Szacunek w zwiazku

[Millerna]

Nie wiem, za cholerę nie wiem co robić... Jest mi strasznie ciężko podjąć decyzje... A tak mija dzień za dniem a ja tylko użalam się nad sobą... Każde jego ostre słowo bardzo mnie rani, a ja wciąż go kocham... Chciałabym żeby to wszystko było prostsze... Wóz albo przewóz... A le nie potrafię podjąć decyzji... Juz nie jeden raz miałam od niego odejść. A potem zaszłam w ciążę... Moi rodzice chcą żebym go zostawiła... Mówią ze nie jest mnie wart ;( żebym zamieszkała z nimi

Chciałabym mieć moc, aby to wszystko zmienić.. Albo cofnąć czas... A tak - na wszystko jest już za późno... Kocham go choć to miłość bez przyszłości, szczęścia... Miłość ślepa

I wybaczcie, ze tak się tu wyżalam, ale już nie mogę... Każdy dzień coraz bardziej mnie przytłacza... A podobno macierzyństwo to radosny czas...

[Kate_22]

Ja się z swoim rozstałam. Może w końcu przemyśli swoje zachowanie i dla innej kobiety będzie lepszy. Mam nadzieję, a wiem, że i ja w końcu trafie na kogoś kto mnie szanuje o wiele bardziej

Do Millerna: wiem, że nie jestem ekspertką w tych sprawach, ale ja bym go rzuciła na Twoim miejscu, choć pewnie bardzo go kochasz. Mi też jest teraz trudno ale wiem, że to minie i kiedyś spotkam kogoś lepszego Tobie również tego życzę, bo nie ma nic gorszego niż wychowywanie się w rodzinie gdzie miłość jest tylko z jednej strony. Nie jestem zwolenniczką, że jeśli jest dziecko to związek trzeba ratować za wszelką cenę. Lepiej dorastać w miłość przy jednym rodzicu zamiast w ciągłych kłótniach i awanturach z oby dwoma.

[201803290936]

Napisane przez Kate_22

Ja się z swoim rozstałam. Może w końcu przemyśli swoje zachowanie i dla innej kobiety będzie lepszy. Mam nadzieję, a wiem, że i ja w końcu trafie na kogoś kto mnie szanuje o wiele bardziej
(...)

Wobec faktu, że widziałaś, iż jest coraz gorzej (większa agresja), że nie zamierza się zmienić, nie wyciąga wniosków ze swojego zachowania, to była najlepsza decyzja.

[Estin]

Napisane przez Kate_22

Ja się z swoim rozstałam. Może w końcu przemyśli swoje zachowanie i dla innej kobiety będzie lepszy. Mam nadzieję, a wiem, że i ja w końcu trafie na kogoś kto mnie szanuje o wiele bardziej

Brawo! Gratuluję bardzo mądrej, ale też i bardzo trudnej decyzji. Stanęłaś przy sobie. Wybrałaś siebie, zamiast "miłości", która niszczy. A tak na prawdę wybrałaś.... miłość. Bo to, co by z niej zostało, gdybyś została w raniącym związku, na pewno by nią już nie było. A tak, możesz teraz ochronić choćby te piękne chwile, ktore były między wami. One na zawsze zostaną w Tobie...

Do: Milerna: Wiem, że bardzo trudno z tego wyjść.. Sama tak miałam. Choć miałam naprawdę dużo szczęścia, że nie zaszłam w ciążę. To musi ogromnie wiązać i utrudniać... Ale pomyśl chociaż o szczęściu dziecka, jeśli nie możesz o swoim.. Nie to jest najważniejsze, aby "mialo ojca" Ale to, by miało SZCZĘŚLIWĄ MAMĘ.

[Ilsa Lund]

Kate, wspaniale miłość ma dawać szczęście bo inaczej nią nie jest.

[1c3a9668cb473eb00ec0f3dce65be5361e74cda4_63d1c28200398]

Napisane przez Kate_22

Ja się z swoim rozstałam. Może w końcu przemyśli swoje zachowanie i dla innej kobiety będzie lepszy. Mam nadzieję, a wiem, że i ja w końcu trafie na kogoś kto mnie szanuje o wiele bardziej

Do Millerna: wiem, że nie jestem ekspertką w tych sprawach, ale ja bym go rzuciła na Twoim miejscu, choć pewnie bardzo go kochasz. Mi też jest teraz trudno ale wiem, że to minie i kiedyś spotkam kogoś lepszego Tobie również tego życzę, bo nie ma nic gorszego niż wychowywanie się w rodzinie gdzie miłość jest tylko z jednej strony. Nie jestem zwolenniczką, że jeśli jest dziecko to związek trzeba ratować za wszelką cenę. Lepiej dorastać w miłość przy jednym rodzicu zamiast w ciągłych kłótniach i awanturach z oby dwoma.

No i rewlwacja ! Jesteś na pewno wartościową kobietką i znajdziesz takiego, który Cie będzie nosił na rękach

Millerna - Kochana, idź śladem naszej Kate_22 . Zostaw takiego drania. Miłośc wiadomo, jest silna. Ale czy warto się tak męczyć? Przedkładać "miłość" na szczęście ?? Ja bym się nie dała.! Odważ się i nie daj sobą tak pomiatać. Proszę Cię.. Bo tylko dzieciaczek na tym ucierpi. Uwierz..
Trzymajcie się Kobitki .

[maja0]

Szacunek w związku to rzecz święta! Daj mu ta szanse, ale pierwszą i ostatnią !, bo jeśli pozwolisz sobie na to żeby tak do ciebie mówił to niestety ale te słowa będą czesto używane przez niego wiem coś o tym kochana. W pierwszej chwili jak tak cie kochająca osoba obrazi to cały świat się wali , ale po przeprosinach, dalszej rozmowie, my kobiety o tym szybko zapominamy i wybaczamy, po prostu mamy słabą psychike i to jest u większości kobiet wada ale ty dasz rade głowa do góry pozdrawiam

[cava]

Napisane przez Millerna

Nie wiem, za cholerę nie wiem co robić... Jest mi strasznie ciężko podjąć decyzje... A tak mija dzień za dniem a ja tylko użalam się nad sobą... Każde jego ostre słowo bardzo mnie rani, a ja wciąż go kocham... Chciałabym żeby to wszystko było prostsze... Wóz albo przewóz... A le nie potrafię podjąć decyzji... Juz nie jeden raz miałam od niego odejść. A potem zaszłam w ciążę... Moi rodzice chcą żebym go zostawiła... Mówią ze nie jest mnie wart ;( żebym zamieszkała z nimi

Chciałabym mieć moc, aby to wszystko zmienić.. Albo cofnąć czas... A tak - na wszystko jest już za późno... Kocham go choć to miłość bez przyszłości, szczęścia... Miłość ślepa

I wybaczcie, ze tak się tu wyżalam, ale już nie mogę... Każdy dzień coraz bardziej mnie przytłacza... A podobno macierzyństwo to radosny czas...

Nie potrafisz uratować siebie, to uratuj dziecko.
jakie ono będzie miało dzieciństwo a potem życie, w domu gdzie ojciec matke traktuje jak ostatnia szmatę? Na dziecko tez pewnie będzie tak wrzeszczał, czym zniszczy mu całe zycie.
czym to dziecko zawiniło zeby go skazywac na taki los? No CZYM?
Miej litośc nad dzieckiem i oszczędz mu tego. Daj mu szansę na spokojnu dom i kochająca rodzinę, nawet jesli miała by być to rodzina składająca się z matki i dziadków.
Zbieraj się, pakuj i wracaj do rodziców.

swoja drogą, nie wiem jak mozna kochac takiego chama. Ide o zakłąd że to nie miłośc a uzależnienie od przemocy. A to sie leczy.

[Estin]

Napisane przez cava

swoja drogą, nie wiem jak mozna kochac takiego chama. Ide o zakłąd że to nie miłośc a uzależnienie od przemocy. A to sie leczy.

klask i:

[marzenkaz]

Napisane przez Kate_22

Witam wszystkich

Otóż moje pytanie jest takie: czy wasi mężczyźni szanują was?? A przynajmniej czy była kiedyś taka chwila gdy tego nie robili??

Bo ja mam problem.... Jak kłócę się z swoim TŻ to on zawsze się wydziera i przeklina często nad sobą nie panując. Więc się zastanawiam czy to poważny problem w naszym związku, bo chociaż wiem, że mnie kocha to np. ostatnio w czasie wielkiej awantury powiedział do mnie "Ty su...." oczywiście później przepraszał mnie jak potrafi mówiąc, że to było przypadkiem... Więc dałam mu kolejną szansę tylko nie wiem na jak długo.

Co o tym sądzicie??

Już na jednym forum pisałam o swoich problemach i o swoim Tż lecz niestety tylko obelgi słyszałam ze strony innych. Pisząc takie coś mogli by być troszkę wyrozumiali a nie mieszać mnie z blotem więc mogę tobie na Priv.wiad. coś powiedzieć bo tutaj się już boje co kolwiek pisać

---------- Dopisano o 20:10 ---------- Poprzedni post napisano o 20:00 ----------

Napisane przez Millerna

Witajcie

Mam podobny problem... Mam wrażenie, że mój narzeczony wogóle mnie nie szanuje Niby na ogół jest miły i wogóle, ale zdarzają się sytuacje w których czuję się nikim... Próbowałam zwrócić mu uwagę, ze mnie nie szanuje... Próbowałam rozmawiać o tym, ze chce innego traktowania, ze nie tak wyobrażałam sobie moje życie... Ale on wtedy w złości nazywa mnie pierd...ną ci...ą, albo mówi, że jestem ogólnie popier...olona i głupia
Jestem teraz w ciąży... Już niedługo urodzi się nasze dziecko... Niby on się cieszy, ale jest bardzo nieodpowiedzialny... Ja mam szkołę... Będę bać się zostawić z nim dziecko, a moja rodzina mieszka bardzo daleko Mówi ze mnie kocha, ale mnie nie szanuje... Nie szanuje mojej pracy. Tego, ze zawsze dbam żeby miał czyste ubrania, o porządek w mieszkaniu, gotuje posiłki... Nie dostrzega tego, uważa ze to wszystko mus ie należy... Czuje się jak najgorsza kura domowa, a przecież jeszcze nawet nie jesteśmy małżeństwem...

Czy jest sens z nim nadal być?

Wiesz co skoro rodzina chce abyś wróciła wróć! do nich nie krzywdź dziecka i sama siebie Wszystko ułoży się gdy odejdziesz od niego Rodzina jest ZA tobą nie przeciwko tobie i chce jak najlepiej dla ciebie i dzidziusia
Pomyśl czy warto męczyć się z tak nie odpowiedzialnym facetem??
a ile jesteście razem??

[Millerna]

Witajcie ponownie/

Niby wszystko jest takie proste... Ale co ja poradzę na to, że ciągle coś do niego czuje?
I cava - nie jest to uzależnienie od przemocy, bo taka sytuacja nigdy nie wystąpiła miedzy nami. Nigdy nie podniósł na mnie ręki...

Do tego wszystkie dochodzi jeszcze dziecko.
Kiedyś był inny, a teraz czas spędzamy w osobnych pomieszczeniach.
Nie tak łatwo przekreślić dwa lata znajomości.

A ja ciągle wierzę, że coś się zmieni... Może jestem głupia, ale ciągle mam nadzieję

Pozdrawiam.

[cava]

Napisane przez Millerna

Witajcie ponownie/

Niby wszystko jest takie proste... Ale co ja poradzę na to, że ciągle coś do niego czuje?

Ale co konkretnie czujesz?
Skad wiesz że to miłość?
Miłośc to świadomy akt woli, miłość powinna być obustronna i oparta na szacunku. Tylko taka miłość daje szczęście i tylko o taka miłość warto walczyć.

Ty jestes nieszczęsliwa, więc nie wiem na co czekasz? Az nieszczęśliwe będzie także twoje dziecko? Zebyś w tym swoim nieszczęsciu nie musiała być sama?
To Ci poprawi samopoczucie, a moze myślisz że stanie się Cud i on się zmieni?
Nie zmieni się.
TRylko to dziecko unieszczęśliwicie oboje.
szkoda dzieciaka.


I cava - nie jest to uzależnienie od przemocy, bo taka sytuacja nigdy nie wystąpiła miedzy nami. Nigdy nie podniósł na mnie ręki...

Co Ty kobieto wypisujesz?
facet Cię wyzywa od jak pisałaś "pi===..ch cip", Ciebie, kobietę w ciąży która dla normalnego człowieka jest święta i nietykalna, która otacza się szczególną opieką i sazacunkiem, a Ty próbujesz wmówić że w Waszym domu nie ma przemocy?!
Przemoc to nie tylko bicie!
To co on Ci robi to jak najbardziej przemoc, on się nad Tobą znęca psychicznie, wyzywając Cię, nie szanując, niszcząc twoje poczucie wartości siebie, traktując Cie przedmiotowo.
Otrząśnij się kobieto- to jak najbardziej JEST PRZEMOC!

Ja bym minuty nie była z kims takim, nawet jakbym miała się tą swoja miłościa udławić.
jestem matka i NIGDY, po prostu nigdy nie pozwoliłabym, zeby moje dzieci musiałay się wychowywać w domu, gdzie ojciec matke wyzywa od najgorszych szmat.
Bo to sie dziedziczy potem, takie model rodziny. jesli urodzi Ci się córka, to patrząc na takie coś, znajdzie sobie tez przemocowca i będziesz potem patrzyłą jak zięc poniża albo i tłucze twoje dziecko. jak urodzisz syna, to on tez w końcu będzie szmacił Ciebie a potem swoją zonę - tak jak tatuś.

[Ninlil]

Bo to sie dziedziczy potem, takie model rodziny.

Zgodzę się. Ja odeszłam 4 dni temu bo był agresywny ...Przestraszyłam się, że to prawda, ze apetyt rosnie w miare jedzenia. Z mojej strony równiez. Kazde podłe słowo wiąże sie niestety z przesuwaniem tej granicy, i z każda kłótnia jest coraz gorzej.I mozna kochać najmocniej na świecie, to nieprawda, ze jeśli on Cie obraża, to z pewnoscią Cie nie kocha.Problem leży w emocjach i umiejetnosci ich opanowania.U mojego mężczyzny zaburzał to alkohol, u mnie żal do niego. Słów nie można cofnąć, a niektóre ranią za głęboko. Przy kolejnej kłótni ty mu tą s..ę wypomnisz. To prawie pewne. Wiec jeśli możesz przyjąć moja radę- wybaczyłaś, to juz go nie oceniaj, nie wypominaj, badź konsekwentna i nigdy wiecej nie wracaj już do tego tematu.

[Kate_22]

Minęły prawie trzy tygodnie... i o dziwo jest lepiej. O wiele. Wiem, że smutek zniknie i znów zaświeci słońce
Bo w życiu miłość spotyka się nie raz, nie dwa lecz wiele razy. Ja to wiem i w to wierze

[marzenkaz]

Napisane przez Millerna

Witajcie ponownie/

Niby wszystko jest takie proste... Ale co ja poradzę na to, że ciągle coś do niego czuje?
I cava - nie jest to uzależnienie od przemocy, bo taka sytuacja nigdy nie wystąpiła miedzy nami. Nigdy nie podniósł na mnie ręki...

Do tego wszystkie dochodzi jeszcze dziecko.
Kiedyś był inny, a teraz czas spędzamy w osobnych pomieszczeniach.
Nie tak łatwo przekreślić dwa lata znajomości.

A ja ciągle wierzę, że coś się zmieni... Może jestem głupia, ale ciągle mam nadzieję

Pozdrawiam.

Pewnie nadzieja zawsze umiera ostatnia ale kochana pomyśl czy warto?? denerwujesz sie przez niego i szkodzisz dziecku Wiem że miłość jest ślepa ale czasami posłuchaj rozumu niż serca a wszystko sie uloży nie męcz sie tak naprawde ....

[Millerna]

Słuchajcie kochane, po naszej ostatniej kłótni podjęłam decyzję...
Wracam do moich rodziców... Rzucam studia (niestety), ale to dziecko jest najważniejsze...
Mam nadzieję, ze dobrze mnie przyjmą. Nie pozwolę się już wyzywać temu debilowi

[cava]

Napisane przez Millerna

Słuchajcie kochane, po naszej ostatniej kłótni podjęłam decyzję...
Wracam do moich rodziców... Rzucam studia (niestety), ale to dziecko jest najważniejsze...
Mam nadzieję, ze dobrze mnie przyjmą. Nie pozwolę się już wyzywać temu debilowi

I słusznie.
Tylko nie rzucaj od razu studiów, weź sobie dziekanke na rok, może sie jakoś ułoży i jeszcze je skończysz.

[Ilsa Lund]

Napisane przez Millerna

Słuchajcie kochane, po naszej ostatniej kłótni podjęłam decyzję...
Wracam do moich rodziców... Rzucam studia (niestety), ale to dziecko jest najważniejsze...
Mam nadzieję, ze dobrze mnie przyjmą. Nie pozwolę się już wyzywać temu debilowi

cava dobrze radzi, weź urlop dziekański albo staraj się o przeniesienie do innego miasta - dziekan wyznaczy Ci co masz nadrobić lub przepisać

[marzenkaz]

Napisane przez Millerna

Słuchajcie kochane, po naszej ostatniej kłótni podjęłam decyzję...
Wracam do moich rodziców... Rzucam studia (niestety), ale to dziecko jest najważniejsze...
Mam nadzieję, ze dobrze mnie przyjmą. Nie pozwolę się już wyzywać temu debilowi

Slusznie kochana nie rzucaj studiów bo szkoda , a rodzice pomogą tobie zająć sie maleństwem napewno, i spokojnie bedziesz mogla skonczyc studia calusy

[KochanaGadzinka]

Napisane przez Kate_22

Witam wszystkich

Otóż moje pytanie jest takie: czy wasi mężczyźni szanują was?? A przynajmniej czy była kiedyś taka chwila gdy tego nie robili??

Bo ja mam problem.... Jak kłócę się z swoim TŻ to on zawsze się wydziera i przeklina często nad sobą nie panując. Więc się zastanawiam czy to poważny problem w naszym związku, bo chociaż wiem, że mnie kocha to np. ostatnio w czasie wielkiej awantury powiedział do mnie "Ty su...." oczywiście później przepraszał mnie jak potrafi mówiąc, że to było przypadkiem... Więc dałam mu kolejną szansę tylko nie wiem na jak długo.

Co o tym sądzicie??

Tak, mój mężczyzna bardzo mnie szanuje. Mimo, że jest cholerykiem i gdy się na coś wkurzy potrafi w coś kopnąc i się nad tym czyms znęcac (chodzi o rzeczy materialne) to ja mogę w czasie tej Jego złości zapytac go o cokolwiek - od razu łagodnieje mu głos. Nigdy mnie nie wyzwał i ma wielki szacunek, poza tym my się nie kłócimy. Nie umiemy się na siebie wkurzac za bardzo w sumie nie za bardzo mamy na co. Wiadomo, jak w każdym związku coś któremuś z nas nie podpasuje, ale zawsze ale to zawsze uzgadniamy wszystko rozmową.

Gdyby nazwał mnie suką... już więcej by mnie nie zobaczył.
Ale wiem, że on tak by nie potrafił.

[0nasty0]

Kate - brawo!

[Arissable]

Szacunek w związku to jedna z podstawowych wartości na którym zdrowy związek będzie budowany. Nie wyobrażam sobie aby mój mężczyzna wyzwał mnie,krzyczał,nie brał mojego zdania pod uwagę bądź ignorował to co mówię .

[marzenkaz]

Napisane przez Arissable

Szacunek w związku to jedna z podstawowych wartości na którym zdrowy związek będzie budowany. Nie wyobrażam sobie aby mój mężczyzna wyzwał mnie,krzyczał,nie brał mojego zdania pod uwagę bądź ignorował to co mówię .

Prawda zgadzam sie z tobą