Zostać czy odejść?

[potrzebuje_pomocy]

Czesto opisywałam tutaj swoje perypetie w związku, ostatnio jednak wszystko wróciło do normy, było cudownie między nami, plany na przyszłość i w ogóle.. A jednak jest jakieś ale. Otóż mój ukochany kiedyś już był w wojsku, lecz z przyczyn jakichś tam nie dostał przedłużenia kontraktu. (nie był wtedy ze mną). Było jego wielkim marzeniem by móc tam pracować. Kwestia powracała co jakiś czas, w końcu była sytuacja, że mógł iść tam pracować od zaraz, ale on nie chciał- ma na miejscu dobrą pracę, poza tym mówił, że nie chce związku na odległość. No i nagle bum, z dnia na dzień oświadczył mi, że jednak podjął decyzję i jednak postanowił do tego wojska iść. Boli mnie to bardzo, nie chcę niszczyć jego marzeń i być egoistką, ale co mam na to poradzić, że to jest dla mnie jakby skreślenie wszystkiego? I że nie umiem nawet przed nim ukryć, że sprawia mi to ból? On twierdzi, że będę przecieź do niego przyjeżdżać i w ogóle, ja mu mówię że pewnie mnie zdradzi, to jednak różnica km i że w końcu sam kiedyś nie chciał związku na odległość a teraz co? Twierdzi, że odległość nie ma znaczenia bla bla.. wielce zachłyśnie się jakimś wielkim miastem i koniec. Poza tym raz wspomniał nieśmiało, że zawsze mogę tam być z nim bo w końcu tam też są uniwerki (studiuję) i mogłabym się przenieść, ale jakoś tak bez przekonania. Układa nam się super, ale wiem, że ta jego decyzja wszystko zmieni. Co zrobiłybyście na moim miejscu? Zostać czy odejść? Nie chcę się przyzwyczajać do niego za bardzo, już się przyzwyczaiłam, a jak ma mi za miesiąc powiedzieć, że to koniec to chyba warto by było już teraz to wszystko zakończyć i darować sobie bólu za miesiąc, dwa?

[Wenus21]

Napisane przez potrzebuje_pomocy

Czesto opisywałam tutaj swoje perypetie w związku, ostatnio jednak wszystko wróciło do normy, było cudownie między nami, plany na przyszłość i w ogóle.. A jednak jest jakieś ale. Otóż mój ukochany kiedyś już był w wojsku, lecz z przyczyn jakichś tam nie dostał przedłużenia kontraktu. (nie był wtedy ze mną). Było jego wielkim marzeniem by móc tam pracować. Kwestia powracała co jakiś czas, w końcu była sytuacja, że mógł iść tam pracować od zaraz, ale on nie chciał- ma na miejscu dobrą pracę, poza tym mówił, że nie chce związku na odległość. No i nagle bum, z dnia na dzień oświadczył mi, że jednak podjął decyzję i jednak postanowił do tego wojska iść. Boli mnie to bardzo, nie chcę niszczyć jego marzeń i być egoistką, ale co mam na to poradzić, że to jest dla mnie jakby skreślenie wszystkiego? I że nie umiem nawet przed nim ukryć, że sprawia mi to ból? On twierdzi, że będę przecieź do niego przyjeżdżać i w ogóle, ja mu mówię że pewnie mnie zdradzi, to jednak różnica km i że w końcu sam kiedyś nie chciał związku na odległość a teraz co? Twierdzi, że odległość nie ma znaczenia bla bla.. wielce zachłyśnie się jakimś wielkim miastem i koniec. Poza tym raz wspomniał nieśmiało, że zawsze mogę tam być z nim bo w końcu tam też są uniwerki (studiuję) i mogłabym się przenieść, ale jakoś tak bez przekonania. Układa nam się super, ale wiem, że ta jego decyzja wszystko zmieni. Co zrobiłybyście na moim miejscu? Zostać czy odejść? Nie chcę się przyzwyczajać do niego za bardzo, już się przyzwyczaiłam, a jak ma mi za miesiąc powiedzieć, że to koniec to chyba warto by było już teraz to wszystko zakończyć i darować sobie bólu za miesiąc, dwa?

Ile km będzie Was dzielić jesli pójdzie do tego wojska ?

[potrzebuje_pomocy]

Nie wiadomo ile, bo mogą go rzucić wszędzie, w całą Polskę, także albo najmniej 60 a najwięcej to drugi koniec kraju

[coffee]

Napisane przez potrzebuje_pomocy

ja mu mówię że pewnie mnie zdradzi

wielce zachłyśnie się jakimś wielkim miastem i koniec.

Masz jakieś powody, by tak twierdzić czy tak po prostu zaufania zero?

Bez zaufania związek na odległość nie wypali, więc lepiej się rozstańcie wcześniej.

[potrzebuje_pomocy]

Napisane przez coffee

Masz jakieś powody, by tak twierdzić czy tak po prostu zaufania zero?

Bez zaufania związek na odległość nie wypali, więc lepiej się rozstańcie wcześniej.

Tak po prostu mówię, nie mam powodów, jestesmy już razem trochę i do tej pory bez jakichś większych numerów, chociaż teraz wątpię że mnie kocha skoro mu tak łatwo decyzja przyszła, nie wiem co robić po prostu, jestem wściekła i rozżalona strasznie, nie mysle i nie robie nic racjonalnie

Ja po protu sama nie wiem czy tego chcę, nikt mnie nie zapytał o zdanie, ja chcialabym żeby było jak do tej pory, nie wiem czy mnie bawi zabawa w odległości, chyba nie, najgorsze że on się z tego cieszy że tam idzie a ja płacze i się wściekam że on się cieszy

[chwast]

Ciężka sytuacja, ale mało piszesz o tym jaki jest wasz związek, jakie plany, co już jest, ile razem bla bla. Bo wiesz co innego gdybym ja spotykała się z facetem 3x w tygodniu i to bardziej na zasadach randek niż siedzenia w piżamach a co innego jak widzę tż dzień w dzień ;p

[potrzebuje_pomocy]

Napisane przez chwast

Ciężka sytuacja, ale mało piszesz o tym jaki jest wasz związek, jakie plany, co już jest, ile razem bla bla. Bo wiesz co innego gdybym ja spotykała się z facetem 3x w tygodniu i to bardziej na zasadach randek niż siedzenia w piżamach a co innego jak widzę tż dzień w dzień ;p

No to nie jest juz na zasadach randek właśnie, był kryzys, przezwyciężyliśmy go, jesteśmy razem 2 lata, widzimy się praktycznie dzień w dzień, jest to poważne dość.

[Chatul]

Napisane przez potrzebuje_pomocy

Co zrobiłybyście na moim miejscu?

Ja bym podziękowała za związek, bo nie chciałabym być ani z wojskowym, ani z osobą, która potrafi postawić mnie przed dokonanym. On już zadecydował, że wyjedzie, bez pytania Ciebie o zdanie, bez przegadania z Tobą tej sytuacji. Dla mnie coś takiego jest przekreśleniem związku, bo pokazuje, że priorytetem są własne chęci, a nie partnerka, której nikt wcześniej nawet o opinię nie zapytał.

[ujagny_blog]

Pozwól mu pojechać, zobacz co z tego wyjdzie.

Ja kiedyś podjęłam ważną dla mnie życiowo decyzję w oparciu o związek z facetem, on nie chciał rozłąki, a ja dałam się namówić. I teraz żałuję, bo rok później i tak się rozstaliśmy, a okazja przepadła.

[chwast]

Napisane przez potrzebuje_pomocy

No to nie jest juz na zasadach randek właśnie, był kryzys, przezwyciężyliśmy go, jesteśmy razem 2 lata, widzimy się praktycznie dzień w dzień, jest to poważne dość.

Nie wiem czy na poważnie bo w poważnej relacji chyba nie stawia się 2 osoby przed faktem dokonanym....

[Zetowiczka]

Napisane przez potrzebuje_pomocy

No to nie jest juz na zasadach randek właśnie, był kryzys, przezwyciężyliśmy go, jesteśmy razem 2 lata, widzimy się praktycznie dzień w dzień, jest to poważne dość.

Gdyby to było poważne dość, to nie zakładałabyś tego wątku.
Zero zaufania do swojego faceta to po pierwsze. Tak, wyjedzie, od razu Cię zdradzi, na pewno na to czeka. Nie trzeba wyjeżdżać, by zdradzać.
Jakbyś chciała to byś wyjechała z nim, przeniosła się na inną uczelnię, albo skończyła studia i dopiero wtedy do niego dojechała. Skoro jest to poważne to nie obawiałabyś sie tej odległości i że się to rozpadnie po miesiącu.
Ja jestem z chłopakiem na dużo większą odległość niż nawet "cała Polska" i układa nam się cudownie. Do głowy by mi nie przyszło zrywać z nim.

Zawsze się zastanawiam jak to jest z tym faktem dokonanym. Patrząc po moim otoczeniu, jak faceci chcieli coś powiedzieć swoim kobietom, to te albo to olewały, albo udawały że nie słyszą, albo że to jakieś fanaberie itp., a potem miały pretensje: ty mi nic nie powiedziałeś!
Są i tacy,którzy się po prostu boją cokolwiek powiedzieć dziewczynie, bo nie wiadomo jak zareaguje, co jej do głowy przyjdzie. Te związki i tak się później rozpadają, bo ile można żyć pod taką presją.

Więc jeśli facet naprawdę Ci nic nie wspominał, ale tak z ręką na sercu, to może bał się Twojej reakcji? Bo jak widać Ty myślisz o rozstaniu, a to nie koniec świata.

[ktoregos_dnia]

No ale co innego świadomie zdecydować się na związek na odległość, a co innego zostać postawioną przed faktem. I to w dwuletnim związku.
Gdyby mój TŻ zachował się w ten sposób to największe zaufanie straciłabym w mgnieniu oka.

Wysłane z mojej el dziewiątki : )

[Madzialena7]

Powiem Ci tak-jeśli facet postawił Cie przed faktem dokonanym nie wspominając Ci nawet o tym nic, nie pytając Cię o zdanie, to nie traktuje Cię poważnie.
Ja żyję z facetem w związku na odległość od września poprzedniego roku, wyjechał za granicę. Oczywiście to była nasza wspólna decyzja, TŻ był gotowy zrezygnować z wyjazdu dla mnie. Ale stwierdziłam, że nie mogłabym pozbawić go takiej szansy, kocham go i chcę dla niego jak najlepiej. Więc z wielkim bólem sama namawiałam go do wyjazdu, bo wiedziałam, że jeśli tego nie zrobi to będzie w głębi żałował. Jesteśmy razem ponad 3 lata a ten wyjazd pokazał nam nawzajem jak bardzo nam na sobie zależy i jeszcze bardziej nas do siebie zbliżył. Też właśnie byłam pewna, że ten wyjazd wszystko zepsuje, oddali nas od siebie, rozstaniemy się, a stało się wręcz przeciwnie. Za to brat który w tym miesiącu pojechał z moim TŻ-tem tam i ma wrócić po 5 tygodniach, kompletnie przestał się dogadywać ze swoją narzeczoną, ze względu w sumie na jej chory, egoistyczny charakter..
Tak więc myślę, że taki wyjazd właśnie pokazuje człowiekowi, czy warto być z tą osobą, czy kochacie się mimo wszystko i czy zależy Wam na sobie.

[potrzebuje_pomocy]

Napisane przez Zetowiczka

Gdyby to było poważne dość, to nie zakładałabyś tego wątku.
Zero zaufania do swojego faceta to po pierwsze. Tak, wyjedzie, od razu Cię zdradzi, na pewno na to czeka. Nie trzeba wyjeżdżać, by zdradzać.
Jakbyś chciała to byś wyjechała z nim, przeniosła się na inną uczelnię, albo skończyła studia i dopiero wtedy do niego dojechała. Skoro jest to poważne to nie obawiałabyś sie tej odległości i że się to rozpadnie po miesiącu.
Ja jestem z chłopakiem na dużo większą odległość niż nawet "cała Polska" i układa nam się cudownie. Do głowy by mi nie przyszło zrywać z nim.

Zawsze się zastanawiam jak to jest z tym faktem dokonanym. Patrząc po moim otoczeniu, jak faceci chcieli coś powiedzieć swoim kobietom, to te albo to olewały, albo udawały że nie słyszą, albo że to jakieś fanaberie itp., a potem miały pretensje: ty mi nic nie powiedziałeś!
Są i tacy,którzy się po prostu boją cokolwiek powiedzieć dziewczynie, bo nie wiadomo jak zareaguje, co jej do głowy przyjdzie. Te związki i tak się później rozpadają, bo ile można żyć pod taką presją.

Więc jeśli facet naprawdę Ci nic nie wspominał, ale tak z ręką na sercu, to może bał się Twojej reakcji? Bo jak widać Ty myślisz o rozstaniu, a to nie koniec świata.

Bał się mojej reakcji, wiedział, że ja będę mu robić wodę z mózgu i będę go namawiać aby nie wyjeżdżał. Sam powiedział, że nie chce by cokolwiek zmieniło się w jego życiu(jeżeli chodzi o nas), chce żeby wszystko było tak jak jest teraz. Mogłabym dla niego wyjechać nawet tam gdzie by pracował i w ogóle, ale na razie nie rozmawiamy o tym jak to będzie, bo on sam jeszcze nic nie wie i nie chce planować żeby potem nie okazało się że nic z tego nie wyjdzie. Kiedyś miał podobną sytuacje, posłuchał dziewczyny i bardzo tego żałował, jednak to akurat do mnie nie przemawia, ale cóż.
Poza tym nie wiem, czy nie jestem osoba która kocha za bardzo. Nie chcę tego wyjazdu, boję się rozstania, że będzie mi tak źle że nie wytrzymam (rozstaliśmy się już kiedyś i było mi strasznie. Jemu też i zeszliśmy się). Wkręcam sobie różne cuda, że wolałby na pewno inną, że nie jestem wystarczająca (nie mam ku temu żadnych powodów). Że na pewno ma mnie dość, że ucieka tam przede mną i nie chce już mieć ze mną nic wspólnego bo go męczę/nudzę/obrzydzam. Chyba muszę wybrać się do psychologa