Czy chłopak rzuciłby was gdybyście przytyły?

[tyene]

Napisane przez _ema_

Po kim jak po kim, ale po Tobie się nie spodziewałam tego, że możesz nie wyobrażać sobie wspierania partnera w walce z problemami w sposób normalny, kochając go cały czas i traktując cały czas jak ukochanego.

Oczywiście, że sobie wyobrażam. Nie wyobrażam sobie tego po deklaracjach obrzydzenia, jakie niektórzy tu rzucili. Jak oni sobie to wyobrażają? Jak sobie wyobrażają wspierania partnera w sposób normalny, jeżeli jest on dla nich "grubym spoconym wielorybem"?

[Malla]

Napisane przez elvegirl

Ja to się tylko zastanawiam, co mu odwaliło, że po tylu latach związku zaczął stawiać takie granice. I dlaczego to jest "jak się stanie, to cię zostawie", bez żadnej refleksji nad podłożem takiej zmiany, nad procesem. Co to była za rozmowa w ogóle, jak przebiegała, z czego ona wynikła, dlaczego wyszła taka konkluzja? I czy ta zasada niefarbowania i nieścinania włosów tak, jak się panu nie podoba, pod groźbą zerwania, istniała zawsze, czy wyszła raptem?

Elve Pacząca... Ja bym na miejscu autorki faktycznie poszła do fryzjera, tak jak wcześniej sugerowano. Teraz, dziś, z radości, że przyszła wiosna.
Dobrać pod okiem profesjonalisty krótką, rudą fryzurkę - jeśli w takiej jej do twarzy, bo absolutnie nie zalecam jej oszpecania się. Tak jak kiedyś chciała, tak jak Jaśnie Panu się nie podobało.

Co wtedy zrobi? Ukarze ją milczeniem, odmową spożywania przygotowanych przez nią posiłków, niedotykaniem jej kota?
Kim ona jest w tym związku, skoro musi się poddawać żądaniom i pasować do katalogu wymiarów?
Jakie ona ma wymagania wobec niego i czemu nie widzi, że on ich nie spełnia, tylko nadal ją rani?

[elvegirl]

Napisane przez Malla

Kim ona jest w tym związku, skoro musi się poddawać żądaniom i pasować do katalogu wymiarów?
Jakie ona ma wymagania wobec niego i czemu nie widzi, że on ich nie spełnia, tylko nadal ją rani?

Dokładnie. Coś się dzieje w tym związku niedobrego, to nie jest come back, jakiego by się oczekiwało.

[Luba]

Napisane przez _ema_

Widzę, że wywlekasz coraz to bardziej absurdalne argumenty. Ale myślę, że jak się postarasz, to jednak pomyślisz abstrakcyjnie i znajdziesz odpowiedź na to pytanie: otóż, facet określił swoje granice, zapewne była to przykładowa waga, przy której autorka wyglądałaby już bardzo źle. Więc jakie przytycie dopuszczamy? No, pomyśl. Pewnie takie, jakie wyznacza dla nas granice atrakcyjności drugiego człowieka i nie łączy się z faktem zaniedbania. Bo 5 kg w górę, nawet 10 nie koniecznie musi znaczyć zmianę trybu życia i charakteru. Przekroczenie 3liczbowej wagi owszem, musi.

Widzisz, chodzi o to, że ja właśnie myślę

Napisane przez elvegirl

Ja to się tylko zastanawiam, co mu odwaliło, że po tylu latach związku zaczął stawiać takie granice. I dlaczego to jest "jak się stanie, to cię zostawie", bez żadnej refleksji nad podłożem takiej zmiany, nad procesem. Co to była za rozmowa w ogóle, jak przebiegała, z czego ona wynikła, dlaczego wyszła taka konkluzja? I czy ta zasada niefarbowania i nieścinania włosów tak, jak się panu nie podoba, pod groźbą zerwania, istniała zawsze, czy wyszła raptem?

W punkt.

Napisane przez tyene

Oczywiście, że sobie wyobrażam. Nie wyobrażam sobie tego po deklaracjach obrzydzenia, jakie niektórzy tu rzucili. Jak oni sobie to wyobrażają? Jak sobie wyobrażają wspierania partnera w sposób normalny, jeżeli jest on dla nich "grubym spoconym wielorybem"?

I dodajmy "nie pociąga".

[rembertowa]

twierdzenie, że panu chodziło o "zaniedbanie wszelakie", "lenistwo" i co tam jeszcze jest o tyle nietrafione, że pan ów uzupełnił swoje wymogi co do wagi o długość i kolor włosów. On ma swoją wizję dziewczyny, a ona ma się do niej dostosować, żeby zasłużyć na jego "miłość". W wizji nie występują inne elementy, niż wygląd, więc naprawdę, między bajki możemy włożyć przekonanie, że to o zadbanie ogólne a życiowe chodzi. Nie, chodzi o tę trzydziestkę na plusie.

I teraz: albo to jest tłuk, który po prostu nie wie, że w związku liczą się inne rzeczy, prostak nieoględny, albo jest to gość, który tego rodzaju kontrolą przejmuje władzę w związku. Nie czytałam innych wątków Autorki, to nie wiem, ale po strzępkach informacji tutaj wnoszę, że nie jest to jednorazowy wyskok tego łacha.

A z innej beczki: tak czytam i czytam te wszystkie opowieści, jak to się tego nie je, tamtego nie je, cztery razy w tygodniu na siłownię, zero słodyczy, zero smażonego, bo się boczki zrobią, i co wtedy, zostawi mnie!!! Z wiekiem pewnie coraz bardziej trzeba się tresować, bo metabolizm zwalnia i kaplica. Przyjmijmy, że ktoś, tak jak ja, lubi jeść. Lubię jeść, lubię słodycze, lubię smażone, lubię sery wszelakie, lubię makaron i ziemniaki też - jednym słowem, lubię wiele przebrzydle tuczących rzeczy. To jest istotna przyjemność w moim życiu. Dlaczego miałabym pilnować wagi kosztem tej mojej przyjemności, żeby dostarczyć przyjemności mojemu partnerowi, który lubi mnie szczupłą? Nie chodzi o otyłość, nie chodzi o coś zagrażającego mojemu zdrowiu, tylko kilka czy kilkanaście kilogramów, które już będzie widać. Rozmiar 42 zamiast 36. Dlaczego moja przyjemność jest mniej ważna niż jego przyjemność?

A szerzej: cała ta kampania przeciwko spoconym, zarośniętym wielorybom z żółtymi zębami to po prostu jeszcze jeden sprytny myk patriarchalnego porządku. To po prostu jeszcze jeden sposób, by utrzymywać kontrolę nad kobietami. Odszedł do młodszej? No tak, nie schudłaś po ciąży. Nie masz dziecka? Na pewno się zaniedbałaś - o, tu! zmarszczka mimiczna. Za mało o siebie dbasz. Posuwa wszystko, co się rusza wokół? Na pewno nie jesteś już dla niego atrakcyjna. Masz celulit na dupie i nic z nim nie robisz. Nie stać cię na krem, bo macie niepełnosprawne dziecko i wszystko pakujesz w jego rehabilitację? Widzisz, on musi odpocząć od stresu w domu, a ciebie już nie pożąda, więc musi biedaczek, twoja wina. I tak dalej, i tym podobne. Użytkowniczka o nicku Mirrranda ładnie to tłumaczyła, barwie ilustrując opowieść przykładami zaniedbanych kobiet w ciąży.

[JanePanzram]

Rembertowa, z tym się zgadzam, choć jest jeszcze jedna rzecz
jakiś czas temu w Polityce była taka okładka:




i to hasło z okładki jakże mi do tego, co się w neciku dzieje, pasuje!

---------- Dopisano o 14:10 ---------- Poprzedni post napisano o 14:07 ----------

Ale sama się temu dziwię, że kobiety same na siebie jeszcze nadają: "jezdeś gróba, to dlatego ci to robi".
Jak krótkie jest to myślenie, jak pełne kompleksów i przekonania o tym, ze trzeba być idealną, aby być kochaną - to mnie zawsze zadziwiało. I dlatego, przez taką nagonkę, takich tematów nie lubię. A wagę mam w normie - jednak zawsze takie tematy doprowadzają mnie do szczękościsku

[rembertowa]

Napisane przez JanePanzram

Ale sama się temu dziwię, że kobiety same na siebie jeszcze nadają: "jezdeś gróba, to dlatego ci to robi".
Jak krótkie jest to myślenie, jak pełne kompleksów i przekonania o tym, ze trzeba być idealną, aby być kochaną - to mnie zawsze zadziwiało. I dlatego, przez taką nagonkę, takich tematów nie lubię. A wagę mam w normie - i mimo to mnie doprowadzają takie tematy do szczękościsku

takie kobiety nazywają się strażniczkami patriarchatu Też mam wagę w normie, wręcz bym rzekła, że szczupła jestem, choć od niedawna na zimę się wspólnie z kotami otłuszczam i obserwuję delikatną oponkę zimową.

[grubella]

:d

[201604181004]

Napisane przez rembertowa

nie jest też ewenementem wymiana czterdziestoletniej żony na dwudziestoletnią kochankę. Dlatego należy starannie rozważyć, z kim się wiążemy - bo pewne deklaracje, ujawniane priorytety, kryteria, założenia, uprawdopodabniają jedną lub drugą możliwość. Zawsze można się zdziwić, częściej jednak wtapiamy z własnej, nieprzymuszonej woli.

to chyba klucz w tej dyskusji

[AshaiSun]

Ale ja tu mówiłam już o skrajnym zaniedbaniu prowadzącym do powstania typu ferdek kiepski z ogromną otyłością. no chyba mało kto zaakceptował by coś takiego @tyene. Wspierać można i cały czas uważam, że sama mogłabym wytrzymać bardzo długo i wspierać bez poczucia obrzydzenia bo nagle partner wrzucił za dużo. Ale nie jak reorganizuje się nagle życie, które mogłoby wyglądać tak - praca lub jej brak, powrót do domu i nicnierobienie,obżeranie się na kanapie. I co nagle znika mi człowiek, którego kocham i co? Ja bym tego nie tolerowała bo mój aktualny partner jest zupełnie inny .
Poza tym starałabym się już przy symptomach zacząć alarmować i coś z tym zrobić bo przecież też dlatego mamy siebie nawzajem. Sama mogę powiedzieć, że czułabym się stasznie wobec siebie i partnera gdybym wskoczyła nagle na granice otyłości i sama bym się czuła jak wielki śmierdzący wieloryb.
tak jak dziewczyny wcześniej napisały, tu nie chodzi o to, że wrzuca się kilogramy i tyje, z tym się wiąże również zmiana stylu życia, obżarstwo siedzący tryb życia lenistwo. I co zakładając taki tatuś kiedyś nawet nie będzie chciał ruszyć się z dzieckiem na spacer

Poza tym nie mamy obrazu całej sytuacji ani kontekstu, więc spieramy się dlatego, że każda z nas ma inny punkt widzenia tego wszystkiego. Każdy ma prawo żyć jak mu się żywnie podoba i nikomu nic do tego. Jeden będzie akceptował nawet jak partnerka mu się roztyje do trzycyfrowej liczby przy wzroście 160, a drugi będzie alarmował i pracował nad tym razem z partnerem, a trzeci w końcu trzaśnie drzwiami wyjdzie i nie wróci. Jeszcze inny będzie akceptował ale na boku znajdzie sobie jakąś pannę . Wszystko zależy od osobnika!
A tak podsumowując możemy tylko przewidywać jak każda z nas by się zachowała a stojąc przed realnym problemem niekiedy tak krzykliwe stwierdzenia mogłyby się bardzo zweryfikować

[Candy_lips]

[1=660466b847ce6b6d028edaa 7f0f25337b0ef02f3_5ed5889 5d5a99;45528480]Co byście zrobiły, myślały, gdyby wasz facet oświadczył wam, że rzuciłby was gdybyście przytyły tak ok. 30 kilo (0czywiście pomijając ciążę i chorobę)?[/QUOTE]

Nie przytyłam tyle ale 15 kg i to nie była ciąża ani choroba. Tzn choroba pośrednio, bo zespół policystycznych jajników co daje skłonność do tycia, jednak nie jest to taka choroba, że tyje się z powietrza, jak często to bywa przy tarczycy. No więc była to bardziej wina tego, że za dużo jadłam, kalorycznie itp, nie przejmowałam się tym, tyłam, ale jakby nie zauważałam problemu aż ważyłam 86 kg przy 170. Potem wzięłam się za siebie, schudłam do 65 kg, potem znowu folgowałam i teraz mam 75-78 kg przy 170. No, ale już wiem, że koniec tego. Na szczęście z diety pozostało mi trochę dobrych nawyków, więc teraz będzie mi łatwiej. Tak że przytyłam 15 kg z własnego lenistwa i nie zostawił mnie, w ogóle nie narzekał praktycznie, wiem dziwne, ale jakoś tak miał, jakby to nie miało jego znaczenia, mimo że byłam dużo grubsza, jakby nie patrzeć 15 kg więcej to jest widoczne, zwłaszcza u mnie, że twarz zrobiło się okrągła i poszło w brzuch, bo tak mam.

No, ale potem w odchudzaniu mnie wspierał Co by było jak 30 kg jak piszesz? To 15 kg więcej, bo jak mówię u mnie było 15. Przy 15 kg nie narzekał, ale wydaje mi się, że przy 30 kg mogłoby być inaczej, w końcu już przy 86 kg miałam początek otyłości, a jakbym przytyła nie 15 kg, a 30 kg to by była duża otyłość. Dlatego myślę, że wtedy by coś powiedział, bo przejąłby się na pewno moim zdrowiem. Względy estetyczne pewnie też, bo początek otyłości jeszcze mógł przeżyć, bo wprawdzie już byłam gruba, ale 86 kg przy 170 mu tak nie przeszkadzało, ale jakby to było 30 kg to by było 100 kg, więc duża otyłość, więc bardzo możliwe, że patrzyłby na to inaczej. Jednym słowem miałam początek otyłości, więc można jeszcze powiedzieć dużą nadwagę, ale jakby byłó 30 kg to by była duża otyłość, więc na pewno bardziej by mu się to rzuciło w oczy.

Gdy ważyłam te 86 kg przy 170 to go pociągałam, nie da się tego ukryć. Jakby było 30 kilo więcej, a nie 15 kg, czyli 100 kg, to pewnie byłoby ciężej. A tak go pociągałam, nadal chciał często, sam się do mnie dobierał ciągle, czyli bez zmian, jak zawsze Aż sama byłam zaskoczona, oczywiście na plus Wiele razy mógł też powiedzieć, że za dużo jem, żebym ograniczyła, bo przecież tak było. No i przecież gdyby nie to, że tak dużo jadłam, to bym tyle nie utyła. Dlatego zdaję sobie sprawę, że to moja wina, nie kontrolowałam się nic. No, ale nic nie mówił.


Z jednej strony pewnie mu to nie przeszkadzało, bo przecież widziałam, że nie przeszkadza, z drugiej uprzedziłam go, żeby jednak jakby coś mówił, żebym tyle nie jadła :P Oczywiście sama się już będę stopować, to silne postanowienie i teraz na pewno wytrwam, jednak ogólnie dałam mu znać, bo jednak fajnie jak facet też powie jakby się przesadzało. Jednak ogólnie to dobrze, że i w tej większej wersji go pociągałam.[ No i to nie jest tak, że mój facet woli kobiety z nadwagą, otyłe, jaką ja wtedy byłam po przytyciu, wyglądałam źle, tłuszczu dużo, ale myślę, że też dlatego jemu to tak nie przeszkadzało, pociągam go, bo dla niego mimo że facet seks też w dużej mierze związany jest z miłością. Skoro nadal byłam tą jego z tym samym charakterem, tym samym dla niego nie byłó wielkim problemem. Chociaż fakt, takich dziewczyn chudziutkich czy bardzo szczupłych, to on nie lubi zbyt, więc jakbym ważyła 50 kg przy 170 to pewnie nie piałby z zachwytu. No, ale jak będzie 55 czy 60 kg to jak dla mnie będzie optymalnie. A jak mnie poznawał to już powoli ważyłam nieco za dużo, ale bez tragedii moim zdaniem ok 70 kg.

ednak logiczne, że przy tej wadze nie byłam mega szczupła, tylko taka dziewczyna z krągłościami, no i mółj facet chyba najbardziej takie lubi, więc nie należy do tych, którzy uważają, że dziewczyna ma mieć płaski brzuch, ani grama tłuszczu. No i dobrze, bo ja płaskiego brzucha nie miałam i pewnie nie będę mieć, zwłaszcza, że mam taką budowę, że mi wszystko idzie w brzuch. No i jakoś nie chciałabym płaskiego brzucha, mogę mieć mały, ale płaski nie, płaskie mi u kobiet się nie podobają i nie chciałabym takiego. O dziwo, właśnie mój facet woli dziewczyny z krągłościami, a sam jest bardzo szczupły, płaski brzuch- u kobiety mi się właśnie płaski brzuch zbyt nie podoba, u faceta zaś tak. Dlatego ja jestem większa od mojego faceta, grubsza na pewno.

No, ale zaczynam odchudzać się jak pisałam i to już na trwale zmienię nawyki. Ja właśnie mam tak, u siebie lubię krągłości, faceta wolę szzczupłego bardzo, u facetów mi się podoba szczuplejsza sylwetka niż u kobiet. Tak jakoś mam, dlatego sama nie chcę być mega szczupła, tylko średnia. Mój facet właśnie tak samo lubi być chyba bardzo szczupły, a dziewczyny jednak lubi średnie, nie takie szczupłe jak on. No i mamy podobnie więc tutaj i uzupełniamy się

Jak przytyłam te 15 kg to owszem, dużo jadłam, bardzo mało się ruszałam, ale nie było oprócz tak źle jak niektórzy piszą, tzn nie chodziłam z przetłuszczonymi włosami hehe. Włosy umyte, malować to nie, bo mało się maluję i rzadko, ale powoli zaczynam, bo rozumiem, że to się przyda, więc zaczynam. Wprawdzie późno zaczynam malować się częściej, bo mam 22 lata już, ale to nic, wcześniej nie miałam ochoty, a nie chciałam się zmuszać.

[Thalie_]

Przydarzyła mi się taka sytuacja, nie aż tak ekstremalna oczywiście. Byliśmy jeszcze wtedy w związku na odległość i wyszło tak, że nie zobaczymy się za miesiąc jak zwykle tylko za dwa. Stres z przedłużającej się rozłąki, ciśnienia w pracy ( było wiadomo że 2 osoby z działu z najgorszymi wynikami wylecą) plus przeciągające się problemy z obroną mgr wpakował mnie w uzależnienie od słodyczy. Wcześniej na słodko lubiałam tylko lody, owsiankę i kakao a tu nagle szło wszystko w przedziwnych kombinacjach, w pracy nie było czasu na normalny lunch więc 2 batony i gotowę. Nawet nie zauważyłam zmian w moim ciele, noszę sie raczej luźno, jakieś getry i tunika itp. Tydzień przed przyjazdem TŻ zaczęłam zabiegi upiększające, jakieś maseczki itp, odnalazłam w szafie sexy sukienkę i nie mogła się w nią wbić, normalnie SZOK. Wtedy zobaczyłam fałdki na brzuchu, cellulit na udach, polecialam do sąsiadki i siup na wagę a tam zamiast standardowych 52 kg ukazało się 63 kg. Wiem ze nie była to jakaś wielka waga ale jak się przytyki od siedzącego trybu życia i słodyczy w tak krótkim czasie to ciało wyglada na prawdę kiepsko. Miałam straszne obawy, czy będę mu się nadal podobać, jak ostatnio widziałeś kogoś 11 kg szczuplejszego to cieżko tego nie zauważyć... Na randkę poszłam w worku pokutnym zamiast seksownej sukienki. Jednak TZ ucieszył się jak zwykle z mojego widoku, tak samo wspaniałe traktował moje ciało itp. W końcu nie wytrzymałam i sie zapytałam czy zauważył, no i mi powiedział ze jestem moze troszkę okrąglejsza ale śliczne jak zawsze i że będę mu się podobać nawet jak dobije do 100 kg. To miłe chociaż wiadomo, że mało realne :p sam od 4 lat ćwiczy i dba o ciało. Nie mogłam sie powstrzymać i dreczylam siebie i jego ciągłym gadaniem o tym. Powiedział, że jemu się bardzo podobam ale jeżeli to mnie tak męczy i odbiera chęć do życia to pokarze mi fajne ćwiczenia. Tak poza tematem 6 miesięcy zajęło mi powrót do dawnej wagi plus ujędrnianie ciała ehhh łatwo przyszło ale cieżko poszło :p Do czego zmierzam, nie znam żadnej kobiety ( nie licząc tych bardzo szczuplutkich, które chciały przytyć), które od swojej wagi standardowej czy to 50, 60, 70 czy 80 które w niedługim czasie nabrały 10, 20 czy 30 kg ( oczywiście wykluczając przyszłe mamy) i się z tym dobrze czuły. U większości spowodowało to gruntowny spadek samopoczucia, stany depresyjne, spadek poczucia własnej wartości, wzrost zachowań związanych z zazdrością, dziwne jazdy, spadek libido itp. A to już poważnie wpływało na relacje z partnerem, którzy często nie mogli znieść ciągłego "marudzenia". Kobieta dobrze czująca sie w swoim ciele jest o wiele lepszą partnerką. Brak akceptacji dla ukochanej z dodatkowymi kg z przyczyn estetycznych skreśla w moich oczach faceta. Argument pisałem sie na 50kg a nie na 80 wogole do mnie nie trafia, jak można liczyć na kogoś takiego w ciężkich chwilach? Co będzie jak przyjdzie choroba, która zmieni nasz wygląd? Pisałem się na ładną kobietę a nie na taką zmienioną chorobą? Natomiast troska o nadwagę w związku ze zdrowiem czy spadkiem samopoczucia jak najbardziej ok.


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[chwast]

Gdybym tyla ot tak sobie to nie sadze by po 10kg nie zwrocilby mi uwagi i patrzyl jak tyje kolejne tyle.
czy by mnie rzucil?nie wiem no nie sadze, ale temat dla mnie absurdalny cos jak czy facet rzucilby was gdybyscie polecialy na ksiezyc?
Wysyłane z mojego SK17i za pomocą Tapatalk 2

[Shira Yuki]

Napisane przez beznadziejny123

Dobry chłopak by nie dopuścił do roztycia. Jeśli roztyłaś się u cię rzucił to chyba jednak troszczył się za mało i nie byłaś tak ważna dla niego :d

Tzn "nie ta to inna" jest zdrowym podejściem ale jak naprawdę jakaś osoba jest dla ciebie ważna to nie wymienia jej się na lepszy model tylko stara pomóc. Tak mi się wydaje ;d

pewnie co wieczor rozwałkowywałby ci sadelko i wyciskał nadmiar innymi otworami

[LoveMessages]

1. 30 kg nie nabieramy z dnia na dzień tylko to jest proces, który można zauważyć i zapobiec. Co to za facet, który pośrednio pozwala mi utyć a później mnie zostawia?

2. Jeżeli już do tego dojdzie i kobieta dalej tyje bądź olewa to co się dzieje z jej ciałem to wtedy jest to podstawa do opuszczenia tej kobiety. Ja w odwrotnej sytuacji walczyłabym długo o partnera wiercąc mu dziurę w brzuchu by coś z sobą zrobił.

[201607040946]

30 kg spokojnie można przytyć np. w pół roku, jak się ma kompulsy ale faceci raczej tego nie będą rozumieli (nie można powiedzieć ot tak: weź i schudnij, żryj mniej, ćwicz, bo mnie nie pociągasz/rzucam cię/mam kochankę).
Albo choroba, albo nie wiem co. W sumie to jak przytyć 30 kg tak, żeby partner nie zauważył całego procesu? a jeśli zauważy, to wtedy pojawia się pytanie: czemu kobieta tyje? Zajada emocje? Ma problemy hormonalne? Żre za dużo z lenistwa/łakomstwa?

Nie wiem, co bym zrobiła, gdyby mój facet przytył 30 kg, bo grubych nie lubię, ALE pewnie zauważyłabym, że dzieje się coś złego. Bo +5 kg (jak ktoś jest wysoki) można nie zauważyć, ale 30?

[Paulinka9o244]

Ostatnio dzwoniłam do mojej przyjaciółki- odebrała totalnie zasapana. Zdziwiłam się więc spytałam co robi, odpowiedziała, że kupiła bieżnię, bo chłopak jej powiedział, że jeśli nie schudnie, zerwie z nią. Tym bardziej wydała na ten sprzęt pieniądze, które zbierała od roku na wakacje. Oczywiście go nie rzuciła, choć jej tak radziłam. Po raz kolejny argument na to, że miłość jest ślepa, a wśród chłopaków jest dużo frajerów.
Dodam jeszcze, że moja przyjaciółka wcale nie jest gruba, wręcz przeciwnie - jest bardzo atrakcyjną kobietą, która ma ciałko tam, gdzie potrzeba

[201604181004]

Paulinka - po wafla ktoś kupuje bieżnie? :P

[Chatul]

Napisane przez rembertowa

A z innej beczki: tak czytam i czytam te wszystkie opowieści, jak to się tego nie je, tamtego nie je, cztery razy w tygodniu na siłownię, zero słodyczy, zero smażonego, bo się boczki zrobią, i co wtedy, zostawi mnie!!! Z wiekiem pewnie coraz bardziej trzeba się tresować, bo metabolizm zwalnia i kaplica. Przyjmijmy, że ktoś, tak jak ja, lubi jeść. Lubię jeść, lubię słodycze, lubię smażone, lubię sery wszelakie, lubię makaron i ziemniaki też - jednym słowem, lubię wiele przebrzydle tuczących rzeczy. To jest istotna przyjemność w moim życiu. Dlaczego miałabym pilnować wagi kosztem tej mojej przyjemności, żeby dostarczyć przyjemności mojemu partnerowi, który lubi mnie szczupłą? Nie chodzi o otyłość, nie chodzi o coś zagrażającego mojemu zdrowiu, tylko kilka czy kilkanaście kilogramów, które już będzie widać. Rozmiar 42 zamiast 36. Dlaczego moja przyjemność jest mniej ważna niż jego przyjemność?

Moim zdaniem kluczem do sukcesu jest po prostu odpowiednie dobranie się Znalezienie osoby, której gust nie jest sprzeczny z naszym. Wtedy jest dużo większa szansa na to, że ewentualne zmiany w ciele któregoś z partnerów nie będą problemem dla drugiego partnera.

[Paulinka9o244]

Napisane przez drabineczka

Paulinka - po wafla ktoś kupuje bieżnie? :P

Może dlatego, że nie ma u nas dobrych terenów do biegania? Nie mam pojęcia

[Thalie_]

Napisane przez drabineczka

Paulinka - po wafla ktoś kupuje bieżnie? :P

Współczesny cud marketingu, przekonanie człowieka, że musi płacić za bieganie.


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[elvegirl]

Napisane przez AshaiSun

Ale ja tu mówiłam już o skrajnym zaniedbaniu prowadzącym do powstania typu ferdek kiepski z ogromną otyłością.

Tylko że jak się połączy obie wypowiedzi chłopaka autorki, tą o otyłości i o farbie do włosów, to ciężko uwierzyć że chodzi mu o obawy przed grubym Ferdkiem. Zostawiłabyś faceta, gdyby przyszedł od fryzjera w fryzurze, która by Ci się nie podobała?

Nie wiem no, ale jak po kilku latach związku zdarza się taka rozmowa i takie żądania, to moim zdaniem warto się zastanowić, co w tym związku jest nie tak, że taki temat został poruszony.

[Angel_00]

Napisane przez elvegirl

Tylko że jak się połączy obie wypowiedzi chłopaka autorki, tą o otyłości i o farbie do włosów, to ciężko uwierzyć że chodzi mu o obawy przed grubym Ferdkiem. Zostawiłabyś faceta, gdyby przyszedł od fryzjera w fryzurze, która by Ci się nie podobała?

Nie wiem no, ale jak po kilku latach związku zdarza się taka rozmowa i takie żądania, to moim zdaniem warto się zastanowić, co w tym związku jest nie tak, że taki temat został poruszony.

Mój były chłopak wiedział, że nie znoszę łysych facetów, nie mówię o tych starszych ludziach. Mimo to, ogolił się na łyso, taki jednorazowy wybryk. Nie byłam w stanie dotknąć jego głowy, mimo, że lubię miziać po włosach, po głowie. Zostawić nie zostawiłam wtedy, ale nie było to fajne... potem i tak odeszłam.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[AshaiSun]

owszem kiedyś zgolił głowę w taki sposób, że wyglądał jak esesman :P później żartowałam z niego i już nigdy się tak nie obciął (sam był przerażony, że fruzjermoże tak skrzywdzić) ale to nie powód do zerwania. Moje wypowiedzi akurat tyczyły się ogółów a co do autorki - w jej sytuacji również bym miała problem. Ale nie znamy kontekstu, nic nie wiemi więc lawirujemy z tym tematem jak leci

[elvegirl]

Napisane przez AshaiSun

Ale nie znamy kontekstu, nic nie wiemi więc lawirujemy z tym tematem jak leci

No właśnie trochę lipa wyszła z tym lawirowaniem, bo autorka ma ewidentnie spory związkowy problem, który nie polega tylko na tym(o ile w ogóle w jakiejś części na tym polega...), że facet nie chce mieć zapuszczonego, tłustego lenia w domu. Autorka pojawiła się tu, żeby się wyżalić że jej po takim czasie związku posypało się poczucie bezpieczeństwa, dorzuciła to hasło o kontroli fryzury, ewidentnie w tej szafie siedzi trup i mam wrażenie, że rozważania w tym wątku poszły nie w tą stronę, w którą dobrze by było, żeby poszły.

[201607040940]

Dla mnie problem otyłosci jest realny bo mam Hashi. Na razie się trzymam ale jestem zagrożona. Mój TŻ deklaruje że zawsze bedzie mnie kochał i nie zostawi mnie jak przytyję 30 kg.

[201609102148]

Mój powiedział, że by nie rzucił.

Wiele z Was podnosi argument, że "rzucenie" byłoby pośrednio usprawiedliwione, bo partner stałby się mniej atrakcyjny.
Jest więcej powodów, dla których dana osoba nagle może przestać nas pociągać. Może doznać poparzeń twarzy, ulec wypadkowi i mieć blizny na całym ciele, rakową narośl na czole, chorobę skóry... itd. itp.
O ile rzucanie kobiety po ciąży jest "fe", bo przecież może schudnąć! Czyli jest szansa, że jeszcze będzie seksi. A jeśli się roztyje "z zaniedbania" to rzucić można, bo jest leniwa i jeszcze długo zostanie obleśnym kaszalotem.

Czyli najgorzej będzie mieć taka, która została oszpecona nieodwracalnie i z własnej winy. Jak moja znajoma, która na zajęciach pół roku temu oblała sobie twarz kwasem.

[_ema_]

Napisane przez Farmakopea

Czyli najgorzej będzie mieć taka, która została oszpecona nieodwracalnie i z własnej winy. Jak moja znajoma, która na zajęciach pół roku temu oblała sobie twarz kwasem.

Jesli mój partner na zajęciach odkręciłby słoik z kwasek i podrzucał w górę, to owszem, rzuciłabym, bo z kretynem życia układać nie będę Każda inna sytuacja to wypadek i nie ma kompletnie powiązania z charakterem czy trybem życia, więc przykład nie mający kompletnie związku ze sprawą.

[201609102148]

Napisane przez _ema_

Jesli mój partner na zajęciach odkręciłby słoik z kwasek i podrzucał w górę, to owszem, rzuciłabym, bo z kretynem życia układać nie będę Każda inna sytuacja to wypadek i nie ma kompletnie powiązania z charakterem czy trybem życia, więc przykład nie mający kompletnie związku ze sprawą.

No cóż, u nas czasem na laboratoriach coś wybucha... Także nie trzeba być kretynem, wystarczy, że się czasem pochyli za bardzo, albo za wysoko podniesie szybkę w dygestorium.

Mi nie chodziło o same sytuacje, a o podnoszony tutaj (niekoniecznie przez Ciebie) argument: stała się mniej atrakcyjna (ew. pociągająca) = można rzucić.

[Angel_00]

Napisane przez Farmakopea

No cóż, u nas czasem na laboratoriach coś wybucha... Także nie trzeba być kretynem, wystarczy, że się czasem pochyli za bardzo, albo za wysoko podniesie szybkę w dygestorium.

Mi nie chodziło o same sytuacje, a o podnoszony tutaj (niekoniecznie przez Ciebie) argument: stała się mniej atrakcyjna (ew. pociągająca) = można rzucić.

Owszem można, ale piszemy o zwykłym zaniedbaniu się i braku chęci na zmiany, co było już podkreślane kilka razy, nie piszemy o rozstaniu w przypadku wypadku, choroby itd.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.