Szukam dziewczyn,które są chore i chcą z tego wyjść

[Ewuśka69]

Napisane przez unmaterial_girl

mam 16 lat i choruje na jedzenie kompulsywne.
nie wymiotuje,ale potrafie wpakować w siebie tyle jedzenia,że mój żołądek już nie wytrzymuje

chciałabym pisać e-maile,smsy z jakąś dziewczyną,też chorą na to co ja.
razem zawsze raźniej,szczególnie,że nie mam koleżanek ani nikogo ,któremu mogłabym się wyżalić,więc jestem z tym praktycznie sama
nienawidze siebie,mam myśli samobójcze
prosze o jakiś kontakt.
pozdrawiam

ps.jeśli już był taki temat,to sory

Ja jestem chętna pogadac na ten temat.
moj e-mail: kingusiulec@wp.pl chociaz lepiej by bylo przez gg
Pozdrawiam

[agness51]

Napisane przez Naomi21

Spróbuję od jutra wrócić do równowagi (bo dziś jakieś 10000 kcal już poszło

Przepraszam, że pytam, ale to ile musiałaś zjeść, aby dobić do takiej wysokiej liczby 10000 kcal???

[madzia_g]

Napisane przez fortepianistka

Psychiatra moze przepisac leki anty- kompulsywne, ale nie wiem czy one w czyms pomagają.
Jednym z nich jest np. Asentra, w necie jest duzo napisane o niej.

ja biore asentre!! bynajmniej nie z powodu kompulsywnego jedzenia.. mam depresje i ten lek bardzo mi pomaga..srodkiem uboczym jest tracenie apetytu ale ja i tak jestem glodna ciagle.. ale mam silna wole i nie jem duzo

[madzia_g]

a jeszcze jedno..mnie to mozna podpiac i pod objadanie sie i pod wymiotowanie potem i pod glodzenie sie po rochu wszystko naraz.. zazwyczaj sie odchudzam i schudlam 19 kg ale odchudzam sie dalej tylko ze mam czesto taka ochote jesc jesc i jesc oprozniac lodowke nawet jak nie jestem glodna.. staram sie powstrzymywac.. czasem nie wychodzi i czuje sie z tym tak zle ze czasem wymiotuje... ale rozumiem was bo wiem co to znaczy objadanie sie bez opamietania na przekor zoladkowi.. zolodek mowi stop a ja chce jesc dalej jak w transie bym byla.. ale nastawilam sie psychicznie i zanim zaczne sie objadac mowie sobie stop poprostu nauczylam sie to kontrolowac.

[brewka*]

Też cierpie na kompulsywne objadanie sie i wymyślilam diete, co często mi sie zdarza ;P Od pon do piątku kiedy chodze do szkoły i nie przez cały dzień mam dostęp do jedzenia jem 1200 kcal dziennie. Posiłki są zdrowe i niskokaloryczne, regularne, nie jem tez nic po 18. W weekendy posiłki też są regularne (przynajmniej sie staram) i jem co chce, te zakazane owoce... Najadam sie bardzo choć nie az tak jak wczesniej, aż do chęci zwymiotowania.. Nie moge nic powiedzieć o skuteczności tej diety, bo stosuje ją dopiero przez ten tydzień, poddalam sie też w środe i zjadlam sporo:/ Codziennie wypijam też 1,5 litra wody, ale mam nadzieje, ze mi to pomoze.. ;/ Jak chcecie to piszcie na gg sześć-zero-osiem-jeden-sześć-osiem-zero :P

Trzymajcie sie dziewczyny mocno!

[majka2222]

cieszę się, że znalazłam kogoś z kim będę mogła pogadać o tym
mój mail majka2222@poczta.fm
resztę później

czekam i pozdrawiam wszystkich, którzy jak ja zmagają się z tym cholerstwem

[dagmara_9]

i ja sie chetnie przyłaczeL moj adres: a_koz@tlen.pl .....pomocy!!

[agnieszka k]

ja mam ed już od ponad 2 lat.
Dołączam się do was dziewczyny.
jak by co kontakt: stuk-puk@o2.pl

[agnieszka k]

Napisane przez agness51

Przepraszam, że pytam, ale to ile musiałaś zjeść, aby dobić do takiej wysokiej liczby 10000 kcal???

wiesz wtedy się je wszystko co jest pod ręką. I nie ważne że jest to dżem z ogórkami, czy mleko z szynką, jesz i jesz i jesz poprostu nie możesz się powstrzymać, a że w lodówce są np same szynki i kiełbasy albo slodycze to jesz to wsystko i wtedy liczba kalorii napewno przekoczy 10000. A pomyśl co się dzieje jak taki napad masz np 2- 3 razy dziennie. Masakra.

[Djapira]

dziewczyny, ja wiem, ze jestesmy rozni, dlatego napize cos od siebie. Ja nie widze sensu pisania i utrzymywania kontaktu z osoba rowniez chora.
Oczywiscie pogadac mozna, ale o wszystkim procz jedzenia, diet, atakow itp.
Np. caly dzien bylo ok, radosnie, a wieczorem piszesz z taka osoba, ona pisze, ze miala atak, ze zjadla to i tamto i jest jej zle itp. Czy my tez ni pomyslimy wtedy o napadzie??
Dla mnie to jest drazenie, a my mamy o tym zapomniec, nauczyc sie zdrowo jesc, nie miec wyrzutow, czerpac radosc nie z jedzenia, ale krotkich chwil.

[śnieżka_]

to jest chorba? .. omatko

[distant-girl]

ehh ja nie jestem chyba na to chora, ale na przyklad wczoraj nie zjadłam żadnych słodyczy (postanowilam,ze sie bede odchudzac) a dzis zjadlam na raz dwa batony, 12 czekoladek z likierkem z bombonierki ehh .. ja mam tak, że jak jestem w szkole to nie jem nic a pozniej przychodze i się obżeram .. sporo wtedy zjadam (ale bez przesady) nie potrafie sie powstrzymac zeby nie jesc slodyczy. obecnie waze 61 kg przy wzroscie 168.. eh

[majka2222]

To jest choroba! Pewna dziewczyna napisała, że nie ma sensu kontaktu z innymi chorymi. Słuchaj skoro Ty tak uważasz, to nie rób tego, ale nie krytykuj innych. Ja chodziłam z tym g... do poradni psychologicznej i wiem, że wsparcie jest tu bardzo ważne. Jeżeli uważasz inaczej to Twoja sprawa, ale nie zakładaj z góry, że coś jest be.


U mnie lekka poprawa: dawniej co 3 dni miałam napady, teraz co 4-5. Wiem,że to komuś się może wydawać niczym, ale dla mnie to bardzo duży sukces.
3majcie się, buziak!

[agnieszka k]

Napisane przez Djapira

dziewczyny, ja wiem, ze jestesmy rozni, dlatego napize cos od siebie. Ja nie widze sensu pisania i utrzymywania kontaktu z osoba rowniez chora.
Oczywiscie pogadac mozna, ale o wszystkim procz jedzenia, diet, atakow itp.
Np. caly dzien bylo ok, radosnie, a wieczorem piszesz z taka osoba, ona pisze, ze miala atak, ze zjadla to i tamto i jest jej zle itp. Czy my tez ni pomyslimy wtedy o napadzie??
Dla mnie to jest drazenie, a my mamy o tym zapomniec, nauczyc sie zdrowo jesc, nie miec wyrzutow, czerpac radosc nie z jedzenia, ale krotkich chwil.

Jesli będziesz mieć napadad, to i tak go będziesz mieć niezależnie od tego czy utrzymujesz kontakt z inna osobą chorą czy nie.
Tu głowną role gra silna wola.

[Djapira]

Napisane przez majka2222

To jest choroba! Pewna dziewczyna napisała, że nie ma sensu kontaktu z innymi chorymi. Słuchaj skoro Ty tak uważasz, to nie rób tego, ale nie krytykuj innych. Ja chodziłam z tym g... do poradni psychologicznej i wiem, że wsparcie jest tu bardzo ważne. Jeżeli uważasz inaczej to Twoja sprawa, ale nie zakładaj z góry, że coś jest be.

Majko po pierwsze nikogo nie krytykuje i wyraznie napisalam, ze kazdy jest inny a to jest moje subiektywne zdanie. Po drugie, powiedzialam o drugiej osobie, kolezance/koledze, a nie poradni psychologicznej, do ktorej rowniez sie wybieram.

Napisane przez agnieszka k

Jesli będziesz mieć napadad, to i tak go będziesz mieć niezależnie od tego czy utrzymujesz kontakt z inna osobą chorą czy nie.
Tu głowną role gra silna wola.

Moze masz racje, ale jak mam duzy kontakt z ta osoba, to mysle o kompulsach, o tym na co jestem chora, kiedy znika ten temat to jest mi latwiej i zapominam.

[dasVorbild]

Tez to miałam, przed matura (cały rok) ze stresu, raz głodówka raz obżarstwo. Przytyłam dzięki temu jakies 7-8kg:/ ja sie obiadałam pizza i słodyczami:/ na szczęście teraz sie uspokoiłam i zgubiłam juz 7 kg, ale nada walcze -jeszcze 8. Podczas diety miałam 2 napady (zjadłam ok 300 gram czekolady za kazdym razem i jakies ciastka) ale od razu wskoczyłam na orbitreka i wszystko spaliłam + basenik, wiec nie mialam strasznych wyrzutow... Obecnie nie mam zadnego stresu, wiec kompulsy mnie juz tak baredzo nie dotycza, ale kiedys to byla moja zmora!!!! boje sie,ze jak wróci stres moge znowu to robic. Jednak staram sie wykorzystywac inne sposoby na upust moich złych emocji-sauna, basen, rower, orbitrek, woda

[majka2222]

Pisanie, że coś jest bez sensu to jest pewien rodzaj osądu i to krytycznego, czyż nie Djapiro?
Ja uważam, iż zapomnienie, że nie ma problemu, udawanie, że tego nie ma kiedy jest, nie jest dobrym rozwiązaniem. Ja potrzebuję się wygadać, wiedzieć, iż nie jestem sama.
( Przepraszam za zbyt dużą ilość powtórzeń.)
Ty chcesz inaczej szanuje to, a nie krytycznie osądzam, mówiąc: bez sensu.
Ale dosyć nie będziemy się kłócić, przecież. Rozejm? ;-)

Nietylko silna wola. To zależy głownie dlaczego obżerasz się...Powód( moim skromnym zdaniem). Hm, ktoś kiedyś nazwał napad jedzenia kompulsywnego głodem emocjonalnym.
A to znalazłam w necie, kto chce poczyta:
Zespół gwałtownego objadania się, zwany inaczej jedzeniem napięciowym.
Jest to prawdopodobnie najczęściej występujące zaburzeniem odżywiania. Początek choroby w okresie dojrzewania lub w trzeciej dekadzie życia, stosunek liczby kobiet do mężczyzn cierpiących na objadanie się do wynosi ok. 3 : 2. Objadanie się charakteryzuje się nawracającymi epizodami kompulsywnego przejadania się lub napadami jedzenia. Dla osoby cierpiącej na objadanie się – jedzenie i waga ciała stają się centralnymi problemami w życiu. Napad objadania się to spożywanie takiej ilości jedzenia, która dla większości innych osób w podobnych okolicznościach i czasie (zazwyczaj paru godzin) byłaby zdecydowanie za duża .Po zjedzeniu występuje często poczucie winy. Napad wiąże się z bardzo negatywnymi emocjami m.in. dlatego, iż obawia się ona tego, że przytyje. Po napadach objadania się wiele osób podejmuje decyzje dotyczące odchudzania się. Przestrzeganie diety kończy się z kolejnym napadem objadania się. Napady poprzedzane są odczuwaniem silnego napięcia i innych negatywnych emocji. Jeśli uważasz ,że masz ten problem - koniecznie zgłoś się do lekarza!! Najlepiej psychiatry lub psychologa. Terapia dietetyczna jest w tej chorobie leczeniem wspomagającym.

[Djapira]

Napisane przez majka2222

Pisanie, że coś jest bez sensu to jest pewien rodzaj osądu i to krytycznego, czyż nie Djapiro?
Ja uważam, iż zapomnienie, że nie ma problemu, udawanie, że tego nie ma kiedy jest, nie jest dobrym rozwiązaniem. Ja potrzebuję się wygadać, wiedzieć, iż nie jestem sama.
( Przepraszam za zbyt dużą ilość powtórzeń.)
Ty chcesz inaczej szanuje to, a nie krytycznie osądzam, mówiąc: bez sensu.
Ale dosyć nie będziemy się kłócić, przecież. Rozejm? ;-)

Nietylko silna wola. To zależy głownie dlaczego obżerasz się...Powód( moim skromnym zdaniem). Hm, ktoś kiedyś nazwał napad jedzenia kompulsywnego głodem emocjonalnym.
A to znalazłam w necie, kto chce poczyta:
Zespół gwałtownego objadania się, zwany inaczej jedzeniem napięciowym.
Jest to prawdopodobnie najczęściej występujące zaburzeniem odżywiania. Początek choroby w okresie dojrzewania lub w trzeciej dekadzie życia, stosunek liczby kobiet do mężczyzn cierpiących na objadanie się do wynosi ok. 3 : 2. Objadanie się charakteryzuje się nawracającymi epizodami kompulsywnego przejadania się lub napadami jedzenia. Dla osoby cierpiącej na objadanie się – jedzenie i waga ciała stają się centralnymi problemami w życiu. Napad objadania się to spożywanie takiej ilości jedzenia, która dla większości innych osób w podobnych okolicznościach i czasie (zazwyczaj paru godzin) byłaby zdecydowanie za duża .Po zjedzeniu występuje często poczucie winy. Napad wiąże się z bardzo negatywnymi emocjami m.in. dlatego, iż obawia się ona tego, że przytyje. Po napadach objadania się wiele osób podejmuje decyzje dotyczące odchudzania się. Przestrzeganie diety kończy się z kolejnym napadem objadania się. Napady poprzedzane są odczuwaniem silnego napięcia i innych negatywnych emocji. Jeśli uważasz ,że masz ten problem - koniecznie zgłoś się do lekarza!! Najlepiej psychiatry lub psychologa. Terapia dietetyczna jest w tej chorobie leczeniem wspomagającym.

Rozejm

Niestety to, co tu zamiescilas jest takie prawdziwe... Mi sie czasem wydaje, ze nawet nie o emocje chodzi, ale o to, ze jestem lakomczuchem i lubie slodycze

[Atram]

Napisane przez Djapira

Rozejm

Niestety to, co tu zamiescilas jest takie prawdziwe... Mi sie czasem wydaje, ze nawet nie o emocje chodzi, ale o to, ze jestem lakomczuchem i lubie slodycze

tez mam takie wrazenie czasem, ze ja poprostu lubie jesc slodkie, a to slodkie powoduje u mnie wyrzuty sumienia ( i negatywne emocje wiec chyba jednak chodzi troche o emocje, a takze strach przed przytyciem), a te wyrzuty sumienia wole poprostu zajesc.
chcialabym kiedys moc zjesc batona albo ciastko i nie miec wyrzutow sumienia, i zeby to ciastko czy baton nie spowodowaly ciagu obzarstwa konczacego sie w wc

[majka2222]

Czasami po prostu tak mnie nosi, że już nie wytrzymuję i myślę, a objem się, co mi tam. To takie dobre, itd. To nie wynika z łakomstwa, raczej tak po prostu łatwiej. Czasami łatwiej się objeść i zajeść to wszystko.
Ale objadanie się jest nie tylko złe dla naszej wagi, a dla zdrowia.

[Atram]

dzis mialam prawie napad.. podjadlam troche ciasteczek i juz bylam w ciagu, mysli krazyly wokol jedzenia, ze skoro juz zawalilam to moge.. wracalam z pracy mialam 11 zl w portfelu juz myslalam co sobie za to kupie do jedzonka.. i wiecie co.. weszlam do sklepu kosmetycznego i kupilam mleczko kosmetyczne. poczulam ulge.. ze nie mam wiecej pieniedzy.. ze przezwyciezylam to..
choc przeciez latwiej bylo ulec, zaslodzic sie.. poczuc sie blogo..
a potem narzekac ze sie jest slabym i beznadziejnym
a zaraz planuje wyprawe na rower zeby spalic te ciasteczka co podjadlam rano.

[Djapira]

Ja niestety mialam dzis napad Bijlam sie z myslami 3h... Przegralam.

[agnieszka k]

wspólczuje, jutro napewno się nie dasz. musisz być silna, nie myśl o jedzeniu.

[Atram]

Napisane przez Djapira

Ja niestety mialam dzis napad Bijlam sie z myslami 3h... Przegralam.

[Djapira]

Dzisiaj bedzie dobrze, wiem to
Poza tym bylam u tej psycholog i okazalo sie, ze mam anoreksje-bulimiczna i ze to wymaga leczenia klinicznego czy jakos tak. slyszalam te zdanie z 5x
Okazalo sie tez, ze ta pani nie ma specjalizacji w zaburzeniach odzywiania i ze w Wolominie jest tylko jeden taki lekarz, ale za wizyte trzeba zaplacic 60zl Ja nie mam kasy, a mamie nic nie powiem .
Ta pani psycholog kazala mi powolac sie na nia(to jej kolezanka) i powiedziec, ze nie mam kasy. Powiedziala, ze tamta mnie przyjmie. Ale mi jest strasznie glupio!!! Poza tym moglabym isc chyba tam na jedna wizyte, a tak to trzeba jechac do Wawy i to jeszcze w centrum. Boze ja sie tam zgubie. Kurcze jest beznadziejnie.

[majka2222]

Hm, Djapiro, ja poszłam do publicznej przychodni zdrowia psychicznego. Ale za leki musiałam bulić. Moja mama wie, o o moich problemach. Musiałam jej wykrzyczeć, że mam zaburzenia odżywiania. Ona wolała udawać, iż wszysko jest w porządku.
Tak, Djapiro, najgorsze są te natrętne myśli. Ja kiedyś wykrzyczałam na cały głos( byłam sama w domu), że nie chcę się objeść( mimo że w głowie ciągle kłębiły się myśli o jedzeniu). Potem całą energię wyładowałam na ciężkich ćwiczeniach fizycznych i... pomogło. Każdy musi znaleźć swój sposób. Czasami się uda, czasami nie. W każdym bądź razie z każdego małego sukcesu trzeba się cieszyć, a napadami nie powinno się przejmować. Ale tyle teoria, ech...co innego praktyka.

Atram, gratuluję, że się nie dałaś.

[Atram]

poleglam dzis

[Djapira]

Atram ja tez <przytul> Majka masz racje, co innego praktyka, co innego teoria...
Atram ja jade jutro do rodziny na wies. Bede do niedzieli. Zadnych diet. Mam nadzieje, ze odpoczne. I musze wkoncu wychodzic z domu

[Atram]

Djapira, zazdroszcze wjazdu.
mam juz tego wszytskiego dosc, nie wiem po co to robie- jem wymiotuje a potem taka nienawisc do siebie. i za kazdym razem mowie ze od jutra dieta..
i dzis sie przekonalam ze nie moge liczyc na przyjaciolke i TŻ-ta.. niby chca mi pomoc z tego wyjsc.. ale kiedy powiedzialam ze podjadlam w pracy ciasteczka i mam wyrzuty sumienia, mowia ze dobrze ze je zjadlam, ze jestem za chuda, i ze mam sie tuczyc..
i przez to wszytsko po powrocie do domu najadlam sie i zwymiotowalam
oni nie rozumieja tego
chcialabym sie zdrowo odzywiac, wszystko mi jedno czy przytyje czy nie.. tylko zeby bylo zdrowo i zebym nie miala napadow i wyrzutow sumienia.. postanowilam ze narazie calkowicie rezygnuje ze slodyczy, zadnych 'jdno ciasteczko'. bo to sie potem konczy tak jak sie konczy
boje sie

[Atram]

od dzis.. musi byc dobrze...