadać jak najszybciej.

Obgadamy, na pewno, ale boję się jego reakcji, bo to moja wina. Zabezpieczaliśmy się tabletkami antykoncepcyjnymi praktycznie od zawsze, musiałam zapomnieć o jakiejś tabletce lub czynniku obniżającym skuteczność .

[Chatul]

Napisane przez attagg

Niestety nie mam możliwości ani przeniesienia się na tryb zaoczny (bo taki nie istnieje), ani podjęcia pracy (bo codziennie od rana do wieczora jestem na uczelni). Chyba będę musiała wziąć urlop na uczelni .

Dopóki czujesz się dobrze, możesz bez problemu studiować. Chyba, że masz na studiach zajęcia np. z substancjami, z którymi nie można mieć styczności w trakcie ciąży – wtedy próbuj te zajęcia przełożyć na kolejny rok.
Po porodzie możesz albo iść na dziekankę (to nie koniec świata, serio ), albo starać się o indywidualny tok studiów. Jak już będziesz mieć pewność, że jesteś w ciąży, idź do dziekanatu i dopytaj się o wszystko. Prawdopodobnie nie jesteś ani pierwszą, ani nawet jedną z pierwszych kobiet w ciąży na tym wydziale

Obgadamy, na pewno, ale boję się jego reakcji, bo to moja wina. Zabezpieczaliśmy się tabletkami antykoncepcyjnymi praktycznie od zawsze, musiałam zapomnieć o jakiejś tabletce lub czynniku obniżającym skuteczność .

Jeśli oboje zdecydowaliście się na taką metodę antykoncepcji, to trudno mówić o tym, że wina jest tylko Twoja Chłopak musiał sobie zdawać sprawę z tego, że o tabletce można zapomnieć. Ba, nawet w pełni prawidłowo przyjmowane tabletki nie mają stuprocentowej skuteczności.

[7d825fa9fec57cf5623273fe7eca2ef8f2442710_5d59d871e15d0]

Mysle ze wiekszy problem ze studiowaniem bedzie mial twoj facet, bo pewnie bedzie musial rzucic studia, aby zarobic na rodzine, z czegos przeciez musicie zycie, a studia zaoczne to dodatkowe koszta. Ty mozesz chodzic do konca ciazy, wziac dziekanke etc.
U mnie na uczelni byla dziewczyna co po urodzeniu dziecka odrazu wrocila na uczelnie. Wiadomo, sporo zajec opuszczala, miala indywidualny tok, ale ukonczyla w terminie. Ale tutaj to wiadomo, musialabys miec z kim dziecko zostawic.

Glowa do gory, bez wsparcia nie jestes, masz narzeczonego.

[ZamyslonaRoztargniona]

U mnie na studiach technicznych dość wymagających i czasochłonnych również rok wyżej była dziewczyna która urodziła dziecko. Na uczelnie wróciła 6 tygodni po porodzie. Utrzymywała się za kasę z uczelni (dostała jakieś stypendia, zasiłki), mieszkała w akademiku, jej facet nie-student też dostał miejsce w akademiku razem z nią. Podczas gdy ona była na obowiązkowych zajęciach, dziecko pilnowali koledzy z akademika. Nie jest to nuć może wymarzony dom dla malucha, ale dziecko jest teraz bardzo towarzyskie i kontaktowe.

Na innych studiach (kierunek ścisły na uniwerku) też kilka dziewczyn zaszło w ciążę. Wszystkie chyba wzięły rok dziekanki a potem przeniosły się na zaoczne.

U mojej siostry na studiach mgr (kierunek raczej z tych lajtowych) kilka dziewczyn z jej grupy urodziło dzieci. Był czas, że na zajęcia przychodziły z dziećmi nawet

[c640cdfa886255292692728c9c3f51a456c1754b_657ce90228a24]

Napisane przez ZamyslonaRoztargniona

Na uczelnie wróciła 6 tygodni po porodzie. (...) Podczas gdy ona była na obowiązkowych zajęciach, dziecko pilnowali koledzy z akademika.

Kurcze, no jakoś sobie tego nie wyobrażam.

[hypnose22]

Napisane przez attagg

Obgadamy, na pewno, ale boję się jego reakcji, bo to moja wina. Zabezpieczaliśmy się tabletkami antykoncepcyjnymi praktycznie od zawsze, musiałam zapomnieć o jakiejś tabletce lub czynniku obniżającym skuteczność .

A jakby pękła wam gumka, to byłaby jego wina?
Nie wpadaj w panikę, zrób test z krwi. Pewnie to marne pocieszenie ale z perspektywy czasu, patrząc na obecnym rynek pracy nigdy nie ma dobrego czasu na dziecko, wiec może po prostu akurat teraz będzie lepiej.

[Ja4000]

spokojnie! Ważne, że jesteście razem to będziecie się wspierać wzajemnie! Dasz sobie radę, to tak strasznie z pozoru wygląda, że myślisz sobie co będzie, czy sobie poradzisz? A mówię ci, że dasz radę!!! Znam osoby i to nie jedną z baaardzo ciężkich i czasochłonnych, wymagających kierunków studiów, które wpadły, bo nikt nie planował dzidziusia, bo kierunki naprawdę wymagające i uwierz mi, radzą sobie świetnie, samotne matki, pary, naprawdę nikt nie ma problemu, czas sobie tak organizują, że ja jestem zszokowana, dziecko nauczy cie genialnej organizacji czasu. Mało tego jak masz dziecko możesz starac się o przedterminy, terminy ustne, zwalniać się z niektórych zajęć etc. tzw. ułatwienia dla matek, jak masz jakieś matki na roku to sie dopytaj, moja znajoma tak się wywiedziała co jej wolno, jakie ma "bonusy", że genialnie sobie radzi. Poza tym często mówi, że nie zrobiła czegoś, bo dziecko było chore i przymykają na to oko, dobrze traktują matki, egzaminy można przesunąć, jak ktoś jest wygadany, ma głowę na karku i pójdzie gdzie trzeba. Dasz radę na sto procent, nie znam ani jednej mamy która by sobie nie poradziła, wszystkie dają radę, a znam z 10 minimum takich osób z wymagających kierunków. Więc nie bój się, na 100% będzie dobrze. Jestem pewna!!!!! Każdy sie boi i ma obawy ale nie ma co się martwić na zapas!!!!

[charlizz]

Napisz do mnie pw

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Kirenne]

Napisane przez Chatul

Przede wszystkim, porozmawiaj z narzeczonym. A potem oboje upewnijcie się, że na 100% jesteś w ciąży (testy z moczu czasem dają wynik fałszywie pozytywny).

Jeśli jesteś w ciąży, to zastanówcie się, jakie macie teraz możliwości. Ciąża, na szczęście, nie zmusza do przerwania studiów. Dopóki kobieta się dobrze czuje, może spokojnie chodzić na zajęcia i zaliczać przedmioty. A po porodzie można albo wziąć dziekankę, albo starać się o indywidualny tok studiów.

Co do pierwszej części jest to kwestia najważniejsza. Upewnij się

Indywidualny tok pozwoli Ci ustalać z prowadzącymi ogólnie warunki zaliczania zajęć, obecności itp. Ale tak było jeszcze za czasów moich studiów i zależy od Uczelni.

Na razie przede wszystkim się nie obwiniaj. Nie ma co zachodzić w głowę jak to będzie.

[milionmalychkawalkow]

Napisane przez attagg

Jesteśmy razem od prawie 4 lat, na pewno mnie nie zostawi, niedawno się zaręczyliśmy i planowaliśmy ślub, dzieci również... Z tym, że to drugie najwcześniej w czasie moich studiów magisterskich .


Dziękuję, na pewno napiszę . Byłaś w podobnej sytuacji?


Pogadam z nim, ale święta spędzamy w różnych miastach u swoich rodzin, nie chcę mu o tym mówić przez telefon.
Nie biorę pod uwagę usunięcia ciąży, mój narzeczony prawdopodobnie też by tego nie chciał.


Niestety nie mam możliwości ani przeniesienia się na tryb zaoczny (bo taki nie istnieje), ani podjęcia pracy (bo codziennie od rana do wieczora jestem na uczelni). Chyba będę musiała wziąć urlop na uczelni .


Obgadamy, na pewno, ale boję się jego reakcji, bo to moja wina. Zabezpieczaliśmy się tabletkami antykoncepcyjnymi praktycznie od zawsze, musiałam zapomnieć o jakiejś tabletce lub czynniku obniżającym skuteczność .

Po pierwsze - leć do lekarza. Po drugie - skoro żadne z was nie bierze pod uwagę aborcji, to pierwszą decyzję już macie, za dziewięć miesięcy będziecie mieli dziecko
Jeśli chodzi o studia: jeśli tylko nie masz kontaktu z substancjami niewskazanymi (np. na kierunku chemicznym lub związanym z malarstwem) oraz nie studiujesz na awfie, bez problemu możesz być na uczelni jeszcze przez pół roku. Czyli akurat zaliczyć bieżący semestr. Urodzisz pewnie jakoś w wakacje, być może na tyle wcześnie, by od września wrócić na uczelnię. Jeśli nie, możesz postarać się o indywidualny tryb nauczania, zaliczać przedmioty online, ograniczając obecność na zajęciach. Tyle na początek.
Nie jesteś sama, nawet jeśli nie możesz liczyć na finansowe wsparcie rodziców, masz w nich z pewnością wsparcie psychiczne. To samo z chłopakiem.
Jak już zauważono, nie ma teraz dobrego momentu na dziecko, żyjemy w bardzo niepewnych czasach. Kiedy za 10 lat twoje koleżanki będa zastanawiały się, czy to już teraz czy jeszcze poczekać, ty już będziesz miała młode w 3 klasie

[201604181004]

Skoro nie bierzesz pod uwage usuniecia to bierz to na klate i nie smarkaj.

[kennedy]

1 mozesz urodzic
2 mozesz miec aborcje.

A teraz sie zadtanow.

[lily92920]

Poszłabym najpierw do lekarza w celu potwierdzenia ciąży, który to tydzień itd. Potem jeśli postanowisz mieć to dziecko to udałabym się do dziekanatu i powiedziała jak sprawa wygląda. Zapytaj czy możesz liczyć na jakieś ulgi lub przywileje. Jeśli dasz radę skończyłabym rok (czyli powiedzmy, że byłby to 6-7 miesiąc), na wakacjach poród i wtedy zobaczyłabym co dalej, bo albo możesz wziąć dziekankę albo zmienić studia na zaoczne o ile jest taki kierunek niestacjonarnie.
Kobietom w ciąży/ z dzieckiem łatwiej jest dostać dobry akademik (a co za tym idzie tańsze od wynajmu mieszkanie), przy akademikach często są żłobki i przedszkola (przynajmniej w mieście, gdzie ja studiuję).


[1=c640cdfa886255292692728 c9c3f51a456c1754b_657ce90 228a24;49466355]Kurcze, no jakoś sobie tego nie wyobrażam.[/QUOTE]

Moi rodzice byli asystentami na akademii medycznej jak ja się urodziłam. Mieszkali na pietrze doktoranckim gdzie, wiem z opowieści, panowały dobre warunki jak w mieszkaniu, miałam swoje łóżeczko, oni własne meble, w co drugim pokoju był mały dzidziuś, pieluchy suszyły się na korytarzu

Jednak na piętrach gdzie byli studenci z niższych lat, którzy byli w trakcie studiów i mieli gorsze warunki to mama mówiła, że niektórzy mieli dzieci w wysuniętych szufladach! bo nie było miejsca na łóżeczko! Mówiła to zawsze z uśmiechem, więc nie wiem ile w tym prawdy ale pewnie coś w tym jest.

[golgie]

Potwierdź jeszcze ciążę u lekarza, zrób betę, a za jakiś czas pewnie weźmiesz dziekankę , a narzeczony będzie zapewniał Wam byt, póki sama też nie zaczniesz pracować. Nie będzie łatwo, to pewne, ale życie to nie tylko tęcza i jednorożce, człowiek dorasta i często staje się odpowiedzialny nie tylko za siebie, ale i za małego człowieka, a wierz mi, że to fascynujące patrzeć jak rośnie, obserwować postępy itp. Dobrze, że nie bierzecie pod uwagę usunięcia. To też trochę o Was mówi- myślę, że dacie radę, tylko trzeba się teraz sprężyć i działać, życzę powodzenia.

[suszarka]

Napisane przez kennedy

1 mozesz urodzic
2 mozesz miec aborcje.

A teraz sie zadtanow.

autorka napisała już że aborcja odpada.


autorko, dacie na bank radę, nie wy pierwsi nie ostatni. powodzenia.