Miłe zachowania nieznajomych

[201706190936]

kilka lat temu byłam z synem w sklepie, to był czas po Mikołaju, gdzie w domu było pełno słodyczy i nie miał kto tego przejeść, oczywiście w sklepie przy kasie młodemu się zachciało batonika, powiedziałam że nie kupię bo w domu jest pełno słodyczy, zapłaciłam, pakuję zakupy do torby a tu facet który stał za mną wręcza mojemu synowi upragnionego batonika i mówi że to dla małego Zaskoczył mnie zupełnie

Druga historia: w kościele Byłam z małym na mszy, siedział grzecznie, obok nas pani jakaś sobie przycupnęła, i nagle ni stąd ni zowąd daje młodemu dwie krówki , ale się ucieszył

Pracowałam na pewnym ośrodku wczasowym jako kelnerka, roznoszę kolację gościom a tu pewien młody i przystojny chłopak mówi mi że ma do mnie prośbę, ja pytam: jaką? on że koniecznie muszę się do niego szeroko uśmiechnąć bo mam piękne śmiejące oczy... Kurczę no miło mi się zrobiło jak nie wiem co Przypuszczam że z niego pewne był taki lowelas i komplemenciarz ale swoim zachowaniem zupełnie mnie zaskoczył a potem chciał odprowadzić do domu

Raz idę na spacer, a tu przyłączyła się do mnie nieznajoma babcia z pieskiem, zaczęła mi opowiadać o swoim zmarłym mężu, że prawie codziennie do niego chodzi na cmentarz, że ten piesek to jego pupil był... Pomyślałam wtedy jak strasznie ta kobiecina musiała być samotna że podeszła do nieznajomej osoby i zaczęła opowiadać jej bez żadnego skrępowania o swoim życiu...

---------- Dopisano o 13:27 ---------- Poprzedni post napisano o 13:25 ----------

Napisane przez Impersona

Jak to pozory mogą mylić. Przypomniała mi się podobna sytuacja z panem dresem. Byłam w sądzie po zaświadczenie o niekaralności. Podszedł do mnie taki wielki dres i takim przepitym głosem poprosił mnie o pożyczenie długopisu. Później stałam o kolejce i jakiś mężczyzna za mną ciągle mnie zaczepiał i już w pewnym momencie miałam tego dość, co zobaczył mój dres. Podszedł i zapytał "Czy ten gość się pani naprzykrza?" . Uśmiechnęłam się i powiedziałam, że nie, bo bałam się, że mu coś zrobi. Na co pan dres odrzekł "jakby co, to proszę dać znać, pani mi pożyczyła długopis, to ja pani pomogę"

padłam

[201803120851]

Ja chyba wyglądam czasem jak ta sierota boska to mi ludzie pomagają

1. Wsiadłam do tramwaju bez biletu, a nie działał niestety automat do biletu. Jako że miałam jechać kawałek drogi, a kanary często jeżdżą, to chciałam wysiąść na następnym przystanku i poszukać kiosku. I tak stałam z nieszczęśliwą miną czekając aż drzwi się otworzą, aż podeszła do mnie obca dziewczyna i podała mi swój skasowany bilet powiedziała "proszę" i wysiadła i oczywiście dwa przystanki później była kontrola biletów

2. Od niedawna mieszkam w stolicy - szukając w nieznanej mi okolicy pewnego miejsca stałam i próbowałam rozgryźć z mapą, w którą stronę powinnam iść, aż podszedł do mnie jakiś pan, powiedział, że wyglądam na zagubioną i wszystko mi wytłumaczył, a nawet podprowadził.

3. Jechałam pociągiem do domu, oczywiście wszystkie miejsca zajęte, więc podróż na stojąco dwie godziny. Zniechęcona wyjęłam książkę i próbowałam czytać w tych warunkach, gdy po 5 minutach siedzący obok ok. osiemnasto-dziewiętnastoletni chłopak ustąpił mi miejsca mówiąc " proszę, tak Ci chyba będzie wygodniej czytać". Nie powiem, byłam mocno zaskoczona

[abraxas2871]

Napisane przez Impersona

Bardzo podoba mi się ten wątek

Mi się bardzo często zdarza, że ktoś zachowuje się wobec mnie miło W żłobku mojego syna jest pewien tata, który zawsze rozbawia wszystkich rodziców, bo jest tak pozytywnie rozgadany i ma mądre rzeczy do powiedzenia, a wychodząc zawsze wymyśla rozbudowane życzenia np. o przyjemnym odpoczynku po ciężkim dniu, zdrowiu itd.

Też dość często zdarza mi się dostawać cukierki od starszych ludzi To bardzo ciekawe, że tak wielu z nich ma taki zwyczaj.
Bardzo miłą sytuację miał też raz mój mąż z synem w pociągu. Synek jest fanem pociągów, jechali nowym szynobusem i usiedli na pierwszych siedzeniach, zeby widzieć przez szybę, co się dzieje w kabinie maszynisty. Podeszła do nich pani konduktorka i zapytała syna, czy lubi pociągi, a potem zaprosiła ich do maszynisty, który całą trasę pokazywał małemu co do czego służy i co ma naciskać i razem prowadzili pociąg

Mój boże - to moje życiowe marzenie!!! Całe życie chciałam jechać w kabinie maszynisty - ale zazdroszczę twojemu synkowi

[Annaluka]

Dziewczyny czytając ten wątek mam wielkiego banana na buzi

Mnie też czasami spotykają miłe sytuacje

Raz szłam dość szybko, kompletnie zamyślona, wzrok gdzieś w dal, a chłopak, który mnie mijał wypalił nagle, że mam piękne oczy Kompletnie mnie zatkało, ale zdążyłam odkrzyknąć podziękowania

Kiedyś też ciepłym latem po pracy szłam na zakupy. Słońce świeciło, humor miałam dobry i chyba szłam mocno uśmiechnięta, bo starsza babcinka, aż przystanęła i mówi, że promienieje, że super się uśmiecham, że tak trzymać i życzyła mi miłego dnia! Zaskoczyła mnie

Podobnie kiedyś też zaczepił mnie taki dziadek Fajnie! Staram się chodzić uśmiechnięta, ale na ulicy rzadko kto z obcych potrafi odwzajemnić i docenić uśmiech.

Kiedyś też na przystanku tramwajowym zaczepiło mnie takie starsze małżeństwo bardzo wysokich ludzi i tak właśnie o tym zaczęliśmy gadkę Przemili ludzie.

W pociągu też kiedyś jechała taka ekipa staruszków, co byli sobie w lesie pobiegać i stali na korytarzu. Ja chciałam wyjść z przedziału na korytarz, ale jeden pan stał tyłem i opierał się o drzwi. Za to drugi mnie zauważył i zaczął się do mnie uśmiechać i mi kiwać przez szybę. Reszta ekipy zaczęła się dziwić do kogo on tak się uśmiecha... Otworzyli w końcu drzwi i jedna pani mówi, że myślała, że to ktoś znajomy... Ja mówię, że nie, nie znamy się! Na co druga pani wypaliła: ''To nic, uśmiechasz się, to jesteś nasza ''


Zapomniałam, że kiedyś w busie dosiadł się do mnie żul. Zaczął zagadywać, ale nie chciałabym zbytnio się wdawać w rozmowę, ale pękłam i zaczęłam z nim rozmawiać. Ja jechałam na zakupy, więc na moim przystanku wysiadł, odprowadził mnie kawałek do galerii i życzył miłego dnia. Trochę się bałam, ale byliśmy w centrum. Myślałam, że będzie chciał ode mnie kasę, a on po prostu podziękował za miłą pogawędkę i poszedł w swoją stronę...

[karolca]

Napisane przez abraxas2871

Mój boże - to moje życiowe marzenie!!! Całe życie chciałam jechać w kabinie maszynisty - ale zazdroszczę twojemu synkowi

Jak będziesz podróżowała takim nowym szynobusem idź na sam przód składu i przyklej się do szyby jak glonojad Może zadziała
(takie moje luźne wyobrażenie spełniającego się marzenia)

[201803120851]

Pamiętam jeszcze jak byłam w sklepie i jakiś starszy, chyba schorowany pan przede mną chciał kupić dwie paczki takich mrożonych pierogów, każda przeceniona na 5 zł. Tymczasem kasjerka skasowała każdą paczkę po 12 zł, bo ktoś się pomylił w systemie i zła cena tam jest. Starszy pan zaczął tak mówić, że ojej, a to miałby być jego obiad i nie ma pieniędzy, żeby kupić każdą paczkę za 12 zł. Toteż niewiele myśląc zaczęłam tłumaczyć kasjerce, że według prawa ma obowiązek sprzedać po 5 zł, niezależnie od błędu systemu. Dopiero interwencja kierowniczki pomogła i się okazało, że jednak o tym doskonale wiedzą, ale po co sprzedać taniej, skoro ludziom można wcisnąć wszystko i każdy kit. Starszy pan był bardzo wdzięczny,a ja zadowolona, że chociaż raz studia mi się przydały przy dobrym uczynku

[visionAM]

W mojej pracy spotykam się z różnymi osobami, zazwyczaj nie są to zbyt kulturalne osoby, a ja musze być dla nich bardzo miła itp. więc powiem szczerze, że lepiej mi się robi, gdy słyszę zwykłe "dziękuję, miłego dnia" ....

[abraxas2871]

Napisane przez karolca

Jak będziesz podróżowała takim nowym szynobusem idź na sam przód składu i przyklej się do szyby jak glonojad Może zadziała
(takie moje luźne wyobrażenie spełniającego się marzenia)

Hihi, tak właśnie zrobię - akurat zawsze jeżdżę "normalnymi" pociągami, gdzie nie ma dostępu do kabiny maszynisty, więc póki co szansy nie miałam.
Ale myślę, że o ile małego chłopca chętnie wpuszczą, to przy 23-letniej babie mogą mieć trochę oporów

[karolca]

Napisane przez abraxas2871

Hihi, tak właśnie zrobię - akurat zawsze jeżdżę "normalnymi" pociągami, gdzie nie ma dostępu do kabiny maszynisty, więc póki co szansy nie miałam.
Ale myślę, że o ile małego chłopca chętnie wpuszczą, to przy 23-letniej babie mogą mieć trochę oporów

"pożyczę" ci mojego niewidomego brata, miłośnika kolei i pociągów

[Stace]

Napisane przez echme

Jak to zapłacił? Ja bym nie pozwoliła na coś takiego.

Napisane przez Asji

Ja też nie, Stace, prosimy o rozwinięcie historii

haha, ale ja miałam wtedy 8 lat i to było w warzywniaku za rogiem . Kupowałam chleb i jakiś jogurt chyba, a za mną stał jakiś starszy pan i powiedział, że za mnie zapłaci, bo.. no i tu nie pamiętam co powiedział, ale coś w stylu, że ma dobry dzień itp . A pani kasjerka się uśmiechnęła i mówiła, że to ładnie z jego strony itp., a ja szybko wyszłam

[b3e038722b79d57d91748189c48a0d4b42934a7c_612ac0051d267]

mój tata miał nieprzyjemny przypadek gdy robił zakupy jak zwykle w osiedlowym sklepiku (gdzie go wszyscy znają bo robi tam zakupy jakieś 2-3 razy dziennie) i jakaś pani z obsługi go oskarżyła że wziął wafelki i za nie nie zapłacił..
żadnych wafelków nie brał i się trochę z nimi pokłócił ale następnego dnia poszedł przeprosić i kupił każdej ekspedientce po czekoladzie .. mimo że nic nie zrobił..
na kolejny dzień kierowniczka dała mu za darmo blachę ciasta

[Stace]

[1=b3e038722b79d57d9174818 9c48a0d4b42934a7c_612ac00 51d267;32693792]mój tata miał nieprzyjemny przypadek gdy robił zakupy jak zwykle w osiedlowym sklepiku (gdzie go wszyscy znają bo robi tam zakupy jakieś 2-3 razy dziennie) i jakaś pani z obsługi go oskarżyła że wziął wafelki i za nie nie zapłacił..
żadnych wafelków nie brał i się trochę z nimi pokłócił ale następnego dnia poszedł przeprosić i kupił każdej ekspedientce po czekoladzie .. mimo że nic nie zrobił..
na kolejny dzień kierowniczka dała mu za darmo blachę ciasta [/QUOTE]

może nie na temat, ale pamiętam sytuację, gdy byłyśmy z koleżanką oskarżone przez nauczycielkę w szkole, o coś czego nie zrobiłyśmy. Były rozmowy z pedagogiem i z wychowawcą, ale mówiłyśmy, że się nie przyznamy, bo to nie my. Na drugi dzień koleżanka przyniosła tej nauczycielce bukiet kwiatów i ją przeprosiła za coś czego nie zrobiła, źeby 'mieć spokój'

[preetamsingh]

Jechałam tramwajem i kupowąłm w automacie bilet, nieestety maszyna cały czas wypluwała moje monety, w takiej samej sytuacji był tez mężczyzna obok mnie, który tez próbował kupić bilet i co - kanary! najśmieszniejsze, że chciałam kupić bilet tylko na 2 przystanki, bo od trzeciego z rzędu miałam juz bilet okresowy (na dana linię). Kanary były nieubłagane - zażądały żeby wysiąść i chcieli wypisać mandat. Ja na to spojrzenie: chyba żartujecie, poczułam się pokrzywdzona, bo automat nie działał, a ja przeciez miałam na nastepne przyatnki kartę miejską... Wysiedliśmy: ja, mężczyzna (też chcieli go spisać, dwoje kanarów, i uwaga - starszy pan. Już w pojeździe zaczął nas bronić, mówił ze jest świadkiem, że chcieliśmy kupić bilety, ale automat wyrzucał pieniądze. W końcu kanary się zlitowali. Ale jestem wdzięczna temu panu, że się ujął za obcymi osobami
Inna sytuacja:
mamy w bloku taką struszkę z Alzheimerem - często zamiast do siebie, łąpie za klamke naszego meiszkania, po prostu się myli. Wtedy ją odprowadzam piętro wyżej, do jej mieszkania. Kiedyś zaprosiła mnie do środka, zaczęal pokazywać zdjęcia z młodości, opowiadać o sobie, poczęstowała ciastem, było to bardzo miłe.

[spritfire]

Pracuje w Call Center i ost dzowniłam do jakiegoś Pana z ofertą i na koniec rozmowy powiedział że mam przemiły głos, że życzy mi bardzo dużo uśmiechu w życiu i samych dobrych sytuacji i że mam się cieszyc każdym dniem

[karolca]

Napisane przez preetamsingh

Jechałam tramwajem i kupowąłm w automacie bilet, nieestety maszyna cały czas wypluwała moje monety, w takiej samej sytuacji był tez mężczyzna obok mnie, który tez próbował kupić bilet i co - kanary! najśmieszniejsze, że chciałam kupić bilet tylko na 2 przystanki, bo od trzeciego z rzędu miałam juz bilet okresowy (na dana linię). Kanary były nieubłagane - zażądały żeby wysiąść i chcieli wypisać mandat. Ja na to spojrzenie: chyba żartujecie, poczułam się pokrzywdzona, bo automat nie działał, a ja przeciez miałam na nastepne przyatnki kartę miejską... Wysiedliśmy: ja, mężczyzna (też chcieli go spisać, dwoje kanarów, i uwaga - starszy pan. Już w pojeździe zaczął nas bronić, mówił ze jest świadkiem, że chcieliśmy kupić bilety, ale automat wyrzucał pieniądze. W końcu kanary się zlitowali. Ale jestem wdzięczna temu panu, że się ujął za obcymi osobami

Niestety w regulaminach często jest zapis, że zepsuty automat, brak biletów u kierowcy nie zwalnia pasażera do nieposiadania skasowanego biletu.

ale przypomniało mi się coś
Wracałam kiedyś ze szkoły, dawne czasy. Chciałam kupić bilet u kierowcy, ale nie miał już żadnych u siebie. Chciałam więc wysiąść i kupić bilet w kiosku na przystanku ale pan kierowca na to, że jak będzie kontrola biletów, to on powie, że jestem jego córką

Ten sam kierowca gdy kończył zmianę i zamieniał się z innym kierowcą gdzieś w trasie, wychodził na środek autobusu, mówił ludziom "do widzenia", podziękował za miła podróż
Jak zaczynał zmianę, to witał się grzecznie

[wiefiulecka]

Bardzo fajny wątek, miło się czyta o takich sytuacjach

Jedna sytuacja wyjątkowo utkwiła mi w pamięci, pokłociłam się z moją mamą dość poważnie i wyszłam na ulicę no i płakałam jak szalona, usiadłam na ławce i podeszły do mnie dwie młode dziewczyny i z takim przejęciem się pytały czy mogą mi jakoś pomóc, co się stało, czy mogą coś dla mnie zrobić - i dały mi chusteczki i posiedziały ze mną

[nafnaf]

Świetny wątek, bardzo się cieszę, że na niego trafiłam
Ja miałam dzisiaj taką miłą sytuację - kupowałam buty i wdałam się w bardzo sympatyczną rozmowę z panią ekspedientką z tego sklepu Doradziła mi w wyborze butów, powiedziała, że mogę je śmiało wziąć, bo jej córka jakiś czas temu kupiła takie same i dobrze się noszą Odradziła z kolei inny fason, a nawet specjalnie przyniosła z zaplecza większe lustro, żebym dokładniej je mogła obejrzeć I na koniec dorzuciła mi dodatkowo jeszcze z trzy pary fleków, oprócz tych, które były standardowo dołączone do butów, bo jej powiedziałam wcześniej, że bardzo zdzieram podeszwy
Od razu mi się zrobiło jakoś weselej

[Fantasmagori]

Od niedawna pracuję jako kasjerka i powiem Wam że byłam naprawdę zaskoczona że znaczna większość ludzi jest taka miła Często na koniec zakupów życzą mi miłego dnia, lub miłej pracy, klienci z wypełnionymi wózkami przepuszczają w kolejce osoby które mają jedną-dwie rzeczy, a na początku jak się uczyłam obsługiwać kasę i się ciągle myliłam, to prawie wszyscy mówili że nie szkodzi, że każdy się musi nauczyć itp.
Raz jak powiedziałam pewnej pani w sklepie gdzie jest jakiś produkt, którego szukała, to tak dziękowała jakbym zrobiła coś wielkiego, i życzyła mi dobrego męża
Kiedyś jechałam autobusem w obcym mieście i nie wiedziałam gdzie wysiąść, pomogła mi kobieta i była bardzo miła przy tym

[90agnieszka90]

Dużo dobrego od ludzi spotyka mnie w mojej pracy- rozdaje ulotki Pamiętam, że jak stałam w styczniu to często ludzie mówili " wezmę po kilka żeby pani nie marzła tyle", jednak i tak płacą mi za godziny, a nie za ulotki więc pomoc tak średnio się przydała ale i tak było to bardzo miłe

[Lukrecja_Borgia]

Może to nie do końca dobry wątek, bo to o czym napiszę, jest nie tyle "miłe", co wzruszające, przynajmniej mnie Na jednym z katowickich przystanków wisiał ostatnio plakat o treści, mniej więcej, następującej: "Wszystkim osobom, które w dniu 24. lutego po godzinie 7 rano udzieliły pomocy panu w czarno-żółtej kurtce, serdecznie dziękujemy za uratowanie życia! -Rodzina". Bardzo mnie to ujęło, taki fajny gest, a na pewno dotrze do tych ludzi

[wika82]

Fajny wątek. Osobiście często spotykają mnie miłe gesty od obcych ludzi, ale historia mojego kolegi jest świetna.
Kolega potrzebował jakiejś części do czegoś i pojechał do sklepu na drugi koniec miasta. Na miejscu zdał sobie sprawę, że zapomniał portfela (u niego norma), zmartwił się bo miasto jest rozległe i przejechał kawał drogi na darmo, w dodatku część była tania i więcej kasy wydałby na benzynę jeżdżąc w tą i z powrotem. Próbując uratować sytuację zaczął przetrząsać wszystkie kieszenie, nazbierał już jakieś drobniaki, ale dalej brakowało złotówki. Zaczął więc szperać w aucie, otworzył nawet bagażnik, kiedy podszedł do niego pan o niechlujnym wyglądzie i poprosił o jakieś drobne na wino. Kumpel mówi, że nie ma, zapomniał portfela i sam potrzebuje złotówki, bo mu zabrakło, pech i w ogóle. Pan przeprosił i odszedł. Kolega szamotał się jeszcze trochę i kiedy stwierdził, że nic z tego - znowu podszedł ten sam człowiek, wyciągnął rękę i wręczył mu złotówkę mówiąc: "mówił pan, że panu brakuje".

Kumpel był w ciężkim szoku.

[nafnaf]

Napisane przez Lukrecja_Borgia

Może to nie do końca dobry wątek, bo to o czym napiszę, jest nie tyle "miłe", co wzruszające, przynajmniej mnie Na jednym z katowickich przystanków wisiał ostatnio plakat o treści, mniej więcej, następującej: "Wszystkim osobom, które w dniu 24. lutego po godzinie 7 rano udzieliły pomocy panu w czarno-żółtej kurtce, serdecznie dziękujemy za uratowanie życia! -Rodzina". Bardzo mnie to ujęło, taki fajny gest, a na pewno dotrze do tych ludzi

Super Piękny gest
Ja widziałam w jakiejś gazecie (nie wiem, może to Metro było?) ogłoszenia utrzymane w podobnym stylu Miło sobie poczytać coś takiego

Napisane przez wika82

Fajny wątek. Osobiście często spotykają mnie miłe gesty od obcych ludzi, ale historia mojego kolegi jest świetna.
Kolega potrzebował jakiejś części do czegoś i pojechał do sklepu na drugi koniec miasta. Na miejscu zdał sobie sprawę, że zapomniał portfela (u niego norma), zmartwił się bo miasto jest rozległe i przejechał kawał drogi na darmo, w dodatku część była tania i więcej kasy wydałby na benzynę jeżdżąc w tą i z powrotem. Próbując uratować sytuację zaczął przetrząsać wszystkie kieszenie, nazbierał już jakieś drobniaki, ale dalej brakowało złotówki. Zaczął więc szperać w aucie, otworzył nawet bagażnik, kiedy podszedł do niego pan o niechlujnym wyglądzie i poprosił o jakieś drobne na wino. Kumpel mówi, że nie ma, zapomniał portfela i sam potrzebuje złotówki, bo mu zabrakło, pech i w ogóle. Pan przeprosił i odszedł. Kolega szamotał się jeszcze trochę i kiedy stwierdził, że nic z tego - znowu podszedł ten sam człowiek, wyciągnął rękę i wręczył mu złotówkę mówiąc: "mówił pan, że panu brakuje".

Kumpel był w ciężkim szoku.

[Stace]

o przypomniało mi się, jak ktoś jest z Gdańska i jeździł swego czasu linią 174, to wie o co chodzi . Kiedyś był taki kierowca, który cały czas przez głośniki rozmawiał z pasażerami . Jak ktoś wsiadał, albo wysiadał to mówił 'oo i witamy nowych pasażerów, życzymy miłej podróży', albo żegnał . Pomiędzy przystankami też czasem coś opowiadał. Bardzo fajne to było, od razu się miło robiło, szkoda, że już tego pana nie ma .

[Cola_Ola]

Kiedyś gdy się modliłam podeszła do mnie zupełnie nieznajoma kobieta i oddała mi swój różaniec mówiąc, że jak będzie mi ciężko to mam go trzymać w dłoni. A miałam akurat poprawkę z matmy.

I taki śmieszny chłopczyk, na oko ze trzy, cztery latka złapał mnie kiedyś za kurtkę i obdarzył przepięknym uśmiechem. Miałam wtedy bardzo podły dzień, a że bardzo lubię dzieci to jego uśmiech poprawił mi humor.

[nafnaf]

A propos uprzejmych kierowców, to coś takiego mi się przypomniało
http://www.wlochy.edu.pl/Wlochy,Kier...nych,1089.html
I profil fejsbukowy
http://www.facebook.com/groups/63024778576/

[CzarnyElf]

Kilka lat temu stalam na przystanku i jechalam na nocke do pracy.Byla zima,straszny mroz i w dodatku snieg tez proszyl.Razem ze mna na przystanku stal chlopak z bukietem 20 czerwonych roz+ kilka starszych osob.Widac bylo ze chlopak czekal na dziewczyne bo sie strasznie niecierliwil i co chwila wzdychal gdy kolejny autobus podjechal a dziewczyny w nim nie bylo.
Po kilku minutach stania wreczyl mi ten bukiet ze slowami"Prosze to dla Ciebie,moja dziewczyna z ktora sie umowilem spoznia sie juz ponad godzine,raczej juz nic z tego nie bedzie" po czym odszedl bez slowa.Nie zdazylam nawet powiedziec dziekuje taka bylam zaskoczona.Szlam do pracy z pieknym bukietem w tamten mrozny i dosc smutny dla mnie wieczor.

[plywok]

po oddniu krwi jak wychodziłam z sali zasłabłam. odazu dwóch panów podbiegło, pielegniarka nogi w górę, woda, kropelki. i sie pyta gdzie mieszkam czy daleko. i w tym momencie jeden chłopak, powiedział, że może mnie odiweść autem do domu abym gdzies nie padła w tramwaju znow. miło mi się zrobiło, jednak podziękowałam powiedziałam, że jest już ok.


a drugi raz jechałam do babci pksem i czekałam za panią bo kobieta rozmawiała z kierowcą.i w pewnym momencie z autobusu wysiadł pan i wręczył mi swoj bilet a sam zrezygnował z podróży. zdązyłam jedynie zdzwiona powiedzieć: dziękuje.

[withi_as]

Napisane przez dronkadronka

Mnie sie wydaje,że ludzie starsi są bardziej otwarci na innych, bardziej bezpośredni.

Otóż to, otóż to. Starsi ludzie wiedzą, że nie zostało im zbyt wiele czasu, patrzą na świat trochę z innej perspektywy i cieszą się każdą chwilą. To niezwykle urocze.

Napisane przez rnm

Kilkukrotnie zaczepiono mnie na ulicy, żeby zapytać gdzie kupiłam dany element stroju, albo żeby tylko go pochwalić.

Też często spotykają mnie takie sytuacje - ktoś mnie zaczepia, komplementuje mój ubiór i pyta skąd dana rzecz, która tą osobę ciekawi, jest

Zawsze jak widzę kogoś, kto ma pięknego psa - mówię mu o tym. A muszę dodać że mieszkam na osiedlu, gdzie ludzie wybitnie lubują się w psiakach i to jakie czasami tutaj spotykam - bajka.

Albo kolejna miła sytuacja po wczorajszej imprezie - wszyscy w nocnych autobusach czy na ulicy życzyli mi smacznego, jak widzieli że jemu z kumpelą kebaba Głupota, a cieszy i poprawia humor, chociaż generalnie w nocy, w nocnych jest zawsze wesoło

---------- Dopisano o 14:20 ---------- Poprzedni post napisano o 14:10 ----------

Napisane przez lily marlene

2. Od niedawna mieszkam w stolicy - szukając w nieznanej mi okolicy pewnego miejsca stałam i próbowałam rozgryźć z mapą, w którą stronę powinnam iść, aż podszedł do mnie jakiś pan, powiedział, że wyglądam na zagubioną i wszystko mi wytłumaczył, a nawet podprowadził.

W ogóle ja zauważyłam że w Warszawie ludzie są bardzo pomocni. Teraz już w miarę ogarniam miasto, więc sama często innym pomagam, ale pamiętam że na początku często kogoś pytałam o drogę czy ulicę, i NIGDY nie spotkałam się z odmową. Zawsze wszyscy pomagają, albo po prostu przepraszają, tłumacząc się że sami nie wiedzą To jest miłe

---------- Dopisano o 14:24 ---------- Poprzedni post napisano o 14:20 ----------

Napisane przez Stace

o przypomniało mi się, jak ktoś jest z Gdańska i jeździł swego czasu linią 174, to wie o co chodzi . Kiedyś był taki kierowca, który cały czas przez głośniki rozmawiał z pasażerami . Jak ktoś wsiadał, albo wysiadał to mówił 'oo i witamy nowych pasażerów, życzymy miłej podróży', albo żegnał . Pomiędzy przystankami też czasem coś opowiadał. Bardzo fajne to było, od razu się miło robiło, szkoda, że już tego pana nie ma .

O jej, świetne !

---------- Dopisano o 14:25 ---------- Poprzedni post napisano o 14:24 ----------

Napisane przez Lukrecja_Borgia

Może to nie do końca dobry wątek, bo to o czym napiszę, jest nie tyle "miłe", co wzruszające, przynajmniej mnie Na jednym z katowickich przystanków wisiał ostatnio plakat o treści, mniej więcej, następującej: "Wszystkim osobom, które w dniu 24. lutego po godzinie 7 rano udzieliły pomocy panu w czarno-żółtej kurtce, serdecznie dziękujemy za uratowanie życia! -Rodzina". Bardzo mnie to ujęło, taki fajny gest, a na pewno dotrze do tych ludzi

Bardzo cudowny gest

[maryanna3]

Ja uwielbiam takie miłe gesty ale okazywać Np. szłam ostatnio ulicą i nagle ulewa, wyciągnęłam parasolkę i przechodziłam koło takiej starowinki która była bez parasola. Więc zaproponowałam jej, że ją odprowadzę moje tempo uległo zmianie ale za to opowiedziała mi o dawnych czasach a później chyba z 10 razy dziękowała.

Albo kiedyś widziałam niewidomego na pasach bo miał białą laskę po tym poznałam. Wyglądał na zagubionego, zwłaszcza że dookoła był tłum i ludzie się koło niego strasznie przepychali. Podeszłam i zapytałam czy mu nie pomóc bo mam dużo czasu Zrobiłam mu zakupy i odprowadziłam do przychodni do której szedł a jak mi dziękował to później miałam przez cały dzień lepszy humor

[kobietasukcesu]

Napisane przez Mileva_

Pamiętam, że kiedyś w drodze do liceum zaczepił mnie starszy, szeroko uśmiechnięty pan, wołając: "Dzień dobry! Życie jest piękne! Słoneczko świec, niebo jest niebieskie, proszę pani, trzeba się cieszyć! Uśmiechać! Z życia korzystać! (i jeszcze trochę w tym tonie) Miłego dnia i samych dobrych rzeczy pani życzę!" To było takie miłe

Do mnie też czasami to ludzie mówią tylko zaczynają od pytania 'czemu pani zła/smutna' i potem życie jest piękne, bo..

A czasami nie byłam smutna tylko naprawdę bardzo zmęczona, a zresztą czy nie można sobie już być zgorzkniałym pesymistą?