jak i kiedy zagadać do kolesia z którego widzę raz na tydzień?

[8eac58c5cc494bac362f2c55360aebd4b4484951_62030402482cf]

Witajcie. Jestem na pierwszym roku studiów na takiej niefortunnej uczelni, gdzie na każdych ćwiczeniach jest inna grupa ludzi i wiele osób spotykam tylko raz na tydzień. Czuję się samotna przez to, bo często nie ma okazji porozmawiać a tym bardziej poznać kogoś. EH.

Dobra, do rzeczy.

2 tygodnie tamu zauroczyłam się w 2 chłopakach. Zaznaczam, że nie chodzi wcale o wygląd, tylko o charakter. Obaj nie są przystojni i o nich kompletnie nic nie myślałam zanim zaczęłam gadać z nimi.

Pierwszy z nich, S., raz pomógł mi nauczyć się trudnej rzeczy. Wydaje się miły i pomocny. Niestety nie było okazji do dłuższej rozmowy. Widzę go raz na tydzień dosłownie.

Drugi, K., jak się domyślam po jednej rozmowie, jest pozytywnie nastowiony i się nie martwi, nie to co ja. Z nim mam zajęcia 2 razy na tydzień, to odrobinę większe szanse są, ale na razie nic z tego nie wyszło, oczywiście.

No i jest mi smutno, bo nie ma okazji zagadać znowu ani do jednego, ani do drugiego. A chciałabym bardzo. Tylko że jednocześnie mnie to dziwi, że tak szybko (to chyba przez samotność, co?) , jak również jestem w pełni świadoma, że żaden z nich nie będzie moim ukochanym, nie ma szans, że to są chłopaki moich marzeń, no bo jak niby, na jakiej podstawie ja to stwierdzam? To głupie. Ale ja (czy może raczej mój mózg) i tak nie przestaję się zachwycać. Myślę, że dopiero po kolejnej rozmowie mi przejdzie i będę miała święty spokój. Tylko jak i kiedy zagadać? Tym bardziej że nie chcę być nachalna.

[goslawka]

Mozesz zorganizować wyjście na piwo w większym gronie?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Pinkieee]

[1=8eac58c5cc494bac362f2c5 5360aebd4b4484951_6203040 2482cf;89001556]Witajcie. Jestem na pierwszym roku studiów na takiej niefortunnej uczelni, gdzie na każdych ćwiczeniach jest inna grupa ludzi i wiele osób spotykam tylko raz na tydzień. Czuję się samotna przez to, bo często nie ma okazji porozmawiać a tym bardziej poznać kogoś. EH.

Dobra, do rzeczy.

2 tygodnie tamu zauroczyłam się w 2 chłopakach. Zaznaczam, że nie chodzi wcale o wygląd, tylko o charakter. Obaj nie są przystojni i o nich kompletnie nic nie myślałam zanim zaczęłam gadać z nimi.

Pierwszy z nich, S., raz pomógł mi nauczyć się trudnej rzeczy. Wydaje się miły i pomocny. Niestety nie było okazji do dłuższej rozmowy. Widzę go raz na tydzień dosłownie.

Drugi, K., jak się domyślam po jednej rozmowie, jest pozytywnie nastowiony i się nie martwi, nie to co ja. Z nim mam zajęcia 2 razy na tydzień, to odrobinę większe szanse są, ale na razie nic z tego nie wyszło, oczywiście.

No i jest mi smutno, bo nie ma okazji zagadać znowu ani do jednego, ani do drugiego. A chciałabym bardzo. Tylko że jednocześnie mnie to dziwi, że tak szybko (to chyba przez samotność, co?) , jak również jestem w pełni świadoma, że żaden z nich nie będzie moim ukochanym, nie ma szans, że to są chłopaki moich marzeń, no bo jak niby, na jakiej podstawie ja to stwierdzam? To głupie. Ale ja (czy może raczej mój mózg) i tak nie przestaję się zachwycać. Myślę, że dopiero po kolejnej rozmowie mi przejdzie i będę miała święty spokój. Tylko jak i kiedy zagadać? Tym bardziej że nie chcę być nachalna.[/QUOTE]Rozumiem zakochac sie w kims od pierwszego wejrzenia ale w dwoch osobach na raz w tym samym czasie? Jak dla mnie nie jest to zakochanie. Czytajac opis dla mnie to brzmi jak fascynacja facetami ktorzy okazali Ci troche zainteresowania i pomocy, i fakt ze to tak rozkminiasz i uznajesz za zakochanie jest niepokojacy. Obstawiam ze odczuwasz brak zainteresowania ze strony mezczyzn, dlatego przyjacielskie gesty bierzesz juz jako cos niezwyklego i sprawia to ze sie "zakochujesz". Powinnas przede wszystkim przemyslec co sprawia ze sie w nich zakochalas.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Pinkieee

Rozumiem zakochac sie w kims od pierwszego wejrzenia ale w dwoch osobach na raz w tym samym czasie? Jak dla mnie nie jest to zakochanie. Czytajac opis dla mnie to brzmi jak fascynacja facetami ktorzy okazali Ci troche zainteresowania i pomocy, i fakt ze to tak rozkminiasz i uznajesz za zakochanie jest niepokojacy. Obstawiam ze odczuwasz brak zainteresowania ze strony mezczyzn, dlatego przyjacielskie gesty bierzesz juz jako cos niezwyklego i sprawia to ze sie "zakochujesz". Powinnas przede wszystkim przemyslec co sprawia ze sie w nich zakochalas.

Jak wyżej. O ile to nie temat założony przez nastolatkę, to... dziwne to.

[Marguerite2871]

Lepiej szybko zagadaj zanim Ci ktoś go sprzątnie z przed nosa.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Chłopak nie jest magicznym rozwiązaniem twoich problemów. Jeśli czujesz się samotna i nieszczęśliwa to najpierw powinnaś się zająć sobą, pomyśleć jak to zmienić. Z tak niską samooceną bardzo prawdopodobne, że sama sabotowałabyś jakąkolwiek relacje. Nie decyduj za facetów czy im się możesz podobać czy nie. Pomyśl o wsparciu psychologa w drodze do lepszego samopoczucia z samą sobą.

A jak już koniecznie chcesz spróbować swoich sił to ja w przypadku pierwszego chłopaka zaczepiłabym go w mediach społecznościowych i zaprosiła na kawę/piwo w podziękowaniu za pomoc.

W przypadku drugiego zaproponowałaby może jakąś wspólną naukę albo spróbowałabym się wkręcić do wspólnego grona znajomych.

[fbf4f81e41525779832788cd71e9a6a506251643_6580de17ecce4]

Zaskakuje mnie to jak często po jednym krótkim poście w stylu "czuje sie samotna" padają rady, aby skorzystać ze wsparcia psychologa. W takiej sytuacji, to chyba by psychologów zabrakło, bo 90% populacji potrzebowaloby ich wsparcia.

Dziewczyna nie ma chłopaka, a chciałaby mieć, nie chce być sama i ot cała filozofia - dlatego w prawie każdym pierwszym napotkanym facecie widzi już kandydata do zauroczenia. Wystarczy, że facet jest miły albo pomoże, zagada.

Moim zdaniem nie ma tu co kombinować, podczas kolejnej rozmowy z kimś sympatycznym wystarczy zagadać: nie mam tu za dużo znajomych, może byśmy wybrali się jakaś grupą na piwo? Zawsze znajda się jacys chętni w grupce studenckiej, aby wyjść po zajęciach

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[skara]

Napisane przez Pinkieee

Rozumiem zakochac sie w kims od pierwszego wejrzenia ale w dwoch osobach na raz w tym samym czasie? Jak dla mnie nie jest to zakochanie. Czytajac opis dla mnie to brzmi jak fascynacja facetami ktorzy okazali Ci troche zainteresowania i pomocy, i fakt ze to tak rozkminiasz i uznajesz za zakochanie jest niepokojacy. Obstawiam ze odczuwasz brak zainteresowania ze strony mezczyzn, dlatego przyjacielskie gesty bierzesz juz jako cos niezwyklego i sprawia to ze sie "zakochujesz". Powinnas przede wszystkim przemyslec co sprawia ze sie w nich zakochalas.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Też tak uważam.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

[1=fbf4f81e41525779832788c d71e9a6a506251643_6580de1 7ecce4;89002907]Zaskakuje mnie to jak często po jednym krótkim poście w stylu "czuje sie samotna" padają rady, aby skorzystać ze wsparcia psychologa. W takiej sytuacji, to chyba by psychologów zabrakło, bo 90% populacji potrzebowaloby ich wsparcia.[/QUOTE]

Bo może i potrzebuje większość populacji wsparcia. Wzorce relacji wynoszone z domu w Polsce są na bardzo niskim poziomie. Mnóstwo ludzi ma problemy z kompleksami, niską samooceną lub poczuciem wartości. Zresztą psycholog nie gryzie. Najwyżej się autorka dowie, że nie ma problemu i poradzi sobie sama, może dostanie jakieś wskazówki. Dla mnie to nie jest normalne, że ktoś desperacko szuka związku byle by był i głównie motywuje chęć wejścia w relację samotnością.

---------- Dopisano o 15:10 ---------- Poprzedni post napisano o 15:01 ----------

Poza tym nie wiem skąd przekonanie, że wsparcie psychologiczne jest tylko dla osób z zaburzeniami. Do psychologa również może się zgłosić osoba, która czuje się zblokowana zawodowo czy towarzysko. Z psychologiem można pracować nad ustaleniem właściwych priorytetów, wyrażaniem emocji, pewnością siebie czy innymi umiejętnościami interpersonalnymi. Trzeba znaleźć tylko odpowiedniego specjalistę, ale w dobie Internetu to nie jest trudne poczytać czym się kto zajmuje.

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[fbf4f81e41525779832788cd71e9a6a506251643_6580de17ecce4]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;89002922]Bo może i potrzebuje większość populacji wsparcia. Wzorce relacji wynoszone z domu w Polsce są na bardzo niskim poziomie. Mnóstwo ludzi ma problemy z kompleksami, niską samooceną lub poczuciem wartości. Zresztą psycholog nie gryzie. Najwyżej się autorka dowie, że nie ma problemu i poradzi sobie sama, może dostanie jakieś wskazówki. Dla mnie to nie jest normalne, że ktoś desperacko szuka związku byle by był i głównie motywuje chęć wejścia w relację samotnością.

---------- Dopisano o 15:10 ---------- Poprzedni post napisano o 15:01 ----------

Poza tym nie wiem skąd przekonanie, że wsparcie psychologiczne jest tylko dla osób z zaburzeniami. Do psychologa również może się zgłosić osoba, która czuje się zblokowana zawodowo czy towarzysko. Z psychologiem można pracować nad ustaleniem właściwych priorytetów, wyrażaniem emocji, pewnością siebie czy innymi umiejętnościami interpersonalnymi. Trzeba znaleźć tylko odpowiedniego specjalistę, ale w dobie Internetu to nie jest trudne poczytać czym się kto zajmuje.[/QUOTE]I po jednym krótkim poście autorki uznalaś, że ma kompleksy i niską samoocenę? ;-)

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

[1=fbf4f81e41525779832788c d71e9a6a506251643_6580de1 7ecce4;89002990]I po jednym krótkim poście autorki uznalaś, że ma kompleksy i niską samoocenę? ;-)

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]

A ty po jednym krótkim poście autorki uznałaś, że na pewno nie potrzebuje wsparcia psychologa? ;-)

[skara]

Wiele osób na pewnym etapie życia ma kompleksy i niską samoocenę i sądzę, że większość z nich wychodzi z tego samodzielnie, bez psychologa. Czasami psycholog się przydaje, ale wizaż lubi nadużywać tego schematu. Myślę, że dziewczyna może spróbować sobie poradzić bez psychologa, a jeśli uzna, że jednak słabo jej idzie, to wtedy może zwrócić się o pomoc. Wbrew pozorów dorzecznych psychologów wcale tak wielu nie ma, i trzeba mieć szczęście by trafić na dobrego.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[fbf4f81e41525779832788cd71e9a6a506251643_6580de17ecce4]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;89002997]A ty po jednym krótkim poście autorki uznałaś, że na pewno nie potrzebuje wsparcia psychologa? ;-)[/QUOTE]Nie pisałam nic na temat tego czy autorka potrzebuje/nie potrzebuje psychologa.

Jedynie, że zaskakuje mnie częstotliwość z jaka wizaż wysyła ludzi do psychologa. Tutaj po jednym krótkim poście zasugerowałaś autorce nie tylko psychologa, ale również niską samoocene i kompleksy.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Efkakam]

Żeby założyć wątek na intymnym trzeba mieć bycze jaja i doopę twardą jak ze stali.
Zresztą nie pisała, że się w tych chłopakach zakochała, tylko zauroczyła. Czy to naprawdę takie nienormalne, że singielka interesuje się płcią przeciwną?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[8eac58c5cc494bac362f2c55360aebd4b4484951_62030402482cf]

Jest kilka nieporozumień

Napisane przez Pinkieee

Rozumiem zakochac sie w kims od pierwszego wejrzenia ale w dwoch osobach na raz w tym samym czasie? Jak dla mnie nie jest to zakochanie. Czytajac opis dla mnie to brzmi jak fascynacja facetami ktorzy okazali Ci troche zainteresowania i pomocy, i fakt ze to tak rozkminiasz i uznajesz za zakochanie jest niepokojacy. Obstawiam ze odczuwasz brak zainteresowania ze strony mezczyzn, dlatego przyjacielskie gesty bierzesz juz jako cos niezwyklego i sprawia to ze sie "zakochujesz". Powinnas przede wszystkim przemyslec co sprawia ze sie w nich zakochalas.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Nie, wcale nie uważam że to zakochanie, a zresztą nie użyłam tego słowa w swoim poście. Zauroczenie to całkiem inna rzecz, polecam przeczytać np. https://www.miastokobiet.pl/zakochan...a-zauroczenie/
https://www.babskiswiat.com.pl/zakochanie.html




[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;89002546]Chłopak nie jest magicznym rozwiązaniem twoich problemów. Jeśli czujesz się samotna i nieszczęśliwa to najpierw powinnaś się zająć sobą, pomyśleć jak to zmienić. Z tak niską samooceną bardzo prawdopodobne, że sama sabotowałabyś jakąkolwiek relacje. [/QUOTE]
Tylko że ja nie mam niskiej samooceny ani kompleksów. Nie wiem, skąd wyciągnęłaś taki wniosek. Z tego, że dziwią mnie moje własne uczucia?


Natomiast dziękuję użytkowniczkom monicka_ i goslawka



BTW teraz to już mam teorię się wzięły te zauroczenia: często się stresuję, denerwuję albo martwię tymi studiami (dodatkowo czuję że są nie dla mnie jednak), co razem z samotnością i że chciałabym mieć chłopaka wreszcie, daje taki efekt, że potrzebuję jakiejś osoby która mi czasem pomoże, pocieszy mnie itd. i kiedy jakiś chłopak wydaje się że mógłby to zrobić to zaczynam go lubić bardzo

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

[1=8eac58c5cc494bac362f2c5 5360aebd4b4484951_6203040 2482cf;89004414]Jest kilka nieporozumień


Nie, wcale nie uważam że to zakochanie, a zresztą nie użyłam tego słowa w swoim poście. Zauroczenie to całkiem inna rzecz, polecam przeczytać np. https://www.miastokobiet.pl/zakochan...a-zauroczenie/
https://www.babskiswiat.com.pl/zakochanie.html





Tylko że ja nie mam niskiej samooceny ani kompleksów. Nie wiem, skąd wyciągnęłaś taki wniosek. Z tego, że dziwią mnie moje własne uczucia?


Natomiast dziękuję użytkowniczkom monicka_ i goslawka



BTW teraz to już mam teorię się wzięły te zauroczenia: często się stresuję, denerwuję albo martwię tymi studiami (dodatkowo czuję że są nie dla mnie jednak), co razem z samotnością i że chciałabym mieć chłopaka wreszcie, daje taki efekt, że potrzebuję jakiejś osoby która mi czasem pomoże, pocieszy mnie itd. i kiedy jakiś chłopak wydaje się że mógłby to zrobić to zaczynam go lubić bardzo[/QUOTE]Chcesz mieć partnera czy emocjonalny tampon? Co możesz ty zaoferować jemu w zamian za pocieszanie?

Ja odebrałam za przejaw kompleksów to, że zakładasz z góry, że nic z tego nie będzie:

jak również jestem w pełni świadoma, że żaden z nich nie będzie moim ukochanym, nie ma szans, że to są chłopaki moich marzeń, no bo jak niby, na jakiej podstawie ja to stwierdzam? To głupie.

Ale okej, może cię źle zrozumiałam i to przejaw wygórowanych wymagań albo faktu, że po prostu nie wiesz czego chcesz tak naprawdę. W takim razie dałabym im spokój, póki nie dojrzejesz do faktycznego związku i nie poznasz kogoś przy kim nie będziesz tak kalkulować.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Natalie_Alex]

[1=8eac58c5cc494bac362f2c5 5360aebd4b4484951_6203040 2482cf;89001556]Witajcie. Jestem na pierwszym roku studiów na takiej niefortunnej uczelni, gdzie na każdych ćwiczeniach jest inna grupa ludzi i wiele osób spotykam tylko raz na tydzień. Czuję się samotna przez to, bo często nie ma okazji porozmawiać a tym bardziej poznać kogoś. EH.

Dobra, do rzeczy.

2 tygodnie tamu zauroczyłam się w 2 chłopakach. Zaznaczam, że nie chodzi wcale o wygląd, tylko o charakter. Obaj nie są przystojni i o nich kompletnie nic nie myślałam zanim zaczęłam gadać z nimi.

Pierwszy z nich, S., raz pomógł mi nauczyć się trudnej rzeczy. Wydaje się miły i pomocny. Niestety nie było okazji do dłuższej rozmowy. Widzę go raz na tydzień dosłownie.

Drugi, K., jak się domyślam po jednej rozmowie, jest pozytywnie nastowiony i się nie martwi, nie to co ja. Z nim mam zajęcia 2 razy na tydzień, to odrobinę większe szanse są, ale na razie nic z tego nie wyszło, oczywiście.

No i jest mi smutno, bo nie ma okazji zagadać znowu ani do jednego, ani do drugiego. A chciałabym bardzo. Tylko że jednocześnie mnie to dziwi, że tak szybko (to chyba przez samotność, co?) , jak również jestem w pełni świadoma, że żaden z nich nie będzie moim ukochanym, nie ma szans, że to są chłopaki moich marzeń, no bo jak niby, na jakiej podstawie ja to stwierdzam? To głupie. Ale ja (czy może raczej mój mózg) i tak nie przestaję się zachwycać. Myślę, że dopiero po kolejnej rozmowie mi przejdzie i będę miała święty spokój. Tylko jak i kiedy zagadać? Tym bardziej że nie chcę być nachalna.[/QUOTE]

Nie macie jakiejś grupy na WhatsAppie, Facebooku? Nie masz niektórych ludzi ze szkoły w followersach na Instagramie?
Jeśli tak, to go po prostu dodaj do znajomych i zagadaj do niego. Możesz się spytać, czy nie miałby ochoty gdzieś wyjść. Może to zabrzmieć jak zwykłe koleżeńskie wyjście, ale możesz też to rozwinąć w coś poważniejszego.
I nie zachwycaj się, tylko działaj, bo jeszcze tak naprawdę nie wiesz, czy chłopak cię naprawdę zainteresuje po bliższym poznaniu.

---------- Dopisano o 21:20 ---------- Poprzedni post napisano o 21:16 ----------

[1=8eac58c5cc494bac362f2c5 5360aebd4b4484951_6203040 2482cf;89004414]Jest kilka nieporozumień


Nie, wcale nie uważam że to zakochanie, a zresztą nie użyłam tego słowa w swoim poście. Zauroczenie to całkiem inna rzecz, polecam przeczytać np. https://www.miastokobiet.pl/zakochan...a-zauroczenie/
https://www.babskiswiat.com.pl/zakochanie.html





Tylko że ja nie mam niskiej samooceny ani kompleksów. Nie wiem, skąd wyciągnęłaś taki wniosek. Z tego, że dziwią mnie moje własne uczucia?


Natomiast dziękuję użytkowniczkom monicka_ i goslawka



BTW teraz to już mam teorię się wzięły te zauroczenia: często się stresuję, denerwuję albo martwię tymi studiami (dodatkowo czuję że są nie dla mnie jednak), co razem z samotnością i że chciałabym mieć chłopaka wreszcie, daje taki efekt, że potrzebuję jakiejś osoby która mi czasem pomoże, pocieszy mnie itd. i kiedy jakiś chłopak wydaje się że mógłby to zrobić to zaczynam go lubić bardzo[/QUOTE]

Widać, że masz niską ocenę, bo oczekujesz czyjejś walidacji, martwisz się, co sobie pomyśli chłopak, którego widziałaś kilka razy w życiu, zamiast stawiać siebie na pierwszym miejscu.
Nie oczekuj, że obcy ludzie będą cię pocieszać, bo się możesz bardzo zawieść.

[amillia]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;89002997]A ty po jednym krótkim poście autorki uznałaś, że na pewno nie potrzebuje wsparcia psychologa? ;-)[/QUOTE]

Ciężko też po tym jednym poście wywnioskować, czy nie ma raka, więc niech zahaczy od razu o onkologa jak już będzie latać bez sensu po lekarzach/terapeutach.

Dziewczyna "czuję się samotna, nie mam wielu znajomych, zagadałabym do kolegi, bo wydaje mi się miły, jak radzicie to zrobić?". Wizaż: "terapia, terapia, terapia! Ewidentnie masz kompleksy, niską samoocenę i zaburzenia zawierania relacji, bez tego nie zabieraj się nawet do szukania znajomych".

Autorko, po prostu zagadaj na przerwie albo przed zajęciami, czy nie chciałby któryś z nich skoczyć na piwo, ewentualnie spróbuj zorganizować większe wyjście dla całej grupy.

[ANKA54321]

Autorko tylko czemu chcesz zagadywać do chłopaków którzy wg ciebie nie są przystojni ( i jak rozumiem nie podobają ci się fizycznie)?

[MiamiGlow]

[1=fbf4f81e41525779832788c d71e9a6a506251643_6580de1 7ecce4;89002907]Zaskakuje mnie to jak często po jednym krótkim poście w stylu "czuje sie samotna" padają rady, aby skorzystać ze wsparcia psychologa. W takiej sytuacji, to chyba by psychologów zabrakło, bo 90% populacji potrzebowaloby ich wsparcia.

Dziewczyna nie ma chłopaka, a chciałaby mieć, nie chce być sama i ot cała filozofia - dlatego w prawie każdym pierwszym napotkanym facecie widzi już kandydata do zauroczenia. Wystarczy, że facet jest miły albo pomoże, zagada.

Moim zdaniem nie ma tu co kombinować, podczas kolejnej rozmowy z kimś sympatycznym wystarczy zagadać: nie mam tu za dużo znajomych, może byśmy wybrali się jakaś grupą na piwo? Zawsze znajda się jacys chętni w grupce studenckiej, aby wyjść po zajęciach

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]Mnie też zaskakuje. [1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;89002922]Bo może i potrzebuje większość populacji wsparcia. Wzorce relacji wynoszone z domu w Polsce są na bardzo niskim poziomie. Mnóstwo ludzi ma problemy z kompleksami, niską samooceną lub poczuciem wartości. Zresztą psycholog nie gryzie. Najwyżej się autorka dowie, że nie ma problemu i poradzi sobie sama, może dostanie jakieś wskazówki. Dla mnie to nie jest normalne, że ktoś desperacko szuka związku byle by był i głównie motywuje chęć wejścia w relację samotnością.

---------- Dopisano o 15:10 ---------- Poprzedni post napisano o 15:01 ----------

Poza tym nie wiem skąd przekonanie, że wsparcie psychologiczne jest tylko dla osób z zaburzeniami. Do psychologa również może się zgłosić osoba, która czuje się zblokowana zawodowo czy towarzysko. Z psychologiem można pracować nad ustaleniem właściwych priorytetów, wyrażaniem emocji, pewnością siebie czy innymi umiejętnościami interpersonalnymi. Trzeba znaleźć tylko odpowiedniego specjalistę, ale w dobie Internetu to nie jest trudne poczytać czym się kto zajmuje.[/QUOTE]Ja sądzę, że tak, nie ma ludzi podręcznikowo normalnych na tym świecie i po prostu trzeba to zaakceptować. Oczywiście jeśli ktoś ma depresję albo nie radzi sobie z problemami - powinien iść na terapię.
Ale właśnie to nie chodzi o to, czy ma się problemy, ale o to, jak sobie z nimi radzi. Nieszczęśliwe dzieciństwo czy kompleksy to naprawdę częste, bardzo częste zjawisko. Nie żyjemy w świecie ułożonych ludzi. Zaryzykuję stwierdzenie, że ten, kto dobrze to rozumie i dostrzega różne zjawiska głębiej czasami ma gorzej, bo samoświadomość nie zmieni otoczenia i nie sprawi, że nagle wszystko będzie prostsze.
+ dyskomfort z powodu samotności uważam za całkiem normalny objaw, ludzie są stworzeniami społecznymi

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[morning_coffee]

Napisane przez Pinkieee

Rozumiem zakochac sie w kims od pierwszego wejrzenia ale w dwoch osobach na raz w tym samym czasie? Jak dla mnie nie jest to zakochanie. Czytajac opis dla mnie to brzmi jak fascynacja facetami ktorzy okazali Ci troche zainteresowania i pomocy, i fakt ze to tak rozkminiasz i uznajesz za zakochanie jest niepokojacy. Obstawiam ze odczuwasz brak zainteresowania ze strony mezczyzn, dlatego przyjacielskie gesty bierzesz juz jako cos niezwyklego i sprawia to ze sie "zakochujesz". Powinnas przede wszystkim przemyslec co sprawia ze sie w nich zakochalas.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Napisała, że się zauroczyła, a nie zakochała. To różnica. Ktoś może od razu kogoś zauroczyć i dlatego ludzie chcą się lepiej poznać. Zakochanie przychodzi ciut później.

Co do sedna sprawy - wspólne wyjście całej grupy wydaje się fajnym pomysłem. W większym gronie i na spotkaniu, które potrwa jakiś czas pewnie będzie Ci łatwiej zagadać do obu i przekonać się z którym bardziej nadajecie na tych samych falach

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz