Starania inaczej-czyli staraczki z problemami

[yssmay]

ziebluka Trzymam kciuki, jakieś nowe wieści?

[ameliar]

Napisane przez ziebulka

w tych pęcherzykach po prostu nie było komórek...
ta selekcja jest masakryczna
ciąża z ivf to też cud

Dziękuję dziewczyny za kciuki- na pewno się przydadzą

I jak tam na froncie?
Jesteś już w ciąży?

[ziebulka]

no kobitki na ten moment jestem "w ciąży" z bliźniakami.
Jeden poszedł do mrożenia. Podano mi zarodki 4-komórkowe więc testowanie za 14 dni dopiero..

Staram się nie przyzwyczajać żeby później jakoś przeżyć ewentualną porażkę.

Leków mam kopę, najgorsze są zastrzyki przeciwzakrzepowe bo igła jak dla mnie jest pierońsko gruba (oczywiście w porównaniu z np. ovitrelle).

Brzuch po jakimś "większym" ruchu (spacer z psem) zaczyna pobolewać- ale ma prawo bo jeszcze kilka dni temu wbijano mi igłę w jajniki!

Teraz tylko czekać.

Niedługo zabiorę się za podsumowanie finansowe IVf bo sama jestem ciekawa ile ostatecznie wyszło.

[ameliar]

Napisane przez ziebulka

no kobitki na ten moment jestem "w ciąży" z bliźniakami.
Jeden poszedł do mrożenia. Podano mi zarodki 4-komórkowe więc testowanie za 14 dni dopiero..

Staram się nie przyzwyczajać żeby później jakoś przeżyć ewentualną porażkę.

Leków mam kopę, najgorsze są zastrzyki przeciwzakrzepowe bo igła jak dla mnie jest pierońsko gruba (oczywiście w porównaniu z np. ovitrelle).

Brzuch po jakimś "większym" ruchu (spacer z psem) zaczyna pobolewać- ale ma prawo bo jeszcze kilka dni temu wbijano mi igłę w jajniki!

Teraz tylko czekać.

Niedługo zabiorę się za podsumowanie finansowe IVf bo sama jestem ciekawa ile ostatecznie wyszło.

to teraz trzymam kciuki! Musi się udać


Jak zrobisz to podsumowanie to może napisz ile Ci wyszło? Bo mnie też to czeka jeśli 3 cykle nie wyjdzie...

[pani22ka]

Napisane przez ziebulka

no kobitki na ten moment jestem "w ciąży" z bliźniakami.
Jeden poszedł do mrożenia. Podano mi zarodki 4-komórkowe więc testowanie za 14 dni dopiero..

Kobitkoooo, ściskam pięści.

[yssmay]

3 mam mocno mocno kciuki!!!

[alonka00]

Napisane przez ziebulka

no kobitki na ten moment jestem "w ciąży" z bliźniakami.
Jeden poszedł do mrożenia. Podano mi zarodki 4-komórkowe więc testowanie za 14 dni dopiero..

Staram się nie przyzwyczajać żeby później jakoś przeżyć ewentualną porażkę.

Leków mam kopę, najgorsze są zastrzyki przeciwzakrzepowe bo igła jak dla mnie jest pierońsko gruba (oczywiście w porównaniu z np. ovitrelle).

Brzuch po jakimś "większym" ruchu (spacer z psem) zaczyna pobolewać- ale ma prawo bo jeszcze kilka dni temu wbijano mi igłę w jajniki!

Teraz tylko czekać.

Niedługo zabiorę się za podsumowanie finansowe IVf bo sama jestem ciekawa ile ostatecznie wyszło.

suuuper!!!! trzymam kciuki żeby się wszystko ładnie przyjęło!!!!

[noadia]

Ziebulka ja również mocno trzymam kciuki.

Dawno się nie odzywałam, ale cały czas podglądam co się dzieje na forum. Po ostatniej inseminacji strasznie się zawzięłam. Wkurzyłam sie że znowu się nie udało. Zebrałam wszystkie siły i postanowiłam sobie że teraz to już muszę zajść w ciąże. Pojechałam do lekarza po następną femarę ale przy okazji powiedziałam mu że raczej nie będzie potrzebna, on sam uśmiechnął się i powiedział "to życzę pani żebyśmy się już nie spotkali". We wtorek zrobiłam test "DWIE KRESKI".
Wczoraj zrobiłam betę i jestem w trzecim tygodniu ciąży.
Myślałam że będzie to najszczęśliwszy dzień mojego życia, ale tak naprawdę prawie się rozryczałam. Ja jestem w ciąży a w przedszkolu w którym pracuje panuje aktualnie różyczka. Zrobiłam przeciwciała i niby mam odporniść (nigdy nie chorowałam ale się szczepiłam). Strasznie się boję. We wtorek mam wizytę u ginekologa i może mnie uspokoi. Z jednej stromy mam ochotę skakać ze szczęścia a z drugiej ogarnia mnie paniczny lęk.

[kefii]

Ziebulka trzymam mocno kciuki
noadia bedzie dobrze trzymam kciuki

[Matitka87]

Napisane przez ziebulka

no kobitki na ten moment jestem "w ciąży" z bliźniakami.
Jeden poszedł do mrożenia. Podano mi zarodki 4-komórkowe więc testowanie za 14 dni dopiero..

Staram się nie przyzwyczajać żeby później jakoś przeżyć ewentualną porażkę.

Leków mam kopę, najgorsze są zastrzyki przeciwzakrzepowe bo igła jak dla mnie jest pierońsko gruba (oczywiście w porównaniu z np. ovitrelle).

Brzuch po jakimś "większym" ruchu (spacer z psem) zaczyna pobolewać- ale ma prawo bo jeszcze kilka dni temu wbijano mi igłę w jajniki!

Teraz tylko czekać.

Niedługo zabiorę się za podsumowanie finansowe IVf bo sama jestem ciekawa ile ostatecznie wyszło.

Jezu.....!!!!! ziebulko strasznie się cieszę, że udało się 'zajść w ciążę" z blizniakami :p To już sukces....zawsze mogło być gorzej. Czekam niecierpliwie razem z Tobą....na kolejny wielki sukces....Tylko bardzo Cię proszę nie nastawiaj

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

---------- Dopisano o 19:32 ---------- Poprzedni post napisano o 19:31 ----------

Napisane przez Matitka87

Jezu.....!!!!! ziebulko strasznie się cieszę, że udało się 'zajść w ciążę" z blizniakami :p To już sukces....zawsze mogło być gorzej. Czekam niecierpliwie razem z Tobą....na kolejny wielki sukces....Tylko bardzo Cię proszę nie nastawiaj się za bardzo....chociaż ją pewnie bym zwariowana, hehe

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[noadia]

Napisane przez kefii

Ziebulka trzymam mocno kciuki
noadia bedzie dobrze trzymam kciuki

Dziękuję Kefii Tyle lat staraliśmy się o dziecko a teraz znowu strach. Kciuki się przydadzą.

[pani22ka]

Napisane przez noadia

Z jednej stromy mam ochotę skakać ze szczęścia a z drugiej ogarnia mnie paniczny lęk.

Napisane przez noadia

Tyle lat staraliśmy się o dziecko a teraz znowu strach.

ten strach towarzyszył mi przez calutką ciążę. ze względu na czas oczekiwania na II, nie mogłam uwierzyc w to szczęście. że jednak się udało (w naszą płodność wierzył już chyba tylko mój gin).

bo to bardzo dziwna sytuacja - gdy marzenia się spełniają... (to starania, potem #, znow starania odarly czas radosci z niewinnosci, beztroski; z zazdroscia patrzylam jak dziewczyny po prostu ciesza sie swym stanem)... dziwnie jest też po porodzie, gdy wymarzone, wyczekane, wystarane, ale jednak dość abstrakcyjne dziecko okazuje sie bardzo mocno realne...

GRATULUJĘ I ZACISKAM PIĘŚCI!

[alonka00]

Napisane przez noadia

Ziebulka ja również mocno trzymam kciuki.

Dawno się nie odzywałam, ale cały czas podglądam co się dzieje na forum. Po ostatniej inseminacji strasznie się zawzięłam. Wkurzyłam sie że znowu się nie udało. Zebrałam wszystkie siły i postanowiłam sobie że teraz to już muszę zajść w ciąże. Pojechałam do lekarza po następną femarę ale przy okazji powiedziałam mu że raczej nie będzie potrzebna, on sam uśmiechnął się i powiedział "to życzę pani żebyśmy się już nie spotkali". We wtorek zrobiłam test "DWIE KRESKI".
Wczoraj zrobiłam betę i jestem w trzecim tygodniu ciąży.
Myślałam że będzie to najszczęśliwszy dzień mojego życia, ale tak naprawdę prawie się rozryczałam. Ja jestem w ciąży a w przedszkolu w którym pracuje panuje aktualnie różyczka. Zrobiłam przeciwciała i niby mam odporniść (nigdy nie chorowałam ale się szczepiłam). Strasznie się boję. We wtorek mam wizytę u ginekologa i może mnie uspokoi. Z jednej stromy mam ochotę skakać ze szczęścia a z drugiej ogarnia mnie paniczny lęk.

ale super!!!! wiadomo, że różnie może być ale zrobiliście olbrzymi krok do przodu!!! życzę nudnej długiej ciąży

[passion80]

Noadia, Ziebulka, trzymam mocno kciuki i przesyłam małego wirusa

miałam dzisiaj usg, wszystko gra

[kefii]

Napisane przez noadia

Dziękuję Kefii Tyle lat staraliśmy się o dziecko a teraz znowu strach. Kciuki się przydadzą.

Strach zawsze bedzie ale życze by wszytko dlaej szło jak w zegraku.
dzis na imprezie u dziadkow z okazji 50 rocznicy slubu znaojma złapała mnie i posadziła na krześle i kazala sie nie ruszać. Zdziwona siedze i nie wiem o co chodzi. Pytam sie mamy ale nie chce mi gadac. Pytam sie drugi raz powiedziała ze nie zaszkodzi mam posiedziec. Załapałam ze cos ze staraniami jej chodzi po głowie. Wkurzona pytam sie o co chodzi a ona Na tym krześle siedział ksiadz i niedzaszkodzi jak posiedzisz.
Padłam tekst mnie powalił ale nie wiem czyj to był pomysł. MOze jutro dowiem sie od znajomej o co kaman.

[noadia]

Dziękuję, za słowa wsparcia

Napisane przez passion80

Noadia, Ziebulka, trzymam mocno kciuki i przesyłam małego wirusa

miałam dzisiaj usg, wszystko gra

Ten ŻART to zdecydowanie nie na miejscu

[mala77]

Noadia nastaw sie pozytywnie. Cuda się zdarzają /jeden śpi w pokoju obok/.
Passion super, że w porządku wszystko. Tak będzie już do końca

[passion80]

Napisane przez noadia

Dziękuję, za słowa wsparcia




Ten ŻART to zdecydowanie nie na miejscu

nie to miałam na myśli przepraszam

[ziebulka]

testowanie za tydzień a ja jestem przekonana że i tak nie ma na co czekać.
W ciągu kilku dni cały plan spokojnego czekania do testu legł w gruzach.

Zmarł mój teść, chorował na nowotwór i wiedzieliśmy że to końcówka ale liczyliśmy jeszcze na jakiś miesiąc a nie 1 dzień po opuszczeniu szpitala. Po 15 min od zgonu byliśmy już u teściowej i wtedy ruszyła lawina działań. Tak naprawde chyba pierwszy raz widziałam ciało martwego człowieka- byłam przerażona ale chyba na zewnątrz nie było tego widać bo dzielnie pomagałam jak tylko mogłam. Zwyczajem w rodzinie mojego męża jest pożegnanie przez rodzinę bliskiego w otwartej trumnie. Dzień przed pogrzebem wspólnie z teściową i mężem otwieraliśmy trumnę żeby sprawdzić czy wszystko dobrze wygląda na dzień przed "pożegnieniem".
Wczoraj był pogrzeb. Teraz powoli będę odreagowywać.

Ostatnie dni to sam stres i strach. Pojawiły się już problemy ze snem.

Pojawiły się dość silne bóle skurczowe- trwające kilka sekund i pojawiające się do ok 5 razy dziennie. Niby nic, ale....

Kompletnie nie nastawiam się na ciąże. Jestem wykończona psychicznie i fizycznie. Różne bóle w dole brzucha pojawiały się i znikały ale starłam sie je ignorować bo miałam inne sprawy na głowie.

Mąż od 2 dni, wykonuje pojedyńcze gest, które powodują że pęka mi serce. Wczoraj przed spaniem, pocałował mnie w brzuch i kazał się maluchom "przyklejać tam".
Jak ja mu powiem za tydzień, że się nie udało. Po ostatnich przeżyciach taka wiadomość złamie mu serce....

[alonka00]

Ziebulko bierz nospe!!! nie dostałaś takiego nakazu od lekarza?? na pewno nie zaszkodzi a może pomóc!
przykro mi z powodu teścia pamiętaj: mówi się że jak w rodzinie ktoś umrze to zaraz pocznie się albo urodzi dziecko!

[passion80]

Ziebulko, przykro mi.
mnie od spodziewanej @ przez ok tydzień też brzuch pobolewał jak na okres, co było dobrym znakiem. W póxniejszej ciąży oczywście już nie ale po tym między innymi się zorientowałam. Choć nie wiem czy przy invitro działa podobnie, ale chyba tak
ja żadnych leków nie brałam na początku rozkurczowych

[yssmay]

Ziebulko Tak czy siak będę 3 mać kciuki. No i dużo spokoju Ci życzę.

Ja dziś byłam w klinice i też będziemy podchodzić do in vitro, ale ze względów genetycznych. Jak tu już wcześniej pisałam, mam wrodzoną łamliwość kości i jest możliwość wykonania badania zarodka aby sprawdzić czy posiada moją mutacje lub czy jest zdrowy. Podjęliśmy decyzję z mężem, że nie chcemy skazywać dziecka na moją chorobę. Mamy 50% szans na jej przekazanie. W dodatku mam za sobą ciąże pozamaciczną i poronienie. I jest jeszcze wiele innych argumentów, które doprowadziły nas do takiej decyzji. Teraz tylko czekamy na podanie przybliżonych kosztów i będziemy działać.

[ziebulka]

jak by wszystkiego było mało to jeszcze przyplątała się infekcja albo uczulenie na luteine

Co do moich kosztów to wygląda to mniej więcej tak:
wizyty
1)- konsultacja+USG
- badanie: cytologia i czystość
$: ok. 400zł

2)- USG
-przyjechałam z wynikami badań hormonów
-badanie nasienia +posiew
$: 80+160+(300zł hormony)=540zł

3)-USG
-Gonal na 5 dni (1 x 150 jednostek= 750 jednostek)
- przyjechałam z wynikami wirusologi (swojej)
$: 1380+89=1469zł

4)-USG
-wirusologia męża
-Gonal na 2 dni (300 jed.)
-Cetrotide na 2 dni
$: 89+800=889zł

5)-USG
-Gonal (300 jed.)
-Cetrotide na 2 dni
-Ovitrelle
$: 900zł

6)-punkcja
-IMSI
$:2800zł ->(IMSI płaciłam tylko 1800zł bo mam dofinansowanie funadacji 3000zł)

7)-transfer
-embrioglue
-mrożenie
$800+350+550=1700zł

Czyli ostatecznie 8898 zł idąc krótkim protokołem (w tym 100zł które wydałam na luteine i zastrzyki przeciwzakrzepowe po transferze)

Cen badań wszystkich nie pamiętam więc zaokrąglałam do góry, ale znając mnie mogło coś mi umknąć więc ostatecznie mogę powiedzieć, że wydaliśmy jakieś 9000zł za wszystko.

Jeszcze powinnam dodać koszty dojazdów rzeszów-katowice, ale to chyba zbytnio nie zmieniło by ostatecznej kwoty. Nocleg miałam u rodziny także na tym oszczędziłam.

[alonka00]

Hmm spodziewałam się większej kwoty, ale i tak bez rewelacji - państwo powinno dokładać grube pieniądze na walkę z niepłodnością, a nie podwyższać wiek emerytalny;/
jak się czujesz??

[noadia]

ziebulka strasznie dużo przeszłaś ostatnio. Nie dziwię się że jesteś już zmęczona psychicznie. Dobrze że masz wsparcie w mężu. Trzymaj się ciepło i mam nadzieję, że wreszcie pojawi się szczęście na Twojej drodze.

[ziebulka]

Dziękuję za wsparcie dziewczyny. Tak naprawdę na na temat mojej niepłodności i kolejnych etapów walki rozmawiam tylko z wami. Rodzina i 2 najbliższych przyjaciół tez wiedzą że mamy problemy ale nie zwierzamy się z każdych działań i upadków (bo wzlotów puki co brak...)
Jesteście dla mnie prawdziwym i bardzo realnym wsparciem (choć to tylko wirtualne znajomości).
Alonko pytasz jak się czuję...w zasadzie to chyba sama nie wiem jak się czuję. Mam dużo rzeczy do zrobienia, które zajęły by mi myśli ale jakoś nie mogę się za nic zabrać.
Fizycznie jest dobrze. Pierwsze 2-3 dni po transferze brzuch pobolewał, teraz tylko czasem skurcze, ale za twoją radą od wczoraj biorę no-spe. Psychicznie- chyba najlepiej oddaje mój stan słowo pustka. Jestem zmęczona i nie mam siły o niczym myśleć. Czekam na ten wtorek kolejny, mam nadzieje że szybko zleci.
Noadia- mąż mnie wspiera w czekaniu na wyniki, nie pozwala mi nic robić na pewno bardzo liczy na dobre zakończenie. Przez ostatnie dni to ja musiałam być jak skała dla niego. Otoczyłam go murem ochronnym, dzwoniłam do naszych znajomych, jego przełożonych informowałam o śmierci teścia i absolutnie zakazywałam jakikolwiek tel do niego bo to by go przerosło na tamten moment. Teraz to ja chciałbym odreagować to wszystko bo czuję że to we mnie siedzi, ale tłumienie stresu przez kilka dni tak jakby go uwiązało we mnie. Muszę poczekać, pewnie mnie puści w najmniej oczekiwanym momencie.

kefii- jak terapia krzesłem ??

Matitka- jak u Ciebie??

[alonka00]

dobrze zrobiłaś ciężarówki biorą ją po klika miesięcy na skurcze i jest ok bierzesz jakiś magnez?? też pomaga na skurcze

[Matitka87]

ziebulko bardzo dużo Ci wyszło za IVF.....ja sobie nie wyobrazam, żeby wydac tyle pieniedzy....narazie nie dopuszczam do siebie mysli, ze bedę musiala skorzystac z in vitro prywatnie. W Szwecji IVF prywatnie rowniez jest bardzo drogie 50.000 SEK(25.000 zł), IUI równiez wychodzi srozej niz w PL...no ale tutaj sa inne zarobki...więc generalnie człowieka stać.....na szczescie są tutaj w kazdej komunie(województwie) programy wspomaganego rozrodu z środków publicznych...6xIUI i 3 x IVF. Trzeba być legalnie w Szwecji(praca itp), no i wszelkie badania kwalifuikujace do danej metody, ale wystarczy juz poł roku bezskutecznych starań.
Ja własnie staram sie o to, aby zakafalifikowac sie do tego programu. Dosc długo czeka na wizyte ok 3 m-ce, a zanim wyznacza wizyte trzeba badania podstawowe zrobic(profil hormonów i 2 próbki nasienia) juz mamy zalatwione podstawowoe badania, zajeło Nam to miesiac....takze czekam na info z kliniki na dalsze wytyczne....zobaczymy co z tego wyjdzie.
Nadal jednak kontaktuje sie z lekarzem z PL. Zaleca branie nadal Norprolac i Duphaston....az do uzyskania ciaży...twierdzi ze do IVF mam jeszcze daleką droge....
Jezeli chodzi o moj stan psychiczy...to jest coraz gorzej....nie wierże w to, ze sie uda....naturalnie....nie mam ochoty nawet na staranka...teraz przez 2 dni chciałam tylko spać....nic wiecej...maż jest przerazony mojeje stanem psychicznym...cały czas mi powtarza, że zawsze jest nadzieja...ale ja ja straciłam....Równiez mam tylko Was Dziewczyny w tym ciezkim czasie....jeszcze jest jedna kolezanka...bardzo bliska....która o wszystkim wie...i równiez sie starała 1,5 roku....ale obecnie jest w ciązy 7 m-ac...i nie moge na nia patrzec....bo Mnie serce boli....
pozostaje cierpliwie czekac....nic wiecej nie moge zrobic...i to jest najgorsze

[alonka00]

Napisane przez Matitka87

ziebulko bardzo dużo Ci wyszło za IVF.....ja sobie nie wyobrazam, żeby wydac tyle pieniedzy....narazie nie dopuszczam do siebie mysli, ze bedę musiala skorzystac z in vitro prywatnie. W Szwecji IVF prywatnie rowniez jest bardzo drogie 50.000 SEK(25.000 zł), IUI równiez wychodzi srozej niz w PL...no ale tutaj sa inne zarobki...więc generalnie człowieka stać.....na szczescie są tutaj w kazdej komunie(województwie) programy wspomaganego rozrodu z środków publicznych...6xIUI i 3 x IVF. Trzeba być legalnie w Szwecji(praca itp), no i wszelkie badania kwalifuikujace do danej metody, ale wystarczy juz poł roku bezskutecznych starań.
Ja własnie staram sie o to, aby zakafalifikowac sie do tego programu. Dosc długo czeka na wizyte ok 3 m-ce, a zanim wyznacza wizyte trzeba badania podstawowe zrobic(profil hormonów i 2 próbki nasienia) juz mamy zalatwione podstawowoe badania, zajeło Nam to miesiac....takze czekam na info z kliniki na dalsze wytyczne....zobaczymy co z tego wyjdzie.
Nadal jednak kontaktuje sie z lekarzem z PL. Zaleca branie nadal Norprolac i Duphaston....az do uzyskania ciaży...twierdzi ze do IVF mam jeszcze daleką droge....
Jezeli chodzi o moj stan psychiczy...to jest coraz gorzej....nie wierże w to, ze sie uda....naturalnie....nie mam ochoty nawet na staranka...teraz przez 2 dni chciałam tylko spać....nic wiecej...maż jest przerazony mojeje stanem psychicznym...cały czas mi powtarza, że zawsze jest nadzieja...ale ja ja straciłam....Równiez mam tylko Was Dziewczyny w tym ciezkim czasie....jeszcze jest jedna kolezanka...bardzo bliska....która o wszystkim wie...i równiez sie starała 1,5 roku....ale obecnie jest w ciązy 7 m-ac...i nie moge na nia patrzec....bo Mnie serce boli....
pozostaje cierpliwie czekac....nic wiecej nie moge zrobic...i to jest najgorsze

dobrze cię rozumiem;/ sama byłam bardzo zrezygnowana jeszcze nie tak dawno temu... teraz na to leje... nie mam siły już nakręcać się a później płakać, nie chce tracić życia na bezsensowne załamania;/ biore tabletki, jeżdżę na wizyty i luz... bo nie mam nadziei na nic;/ tym bardziej nie dziwie ci się po tylu miesiącach

[scarlett26]

Napisane przez ziebulka

testowanie za tydzień a ja jestem przekonana że i tak nie ma na co czekać.
W ciągu kilku dni cały plan spokojnego czekania do testu legł w gruzach.

Zmarł mój teść, chorował na nowotwór i wiedzieliśmy że to końcówka ale liczyliśmy jeszcze na jakiś miesiąc a nie 1 dzień po opuszczeniu szpitala. Po 15 min od zgonu byliśmy już u teściowej i wtedy ruszyła lawina działań. Tak naprawde chyba pierwszy raz widziałam ciało martwego człowieka- byłam przerażona ale chyba na zewnątrz nie było tego widać bo dzielnie pomagałam jak tylko mogłam. Zwyczajem w rodzinie mojego męża jest pożegnanie przez rodzinę bliskiego w otwartej trumnie. Dzień przed pogrzebem wspólnie z teściową i mężem otwieraliśmy trumnę żeby sprawdzić czy wszystko dobrze wygląda na dzień przed "pożegnieniem".
Wczoraj był pogrzeb. Teraz powoli będę odreagowywać.

Ostatnie dni to sam stres i strach. Pojawiły się już problemy ze snem.

Pojawiły się dość silne bóle skurczowe- trwające kilka sekund i pojawiające się do ok 5 razy dziennie. Niby nic, ale....

Kompletnie nie nastawiam się na ciąże. Jestem wykończona psychicznie i fizycznie. Różne bóle w dole brzucha pojawiały się i znikały ale starłam sie je ignorować bo miałam inne sprawy na głowie.

Mąż od 2 dni, wykonuje pojedyńcze gest, które powodują że pęka mi serce. Wczoraj przed spaniem, pocałował mnie w brzuch i kazał się maluchom "przyklejać tam".
Jak ja mu powiem za tydzień, że się nie udało. Po ostatnich przeżyciach taka wiadomość złamie mu serce....

Ziębulko, może to zabrzmi strasznie, ale czasami coś co totalnie zaprzątnie uwagę w innym kierunku pomaga. Miałam również ciężkie przejścia w cyklu w którym zaszłam i zaszłam - a jak się w poprzednim nastawiłam, że z wakacji przywieziemy sobie małą Chorwatkę to dooopa. A brzuch mnie bolał bardziej niż tuż przed poronieniem.

Mąż myślę, że ma fajne podejście - traktuje, że już jesteś w ciąży, bo w sumie zależy kiedy dla kogoś się ona zaczyna - czy zapłodnienia, czy zagnieżdżenia. Wiem, że ciężko robić sobie nadzieję, gdy tyle razy coś nie wychodzi - ja tak mam, że zawsze uważam, że wszystko skończy się źle, bo to oszczędza wielu rozczarowań - najwyżej można miło się zaskoczyć jak jednak wyjdzie odwrotnie.... Ale na dłuższą metę bardzo to męczące - a Ty powinnaś odpocząć. Pomyśl, że zrobiliście wszystko, żeby się udało. Może właśnie się uda?