ćwiczenia łydek przy dysfunkcji stopy

[StArOmOdNa]

Napisane przez Palolinka

Też mam nadzieję, że się zgadamy! A jeszcze większą, że spotkamy się kiedyś

Co do wagi to zwracałam na nią uwagę po okresie dojrzewania (czyli tak od liceum w sumie). Wiedziałam, że nie mogę być gruba... ale skłonności do tycia były silniejsze. Wszyscy mówili, że precież jest ok... ale można tak mówić, kiedy się nie wie, że każdy dodatkowy kg na mojej wadze to jakby 10 dla mojego kręgosłupa.
Przy wzroście 154 (kiedyś miałam 157... ale kręgosłup się skrzywił i się skurczyłam) ważyłam około 60 kg. TO zdecydowanie za dużo
Teraz ważę 50 kg. Jeśli chcesz, mogę ci napisać co zrobiłam, jaką miałam dietę. Dodam, że nie mam silnej woli, więc żadne niskokaloryczne nie przejdą Dalej walczę o tą "filigranowość":rolle yes: Może kiedyś się uda

A powiedz mi... jak u ciebie jest z kręgosłupem? Nie masz problemów?

Witaj Napisz cos o tej diecie cud - może spróbuję Tylko teraz bedzie gorzej z zastosowaniem sie do niej,bo zaczyna sie nowy rok akademicki..Wiesz jak jedza studenci - szybko i byle co;P
A z moim kręgosłupem to nie czuje,że go mam Nigdy mnie nie bolał. - Chyba,że wyspię sie na 5 poduszkach - wtedy daja o sobie znac plecy .. A poza tym nie odczuwam zmian pogodowych -(tzn nic mnie nie boli)...

[Palolinka]

Napisane przez StArOmOdNa

Witaj Napisz cos o tej diecie cud - może spróbuję Tylko teraz bedzie gorzej z zastosowaniem sie do niej,bo zaczyna sie nowy rok akademicki..Wiesz jak jedza studenci - szybko i byle co;P
A z moim kręgosłupem to nie czuje,że go mam Nigdy mnie nie bolał. - Chyba,że wyspię sie na 5 poduszkach - wtedy daja o sobie znac plecy .. A poza tym nie odczuwam zmian pogodowych -(tzn nic mnie nie boli)...

Wow! dziewczyny! mamy juz drugą stronę wątku
Co do diety cud... to to raczej nie ta, którą stosowałam. Mogę ci wysłać jej pełen opis na maila to sobie poczytasz. Mi pasuje, bo nie jestem na niej głodna (bo jak Palolinka głodna to zła haha )
Fajnie, że kręgosłup ci nie dokucza! Ale i tak dbać o niego trzeba
Pozdrawiam was dziewczynki!

[StArOmOdNa]

Witam łydkową spółkę Co ciekawego się u Was dzieje ? Pozdrowienia;*

[virginia53]

Witaj!
Mam taki sam problem! Bardzo się cieszę, że znalazłam tą stronkę..w końcu ludzie którzy zrozumieją tak naprawdę szczerze. Operację przeszłam w wieku 4 lat w Poznaniu. Miałam wydłużane ścięgno Achillesa w prawej nodze, potem długo gips, rechabilitacja itd. Teraz mam ponad 20 lat i jest różnie.. jak mam dobry nastrój to nieprzejmuję się tym wcale.. ale jak mam doła to tragedia.! Różnica w obwodzie łydki jest 6 cm, mogę pomarzyć o krótkiej spódniczce , a latem w upale praże się w długich spodniach. Trochę chodziłam na rechabilitację, masaże - ale niestety mam taki charakter, że szybko się zniechęcam jak efektów żadnych nie ma. Też nie wiem jaki ćwiczenia by pomogły, ale raczej w warunkach domowych..Na siłownię mnie nie stać żeby chodzić systematycznie. W sumie rowerek stacjonarny też bezsensu jak pedałować jedną nogą?! masakra. pozdrawiam . I faktycznie nie jestem sama to budujące..odp

[Palolinka]

Napisane przez virginia53

Witaj!
Mam taki sam problem! Bardzo się cieszę, że znalazłam tą stronkę..w końcu ludzie którzy zrozumieją tak naprawdę szczerze. Operację przeszłam w wieku 4 lat w Poznaniu. Miałam wydłużane ścięgno Achillesa w prawej nodze, potem długo gips, rechabilitacja itd. Teraz mam ponad 20 lat i jest różnie.. jak mam dobry nastrój to nieprzejmuję się tym wcale.. ale jak mam doła to tragedia.! Różnica w obwodzie łydki jest 6 cm, mogę pomarzyć o krótkiej spódniczce , a latem w upale praże się w długich spodniach. Trochę chodziłam na rechabilitację, masaże - ale niestety mam taki charakter, że szybko się zniechęcam jak efektów żadnych nie ma. Też nie wiem jaki ćwiczenia by pomogły, ale raczej w warunkach domowych..Na siłownię mnie nie stać żeby chodzić systematycznie. W sumie rowerek stacjonarny też bezsensu jak pedałować jedną nogą?! masakra. pozdrawiam . I faktycznie nie jestem sama to budujące..odp

Witaj! Dobrze trafiłaś Założyłam ten wątek właśnie po to, zeby zobaczyć, czy są osoby, które mogłyby mnie zrozumieć. Okazuje się, że mamy podobne problemy, podobne kompleksy. Wszystko dlatego, że mamy podobne schorzenie.
Ja też w wieku 5 lat miałam operację wydłużającą ścięgno Achillesa. Po tym zabiegu moja noga robiła się coraz szczuplejsza... a może to tak druga rosła i umięśniała się. Trudno powiedzieć. Nie mierzyłam jaka jest różnica, ale dość znaczna. U mnie do tego wszystkiego dochodzi jeszcze lekki niedowład i stawianie stopy do środka... co zwraca uwagę przechodniów... niestety.
I też mam dni, kiedy wcale mnie to nie obchodzi! Przyznam się, że czasami nawet o tym zapominam. Ale wciąż stresuję się, kiedy mam pokazac nogę komuś, kto mnie nie zna (na basenie, przy przebieraniu, w lecie).
A powiedz mi, jak u ciebie z butami? Nosisz normalne, takie jak chcesz, czy masz jakieś ograniczenia?

[virginia53]

Napisane przez Palolinka

Witaj! Dobrze trafiłaś Założyłam ten wątek właśnie po to, zeby zobaczyć, czy są osoby, które mogłyby mnie zrozumieć. Okazuje się, że mamy podobne problemy, podobne kompleksy. Wszystko dlatego, że mamy podobne schorzenie.
Ja też w wieku 5 lat miałam operację wydłużającą ścięgno Achillesa. Po tym zabiegu moja noga robiła się coraz szczuplejsza... a może to tak druga rosła i umięśniała się. Trudno powiedzieć. Nie mierzyłam jaka jest różnica, ale dość znaczna. U mnie do tego wszystkiego dochodzi jeszcze lekki niedowład i stawianie stopy do środka... co zwraca uwagę przechodniów... niestety.
I też mam dni, kiedy wcale mnie to nie obchodzi! Przyznam się, że czasami nawet o tym zapominam. Ale wciąż stresuję się, kiedy mam pokazac nogę komuś, kto mnie nie zna (na basenie, przy przebieraniu, w lecie).
A powiedz mi, jak u ciebie z butami? Nosisz normalne, takie jak chcesz, czy masz jakieś ograniczenia?

Droga Palolinko!

Pytałaś jak z butami..czy mam jakieś ograniczenia..
Niestety tak, szpilki odpadają nabank (jestem wysoka więc nie jest to taki dramat ale sam fakt..) Jeśli chodzi o obuwie to mam ogólnie taki problem że np. założe obcasy w jeden dzień i biegam jak w papciach..a na drugi mam mękę w tych samych butach..?! To strasznie uciążliwe ale generalnie najlepiej się czuję w sportowych butach, kiedyś nosiłam glany . Mam glany do dziś ale miałam z 2 lata przerwy w ich noszeniu i teraz wydają mi się też strasznie niewygodne..Więc skarbeńku ogólnie rzecz biorąc mam z obuwiem masakrę...Bardzo chciałabym Cię poznać ( tak zgadać się wszystkie ) napisz to mój email: virginia53@wp.pl

[ewuuusia]

Hej mam taki sam problem jak wy;(
Cały czas ćwiczę i są postępy...
Już nie mogę się doczekać kiedy założę spódniczkę

---------- Dopisano o 20:58 ---------- Poprzedni post napisano o 20:55 ----------

też mam problem z łydką;( różnica 3 cm;(((
to mój e-mail doda92tm@wp.pl piszcie
pzdr;*

[StArOmOdNa]

Napisane przez ewuuusia

Hej mam taki sam problem jak wy;(
Cały czas ćwiczę i są postępy...
Już nie mogę się doczekać kiedy założę spódniczkę

---------- Dopisano o 20:58 ---------- Poprzedni post napisano o 20:55 ----------

też mam problem z łydką;( różnica 3 cm;(((
to mój e-mail doda92tm@wp.pl piszcie
pzdr;*

Witam Chciałm zapytać jakie dokładnie ćwiczenia wykonujesz ewuuusia,że widzisz taką różnicę? U mnie z tym marnie...Może polecisz coś ciekawego (tzn ćwiczenie) z którym nie miałysmy styczności? Pozdrawiam;*

[ovejita]

W ogóle coś nam wątek umarł ;-( Ja ostatnio mam kryzys z powodu moich nóg - robi się ciepło, a ja ciągle kiszę się w spodniach. Jest mi tym bardziej źle, że znajomi jadą na obóz do Bułgarii, no i chcą, żebym ja też jechała. A ja sobie nie wyobrażam wyjść w stroju na plażę przy tylu zgrabnych dziewczynach. Tym bardziej, że ja znam tych ludzi od 2 miesięcy - super się dogadujemy, ale nie wyobrażam sobie odsłonić swojego kompleksu..;( a z drugiej strony mam poczucie, że przez te nogi - życie ucieka mi przez palce... Jejku, mało optymistyczny ten mój post...ale musiałam z siebie to wyrzucić ..

[Palolinka]

WItajcie dziewczynki! Rzeczywiście, nasz wątek jakoś umarł... ale widzę, że może jednak da się go reaktywować!

Przede wszystkim witam naszą nową muszkieterkę Bardzo się cieszymy, że do nas dołączyłaś! A co więcej, cieszymy się, że masz sposób na zmniejszenie różnicy w łydkach (która to spędza nam często sen z powiek).
Dostałam wiadomość na priv i okazuje się, że stosujesz rowerek Ja też myślę, że to dobry pomysł!

ovejita ja myślę, że powinnaś jechać na ten wypad do Bułgarii! Nie wolno tak ze wszystkiego rezygnować! Życie ucieka... potem będziesz żałowała! Zresztą, możesz kupić sobie jakieś zwiewne spódniczki, sukienki, które będą dłuższe. Co do plaży.... jak się leży to i tak nikt nie zwraca tak uwagi na łydki (to tylko nasza paranoja polega na tym, że podejrzewamy, że każdy patrzy właśnie tam).

Kochane... ja jade 30 czerwca do szpitala na operację. Będą likwidować moją wadę stopy... chociaż niedowładu nie da się oczywiście cofnąć). Czeka mnie 3 miesiące w gipsie...a potem rehabilitacja. Boje się jak cholera....ale już się zdecydowałam i zdania nie zmienię!
Co do mojej różnicy w łydkach... włąśnie ją zmierzyłam. Wynosi 7 cm! Pewnie po gipsie będzie jeszcze większa. Ale wiecie co? Ja chodzę w spódnicach za kolanko (czyli cała łydka jest odkryta) i mam wszystkich głupio patrzących w nosie!

[ovejita]

Palolinko!
Z Twoich postów bije taki...optymizm!
Gratuluję, że zdecydowałaś się na operację. Ja myślę trochę o ponownym wydłużeniu ścięgna, ale chyba się nie zdecyduję właśnie ze względu na różnicę w łydkach - tym bardziej, że nie jest to jakoś strasznie dokuczliwe. Chociaż może kiedyś się zdecyduję?! kto wie...
Co do Bułgarii - Słonko, wiem, że powinnam - ale oblatuje mnie paraliżujący strach na samą myśl! Ale faktycznie mam poczucie, że mi życie ucieka między palcami..;( Tym bardziej, że mam zaproszenie na imprezę przebieraną. A Panie mają przyjść ubrane w stylu "latino", ew. dancehall. No i już wiem, że tam nie pójdę..Bo będzie multum nowych ludzi, a ja nie ubiorę nic krótszego niż za kolano, a najlepiej przynajmniej do połowy łydki
To jest najgorsze - problem siedzi w głowie, a ja nie umiem sobie z tym poradzić.

Palolinko, a gdzie będziesz miała robiony zabieg? Mam nadzieję, że będziesz miała dostęp do komputera, co by z nami tu pisać troszkę Miałyśmy się spotkać...ale widzę chyba odroczy nam się troszkę to w czasie ;-(
Ale i tak jestem z Ciebie dumna za tę decyzję;* będę trzymać kciuki, żeby wszystko było w porządku!

[Palolinka]

ovejita, ja mam tzw. opadającą stopę i stawiam ją do środka (fachowo stopa końsko-szpotawa... ale brzmi to makabrycznie według mnie). Dlatego lepiej będzie jak mi ją usztywnią i trochę przekręcą (wtedy będę stawiała równo... mam nadzieję). Usztywnienie zapobiegnie w przyszłości kontuzjom, które mam niestety często.

Całkowicie rozumiem, że trudno jest ci się przełamać. Sama przez całe studia chodziłam w długich spodniach, krótsze (tzw. rybaczki... tak, wtedy to były dla mnie krótkie spodnie) zakładałam tylko w domu. W tamtym roku, za namową mojego chłopaka kupiłam spódnicę za kolanko. Wstydziłam się strasznie, ale jak zobaczyłam, jak się cieszy, że wreszcie się zdecydowałam, to jakoś zakładałam ją czasami. Potem kupiłam sobie drugą (troszkę krótszą... taka do kolana) i tak mi się podobała, że postanowiłam w niej chodzić. Powoli zauważyłam, że nikt z dalszych znajomych nie zauważył mojej łydki (zwyczajnie nikt się tam nie patrzył!). No i teraz już przestałam się przejmować! Jasne, że wolałabym mieć piękne nogi (chociaż mój TŻ stwierdził ostatnio że mam śliczne, haha), ale cóż.... Nie wolno pozwolić nikomu i niczemu się blokować, uwiązywać! Ja tak długo się z tym męczyłam, ze nikomu tego nie życzę! i namawiam, zeby się otworzyć!

[ovejita]

Palolinko, masz rację - nie wolno się blokować. Ale sama wiesz, jak ciężko po tylu latach zacząć po prostu żyć i nie przejmować się tym. Ja mam to strasznie zakodowane w głowie. I męczę się, jak ciągle rezygnuję z przyjemności, bo mam wewnętrzną blokadę i wstydzę się swoich nóg. Sama nie wiem, jak sobie pomóc. Tak myślę sobie , że Twój chłopak to skarb - na pewno Ci dużo pomaga psychicznie. Cieszę się bardzo, że trafiłaś na kogoś takiego Ponadto Z jednej strony jest to sygnał, że ludziom to nie przeszkadza - tylko czemu w mojej głowie siedzą zawsze złe myśli :/
Możesz napisać gdzie będziesz mieć operację? jeśli nie tu to na PW - może kiedyś skorzystam, jeśli to ktoś sprawdzony i polecany

[Indali]

Z moją dysfunkcją żyję tak długo (kikanaście lat od operacji), że tak się do niej przyzwyczaiłam, że nawet na myśl mi nie przyszło, że ktoś może mieć to samo co ja

Jeśli chodzi o łydkę to różnicę mam bardzo widoczną, aczkolwiek ja nigdy tego nie mierzyłam ! Chodzę w krótkich spodenkach, spódnicach, w sandałach i szpilkach. Problem oczywiście jest, kupienie butów z reguły kończy się lekkim załamaniem, ale ostatecznie wychodzę obronną ręką.

Poza chudszą łydką, mam problem z mniejszą stopą o prawie dwa rozmiary + niedowład stawu skokowego jak większośc z Was

Moja "wada" nie wpływa na mój nastrój, ale po przeczytaniu Was zrobiło mi się miło

[ovejita]

Indali - super, że do nas dołączyłaś
Ja też przez długi czas żyłam w przekonaniu, że nikt się nie męczy z takim problemem jak ja. A tu proszę - spore zaskoczenie, bo mamy już kilka wizażanek.
Indali, a jak ludzie reagują na Twoje asymetryczne nogi?
Jak czytam np. wątek o krzywych nogach to po prostu mam wrażenie, że ja nie powinnam swoich w ogóle pokazywać, skoro dziewczyny się wstydzą np. zbyt dużej przerwy między łydkami ;(. Ja rozumiem, że to kompleks i to siedzi w głowie - ale czytając takie posty jeszcze bardziej się wstydzę swoich nóg. Chciałabym nie mieć takich kompleksów...

[Indali]

Napisane przez ovejita

Indali - super, że do nas dołączyłaś
Ja też przez długi czas żyłam w przekonaniu, że nikt się nie męczy z takim problemem jak ja. A tu proszę - spore zaskoczenie, bo mamy już kilka wizażanek.
Indali, a jak ludzie reagują na Twoje asymetryczne nogi?
Jak czytam np. wątek o krzywych nogach to po prostu mam wrażenie, że ja nie powinnam swoich w ogóle pokazywać, skoro dziewczyny się wstydzą np. zbyt dużej przerwy między łydkami ;(. Ja rozumiem, że to kompleks i to siedzi w głowie - ale czytając takie posty jeszcze bardziej się wstydzę swoich nóg. Chciałabym nie mieć takich kompleksów...

Właściwie to ludzie nie reagują Miałam to szczęście że kiedy w pierwszej klasie podstawowki przeszłam drugą operację (korekta pierwszej sprzed 4 lat) to trafiłam na samych taktownych i mam nadzieje szczerze dobrych ludzi. Nigdy nikt się ze mnie nie śmiał, nie zwrócił mi uwagi. Ja o dysfunkcji nikomu nie opowiadam, i z reguły nikt sam tego nie zawuaża (albo dobrze udaje ) Kiedy już z rozmowy wyjdzie, że miałam jakaś operację to spotykam się z reakcją " no co Ty? gdzie?" A uwierzcie mi, że kiedy założę np rurki obcisłe, to ewidentnie widać, że opinają się tylko na jednej łydce

Rodzice całe życie walczyli ze mną, żebym ćwiczyła łydkę ja ćwiczyłam i zrażałam się brakiem efektów. Większy problem sprawia mi fakt, że stopa jest mniejsza bo to uciążliwe jeśli chodzi o buty, które regularnie wykrzywiam i niszczę.

Aaaa mój chłop ma rozrywkę bo jak spojrzy na nogi od kolana w dół + stopę to widzi tak naprawdę dwie różne, w związku z tym śmieje się, że ma dwie różne kobiety i to legalnie .

[StArOmOdNa]

Witam nasze centrum wsparcia kryzysowego;P Widze, że nasz wątek się rozwinąął i przybyły nowe osoby
Palolinka - będę trzymać kciuki za Twój zabieg - na pewno wszystko będzie dobrze Cieszę się,że się zdecydowalaś
Ovejita - Mam nadzieję, że zdasz nam relację z wyjazdu do Bułgarii Nie zastanawiaj się nawet! Taka okazja już się może nie trafić !
Indali - witam w gronie Muszkieterek

[Palolinka]

Cześć dziewczyny!
U mnie przez ostatnie dni było trochę nieciekawie. Sprawy z operacją się pokomplikowały. Mój lekarz (który miał przeprowadzać operację) poszedł na emeryturę, musiałam jechać do jego zastępcy na konsultacje... a temu zmieniła się koncepcja co do samego zabiegu Nerwów z tym było co niemiara, ale jakoś doszłam do siebie (choć ten weekend uznaję za jeden z gorszych w życiu).
Generalnie... mają zrobić mi korekcję stopy (nie będę teraz stawiała jej do środka). Pozostaje problem opadającej stopy (w której mam zresztą niedowład). Oczywiście możliwości przywrócenia władzy w nodze są praktycznie żadne... dlatego trzeba wymyślić coś innego. Chciałam na stałę usztywnić staw skokowy. Wtedy stopa by nie opadała. Jednak przy moich problemach neurologicznych raczej nie stosuje się takich zabiegów (grozi to większymi zmianami zwyrodnieniowymi w sąsiednich stawach). Lekarz zaproponował mi chodzenie w aparacie podtrzymującym stopę. Wkurzyłam się strasznie... bo perspektywa chodzenia w tym mnie przeraziła. Jednak coś trzeba zrobić... bo takie chodzenie obciąża mój kręgosłup (a on też jest w nie najlepszym stanie). Ostatecznie chyba zgodzę się na ten aparat. Będę nosiła go przez większość roku (może poza latem, kiedy będę chciała ubierać się w coś krótkiego). Zobaczymy jak to będzie wyglądało w praktyce.
Trzymajcie za mnie kciuki moje muszkieterki!

---------- Dopisano o 09:35 ---------- Poprzedni post napisano o 09:27 ----------

Napisane przez Indali

Aaaa mój chłop ma rozrywkę bo jak spojrzy na nogi od kolana w dół + stopę to widzi tak naprawdę dwie różne, w związku z tym śmieje się, że ma dwie różne kobiety i to legalnie .

opowiadałam to mojemu facetowi ale się uśmiał Stwierdził, że on tez tak może w sumie powiedzieć bo też mam dwie różne stopy.

Co do butów to największy problem mam z takimi do jakiejś sukienki... bo nie dość że stopa mniejsza to jeszcze noga krótsza, więc trzeba nosić wkładkę wyrównującą. Dlatego też wykrzywiam buty i niszczę bardzo szybko.... Zresztą znalezienie wygodnych butów to też nie lada wyzwanie
Możesz mi napisać jakie butki nosisz? Może wyślesz jakiś link... może mi to w czymś pomoże

[Indali]

Napisane przez Palolinka

Możesz mi napisać jakie butki nosisz? Może wyślesz jakiś link... może mi to w czymś pomoże

Właściwie noszę każdę, które mi się podobają. Dawno temu pogodziłam się z tym, że stopa jest krótsza i z lekkim niedowładem. Nauczylam się utrzymywac baletkę na stopie Najlepiej kiedy but ma dodatkowe paski utrzymujące but na swoim miejscu.

Największy błąd popełniłam nosząc za małe buty jeśli chodzi o nogę zdrową. Odkąd się usamodzielniłam i moja Mama przestala mieć wpływ na to co noszę, męczyłam zdrową stopę w cisnących butach, co też przyniosło swoje konsekwencje . Zdecydowanie tego nie polecam i mam nadzieje, że nikt tak nie robi .

[ovejita]

Hejka!
Jak miło poczytać Wasze posty!
Widać, że wątek żyje!

Ja niestety ostatnio przechodzę kryzys.
Odwołałam wyjazd do Bułgarii, ale jakoś to "przebolałam".
Ale odwołałam też inną rzecz i mam do siebie o to straszne pretensje.

Miałam możliwość spędzenia 3 tygodni na Sycylii we Włoszech w międzynarodowej grupie 50 osób. I na początku się zapisałam. Tym bardziej, że kosztowałoby mnie to 1200zł z wyżywieniem włącznie. Byłam z siebie dumna. Ale dzień przed wpłatą pieniędzy stchórzyłam...Napisałam maila, że nie mogę jechać...Czułam się okropnie. I nadal tak się czuję. Jestem na siebie wściekła.

Także u mnie jest nieciekawie. Mam nadzieję, że ten kryzys szybko mi minie. Czytając nasz wątek staram się zaakceptować swoje nogi, ale wydaje mi się, że każdy widzi tę różnicę i patrzy na mnie z niechęcią i współczuciem..

[poporstuJa]

Witam Was Kochane
Jestem codzienną bywalczynią Wizażu już od ładnych paru lat. Bardzo długo szukałam wątku, który dotyczyłby moich stópek. Jak jedna z Was pisała - nie lubię nazywać tego schorzenia ' po imieniu ' bo tak jakoś dziwnie to brzmi.
Może zacznę od początku. Operacje przeszłam w pierwszym tygodniu życia w Poznaniu. W późniejszym okresie były jeszcze dwie. Przechodziłam długą rehabilitację, nosiłam obuwie ortopedyczne... Pamiętam jak dziś te hektary, które przechodziłam z Mamą by ćwiczyć moje stopy ... Nigdy nie zdawałam sobie sprawy, że to właśnie one przyczynią się do tego, że każde lato czy wyjście na basen będzie wiązało się z płaczem i wstydem. Kiedy byłam małym dzieckiem zupełnie mi to nie przeszkadzało, lecz gdy zaczął się okres dojrzewania - przechodziłam to strasznie źle. Każdą wiosnę i lato chodzę w długich spodniach, nie noszę sandałków ... Jedynie baletki i tak jak jedna z Was - nauczyłam się utrzymywać je na stópce Jeśli chodzi o łydki to naturalnie łączy nas to samo - jedna jest szczuplejsza od drugiej ...
Zawsze zastanawiałam się czy znajdę takiego chłopaka, który w pełni to zaakceptuje. I tak się stało. Mój TŻ codziennie je całuje, a zwłaszcza tę mniejszą. Mówi, że ona jest dla niego stworzona Przechodzi ze mną niezłe męki, czego najlepszym przykładem był dzisiejszy wyjazd nad jezioro ... Bardzo wstydziłam się przejść koło leżących ludzi, wejść do wody itd. Popłakałam się jak małe dziecko, ponieważ nie umiem zapanować nad moją psychiką. Już samo czytanie tego wątku sprawiło, że po moim policzku popłynęły łzy ... Bardzo się cieszę, że istnieje taki wątek jak ten... Też zawsze myślałam, że problem ten dotyczy TYLKO I WYŁĄCZNIE MNIE... a tak nie jest i dobrze, że nawzajem sobie to uświadamiamy Dziewczyny, jesteście wielkie

Ach,no i jeszcze jedno ... Nie cierpię kiedy w moim towarzystwie ktoś śmieję się lub głupio wypowiada na temat innych ludzi. Mam jakiś uraz wewnętrzny, moja choroba wypielęgnowała we mnie wartościową duszę, ponieważ nic nie daje takiej lekcji niż własne autopsje

[ovejita]

poprostuJa - witamy serdecznie Kochana! Super, że się odezwałaś.
Myślę, że powinnaś zaufać swojemu chłopakowi i próbować przełamywać swoje kompleksy. Wiem, że to nie jest łatwe - ale mając takie wsparcie na pewno będziesz czuła się pewniej.
Ja niestety zawsze się krępuję przed chłopakami, boję im się powiedzieć o swojej dysfunkcji, dlatego wszystkich odrzucam jak tylko widzę, że komuś się podobam. To chyba moja reakcja obronna przed jakimkolwiek rozczarowaniem. Więc doceniajcie swoich TŻ i przy ich pomocy przełamujcie bariery psychiczne!

Co do baletek, ja niestety nie nauczyłam się ich utrzymywać na stopie - cały czas mi spada z prawej stopy. Dlatego zawsze kupuję buty z paskami, bo wtedy nie boję się, że zgubię buta po drodze. No i w razie czego, jak trzeba podbiec też mogę to zrobić.
Zawsze marzę, żeby kupić sobie japonki - niby taka prosta rzecz, a sprawiłaby mi dużo radości - ale to obuwie jest totalnie nie dla mnie.

Wiecie co ? Musimy prężnie pisać w tym wątku - bo jak widać jest nas coraz więcej! Żresztą miło mi Was czytać - szczególnie gdy piszecie o sukcesach, bo daje to taką wewnętrzną odwagę i nadzieję
Mam pytanko: robicie jakieś ćwiczenia? nogę, ale nie tylko - całe ciałko, dla zdrowia?

[Indali]

Napisane przez poporstuJa

Witam Was Kochane
Jestem codzienną bywalczynią Wizażu już od ładnych paru lat. Bardzo długo szukałam wątku, który dotyczyłby moich stópek. Jak jedna z Was pisała - nie lubię nazywać tego schorzenia ' po imieniu ' bo tak jakoś dziwnie to brzmi.
Może zacznę od początku. Operacje przeszłam w pierwszym tygodniu życia w Poznaniu. W późniejszym okresie były jeszcze dwie. Przechodziłam długą rehabilitację, nosiłam obuwie ortopedyczne... Pamiętam jak dziś te hektary, które przechodziłam z Mamą by ćwiczyć moje stopy ... Nigdy nie zdawałam sobie sprawy, że to właśnie one przyczynią się do tego, że każde lato czy wyjście na basen będzie wiązało się z płaczem i wstydem. Kiedy byłam małym dzieckiem zupełnie mi to nie przeszkadzało, lecz gdy zaczął się okres dojrzewania - przechodziłam to strasznie źle. Każdą wiosnę i lato chodzę w długich spodniach, nie noszę sandałków ... Jedynie baletki i tak jak jedna z Was - nauczyłam się utrzymywać je na stópce Jeśli chodzi o łydki to naturalnie łączy nas to samo - jedna jest szczuplejsza od drugiej ...
Zawsze zastanawiałam się czy znajdę takiego chłopaka, który w pełni to zaakceptuje. I tak się stało. Mój TŻ codziennie je całuje, a zwłaszcza tę mniejszą. Mówi, że ona jest dla niego stworzona Przechodzi ze mną niezłe męki, czego najlepszym przykładem był dzisiejszy wyjazd nad jezioro ... Bardzo wstydziłam się przejść koło leżących ludzi, wejść do wody itd. Popłakałam się jak małe dziecko, ponieważ nie umiem zapanować nad moją psychiką. Już samo czytanie tego wątku sprawiło, że po moim policzku popłynęły łzy ... Bardzo się cieszę, że istnieje taki wątek jak ten... Też zawsze myślałam, że problem ten dotyczy TYLKO I WYŁĄCZNIE MNIE... a tak nie jest i dobrze, że nawzajem sobie to uświadamiamy Dziewczyny, jesteście wielkie

Ach,no i jeszcze jedno ... Nie cierpię kiedy w moim towarzystwie ktoś śmieję się lub głupio wypowiada na temat innych ludzi. Mam jakiś uraz wewnętrzny, moja choroba wypielęgnowała we mnie wartościową duszę, ponieważ nic nie daje takiej lekcji niż własne autopsje

Też miałam operacje w Poznaniu, czyżby doktor Napiontek ?

[poporstuJa]

Napisane przez ovejita

Co do baletek, ja niestety nie nauczyłam się ich utrzymywać na stopie - cały czas mi spada z prawej stopy. Dlatego zawsze kupuję buty z paskami, bo wtedy nie boję się, że zgubię buta po drodze. No i w razie czego, jak trzeba podbiec też mogę to zrobić.
Zawsze marzę, żeby kupić sobie japonki - niby taka prosta rzecz, a sprawiłaby mi dużo radości - ale to obuwie jest totalnie nie dla mnie.

Wiecie co ? Musimy prężnie pisać w tym wątku - bo jak widać jest nas coraz więcej! Żresztą miło mi Was czytać - szczególnie gdy piszecie o sukcesach, bo daje to taką wewnętrzną odwagę i nadzieję
Mam pytanko: robicie jakieś ćwiczenia? nogę, ale nie tylko - całe ciałko, dla zdrowia?

Ja również zawsze marzyłam o jakiś japonkach czy innych 'skąpych' butkach... no niestety, to nie dla mnie Jeśli chodzi o baletki to nie martw się, ja w swoich też nie pobiegnę, ale idąc normalnym,swoim tempem - utrzymuje je na nodze

Jeśli chodzi o ćwiczenia to nie wykonuję jakiś specjalnych na stopy ( mam chore obydwie ) Jeżeli jednak mowa o całym ciele, to w listopadzie zaczęłam się odchudzać i zrzuciłam już 8 kg głównie ćwiczenia '8 minute ' na konkretną część ciała i mała dietka

Napisane przez Indali

Też miałam operacje w Poznaniu, czyżby doktor Napiontek ?

Kochana, mnie operował doktor Posadzy ze szpitala na ul. 28 czerwca

[StArOmOdNa]

Napisane przez Indali

Właściwie noszę każdę, które mi się podobają. Dawno temu pogodziłam się z tym, że stopa jest krótsza i z lekkim niedowładem. Nauczylam się utrzymywac baletkę na stopie Najlepiej kiedy but ma dodatkowe paski utrzymujące but na swoim miejscu.

Największy błąd popełniłam nosząc za małe buty jeśli chodzi o nogę zdrową. Odkąd się usamodzielniłam i moja Mama przestala mieć wpływ na to co noszę, męczyłam zdrową stopę w cisnących butach, co też przyniosło swoje konsekwencje . Zdecydowanie tego nie polecam i mam nadzieje, że nikt tak nie robi .

Witaj Tak a propo tych butów... No ja własnie robie dokładnie tak jak ty kiedyś... Lewa stopa (tzn) zdrowa męczy sie w za ciasnym bucie ... A jak teraz radzisz sobie z kupnem butów - bo rozumiem że nie męczysz już zdrowej stopy ? Ja na przykład mam róznice mniej więcej 2 numery ( no może troszkę przesadzam) ale w sklepach obuwniczych jest niemały problem... Na kupienie dwóch takich samych par w różnych numerach nie ma szans, a w czymś trzeba chodzić.. Czasami uda mi sie kupic jakaś fajną parę na rozmiar 38 (czyli taki jak zdrowa stopa) i mimo tego, że buty są na paskach - prawy niestety człapie i to bardzo Palolinka - wspomniałaś cos o jakichś wkładkach wyrównujących ... To są takie jakieś specjalne do tego przeznaczone? Bo kiedy włożę (zwykłą)wkladkę do prawego buta - automatycznie jego podbicie jest wyższe, zrobie kilka kroków i mam zdarte do krwi kostki na palcach... A tak w ogóle to gdzie kupujecie buty- i jakie? Bo u mnie np. szpilki i japonki i wszelkiego typu obuwie bez pasków odpada - całe lato chodzę w sanadałach z wkładką ortopedyczną i w trampkach , bo nic innego na moje nogi nie mogę dostać.... Marzą mi sie sandałki takie trochę w stylu orientalnym z zabudowanym tyłem i wiązane wokół kostki.. Jesli cos takiego zauważycie - podajcie mi , bardzo proszę nazwę sklepu A i chyba zapiszę się do Was dziewczyny na kurs utrzymywania balerinek na nogach - ja niestety inne niz na paskach gubię albo zdenerwowana je zdejmuję i wracam do domu na boso - niestety ludzie trochę dziwnie się patrzą

[Indali]

Napisane przez StArOmOdNa

Witaj Tak a propo tych butów... No ja własnie robie dokładnie tak jak ty kiedyś... Lewa stopa (tzn) zdrowa męczy sie w za ciasnym bucie ... A jak teraz radzisz sobie z kupnem butów - bo rozumiem że nie męczysz już zdrowej stopy ? Ja na przykład mam róznice mniej więcej 2 numery ( no może troszkę przesadzam) ale w sklepach obuwniczych jest niemały problem... Na kupienie dwóch takich samych par w różnych numerach nie ma szans, a w czymś trzeba chodzić.. Czasami uda mi sie kupic jakaś fajną parę na rozmiar 38 (czyli taki jak zdrowa stopa) i mimo tego, że buty są na paskach - prawy niestety człapie i to bardzo Palolinka - wspomniałaś cos o jakichś wkładkach wyrównujących ... To są takie jakieś specjalne do tego przeznaczone? Bo kiedy włożę (zwykłą)wkladkę do prawego buta - automatycznie jego podbicie jest wyższe, zrobie kilka kroków i mam zdarte do krwi kostki na palcach... A tak w ogóle to gdzie kupujecie buty- i jakie? Bo u mnie np. szpilki i japonki i wszelkiego typu obuwie bez pasków odpada - całe lato chodzę w sanadałach z wkładką ortopedyczną i w trampkach , bo nic innego na moje nogi nie mogę dostać.... Marzą mi sie sandałki takie trochę w stylu orientalnym z zabudowanym tyłem i wiązane wokół kostki.. Jesli cos takiego zauważycie - podajcie mi , bardzo proszę nazwę sklepu A i chyba zapiszę się do Was dziewczyny na kurs utrzymywania balerinek na nogach - ja niestety inne niz na paskach gubię albo zdenerwowana je zdejmuję i wracam do domu na boso - niestety ludzie trochę dziwnie się patrzą

Ja w zdrowej stopie mam 38, a w chorej 36 jeśli chodzi o buty na płaskiej podeszwie, 35 jeśli chodzi o buty na obcasach. Można kupować dwie pary butów w różnych rozmiarach, albo kupić 38 i rozwiązać to wkładką/watą. W baletkach używam waty na przód buta, ale dobre jest tez wkładanie gąbek do rozprowadzania podkładu (są bardziej przyjemne w dotyku i układają się odpowiednio do stopy) - potem podtrzymuję buta palcami napinając je brzmi dziwnie, ale podobno nie widać .

Pare dni temu Mama przywiozła mi takie wkładki żelowe do noszenia w szpilkach żeby stopa się nie przesuwała i to zdaje egzamin ! Palce się na tym zatrzymują i trochę to rozwiązało mi problem kupienia butów na wysokich obcasach .

[ovejita]

są też takie specjalne zapiętki, które można przyczepić na tył buta i one powinny utrzymywać stopę i powodować, że buty nie będą tak spadać. Ja jeszcze tego nie wypróbowałam, ale już kupiłam sobie w sklepie obuwniczym Wypróbuję w jednych balerinkach, gdzie nie mam paska i zobaczymy czy zdaje to egzamin

Co do ćwiczeń [jako, że Was pytałam] to ja staram się rozciągać, ale szczerze mówiąc cienko mi to idzie. Widzę różnicę między prawą, a lewą stroną w jakości ćwiczeń i mnie to zniechęca. Ostatnio próbowałam chodzić na orbitreku, ale cały czas stopa mi ucieka i bardzo niewygodnie się chodzi. Muszę coś pomyśleć jak to udoskonalić

[Indali]

Napisane przez ovejita

są też takie specjalne zapiętki, które można przyczepić na tył buta i one powinny utrzymywać stopę i powodować, że buty nie będą tak spadać. Ja jeszcze tego nie wypróbowałam, ale już kupiłam sobie w sklepie obuwniczym Wypróbuję w jednych balerinkach, gdzie nie mam paska i zobaczymy czy zdaje to egzamin

Co do ćwiczeń [jako, że Was pytałam] to ja staram się rozciągać, ale szczerze mówiąc cienko mi to idzie. Widzę różnicę między prawą, a lewą stroną w jakości ćwiczeń i mnie to zniechęca. Ostatnio próbowałam chodzić na orbitreku, ale cały czas stopa mi ucieka i bardzo niewygodnie się chodzi. Muszę coś pomyśleć jak to udoskonalić

Nie jestem dobrym przykładem jeśli chodzi o ćwiczenia łydki/stopy, ale największe efekty przynosiło mi ćwiczenie na siłowni gdzie leży się z nogami podniesionymi i wypycha stopami w górę obciążnik nie wiem czy wiecie o co mi chodzi ... ja to robiłam na małym obciążeniu i tylko "chorą" nogą

[StArOmOdNa]

Napisane przez ovejita

są też takie specjalne zapiętki, które można przyczepić na tył buta i one powinny utrzymywać stopę i powodować, że buty nie będą tak spadać. Ja jeszcze tego nie wypróbowałam, ale już kupiłam sobie w sklepie obuwniczym Wypróbuję w jednych balerinkach, gdzie nie mam paska i zobaczymy czy zdaje to egzamin

Co do ćwiczeń [jako, że Was pytałam] to ja staram się rozciągać, ale szczerze mówiąc cienko mi to idzie. Widzę różnicę między prawą, a lewą stroną w jakości ćwiczeń i mnie to zniechęca. Ostatnio próbowałam chodzić na orbitreku, ale cały czas stopa mi ucieka i bardzo niewygodnie się chodzi. Muszę coś pomyśleć jak to udoskonalić

Ovejita - jak wypróbujesz te zapinki to powiedz mi prosze - czy to pomaga i jak to sie fachowo nazywa A co do ćwiczeń na (ogolnie na nogi ) to znalazłam taka fajną stronkę http://www.kulturystyka.pl/atlas/nogi.asp#14 Pewnie znacie - a jesli nie to może komus sie przyda.. Sa tutaj bardzo fajne cwiczenia - niestety trzeba wiekszosc wykonywac w siłowni - u mnie w pobliżu nie ma żadnej - najbliższa jest oddalona o jakies 50km;P Pozostaje mi w dalszym ciągu rower
Indali - dziękuje za rady

[Aguuulec]

Witajcie muszkieterki
Widzę, że forum przycichło, mam nadzieję, że tylko tymczasowo.
Otóż zmagam się z podobnym problemem.
W dzieciństwie miałam poważny wypadek, jakoś mnie poskładali, jednak zostały liczne ślady
Podobnie jak Palolinka mam opadającą lewą stopę, dużo cieńszą lewą łydkę (to z powodu wielu operacji). Prawa stopa jest nawet całkiem sprawna, niestety wygląda bardzo nieciekawie.
Spódnica to dla mnie temat zamknięty, chodziłam w nich tylko w podstawówce (dziecko nie czuje skrępowania, wstydu), w tym momencie za żadne pieniądze nie wyszłabym na ulicę w spódnicy.
Najgorsze jest jednak kupowanie butów, masakraaaaaaa. Zakupy konczą się zazwyczaj jednym wielkim dołem Jak but pasuje na lewą stopę, to prawą obciera, a jak pasuje na prawą, to lewej źle.
Nie znoszę lata, dziewczyny hasają sobie swobodnie w japonkach, sandałkach, a ja w czarnych zakrytych butach (w dodatku w łusce-na opadającą lewą stopę). Mam wrażenie, że wszyscy patrzą na moje buty i zasanawiają się, kto mądry chodzi w takie upały w jesiennych butach
Dużo by tu pisać Forum przeczytałam 2 razy, uśmiechałam się sama do siebie (było wiele sytuacji w których czułam dokładnie to co Wy).

Palolinka nie zastanawiaj się w ogóle nad tą operacją. Ja gdybym wiedziała, że lekarze mogą mi pomóc, nie wahałabym się nawet minuty.
Niestety w mojej sytuacji za wiele nie da się zrobić, jednak z racji że nadzieja umiera ostatnia, umowiłam się na wizytę do ponoć dobrego traumatologa (najbardziej przeszkadza mi ta opadająca stopa).
Palolinka, mówiłaś coś o stałym usztywnieniu stawu skokowego (powiedz mi, co więcej mówił na ten temat lekarz )))).
Boże jakie piękne byłoby życie ze zdrowymi stopami ;P

Pozdrawiam Was wszystkie, dziękuję Palolinka za założenie tego wątku

Aguuulec