nieszczęśliwy związek na emigracji

[roza2812]

Czesc, jestem w dlugoletnim zwiazku z mezczyzna, ktorego juz chyba nie kocham. Jest on osoba agresywna. Nie ma przemocy fizycznej ale psychiczna i emocjonalna jest na kazdym kroku. Ja reaguje na niego rowniez impulsywnie, nie moge wytrzymac tego, ze on mnie tak traktuje. Nie spimy razem, nie ma juz tez seksu. Zaczelo sie jak bylam w ciazy. Bardzo czesto sa klotnie, nie raz padaja wyzwiska, ublizanie, musi na wszystko wyrazic zgode. Jak ja chce cos zrobic po swojemu, on sie obraza i zaczyna mnie ponizac. Boje sie mu cokolwiek powiedziec. Jestem wyczerpana. Opieka nad malym, do tego osobowosc mojego partnera. Mieszkamy za granica, teraz jestem na macierzynskim. Mysle ze potrzebna jest nam terapia ale on stwierdzil ze nie bedzie z nikim rozmawial. Nie mam rowniez zadnego wspracia w rodzinie. Teraz jestem zalezna od niego rowniez finansowo. Jesli ktos z was rowniez tkwi w nieszczesliwej relacji, w dodatku za granica, to dawajcie znac jak to u was wyglada, razem moze bedzie troche latwiej.

[adult90]

Myślałaś o powrocie do Polski?

[eustoma_2009]

Napisane przez roza2812

Czesc, jestem w dlugoletnim zwiazku z mezczyzna, ktorego juz chyba nie kocham. Jest on osoba agresywna. Nie ma przemocy fizycznej ale psychiczna i emocjonalna jest na kazdym kroku. Ja reaguje na niego rowniez impulsywnie, nie moge wytrzymac tego, ze on mnie tak traktuje. Nie spimy razem, nie ma juz tez seksu. Zaczelo sie jak bylam w ciazy. Bardzo czesto sa klotnie, nie raz padaja wyzwiska, ublizanie, musi na wszystko wyrazic zgode. Jak ja chce cos zrobic po swojemu, on sie obraza i zaczyna mnie ponizac. Boje sie mu cokolwiek powiedziec. Jestem wyczerpana. Opieka nad malym, do tego osobowosc mojego partnera. Mieszkamy za granica, teraz jestem na macierzynskim. Mysle ze potrzebna jest nam terapia ale on stwierdzil ze nie bedzie z nikim rozmawial. Nie mam rowniez zadnego wspracia w rodzinie. Teraz jestem zalezna od niego rowniez finansowo. Jesli ktos z was rowniez tkwi w nieszczesliwej relacji, w dodatku za granica, to dawajcie znac jak to u was wyglada, razem moze bedzie troche latwiej.

"Łatwiej" przepraszam bardzo w czym? We wsparciu, bo jakiś inny mężczyzna również psychicznie wyżywa się na swojej kobiecie. Nie wiem jak dokładnie wygląda u ciebie niezależność finansowa czy jesteś w stanie wyjechać samodzielnie i wrócić do kraju. Jednak z pewnością relacja jaka panuje między wami jest niepokojąca. Mówisz, że go nie kochasz, że się męczysz a jego traktowanie nie świadczy o dalszej poprawie w przyszłości. Zostaw go jak najszybciej, zmień miesiące zamieszkania lub wróć do Polski - o ile to możliwe i chcesz. Z tego związku nie ma już co ratować, wiem jak to się dalej potoczy. I pamiętaj, że to przemoc psychiczna zostawia najtrwalsze ślady w psychice.

[triss_k]

Mam nadzieję, że 'razem będzie nam łatwiej' oznacza 'będzie mi łatwiej odejść', a nie 'będzie mi łatwiej znosić życie z przemocowcem'. Bo jeśli to drugie, to raczej nie znajdziesz tu wsparcia.
W opisanej sytuacji powinnaś jak najszybciej ewakuować siebie i dziecko od szanownego pana. Pracowałaś wcześniej w tym kraju? Jeśli tak, to pewnie należy ci się jakiś macierzyński, dodatek na dziecko, może jakiś zasiłek? Zakładam, że sytuacja finansowa powstrzymuje cię przed odejściem, więc warto zorientować się, na co możesz liczyć.