Boję sie zostać sama w domu na noc.

[coolanka]

Napisane przez wiktoriol

a nie możesz zaprosic jakiejś koleżanki? Jeżeli ma surowych rodziców, którzy nie zechcą jej puścic, to poproś mame niech zadzwoni do jej rodziców, wtedy się napewno zgodzą

Albo kolegi. Niech samiec broni terytorium A tak serio to myślę, że kazda z nas boi sie sama siedziec w domu nocami, albo przynajmniej kiedys tak miala.

[martynusia222]

Ja mam ponad 20 lat i boje się zostawiać sama na noc w domu Jak tylko mam możliwość to idę na imprezę i bawie się jak najdłużej A jak nie to włączony telewizor, kanał muzyczny i jakoś zasypiam

[ALL for LOVE]

edit.

[201607231707]

Napisane przez hello_penny

podrzuciłaby jakaś dobra dusza link?

Oprócz Strasznego Wątku ciekawe są jeszcze ten --> https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=117987 i ten --> https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=105231

Napisane przez oh Mandy

Chociaż ja bardziej od wlamywaczy boje sie duchów

Ja też!
Moje dwie wielkie schizy to właśnie zjawiska nadprzyrodzone i gwałt. Morderstwa czy kradzieży się nie boję

Napisane przez _ema_

To ja Wam załatwię kolejną nockę - ponoć ludzie budzą się o 3 dlatego, że są obserwowani (ja mam od jakiegoś czasu tak 'skalibrowany' pęcherz, że cholera zawsze budzę się o tej godzinie, pomyślcie jakie to dla mnie męki odkąd przeczytałam tą informację )

No dziękuję, teraz to już nie zasnę wczesniej niz po trzeciej

[crippled]

Ja dla odmiany bardzo lubię zostawiać sama na noc, ale duchów też się boję

[Magdaa9]

Mam prawie 21 lat ale też się czasem boje Szczególnie, że moje panele na przedpokoju często same 'strzelają' zazwyczaj jak mam zostać sama to jadę do chłopaka albo on do mnie przyjeżdża Czasem jednak jak się zdarzy, że chłopak w pracy w innym mieście jest to cóż ... trzeba sobie jakoś radzić
Zazwyczaj wtedy siedzę i nadrabiam seriale na ☠☠☠☠☠☠☠☠☠☠ a jest ich tam sporo więc jeszcze na parę lat będę mieć zajęcie :P Ewentualnie faktycznie zostaw włączone tv to wtedy się uśnie
No a dla własnej psychiki sprawdziłabym na Twoim miejscu czy wszystkie okna na dole i drzwi są zamknięte i poszła na górę

[maly_siwek]

Wczoraj po horrorze siedziałam do świtu na czacie/oglądałam film. Było całkiem niezle.

[uleczkap]

bedzie dobrze tylko sie postaraj jednka te kolerzanke zaprosic co z tego ze remont, remontu nie ma cos ie wstydzic a pokoj zawsze mozesz wysprzatac

[rasta hime]

Pokoju posprzątać nie mogę, bo są w nim rzeczy przyniesione z dużego pokoju i kuchni

dzięki za rady, jakoś przeżyję :p

[Shanraya]

Ja od małego często zostaję sama w domu, rodzice wyjeżdżali a ja prawie każdy weekend spędzałam samotnie. Też strasznie się bałam i do tej pory nie czuję się komfortowo, kiedy wiem, że nikogo nie ma a muszę zostać u rodziców na noc bo mają b.duży dom. W mieszkaniu w bloku tak się nie boję
Masz przewagę bo masz kota
zawsze jak usłyszę jakiś dziwny szelest to mówię sobie w myśli, "ah znów ten kociak gdzieś łazi"
nigdy, przenigdy nie siedzę do późna, wolę wcześniej zasnąć bo najgorsze myśli przychodzą w nocy a jak śpisz to wszystko Ci jedno. wolę wstać wcześniej ale jak już jest jasno
włączam sobie muzykę, TV tak, zeby przypadkiem nie słyszeć niczego
w lecie mam otwarte okna w pokojach od strony ulicy ( wolę słyszeć, że sąsiedzi gdzieś się kręcą )
dodam, że już jestem kilka lat po 20

[_rose]

Ja się tak strasznie boję ciemności (mam duży dom), że kiedy miałam wieczorem do około 12 w nocy sama zostać to kolegę zaprosiłam bo się mega bałam mam 19 lat, strach od małego i sie nasila z wiekiem zamiast słabnąć

[Tetrix]

Świetnie Cię rozumiem, mieszkając jeszcze w domu rodzinnym zaczynałam się bać jak tylko zapadał zmrok, a ja byłam sama w domu, nieważne czy była 18 czy 3 w nocy.
Jak kiedyś ok 20 przypomniałam sobie, że miałam rozwiesić pranie w piwnicy - byłam przerażona
Teraz jak mieszkam w mieszkaniu jest trochę lepiej, ale tylko trochę. Dalej jak zostaję sama to albo kładę się jak jest jeszcze jasno, albo nie śpię całą noc i schizuję. Widzę tu 2 wyjścia: zaprosić kogoś, albo wkręcić się w jakąś grę

[201605300922]

Ja też się boję zostawać sama, mam 19lat. Mam mieszkanie w spokojnym bloku, trzy zamki, krata, trzecie piętro - forteca i włamywaczy się nie boję. Boję się psychopatów, naoglądałyśmy się z przyjaciółką Hannibala Dlatego mam obsesję zasłaniania rolet, zasłon, kilka razy sprawdzam czy drzwi są zamknięte. I boję się zjawisk nadprzyrodzonych. Zapalam światło w pokoju, na korytarzu. Kładę się wcześnie, radio mam puszczone, takie spokojne piosenki. Obowiązkowo telefon przy łebku. Dobry patent z nożem, następnym razem tak zrobię, może pomoże. I chłopak zawsze jest pod telefonem, jakbym się bała, raz dwie godziny przegadaliśmy. Głupio się z tym czuję, ale to jest silniejsze ode mnie. Jak rodzice/brat/chłopak są, to nawet nie sprawdzam tych drzwi.

[Iska00]

Coś dla mnie

W domu rodzinnym nigdy, przenigdy nie zostałam sama na noc. Nawet w dzień się bałam.
Po zamieszkaniu w mieszkaniu przestałam się bać. Jak była taka konieczność to w ciągu dnia robiłam wszystko, aby się zmęczyć i szybko zasnąć. Potem najczęściej o 21 padałam do łóżka i zasypiałam przy zgaszonym świetle. Zero strachu.
Aż któregoś pięknego weekendu miałam sama zostać na dwa dni.
Dzień przed wyjazdem połówka postanowiłam zrobić nam wieczór filmowy. Zachciało mi się horrorów i z ciekawości ściągnęłam Egzorcyzmy E.R.

Od tamtej nocy już mam problem z samotnymi nocami. Do dzisiaj schizuję o godzinie 3 nad ranem. Staram się zasypiać o 1 i obudzić o 4 bo wtedy się nie boję. Dobre do zasypiania jest słuchanie pozytywnych afirmacji
A jak mi się nie uda to wyobraźnia działa, oj działa
Włamywaczy się nie boję, morderców, gwałcicieli itp. też nie
Ale za to złe duchy mi straszne teraz Chyba już zawsze będę miała w głowie wizję tej 3 godziny w głowie. Wiem, że to głupie, ale wyleczyć się trudno.

[malwi89]

Napisane przez Iska00

Coś dla mnie

W domu rodzinnym nigdy, przenigdy nie zostałam sama na noc. Nawet w dzień się bałam.
Po zamieszkaniu w mieszkaniu przestałam się bać. Jak była taka konieczność to w ciągu dnia robiłam wszystko, aby się zmęczyć i szybko zasnąć. Potem najczęściej o 21 padałam do łóżka i zasypiałam przy zgaszonym świetle. Zero strachu.
Aż któregoś pięknego weekendu miałam sama zostać na dwa dni.
Dzień przed wyjazdem połówka postanowiłam zrobić nam wieczór filmowy. Zachciało mi się horrorów i z ciekawości ściągnęłam Egzorcyzmy E.R.

Od tamtej nocy już mam problem z samotnymi nocami. Do dzisiaj schizuję o godzinie 3 nad ranem. Staram się zasypiać o 1 i obudzić o 4 bo wtedy się nie boję. Dobre do zasypiania jest słuchanie pozytywnych afirmacji
A jak mi się nie uda to wyobraźnia działa, oj działa
Włamywaczy się nie boję, morderców, gwałcicieli itp. też nie
Ale za to złe duchy mi straszne teraz Chyba już zawsze będę miała w głowie wizję tej 3 godziny w głowie. Wiem, że to głupie, ale wyleczyć się trudno.

też oglądałam... Jak już się zdarzy, że się obudzę o tej nieszczęsnej godzinie to jeszcze tylko sprawdzam czy coś nie pachnie dymem... ech horrory to zło :/

[_rose]

Ja bym już włamywaczy wolała, boje się duchów itd kiedy tylko chcę myśleć o czymś przyjemnym to od razu mam przed oczami straszne mordy z horrorów, czym bardziej chcę o tym nie myśleć to tym bardziej myślę jestem cała przykryta, nawet głowa. Tylko nos mi wystaje żebym mogła oddychać haha broń Boże rękę wystawić, jeszcze by mnie coś za nią złapało

[sheep_zonz]

Ja myślałam, że tylko ze mnie taka tchórzofretka... Mam to samo, panicznie boję się zostawać sama w nocy. Mam 18 lat, jak rodzice wyjeżdżają, a brat ma nockę, to czasem kończy się nieprzespaną nocą. Po prostu siedzę całą noc przy kompie, boję się zgasić światło i zasnąć, a szkoda mi prądu, żeby zasypiać z zapalonym. A że jestem fanką kryminałów i thrillerów, to mam w głowie same czarne wizje. Chociaż oczywiście w rzeczywistości rzadko się słyszy o tym, że jacyś psychopaci wchodzą niepostrzeżenie do domu i mordują wszelkich domowników, a potem jedzą pająki, żeby zyskać ich moc, to ja mam w głowie wciąż obraz z "Intensywności" Koontza i nic na to nie poradzisz.
O tej 3 w nocy też czytałam, jakoś bardzo się tego nie boję, ale gdzieś w głowie ta myśl siedzi.
Ale wiecie co...? Ja mieszkam w takiej kamienicy, ostatnio wyjeżdżam z domu po 6, bo muszę śpieszyć na jazdy i wtedy pierwszy raz tak wstałam. Schodzę z tatą i co widzę? Na klatce leży jakiś facet, żywy, w nocy ktoś widział jak się zatacza na ulicy czy tam leży i wepchnął go na nasza klatkę. Było na tyle ciemno, żeby nie rozróżnić szczegółów, a że mam umysł spaczony kryminałami, to od razu widziałam wokół niego krew. Okazało się, że to leżał facet w swoich wymiocinach, a sąsiedzi zamiast od razu reagować (bo się obudzili jak go ktoś wprowadzał), to czekali na mojego tatę, bo nie wiedzieli co robić. W każdym razie zmierzam do tego, że jeśli taka sytuacja by się zdarzyła wtedy gdy bym nie spała i bym była sama, to bym chyba tam padła ze strachu i wpadła w histerię.

W ogóle to jak zostaję sama, to tylko najbardziej obawiam się siebie. Boję się, że zacznę sobie coś wyobrażać i wpadnę w histerię, co mi już się zdarzało.
Czasem jak nawet idę pod prysznic to boję się wyjść, bo mam wrażenie, że ktoś czai się za kotarą z tasakiem.

A co bym mogła poradzić? Ja albo wcześnie położyłabym się spać, to noc powinna przejść ulgowo. Albo nie spałabym całą noc, bo tak w środku nocy to jeszcze bardziej się boję i bym tylko bała się odwrócić, bo mam wrażenie, że jakiś diabeł może stać za łóżkiem. A tak to sobie przeszukuję forum, zazwyczaj dział "Intymnie" . Muzyka obowiązkowa włączona, światło zapalone wszędzie, czasem też gra telewizor.

Długi mi opis wyszedł.

[_rose]

z tym facetem na klatce to faktycznie przygoda straszna jeśli chodzi o prysznic to również nie jestem sama chociaż mam inną przypadłość. Gdy zmywam czasami makijaż pod prysznicem to wiadomo oczy przez jakiś czas zamknięte. I po prostu boję się je otworzyć bo od razu wyobrażam sobie że coś lub kogoś obok mnie zobaczę i szybko, energicznie szoruję i płuczę te oczy żeby ten stres trwał jak najkrócej a już 22.30 i za chwilę pójdę spać i znowu przeżywać to co każdej nocy... nienawidzę chodzić spać a muszę powiedzieć że cierpię na bezsenność i zanim zasnę to trwa około półtorej godziny..

[uleczkap]

autorkko! przezylas? aniwidu anislychu...

[paddy_1]

Mam 21 lat. Nigdy nie miałam takich problemów do czasu...
Do czasu kiedy do mojego domu nie włamali się złodzieje. Dwa tygodnie po włamaniu spałam u babci bo nie byłam w stanie zasnąć w swoim pokoju. Mimo że minęły już 4 lata boję się wyjść wieczorem sama na podwórko.
W zeszłym roku rodzice pojechali na wakacje, byłam sama w domu przez tydzień. Katorga. Rolety zewnętrzne (jak w sklepach) pozasuwane, wciąż sprawdzałam czy wszystko jest pozamykane, pooświecane światła w CAŁYM domu, sprawdzanie monitoringu. Było ciężko.

No i pierwsza noc w kawalerce dwa lata temu. Też przeżywałam, no ale czasem nie ma wyjścia i trzeba jakoś to zwalczyć.

Taka refleksja - czy przestępcy nie zdają sobie sprawy że wraz z jedną pieprzoną bransoletką ze złota mojej mamy i 3 łańcuszkami (nie było to warte nawet tysiąca) kradną bezpieczeństwo?
Ta świadomość że do domu, miejsca które kojarzy się z ciepłem, gdzie nigdzie indziej nie czujesz się tak pewnie, wchodzą obcy ludzie.